Τρελές αρρυθμίες, έκτακτες συστολές και φόβος θανάτου. Έχω παροξυσμό, HELP!!!!!!
Γεια σας παιδιά και καλά κουράγια!
Είμαι νέο μέλος στο φόρουμ αν και το παρακολουθώ ανελλιπώς απο το καλοκαίρι του 2011. Περνάω πολύ μεγάλα ζόρια τελευταία όπως καταλαβαίνετε και από τον τίτλο του άρθρου μου.
Είμαι 30 χρονών σχεδόν (θα γίνω τον Μάιο) και υποφέρω από αρρυθμίες ή έκτακτες συστολές όπως τις λένε άλλοι, από την ηλικία των 17. Συνήθως με πιάνει μια κάθε 3-4 μέρες (και παραπονευόμουν κιόλας) and that's it, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει πραγματικό Βιετνάμ! Πρέπει να εχω παροξυσμό καθώς με πιάνουν τώρα και για δυο εβδομάδες (εκτός απο 4-5 ημέρες) πάρα μα πάρα πολλές κατά την διάρκεια της ημέρας, ορισμένες τόσο δυνατές (και συνεχόμενες, ριπές εκτάκτων) που πετάγομαι από τον ύπνο ( στον ύπνο και κατά το περπάτημα ειδικά είναι αυτες που λέω, ΟΚ αυτό ήταν πεθαίνω λέμε)
Έχω κάνει άπειρα καρδιογραφήματα, χολτερ, τριπλεξ κτλ κατά την διάρκεια των ετών, καθώς επίσης και μέσα σε αυτές τις δυο εβδομάδες έκανα δυο καρδιογραφήματα, έβαλα holter για 20 ώρες, τριπλεξ, τσέκαρα πίεση κτλ.
Ο γιατρός μου μέγας μαλάκας χωρίς πλάκα! Μου λέει η καρδιά σου υγιής, θες ψυχολόγο, πάρε xanax, δεν θέλω να σε βλέπω στα μάτια μου και έπειτα από το holter που είδε τα αποτελέσματα, μου λέει κοίτα, να πεθάνεις δεν πεθαίνεις, η καρδιά σου είναι υγιής, έχεις αρρυθμίες, αλλά δεν διατρέχεις κίνδυνο, απλά βασανίζεσαι. Μέτα μου λέει μπορεί να έχεις κολπική μαρμαρυγή ή και παροξυσμικη ταχυκαρδία και να χρειαζεσαι Ablation, να πας να σε δει ένας φίλος μου αρρυθμιολόγος να είμαστε σίγουροι (με είχε στείλει στον ίδιο μαλάκα το 2010 και μου πήρε 50 ευρώγια να δει τα αποτελέσματα του holter και να μου πει δεν έχεις κάτι).
Τέλος πάντων, πίνω Lopressor (beta blocker αναστολέας, 1 1/2 με 2 την ημέρα) και δεν κάνει τίποτα, απλά δεν πάει γρήγορα η καρδιά, αλλά οι έκτακτες με ταράζουν κανονικά. Θα δω και άλλον γιατρό σίγουρα, αλλά θα εκτιμούσα αν κάποιος/α έχει παρόμοια εμπειρία και μπορούσε να μου πει δυο λογια!
Παρακάτω, είναι τα αποτελέσματα του holter μου, μπορεί κάποιος που έχει βάλει και αυτός/η να τσεκάρει και να συγκρίνει και να δει αν όντως οι δικές μου έκτακτες και αρρυθμίες είναι τόσο έντονες και πολλές? Γιατι ο μαλακας ο γιατρός ούτε αυτό δεν μπορούσε να κάνει, να μου πει δηλαδή πόσες είχα! Αχ, ναι να μην ξεχαστώ, συμπτώματα κλασσικά, φτερουγίσματα στο στήθος, άλλοτε κόβεται και η αναπνοή, παύση καρδιάς και γρήγορη επανεκκίνηση, σερί και ριπές κάποιες φορές που είναι ότι χειρότερο κτλ
Ventricular Ectopy was 434, with 11 V-Runs and 48 V-Pairs and Supraventtricular Ectopy was 1270 with 127 SV-Runs and 223 SV-Pairs.
