για λίγο ηταν σαν να μην ειχα ΙΨΔ

γεια σε ολους,μετα απο καιρο γραφω εδω και ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου πριν 2-3 ημερες.αρχιζω λοιπον και αφηγουμαι...η παθητικη σταση που εχω συνηθισει τελειωσε και επαιρνα πρωτοβουλιες επιτελους,δεν με ελεγχαν ας πουμε οι ψυχαναγκασμοι...ειχα μια ευελιξια στις λεξεις και δεν ηταν απολυτες.για πρωτη φορα καταλαβα τη δυσκολια της προσπαθειας που πρεπει να καταβαλω για να γινω οσο μπορω καλυτερα.οι αρνητικες σκεψεις ηταν μηδενικες....εκτος απο το μαυρο και το ασπρο,υπηρξε και το γκρι αναμεσα...να πω επισης οτι δεν ειχα αγχος η εστω ηταν τοσο λιγο που δε με ενοχλουσε στη συμπεριφορα και στην καθημερινοτητα.καταλαβα και αλλα πολλα,μεχρι που εγινε ενας καυγας οταν ακουσα μια λεξη απολυτα απο τη μανα μου.το εξελαβα σαν επιθεση εναντιον μου,οργη και θυμος τα συναισθηματα και ολα αυτα που προαναφερω χαθηκαν,ξανα στον φαυλο κυκλο της ιψδ.
τελειωνοντας για να μην κουρασω,ηθελα να πω οτι ΜΑΓΙΚΑ,ολες οι συζητησεις των συνεδριων ψυχοθεραπειας εφαρμοστηκαν !δε ξερω αν ειναι απο τα φαρμακα η τη δικη μου προσπαθεια αποβολης των δυσκολιων της ιψδ.τα φαρμακα που παιρνω ειναι cymbalta k wellbutrin,πια με πιανει και το bespar(αν και προτιμω να κανω ποδηλατο)και πιο σπανια παιρνω για κανα 2 μερες το abilify.
θα περιμενω τα σχολια σας.ευχαριστω που αφιερωσατε λιγο απο το χρονο σας να μοιραστω οχι τη χαρα,αλλα την προσκαιρη ολιγοωρη αλλαγη στη συμπεριφορα μου βλεποντας τα αντικειμενικα και με ευελιξια...φιλικα,korman709...

Μπράβο σου που τα κατάφερες! απαιτεί προσπάθεια αλλά ΜΠΟΡΕΙΣ, να συνεχίσεις και να απαλλαγείς, γιατί ήδη έκανες την αρχή! δε νιώθεις ικανοποίηση; δε σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις;

Γεια σου Κορμαν.
Διαβασα το ποστ σου και με συγκινησε αρκετα.
Ξερεις εχω ευχηθει και εγω πολλες φορες να μην ειχα ιδεοληπτικη διαταραχη,να μην ειχα ψυχαναγκασνμους και να μπορουσα να ειμαι φυσιολογικος ανθρωπος οπως οι υπολοιποι.
Αλλα απο την αλλη δεν μπορω να με φανταστω να ζω χωρις αυτο.Ειναι αντικειμενικα ενα μερος του εαυτου μου αν σκεφτεις οτι τα πρωτα ατυπα συμπτωματα τα ειχα απο παιδι.
Η αληθεια ειναι πως παντα καταληγω οτι τελικα δεν θελω να ζω χωρις αυτο ασχετα αν εχω υποφερει για μεγαλο διαστημα.
Και εν τελει εχω καταλαβει πως αυτο ειναι και το κλειδι.Αποδεχεσαι οτι εχεις αυτη την ασθενεια, σαν συντροφια, και μαθαινεις να πορευεσαι με αυτη.Οι ιδεοληψιες δεν θα φυγουν ποτε αλλα τουλαχιστον μαθαινουμε να τις διαχειριζομαστε και να ζουμε με αυτες.Δεν υπαρχει αλλη λυση.

