Πρόβλημα με ιδψ διαταραχή

Καλησπέρα και από μενα. Γεια σε ολους σας. Από πού να αρχίσω και πώς; Και εγώ έχω συμπτώματα παρόμοια με μερικων από εδω. Τα έχω τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 2009 χωρίς να έχω ψάξει ποτέ για το τι μου συμβαίνει παρ'ολο που ηταν πολυ βασανιστικα. Μόλις πρόσφατα το έψαξα στο internet και είδα ότι αυτά που έχω συμπίπτουν με τι ιδψ διαταραχή.
Παλιά αυτή η διαταραχή ήταν σε μεγάλη έξαρση, π.χ. το μυαλό μου κατακλιζόταν σχεδόν όλη τη μέρα με πολύ άσχημες σκέψεις για τον Θεό. Προσπαθούσα να τις βγάλω αλλά τίποτα. Το κεφάλι μου "ήταν στα κόκκινα". Επίσης αυτό δεν το θυμάμαι καλά, αλλά για να απευλευθερωθώ από κάποια σκέψη (δεν θυμάμαι ποιά ή ποιές) έπρεπε να επαναλάβω κάποια βήματα περπατώντας μπρος πίσω. Επίσης, κάποια πράγματα αν τα έκανα λάθος μετα έπρεπε να τα κάνω 3 φορες, αν θυμαμαι καλά. Και λέω αν θυμάμαι καλά, γιατί πολλά πράγματα τα εχω ξεχάσει. Και έχω ξεχάσει και άλλα πράγματα από μεγάλες περιόδους της ζωής μου.
Και γενικά η ιδψ διαταραχη μου έχει εμφανιστεί με πολλά συμπτώματα κατα περιόδους και ακομα εχω. Π.χ. αυτό το διάστημα, που είμαι καλύτερα σε σχέση από ότι ήμουν το 2009, έχω την εμμονή ότι χωρίς να το επιδιώξω θα κλέψω τους άλλους.
Ή κοιτάω αν έχω βγάλει την μπρίζα, όντως την έχω βγάλει αλλά πρέπει να ξανακοιτάξω και δεύτερη ίσως και παραπάνω φορές. Και άλλα...
Δεν έχω πάει ακόμα σε γιατρό.
Έγραψα πολλά αλλά ζητώ την κατανόησή σας.
Ευχαριστώ.

καλως ηρθες!!!
Βασικα αν θες τη γνωμη μου το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να μιλησεις σε εναν επαγγελματια και μετα γραφεις εδω για το θεμα σου.
αλλωστε κανεις δεν προκειται να σου κανει διαγνωση εδω.
πηγαινε σε ενα ψυχολογο για αρχη να του μιλησεις αναλυτικα για τα οσα σου συμβαινουν και πιστευω θα κρινει εκεινος αν χρειαζεται να επισκευθεις ψυχιατρο

Για αρχή κάνε αυτο που σου λεει η BloodyKate. Παλι καλα που το έχεις μόνο για τρια χρόνια. Κοιταξε κι αυτο το λινκ από το φορουμ, πιστευω θα σε βοηθησει, μέθοδος που δοκίμασα, το έστειλα και σε άλλους,

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...l=1#post289482

Quote:

---

Originally Posted by lemon

Καλησπέρα και από μενα. Γεια σε ολους σας. Από πού να αρχίσω και πώς; Και εγώ έχω συμπτώματα παρόμοια με μερικων από εδω. Τα έχω τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 2009 χωρίς να έχω ψάξει ποτέ για το τι μου συμβαίνει παρ'ολο που ηταν πολυ βασανιστικα. Μόλις πρόσφατα το έψαξα στο internet και είδα ότι αυτά που έχω συμπίπτουν με τι ιδψ διαταραχή.
Παλιά αυτή η διαταραχή ήταν σε μεγάλη έξαρση, π.χ. το μυαλό μου κατακλιζόταν σχεδόν όλη τη μέρα με πολύ άσχημες σκέψεις για τον Θεό. Προσπαθούσα να τις βγάλω αλλά τίποτα. Το κεφάλι μου "ήταν στα κόκκινα". Επίσης αυτό δεν το θυμάμαι καλά, αλλά για να απευλευθερωθώ από κάποια σκέψη (δεν θυμάμαι ποιά ή ποιές) έπρεπε να επαναλάβω κάποια βήματα περπατώντας μπρος πίσω. Επίσης, κάποια πράγματα αν τα έκανα λάθος μετα έπρεπε να τα κάνω 3 φορες, αν θυμαμαι καλά. Και λέω αν θυμάμαι καλά, γιατί πολλά πράγματα τα εχω ξεχάσει. Και έχω ξεχάσει και άλλα πράγματα από μεγάλες περιόδους της ζωής μου.
Και γενικά η ιδψ διαταραχη μου έχει εμφανιστεί με πολλά συμπτώματα κατα περιόδους και ακομα εχω. Π.χ. αυτό το διάστημα, που είμαι καλύτερα σε σχέση από ότι ήμουν το 2009, έχω την εμμονή ότι χωρίς να το επιδιώξω θα κλέψω τους άλλους.
Ή κοιτάω αν έχω βγάλει την μπρίζα, όντως την έχω βγάλει αλλά πρέπει να ξανακοιτάξω και δεύτερη ίσως και παραπάνω φορές. Και άλλα...
Δεν έχω πάει ακόμα σε γιατρό.
Έγραψα πολλά αλλά ζητώ την κατανόησή σας.
Ευχαριστώ.

