ΟΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΒΟΥΒΟ!!!

καλησπέρα σε όλους..με όλα τα προβλήματα που έχω τις φοβίες, τον πανικό η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. δεν θέλω να πάω για δουλειά, μόνο τα κλάματα που δεν βάζω το πρωί αλλά δεν τα καταφέρνω τελικά και τα βάζω το μεσημέρι. μου λένε να πάρω ένα τηλέφωνο και μου φαίνεται βουνό, θέλω να φύγω. λάθη πολλά δεν κάνω αλλά η αντιμετώπιση που έχω δεν είναι η καλύτερη. έκανα ένα λάθος το οποίο διορθώνεται αλλά μου έχει γίνει έμμονη ιδέα η αντίδραση του και δεν ξέρω πως να του το πω. θέλω απλώς να φύγω, και όταν φεύγω δεν θέλω με τίποτα να ξαναγυρίσω. η αυτοπεποίθηση μου είναι υπό το μηδέν και δεν μπορώ να ορθώσω το ανάστημα μου. το ξέρω και με πληγώνει..τι θα κάνω?

Δεν πρέπει να φοβάμαι. Ο Φόβος είναι ο φονιάς του νου.
Ο Φόβος είναι ο μικρός θάνατος που φέρνει την ολοκληρωτική εξόντωση.
Θα αντιμετωπίσω κατάματα τον Φόβο μου.
Θα τον αφήσω να περάσει από πάνω και από μέσα μου. Και όταν θα φύγει,
θα στρέψω το εσωτερικό μου βλέμμα για να δω το δρόμο απ' όπου πέρασε.
Εκεί όπου θα έχει περάσει ο Φόβος, δε θα υπάρχει τίποτα. Μόνο εγώ θα βρίσκομαι εκεί.

Frank Helbert [ 1920-1986 ] Αμερικανός συγγραφέας επιστ.φαντασίας

μαρκέλα....σ'ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by kourasmeni

καλησπέρα σε όλους..με όλα τα προβλήματα που έχω τις φοβίες, τον πανικό η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. δεν θέλω να πάω για δουλειά, μόνο τα κλάματα που δεν βάζω το πρωί αλλά δεν τα καταφέρνω τελικά και τα βάζω το μεσημέρι. μου λένε να πάρω ένα τηλέφωνο και μου φαίνεται βουνό, θέλω να φύγω. λάθη πολλά δεν κάνω αλλά η αντιμετώπιση που έχω δεν είναι η καλύτερη. έκανα ένα λάθος το οποίο διορθώνεται αλλά μου έχει γίνει έμμονη ιδέα η αντίδραση του και δεν ξέρω πως να του το πω. θέλω απλώς να φύγω, και όταν φεύγω δεν θέλω με τίποτα να ξαναγυρίσω. η αυτοπεποίθηση μου είναι υπό το μηδέν και δεν μπορώ να ορθώσω το ανάστημα μου. το ξέρω και με πληγώνει..τι θα κάνω?

