Πρέπει να πεθάνω...

Παιδιά δεν έχει κανένα νόημα η ζωή για μένα...
Δεν έχω φίλους, είμα μέσα στη μοναξιά από μικρός,
Δε χτυπάει καθόλου το κινητό μου που ούτε ξέρω γιατί το έχω...
Ούτε ένα μήνυμα, ούτε ένα τηλέφωνο...
Δε με αγαπάει κανένας και αυτοί που με αγαπούν είναι άνθρωποι που δεν τους αγαπώ καθόλου και αδιαφορώ για το αν ζουν ή ψόφισαν (οι γονείς μου)...
Όλα τα όνειρα μου είναι ανεκπλήρωτα και από παλιά δε γίνεται τίποτα και αν έγινε κάτι, ήταν μια ψευδαίσθηση
Το καλοκαίρι του 2010 (ήμουν 15 ετών) είχα 2 φίλους που ήταν 2 χρόνια μεγαλύτεροι μου και με αντιμετώπιζαν για παιδί και όχι για φίλο...
Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες αλλά για να καταλάβετε ότι με βλέπανε για παιδί, ακούστε μια φορά τι έγινε...
Ήμασταν σε μια παραλία για μπάνιο και πηγαίνανε κολυμπώντας μέχρι τις σημαδούρες αυτοί και άλλοι γνωστοί...
Εμένα μου λέγανε "μην έρθεις γιατί αμα παθεις τιποτα εμεις θα την πληρωσουμε", "πηγαινε με τη μαμα και το μπαμπα σου και κανε οτι θες", και μου μιλάγανε σα να ήταν οι γονείς μου...Όταν βγήκαμε από το νερό, μου λέγανε "θα τα πούμε στη μάνα σου"...
Δεν είναι μόνο αυτό, είναι κι άλλα μαζί αλλά σας είπα μόνο αυτό για να μη σας κουράσω...
Απο τότε που κατάλαβα ότι με βλέπανε για παιδί, δεν τους ξαναμίλησα και στα μισά του Ιούλιου θα κλείσει 2ος χρόνος που ούτε καλημέρα δε λέμε
Σε όλο το Δημοτικό, 2α και 3η Γυμνασίου ήμουν θύμα Bullying...
Με βαράγανε πολύ...
Ταυτόχρονα με τη σωματική βία, είχα και συναισθηματική κακομεταχείρηση (κοροϊδέματα, φίμες, κοινωνικός αποκλεισμός και λοιπά)...
Τώρα τα μόνα που με τρώνε είναι η συναισθηματική κακομεταχείρηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός...
Στους γονείς μου δε μιλάω γιατί δεν έχω καθόλου καλή σχέση με αυτούς από μικρός...
Από πολύ παλιά υπήρχαν πολύ άσκημες συγκρούσεις αλλά σαν τις 2 τελευταίες (η μια το Φεβρουάριο του 2010 και η άλλη το Μάη του 2010) καμία...
Από πολύ παλιά [...]
Η ζωή είναι για τους μαζοχιστές γιατί μόνο αυτοί την ευχαριστιούνται...
Αν δεν είσαι μαζόχας, δεν έχει νόημα να ζεις και εγώ δεν είμαι...
Θέλω να πεθάνω αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος...

ρε αγορινα... εισαι ακομα στην αρχη της ζωης σου.. γιατι δεν κανεις λιγο υπομονη? εστω μια προσπαθεια να τα δεις τα πραματα θετικα. Οτι εγινε πριν δυο χρονια ειναι εκει πισω δυο χρονια μακρια σου
δοκιμασε διαφορες δραστηριοτητες να γεμισεις την ημερα σου και εκει θα εχεις και την ευκαιρια να κανεις φιλους!
:) μην μου στεναχωριεσαι!
στην ηλικια σου πολλα παιδια τραβανε τα ζορια σου αλλα δεν το βαζουν κατω!
παλεψε
προσπαθησε μην σε παιρνει απο κατω!
<3

δηλαδη οποιον τον βλεπουν σαν παιδι πρεπει να αυτοκτονει? ελεος ολη η ζωη ειναι μπροστα σου.καταλαβαινω την ευαισθησια αλλα δυναμη που εχεις μεσα σου χαθηκε?πως θα γινεις αντρας?αχ δε ξερω τι φταιει .