Γειά σου korman διαβαζοντας το μήνυμα σου καταρχάς χάρηκα για την βελτίωση που είδες και πήρα αισιοδοξία με το μήνυμα σου κάποτε να δω το ίδιο και στον εαυτό μου πόσο καιρό είσουν έτσι μέχρι να καταβάλεις προσπάθεια και να δεις ουσιαστική διαφορά ? και εγώ ως τώρα μια από τα ίδια και επειδή όσο το αφήνεις δεν αισθάνεσαι καλύτερα αντίθετα γίνεσαι όλο και ποιό χειρότερα και κουρέλι αποφάσισα να μην το αφήσω άλλο να με καταβάλει και να κάνω κάτι από την μεριά μου να αισθανθώ καλύτερα αρκετά ειμουν απαθής θέλω να γίνω ξανά το άτομο που είμουν παλοιά

το ανακαλυψα πριν 3,5 χρονια,αλλα το εχω απο παιδι...θελει θεραπεια με ειδικο-αυτη ειναι η γνωμη μου,και οχι μονο φαρμακα,και προσωπικη προσπαθεια...να ακουτε,να ειστε στο "τωρα" και στο "εδω" και να προσπαθειτε...θα γραψω αναλυτικοτερα καποια στιγμη...

παλι ξανακυλησα ρε παιδια...παλι εχω ολα τα συμπτωματα...τι διαολο ρε γμτ...η ερωτηση που θελω να κανω ειναι οτι που οφειλεται το οτι εξαφανιστηκαν για λιγο τα συμπτωματα...ετσι "μαγικα"...στο συνδυασμο θεραπειας και φαρμακων η μονο στα φαρμακα....παλι ειμαι οπως ημουν πριν χρόνια...αναλυω,χανομαι,σκε� �τομαι,ιδεοληψιες πολλες,παρερμηνευση των λεξεων κ ολα τα συναφη...τι να κανω?

Quote:

---

Originally Posted by korman709

παλι ξανακυλησα ρε παιδια...παλι εχω ολα τα συμπτωματα...τι διαολο ρε γμτ...η ερωτηση που θελω να κανω ειναι οτι που οφειλεται το οτι εξαφανιστηκαν για λιγο τα συμπτωματα...ετσι "μαγικα"...στο συνδυασμο θεραπειας και φαρμακων η μονο στα φαρμακα....παλι ειμαι οπως ημουν πριν χρόνια...αναλυω,χανομαι,σκε� �τομαι,ιδεοληψιες πολλες,παρερμηνευση των λεξεων κ ολα τα συναφη...τι να κανω?

---

Κορμαν γενικα μεσω της θεραπειας δεν εξαφανιζονται τα συμπτωματα απλα μετριαζονται και καποια στιγμη ξαναχτυπουν.Προσπαθησε να μην απογοητευσαι καθε φορα που εχεις τα συμπτωματα.
Κατι που ισως σε βοηθησει ειναι το βαλεις ενα προγραμμα στους καταναγκασμους.Για παραδειγμα να ορισεις μια μερα την εβδομαδα στην οποια θα αφηνεις τον εαυτο σου να κανει τους καταναγκασμους και τις υπολοιπες μερες να τους περιοριζεις.

..........

Quote:

---

Originally Posted by korman709

παλι ξανακυλησα ρε παιδια...παλι εχω ολα τα συμπτωματα...τι διαολο ρε γμτ...η ερωτηση που θελω να κανω ειναι οτι που οφειλεται το οτι εξαφανιστηκαν για λιγο τα συμπτωματα...ετσι "μαγικα"...στο συνδυασμο θεραπειας και φαρμακων η μονο στα φαρμακα....παλι ειμαι οπως ημουν πριν χρόνια...αναλυω,χανομαι, σκεφτομαι, ιδεοληψιες πολλες,παρερμηνευση των λεξεων κ ολα τα συναφη...τι να κανω?

