Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;
Printable View
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;
kassi τα παρακατω ειναι copy paste απο το www.psychologia.gr/disorders...και αφορουν την λεγομενη μεταιχμιακη η αλλιως οριακη διαταραχη
και σε μενα μεταιχμιακη εχει διαγνωστει
welcome to the club :)
δεν σημαινει βεβαια οτι εχουμε ολα τα συμπτωματα που αναφερει απλα ανα περιοδους μπορει να παρουσιασουμε καποια απο αυτα
ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Κλινικά χαρακτηριστικά. Διάγνωση
Για πολλά χρόνια είχαν περιγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία ασθενείς με συμπτώματα ανάμεσα στη νεύρωση και στην ψύχωση, που δημιουργούσαν αρκετή διαγνωστική σύγχυση και που τους είχαν δοθεί ονομασίες και διαγνώσεις που τόνιζαν ακριβώς τη μεταιχμιακή ή οριακή κατάσταση τους: «μεταιχμιακή κατάσταση», «μεταιχμιακός ασθενής» κτλ. Προοδευτικά, όμως, ξεκαθάρισε μια διαγνωστική οντότητα, που περιλήφθηκε στις Διαταραχές της Προσωπικότητας, η Μεταιχμιακή Διαταραχή της Προσωπικότητας.
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι μια μεγάλη αστάθεια που εκφράζεται σε διάφορες διαστάσεις της ζωής του ασθενή, όπως οί διαπροσωπικές σχέσεις, η εικόνα του εαυτού και η συναισθηματική διάθεση, καθώς και η έντονη παρορμητικότητα.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση των ατόμων με Μεταιχμιακή Διαταραχή της Προσωπικότητας σε πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη. Μόλις νιώσουν ότι κάποιο άτομο τα αφήνει (είτε πρόκειται για χωρισμό είτε πρόκειται για προσωρινή απομάκρυνση ή ταξίδι είτε ακόμη για καθυστέρηση σε ραντεβού ή για την αναγγελία του τέλους μιας ψυχοθεραπευτικής ώρας) πλημμυρίζονται από φόβο ή και πανικό και ακόμα από θυμό και οργή. Κι αυτό, γιατί δεν αντέχουν να είναι μόνα τους και επίσης γιατί η «εγκατάλειψη» ίσως εκλαμβάνεται ως απόρριψη και ότι σημαίνει πως αυτά είναι «κακά». Στις ξέφρενες προσπάθειες να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί να κάνουν παρορμητικά απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστικές πράξεις (π.χ. να κοπούν, να καούν).
Οί διαπροσωπικές σχέσεις είναι έντονες και ασταθείς. Τα άτομα αυτά μπορεί να εξιδανικεύσουν και να «κολλήσουν» κυριολεκτικά πάνω σε άτομα που μπορούν να τα δώσουν φροντίδα ή σε ερωτικούς συντρόφους και πολύ γρήγορα, όμως, να αλλάξουν από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση (ότι δηλ. το άλλο άτομο δεν τα φροντίζει αρκετά, δεν νοιάζεται ή δεν τα αγαπά αρκετά), καθώς ο αμυντικός μηχανισμός του διαχωρισμού είναι στη διαταραχή αυτή κυρίαρχος. Γενικά, οί σχέσεις είναι χαώδεις, καθώς τα άτομα αυτά αλλάζουν απότομα και δραματικά την άποψη τους για τους άλλους και όταν απογοητεύονται ή νιώθουν ότι τα εγκαταλείπουν πολύ εύκολα αντιδρούν με έντονη απαιτητικότητα και θυμό, που άλλωστε τα χαρακτηρίζει ως ένα από τα βασικότερα συναισθήματα που νιώθουν.
Υπάρχει σοβαρή διαταραχή της ταυτότητας, που εκδηλώνεται ως αστάθεια της εικόνας ή της αίσθησης του εαυτού. Δηλαδή, οί στόχοι, οί αξίες, οί επαγγελματικές φιλοδοξίες και τα σχέδια για καριέρα, η σεξουαλική ταυτότητα, το είδος των φίλων κτλ. συνεχώς αλλάζουν απότομα και δραματικά.
Η συμπεριφορά τους είναι παρορμητική, απρόβλεπτη και έντονα αυτοκαταστροφική. Επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά είναι πολύ συχνές (υπολογίζεται ότι 8% ως 10% των ατόμων αυτών πεθαίνουν αυτοκτονώντας, ιδιαίτερα αν έχουν συνοδό κατάθλιψη ή χρήση ουσιών) και συνήθως εμφανίζονται ως αντίδραση στην εγκατάλειψη, στην απόρριψη ή στην πιθανότητα να επωμισθούν ευθύνες.
Η συναισθηματική διάθεση παρουσιάζει πολύ μεγάλη αστάθεια, καθώς το άτομο αντιδρά έντονα συναισθηματικά στο παραμικρό στρες. Οί συναισθηματικές διαθέσεις που εναλλάσσονται είναι η δυσφορία (που είναι και η επικρατούσα διάθεση), η ευερεθιστότητα, το άγχος, ο θυμός, ο πανικός, η απελπισία. Χαρακτηριστική είναι, όπως είπαμε, η εύκολη κινητοποίηση και η δυσκολία ελέγχου του θυμού.
Ακόμα, τα άτομα αυτά παραπονούνται για χρόνια αισθήματα κενού και βαθιάς μοναξιάς. Σε καταστάσεις έντονου στρες (π.χ. φόβος εγκατάλειψης ή πραγματική εγκατάλειψη) μπορεί να εμφανισθούν παροδικά παρανοειδής ιδεασμός, παραισθήσεις ή διασχιστικά συμπτώματα (π.χ. αποπροσωποποίηση).
Διαγνωστικά κριτήρια
Ένας εκτεταμένος τύπος αστάθειας των διαπροσωπικών σχέσεων, της εικόνας του εαυτού και των συναισθημάτων και έντονης παρορμητικότητας που αρχίζει νωρίς στην ενήλικη ζωή και είναι παρών σε μία ποικιλία καταστάσεων, όπως φαίνεται από πέντε (ή περισσότερα) από τα παρακάτω:
(1) ξέφρενες προσπάθειες του ατόμου να αποφύγει πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη.