---

Θα σου πω τι να κανεις, παρε αδεια απο την ζωη που κανεις, κανε ενα ρεαλιστικο σχεδιο για την ζωη που θα ηθελες να κανεις πραγματικα αυτη την στιγμη και ολοκληρωσε το. Δεν σου φτανουν τα λεφτα? Οργανωσε την ζωη σου ετσι που να σου φτανουν. Σκεψου ολα τα πραγματα για τα οποια ξοδευεις λεφτα, αλλα θα μπορουσες να την βγαλεις και χωρις αυτα. Σκεψουν πως καθε στιγμη που δουλευεις βασανιζεσαι και αν πραγματικα αξιζει το βασανο. Εχεις βουνα απλυτα πιατα και ρουχα να σε περιμενουν??
1)Μαθε να τρως απο ενα πιατο και να το πλενεις πριν η μετα το φαγητο, αν βαριεσαι μετα το φαγητο απλα ξεπλυνε το με νερο οσο να μην εχει υπολειμματα και το πλενεις πριν το επομενο γευμα που θα πεινας και αναγκαστικα θα το πλυνεις (αν εχεις οικογενεια επεβαλε τους το ιδιο συστημα και αυτοεξυπηρετηση - η δουλα πεθανε).
2)Τα ρουχα- διαλεξε 3 σετ ρουχα και να φορας μονο αυτα, τα σετ πρεπει να μπορουν να πλενονται μαζι και να ειναι απο ρουχα που δεν χρειαζονται σιδερο (Αν εχεις να φροντιζεις και οικογενια - βοηθησε τους να διαλεξουν τα σετ τους και επεξηγισε τους τα προγραμματα του πλυντηριου.
3)Μαγειρεμα - φτιαξε ενα σχεδιο με γευματα για ολη την εβδομαδα με φαγητα που και να ειναι πληρες γευματα, και χρειαζονται ελαχιστο απο το πολυτιμο χρονο και ενεργεια σου. 4 μερες την εβδομαδα μπορεις να σερβηρεις οσπρια που να τα μαγειρευεις μονο 2 φορες κανεις φακες η φασολαδα για 2 μερες και το μισο το σερβιρεις μετα απο 3 μερες.Λαδωμενα ζυμαρικα συντηρουνται μια χαρα σε σακουλα στην καταψυξη, επισης και η σαλτσες (το φουρνακι μικροκυματων τι το εχουμε). Μια χοιρινη μριζολα λαιμου κοστιζι λιγο παραπανω απο 1 ευρω και ψηνεται 10 λεπτα στην σκαρα, λερωνει ελαχιστα, ειναι φουλ στην κρεατινη και καις τις μισες της θερμιδες ακομα στην χωνεψη - φα'την μονο με χορταρικα εποχης το βραδυ χωρις ψωμι η το πολυ με μια φετα ολικης και το πρωι θα ξυπνας με τελειο ζαχορο στο αιμα - ξεκουραστη, κεφατη και χωρις αγχος.το διετολογιο σου πρεπει να ειναι πολυ πλουσιο σε προτεινες και φτωχο σε αμυλο - γιατι αλλαζει ο μεταβολισμος, ο οργανισμος καιει τα λιπη και εχεις ενα σταθερο επιπεδο γλυκοζης στο αιμα - τι σχεση εχει αυτο με την καταθλιψη και το αγχος? - το αγχος φερνει υπογλυκαιμια, η υπογλυκαιμια κουραση, η κουραση φερνει υπερπροσπαθεια του εγκεφαλου και οι νευροδιαβιβαστες πανε περιπατο - κανε το καθε μερα και εχεις την υπερκοπωση , η καταθλιψη βεβαια ειναι ετοιμη στην γωνια και περιμενει.
