κοινωνική φοβία

είμαι 30 και κοκκινίζω πολλές φορές την ώρα που μου μιλάνε κάνοντας τους άλλους να νιώθουν άβολα. Δεν ξέρω γιατί το παθαίνω. Είμαι σίγουρη οτι πρόκειται για κοινωνική φοβία.
Νιώθω γελοία όταν μου συμβαίνει και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Δεν μου συμβαίνει πάντα αλλά με ενοχλεί.
Ύπάρχει κάποιος με τα ίδια συμπτώματα ή είμαι μόνη στον μάταιο τούτο κόσμο;:(

Το ότι κοκκινίζεις όταν σου μιλούν δεν σημαίνεις ότι έχεις κοινωνική φοβία...
Μην πανικοβάλλεις τον εαυτό σου άδικα..

Οι άλλοι γιατί νιώθουν άβολα??Δεν είναι κ τόσο τρομερό...Γλυκό ειναι!

Μην του δίνεις τόση αξία...Δεν είναι κακό...Πολλοί άνθρωποι το έχουν..Κ εγώ κοκκινλιζω πάντα όταν γνωρίζω καινούριους ανθρώπους.Αλλά δε με πειράζει καθόλου..

Ηρέμησε χαριτωμένα δεσ\'το!

Φιλικά

Lol

Α ρε BNW24 έγραψες βρε!!!!!;) Μας έκανες να γελάσουμε με την παρέμβασή σου βρε ψυχή..........:D
Νά\'σαι καλά!!!!!!!!!!:):)

fovia μου πολλοί άνθρωποι έχουν την ίδια αντίδραση χωρίς να έχουν κοινωνική φοβία.............;)

Πέρα από το κοκκίνισμα που αναφέρεις τί άλλες αντιδράσεις έχεις μπροστά σε κοινό που σε κάνουν να πιστεύεις ότι πάσχεις από σύνδρομο κοινωνικής φοβίας βρε παιδί???

Καλώς ήρθες στην παρέα μας πάνω από όλα!!!!!:):)

fovia και εγώ με τη σειρά μου σου λέω ότι δεν πιστεύω ότι αυτό που έχεις είναι κοινωνική φοβία. Μπορείς να ψάξεις στο forum σε δύο θέματα, που έχουν αναπτυχθεί με εμπειρίες και ενδιαφέρουσες απόψεις και συμβουλές. Εκεί να δεις τι τραβάμε και εμείς οι κοινωφοβικοί :) :)

Να περνάς καλά

Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση. Ειλικρινά, πολλές φορές μου έτυχε να κοκκινίζω και οι απέναντι μου σχολίασαν το γεγονός αυτό σαν κάτι παιδιάστικο που δεν πρέπει να συμβαίνει....του στύλ \"καλά ακόμα κοκκινίζεις όταν σε φλερτάρει κάποιος?\" Μου έχει τύχει να μη μπορώ ούτε να κοιτάξω άτομο που μου αρέσει γιατί αμέσως γίνομαι πατζάρι, ούτε λόγος βέβαια να του μιλήσω και αν μου μιλήσει απαντώ βιαστικά και εξαφανίζομαι! Μόλις γνωριστώ καλύτερα τότε ανοίγομαι και δεν έχω κανένα πρόβλημα, μεχρι όμως να φτάσω σ\'αυτότο στάδιο έχω περάσει απο σαράντα κύματα και σαράντα χρώματα!Σας έχει τύχει να αντιδρά έτσι αυτός/ή που γουστάρετε; Αν σας τύχαινε τι θα κάνατε;
Μου συμβαίνει και όταν μου απευθύνουν το λόγο μπροστά σε ακροατήριο ή όταν όλοι στρέφουν την προσοχή τους σε μένα. Όχι πάντα αλλά αρκετά συχνά ώστε να με ενοχλει.
Συμμερίζομαι όλους εσάς που έχετε πολύ πιο έντονα συμπτώματα και πιστεύω πως έχω και εγώ πολλές ανασφάλειες. Αλλιώς πώς εξηγούνται όλα αυτά;

Πάντως, διαβάζοντας τα σχόλια σας ένιωσα σαφώς καλύτερα και θα ήθελα να τα λέμε που και που! Καλώς σας βρήκα!
Ευχαριστώ gus,αισιόδοξη,olga,BNW24(με έκανες και γέλασα),demi!
raphsssodos τι εννοείς?

fovia μου καλησπέρα.....περί raphssodos........το lol........που είδες είναι η συντομογραφία της έκφρασης.........Loughing Out Loud..........με λίγα λόγια γέλασε με την παρέμβαση του BNW24 όπως όλοι μας........:P:P

ΦΙΛΙΑ!!!:)