φιλε ειναι η ευκαιρια σου να βαλεισ στοχουσ κ να τουσ καταφερεισ μπορεισ να βαλεισ στοχο να περασεισ στο πανενπιστιμιο κ να φυγεισ απο εκει η να πασ γυμναστηριο να γινεισ τουμπανοσ κ να σε φοβουνται!!!

Παιδιά δεν είναι μόνο αυτά που είπα τα προβλήματα μου είναι κι άλλα μαζί αλλά σας είπα μερικά και παρέλειψα κάποιες λεπτομέρειες...
Θα κάνω και άλλα θέματα και θα σας αναφέρω περισσότερα

Kατά πρώτον καλά κάνεις και δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να πεθάνεις
και είναι και καλό σημάδι που δεν είσαι μαζόχας!
Οι συγκρούσεις με τους γονείς σου είναι φυσικό να υπάρχουν
αφού ακόμα είσαι στην εφηβεία...
εδώ εμείς είμαστε ενήλικοι κι ακόμα τρωγόμαστε με ενδοοικογενειακά θέματα...
Το περιστατικό που αναφέρεις με τους φίλους σου στην παραλία
είναι εντελώς ανάξιο λόγου για να σε στενοχωρεί,
απλώς μια ενοχλητική συμπεριφορά, τίποτα παραπάνω...
Το άλλο όμως, ότι στη 2α και 3η Γυμνασίου ήσουν θύμα bullying...
κι ότι σε βαράγανε πολύ -αν είναι αλήθεια- είναι σοβαρό,
αλλά δε xρειάζεται να πεις τίποτα.
Μην εκτίθεσαι!
Αν δε μάθεις να προστατεύεις εσύ τον εαυτό σου,
δε θα το κάνει κανείς για σένα...
Και μην επιτρέψεις να σε βαρέσει ΠΟΤΕ κανείς.
Υπάρχει τρόπος.
Οι φιλίες σίγουρα μπορούν να γίνουν -στο μέλλον θα σου δοθούν ευκαιρίες-
αλλά κι εμείς πρέπει να είμαστε ώριμοι για να επιλέγουμε τα κατάλληλα άτομα
και σ' αυτό θα σε βοηθήσουν οι σημερινές απογοητεύσεις
για να μάθεις ν' απορρίπτεις όσους δε σου ταιριάζουν.
Και εννοείται ότι ούτε πρέπει να πεθάνεις,
ούτε πρόκειται!
Καλύτερα ΔΙΑΒΑΣΕ για τις πανελλήνιες!;)

Αν αγαπήσεις τον εαυτό σου δε θα έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη να σε αγαπάνε οι γύρω σου. Το ζήτημα για μένα δεν είναι παρά το ότι ζητάς την επιβεβαίωσή τους
πως είσαι αγαπητός. Και να μην είσαι τι το φοβερό θα συμβεί? Εννοώ πως η ανάγκη για μεγάλη αποδοχή είναι κι αυτή από μόνη της ένα θέμα όταν είναι επιτακτική και έχει
και διάρκεια στο χρόνο. Από την άλλη, είσαι βέβαιος ότι τα ερωτήματα, οι αμφιβολίες και η αυτοαπόρριψη δεν μπορούν να ξεπεραστούν με το πέρασμα του χρόνου,
καθώς η ίδια η εφηβεία είναι συνώνυμη αν θες με τέτοιες διαδικασίες του εγώ, ως τρόπου εύρεσης μιας ταυτότητας τελικά.

ενα σου λεω η πεθερα μου ειναι 99 ετων και θελει να ζηση.σκεψου το λιγο

Αφού δεν είσαι σίγουρος, σίγουρα θέλεις να ζήσεις και αυτό θα κάνεις.
Θα δεις ότι θα καλυτερέψουν τα πράγματα.
Το σχολείο θα είναι μια ανάμνηση, κακή θα μου πεις, ναι αλλά θα είναι παρελθόν και το παρελθόν δεν υπάρχει.
Γίνε δημιουργικός, η δημιουργία απαλύνει τον πόνο.
Θα μπεις σε καινούργια χωράφια, θα συναντήσεις άλλους ανθρώπους, δεν ξέρεις τι καλό θα βγεί.
Δούλεψε για την ανεξαρτησία σου.
Πρέπει να την κερδίσεις. Τίποτε δεν χαρίζεται.
Και η ζωή δεν είναι για τους μαζόχες.
Θα σε εκτιμήσουν για την ευαισθησία σου. Να είσαι σίγουρος.
Αγάπησε τον εαυτό σου.