---

Πάνω κάτω τα ίδια βλάσθημες σκέψεις όταν έβλεπα εικόνες,σταυρους και σεξουαλικου περιεχομενου πολλες φορες,μπριζες τα ιδια και γενικα 3 φορες το ειχα παλιοτερα μπλεγμενο με τριαδικο Θεο ως τυχερο νουμερο και το 6 ως σατανικο...

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Για αρχή κάνε αυτο που σου λεει η BloodyKate. Παλι καλα που το έχεις μόνο για τρια χρόνια. Κοιταξε κι αυτο το λινκ από το φορουμ, πιστευω θα σε βοηθησει, μέθοδος που δοκίμασα, το έστειλα και σε άλλους,

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...l=1#post289482

---

Καλή αυτή η γνωστική τεχνική και σίγουρα είναι σημαντική σε άτομα που έχουν χαμηλή επίγνωση της υπερβολής των σκέψεων τους (αν και οι περισσότεροι έχουν επίγνωση απλά δεν μπορούν να τις ελέγξουν). Το πρόβλημα είναι ότι οι ψυχαναγκασμοί μάλλον προέρχονται από μια πιο αρχέγονη περιοχή του εγκεφάλου που δεν παίρνει τόσο από "λόγια" αλλά πιο πολύ από "πράξεις". Μάλιστα πολλές φορές η "εκλογίκευση" γίνεται και η ίδια "τελετουργικό-καταναγκασμός" που πρέπει να γίνεται συνεχώς για να "χαλαρώνει" από το άγχος των εμμονών.


Πιο σημαντικό είναι να εκτεθεί κάποιος σε αυτό που φοβάται και αποφεύγει με τα "τελετουργικά". Π.χ. αν φοβάσαι μην πάρεις το μαχαίρι και σκοτώσεις τους γονείς σου ενώ κοιμούνται, κόλπο δεν είναι να προσπαθείς να "διώξεις αυτή την σκέψη ως παράλογη" (κάτι που μάλλον θα χειροτερέψει το πρόβλημα και το άτομο θα είναι σε μια συνεχή πάλη με τις σκέψεις του προκαλώντας εξουθένωση στον εαυτό του) αλλά με παράδοξο τρόπο να την σκεφτείς με δική σου βούληση, να την αποδεχτείς και να την "αγκαλιάσεις" όσο βίαιη και αποκρουστική και αν φαίνεται.


Π.χ. στο παράδειγμα που έφερα, καλό είναι για αρχή να φαντάζεται κάποιος με δική του βούληση πως θα ήταν να έπαιρνε το μαχαίρι και να σκότωνε κάποιον και τους γονείς του και μάλιστα σταδιακά να προκαλεί όσο πιο πολύ βίαιες εικόνες γίνεται π.χ. να φαντάζεται να σφάζει τους πάντες. Σταδιακά μπορεί μετά την φαντασία να το δοκιμάσει και πιο ρεαλιστικά (!) με την ένοια να πάρει το μαχαίρι και να σταθεί έξω από την κρεβατοκάμαρα η πάνω από το κρεβάτι τους (μια κοπέλα το είχε κάνει αυτό με τρομερή επιτυχία). Προκαλώντας αυτό με δική σου βούληση επανειλημμένα ο εγκέφαλος σου το "απομυθοποιεί" εντελώς και κατανοεί "στο πετσί του" ότι δεν πρόκειται να σκοτώσει κάποιον. Οι παράλογες σκέψεις θέλουν παράλογες λύσεις όπως έλεγε ένας θεραπευτής.

