Printable View
εχω καιρο να κανω ενα θεμα και μιας και ειμαι πολυ στενοχωρημενος ειπα να ανοιξω ενα θεμα.
Φοβαμαι πολυ για το μελλον μου. Εδω που μενω δεν εχω μελλον , περαν της οικονομικης κρισης και της ανεργιας , υπαρχουν και αλλου ειδους προβληματα.
Φοβαμαι και τον εαυτο μου πολλες φορες , γιατι μαλλον εχω αλλοπροσαλλη συμπεριφορα μη κατανοησιμη απο τους αλλους , πραγμα που φερνει πολλα προβληματα.
Γενικα φοβαμαι οτι δεν θα τα καταφερω...
Και πολύ καλά έκανες και το άνοιξες...Quote:
Originally Posted by keep_walking
Προσωπικά νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό να σταθώ στο δεύτερο πρόβλημα σου...αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μερικές φορές έχουμε όλοι κι όντως δεν είναι πάντα (αν όχι συνήθως) κατανοήσιμη από τους άλλους, τουλάχιστον όχι από την πλειοψηφία, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να καταλάβουν...αλλά το να λες ότι φοβάσαι τον εαυτό σου είναι μεγάλη κουβέντα με την έννοια ότι δηλώνει μεγάλη ψυχολογική επιβάρυνση κι άσχημη κατάσταση, κάνω λάθος; (μακάρι να κάνω). Θέλεις να το εξηγήσεις λίγο περισσότερο τον λόγο που λες ότι φοβάσαι τον εαυτό σου; Κι όταν λες "φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω"; Να καταφέρεις τί;
Παρομοίως δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Λένε όμως μηδένα προς του τέλους μακάριζε, δηλαδή, και μόνο ότι είμαστε εν ζωή είναι καλό,
και ο Jobs το είπε άλλωστε η πραγματικότητα είναι ότι κανένας δεν θέλει να πεθάνει. Ότι μόνο όταν κλωνίζεται η υγεία μας το καταλαβαίνουμε αυτό.
Παρηγοριά είναι να μπορείς να εκτιμάς το ότι ζεις, ότι υπάρχουν και καλές στιγμές, ακόμα κι αν δεν αμοίβομαι μου αρέσει η εργασία γιατί έτσι εκτιμάω το φαγητό που τρώω λόγου χάρη... Τι δύσκολο όμως να κοιτάει ο καθένας τα δικά του χάλια. Αν δεν μπορείς να γελάσεις με τα δικά σου χάλια είπε ένας γέροντας γέλα με τα χάλια κάποιου άλλου για να νιώσεις προσωρινά σε καλύτερη θέση. Κανένας δεν τα καταφέρνει ούτως η άλλως, δεν είμαι σοφός, παρά παπαγάλος, η άλλοτε νέος, πρέπει να συνεχίσω να γελάω λέω κι ας γελάω μόνος μου με ότι διαθέσιμο υπάρχει, όπως για παράδειγμα με τις αναμνήσεις, κάποιες καλές στιγμές χαβαλέ με φίλους και άλλα παρόμοια.
...κηπ, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κάπως έτσι νιώθουμε όλοι, δεν είσαι ο μόνος.
Έχουμε φτάσει κάθε μέρα να παλεύουμε για την ίδια τη μέρα, να μη βλέπουμε προοπτική πουθενά, μα ζούμε μέσα σε ένα μόνιμο άγχος για το που θα πάει όλο αυτό.
Έχω παρατηρήσει πως κάποτε όταν πχ μου πήγαινε κάτι στραβά μιλούσα με ανθρώπους που τους πήγαιναν καλά και έπαιρνα δύναμη από αυτό βλέποντας τα καλύτερα.
Αυτοί οι άνθρωποι δνε υπάρχουν πουθενά γύρω μου, γιατί η κατάσταση είναι ίδια για όλους μας...:(
keep
πολλοι νοιωθουμε την ιδια ανασφαλεια κι αναρωτιομαστε αν θα επιβιωσουμε στις σημερινες συνθηκες..
οσο για την αλλοπροσαλη συμπεριφορα, αν και δεν σε εχω γνωρισει, εχω μιλησει ΑΠΕΙΡΕΣ ωρες μαζι σου και δεν εχω δει τετοια συμπεριφορα.