οχι φιλε στασου μυγδαλα μην αυτοκτονεις, δεν ειναι λυση το οπλο μεστον ουρανισκο.
εισαι μικρος ακομα και τα προβλημα που εχεις τωρα σε καμια δεκαετια οπως ειμαι εγω, θα σου φαινονται ψιλοπραγματα.
τη μοναξια την επιλεγεις ,συνηθως με τη συμπεριφορα σου. φταιει βεβαια και η ασχημη περιοδος που ζουμε τελευταια.
υπομονη θα φτιαξουν τα πραγματα. κι αν δε φτιαξουν εδω, παμε αλλου. δε λεει να χαραμισεις τη ζωουλα σου για μια συγκεκριμενη κατασταση μεσα σε μια συγκεκριμενη περιοδο που ζεις. τα παντα αλλαζουν εκτος απ'τον θανατο.

αχ θα ρθουν κατι μερες που θα νοσταλγεις τον καιρο που ησουν 17 και σε λεγαν παιδι!Το μονο σιγουρο σε αυτην την ζωη ειναι οτι τα χρονια περνανε και περνανε πριν καν το καταλαβεις.
Λες πως δεν εχεις φιλους.....Ε και!Οι μυγες πανε λενε στα σκ..τα και εσυ προφανως ουτε μυγα εισαι και περιβαλλεσαι απο σκ...τα.Αυτα ομως αλλαζουν...οταν θα επιλεξεις εσυ το περιβαλλον που θα θελεις να ζεις και τους ανθρωπους γυρω σου και τοτε μην ανυσηχεις θα βρεις πολλους που θα ταιριαξεις λιγο ή πολυ.
Οσα προβληματα κι αν εχεις κι οσο ασχημα κι αν εχεις περασει εχεις το πιο πολυτιμο οπλο στα χερια σου και το πιο ισχυρο.....τα νιατα σου και τον απλετο χρονο να φτιαξεις τον δικο σου κοσμο οπως τον θελεις.Υπομονη μονο μεχρι να παρεις την ζωη σου στα χερια σου και μην κρατας θυμο μεσα σου για τους αλλους θα καταλαβεις καποτε πως οι ανθρωποι ειναι τρωτοι και γεματοι ανασφαλειες και φοβους ακομα κι αυτοι που τωρα σου φαινονται δυνατοι και μαγκες.
Για να πεθανεις ουτε λογος......αν πεθανουν οι ευαισθητοι ποιοι θα μεινουν να φτιαξουν τον κοσμο......οι μαλ.....ες;κριμα δεν ειναι;

8ELW NA PE8ANW GIA AKOMA MIA FORA... DEN ANTEXW ALLO TIN ZWH MU.... OLA IR8AN KATA PANW M... OLA ME PIEZOUN KAI PLEON EIMAI MONH MU... ILIKRINA DEN EXEI NOHMA NA ZW...

Ηρέμησε και βάλε στο νου σου οτι τα πράγματα αλλάζουν..Όσο κοινότυπο κι αν σου ακούγεται είναι αληθινό, πίστεψέ με.
Χαλάρωσε και πες τι σε βασανίζει να το βγάλεις απο μέσα σου σε πρώτη φάση..τι σε πιέζει?