(2) ένας τύπος ασταθών και έντονων διαπροσωπικών σχέσεων που χαρακτηρίζονται από εναλλαγές μεταξύ των ακραίων περιπτώσεων της εξιδανίκευσης και της υποτίμησης
(3) διατάραξη της ταυτότητας: έντονα και επίμονα ασταθής εικόνα ή αίσθηση του εαυτού
(4) παρορμητικότητα σε τουλάχιστον δύο τομείς που είναι δυνητικά αυτοκαταστροφικοί (π.χ. ξόδεμα χρημάτων, σεξ, κατάχρηση ουσιών, απρόσεκτη οδήγηση, επεισόδια υπερφαγίας). (5) επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά, χειρονομίες ή απειλές ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά
(6) συναισθηματική αστάθεια οφειλόμενη σε έντονη αντιδραστικότητα της διάθεσης (π.χ. έντονη επεισοδιακή δυσφορία, ευερεθιστότητα ή άγχος που συνήθως διαρκεί για λίγες ώρες και μόνο σπάνια περισσότερο από λίγες μέρες)
(7) χρόνια αισθήματα κενού
(8) απρόσφορος, έντονος θυμός ή δυσκολία ελέγχου του θυμού (π.χ. συχνά ξεσπάσματα θυμού, συνεχής θυμός, επανειλημμένα το άτομο έρχεται στα χέρια)
(9) παροδικός, σχετιζόμενος με στρες παρανοϊκός ιδεασμός ή σοβαρά διασχιστικά συμπτώματα
Θεραπεία
Η ψυχοθεραπεία ατομική ή ομαδική είναι η θεραπευτική προσέγγιση που μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ασθενείς. Εξαιτίας των έντονων αλλαγών στα συναισθήματα τους απέναντι στον θεραπευτή (εναλλαγές εξιδανίκευσης και υποτίμησης) τόσο η μεταβίβαση όσο και η αντιμεταβίβαση είναι πολύ έντονες και η θεραπεία δύσκολη και προβληματική. Εκρήξεις οργής και απόπειρες αυτοκτονίας είναι συχνές και αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Συχνά, επίσης, είναι τα αντιμεταβιβαστικά αισθήματα της ενοχής, της οργής ή της έντονης απογοήτευσης του θεραπευτή. Παροδικά ψυχωτικά επεισόδια είναι επίσης συχνά. Αρκετές φορές χρειάζεται νοσηλεία. Αν συνυπάρχει Διαταραχή της Διάθεσης - Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή, Διπολική Διαταραχή κτλ. μπορεί να χρειασθεί και η ανάλογη φαρμακευτική αγωγή.
Μολονότι άλλοι ψυχοθεραπευτές προτείνουν υποστηρικτική ψυχοθεραπεία και άλλοι αποκαλυπτική, ίσως ο συνδυασμός και των δύο προσεγγίσεων ανάλογα με το επίπεδο λειτουργίας του ασθενή είναι η προτιμότερη προσέγγιση. Οπωσδήποτε, όμως, η βασικότερη δουλειά θα γίνει μέσα από τη σχέση με τον θεραπευτή, της οποίας η ανάλυση και θεραπευτική βελτίωση θα αντανακλάσει στις άλλες σχέσεις του ασθενή.
Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση μπορεί να συμπεριλάβει και γνωστικές τεχνικές, οί οποίες μπορεί να διορθώσουν την τάση των ατόμων αυτών να βλέπουν τους άλλους και τον εαυτό τους είτε ως «απόλυτα καλούς» είτε ως «απόλυτα κακούς». Ακόμη, ιδιαίτερα σε νοσηλευόμενους ασθενείς, μπορεί να βοηθήσουν και συμπεριφορικές τεχνικές στην προσπάθεια να ελεγχθούν οί αυτοακρωτηριαστικές και άλλες παρορμητικές συμπεριφορές (π.χ. μείωση των προνομίων λόγω παρορμητικής συμπεριφοράς).
Φαρμακευτικά, χαμηλές δόσεις αντιψυχωτικών μπορεί να βοηθήσουν τις αντιληπτικές διαταραχές, το λίθιο μπορεί να βοηθήσει τις διακυμάνσεις της διάθεσης, οί αναστολείς της ΜΑΟ τη δυσφορία που προέρχεται από διαπροσωπική απόρριψη και οί εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (π.χ. φλουοξετίνη) τα καταθλιπτικά συμπτώματα και την αυτοκτονική συμπεριφορά. Ακριβώς, όμως, λόγω του κινδύνου της αυτοκτονίας, οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή πρέπει να δοθεί με περισσή προσοχή στους ασθενείς αυτούς
Η (πρώην στενή) φίλη μου.Quote:
Originally posted by iwanna
kassi τα παρακατω ειναι copy paste απο το www.psychologia.gr/disorders...και αφορουν την λεγομενη μεταιχμιακη η αλλιως οριακη διαταραχη
και σε μενα μεταιχμιακη εχει διαγνωστει
welcome to the club :)
δεν σημαινει βεβαια οτι εχουμε ολα τα συμπτωματα που αναφερει απλα ανα περιοδους μπορει να παρουσιασουμε καποια απο αυτα
ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Κλινικά χαρακτηριστικά. Διάγνωση
Για πολλά χρόνια είχαν περιγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία ασθενείς με συμπτώματα ανάμεσα στη νεύρωση και στην ψύχωση, που δημιουργούσαν αρκετή διαγνωστική σύγχυση και που τους είχαν δοθεί ονομασίες και διαγνώσεις που τόνιζαν ακριβώς τη μεταιχμιακή ή οριακή κατάσταση τους: «μεταιχμιακή κατάσταση», «μεταιχμιακός ασθενής» κτλ. Προοδευτικά, όμως, ξεκαθάρισε μια διαγνωστική οντότητα, που περιλήφθηκε στις Διαταραχές της Προσωπικότητας, η Μεταιχμιακή Διαταραχή της Προσωπικότητας.
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι μια μεγάλη αστάθεια που εκφράζεται σε διάφορες διαστάσεις της ζωής του ασθενή, όπως οί διαπροσωπικές σχέσεις, η εικόνα του εαυτού και η συναισθηματική διάθεση, καθώς και η έντονη παρορμητικότητα.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση των ατόμων με Μεταιχμιακή Διαταραχή της Προσωπικότητας σε πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη. Μόλις νιώσουν ότι κάποιο άτομο τα αφήνει (είτε πρόκειται για χωρισμό είτε πρόκειται για προσωρινή απομάκρυνση ή ταξίδι είτε ακόμη για καθυστέρηση σε ραντεβού ή για την αναγγελία του τέλους μιας ψυχοθεραπευτικής ώρας) πλημμυρίζονται από φόβο ή και πανικό και ακόμα από θυμό και οργή. Κι αυτό, γιατί δεν αντέχουν να είναι μόνα τους και επίσης γιατί η «εγκατάλειψη» ίσως εκλαμβάνεται ως απόρριψη και ότι σημαίνει πως αυτά είναι «κακά». Στις ξέφρενες προσπάθειες να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί να κάνουν παρορμητικά απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστικές πράξεις (π.χ. να κοπούν, να καούν).
Οί διαπροσωπικές σχέσεις είναι έντονες και ασταθείς. Τα άτομα αυτά μπορεί να εξιδανικεύσουν και να «κολλήσουν» κυριολεκτικά πάνω σε άτομα που μπορούν να τα δώσουν φροντίδα ή σε ερωτικούς συντρόφους και πολύ γρήγορα, όμως, να αλλάξουν από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση (ότι δηλ. το άλλο άτομο δεν τα φροντίζει αρκετά, δεν νοιάζεται ή δεν τα αγαπά αρκετά), καθώς ο αμυντικός μηχανισμός του διαχωρισμού είναι στη διαταραχή αυτή κυρίαρχος. Γενικά, οί σχέσεις είναι χαώδεις, καθώς τα άτομα αυτά αλλάζουν απότομα και δραματικά την άποψη τους για τους άλλους και όταν απογοητεύονται ή νιώθουν ότι τα εγκαταλείπουν πολύ εύκολα αντιδρούν με έντονη απαιτητικότητα και θυμό, που άλλωστε τα χαρακτηρίζει ως ένα από τα βασικότερα συναισθήματα που νιώθουν.
Υπάρχει σοβαρή διαταραχή της ταυτότητας, που εκδηλώνεται ως αστάθεια της εικόνας ή της αίσθησης του εαυτού. Δηλαδή, οί στόχοι, οί αξίες, οί επαγγελματικές φιλοδοξίες και τα σχέδια για καριέρα, η σεξουαλική ταυτότητα, το είδος των φίλων κτλ. συνεχώς αλλάζουν απότομα και δραματικά.