εχω δει πολυ πιο αλλοπροσαλες συμπεριφορες απο ανθρωπους τυπικα "υγιεις".
σε αντιθεση με την θεοφανια, εγω παιρνω κουραγιο απ το γεγονος οτι ειναι ολοι η οι περισσοτεροι σε παρομοια κατασταση.τουλαχιστον δεν κατηγορω τον εαυτο μου για προσωπικη αποτυχια.. θεωρω οτι κατι θα γινει καποια στιγμη και θα ανατραπει, κι αν οχι, θα εχουμε παρεα...
keep εγώ έβαλα συσίτια ή θάνατοσ κάπου αλλού περιγράφω τη διαφορετικότητά σου εγώ δεν έχω μιλήσει μαζί σου αλλά έχει κάτι αλλοπρόσαλους υγιεής εκεί έξω που συγνώμη αλλά έχω ξεράσει πια απλά έχουν κακία είναι δυνατοί,πατάνε επί πτωμάτων, δεν βοηθούν ούτε μυρμήγκι, τους κακούς Θεός δε τουσ θέλει οπότε δε παθαίνουν τίποτα παρά το γεγονός ότι σα παράδ. θα σου πω ότι εγώ έπρεπε να δουλέψω από 19, κάποιοι συγγενείς με τεράστια μέσα κ μεγάλες καρέκλες έλεγαν όχι σε μένα λόγω φτωχής οικόγενειας κ.λ.π.τα χρόνια πέρασαν με λύπη σου λέω ότι όλοι έπαθαν κάτι σοβαρό, όπως να χάσουν 1 παιδί τους, χωρίς να χαίρομαι απλά κ τα λεφτά τους φάνηκαν άχρηστα
Θα τα καταφέρεις γιατί κ εγώ άνεργη είμαι έρχονται στιγμές που σκέφτομαι το θάνατο ε κ όλοι εδώ είμαστε κ άμα δε τα καταφέρουμε πάμε Ζάλογγο γιαυτό άνοιξα κ το θέμα για την οικονομική κρίση
Member
Ημ. Εγγραφής
Dec 2011
Μηνύματα
92
Θα είσαι καλός , ευαίσθητος πιθανόν με κάποιες ιδιαιτερότητες, με άλλες απόψεις ίσως ,το σχολείο ούτως ή άλλως δε μεταχειρίζεται τα παιδιά το ίδιο( έχω κάνει κοινωνιολογία της εκπαίδευσης-κλασσικό ερώτημα είναι το τι επάγγελμα κάνουν οι γονείς σου,είμαστε ρατσιστές και μεταξύ μας),πιθανόν κάποιο γονίδιο αλλά μη το βάλεις κάτω τώρα χαίρομαι και εγώ που σας βρήκα τουλάχιστον να μοιραζόμαστε τα δικά μας γιατί οι άλλοι πέρα βρέχει Για Keep_Walking---Αυτά σου είχα γράψει
2 πραματα κι απο μενα σαν ευχαριστω απλα επειδη καθησες κι ασχοληθηκες με τα τελευταια θεματα μου.
καταρχην σκεψου αυτα που νιωθεις, να τα νιωθει κι ενας μικροτερος, ποσο πιο δυσκολα ειναι. ασχετα ομως κι απ'την ηλικια, δεν εχουμε ΟΛΟΙ μελλον εδω, δεν εισαι μονο εσυ, οποτε μη φοβασαι τοσο. θα πρεπει να ερθουμε ολοι πιο κοντα σαν ανθρωποι και να στηριξουμε ο ενας τον αλλον, και σιγα σιγα να φυγουμε οπως μπορουμε εφοσον καταστρεψαν τα παντα.
τωρα οταν λες αλλοπροσαλη συμπεριφορα τι ακριβως εννοεις ? μιλας μονος σου ? δε ξερεις τι λες ? κουνιεσαι πανω κατω συνεχεια χωρις λογο ? γινεσαι βιαιος χωρις αφορμη ? πως ειναι αυτη η αλλοπροσαλη συμπεριφορα και αφου την καταλαβαινεις δε μπορεις να την ελεγξεις ?