APO THN MERIA TWN GONIWN MU... EINAI MIA KATASTASI EDW ST SPITI POU EPIKRATEI EDW KAI 7 XRONIA PERIPOU... OI GONEIS MU EINAI PIO XALIA APO POTE... EXW FTASEI SE SIMEIO NA TOUS PARAKALAW NA XORISOUNE.... DEN TOUS ANTEXW ALLO.... I MANA MU KANEI TA DIKA TIS KAI O MPAMPAS MU TA DIKA TOU PANW STHN MAMA M.... EINAI I MERA ME THN NUXTA... I MANA MU 8ELOUN NA XORISOUN ENW O MPAMPAS M OXI... OLO AUTO DN ME AFINEI NA IREMISW... TSAKONONTE OLH THN WRA... O PATERAS MU KANEI SAN 5XRONO... DEN AFINEI TN MAMA MU NA KANEI TPT... KAI EKTOS AFTO VAZEI EMENA KAI TN ADERFO MU SINEXEIA NA PROSPA8ISW NA TS ALLAKSOUME MIALA KAI KALA... EIMAI 18 XRONON... DINW PANELLINIES KAI DEN EXW PSIXOLOGIA.... OLA AUTA STO SPITI GINONTE AUTA TA XRONIA KAI OSO PAEI XIROTEREUEI... KAI SAN NA MN MU EFTANAN AUTA EXW KSEMINEI APO FILOUS... KANENAS PLEON DEN M DINEI SIMASIA... ILIKRINA DEN NOMIZW NA EXW KANEI KAPIO LA8OS... APLA OSES FILES EIXA DEN ITAN PRAGMATIKES GT ZITAGAN OTI I8ELAN APO EMENA KAI META DEN TS ENIAZA... KAI TELOS DEN MPORW ALLO ME T AGORI M... EINAI GIA MENA TO PAN... ILIKRINA DEN EXEI VRE8EI ALLO ATOMO NA ME KANEI NA EXW DUNAMH MESA MU NA ANTEXW TA PANTA KAI NA MN ME NOIAZEI TPT... EINAI TA PANTA GIA MENA KAI TWRA ... PAEI KAI AUTOS... DEN TO PERIMENA IDIKA APO AUTON... VEVAIA MU EXEI DIKSEI OTI 8A EINAI GIA PANTA DIPLA MU SE OLA ALLA EGW DEN TON NIW8W DIPLA MU OPWS KAPOTE... XORISAME GT ALLAKSE KATI MESA TOU LOGO TOU AGXOUS TOU GIA TS PANELLINIES...OTAN IMOUN MAZI TOU KA8OMOUN KAI DIAVAZA GT MOU EDINE DUNAMH... TWRA DEN EXW TO KOURAGIO GIA TPT...

Λογικό να νιώθεις έτσι γιατι απο όσα λες φαινεται να σου χουν πέσει όλα μαζεμενα..Χαλαρωσε θα σου ξαναπώ λοιπον..
Ένα πράγμα κανε και θα σαι σε θέση να αλλάξεις όλα αυτα που αναφέρεις στο προηγούμενο μνμα..
Συγκεντρωσε ολη σου αυτη την ένταση,την οργη,και την ενέργεια που νιώθεις αυτον τον καιρο και καντες πεισμα και θέληση να διαβάσεις να περάσεις κάπου..Χρησιμοποίησε αυτα τα συναισθηματα που σου φαινονται αβάστακτα τωρα με θετικό τρόπο..Πεισμωσε και κατσε διαβασε να περάσεις κάπου και να φυγεις απ το σπίτι σου και να ξεκινήσεις τη ζωή σου..Οταν ηρεμήσεις και βρεις τον εαυτο σου ήσυχη απ τα προβλήματα των αλλων εσύ,ολα τ αλλα θα ρθουν στο δρόμο.Θα γνωρίσεις πολλα παιδια στη σχολή σου και έξω απ αυτήν..θα χεις δυνατότητα να δεθείς φιλικά με πολλα παιδια φιλτράροντάς τα καλύτερα τωρα απ την εμπειρία που εχεις..
Οσο για τις σχέσεις τι να σου πω..θα ξέρεις φανταζομαι οτι τωρα είναι η αρχη σου σ αυτόν τον τομέα..Μην προσκολλάσαι στο πρωην αγόρι σου επειδη αυτο σου έδινε μια διεξοδο μεχρι τώρα απ οσα συμβαίνουν στο σπίτι..Θα γνωρίσεις πολλά και φαντάζομαι μεσα σ αυτα και καλά παιδια..Θα επιλέξεις την επόμενη σχεση σου με βάση τα συναισθήματα σου κι όχι επειδή σου δίνει μια ανάσα απ την καταπίεση που επικρατεί στο σπίτι σου..
Αληθεια σου λέω, ολα αλλαζουν..Ηρεμησε,πείσμωσε και διάβασε με όλη σου τη θέληση για αλλαγή στη ζωη σου... ;)

ΥΓ πόσο λαθος είναι μερικες φορές καποιοι γονείς....Μην αφήσεις τα προβλήματα των άλλων να καταστρέψουν τη δικη σου ζωη..Αυτη ακριβώς είναι η στιγμή και η ηλικία να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου..Μην χαραμίσεις την ευκαιρία.Όσο ασχημα και πιεσμένα κι αν νιώθεις αυτή τη στιγμή..κανε τον κόπο να το σκεφτείς λίγο

Επίσης καλό θα ήταν να συζητήσεις σχετικά και με τον αδερφό σου εαν δεν το εχεις κάνει ήδη και να μην αφήσεις ουτε κι εκεινον να πεφτει θύμα της κατάστασης..