ξερεις γιατι κοκκινιζεις?υπεραιμια στα μαγουλα αλλιως λεγετε...:Pδεν ειναι φοβια ειναι πραοτητα εσωτερικη...αν κοκκινιζεις ακομα και τωρα στα 30 σου κατι παιδικο μεσα σου δεν εχει μεγαλωσει και δεν εχει ξεπερασει αυτο το παιδικο συναισθημα της \"ντροπης\" για μενα παντως 8α ητανε πολυ ευχαριστο θεαμα να δω μια γυναικα στα 30 της να κοκκινιζει..οι σημερινοι ανθρωποι εχουν γινει \"θηρια\" γιατι βγηκαν εξω να παλεψουν με τα θηρια και παθαν οτι ειπε και Νιτσε-\" προσοχη σε αυτους που θελουν να πανε να παλεψουν γιατι θηρια θα γινουν οι ιδιοι στο τελος\"
Ενα παιδι κρυβετε πισω απο το ροδοκκοκινα μαγουλα σου φυλαξε το <-γιατι αν σωθει το παιδι...τοτε εχουμε ελπιδα V.S.>

Καλως ήρθες fovia,


Και εγω κοκκινιζα και μάλιστα πολύ έντονα. Κοκκινιζε και η μυτη μου τόσο που νόμιζα ότι γινόταν τεράστια. Και όσο σκεφτόμουν ότι είμαι κοκκινη τόσο περισσότερο κοκκίνιζα. Πα, πα!

Οσο όμως προχωρούσε η θεραπεία μου τόσο και λιγόστευαν και τα διάφορα συμπτώματα του πανικού και του άγχους.

Τώρα δεν κοκκινίζω καθόλου .... ισως γιατί τελικά εχω γαίδουρέψει.

Το ότι όμως εσυ κοκκινιζεις δεν σημαίνει ότι έχεις κοινωνική φοβία.. Αφου σου είναι τπσο ενοχλητικό συζητήσέ το με τον γιατρό σου, ξεκίνα απο τον παθολόγο σου.

Να ξέρεις όμως ότι είναι πολύ γλυκό και πολύ όμορφο θέαμα τα κόκκινα κοριτσίστικα μαγουλάκια.. ;)

τι λετε αγόρια ?

Ήδη νιώθω καλύτερα αφού είναι η πρώτη φορά που ανα φέρομαι σ\'αυτο το \'πρόβλημα\' για μένα. Σήμερα μάλιστα στη δουλειά σκεφτόμουν τα σχόλια σας , ότι μπορεί μάλιστα να είμαι και χαριτωμένη όταν κοκκινίζω και ένιωσα πολύ όμορφα. Σας ευχαριστω!
Black Rose κι εγώ όσο ξέρω ότι είμαι κόκκινη κοκκινίζω ακόμη περισσότερο!Εσυ για ποιο λόγο έκανες θεραπεία; Είχες και άλλα συμπτώματα;Θα μπορούσα δηλ. να επισκεφθώ ψυχολόγο;Θα μπορούσε να με βοηθήσει;
Blade με συγκίνησες πάρα πολύ. Σ\'ευχαριστώ!
Βnw, δεν μου αρέσει καθόλου να ντροπιάζομαι! Πώς τα κατάφερες να σου αρέσει;

fovia

σου έστειλα U2U. :D

fovia τι ομορφα που τα λες!!! Εγω θα εβγαζα μια οργη και μια αγανακτηση οταν θα μιλουσα για το κοκκινισμα γιατι μου τη δινει στα νευρα!!! Γιατι εμεις οι λιγοι να το χουμε??? θαρρω πως κατι τετοιο οντως συμβαινει στην κοινωνικη φοβια, το παθαινω εγω, εσυ και τοοοοσοι αλλοι που σε διαβεβαιω δεν ειμαστε οι μονοι. Ξεχωρίζουμε ομως! Κι αυτο μας τρομοκρατει, μας φοβιζει και φτανουμε σε σημειο να δημιουργουμε ενα εμποδιο κι απο \'κει να απομακρυνομαστε ολο και πιο πολυ διακριτικα! Το κακό στο κοκκίνισμα είναι οτι δεν κρύβεται. Αν είσαι κοριτσι ισως το make up να βοηθήσει να νιωθεις πιο ανετα, πως δεν φανερωνεται :P αν εισαι αγορι την πατησες :cool:
Πλακα κάνω.. Fovia κοίταξε καλα: αν είναι μοναχα το κοκκινισμα που σ\' απασχολει ετοιμασου να δραστηριοποιηθεις ΓΡΗΓΟΡΑ γιατι το \'ενα φέρνει τ\' αλλο και καλύτερα να προλάβεις κατι χειρότερο. Αν το αφήσεις ετσι, αργοτερα ισως και να σου γινει εμμονη ιδέα ή να σ\'απασχολει περισσότερο ή να φτασεις σε σημείο να μη βγαινεις σε συναντησεις που υπαρχει φωτισμος και μπορει να διακριθει ευκολα ενα κοκκινισμα. καθισε, βάλτα κάτω, βρες τι σε φερνει σ\' αυτο το σημείο, ψάξε απο που προήλθε, κατανόησε τις παραλογες σκεψεις, διαβασε καποιο αναλογο βιβλιο και δωσε μια μαχη που να χει τέλος. Ειναι ευκολη μαχη, μην ανησυχεις ;) κι αν είσαι εξυπνη/ος μη δινεις αναβολες σε οτι αφορα την ψυχη σου, τον εαυτο σου. Περιμενω νεοτερα! :D