Καταλαβε πως το σπιτι δεν ειναι εργοταξιο αλλα χωρος ξεκουρασης και διασκεδασης. μια ωρα την ημερα για την συντηρηση του σπιτιου ειναι υπεραρκετη (αν δεν εχεις μικρα παιδια). Αν εχεις κανονικο ωραριο εργασιας μην κανεια καμια δουλεια στο σπιτι μετα τις 8 το βραδυ - ο οργανισμος πρεπει να προετοιμαστει για ξεκουραση, μην βλεπεις ειδησεις, τριλερ η ο,τι μπορει να σου χαλασει την ηρεμια το βραδυ. αναλογα απο τις αναγκες εργασιας σου το αργοτερο μεχρι τις 6 το πρωι πρεπει να ξυπνησεις για αυτο υπολογισε τις αναγκες σου για υπνο και την καταλληλη ωρα το βραδυ πρεπει να κοιμασαι για να ξυπνησεις στις 6 το αργοτερο, οταν το κανεις συστημα θα δεις μεγαλη βελτιωση στην διαθεση σου τουλαχιστον το πρωι, να το θυμασαι αυτο, το αργοτερο στις 6 πρεπει να εχεις χωρτασει υπνο - γιατι αυτο γιατι το βιολογικο ρολοι ξυπναει το σωμα εκεινη την ωρα περιπου και πρεπει να εισαι ξυπνια για να νιωσεις το κικ απο τις ορμονες και να φτιαξεις διαθεση και απο κει και τα επιπεδα της σεροτονινης για την μερα.
Αυτα ειναι δικα μου συμπερασματα, ετσι καταπολεμω την καταθλιψη εγω στο σπιτι (παιρνω σεροπραμ και ειμαι ευχαριστημενος). Οσο μπορω κραταω το προγραμμα αυτο και οταν το κανω τα αποτελεςματα ειναι θαυμασια (Την νυχτα αυτη εκανα ενα ωραιο περιπατο απο το κεντρο μεχρι τα Νοτια προαστια και ειμαι μες΄τη καλη χαρα ακομα - ναι βγηκα εξω και περασα υπεροχα :)))))
Στην δουλεια τωρα :( Εργασιακο αγχος πφφφφφ αυτο με εκανε ετσι αλλα πριν 10 χρονια δεν ηξερα πως να το αντιμετωπισω - τωρα το εχω ψαξει βεβαια αλλα δεν το εχω δοκιμασει την τελευταια δουλεια που πληρωθηκα πρεπει να ηταν πριν 4 χρονια... το προβλημα? Ταλαντευωμαι μεταξυ τελειομανια και πληρης αδιαφορια για την δουλεια οταν μου την σπασει και την μισησω, το διαδικτυο λεει να κρατας την ισσοροπια μεταξυ την τελεια δουλεια και την παραγωγηκοτητα, ναρκισσιμος σε αντιφαση/αντιδραση με κομπλεξ κατωτεροτητας, αχρηστος, τεμπελης, πρωταθλητης τεμπελιας, ολυμπιονικης τεμπελης, εισαι αχρηστος σαν τον πατερα σου, δεν θα σε παρει καμια, μεχρι τα 18 σου θα σε ταιζω - μετα να σε ταιζει η γυναικα σου, ο αχρηστος πατερας σου παλι να πληρωση την διατροφη 3 μηνες - θα τον στειλω φυλακη το γουρουνι, και τι με νοιαζει που ειναι ανεργος - εγω πως δουλευω, η αδερφη σου ειναι κοριτσι - εχει αναγκη απο χαρτζιλικι, ρουχα κλπ ενω εσυ... εσυ εισαι αγορι - τα αγορια δεν εχουν αναγκη απο λεφτα, απο την αδερφη σου θα γινει κατι - απο σενα τπτ
πως να αντιμετοπισω μετα μια νευρωτικη προισταμενη, πελατισσα που δεν ξερει που πανε τα δυο, τον αδυστακτο αεριτζη που παει να σου φαει τα λεφτα
Συγνωμη αν χαλασα το θεμα σου, ελπιζω οι εμπειριες μου να σε βοηθησαν να γινεις εστω λιγο πιο δυνατη
Πηγαινε σε εναν ψυχιατρο να σου γραψει κατι αν χρειαζεσαι και μετα κουραγιο και καλη καρδια, ολα φτιαχνονται, αλλα ο χρονος και η υγεια οταν φυγουν δεν γυριζουν για αυτο ειναι πιο σημαντικα απο ολες τις δουλειες και ολα τα μεροκαματα....
Καλη σας μερα κιολας :)