Δεν έχω αδερφό?
Μια αδερφή έχω 5η Δημοτικού

XILIA SYGNWMH STORM LORD POU MPIKA STO 8EMA SU... EIMAI KAINOURIA KAI DEN IKSERA OTI PREPEI NA FTIAKSW DIKO MU... :/ :( SUGNWMH KAI PALI....

O ADERFOS MU EINAI EKTH DHMOTIKOU... TI SIZITISI MPORW NA KANW MAZI TOU? :/ ASE POU DEN DEXETAI KOUVENTA GI AUTO T 8EMA!

Είσαι τυχερή που είσαι 18 και δεν χρειάζεται να περιμένεις αλλο..Ο αδελφουλης σου εχει καιρο ακομα ;/
Μαζεψε δυνάμεις λοιπον και κατσε διάβασε να περάσεις καπου που θα σ ενδιαφέρει και να φύγεις απ το σπίτι..Ολα τ άλλα θα βρουν κι αυτά το δρόμο τους μακρια απ την καταπίεση του σπιτιού..Προσπάθησε λοιπον να βάλεις λιγο στην άκρη τα αλλα προς το παρόν και να πετύχεις το σκοπο σου αν θέλεις πραγματικά απο Σεπτέμβρη να έχεις μια αλλη ζωη..
Επίσης αν θέλεις να συζητήσεις αυτά που σ απασχολούν,ανοιξε ένα αλλο θέμα γιατι όπως βλεπεις η συζητηση μπερδεύεται εδω με το παιδι που ξεκινησε το παρόν θέμα

μου θυμηζεις τον εαυτο μου οταν ημουν κι εγω στην ηλικια σου.πλεον ειμαι 38 στα 39.
κι εμενα με κοροιδευαν...και εγω είχα ασχημη μεταχείρηση απο τους γυρω μου.
καποια στιγμη λιγο μετα στα 18 επιασα μια δουλεια προσωρινα καθως κι εγω δεν ειχα καλη σχεση με
τους δικους μου και ετσι εφευγα λιγο απο το σπιτι και εβγαζα και ενα καλο χαρτζιλικι...
και στη δουλεια τα ιδια...βλεπεις ημουν ελληνας μεταναστης στο εξωτερικο...
ειχα και εγω εξυπνακιδες γυρω...που με κοροιδευαν...ομως τους αφησα πισω.
σ αυτη την ηλικια ειχα την ζωη μπροστα μου...
αυτοι το εβλεπαν...και εβλεπαν οτι εγω επειδη πηγαινα στο λυκειο θα γινομουν κατι μια μερα...
αυτοι δεν ειχαν βγαλει το γυμνασιο ειχαν μεινει απο απουσιες...ηταν τετοιοι ψευτομαγκες σαν τους δικους σου...
στα 18 μου ειχα την τυχη που βρικα το κουραγιο και αναζητησα βοηθεια απο καποιον ειδικο...
δεν ηθελα πολλα.καποιον να του τα πω.τοτε τα chat rooms ηταν πολυ περιορισμενα και ακριβη υποθεση
η συνδεση μεσω υπολογιστη...
οταν ειπα σ αυτη την ειδικο οτι μολις πηρα το απολυτηριο του γενικου λυκειου και οτι
διαβαζα για να δωσω εξετασεις για το πανεπιστημιο εμεινε καγκελο.
ειχα τοσο πονο μεσα μου που οταν τη συναντουσα μια φορα τη βδομαδα δε σταματαγα να κλαιω.
και τελικα περασα και σε καλη σχολη...
κι εκει τα περναγα στην αρχη τα ιδια...
καλη σχολη ,πλουσιοπαιδα...και εγω να εχω ισα τα προς το ζειν...
μεχρι που εμαθα καποια πραγματα στη σχολη και βρηκα δουλεια πανω σ αυτα...
ξαφνικα...αλλαξε το τοπιο...προσωρινα...γιατι αυτη η καταθλιψη δε σ αγηνει σε ησυχια...ποτε ...δυστηχως...
απλα μαθαινεις να το παλευεις...και αυτο ειναι το σημαντικο να το παλεψεις...
πηγα εκει που δουλευα και τους εκανε φοβερη εντυπωση πως εγω ο αλλοδαπος ειχα φτασει εκει που ειχα φτασει...
αν και δε το θεωρουσα κατι σημαντικο...εβλεπα τη ζηλια τους και μ αρεσε...
και τους ειπα...εγω απο μενα το περιμενα ...να γινω αυτο...και απο εσας περιμενα ακριβως αυτο που ειστε...το ιδιο...οπως παντα...
και θελω να καταληξω...
εισαι μικρος...
μπορεις να κανεις πολλα ακομα...
εγω ειμαι πολυ αναγνωρισμενος στη δουλεια μου...
τα καταφερνω γιατι μ αρεσει αυτο που κανω...αν και καμια φορα μου ρχεται να κλαψω...
γιατι; γιατι η τυχη μου εδωσε μια γυναικα που με αγαπησε...αλλα δεν εχει κατανοηση για τα δικα μας προβληματα...
ετσι δε τις το ειπα ποτε...τη προβλημα εχω...
γιατι ανοιγει τη πορτα σε προβληματα και αποψεις τριτων...και με βαζει σε διαδικασιες που δε θελω...και στενοχωριεμαι...
γιατι αυτες τις μερες νιωθω μια απεραντη μοναξια....γι αυτο μπηκα εδω...να μιλησω...να νιωσω λιγο παρεα...
μην περιμενεις παντως να χτυπησει το τηλεφωνο σου απο μονο του...
εισαι νεος με αρκετο ελευθερο χρονο θελω να πιστευω...
βρες ενα hobby.
θα βρεις σιγουρα νεους φιλους απο εκει...