Average heart rate was 76 beats per minute
Ευχαριστώ προκαταβολικά ρε παιδιά :)
Παροξυσμική Κολπική Μαρμαρυγή
Καλησπέρα και από εμένα.
Είμαι σχετικά νέα εδώ και μετά από πολύ ταλαιπωρία, σκέφτηκα να ψάξω για συμπάσχοντα άτομα με παρόμοιο πρόβλημα με το δικό μου. Βλέπω πως τα τελευταία πόστ ήταν αρκετά χρόνια πρίν, αλλά παρόλα αυτά θα δοκιμάσω.
Σε έμενα οι αρρυθμίες μαζί με τις ταχυκαρδίες άρχισαν το 2015 και ενώ ζύγιζα 160 κιλά και ήμουν υπερβολικά αγχώδης (ο βασικός λόγος που το έριχνα στο φαγητό). Ο καρδιολόγος μετά από πλήρη έλεγχο μου έδωσε Lopresor 1/4 πρωι μεσημέρι βράδυ. Προχώρησα μετά από παρότρυνση τρίτων σε διαδικασίες για χειρουργείο παχυσαρκίας το οποίο όμως επειδή θα γινόταν σε δημόσιο νοσοκομείο, καθυστερούσε αρκετά λόγω διαδικασιών. Το 2016 , ένα χρόνο ακριβώς μετά τη χρήση Lopresor , άρχισαν οι πρώτες κολπικές μαρμαρυγές. Ξεκίνησα Xanax και Ρυθμονόρμ τα οποία με κρατούσαν σχετικά ήρεμη (όχι τελείως) μέχρι που χειρουργήθηκα με βαριατρικό χειρουργείο λίγους μήνες μετά οπότε και άρχισε η κάθετη πτώση των κιλών. Τον πρώτο μήνα που έχασα 25 κιλά, παρόλη τη φαρμακευτική αγωγή, έπαθα κολπική μαρμαρυγή , νοσηλεύτηκα στην Στεφανιαία μονάδα με χρήση Angoron ενδοφλεβίως για μία εβδομάδα. Η κολπική μαρμαρυγή δεν έφυγε, έγινε εμμένουσα και ένιωθα ότι δεν μπορούσα να κάνω μισό βήμα. Βρέθηκα μετά από λίγες μέρες σε χώρο ευχάριστο για μένα, επιτέλους, με άτομα δηλαδή πρώην παχύσαρκα που χειρουργήθηκαν και το βάρος τους ήταν πλέον σε φυσιολογικά πλαίσια.
Την ημέρα εκείνη που έλαμπε ο ήλιος και ο αέρας ήταν δροσερός, έφυγε από μόνη της. Νοέμβριος του 2016. Στη συνέχεια, το βάρος μου έπαιρνε κάθετη πτώση και παράλληλα οι κολπικές μαρμαρυγές ελαττωνόταν σημαντικά, παροξυσμικές, πάντα, αραίωσαν ( ξέχασα να αναφέρω πως συνέχιζα Xanax, Xarelto, Lopresor). Ωσπου για ένα μεγάλο διάστημα σχεδόν εξαφανίστηκαν, δηλαδή για τα επόμενα δύο χρόνια και συνέβη δύο φορές, για μισή με μία ώρα, τον 1/2018 ξαφνικά και πρίν κανένα εξάμηνο χωρίς κανένα λόγο.
Χωρίς Xarelto και Xanax πλέον για περισσότερο από 1,5 χρόνο, μόνο Lopresor.