Η συμπεριφορά τους είναι παρορμητική, απρόβλεπτη και έντονα αυτοκαταστροφική. Επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά είναι πολύ συχνές (υπολογίζεται ότι 8% ως 10% των ατόμων αυτών πεθαίνουν αυτοκτονώντας, ιδιαίτερα αν έχουν συνοδό κατάθλιψη ή χρήση ουσιών) και συνήθως εμφανίζονται ως αντίδραση στην εγκατάλειψη, στην απόρριψη ή στην πιθανότητα να επωμισθούν ευθύνες.
Η συναισθηματική διάθεση παρουσιάζει πολύ μεγάλη αστάθεια, καθώς το άτομο αντιδρά έντονα συναισθηματικά στο παραμικρό στρες. Οί συναισθηματικές διαθέσεις που εναλλάσσονται είναι η δυσφορία (που είναι και η επικρατούσα διάθεση), η ευερεθιστότητα, το άγχος, ο θυμός, ο πανικός, η απελπισία. Χαρακτηριστική είναι, όπως είπαμε, η εύκολη κινητοποίηση και η δυσκολία ελέγχου του θυμού.
Ακόμα, τα άτομα αυτά παραπονούνται για χρόνια αισθήματα κενού και βαθιάς μοναξιάς. Σε καταστάσεις έντονου στρες (π.χ. φόβος εγκατάλειψης ή πραγματική εγκατάλειψη) μπορεί να εμφανισθούν παροδικά παρανοειδής ιδεασμός, παραισθήσεις ή διασχιστικά συμπτώματα (π.χ. αποπροσωποποίηση).
Διαγνωστικά κριτήρια
Ένας εκτεταμένος τύπος αστάθειας των διαπροσωπικών σχέσεων, της εικόνας του εαυτού και των συναισθημάτων και έντονης παρορμητικότητας που αρχίζει νωρίς στην ενήλικη ζωή και είναι παρών σε μία ποικιλία καταστάσεων, όπως φαίνεται από πέντε (ή περισσότερα) από τα παρακάτω:
(1) ξέφρενες προσπάθειες του ατόμου να αποφύγει πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη.
(2) ένας τύπος ασταθών και έντονων διαπροσωπικών σχέσεων που χαρακτηρίζονται από εναλλαγές μεταξύ των ακραίων περιπτώσεων της εξιδανίκευσης και της υποτίμησης
(3) διατάραξη της ταυτότητας: έντονα και επίμονα ασταθής εικόνα ή αίσθηση του εαυτού
(4) παρορμητικότητα σε τουλάχιστον δύο τομείς που είναι δυνητικά αυτοκαταστροφικοί (π.χ. ξόδεμα χρημάτων, σεξ, κατάχρηση ουσιών, απρόσεκτη οδήγηση, επεισόδια υπερφαγίας). (5) επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά, χειρονομίες ή απειλές ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά
(6) συναισθηματική αστάθεια οφειλόμενη σε έντονη αντιδραστικότητα της διάθεσης (π.χ. έντονη επεισοδιακή δυσφορία, ευερεθιστότητα ή άγχος που συνήθως διαρκεί για λίγες ώρες και μόνο σπάνια περισσότερο από λίγες μέρες)
(7) χρόνια αισθήματα κενού
(8) απρόσφορος, έντονος θυμός ή δυσκολία ελέγχου του θυμού (π.χ. συχνά ξεσπάσματα θυμού, συνεχής θυμός, επανειλημμένα το άτομο έρχεται στα χέρια)
(9) παροδικός, σχετιζόμενος με στρες παρανοϊκός ιδεασμός ή σοβαρά διασχιστικά συμπτώματα
Θεραπεία
Η ψυχοθεραπεία ατομική ή ομαδική είναι η θεραπευτική προσέγγιση που μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ασθενείς. Εξαιτίας των έντονων αλλαγών στα συναισθήματα τους απέναντι στον θεραπευτή (εναλλαγές εξιδανίκευσης και υποτίμησης) τόσο η μεταβίβαση όσο και η αντιμεταβίβαση είναι πολύ έντονες και η θεραπεία δύσκολη και προβληματική. Εκρήξεις οργής και απόπειρες αυτοκτονίας είναι συχνές και αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Συχνά, επίσης, είναι τα αντιμεταβιβαστικά αισθήματα της ενοχής, της οργής ή της έντονης απογοήτευσης του θεραπευτή. Παροδικά ψυχωτικά επεισόδια είναι επίσης συχνά. Αρκετές φορές χρειάζεται νοσηλεία. Αν συνυπάρχει Διαταραχή της Διάθεσης - Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή, Διπολική Διαταραχή κτλ. μπορεί να χρειασθεί και η ανάλογη φαρμακευτική αγωγή.
Μολονότι άλλοι ψυχοθεραπευτές προτείνουν υποστηρικτική ψυχοθεραπεία και άλλοι αποκαλυπτική, ίσως ο συνδυασμός και των δύο προσεγγίσεων ανάλογα με το επίπεδο λειτουργίας του ασθενή είναι η προτιμότερη προσέγγιση. Οπωσδήποτε, όμως, η βασικότερη δουλειά θα γίνει μέσα από τη σχέση με τον θεραπευτή, της οποίας η ανάλυση και θεραπευτική βελτίωση θα αντανακλάσει στις άλλες σχέσεις του ασθενή.
Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση μπορεί να συμπεριλάβει και γνωστικές τεχνικές, οί οποίες μπορεί να διορθώσουν την τάση των ατόμων αυτών να βλέπουν τους άλλους και τον εαυτό τους είτε ως «απόλυτα καλούς» είτε ως «απόλυτα κακούς». Ακόμη, ιδιαίτερα σε νοσηλευόμενους ασθενείς, μπορεί να βοηθήσουν και συμπεριφορικές τεχνικές στην προσπάθεια να ελεγχθούν οί αυτοακρωτηριαστικές και άλλες παρορμητικές συμπεριφορές (π.χ. μείωση των προνομίων λόγω παρορμητικής συμπεριφοράς).
Φαρμακευτικά, χαμηλές δόσεις αντιψυχωτικών μπορεί να βοηθήσουν τις αντιληπτικές διαταραχές, το λίθιο μπορεί να βοηθήσει τις διακυμάνσεις της διάθεσης, οί αναστολείς της ΜΑΟ τη δυσφορία που προέρχεται από διαπροσωπική απόρριψη και οί εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (π.χ. φλουοξετίνη) τα καταθλιπτικά συμπτώματα και την αυτοκτονική συμπεριφορά. Ακριβώς, όμως, λόγω του κινδύνου της αυτοκτονίας, οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή πρέπει να δοθεί με περισσή προσοχή στους ασθενείς αυτούς
Έχει απίστευτη πλάκα πως άλλαξε εντελώς η άποψη της για μένα όταν δεν δεχόμουν τις παπαριές που μου έλεγε σχετικά με το ότι όλος ο κόσμος είναι κακός κι αυτή τέλεια.
Αυτό με την αποπροσωποποίηση προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν είναι φυσιολογικό (\"βλέπω τον εαυτό μου σε τρίτο πρόσωπο συνέχεια\") αλλά μήπως προλαβαίνεις να σταυρώσεις κουβέντα όταν μιλάει; Κι όταν σταυρώσεις δεν εισακούγεσαι στο ελάχιστο. Απλά θεωρεί ότι επειδή δεν γίνεται \"αποδεκτή\" είμαι εχθρός της (και βέβαια και \'γω \"κακός άνθρωπος\". Αλλίμονο).
Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή ήταν και η πρώην κοπέλα μου. (ω, πονάει πολύ περισσότερο όταν είσαι συναισθηματικά εμπλεκόμενος).
Εντάξει. Μάθαμε. ΜΑΘΑΜΕ!
κασι μου καταρχας μην πανικοβάλεσαι!
η μεταιχμιακη οπως ολες οι αρρωστιες παλευεται!
προσωπικα την παλευω με ψυχοθεραπεια σε συνδυασμο με φαρμακευτικη αγωγη.(αυτο βεβαια το αποφασιζει ο γιατρος γιατι ασθενης απο ασθενη μπορει να διαφερουν παρασαγγας ακομα και αν εχουν την ιδια αρρωστια)
γενικοτερα θα σε συμβουλευα να βαζεις εφικτους στοχους και να τους υλοποιεις(γιατι ετσι ανεβαινει η πεσμενη μας αυτοπεποιθηση) και να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και σε γεμιζουν στον ελευθερο χρονο σου.
(αυτο βεβαια ειναι συμβουλη για ολους τους ασθενεις ανεξαρτητα απο το ειδος της παθησης)
καπου αναφερεις πως θα το πεις στους φιλους σου...δεν χρειαζεται να βγαλουμε μια ντουντουκα και να το πουμε στους παντες.εγω το χω πει σε ελαχιστα ατομα που ξερω οτι ειναι ανοιχτομυαλα γιατι δυστυχως ο ρατσισμος στις μερες μας ειναι μεγαλος...
Αλεξανδρε βλεπω οτι μιλας απαξιωτικα για αυτη την αρρωστια και δεν καταλαβαινω αν η απαξιωση σου στρεφεται εναντιον γενικα της μεταιχμιακης η εναντιον της συγγεκριμενης κοπελας επειδη σου εκανε τη ζωη δυσκολη?
θα σου αρεσε να μιλαει καποιος απαξιωτικα για σενα και για το δικο σου προβλημα οποιο και ειναι αυτο???
παντως γενικοτερα αυτο που εχω να πω ειναι οτι η συμπεριφορα ενος ανθρωπου ΔΕΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ!
αυτα
Οκ. Δεν θα γράψω τίποτα άλλο γιατί πάλι θα γίνω κακός. Το μόνο καλό που μπορώ να πω και να το εννοώ είναι ότι χαίρομαι που το έχεις αναγνωρίσει και το παλεύεις και σου εύχομαι όλα να πάνε καλά.
οκ απλα αυτο που με ενοχλησε ειναι οτι έκανες εμεσως πλην σαφως την εξισωση:ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΟΣ=ΑΠΑΙΣ ΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
πραγμα που πιστεψε με αν με ηξερες προσωπικα θα καταλαβαινες οτι δεν ισχύει.τουλαχιστον οι φιλοι μου και οσοι με γνωριζουν δεν εχουν βγαλει αυτο το συμπερασμα... συν τοις αλλοις δεν νομιζω οτι εχω δειξει τετοια συμπεριφορα στα πλαισια αυτου του φορουμ(δεν εχω μαλωσει ποτε με κανεναν μεχρι στιγμης αλλα αντιθετα εχω δωσει και εχω παρει διαδικτιακες \'αγκαλιες\') !αν θες ριξε μια ματια στα ποστ μου απο οταν μπηκα και θα καταλαβεις...
Μακάρι να σε γνώριζα από κοντά και να μου το διέψευδες. Εγώ θα μείνω με την άποψη μου η οποία είναι δυστυχώς καλά εδραιωμένη. Σου είπα ότι από τη στιγμή που το αντιμετωπίζεις τότε φεύγεις από αυτό κι αυτό είναι καλό για όλους. Δεν δείχνω με το δάχτυλο, όσα προβλήματα έχουμε να τα ξεπερνάμε όλοι. Αλλά θα μείνω με την άποψη που έχω διαμορφώσει.
Χάρηκα με το κείμενο που παρέθεσες γιατί κάποια πράγματα φώτισαν για το τι είχα περάσει με κάποιους ανθρώπους.
το εχω πει και θα το ξαναπω...
εκτος απο τις ασθενειες , υπαρχουν και οι ανθρωπινες σχεσεις και χαρακτηρες που ταιριαζουν η δεν ταιριαζουν μεταξυ τους, οπως επισης και ΠΟΛΛΑ περιστατικα και ανταλλαγες σε μια σχεση που καποιος δεν εχει κατα νου οταν προσπαθει να \"ερμηνευσει\" τον αλλο υπο το πρισμα μιας διαταραχης διοτι αυτο τον κανει να αισθανεται καλυτερα για την δικη του συμπεριφορα και συμμετοχη στην σχεση...
με αυτο θελω να πω (αλεξανδρε) οτι ειναι ηδη πολυ δυσκολο για εμπειρους επαγγελματιες της υγειας να χαρακτηρισουν καποιο ατομο \"διαταραγμενο\" και ακομα να το καταταξουν στην μια η στην αλλη κατηγορια , και συχνα κανουν λαθη οχι μονο σε αυτο αλλα και σε φαρμακευτικες αγωγες.....
φαντασου ποσο δυσκολοτερο και πιο παρακινδυνευμενο ειναι για μας (υποθετω οτι δεν εισαι ψυχιατρος , οπως κι εγω..), διαβαζοντας τετοια κειμενα να κατατασσουμε τους φιλους και τους γνωστους μας σε τετοιες κατηγοριες... εμενα μου εχει τυχει να βρισκω και στον εαυτο μου κοινα σε διαφορες περιγραφες ασθενειων και να αναρωτιεμαι ποσα απ τα συμπτωματα και σε τι ενταση πρεπει να τα εχω για να ανηκω εκει (απ οτι ξερω δεν πασχω απο καποια ψυχικη διαταραχη..)
ειναι λοιπον και ατοπο για μας και τα συμπερασματα μας, και αδικο για το ατομο που κρινουμε ετσι, και ρατσιστικο για οσα ατομα οντως υποφερουν απο τετοιες διαταραχες, αυτη η ευκολη κατηγοριοποιηση και οι γενικευσεις που την ακολουθουν....
λαβε δε υποψη σου, οτι ακομα κι αν ΟΝΤΩΣ καποιο η καποια ατομα πασχουν απο αυτη η μια αλλη διαταραχη, δεν σημαινει οτι μπαινουν αυτοματως σε ενα κουτακι και ξερουμε τις αντιδρασεις, τον τροπο σκεψης και τον ψυχισμο τους και τελειωνουμε με αυτα...
το καθε ατομο εχει και διατηρει με ολες τις συνθηκες την ξεχωριστη του προσωπικοτητα, εκφραζεται και σκεφτεται διαφορετικα, εχει διαφορετικη εξελιξη ακομα και στην ασθενεια του και σιγουρα εκτος απο αδικο ειναι και πολυ λαθος να το αντιμετωπιζουμε ως \"ενα απο αυτα τα ατομα με την ταδε διαταραχη\" σαν να προκειται για ρεπλικες...
αυτα τα ολιγα και καλο απογευμα...
Διαφωνώ για τον απλό λόγο ότι τα χαρακτηριστικά της ασθένειας είναι τελικά τόσο ακρογωνιαία που αποτελούν \"προσωπικότητα\".
αν δεν κανω λαθος, περιγραφηκαν 9 χαρακτηριστικα, που μαλιστα δεν ειναι απαραιτητο να συνυπαρχουν ολα σε καποιο ατομο...