Φίλε STORM LORD παρόμοιο πράγμα πέρναγα και γω στην ηλικία σου (στο θέμα της φιλίας) και τώρα έχω αρχίσει και το ξεπερνάω (στα 19 μου). Πρέπει να σκεφτείς πως έχεις πολλά χρόνια μπροστά σου να κάνεις πολλά πράγματα και να μην σκέφτεσαι τι έχανες τόσα χρόνια. Κοίτα μόνο το παρόν και το μέλλον. Το θέμα της φιλίας στο σχολείο είναι πολύ περίεργο. Εγώ ως συμβουλή θα σου πω να μην εκτίθεσαι όπως προείπε κάποιος, και να κοιτάς τι γίνεται γύρω σου. Παντού υπάρχουνε άνθρωποι που θέλουνε φίλους. Μερικές φορές είναι δίπλα μας και δεν τους παίρνουμε χαμπάρι. Κάνε τις προσπάθειες σου αλλά μην απογοητεύεσαι, γιατί υπάρχει και η σχολή όπου σίγουρα θα γνωρίσεις νέα άτομα, θα τους "ζυγίσεις" με την εμπειρία σου και θα βρεις αυτό που ψάχνεις.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσπαθήσεις να κάνεις κακό στον εαυτό σου. Εγώ πήγα να το κάνω άθελα μου και ήταν οι δύο χειρότερες μέρες της ζωής μου.
Δεν έχεις ξεκινήσει καν την κανονική ζωή σου ακόμα, για να πεις ότι δεν κατάφερες κάτι. Μετά το σχολείο είναι η ζωή. Σκέψου το ;)

Πρεπει να φτιαξεις την σχεση σου με τον πατερα σου, ισως να πρεπει να μιλησεις σε καποιο ψυχολογο.το μονο που θα σου πω οτι τα προβληματα στη ζωη ειναι αυτα που δεν αντστρεφονται. τις σχεσεις εμεις τις φτιαχνουμε και εμεις τις χαλαμε. Δεν αγαπας τον εαυτο σου, δεν εχεις καθολου αυτοπεποιθηση και οι δεσμοι στην οικογενεια ειναι αυτοι που μας δινουν τη δυναμη να βλεπουμε τη ζωη με αισιοδοξια. Ελπιζω να μιλησεις στους γονεις σου γιαυτο που νοιωθεις, αν εκεινοι δεν σε καταλαβαινουν δεν ειναι περιεργο συμβαινει αυτο τοτε ζητα τους να μιλησεις με καποιο ψυχολογο. και το ποτηρι δεν ειναι μονο μισοαδειο και και μισογεματο εξαρταται πως το κοιτας.