Απλά επειδή η όλη διαδικασία προκαλεί πολύ άγχος, καλό είναι να γίνεται υπο την σταδιακή καθοδήγηση ενός έμπειρου συμπεριφορικού θεραπευτή.


Στο γνωσιακό επίπεδο είναι πιο σημαντικό το άτομο να μάθει να αποδέχεται την αβεβαιότητα της κάθε σκέψης και πράξης παρά να την "διώχνει". Το να θέλει κάποιος να ασκήσει τον απόλυτο έλεγχο και να εποπτέυσει και την παραμικρή σκέψη του είναι σημαντικός παράγοντας που τροφοδοτεί την ΙΨΔ. Είναι σταδιακά σημαντικό να μάθει κάποιος να δέχεται πιο "ευέλικτα" τα πράγματα παρά να προσπαθεί να τα βάζει όλα σε κουτάκια προσπαθώντας να τα ελέγξει (κάτι που είναι αδύνατο και ενισχύει τους ψυχαναγκασμούς-καταναγκασμούς) όπως και το ότι η σκέψη/ιδέα δεν ισοδυναμεί με πράξη. Αυτό γίνεται σταδιακά με την συζήτηση με τον θεραπευτή. Αλλά και οι "εκθέσεις" κάνουν το άτομο σταδιακά να κατανοεί ότι δεν "χρειάζεται να τα σκέφτεται τόσο" και ότι δεν είναι όλα "άσπρο-μαύρο" ούτε και οι σκέψεις του "κακές". .

Γεια σου Lemon.Θα συμφωνησω και εγω με την bloodykate στο οτι θα πρεπει να πας σε γιατρο.
Παντως αυτα που περιγραφεις μοιαζουν πολυ με ΙΔΨ.
Αυτο που σου προτεινει ο Γιαννης ειναι οντως αποτελεσματικο.Εμενα με εχει βοηθησει πολυ και το οτι σταματησα να το κρυβω και αρχισα να μιλαω για το προβλημα και με βοηθαει πολυ το να ενδιδω που και που στους καταναγκασμους μου και στις ιδεοληψιες μου.
Δηλαδη που και που δινω στον εαυτο μου την ευκαιρια να μετραει καταναγκαστικα και αφηνω και τις σκεψεις να με κατακλυζουν.Περιπου δυο με τρεις φορες καθε μηνα εχω μια ιδεοληπτικη μερα.
Σε αυτο εχω καταληξει μονη μου,δεν ξερω αν οντως ειναι σωστο ή οχι αλλα εμενα με βοηθησε.

Δεν θα ήταν να καλύτερα να πάω κατευθείαν στον ψυχίατρο. μια επίσκεψη είχα κάνει σε ένα ψυχολογο και δεν εμεινα ικανοποιημενος. όχι από το αποτέλεσμα, γιατι αποτέλεσμα δεν μπορεις να δεις αμεσως, αλλά από το όλο σκηνικό.

δεν ξερω τι να σου πω... αρκει να μιλησεις με καποιον επαγγελματια συντομα απο κει και περα σου ευχομαι να πανε ολα καλα!
μην το αναβαλεις και βγαζεις μονος σου διαγνωσεις
θα δεις ο γιατρος θα σου μιλησει οπως πρεπει και θα σου δωσει φαρμακευτικη αγωγη (αν κρινει οτι τη χρειαζεσαι) που θα σε βοηθησει σε σημαντικο βαθμο!

να ρωτήσω. στα εξωτερικά ιατρεία του δρομοκαίτιου μπορώ να πάω; ή είναι καλύτερα σε ιδιωτικό γιατρό;

εγω εδω στο νησι παω σε ιδιωτικο
ρωτησε με pm καποιον απο τα μερη σου να σου πει :)

Lemon μπορεις να πας σε καποιο Κεντρο ψυχικης υγειας.Ειναι δωρεαν.
Επισης μπορεις να κλεισεις ραντεβου σε καποιο δημοσιο νοσοκομειο οχι απαραιτητα στο δρομοκαιτειο.
Εγω βεβαια πιστευω πως ειναι καλυτερα να πας σε εναν ιδιωτη γιατι η εμπειρια μου με τα ΚΨΥ ηταν αθλια.