---

ΥΠΟΜονή μεχρι να ξαναπεράσει αυτή η κρίση..Είδες οτι πέρασες ενα διαστημα χωρίς ολα αυτα που σε ταλαιπωρουν...Θα ξαναγίνει,μη χανεις την πιστη σου..>Και σιγά σιγα αρχισε να προσπαθεις να κανεις αυτα τα διαστήματα ολο και συχνοτερα..εχε αισιοδοξία

καταλαβα,ετσι μου ειπε και η ειδικος.δε θα ειναι για παντα ετσι...χανω ομως την υπομονη μου και βασανιζομαι...πραγματικα δε ξερω τι ειναι πιο επωδυνο απο την ιψδ...οι σκεψεις ή οι παρερμηνειες των λεξεων με αποτελεσμα οχι μονο να μπερδευομαι αλλα και να θυμωνω κ να ψαχνω να βρω πως το λεει ο καθενας...

Koπελα εχεις??? (λιγο ακυρο)

Quote:

---

Originally Posted by korman709

καταλαβα,ετσι μου ειπε και η ειδικος.δε θα ειναι για παντα ετσι...χανω ομως την υπομονη μου και βασανιζομαι...πραγματικα δε ξερω τι ειναι πιο επωδυνο απο την ιψδ...οι σκεψεις ή οι παρερμηνειες των λεξεων με αποτελεσμα οχι μονο να μπερδευομαι αλλα και να θυμωνω κ να ψαχνω να βρω πως το λεει ο καθενας...

---

Κορμαν δεν θα ειναι για παντα ετσι.Θα υπαρχουν στιγμες που θα εισαι σχεδον καλα θα υπαρχουν και πιο δυσκολες στιγμες μεχρι καποια στιγμη που θα μαθεις να το ελεγχεις και θα βρεις την ισορροπια σου.Μην απελπιζεσαι και μην παρατησεις την θεραπεια σου.Χρειαζεται χρονο αλλα αξιζει.Δεν ξερω ποσο καιρο εισαι σε αυτη την κατασταση,αλλα μιας και κοντευω 10 χρονια σε αυτη την κατασταση σου λεω οτι μαλλον υπαρχει ελπιδα.

Τωρα το τι ειναι το πιο επωδυνο σε αυτη την κατασταση δεν ξερω.Μαλλον ποικιλει απο ατομο σε ατομο.Για εμενα το πιο δυσκολο ειναι η μοναξια την οποια μου ειχα επιβαλει

καλησπερα,ηθελα να πω οτι εζησα μια εξαιρετικη εβδομαδα (μεχρι και προχτες) οπου τα συμπτωματα ειχαν υποχωρησει.τωρα τα ξαναεχω και σε αρκετα μεγαλο βαθμο και τεινω να αποκτησω παλι το καταθλιπτικο συναισθημα...θελω να πω δηλαδη οτι ημουν καλα...και ας μην ειχα δουλεια-χρηματα,πραγματα υλικα που θα ηθελα να εχω,το θεμα ειναι οτι ξαναεπεσα...δεν ξερω τι το πυροδοτησε,τωρα ομως εχο πολυ αγχος αρα εχω πολλες σκεψεις...το κεφαλι μου ειναι βαρυ.εκοψα το abilify,και συνεχιζω με bespar.δεν παλευεται η κατασταση μιας και δεν ειμαι τοσο λειτουργικος και οταν μου λενε "δε φαινεσαι καλα" θυμωνω με μενα...το κυριο ερωτημα μου ειναι πως θα απαλλαγω απο τον "ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ"...να αφοσιοθω στο "εδω και τωρα" το δικο μου??? περιμενω απαντησεις σας...ευχαριστω.

περιμενω απαντησεις εδω και 3-4 μερες αλλα τιποτα...