αν εσυ νομιζεις οτι μια προσωπικοτητα απαρτιζεται απο 9 χαρακτηριστικα η ακομα χειροτερα απο τα 5 που χρειαζεται να συνυπαρχουν , κι οτι οσοι εχουν αυτα τα 5 εχουν και ιδια προσωπικοτητα, δεν εχω τιποτε αλλο να σου πω....
Επαναλαμβάνω ότι είναι τόσο έντονα που οποιαδήποτε άλλα επιμέρους διαφοροποιητικά στοιχεία είναι δευτερεύοντα και άνευ σημασίας, δυστυχώς. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, ούτε \'γω μπορώ να κάνω κάτι.
την διαγνωση την εκανες μονος σου διαβαζοντας αυτο εδω η καποιο αλλο κειμενο, η ειχε παει σε γιατρο η κοπελα και ξερατε οτι πασχει απο κατι τετοιο?Quote:
Originally posted by alexandros3
Επαναλαμβάνω ότι είναι τόσο έντονα που οποιαδήποτε άλλα επιμέρους διαφοροποιητικά στοιχεία είναι δευτερεύοντα και άνευ σημασίας, δυστυχώς. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, ούτε \'γω μπορώ να κάνω κάτι.
Μόνος μου, διαβάζοντας το κείμενο. Είχα ακούσει κάτι για γιατρούς αλλά τίποτα συγκεκριμένο. Αυτό και στις δύο περιπτώσεις. Την ερωτική και την φιλική.
οκ, καταλαβα...
Μακάρι.
remedy το παραπάνω κειμενο σου ειναι πραγματικα υπέροχο,δειχνει πως εισαι ενα ατομο καλλιεργημενο,μορφωμενο,ετ οιμολογο και πραγματικα ανοιχτόμυαλο!Quote:
Originally posted by Remedy
....
λαβε δε υποψη σου, οτι ακομα κι αν ΟΝΤΩΣ καποιο η καποια ατομα πασχουν απο αυτη η μια αλλη διαταραχη, δεν σημαινει οτι μπαινουν αυτοματως σε ενα κουτακι και ξερουμε τις αντιδρασεις, τον τροπο σκεψης και τον ψυχισμο τους και τελειωνουμε με αυτα...
το καθε ατομο εχει και διατηρει με ολες τις συνθηκες την ξεχωριστη του προσωπικοτητα, εκφραζεται και σκεφτεται διαφορετικα, εχει διαφορετικη εξελιξη ακομα και στην ασθενεια του και σιγουρα εκτος απο αδικο ειναι και πολυ λαθος να το αντιμετωπιζουμε ως \"ενα απο αυτα τα ατομα με την ταδε διαταραχη\" σαν να προκειται για ρεπλικες...
αυτα τα ολιγα και καλο απογευμα...
απλα υπεροχο!με καλυψες σε ολα!;)))
Ή απλώς μιλάει από \"εγκυκλοπαίδεια\".
Αλλά δεν θα συνεχίσω γιατί δεν θέλω να θίξω αυτούς που όντως έχουν το θάρρος και το αντιμετωπίζουν. Για τους άλλους και το πόσο πληγώνουν, τους τιμωρεί η μοναξιά τους έτσι κι αλλιώς.
Αυτό που θα προσθέσω πάντως κι όποιος θέλει το ακούει, είναι ότι όταν τελικά καταλάβετε ότι ένα άτομο πάσχει (και δεν θέλει ν\' αλλάξει;) από αυτό, τρεχάτε όσο το δυνατόν πιο μακρυά. Μην ανησυχείτε, όλοι έτσι κάνουν, το έχουν συνηθίσει. Αλλά εδώ που τα λέμε αν δεν τρέξεις, σημαίνει ότι τα θέλει ο πωπός σου οπότε καλύτερα και πάλι να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Όμως επειδή δεν είναι εύκολη η αρχική τελικά \"διάγνωση\" (μετά είναι πανεύκολη) και επειδή αν έχετε την τάση να δένεστε με τον άλλο μπορεί να σας πάει πολύ πίσω, φυλάξτε και λίγο τον εαυτό σας, δεν είναι κακό. Η αφόρητη ζήλεια, τα υστερικά ξεσπάσματα, οι απίστευτες εμμονές, η απόλυτη στασιμότητα, η φοβερή μετάδοση ενοχών και η τάση να σας \"κλείνουν\" και να σας απομωνώνουν θα σας δώσουν τον μπούσουλα και κατά τα άλλα μπορεί να είναι \"ένας υπέροχος άνθρωπος\" - εδώ γελάμε. Απλά φύγετε.
Προσωπικά θεωρώ εαυτόν εξόχως τυχερό που μου έτυχε μία φορά σαν σχέση, πήγε να μου τύχει δεύτερη σαν φίλη αλλά ευτυχώς κάτι ρε γαμώτο μου με κράτησε. Κι επειδή μπορεί να είσαστε λίγο τυφλοπόντικες (έχουν ένα εξαιρετικό αρχικό ταλέντο, να σας κάνουν να αισθάνεστε \"θεοί\" - πιάνει παρασάγκας σε ανασφαλείς ανθρώπους και όχι μόνο) κάντε και μια γύρα σε κοινούς γνωστούς. Θα σας λυθούν όλες οι απορίες από το γέλιο που θα ρίξουν. Όπως ρίχνατε κι εσείς, πριν πέσετε στη φάκα.
Για να ειμαι ειλικρινης,χωρις να ειμαι ψυχιατρος και χωρις να ξερω πολλα για ψυχικες διαταραχες (ακομα...)-νομιζω οτι θα συμφωνησω με remedy και iwanna οσον αφορα το οτι ναι μεν οι ψυχικες διαταραχες εχουν καποια κοινα συμπτωματα, αλλα απο \'κει και περα ο χαρακτηρας,τα βιωματα, το περιβαλλον και αλλοι παραγοντες παιζουν μεγαλο ρολο. Απο την αλλη ομως βρισκω σωστο και αυτο που λεει και ο Alexandros οτι τα ατομα που πασχουν απο μια διαταραχη και δεν θελουν να θεραπευτουν, πολλες φορες δεν παλευονται και τοτε-και μονο τοτε- καλα ειναι να απομακρυνεσαι. Το ξερω και εγω απο προσωπικη εμπειρια αυτο με ενα κοντινο μου θειο ο οποιος ειναι αρρωστος και πραγματικα μας εχει τρελλανει.Ουτε παραδεχεται οτι ειναι αρρωστος,ουτε σε γιατρο δεχεται να παει,ουτε φυσικα φαρμακα να παιρνει,τιποτα.Ειναι πολυ επιθετικος μαζι μας γιατι νομιζει οτι για ΤΑ ΠΑΝΤΑ του φταιμε εμεις(δεν εχει δικη του οικογενεια) και διαφορα αλλα απολυτως παλαβα. Ενω θελω παρα πολυ να τον βοηθησω γιατι τον αγαπαω πολυ,εντουτοις βλεπω οτι φως δεν υπαρχει απο πουθενα μονο αν παιρνει φαρμακα χωρις να το ξερει οπως ειπε ο γιατρος. Για αυτο τον ανθρωπο δυσκολο...Και ενω καταλαβαινω οτι η ασθενεια του τον κανει να φαιρεται ετσι, συνεχεια λεω οτι αν ηθελε και αυτος να κανει ενα-εστω ενα βημα να διορθωθει και δεν εβαζε παντα μπροστα την κακια του και την ανασφαλεια του, τα πραγματα θα ηταν πολυ καλυτερα.Ρωτησα το γιατρο αν καταλαβαινει οτι με τη συμπεριφορα του πληγωνει και ενοχλει τους αλλους και μου ειπε οτι δεν εχει σημασια αν το καταλαβαινει γιατι ενα συμπτωμα της διαταραχης που εχει ειναι και το οτι αδιαφορει για τα αισθηματα των αλλων-αυτο προερχεται απο την εσωτερικη αναστατωση που εχει. Αυτο ομως ειναι πολυ δυσκολο να το παλεψεις?και ok εμεις που ειναι οικογενεια μας ουτε να τον αφησουμε και να φυγουμε θελουμε,ουτε και να ζει σάυτη την κατασταση και θα κανουμε οτι μπορουμε. Αν ομως ,εγω τουλαχιστον, αντιμετωπιζα τετοια κατασταση με καποιον αλλο και εβλεπα οτι δεν θελει να θεραπευτει δεν θα καθομουν να το προσπαθω. Αυτο ουτε ρατσιστικο ειναι,ουτε αδιαφορια,ουτε βολεμα γιατι ενταξει-δεν φταιει ο ανθρωπος που αρρωσταινει αλλα δεν φταιω και εγω να αρρωστησει αυτος εμενα.