Σε κέντρο ψυχικής υγείας ούτε εγω πολυθέλω να πάω. αλλά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ναι. γιατί η οικονομική δυνατότητα δε με υποστηρίζει για ιδιωτικό γιατρό.

Εγώ πληρωνω 70 ευρώ την επίσκεψη 2 με 3 φορές την εβδομάδα,πολλά χρήματα αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς...Καλό κουράγιο φίλη μου και σε όλους μας...

Quote:

---

Originally Posted by alexios

Καλό κουράγιο φίλη μου και σε όλους μας...

---

Αλέξιος, αγόρι είμαι.

εγώ έχω μια φίλη μου που αν θυμάμαι καλά πληρώνει 40 ευρώ την επίσκεψη σε ψυχολόγο.

Nαι συγνώμη φίλε μου αρχικά,εγώ πάω σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή είναι κάπως τσιμπημένη η τιμή στα 70 ευρώ αλλά γενικά δεν γνωρίζω πόσο στοιχίζει η ΓΣΘ σε κάθε επίσκεψη.

Quote:

---

Originally Posted by PETRAN

Καλή αυτή η γνωστική τεχνική και σίγουρα είναι σημαντική σε άτομα που έχουν χαμηλή επίγνωση της υπερβολής των σκέψεων τους (αν και οι περισσότεροι έχουν επίγνωση απλά δεν μπορούν να τις ελέγξουν). Το πρόβλημα είναι ότι οι ψυχαναγκασμοί μάλλον προέρχονται από μια πιο αρχέγονη περιοχή του εγκεφάλου που δεν παίρνει τόσο από "λόγια" αλλά πιο πολύ από "πράξεις". Μάλιστα πολλές φορές η "εκλογίκευση" γίνεται και η ίδια "τελετουργικό-καταναγκασμός" που πρέπει να γίνεται συνεχώς για να "χαλαρώνει" από το άγχος των εμμονών.


Πιο σημαντικό είναι να εκτεθεί κάποιος σε αυτό που φοβάται και αποφεύγει με τα "τελετουργικά". Π.χ. αν φοβάσαι μην πάρεις το μαχαίρι και σκοτώσεις τους γονείς σου ενώ κοιμούνται, κόλπο δεν είναι να προσπαθείς να "διώξεις αυτή την σκέψη ως παράλογη" (κάτι που μάλλον θα χειροτερέψει το πρόβλημα και το άτομο θα είναι σε μια συνεχή πάλη με τις σκέψεις του προκαλώντας εξουθένωση στον εαυτό του) αλλά με παράδοξο τρόπο να την σκεφτείς με δική σου βούληση, να την αποδεχτείς και να την "αγκαλιάσεις" όσο βίαιη και αποκρουστική και αν φαίνεται.


Π.χ. στο παράδειγμα που έφερα, καλό είναι για αρχή να φαντάζεται κάποιος με δική του βούληση πως θα ήταν να έπαιρνε το μαχαίρι και να σκότωνε κάποιον και τους γονείς του και μάλιστα σταδιακά να προκαλεί όσο πιο πολύ βίαιες εικόνες γίνεται π.χ. να φαντάζεται να σφάζει τους πάντες. Σταδιακά μπορεί μετά την φαντασία να το δοκιμάσει και πιο ρεαλιστικά (!) με την ένοια να πάρει το μαχαίρι και να σταθεί έξω από την κρεβατοκάμαρα η πάνω από το κρεβάτι τους (μια κοπέλα το είχε κάνει αυτό με τρομερή επιτυχία). Προκαλώντας αυτό με δική σου βούληση επανειλημμένα ο εγκέφαλος σου το "απομυθοποιεί" εντελώς και κατανοεί "στο πετσί του" ότι δεν πρόκειται να σκοτώσει κάποιον. Οι παράλογες σκέψεις θέλουν παράλογες λύσεις όπως έλεγε ένας θεραπευτής.

Απλά επειδή η όλη διαδικασία προκαλεί πολύ άγχος, καλό είναι να γίνεται υπο την σταδιακή καθοδήγηση ενός έμπειρου συμπεριφορικού θεραπευτή.


