Καλησπέρα σας,συγνώμμη για άλλη μία φορά για την ενόχληση!.Φοβάμαι πως είμαι κατά κάποιο τρόποι μυθομανής εκτός κι αν δεν εμφανίζεται στην εφηβεία.(δεν είναι λίγες οι φορές που οι δικοί μου,μου τα ψάλλουν για το θέμα).Πλάθω μία ψεύτικη εικόνα του εαυτού μου στους δικούς μου και το χειρότερο κοντεύω να πιστέψω κι εγώ αυτά που λέω.Αυτή η ψεύτικη εικόνα περιλαμβάνει α).πράγματα τα οποία θα ήθελαν να γίνουν η να ειπωθούν και τα λέω στους δικούς μου(πχ αυτή η καθηγήτρια μου είπε αυτό έκανε αυτό,είπε το ένα,αυτός ο άνθρωπος μου είπε το άλλο),χωρίς να θέλω να καλύψω κάτι.Και β) ήταν πως από τα 13 μου είχα κολλήσει με τις Σκανδιναβικές χώρες(έχω κάποιους γνωστούς εκεί)και τα περισσότερα μου ψέμματα είχαν να κάνουν μ'αυτές.Έλεγα στα 13 ψέμματα σε μια φίλη πως έχω γεννηθεί στη Δανία και τάχα ο πραγματικός μου πατέρας είναι από εκεί και πώς έχω αγόρι πάλι απο κει..,έπλαθα σε άλλους ψεύτικες δικές μου κολλητές φίλες από εκείνα τα μέρη.Ξεγελούσα ακόμα και καθηγητές.Τώρα αυτό το σταμάτησα να το κάνω σε φίλες μου και δείχνω τον πραγματικό εαυτό μου σε μεγάλο βαθμό αλλά καμιά φορά ακόμη και στην ηλικία που είμαι τώρα,αφήνω σε κάποιους τάχα να εννοηθεί πως έχω ρίζες από εκεί κτλπ.Πέρυσι πχ σε μια φίλη μου Ελληνοδανέζα της είπα,μάντεψε τι,έστειλα καταλάθος τον εθνικό ύμνο της Δανίας στο κινητό μου από κάτι γνωστούς.(μπούρδες).Ή πλάθω άλλους μύθους σχετικά με εκεί,και ο,τι γίνεται με επηρεάζει.Ένα κλασσικό παράδειγμα,το περασμένο καλοκαίρι μάθατε πιστεύω το συμβάν στη Νορβηγία και είπα στους δικούς μου ψέμματα ότι τάχα είχα μία φίλη εκεί 22 χρονών και σκοτώθηκε κτλπ,και μάλιστα το έγραψα σε ένα ψυχολογικό σάιτ ζητώντας υποστήριξη! Επίσης Είχα βάλει μπλε φακούς επαφής και άνοιξα τα μαλλιά μου για να μοιάζω με ξένη απο εκείνα τα μέρη πιο πολύ για να ικανοποιήσω δική μου ανάγκη αλλά και να ξεγελάσω.Δεν είναι πολύς καιρός που έμπαινα σε τσατ και έλεγα πως είμαι ελληνίδα και ζω στη Σουηδία και έλεγα στους συνομιλιτές μου διάφορες ιστορίες με σάλτσες.Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα αλλά μη σας κουράσω.Δεν ξέρω αν είναι μόνο της εφηβείας όλα αυτά? τα δικαιολογεί η εφηβεία? αν και κοντεύω πλέον να βγω,σε ένα μήνα γινομαι 17.όποιος έχει εμπειρία από μυθομανία και γενικά με τέτοια θέματα θα ήθελα πολύ να μου απαντήσει γιατί νιώθω ενοχές με τον εαυτό μου καμιά φορά...