αγαπητέ/ή wintertimes θα με βοηθούσες αν μου ανέφερες τι ακριβώς έκανες εσύ γι αυτό το θέμα, γιατί αν κατάλαβα καλά κοκκινίζεις κι εσυ. Η αλήθεια είναι ότι σιγά σιγά το ξεπερνώ και νιώθω πιο καλά και με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Από τότε που μίλησα με όλη την παρέα εδώ αγάπησα τον εαυτό μου και είδα το παιδί που έχω μέσα μου ενώ παράλληλα κατάλαβα πως δεν το βλέπουν όλοι αρνητικά. Ίσως και να τους φαίνεται χαριτώμένο...και στο κάτω κάτω ας τους φαίνεται όπως θέλουν, δεν θα τρελαθώ κιόλας...Με όλες αυτές τις σκέψεις ένιωσα καλύτερα και άρχισα να αντιμετωπίζω με χιούμορ την όλη κατάσταση.
Κάθε σχόλιο δεκτό.

Quote:

---

Originally posted by BNW24
Κάποιες μέρες τυχαίνει να πάω στη σχολή μου χωρίς να έχω κοιμηθεί καθόλου το βράδυ. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχω παρατηρήσει οτι το κοινωνικό μου άγχος είναι μικρότερο και γενικά έχω μεγαλύτερη άνεση στις επαφές μου με τον κόσμο. Σας έχει τύχει;

---

Standard :)
Το γιατί δεν το ξέρω αλλά υποπτεύομαι ότι κάτι γίνεται και μειώνονται οι αναστολές.

Αν σου ελεγα τι εκανα δε θα σε βοηθουσα. Εγω εφτασα μεχρι τελους, με αρκετα συμπτωματα και το τελευταιο που μ απασχολουσε ηταν το κοκκινισμα. Γι αυτο το αναφερω ως ενα \"τιποτα\" προτεινοντας σου να το προλαβεις και να ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ.

BNW αυτό που αναφέρεις το έχω παρατηρήσει και εγώ.

Επίσης παρατήρησα ότι όταν είμαι άρρωστος- με ελαφρύ πυρετό συνήθως- τα συμτώματα του κοινωνικού άγχους μειώνονται.