Ώσπου πριν ένα περίπου μήνα, άρχισαν με μεγάλη συχνότητα να συμβαίνουν, από το πουθενά. Δύο με τρείς φορές την εβδομάδα. Ξανά Xarelto, το οποίο θα παίρνω εφόρου ζωής, και τα καινούργια πλέον Ρυθμονόρμ SR225 αρχικά για τις δύο πρώτες εβδομάδες, τα οποία δεν με έπιαναν, και για να φύγει η μαρμαρυγή έπαιρνα ένα κλασικό Ρυθμονόρμ 300άρι και ηρεμούσα... και εδώ και πέντε μέρες που κάπως ησύχασα ξεκινώντας τα Ρυθμονόρμ SR325. Τρείς φορές χρειάστηκε να πάρω μισό Lopresor, γιατί ήρθαν κάτι ταχυκαρδίες, όχι κολπική όμως.
Ελπίζω αυτή τη φορά να με καλύψει αυτή η αγωγή. Και εύχομαι τώρα που είμαι 42 να προλάβω να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου φυσιολογικά, γιατί , δεν το κρύβω τρέμει η ψυχή μου μήπως μετατραπεί σε μόνιμη και μετά θα λειτουργώ ως υπερήλικας. Τί ζωή θα είναι αυτή;
Ξέρω, ότι πρέπει να δεχτώ ότι πάσχω από παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή, ότι έχω βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό λόγω παχυσαρκίας και άλλων ανοιχτών και όχι μόνο χειρουργείων που χρειάστηκε να κάνω.
Ξέρω επίσης, ότι παλιά δεν μπορούσα λόγω της παχυσαρκίας να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, από πάντα σχεδόν, γιατί επηρέαζε τα πάντα, εκτός από τις φιλίες μου.
Όταν έχασα όλα αυτά τα κιλά και είμαι πλέον σε φυσιολογικό βάρος, γύρω στα 85 με 1.75 ύψος πια, ΑΠΑΙΤΩ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Να τρέχω, να κάνω έρωτα όπως θέλω, να ζω έντονα, και όχι σε κάθε μου κίνηση να πρέπει να προσέχω, και να ζω σαν ηλικιωμένη.
Το ξέρω, υπάρχουν χειρότερα και πολύ δυσκολότερες καταστάσεις από αυτή που ζω εγώ.
Η ζωή όμως, είναι μία.
Και εγώ ούτε παιδιά δεν έχω κάνει, και το ήθελα, ούτε έναν άνθρωπο έχω δίπλα μου , που αυτό το απλό και λίγο βαρετό ένιωθα πάντα πως θα ήταν η ευτυχία, για μένα.
Και θέλω να το διεκδικήσω. Όλα να τα διεκδικήσω, ξεφορτώθηκα μετά από πολύ κόπο και αγώνα και ψυχολογική ταλαιπωρία τόσα κιλά, και είμαι ΝΟΡΜΑΛ που μόνο αυτό ήθελα πάντα.
Και με παίρνει το παράπονο.
Γράφω εδω, για όποιον έχει να μου πει κάτι για κάτι αντίστοιχο που έχει ζήσει, ίδιο δύσκολο μάλλον όχι, αλλά δεν πειράζει, όπως επίσης και για την φαρμακευτική αγωγή, αν κάποιος έχει κάτι να μου πει, θα του είμαι ευγνώμων.
Ξέχασα να αναφέρω ότι πάσχω απο θυρεοειδίτιδα Hashimoto και παίρνω Euthyrox 112.
Στον Solid Snake, αν με διαβάσει, θα εκτιμούσα πολύ να μου έδινε κάποια εικόνα για την τωρινή του κατάσταση, που είχαμε όχι ίδιες αλλά ανάλογες πορείες.
Σε όποιον άλλον έχει τη διάθεση, την ευχαρίστηση, τη πρόθεση να μου δώσει κάτι από τη δική του πορεία, να μοιραστεί. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
Ευχαριστώ.