Quote:

---

Originally Posted by korman709

περιμενω απαντησεις εδω και 3-4 μερες αλλα τιποτα...

---

Τι κερδίζεις με το να σκέφτεσαι και να το ξανασκέφτεσαι αυτό που σε απασχολεί? Τίποτα. Απλά σπαταλάς τη ζωή σου. Η τωρινή στιγμή είναι εξίσου σημαντική με την αυριανή. Κάνε διάφορα πράγματα για να αποκτήσεις ανοχή στο να μην ασχολείσαι με την ιδεοληψία και να μηρυκάζεις. Αυτό λέγεται ανοχή

Κορμαν θα ηθελα αν θελεις να μου πεις ποσα χρονια πασχεις.
Απο τα ποστ σου καταλαβαινω οτι ισως να μην εχεις αποδεχτει αυτο που σου συμβαινει και μαλλον για αυτο αισθανεσαι τοσο ασχημα.Προσπαθησε και πιεσε τον εαυτο σου ωστε να μειωσεις τον χρονο που περνας σκεφτομενος την ιδεοληπτικη διαταραχη και κανοντας καταναγκαστικες πραξεις..

Σου δινω ενα παραδειγμα και ελπιζω να σε βοηθησω.
Η πιο προσφατη ιδεοληψια μου,η οποια μου εχει κολλησει εδω και 3 βδομαδες περιπου ειναι η εξης.
Οταν αρχιζω να μαγειρευω πιστευω οτι θα λιποθυμισω και θα παρει φωτια το σπιτι.Και επειδη μου κολλησε αυτη η ιδεοληψια αποφευγω να μαγειρευω μεχρι να γυρισει ο φιλος μου στο σπιτι..Αυτο που κανω για να το αντιμετωπισω ειναι να μην αποφευγω το μαγειρεμα αλλα να προσπαθω να στρεψω την προσοχη μου αλλου.Συνηθως βαζω μουσικη η μιλαω στο τηλεφωνο μαγειρευοντας ωστε να μην δινω τοση σημασια στην ιδεοληψια και να μην ενδωσω στον καταναγκασμο.
Μπορεις να δοκιμασεις και εσυ κατι αντιστοιχο.Οταν νιωσεις εντονη επιθυμια να ενδωσεις σε εναν καταναγκασμο στρεψε την προσοχη σου αλλου.Ξερω οτι ειναι καπως δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο.

καλημερα στο φορουμ.λοιπον,προχτες η ευελιξια της σκεψης μου ηταν απιστευτη...σιγουρα κατι αλλαζει επειδη το προσπαθω,γρηγορα ομως ξαναεπεσα στα ιδια και εχω συμπτωματα.συνειδοτποιησα οτι δεν εχω να κανω πολλα πραγματα για να "γεμισει" η μερα μου...γνωριζω επισης οτι αυτο θα ο βρω μονος μου...αλλα εχω δοκιμασει πολλα ρε παιδια και δεν ευχαριστιεμαι...τεσπα...θα γραψω αναλυτικοτερα καποια στιγμη για το πως "ειδα" πιο πραγματικα...

υ.γ πασχω απο μικρος,αλλα το βρηκα πριν 4 χρονια μετα απο κριση πανικου στο στρατο...

καταρχην συγνωμη για τα greeklish-δεν το συνηθιζω,απλα εκανα copy paste απο ενα αρχειο στο οποιο ειχα αποθηκευσει αυτα που εγραψα...παρακαλω..λιγη βοηθεια...


