Θα ήθελα να μάθω ποιά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μια κρίσης πανικού και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε εμείς σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κάποιος δικός μας άνθρωπος κάτι τέτοιο. (ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι)
Έχω μια προσωπική εμπειρία αλλά δεν ξέρω αν αυτό που είδα ήταν μια κρίση πανικού ή κάτι άλλο.
Επίσης έχω την αίσθηση πως οι κρίσεις πανικού είναι συχνότερες σε άτομα πολύ ευαίσθητα και συναισθηματικά που ζουν έντονα ορισμένες καταστάσεις.
Μου έχει τύχει να είμαι στον κινηματογράφο και ο άνθρωπος που βλέπουμε μαζί την ταινία ξαφνικά νομίζει πως θα πεθάνει. Δυσκολεύεται να αναπνεύσει, αρχίζει να ζαλίζεται και έχει την αίσθηση του θανάτου.
Βγαίνει έξω από την αίθουσα αλλά αυτή η αίσθηση εξακολουθεί να τον κυριεύει.
Όταν ρώτησα πώς ξεκίνησε όλο αυτό, μου είπε πως ένιωσε τόσο πολύ την ταινία που παρακολουθούσαμε και επηρρεάστηκε τόσο πολύ συναισθηματικά, ένιωσε πως πιέστηκε, πως ζούσε εν μέρη τα \"ξένα\" συναισθήματα...Η μουσική σε συνδυασμό με την ένταση της ταινίας και τα συναισθήματα πίεσης που ξεπηδούσαν από την οθόνη ένιωσε να τον πνίγουν.
Μου φάνηκε εν μέρη αστείο...ίσως γιατί εγώ δεν μπορώ να επηρρεαστώ σε τόσο μεγάλο βαθμό από μια ταινία. Από την άλλη έβλεπα τον πανικό και δεν μπορούσα να βοηθήσω. Προσπάθησα να τον πείσω να συγκεντρωθεί στην αναπνοή του και τον διαβεβαίωσα ότι είναι πολύ καλά...Ζωντανός τουλάχιστον και όχι ένα βήμα πριν τον θάνατο. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο...Συνέχισα να τον διαβεβαιώνω πως είναι καλά, πως πρέπει να αναπνέει αργά και σταθερά αλλά τίποτα παραπάνω.
Αυτη η \"κρίση\" ( ; ) κράτησε περίπου στην μισή ώρα...όχι βέβαια με την ίδια ένταση.