Παντως νομιζω οτι επι της ουσιας remedy,iwanna+alexandre δεν διαφωνειτε. Απλα εσυ Αλεξανδρε αν οντως ισχυουν αυτα που λες για τις κοπελες,εβγαλες ισως συμπερασμα απο περιπτωσεις που δεν ηξεραν οτι επασχαν η δεν εκαναν κατι για αυτο(πολυ πιθανο ισως αυτο να οφειλεται σε κακο χαρακτηρα ομως).Οι remedy,iwanna μιλανε για πιο \"συνειδητοποιημενους\"ασθε νεις που και αυτο παλι ειναι θεμα χαρακτηρα και αλλων παραγοντων.
Ενας ειδικος να μας λυσει τις αποριες?
Αλεξανδρε πως μπορεις να εισαι τοσο σιγουρος οτι οι κοπελες αυτες ειχαν αυτη τη διαταραχη?Γιατι συγγνωμη τωρα αλλα αν μπορουμε ολοι που δεν ειμαστε ειδικοι στην ψυχιατρικη να κανουμε διαγνωσεις επειδη διαβαζουμε καποια πραγματα καηκαμε..Τους ψυχιατρους τοτε και ειδικα τους καλους και τους εμπειρους τι τους θελουμε?
Επισης φιλικοτατα, θα σου ελεγα οτι αν εγω ημουν στη θεση σου και ειχα διαλεξει για στενο μου περιβαλλον δυο ανθρωπους με τετοια συμπεριφορα,περισσοτερο θα με προβληματιζε η δικη μου προσωπικοτητα και το γιατι εγω ελκυω και επιδιωκω να εχω κοντα μου τετοιους ανθρωπους,παρα το τι εχουν αυτοι και φερονται ετσι.Αυτο στο κατω κατω δικο τους προβλημα ειναι και αν δεν συμμαζευονται με γεια τους με χαρα τους.
Πολυ ασχημο να μιλας ετσι αλεξανδρε.... ...πολυ λαθος και το χειροτερο πολυ αδικο.....
...συχνα οταν υπαρχει καποια ψυχικη νοσος ..σε θολωνει ,δεν βλεπεις σωστα.... ενασ οριακοσ κανει προφανως αμυνα αλαζοντας αποτομα την αποψη του.. για να μην καταστραφει στην πορεια αφου εχει εξαρτηθει απο καποιον ο οποιοσ τον αφηνει..... ..και προφανως ο οριακος το διαισθανεται....
..ενας καταθληπτικος ,οσο ειναι αρρωστος νιωθει...πως δεν φτανει για τιποτα και για κανεναν... κι ασ μην ειναι ετσι στην πραγματικοτητα.. αλλα η αληθινη εικονα του εαυτου του διαστρευλωνεται χωρις να το θελει και πανω απ ολα χωρις να μπορει να το ελεγξει..... μπορει να νιωθει φοβερη απελπησια..να νιωθει πως ισως θα ειναι καλητερα αν πεθανει γιατι υποφερει ...εκει που εσυ μπορει να τον θεωρεις εντελως ευτυχισμενο ανθρωπο και τον θεωρεις αδικαιολογιτο να νιωθει ετσι......... μπορει να φοβαται πως ολα θα καταρρευσουν.. ειναι ενας τροπος αμυνας κι αυτος...
..τι νομιζεισ???πως καποιος που εχει μια διαταραχη θελει να την εχει?????...................
...μου θυμιζεις τον προην μου με τον οποιον ημασταν πανω απο 1 χρονο μαζι.. πολυ δεμενοι ολο αυτο τον καιρο... σε μια πολυ καλη και ισσοροποιημενη σχεση....
και οταν αρρωστησα επειδη οπως κι εσυ δεν δεχοταν να καταλαβει..θεωρωντας προφανως πως εκεινοσ δεν θα αρρωστενε ποτε... δεν θα παθαινε ποτε καταθλιψη γιατι ειναι αρρωστιες \"των αλλων\".......
επεμενε απελπιστηκα πολυ πως δεν το παλευω αρκετα.... δεν πιστευε ..οσο επιστημονικα , βασιμα και απο παθολογικης αποψης κι αν του τα εξυγουσα.... δεν πιστευε πως δεν μπορουσα να το ελεγξω.. πως δεν μπορουσα να ζησω...πως η δυσκολια του να βγω εξω με παρεα οταν δεν μπορουσα... ηταν τοοοσο μεγαλη οπως και η απιστευτη προσπαθεια που εκανα για να χαμογελασω....να περπατησω... να ξυπνησω....
...τελικα με χαρακτηρισε \"αρρωστη\"... και μου ειπε πως δεν θα επρεπε να κανω ποτε παιδια γιατι θα τους το μεταδωσω μια και εχω ελλατωματικο dna .. πως με τετοια ψυχολογια θα μεινω για παντα μονη και πως ισωσ να μου αξιζει .................. η ευκολη λυση.... ο διαχωρισμος του αλλου.. η εγκαταληψη στα δυσκολα...
η απαξιωση και η απενοχοποιηση του ιδιου..... αν ειναι δυνατον..... .... ......
τι πιο αρρωστημενο απο το να θελει κανεις να πληγωσει καποιον που ειδη παλευει μονος για την ζωη του... κατατροπονοντασ τον με την \"κακια\" σου..... την οποια μπορεις να ελεγξεις και ειναι στο χερι σου να εκφρασεις η οχι....
.................................................. .................................................. ..............................
ρε φιλε ξέρεις πολλούς ανθρώπους που να μην πληγώνονται όταν τους εγκαταλείπουν;Quote:
Originally posted by alexandros3
Αυτό που θα προσθέσω πάντως κι όποιος θέλει το ακούει, είναι ότι όταν τελικά καταλάβετε ότι ένα άτομο πάσχει (και δεν θέλει ν\' αλλάξει;) από αυτό, τρεχάτε όσο το δυνατόν πιο μακρυά. Μην ανησυχείτε, όλοι έτσι κάνουν, το έχουν συνηθίσει.