edo k merikes meres eimai poly kala,me oreksh poly diathesh k xoris ta sumptomata...eimai kala dld...oute agxos oute tpt...k simera h mana mou leei na ths kanw thn xarh na
kanw kai mhn thimoso gia na kanw ta xartia mou gia kathigiths kapoiou organou sto sxoleio...kai afto me peiraksei k olh th mera koimomoun gia na mhn skeftomai meta...me eidan ligo kala dld kai arxisan pali na me prizoun...to thema einai: DEN thelo na exo sxesh me mousikh kai ena sygkekrimeno organo to opoio exo spoudasei k efaga ta xronia mou kai th zoh mou eidika gia douleia den ton goustaro den to thelo.oso apolyto kai akampto akougetai...olo afto mou thimizei ta palia...k katalabaineis oti otan antidrao thimonoun afou de mporoun na me katalaboun.kaneis omws.mou xalasan olo afto pou eixa kataferei aftes tis meres...ti na kanw tora? (ta katafera xoris agxolytika-monos mou).olo afto mou efere skepseis-psixanagasmous k orgh...TI NA KA NW...?mou xalasan ti diathesh kai exo pali katathliptiko synaisthima...aaaaaante pali apo thn arxh....

υ.γτελικά κανεις δε με καταλαβαινει? αυτο συμβαινει με ολους οσους "πασχουν" απο ιψδ?

NΑι κορμαν.Το ιδιο συμβαινει και σε εμενα.
Προσφατα εκανα αιτηση σε πανεπιστημιο του εξωτερικου και μεσα στα εγγραφα που επρεπε να προσκομισω ηταν και η βεβαιωση προσβασης στην τριτοβαθμια εκπαιδευση και επρεπε να στειλω και βιογραφικα.Οπως τα λες και εσυ.Θυμηθηκα τα παλια,δεν ηξερα τι να γραψω στο βιογραφικο γιατι τα τελευταια χρονια απλα δεν εκανα τιποτα λογω ιψδ καταθλιψης κλπ.Εβαλα τα κλαματα και αρχισα να αισθανομαι λες και εχω παλι καταθλιψη.
Ετσι ειναι κορμαν δυστυχως.Αν και δεν θελουμε να θυμομαστε το παρελθον εμφανιζεται μπροστα μας συνεχεια.

όσο και να λεμε ότι γυρίσαμε την πλάτη στο παρελθόν υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές καταστάσεις στο τώρα που το φέρνουν είτε μας αρέσει είτε όχι μπροστά μας με όλες τις πιθανες συνεπειες ψυχικές και άλλες, πχ
betelguese "δεν ηξερα τι να γραψω στο βιογραφικο γιατι τα τελευταια χρονια απλα δεν εκανα τιποτα λογω ιψδ καταθλιψης κλπ",
korman709 "να κάνω χαρτια... για κάτι που δε θελω να έχω σχεση...εφαγα τα χρονια μου...όλο μου θυμίζει τα παλια",
εγώ, παρά το ότι λέω πως ειμαι καλύτερα τωρα, χρονια πριν δεν μπορεσα να βγαλω μια αδεια επαγγελματική με τον τροπο που έπρεπε εκτός του ότι καθυστερησα για καποια χρονια να την βγαλω λόγω του ότι τοτε ειχα πατωσει στην αυτοεκτιμηση και στο φοβο (ενω μια χαρα ειχα τις γνωσεις και τα προσοντα) και βίωσα πολύ έντονα εκείνο το παρελθον πρόσφατα όταν ήρθε το θεμα στο προσκηνιο σε μια συνέντευξη που πήγα, που εκεινη τη στιγμη που με ρωτουσαν μεσα μου μετανοιωνα πικρα.
Μπορούμε να αλλάξουμε αρκετα σαν χαρακτηρες, να γινουμε ανθρωποι που κοιτανε μπροστα όμως τις συνεπειες του παρελθοντος τις βιωνουμε για μια ζωη.

arxisa pali ta abilify simera meta apo tilefono sto giatro...
yparxei antistash megalh apo ton "kako eafto mou"
genika dyskolevomai poly na kano praksh ta twn synedriwn...
merikes stigmes katalabainw alla san na eimai anymporos na ta kanw...
xreiazomai kati gia xalarosh ektos apo ypno bebaia...de mporo na vro monos mou....
eixa apokthsei eveliksia sti skepsh,pali ginomai dyskamptos kai akamptos...
posh ypomonh akoma?

xilia sygnomh gia ta greeklish,ekana copy paste apo ena mnm

ποση προσπαθεψδια χρειαζεται τελικα για να βρει κανεις την ταυτοτητα του? αναφερομαι σε μας με ιψδ και αναλογη συμπεριφορα...