Στο γνωσιακό επίπεδο είναι πιο σημαντικό το άτομο να μάθει να αποδέχεται την αβεβαιότητα της κάθε σκέψης και πράξης παρά να την "διώχνει". Το να θέλει κάποιος να ασκήσει τον απόλυτο έλεγχο και να εποπτέυσει και την παραμικρή σκέψη του είναι σημαντικός παράγοντας που τροφοδοτεί την ΙΨΔ. Είναι σταδιακά σημαντικό να μάθει κάποιος να δέχεται πιο "ευέλικτα" τα πράγματα παρά να προσπαθεί να τα βάζει όλα σε κουτάκια προσπαθώντας να τα ελέγξει (κάτι που είναι αδύνατο και ενισχύει τους ψυχαναγκασμούς-καταναγκασμούς) όπως και το ότι η σκέψη/ιδέα δεν ισοδυναμεί με πράξη. Αυτό γίνεται σταδιακά με την συζήτηση με τον θεραπευτή. Αλλά και οι "εκθέσεις" κάνουν το άτομο σταδιακά να κατανοεί ότι δεν "χρειάζεται να τα σκέφτεται τόσο" και ότι δεν είναι όλα "άσπρο-μαύρο" ούτε και οι σκέψεις του "κακές". .

---

Πετραν, εχω χρησιμοποιησει τη μεθοδο που προτεινω, δλδ το να διωξω τη σκέψη, όσες φορες με τη θεληση και πεισμα την εκανα πράξη ειδα διαφορα, χωρις να θελω να αμφισβητησω την επιστημονικοτητα αυτου που προτεινεις. Ως προς την έκθεση εγω το καταλαβαινω ως έκθεση σ αυτα που υποτιθεται φοβιζουν ώστε να ξεπερασει με τον καιρο τις φοβιες που για μενα το ξεπερασμα τους συμβαλλει στη μειωση της ΙΨΔ αφου πιστευω πως οι φοβιες και τα αποτελεσματα τους την τροφοδοτούν.
Το να αγκαλιασεις και να αποδεχτεις τη σκέψη ίσως εννοείς το να δεις αν ισχυει στην πραγματικότητα? δλδ κατι που εχει εφαρμογη στην πραγματικοτητα, πχ πάω σε ένα πάρτι όπου νοιωθω φόβο να πάω. Το να πλάθει ο νους φανταστικα σεναρια και ιστοριες για πραγματα που δεν εχουν καμια ισχυ στην πραγματικοτητα πχ με παλατια και περιπετειες ή αναμόχλευση και διαπλαση στο νου γεγονοτων του παρελθοντος μπορει αυτο να το αγκαλιασει ή με τον καιρο να το διωξει? Μήπως τελικα μ αυτο που προτεινεις υπαρχει ο κινδυνος το άτομο να εξοικειωθει με τις σκεψεις ΙΨΔ, δλδ να του μεινουν, να του γινουν κομματι και η θεραπεια τελικα να αφορα μειωμενη ενταση? Το να τις διωχνει, μπορει στην αρχη να δημιουργει προβλήματα ωστοσο με την παροδο του χρονου να λύσει οριστικα το προβλημα?

είναι δύσκολο πάντως από εκεί που ενέδειδες στον ψυχαναγκασμό ξαφνικά να πεις "εγώ δεν θα ενδώσω". Αυτό μου δημιουργεί πολύ άνγχος. Πάντως αν τα καταφέρω και δεν ενδώσω, κάποιες φορές το άνγχος μετά από λίγο φεύγει, και μετά, μερικές φορές αντιλαμβάνεσαι το παράλογο της σκέψης σου.