Adzik λυσε μου σε παρακαλω μια απορια γιατι εχω μπερδευτει πολυ.Οταν ενας ανθρωπος αντιμετωπιζει μια ψυχικη διαταραχη δεν ελεγχει τον εαυτο του και τις πραξεις του γιατι δεν ειναι στο χερι του σωστα?Τοτε λοιπον και οι ανθρωποι που ειναι κοντα του πρεπει να δειχνουν καταννοηση και να φερονται αναλογα-συμφωνω απολυτα.Τι γινεται ομως στις περιπτωσεις που ο ασθενης δεν παραδεχεται οτι εχει προβλημα ή που ακομα και αν του πουν οτι εχει προβλημα και μπορει να το λυσει κτλ,αυτος δεν κανει την παραμικρη προσπαθεια?Εκει οι δικοι του πως πρεπει να αντιδρασουν?Στο μηνυμα σου αναφερεσαι κυριως στους καταθληπτικους που αν εχω καταλαβει τον εαυτο τους βλαπτουν κυριως και οχι τους αλλους.Σε περιπτωσεις ομως που αντι ο ασθενης να πιστευει οτι ο εαυτος του ειναι λιγος κτλ,πιστευει το αντιθετο?Οτι αυτος ειναι πανω απο ολους και απο ολα και αντιδρα και συμπεριφερεται αναλογα?Οταν ο ασθενης δεν δεχεται ουτε οτι πασχει, ουτε να κανει θεραπεια φυσικα τι γινεται?Οταν με τη συμπεριφορα του η οποια μπορει να ειναι μια αμυνα στη βαθια ανασφαλεια που αισθανεται, αλλα ειναι και πολυ κακη και επιζημια για τους γυρω του(και συναισθηματικα και πρακτικα)προκαλει συνεχως προβληματα?Δεν ξερω...Οτι γραφω εχει σχεση με ενα προβλημα που αντιμετωπιζω και δεν ξερω πως να φερθω, γι\'αυτο θα ηθελα τη βοηθεια σου και εσενα και οποιου αλλου μπορει να δει το θεμα και απο την πλευρα του ασθενη-μπας και καταλαβω αν και τι δεν κανω σωστα-γιατι απο τη μια λεω οτι οταν οποιος εχει προβλημα και δεν θελει θεραπεια εγω τι μπορω να κανω και απο την αλλη αυτο δεν με καλυπτει απολυτα...Συγγνωμη που γυροφερνω το θεμα στα δικα μου αλλα επειδη μιλατε ανοιχτα πολλοι απο \'δω το εκτιμω και γι\'αυτο ρωταω-thanks
π.σ.... μιλα με ψυχολογο η ψυχιατρο.. υπαρχει μια υποστηρικτικη βραδυνη γραμμη βοηθειασ νεων... ειναι απλη κλιση.......... εχει ψυχολογουσ κλπ..εκει θα σε συμβουλεψουν πιστευω....... ειναι..Quote:
Originally posted by yourgia
Adzik λυσε μου σε παρακαλω μια απορια γιατι εχω μπερδευτει πολυ.Οταν ενας ανθρωπος αντιμετωπιζει μια ψυχικη διαταραχη δεν ελεγχει τον εαυτο του και τις πραξεις του γιατι δεν ειναι στο χερι του σωστα?
((( περιπου...ναι δεν ελεγχει καποια συναισθηματα τον οποιο τον κανουν να φερεται καπωσ.. πχ με νευρα ,,, με θλιψη... απογοητευση..αμυνα.. ξεσπασματα..κλαμα κλπ.. ))))))
Τοτε λοιπον και οι ανθρωποι που ειναι κοντα του πρεπει να δειχνουν καταννοηση και να φερονται αναλογα-συμφωνω απολυτα.Τι γινεται ομως στις περιπτωσεις που ο ασθενης δεν παραδεχεται οτι εχει προβλημα ή που ακομα και αν του πουν οτι εχει προβλημα και μπορει να το λυσει κτλ,αυτος δεν κανει την παραμικρη προσπαθεια?Εκει οι δικοι του πως πρεπει να αντιδρασουν?
(((((( κατα την γνωμη μου τοτε το ατομο βρισκεται ακομη στην φαση της αρνησησ.. αρνειτε να το δεχτει οπως και πραγματικα αρνητε να το πιστεψει αυτο ειναι κακο για τον ιδιο διοτει με τον καιρο τα αποτελεσματα τησ συμπεριφορασ..... γινονται φανερα και αισθητα στον ιδιο και αναγκαζεται να δεχτει πωσ οντωσ ειναι ετσι πωσ υπαρχει καποιο προβλημα .. πως δεν θα επρεπε να ειναι ετσι.. και τελικα πως πρεπει να κανει κατι για να το αλλαξει................γιατι στο τελοσ ειναι απλα δυστηχισμενοσ .......... πραγματικα δεν ξερω σε τετοια περιπτωση τι πρεπει να κανει κανεισ για να πεισει καποιον........ αλλα μην ξεχναμε πως καποιοι ανθρωποι ειναι απλα εκκεντρικοι η ευκολοθικτοι ..η κυκλοθυμικοι... η θυμωνουν ευκολα... και αυτο αποτελει απλα κομματι του χαρακτηρα τουσ και οχι καποιοιο προβλημα..................
στην περιπτωση που οντωσ υπαρχει προβλημα συμφωνω με τον απο πανω φιλο πως πρεπει να ακουτε καλα τι ζηταει απο εσασ... και οταν ζητησει καποια σιγκεκριμενη συμπεριφορα να την εφαρμοσετε μεν αλλα να την συζητισετε μαζι του .. να τον ρωτισετε γιατι θελει τετοια σινμπεριφορα απο σασ... γιατι πιστευει πωσ θελει ιδιαιτερη αντιμετοπιση... και αν τα \"θελω\" του ειναι υπερβολικα η παραλογα.. να του εξηγισετε με γερα και βασιμα επιχειρηματα γιατι αυτο που ζηταει δεν ειναι σωστο... ή δεν γινεται... ή πληγωνει καποιον αλλον..κλπ........ σαν να ειναι μικρο παιδακι...........
οταν το ανθρωπινο μυαλο βρισκεται σε συγχυση(θυμαμαι εμενα)...υπολειτουργει συχνα... προστατευεται απο την πλυθωρα πληροφοριων,..
θελει σαφεισ απαντησεισ και εξειγησεισ.............. και πανω απο ολα θελει αποδοχη...και πολυυυυ αγαπη.... αρα και υπομονηηη.......... οπως πολυ καλη ειναι και η πληροφοριση.. αν αρνειτε ..και εσεισ επιμενετε πως κατι εχει...
πχ αφηστε του βιβλια, σημειοσεισ για αυτο το κατι που εχει... αν κατα βαθοσ ξερει πωσ κατι εχει εστω μετα απο καιρο θα τα κοιταξει....... θα βρει κοινα στοιχεια συμπεριφορασ ,καταστασεων, αποτελεσματων και συμπτωματων.. θα αποδεχτει την κατασταση του και θα θελησει να την διορθωσει.. να γινει καλα.....
το βασικοτερο επαναλαμβανω ειναι η υπομονη και η αγαπη... να νιωθει και να ειναι σιγουροσ ...... πωσ δεν θα κανατε ποτε κατι για να τον βλαψετε και πως τα λετε για το καλο του.... να μην εχει αμφιβολιες γι αυτο.. αλλα κι εσεισ οι ιδιοι να μην τον υποβαθμιζετε λογο τησ καταστασησ.... δυστιχωσ οπως καταλαβαινεισ οταν πχ μια μερα δεν φασ και πεινασ.. πεινασ και τελοσ.. ειναι κατι που δεν το ελεγχεισ επιβαλεται σε εσενα........ετσι και οι ψυχικεσ αρρωστιεσ εωσ ενα σημειο.