Πρώτα να χαλαρώσεις και να ηρεμήσεις και να πάψεις να εισαι υπερβολική στο καθε τι που συμβαινει, να καθαρισει το μυαλο σου. Ο φόβος αντιμετωπίζεται αμα βρουμε την μεθοδο βημα βημα αλλά σταθερα να τον βλέπουμε καταματα και να τον αντιμετωπιζουμε.

σας ευχαριστώ πολύ όλους.σήμερα του είπα για το λάθος μου, αντίδραση? <<δεν μπορούσαν να το δούνε? έπρεπε να το δούμε εμείς?μπορείς να το αναλάβεις?>> <<ναι μπορώ>> <<ωραία και δεν θα ασχοληθούμε άλλο>> αυτό ήτανε. δεν κάνω μόνο εγώ λάθη..κάνουν και οι άλλοι..axl θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου. ξυπνάω γύρω στις 5 και μισή και βλέπω την ώρα και ξανακοιμάμαι. και μετά αισθάνομαι πτώμα..θα προσπαθήσω να σηκωθώ εκείνη την ώρα..πως θα σταματήσουμε να αισθανόμαστε ότι είμαστε άχρηστοι?

Quote:

---

Originally Posted by kourasmeni

σας ευχαριστώ πολύ όλους.σήμερα του είπα για το λάθος μου, αντίδραση? <<δεν μπορούσαν να το δούνε? έπρεπε να το δούμε εμείς?μπορείς να το αναλάβεις?>> <<ναι μπορώ>> <<ωραία και δεν θα ασχοληθούμε άλλο>> αυτό ήτανε. δεν κάνω μόνο εγώ λάθη..κάνουν και οι άλλοι..axl θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου. ξυπνάω γύρω στις 5 και μισή και βλέπω την ώρα και ξανακοιμάμαι. και μετά αισθάνομαι πτώμα..θα προσπαθήσω να σηκωθώ εκείνη την ώρα..πως θα σταματήσουμε να αισθανόμαστε ότι είμαστε άχρηστοι?

---

αισθανωμαστε αχρηστοι επειδη νιωθπυμε απορριψη, δεν εχεις καποιος που να σου δινει αγαπη?

δυστυχώς ζω μόνη με τον αδερφό μου..η μητέρα μου λείπει πολλά χρόνια τώρα λόγω δουλειάς, ένας άνθρωπος που μου δίνει πραγματικά αγάπη και τη βλέπω 2 με 3 φορές το χρόνο. ο αδερφούλης μου με αγαπάει αλλά δεν έχει τον τρόπο να μου το δείξει λόγω χαρακτήρα. έτσι όπως νιώθω εγώ την αγάπη δεν υπάρχει κανείς να μου τη δώσει..

Κανε κουραγιο, μην παραδινεσαι και θα την βρεις, σε ολους αξιζει να νιωσουν αγαπη :)

ευχαριστώ πολύ axl, ελπίζω...

Αν ελπιζεις θα τα καταφςρεις, απελπισια προσεχε να μην σε πιανει :)

Quote:

---

Originally Posted by kourasmeni

καλησπέρα σε όλους..με όλα τα προβλήματα που έχω τις φοβίες, τον πανικό η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. δεν θέλω να πάω για δουλειά, μόνο τα κλάματα που δεν βάζω το πρωί αλλά δεν τα καταφέρνω τελικά και τα βάζω το μεσημέρι. μου λένε να πάρω ένα τηλέφωνο και μου φαίνεται βουνό, θέλω να φύγω. λάθη πολλά δεν κάνω αλλά η αντιμετώπιση που έχω δεν είναι η καλύτερη. έκανα ένα λάθος το οποίο διορθώνεται αλλά μου έχει γίνει έμμονη ιδέα η αντίδραση του και δεν ξέρω πως να του το πω. θέλω απλώς να φύγω, και όταν φεύγω δεν θέλω με τίποτα να ξαναγυρίσω. η αυτοπεποίθηση μου είναι υπό το μηδέν και δεν μπορώ να ορθώσω το ανάστημα μου. το ξέρω και με πληγώνει..τι θα κάνω?

---

..γειά σου και πάλι κοριτσάκι,
αλήθεια με τί άλλα πράγματα ασχολείσαι εκτός από την δουλειά; Πόσων χρονών είσαι;
Μήπως να πρόσθετες και κάποιες άλλες δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο σου;
Πάντως, να μπαίνεις στο φόρουμ να κάνουμε όλοι μαζί σου κουβεντούλα για να νιώθεις καλύτερα..
Μην μασάς.. όλα καλά θα πάνε.. Όλοι περνάμε φάσεις! Δεν είσαι η μόνη!

γεια σου μαρκέλα!! είμαι 32. ευτυχώς πηγαίνω σε ποντιακούς χορούς 2 φορές την εβδομάδα και ξεσπάω. χθες πήγα κ για φαγητό με τις φιλενάδες μου. όλα καλά. αλλά οι εμμονές εμμονές. και δεν ξέρω τι να κάνω με αυτό το θέμα. κάθε τι απλό γυρίζει συνεχώς στο κεφάλι μου.<<δεν έπρεπε να το πω αυτό,δεν ακούστηκε καλά, δεν ήταν ωραία η αντίδραση μου, νομίζουν ότι είμαι ηλίθια?>> και άλλα τέτοια παρόμοια. ευχαριστώ για την εμψύχωση!!