Δυστυχως πρεπει να παλευεις συνεχεια και για χρονια, ωστε να βρεις κινητρα για να συνεχιζεις,αλλιως δεν υπαρχει ελπιδα.
Κορμαν δειχνεις σε γενικες γραμμες να μην εχεις πλεον κινητρα,και αν αυτο ισχυει ειναι λογικο να μενεις στασιμος.
Προσπαθησε να βρεις παλι κινητρα,και σε αυτο δυστυχως δεν μπορω να σε βοηθησω.

δηλαδη ειναι ακομα ευθραυστη η κατασταση μου?ρε παιδια ειναι σαν να τα κανω με το ζορι αυτον τον καιρο...ουτε ποδηλατο δε θελω να κανω διοτι παλι δυστυχισμενος νοιωθω.εχουμε παααααρα πολλους ψυχαναγκασμους.αραγε εσεις πως τα καταφερνετε?

Quote:

---

Originally Posted by korman709

δηλαδη ειναι ακομα ευθραυστη η κατασταση μου?ρε παιδια ειναι σαν να τα κανω με το ζορι αυτον τον καιρο...ουτε ποδηλατο δε θελω να κανω διοτι παλι δυστυχισμενος νοιωθω.εχουμε παααααρα πολλους ψυχαναγκασμους.αραγε εσεις πως τα καταφερνετε?

---

Νομίζω σου ειχα ξαναπει γι ατη γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδο ψυχολογίας και ενας καλος ειδικος αυτης της μεθοδου θα σε βοηθουσε. Θα σε διδαξει μεθοδο παρατηρησης της διαστρεβλωσης στη σκεψη και περιορισμού της. Δεν μπορεις να παλευεις για χρονια να την ξεπεράσεις χωρίς να ξερεις τον τροπο, ουσιαστικα θα πελαγοδρομείς. Έχω ξαναγραψει πιο παλια για τη μεθοδο σε άλλα θεματα της ενοτητας ΙΨΔ στο φορουμ, αν θες να δεις πως περιπου ειναι.
Ουτε το ποδηλατο δε θελεις γιατι δεν ειναι αυτο που πραγματικα θελεις στη ζωη σου. Πρωτα ψαξε μεσα σου να βρεις τι θελεις να κανεις στη ζωη σου. Το να εχεις στοχους και να μπεις σε πορεια για την πραγματωση τους ειναι απ τις καλυτερες μεθοδους για να ξεπερασεις τους ψυχαναγκασμούς.
Αυτα τα δυο που σου ειπα συνδυαζονται και μπορει να σου λυσουν πληρως το προβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Νομίζω σου ειχα ξαναπει γι ατη γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδο ψυχολογίας και ενας καλος ειδικος αυτης της μεθοδου θα σε βοηθουσε. Θα σε διδαξει μεθοδο παρατηρησης της διαστρεβλωσης στη σκεψη και περιορισμού της. Δεν μπορεις να παλευεις για χρονια να την ξεπεράσεις χωρίς να ξερεις τον τροπο, ουσιαστικα θα πελαγοδρομείς. Έχω ξαναγραψει πιο παλια για τη μεθοδο σε άλλα θεματα της ενοτητας ΙΨΔ στο φορουμ, αν θες να δεις πως περιπου ειναι.
Ουτε το ποδηλατο δε θελεις γιατι δεν ειναι αυτο που πραγματικα θελεις στη ζωη σου. Πρωτα ψαξε μεσα σου να βρεις τι θελεις να κανεις στη ζωη σου. Το να εχεις στοχους και να μπεις σε πορεια για την πραγματωση τους ειναι απ τις καλυτερες μεθοδους για να ξεπερασεις τους ψυχαναγκασμούς.
Αυτα τα δυο που σου ειπα συνδυαζονται και μπορει να σου λυσουν πληρως το προβλημα.

