ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΡΩΩ....!!!!!
Ειμαι 24 χρονων. απο μικρη ημουνα στουμπουλη απο τη μερα που γεννηθηκα δηλαδη! το θεωρω σαν κατι φυσιολογικο για μενα. ξερω ατομα που ειναι κοκαλιαρικα απο μικρα, ε εγω το ακριβως αντιθετο! στρουμπουλη απο μικρη. βασικα μ αρεσει το φαγητο απ τη μια απ την αλλη θελω να αλλαξω. το θελω τοσο πολυ. θελω να με βλεπουν διαφορετικα ολοι. ολοι οσοι ξερω που ειχαν παραπανω κιλα δηλαδη παιδια απ το σχολειο και γνωστους εχουν χασει οοοτι περιττα κιλα ειχαν. μονο εγω εχω μεινει ιδια. συνηθως πριν φαω νιωθω απογοητευση θλιψη και βαρεμαρα. απο μικρη παλι στο σπιτι μου λεγανε να αδυνατισω για να φοραω οτι ρουχα θελω (μινι και ξωπλατα δηλαδη!!!) και παντα με πιεζανε να μην τρωω (η μαμα μου κ η γιαγια μου πιο πολυ και το κανανε εντονα και μερικες φορες με προσβλανε κιολας μπας και το καταλαβω) αλλα εγω συνεχιζα κ ετρωγα κρυφα. τον τελευταιο χρονο εχουνε σταματησει. εγω δεν εχω σταματησει να τρωω κρυφα βεβαια! θελω να αδυνατισω και να μεινω σε ενα σταθερο βαρος μια παιρνω κιλα μια χανω εχω φτασει απο 54 κιλα (με υψος 1,60) μεχρι 87! εχω σιχαθει να μην μπορω να κανω διαιτα μια φορα σωστη και να την διατηρησω κ εχω σιχαθει να τρωω ολη μερα χωρις να πειναω. ολη μερα μπουκωνομαι με οτι βρω μπροστα μου. δεν ξερω γιατι τρωω. δεν μπορω να σταματησω. ολη μερα κατι θα τσιμπολογαω. τοσο που ποναει το στομαχι μου απ το πολυ φαγητο. δεν αντεχω αλλο. ειμαι χαλια και τρωω και μετα ειμαι τοσο χαλια που εχω φαει σαν γουρουνι που θελω να κλαψω γιατι ποτε δεν τα καταφερνω.