Θα ηθελα κι εγω να μοιραστω ενα προβλημα που αφορα τη σχεση μου
Καλησπερα σε ολο to forum. Ειμαι νεος χρηστης (στο forum) και θα ηθελα κι εγω να ακουσω καποιες γνωμες για καποια συμβαντα που οδηγησαν σε αρκετα προβληματα τη σχεση που διατηρουσα δυο χρονια με τη κοπελια μου.
Τον αυγουστο του 2010 μετα απο μια πολυ δυσκολη σχεση προχωρησα σε μια νεα σχεση γνωριζοντας τη κοπελα αυτη περιπου ενα μηνα. Και αυτη επισης μετα απο μια δυσκολη σχεση 6 ετων και μεσω αποστασεως. Περασαμε πολυ ομορφα ολο εκεινο το καλοκαιρι και συνεχισαμε να ειμαστε μαζι. Κατα τη διαρκεια του χειμωνα ειχαμε καποια μικροπροβληματα οπως ολες οι σχεσεις κατα καιρους. Ψυχολογος στο επαγγελμα εκεινη, γυμναστης εγω. Υπηρχαν φορες που κατα τη γνωμη μου φυσιολογικα ενας απο τους δυο θα ρωτησει π.χ " Πως περασες ?, Με ποιους βγηκες, Που πηγατε ? " Ειδικα αν περνας μαζι με εκεινο τον ανθρωπο μονο καποιες ωρες 1 η 2 φορες την εβδομαδα. Δυστυχως λογω τον γονιων της δε την αφηναν να κοιμηθει αλλου αν και 27 ετων και εκεινη και εγω. Οποτε περνουσαμε καποιο χρονο στο σπιτι μου ( μενω μονος ) ολο προβληματα ανεφερε οπως " κρυο το σπιτι , ασχημη περιοχη κλπ κλπ " και προσπαθουσε να με κανει να μετακομισω σε αλλη γειτονια. Απο το φλεβαρη του 2011 και μετα απο ενα αρκετα μεγαλο καυγα ανεφερα οτι δε χρειαζεται να ξαναερθει αν δε θελει κ ετσι η ερωτικη μας ζωη ηταν κατα 90 % ξενοδοχεια. Τον Ιουνιο του 2011 χωρισαμε με πολυ ασχημες ψυχολογικες εκρηξεις, δακρυα, πολυ στενοχωρια κλπ. Αποφασισα πως δε μπορουσα μακρυα της και ξαναπροσπαθησα να τη κανω να καταλαβει πως οτι ελεγε περι οτι της γκρινιαζω και οτι προσπαθω να την ελεγχω ηταν πολυ υπερβολικα γιατι ετσι μετεφραζε οτι την ρωτουσα, σε ελεγχο και γκρινια οτιδηποτε κ αν της ελεγα. Απο τοτε μεχρι τον αυγουστο συναντιομασταν και επικοινωνουσαμε και τελικα τα ξαναβρηκαμε. Απο τοτε ως τωρα οι πραξεις της ειναι απιστευτα προκλητικες. Οτι πω το βλεπει γκρινια κλπ. Ολο μου αναφερει οτι η πιεση της φερνει τασεις φυγης κλπ κλπ. Οποτε συνεβαινε κατι ημουν παντα αυτος που εκανε την κινηση να της μιλησω να δω αν νοιωθει καλα και εκεινη ποτε. Ποτε δεν αναρωτηθηκε πως νοιωθω εγω. Η επικοινωνια μας κατα ενα μεγαλο ποσοστο ανηκε σε μενα δηλαδη εγω θα την επερνα τηλεφωνο ενω εκεινη σπανια. Με τα πολλα και τα λιγα το Δεκεμβριο του 2011 αποφασισαμε να ΞΑΝΑχωρισουμε. Κ ομως συνεχιζουμε να βρισκομαστε και να εχουμε ερωτικη ζωη κλπ σαν να μην εχει γινει αυτο. Και φτανουμε στο σημερα οπου μετα απο ενα καυγα που εγινε με αφορμη οτι περιμενα μια ωρα και τριαντα λεπτα να βρεθουμε ανοιξε τη πορτα του αυτοκινητου μου καθως οδηγουσα και προσπαθουσε να βγει εξω ενω σχεδον τρακαρα γιατι τη κραταγα ωστε να μη βγει απο το αυτοκινητο εν κινηση και με το αλλο χερι οδηγουσα. Τελος παντων την αφησα εφυγε και παρκαρα καπου ωστε να μιλησουμε σαν ανθρωποι γιατι εχει αυτη τη συμπεριφορα απεναντι μου της απαθειας και ολης αυτης της καταστασης που δε μπορω να της πω τιποτα γιατι το παιρνει στραβα. Σταματησε κ μου αρχισε τα δε λειτουργουμε κλπ κλπ κ ολο αυτο γιατι θυμωσα για ολα αυτα που περναω αυτο το καιρο και τη μιαμιση ωρα που περιμενα. Να αναφερω οτι ειναι υπερβολικα κακομαθημενη δυστυχως. Παντα την επερνα απο το σπιτι της και τη γυρναγα πισω και οχι δε μενουμε κοντα. Παντα πληρωνα τα παντα. Και ποτε δεν εκανε καν τη κινηση να πληρωσει μεσα σε αυτα τα 2 ετη. Και πολλα αλλα που δε θα ηθελα να αναφερω. Δυστυχως δεν νοιωθω τοσο ασχημα αλλα μεσα μου κατι εχει σπασει και θα ηθελα να προσπαθησω γιατι την αγαπαω πραγματικα. Συγγνωμη για το αρκετα μεγαλο post αλλα η ιστορια ειναι αρκετα μεγαλυτερη απο οτι ανεφερα και φυσικα περιλαμβανει και δικα μου σφαλματα αλλα οχι τοσο τραγικα οσο τα εκανε να φαινονται. Θα ηθελα τη γνωμη σας ως προς τη κατασταση κ αν θα επρεπε να συνεχισω να προσπαθω και να τη παρω τηλεφωνο να βρεθουμε και να μιλησουμε σαν ανθρωποι. Δε πιστευω οτι εχει συναισθηματα για μενα ασχετα με το τι λεει και τα ψευτικα δακρυα αλλα παλι ισως γιατι ειναι πολυ κλειστος χαρακτηρας και δεν ανοιγεται ... Σας παρακαλω αν υπαρχει καποια ιδεα γιατι εχω ξεμεινει απο λυσεις στο μυαλο μου κ με ποναει αυτη η κατασταση ....