---

εδω και μηνες παω σε ειδικο,αλλα τωρα τελευταια αρχιζω και καταλαβαινω..και εκει που ειμαι καλα...αρχιζω την οπισθοδρομιση...παλι ξανα απο την αρχη λεω...και απογοητευομαι...αδυναμος να πραξω τα των συνεδριων...οχι παντα βεβαια αλλα ξεχναω με το που φευγω απο τη συνεδρια...δεν εχω ενδιαφεροντα και η μερα μου ειναι ανυποφορη,απο την αλλη σκεφτομαι πως θα τα κανω ολα αυτα?τα περισσοτερα με τα οποια εχω ασχοληθει ειναι μεσω ψυχαναγκασμων,αγορες κλπ...νομιζοντας οτι θα γινω καλα.οταν ειμαι ενταξει για παραδειγμα ειμαι αναποφασιστος.ΔΕΝ ξερω τι θελω...

τους ψυχαναγκασμούς τους έχεις εδω και πολλά χρόνια και έχουν ριζώσει μέσα σου, σαν κομμάτι της ζωης σου,γι αυτο όλη αυτη η δυσκολία.
το να μην έχεις πράγματα καθημερινα να ασχολείσαι και ετσι να σκοτωνεις τις ωρες σου χειροτερευει το πρόβλημα αφού ειναι σε τετοιες φασεις που το κεφαλι γεμίζει με ψυχαναγκασμούς. και όντως οι ψυχαναγκασμοί οδηγουν στο να κανουμε πράγματα πχ αγορες ή πήγαινε στον ταδε τοπο, σαν διαταγες, σαν επιβολή, μεσα από μια κατασταση σκέψης που σου λέει δεν μπορεις να κανεις απολύτως τιποτα άλλο τωρα εκτός από αυτό για να μπορεις να ηρεμήσεις και να προχωρησεις παρακατω, λες και έχει θολωσει και εχει εγκλωβιστει ο νους. αφού ξεκινησες θεραπεια, το πρωτο ειναι να εισαι σε θεση να ξεχωριζεις στη σκέψη σου και να κατανοεις ως τετοιες τις σκέψεις που ειναι διαστρεβλωμένες, δλδ ψυχαναγκασμοί, σαν εσωτερική παρατηρηση για να σαι μετα σε θεση να τους απωθησεις. αμα ειναι χρονιο το προβλημα θελει θέληση, σταθερα έστω βημα βημα μέχρι να το ξεπεράσεις, τα πισογυρισματα θα ναι συνεχεια στο προγραμμα, όμως να τα βλεπεις σαν μερος της πορειας βελτιωσης, να ξερεις ότι η πορεια σου αυτη ειναι μεσα από τη μεθοδο του ειδικού όσο δυσκολη κι αν ειναι η εφαρμογη, αφου οσο πιο χρονιο το προβλημα και παγιωμενο τοσο πιο δυσκολη η πορεια. και φερνε οσο πιο συχνα μπορεις στο νου σου τη μεθοδο ιδιίως σε τετοιες φασεις ώστε να την εμπεδώσεις για να μπορει να εφαρμοζεται καλύτερα. γιατι αμα μετα τη συνεδρια δεν ακολουθει τιποτα τοτε και καμια εφαρμογη τοτε ειναι σαν να μην προσπάθησες καθόλου, να μην πετυχες τιποτα. εμπέδωνε τα με προσοχή στη συνεδρία ώστε να μην τα ξεχνας μετα.