Να πω την αληθεια δεν ηξερα ακριβως για τη κοινωνικη φοβια... Νομιζα ειναι κατι που κανει πολυ μπαμ οταν το εχει καποιος και ετσι γιαυτο δε το σκεφτηκα ποτε για τον εαυτο μου... Ομως διαβαζοντας σε ενα σαιτ το πως νιωθει καποιος που εχει τη κοινωνικη φοβια ειδα οτι τα τελευταιο 1.5 χρονο που γενικα ενιωθα να μη περναω και τοσο καλα ενιωθα τα συγκερκιμενα: Σε πολυ κοσμο πχ. στο τραινο η λεωφορειο κοιτουσα ολους μεσα να δω αν με κοιτανε περιεργα γιατι ενιωθα οτι μπορει να με σχολιασουν αρνητικα, αν μια παρεα πχ. γελουσε για κατι δικα τους αλλα τυχαινε να επεφτε ματια τους σε μενα σκεφτομουν μηπως γελουσαν μαζι μου με κατι, περπατοντας μπροστα σε πολυ κοσμο ενιωθα λες και ολα τα βλεμματα ηταν στραμμενα πανω μου και κριναν ακομα και το περπατημα μου. Και θυμαμαι καθαρα πως οσο πιο εντονα ενιωθα αυτο, ενιωθα λες και περπαταω περιεργα λες και δε μπορουσα να περπατησω κανονικα. Επισηςη ειδα οτι μπροστα σε κοσμο που δεν ηξερα η ομιλια μου ηταν καπως δλδ. μου εβγαινε σαν δυσκολα να μιλησω οχι με ανεση και μια αδυναμια χαρακτηρα οτι αυτο που θα πω θα αρεσει θα ειναι μαλακια? Πολλες φορες ενιωθα κατωτερος μπροστα σε αλλους ετσι χωρις λογο, και θυμαμαι και οτι πολλες φορες απεφευγα να κατσω για καφε στη σχολη και προτιμουσα να πηγαινω σπιτι η να βγω με ατομα που ηξερα ακομα πιο πολυ. Επισης ενιωθω ενα πλακωμα μεσα μου και σαν να με ενοχλουσαν ολοι οι δυνατοι θορυβοι οταν βρισκομουν σε πολυ κοσμο αλλα παρολα αυτα τα υπεμενα δλδ. ποτε δεν απεφευγα καταστασεις. Απλα ενιωθα αυτα τα ασχημα μεσα μου. Το περιεργο τωρα ειναι, οτι απο Ιουλιο που ξεκινησε εντονο στρες, αγχος και μετα πηγε σε ηπια καταθλιψη με αγχος, οποτε τα συμπτωματα αυτα ηταν εντονα ημουν τελειως αλλος ανθρωπος παροτι ειχα τα ασχημα αυτα της καταθλιψης και τουα αγχους τα συμπωματα της \"κοινωνικης φοβιας\" (που τοτε δε πηγαινε το μυαλο μου οτι ειναι αυτο, απλα δε μπορουσα να μεταφρασω γιατι ενιωθα και τι ειναι αυτο) μηδενιζονταν.. Δλδ. παροτι ενιωθα ασχημα με αλλο τροπο τωρα, μεσα σε κοσμο κτλ κτλ που πριν δεν ενιωθα καλα τωρα ημουν ενταξει. Οταν ξανα πεφταν τα συμπτωματα καταθλιψης αγχους ξανα στην επιφανεια τα της κοινωνικης φοβιας. Τωρα τις τελευταιες 3 βδομαδες ειναι λιγοτερο πολυ λιγοτερο εντονα και δε νιωθω τοσο πολυ αλλα και παλι σε ορισμενες φορες με κοσμο που δε ξερω κτλ νιωθω σαν να μην εχω τι να πω.. Α και επισης και με φιλους νομιζα οτι δε μου δινουν τοση σημασια, οτι ειμαι βαρετος στη παρεα και τετοια.... Ποτε δε πηγε το μυαλο μου σε κοινωνικη φοβια...Δε το ξερα..

Σπυρο υπομονή και σε συμβουλεύω να το ψάξεις τώρα που είναι στην αρχή.
Πήγαινε να επισκευθείς κάποιον ειδικό, άμεσα και χωρίς αναστολές. Το \"άμεσα\" δεν σου το λέω γιατί κρίνω ότι είναι ανησυχητική η κατάσταση σου, άλλωστε δεν είμαι ειδικός, απλά γιατί όσο το αφήνεις τόσ περισσότερα σημάδια αφήνει αυτή η ιστορία.

Εγώ το κουβαλάω χρόνια, αλλά \"βάφτισα\" την κατάσταση μου όταν διάβασα τα περι κοινωνικής φοβίας.

Σε λίγες ημέρες θα πρέπει και πάλι να μιλήσω μπροστά σε κάποιους, για λίγα λεπτά, κάτι σαν ομιλία. Την τελευτάια φορά το έβαλα στα πόδια. Ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο και αυτή τη φορά. Ελπίζω να κάνω μια αρχή για να έρθει σιγά σιγά το τέλος....

Κουράγιο σε όλους

καλημερα
πρωτη φορα στελνω μηνυμα.. υποφερω απο αγχωδη φοβικη νευρωση. οταν πρεπει να παω καπου καλεσμενη, ή σε καποιο καταστημα να ψωνισω ή ακομα και στη δουλεια (γενικα να βγω απο το σπιτι), εχω ψυχοσωματικες ζαλαδες, δυσπνοιες και ταχυκαρδιες.
τρεχω συνεχεια στους γιατρους, με κρισεις πανικου αλλα περα απο αυτο, ολοι μου λενε πως δεν εχω τιποτα.

κανω ψυχαναλυση 4 χρονια και με βοηθαει αρκετα κυριως για να καταλαβω γιατι μου συμβαινουν αυτα.
η καθημερινοτητα μου ομως ειναι πολυ δυσκολη.
ολα μου φαινονται βουνο
κυκλοφορω μονιμως με ενα πιεσομετρο γιατι οταν ζαλιζομαι νομιζω πως εχω υποταση.

ειμαι 30 ετων και ζω στην αθηνα

υπαρχει καποιος που να εχει ζαλαδες νευρικης φυσης ???

καλως σας βρηκα!