εγω θα συμφωνισω με την Θεοφανία μα και τη Remedy, κατα καποιο τροπο. ακομα και μεστη χαλια κατασταση, το οτι ζει καποιος αλλος μαζι σου και περνα τα ιδια, μπορει να δωσει ελπιδα γιατι βλεπεις οτι δε τα περνας ολα μονος σου. ορισμενες φορες ακομα και το ελαχιστο ενδιαφερον να δειξει κανεις σου δινει δυναμη. οποτε κατι που για μας δεν ειναι σπουδαιο (μια κουβεντα πχ), σε καποιον αλλον μπορει να δωσει κουραγιο να συνεχισει. το θεμα ειναι να μην ειμαστε αδιαφοροι...
Keep λίγο πολύ αυτό το άγχος το έχουμε όλοι οπότε δεν είσαι μόνος και αυτό αν κ θλιβερό είναι κ παρηγορητικό...Αλλοπρόσαλλ� � συμπεριφορά και μένα δε μου έχεις δείξει κανένα δείγμα. Είναι λογικό κάποια στιγμή να έχεις τα down σου όπως όλος ο κόσμος. Όταν πας να στεναχωρηθείς σκέψου πιο βραχυπρόθεσμα και απέβαλλε τις αρνητικές σκέψεις.
Μαυρο κ ζοφερο το βλεπω κ εγω το μελλον.. κ οι περισσοτεροι φιλοι κ γνωστοι... ειναι δυστυχως τ αποτελεσμα της αδιαφοριας κ του ωχαδερφισμου που χαρακτηριζει τον Νεοελληνα... οποτε παρε κουραγιο εσυ απο μας κ μεις απο σενα... κ να λεμε να ειμαστε καλα στην υγεια μας... γεροι κ ας εχουμε κ αλλοπροσαλλη συμπεριφορα για τους αλλους...
Δύσκολο κάποιος ν' ανοίγει θέμα να μιλήσει για ό,τι τον βασανίζει, ακόμα και στο internet. Ακόμα κι έτσι μπορεί να νιώθει άβολα... ότι πληγώνεται η αξιοπρέπειά του. Να μιλάει και μετά να μετανιώνει που μίλησε...
Αν σε παρηγορεί, όλοι μας κάνουμε ζοφερά σενάρια... Εγώ τρομάζω ότι αν αρρωστήσω, είμαι ανασφάλιστη...
Αν εννοείς λέγοντας "εδώ που μένω" τα προβλήματα του σπιτιού, τα 'χουμε όλοι όσοι αναγκαστικά μένουμε με τους γονείς, αν κι εγώ πια θεωρώ και τον εαυτό μου τυχερό... θα μπορούσα να 'μαι πεταμένη στο δρόμο, άστεγη... είναι το θέμα πώς θα το δεις....:)
Χιλιάδες Έλληνες αντιμετωπίζουν ακόμα κι αυτό το πρόβλημα...
Έχω συμβιβαστεί να ζήσω χωρίς τίποτα απ' ό,τι ονειρεύτηκα, ούτε χρόνο για το αγαπημένο μου χόμπι δεν έχω... τα πάντα μόνο για την επιβίωση κι αυτό αν είμαι τυχερή.
Όμως προσπάθησε να μη φοβάσαι. Ψάξε μόνος σου να βρεις κάτι που να σου δίνει χαρά. Τη λύση πάντα μόνοι μας δεν τη βρίσκουμε τελικά;
Η κουβέντα μ' έναν καλό φίλο που περνάει τα ίδια βοηθάει πολύ... με τ' αδερφάκι μας... αν έχει κέφι να μιλήσει...
Κι η συμπεριφορά μας όταν είμαστε πιεσμένοι γίνεται και επιθετική ή κλεινόμαστε πολύ και γινόμαστε απροσπέλαστοι για τους άλλους... αλλά είναι φάσεις και περνάνε...:)
Άντε, θα πάω να πάρω το ντοκιμαντέρ για τους Παλαιστίνιους που ζουν στη λωρίδα της Γάζας να παρηγορηθώ...
Αυτές τις μέρες, μια φίλη μου μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο για εξετάσεις.
Ήθελαν να την κρατήσουν και υπέγραψε και έφυγε για να περάσει σαββατοκύριακο με το παιδί της που είναι μόλις 5 χρονών.
Έχει πρόβλημα στο πάγκρεας και έχουν πρηστεί οι λεμφαδένες της.