Lemon το βασικο ειναι να αποδεχτεις αυτο που συμβαινει.
Οι σκεψεις και οι ψυχαναγκασμοι δεν λενε τιποτα απολυτως για τον χαρακτηρα σου.Ειναι απλα ο τροπος με τον εκφραζεις το αγχος σου.
Εγω περασα αρκετα μεγαλο διαστημα μεχρι να μπορεσω να το αποδεχτω,αλλα οταν τα καταφερα αρχισα να συνερχομαι.
Μιλα και σε καποιον που εμπιστευσαι για αυτες τις σκεψεις και τους καταναγκασμους.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Πετραν, εχω χρησιμοποιησει τη μεθοδο που προτεινω, δλδ το να διωξω τη σκέψη, όσες φορες με τη θεληση και πεισμα την εκανα πράξη ειδα διαφορα, χωρις να θελω να αμφισβητησω την επιστημονικοτητα αυτου που προτεινεις. Ως προς την έκθεση εγω το καταλαβαινω ως έκθεση σ αυτα που υποτιθεται φοβιζουν ώστε να ξεπερασει με τον καιρο τις φοβιες που για μενα το ξεπερασμα τους συμβαλλει στη μειωση της ΙΨΔ αφου πιστευω πως οι φοβιες και τα αποτελεσματα τους την τροφοδοτούν.
Το να αγκαλιασεις και να αποδεχτεις τη σκέψη ίσως εννοείς το να δεις αν ισχυει στην πραγματικότητα? δλδ κατι που εχει εφαρμογη στην πραγματικοτητα, πχ πάω σε ένα πάρτι όπου νοιωθω φόβο να πάω. Το να πλάθει ο νους φανταστικα σεναρια και ιστοριες για πραγματα που δεν εχουν καμια ισχυ στην πραγματικοτητα πχ με παλατια και περιπετειες ή αναμόχλευση και διαπλαση στο νου γεγονοτων του παρελθοντος μπορει αυτο να το αγκαλιασει ή με τον καιρο να το διωξει? Μήπως τελικα μ αυτο που προτεινεις υπαρχει ο κινδυνος το άτομο να εξοικειωθει με τις σκεψεις ΙΨΔ, δλδ να του μεινουν, να του γινουν κομματι και η θεραπεια τελικα να αφορα μειωμενη ενταση? Το να τις διωχνει, μπορει στην αρχη να δημιουργει προβλήματα ωστοσο με την παροδο του χρονου να λύσει οριστικα το προβλημα?

---

αν υπαρξει και εκθεση και παρεμποδιση του ψυχαναγκασμου(σημαντικο να επιτευχθουν και τα δυο)
και αφοσιωθεις ωστε να μην ενδωσεις στο τελετουργικο-ψυχαναγκασμο ,τοτε ναι εχει αποδειχθει οτι επερχεται μεγαλη μειωση του αγχους,''εξοικειωση'' οπως ονομαζεται η σταδιακη μειωση του στρεςς αν εφαρμοστει με επιτυχια η τεχνικη.. περιπτωση υποτροπιασμου μετα απο τετοιες τεχνικες επισης δεν υπαρχει..ο συμπεριφορισμος εδω ,σε οδηγει στη βιωση μιας πολυ σημαντικης διαπιστωσης οτι δλδ δεν υφιστανται οι συνεπειες της μη τηρησης του τελετουργικου,δομικος παραγοντας για τη μειωση των συμπτωματων και του στρεςς(χημικες μεταβολες επισης υφιστανται γτ στην ουσια μεταβαλλεται η ''κοσμοθεωρια'' του ατομου για τις ιδεοληψιες...η εξοικειωση δλδ θα ερθει αλλα οχι οπως το εννοεις εσυ..

Και η γνωστικη τεχνικη που ανεφερες ειναι αρκετα διαδεδομενη και αποτελεσματικη..ειδικα το πρωτο βημα που αναφερεις ειναι πολυ σημαντικο,να καταλαβει ο ασθενης οτι οι ιδεολψιες ειναι γνωστικες στρεβλωσεις και δεν υφιστανται..αυτο που επιδιωκει η γνωστικη κυριως ομως ειναι να αλλαξει την ερμηνεια των γνωσιακων αυτων στρεωβλωσεων που εκλαμβανονται ως επικινδινες,να μαθει μονος του ο πασχων να αλλαζει αμεσως την ερμηνεια μιας ιδεοληψιας(διαστρεβλωμενη� � στ μυαλο του)..

Συμφωνω με την έκθεση - παρεμποδιση του ψυχαναγκασμου, επιτευξη και των δυο.
Ως προς την περιπτωση υποτροπιασμου μετα από εφαρμογη της τεχνικης πιστευω υπάρχει αμα δεν εχουν καμφθει οι εσωτερικες αντιστασεις.
Δεν εχω κατανοησει την εννοια τελετουργικό-ψυχαναγκασμος.

geia k apo mena
oi psyxologoi einai synhthws pio oikonomikoi..alla egw sou proteinw na pas kateytheian se psyxiatro..an exeis thn diataraxh tha to katalavei k tha se voithisei kateytheian, enw o psyxologos mporei na mh gnwrizei akrivws, einai diaforetikh h antimetwpish.
einai pio akrivoi oi psyxiatroi synhthws alla pisteyw aytoi einai katallhlloi gia kati tetoio.

shmantiko einai omws o psyxiatros na einai k psyxotherapeyths...gia na mporei na se voithisei k psyxologika giati alliws yparxei periptwsh na sou dwsei k farmaka mono.alla xwris psyxotherapeia..ta farmaka den einai arketa