Quote:

---

Originally Posted by kourasmeni

γεια σου μαρκέλα!! είμαι 32. ευτυχώς πηγαίνω σε ποντιακούς χορούς 2 φορές την εβδομάδα και ξεσπάω. χθες πήγα κ για φαγητό με τις φιλενάδες μου. όλα καλά. αλλά οι εμμονές εμμονές. και δεν ξέρω τι να κάνω με αυτό το θέμα. κάθε τι απλό γυρίζει συνεχώς στο κεφάλι μου.<<δεν έπρεπε να το πω αυτό,δεν ακούστηκε καλά, δεν ήταν ωραία η αντίδραση μου, νομίζουν ότι είμαι ηλίθια?>> και άλλα τέτοια παρόμοια. ευχαριστώ για την εμψύχωση!!

---

τα εχω και εγω, μην φοβασαι

Quote:

---

Originally Posted by kourasmeni

γεια σου μαρκέλα!! είμαι 32. ευτυχώς πηγαίνω σε ποντιακούς χορούς 2 φορές την εβδομάδα και ξεσπάω. χθες πήγα κ για φαγητό με τις φιλενάδες μου. όλα καλά. αλλά οι εμμονές εμμονές. και δεν ξέρω τι να κάνω με αυτό το θέμα. κάθε τι απλό γυρίζει συνεχώς στο κεφάλι μου.<<δεν έπρεπε να το πω αυτό,δεν ακούστηκε καλά, δεν ήταν ωραία η αντίδραση μου, νομίζουν ότι είμαι ηλίθια?>> και άλλα τέτοια παρόμοια. ευχαριστώ για την εμψύχωση!!

---

Μίλησες με κάποιο ψυχολόγο για το θέμα εμμονές? μπορείς να τις αντιμετωπίσεις με εσωτερική παρατήρηση, ο ψυχολόγος θα σε βοηθησει να αναπτυξεις στη σκέψη σου τη μέθοδο αυτή. Να μαθεις δλδ να διακρίνεις στη σκέψη σου το λογικό από το παράλογο, το πραγματικό από το φανταστικό, την υπερβολή, να μπορείς να κατανοήσεις δλδ τις διαστρεβλωμένες σκέψεις ως τετοιες κατα το χρόνο που βρίσκονται σε εξέλιξη στη σκέψη σου και να μπορείς στη συνέχεια να τις διώξεις. Έχω μάθει τη μέθοδο και έχω ξαναγράψει στο φορουμ παλια. Επίσης με το να βρισκεις το κουραγιο και να εκτίθεσαι σε αυτα που υποτιθεται φοβιζουν ξεπερνας σταδιακα τις φοβίες αφου εκ των υστερων καταλαβαινεις το παράλογο των σκέψεων που έκανες και την υπερβολή. Ευτυχως που εχεις και τον αδερφο σου που σε αγαπα και το χορο που ξεσπας. Υποβοηθούν αυτά, προσφερουν ηρεμία και σε τονωνουν ψυχικά.

ioanni σ'ευχαριστώ πολύ για αυτήν την παρατήρηση.όταν πήγαινα στον ψυχίατρο δεν είχα εμμονές σε τόσο μεγάλο βαθμό. πρέπει να το λύσω αυτό το θέμα όσο πάει γίνεται και χειρότερο. ήρθε η ώρα να τον ξαναεπισκεφτώ...

κουρασμένη, (τι νικ!), να σε ρωτήσω κάτι?
Κάθε πότε βλέπεις τη μητέρα σου? Έχεις επικοινωνία μαζί της?

μου βγήκε αβίαστα το nickname. τη βλέπω 2 φορές το χρόνο. μου λείπει πολύ. τώρα την περιμένω σε ένα μήνα. από τώρα έχω αρχίσει τις προετοιμασίες!! χι,χι μιλάμε σχεδόν καθημερινά μέσω skype... αλλά τι να το κάνεις αν δεν έχεις το χάδι της, τη φροντίδα της..