Και η κούρασή σου κατανοητή. Άνθρωπος είσαι κουράστηκες. Το έχεις το δικαίωμα. Θα ξεκουραστείς και θα επανέλθεις στην πιο συντονισμένη προσπάθεια Κόρμαν. Παρατηρώ στο λόγο σου πολλή αυτοκατηγορία, σα να μη σου δίνεις το δικαίωμα να είσαι αδύναμος, σα να "πρέπει" να είσαι πάντα δυνατός. Και ίσως αυτό που σε ρίχνει είναι αυτή η εσωτερική επιβολή, ο κανόνας πρέπει να είμαι πάντα κάπως, δεν ξέρω ακριβώς, αυτό πιάνω. Γιατί να μη θεωρήσεις και τα πίσω βήματα εμπρός? Αν δηλαδή το σκεφτείς ως φυσιολογική κόπωση και μία φυσική αντίσταση σε χρόνιες συμπεριφορές, δε θα απενοχοποιηθείς λιγουλάκι?

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Και η κούρασή σου κατανοητή. Άνθρωπος είσαι κουράστηκες. Το έχεις το δικαίωμα. Θα ξεκουραστείς και θα επανέλθεις στην πιο συντονισμένη προσπάθεια Κόρμαν. Παρατηρώ στο λόγο σου πολλή αυτοκατηγορία, σα να μη σου δίνεις το δικαίωμα να είσαι αδύναμος, σα να "πρέπει" να είσαι πάντα δυνατός. Και ίσως αυτό που σε ρίχνει είναι αυτή η εσωτερική επιβολή, ο κανόνας πρέπει να είμαι πάντα κάπως, δεν ξέρω ακριβώς, αυτό πιάνω. Γιατί να μη θεωρήσεις και τα πίσω βήματα εμπρός? Αν δηλαδή το σκεφτείς ως φυσιολογική κόπωση και μία φυσική αντίσταση σε χρόνιες συμπεριφορές, δε θα απενοχοποιηθείς λιγουλάκι?

---

Rain αυτο που λες ειναι κατι που συνοδευει την ΙΨΔ.Παντα κατηγορουμε τους εαυτους μας και ειμαστε πολυ αυστηροι και αυτο δεν διορθωνεται.
Το οτι δεν εφαρμοζει αυτα που μαθαινει στην θεραπεια εχει να κανει με το οτι ισως να υπαρχει ενας φοβος για το πως θα ειναι χωρις το προβλημα.Επισης χρειαζεται αρκετος χρονος μεχρι να μαθει να το διαχειριζεται.Δεν ειναι δηλαδη κατι του στυλ εκανα 5 συνεδριες και τελειωσα.Χρειαζεται καθημερινη προσπαθεια και για χρονια ωστε να μπορεσει να ζησει καλα με ενα προβλημα που δεν θα περασει ποτε.

Κορμαν 709 στις συνεδριες μηπως σου εχει πει να προσπαθεις να περιοριζεις τους ψυχαναγκασμους και μετα να επιβραβευεις τον εαυτο σου?
Aν ναι,πως τα πας με την επιβραβευση? Εγω ειχα και εχω ακομα μεγαλο προβλημα με αυτο,δεν μπορω να το κανω και δεν πιστευω πως αξιζω επιβραβευση,και αυτο με κραταει σιγουρα πισω.Ισως κατι αντιστοιχο να συμβαινει και με εσενα.

Μεγάλο πράγμα η επιβράβευση, αλλά φαίνεται ότι όταν έχεις μεγαλώσει με τρόπο που να σου θεωρείται και αυτή η ίδια απαγορευτική, τη βάψαμε. λολ
Όμως φαντάζομαι κι αυτή η συμπεριφορά θέλει εξάσκηση, είναι κάτι που αλλάζει.
Ευχαριστώ για την επισήμανση betelgeuse!