Εννοείται που πάει όλων το μυαλό μας.
Ας παρακαλάμε να έχουμε την υγεία μας και όλα τα άλλα θα τα παλαίψουμε.....
Ευχαριστω ολους για τις απαντησεις. Ποτε δεν υποτιμω τα προβληματα των αλλων ,ουτε τα θεωρω ασημαντα. Επισης το οτι αλλοι εχουν μεγαλυτερα προβληματα δεν με κανει να υποτιμω τα δικα μου προβληματα.
Γενικως δεν εχω προβληματα, τα προβληματα παντα μου τα δημιουργουν οι αλλοι , πρεπει να παψω να σκορπω τον εαυτο μου δεξια και αριστερα και να παω σε ενα μερος με ανωτερη κοινωνια και εχω δει τετοια μερη.
Απροσπελαστος θα γινω , γιατι δεν θελω πλεον κατι απο κανεναν εδω , σε αυτο το μερος που μενω. Βαρεθηκα να βλεπω τον καθε ανθρωπο σαν ξεχωριστη οντοτητα που αξιζει σεβασμο , οταν ολοι με κοιτουν με μισο ματι. Δεν μου βγηκε σε καλο.
Εχασα ηδη μερικες μερες και δεν ξερω ποσες ακομα να συνερθω , αλλα δεν ξανακανω τα ιδιο σφαλμα . Απλως δεν αξιζει τον κοπο.
(Αν και δεν νομιζω να αλλαξω ριζικα και περισσοτερο τα λεω απο αγανακτηση , νομιζω αυτη ειναι η πορεια)
Άντε πάλι πισωγύρισμα....:)Quote:
Originally Posted by keep_walking
Και πάλι και πολύ καλά κάνεις!Quote:
Originally Posted by keep_walking
Ω ναι, πρέπει...το έχω κάνει κι εγώ αυτό το λάθος άρα ξέρω τι εννοείς...αν κι εμένα δεν μου τα δημιουργούν πάντα οι άλλοι τα προβλήματα, πηγάζουν κι από μέσα μου δυστυχώς αλλά έχει συμβεί και το να μου προκαλούν επιπλέον οι άλλοι...οπότε κάποια στιγμή βάζεις ένα όριο και λες "ως εδώ ήταν!" Κι απ' ότι καταλαβαίνω αυτό αποφάσισες να κάνεις κι εσύ, σωστά;
Και τέλος, η πορεία δεν είναι πάντα προδιαγεγραμμένη, μπορούμε να τη φτιάξουμε και μόνοι μας ή έστω να την αλλάξουμε κηπ...
Φιλε μου ολοι πανω κατω εχουμε τις αμφιβολιες για το τι μας επιφυλασει η επομενη μερα . Ξερεις κατι ομως? Καθε μερα ειναι και μια καινουρια μερα . Οι φοβιες και η αμφιβολια δεν ειναι και η καλυτερη παρεα .Εχε εμπιστοσυνη στον εαυτο σου γιατι να ξερεις μονο αυτος μπορει να σε βοηθησει και ολα τα αλλα σιγα σιγα θα ερθουνε . Υγεια πανω απ'ολα και λιγη αισιοδοξια .Quote:
Originally Posted by keep_walking
Μου περασε η στενοχωρια , βασικα εχω αναπτυξει ενα ταλεντο που οσο και πονο να μου προκαλεσουν εγω το κανω reset , δεν ξερω εαν ειναι καλο παντως με βοηθαει. Με λιγα λογια παμε για αλλα.
Ευχαριστω:)
μηπως σου ειναι ευκολο να κανεις reset πριν γινουμε ανω- κατω?Quote:
Originally Posted by keep_walking
ευχαριστω :Ρ
Και πως κανεις αυτο το reset? Δεν μας λες και εμας?Quote:
Originally Posted by keep_walking
Δεν υπαρχει απαντηση σε αυτο. Δεν κρατας κακια , αποβαλλεις τα αρνητικα συναισθηματα που εχεις για τον αλλον κλπ. κλπ. Το κακο ειναι οτι μπορεις να κολλησεις σε εναν ατερμονα κυκλο και να σε εκμεταλευεται καποιος-α που δεν αξιζει και ειχα κολλησει σε ενα τετοιο κυκλο μια εποχη αλλα νομιζω εμαθα να το αναγνωριζω.Quote:
Originally Posted by julias
Εαν στην ουσια αποβαλλεις τα αρνητικα συναισθηματα εκδικητικοτητας , αδικιας κλπ. κλπ. νομιζω εχεις πετυχει στην ουσια τον σκοπο σου. Εαν καθεσαι και αναμασας κατι που σε στενοχωρει συνεχως γιγαντωνεται και το λιθαρακι μπορει να γινει ογκολιθος που θα σε πλακωσει.
:D :D :DQuote:
Originally Posted by keep_walking
Το μήνυμα που έχετε εισάγει είναι πολύ μικρό...εντάξει, αλλά πόσα χαμογελάκια να βάλω πια; Να δείξω ότι χάρηκα θέλω, όχι να γελάω σαν χαζό...ευχαριστώ! :p
Πολύ έξυπνο αυτό, το κρατάω!!! Έχεις δίκιο...Quote:
Originally Posted by keep_walking
Το να κρατας κακια σε καποιον, ειδικα αν εχεις επενδυσει συναισθηματικα, ειναι κατι που σε κολλαει στο παρελθον και δεν σε αφηνει να προχωρησεις. Το να δινεις κατι απο τον εαυτο σου σε καποιον, ακομα και αν αυτος δεν μπορει ή δεν θελει να το εκτιμησει, αποδεικνυει τεραστια αποθεματα ψυχης και γενναιοτητας. Και αυτο εινα κατι που εμενα τουλαχιστον με κανει να κοιμαμαι ησυχη το βραδυ..Quote:
Originally Posted by keep_walking
για την κακια συμφωνω.Quote:
Originally Posted by julias
μπορεις ομως να αναλυσεις αυτο που υπογραμμισα για να καταλαβω το σκεπτικο σου??
γιατι εγω πιστευω το εντελως αντιθετο. οτι το να δινεις σε καποιον που δεν θελει η δεν μπορει να εκτιμησει, ειναι τεραστιο και ανουσιο ξοδεμα και σε κολλαει σε αυτοκαταστροφικες συμπεριφορες, δεν σε εξελισσει..
Οταν καποιος δεν μπορει ή δεν θελει να εκτιμησει αυτο που του δινεις, η μονη λυση ειναι να φυγεις μακρια, για να προστατευεις τον εαυτο σου. Το γεγονος ομως οτι ειχες να δωσεις κατι, σε κανει πιο πλουσιο για τις μελλοντικες σου σχεσεις -επαγγελματικες και προσωπικες- και πιο αισιοδοξοQuote:
Originally Posted by Remedy
μα αν εχεις για να δωσεις, δινεις σε καποιον που το εκτιμαει και το αξιζει. τι ειδους ικανοποιηση η αξια , ειναι το να δινεις σε καποιον που δεν σε θελει η δεν το εκτιμαει?Quote:
Originally Posted by julias
Μα αυτο ακριβως λεω. Οταν καταλαβεις οτι αυτο που δινεις απο τον εαυτο σου δεν εκτιμαται- γιατι μπορει να μην το καταλαβεις στην αρχη-, τοτε η μονη λυση ειναι η εξοδος. ΑπλαQuote:
Originally Posted by Remedy
η αντιρρηση μου ηταν, γιατι αρχικα ειπες το παραπανω.Quote:
Originally Posted by julias
δεν διευκρινισες δλδοτι οσο δινεις, εισαι με την εντυπωση οτι ο αλλος το θελει και το εκτιμαει, αλλα οτι δινεις απλα επειδη εχεις και θελεις εσυ.
φυσικα, αν δινεις γιατι δεν ξερεις ακομα οτι ο αλλος δεν το εκτιμαει, δεν υπαρχει διαφοροποιηση απο την αντιθετη περιπτωση...
το θεμα ειναι, οταν το ξερεις..
θα συμφωνησω απολυτως!!Quote:
Originally Posted by Remedy
Οταν δινεις σε καποιον κατι απο την ψυχη σου, ελπιζεις και πιστευεις οτι το εκτιμαει και το θελει. Αν καταλαβεις το αντιθετο, φευγεις μακρια
συμφωνώ σε αυτό ακριβώς.Quote:
Originally Posted by keep_walking
http://www.youtube.com/watch?v=pR240P9z5Zw