Στο μηνυμα σου αναφερεσαι κυριως στους καταθληπτικους που αν εχω καταλαβει τον εαυτο τους βλαπτουν κυριως και οχι τους αλλους.
((( ναι ετσι νομιζω...... γιατι οι καταθλιπτικοι συνηθωσ τυραννιουνται και απο τυψεισ ..και ενοχεσ.. ακομη και που υπαρχουν..))))
Σε περιπτωσεις ομως που αντι ο ασθενης να πιστευει οτι ο εαυτος του ειναι λιγος κτλ,πιστευει το αντιθετο?Οτι αυτος ειναι πανω απο ολους και απο ολα και αντιδρα και συμπεριφερεται αναλογα?
((((((( τοτε πρεπει να βρητε ησυχεια και πολυ καλα ορθα επιχειρηματα χωρισ να τον υποβαθμιζετε που να αποδεικνιουν και να εξηγουν πωσ ολοι εχουν τα ιδια δικαιωματα.. ειναι ισοι..κλπ.........ισοι..αλλα διαφορετικοι... κατι που δεν τουσ καθηστα ανωτερουσ η κατωτερουσ...κλπκλπ............... ..))))))
Οταν ο ασθενης δεν δεχεται ουτε οτι πασχει, ουτε να κανει θεραπεια φυσικα τι γινεται?Οταν με τη συμπεριφορα του η οποια μπορει να ειναι μια αμυνα στη βαθια ανασφαλεια που αισθανεται, αλλα ειναι και πολυ κακη και επιζημια για τους γυρω του(και συναισθηματικα και πρακτικα)προκαλει συνεχως προβληματα?Δεν ξερω...Οτι γραφω εχει σχεση με ενα προβλημα που αντιμετωπιζω και δεν ξερω πως να φερθω, γι\'αυτο θα ηθελα τη βοηθεια σου και εσενα και οποιου αλλου μπορει να δει το θεμα και απο την πλευρα του ασθενη-μπας και καταλαβω αν και τι δεν κανω σωστα-γιατι απο τη μια λεω οτι οταν οποιος εχει προβλημα και δεν θελει θεραπεια εγω τι μπορω να κανω και απο την αλλη αυτο δεν με καλυπτει απολυτα...
(((((ευτυχωσ.. και να εισαι συγουροσ πωσ οταν γινει με το καλο καλα οδικοσ σου ανθρωποσ.... θα το εκτημισει απιστευτα ..)))))))
Συγγνωμη που γυροφερνω το θεμα στα δικα μου αλλα επειδη μιλατε ανοιχτα πολλοι απο \'δω το εκτιμω και γι\'αυτο ρωταω-thanks
\"\"
Αν αισθάνεσθε ότι χρειάζεσθε άμεσα βοήθεια, μπορείτε να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό του Συμβουλευτικού Κέντρου Φοιτητών στα τηλέφωνα: 210 - 727 7553 και 210 - 727 7554.
Το Συμβουλευτικό Κέντρο Φοιτητών λειτουργεί από
Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00 π.μ. έως 4:00 μ.μ.
Κοινωνική Βοήθεια
Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας
Συμβουλευτικές υπηρεσίες για οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα.
Δευτέρα - Παρασκευή, 8 π.μ. έως 10 μ.μ.
Τηλ: 197
Κέντρο Κακοποιημένης Γυναίκας
Ψυχολογική υποστήριξη και νομικές συμβουλές.
Δευτέρα - Παρασκευή, 9 π.μ. έως 10 μ.μ.
Τηλ: (9 π.μ. - 6 μ.μ.) 210 - 523 5318, 210 - 411 2091,
(6 μ.μ. - 10 μ.μ.) 210 - 322 0900
.................................................. ..................................................
http://www.cc.uoa.gr/skf/milhste/milhste.html
.................................................. .................................................. .
Πού μπορούμε να απευθυνθούμε για βοήθεια και υποστήριξη ?
όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα..
- γραμμή ΣΟΣ Δίπλα σου - To να μιλήσεις δεν είναι ντροπή, η Βία είναι ντροπή.
Η πρώτη επιλογή σε κάθε περίπτωση. Πρώτα ουσιαστική ψυχολογική υποστήριξη από δωρεάν τηλέφωνο
(και από δημόσιο καρτοτηλέφωνο χωρίς κάρτα!). Στη συνέχεια τις καλύτερες συμβουλές που μπορεί να
χρειαστείτε, ενημερωμένα και υπεύθυνα, μέχρι και νομικές συμβουλές..
Ανάλογα με το ζήτημά σας, θα σας συστήσουν φιλικά και με τις πλάτες τους και όπου αλλού χρειαστεί να
απευθυνθείτε επίσης. Για κάθε περίπτωση βίας, καταπίεσης, προβλημάτων στο σπίτι.. και όχι μόνο.
Τί χρειαζόμαστε? Νάναι 9πμ-9μμ, κι ένα σταθερό τηλέφωνο.
Καλούμε δωρεάν στο 800 11 88881
Αν πάρουμε από κινητο, καλούμε το 210.778.6800 (κι αφήνουμε το δωρεάν ελεύθερο για οσες
το χρειάζονται αληθινά) - Για λεπτομέρειες χρέωσης από κινητό ρωτήστε τον παροχέα σας.
Αν δεν έχουμε σοβαρό πρόβλημα και χρειαζόμαστε μόνο επικοινωνία με περισσότερες γυναίκες σαν
εμάς, δείτε τις σελίδες Επικοινωνία, Οδηγοί και Κοινότητα
Και βέβαια, \"γράψτε μας\" !
- ΑΡΣΙΣ
Υποστήριξη νέων (μεχρι 25 ετών) που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποκλεισμού.
Ανεξάρτητα από την αιτία ή/και την αφορμή των προβλημάτων.
Εχουν ενημερωμένους συμβούλους, ξέρουν τα προβλήματα, υποστηρίζουν έμπρακτα, μέχρι και για
να βρούμε δουλιά, νομικές συμβουλές, πλήρης υποστήριξη για όποια χρειάζεται άμεσα μια καλή φίλη
και πλάτες. Αν σας χαλάει που υποστηρίζουν επίσης και παιδιά που έχουν προβλήματα με το νόμο ή/και
με ουσίες.. θα πρότεινα να δουλέψετε εκεί εθελοντικά δυο-τρεις μήνες, να μάθετε τί θα πει άνθρωπος.
Αθήνα: Δεριγνύ 26 & Γ\' Σεπτεμβρίου, τκ. 10434, τηλ/φαξ. 210.8259880, email [email protected]
Θεσσαλονίκη: Πτολεμαίων 35, τκ. 54630, τηλ/φαξ. 2310.526150, 552813, email [email protected]
Βόλος: Α. Γαζή 91 & Ποζού, τκ. 28333,τηλ/φαξ. 24210.23110, email [email protected]
Πάτρα, ...
- Συνήγορος του Πολίτη
Επιβάλεται να καταγγέλουμε εδώ έγγραφα κάθε περίπτωση διακριτικής μεταχείρισης από κάθε
δημόσιο φορέα. Και από την αστυνομία. Και από το ΕΣΡ. Και από τη δικαιοσύνη, και από κάθε ΝΠΔΔ. !
Καί κάθε διάκριση που απαγορεύεται από το νέο νόμο για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση
URL: www.synigoros.gr - email: communication-AT-synigoros.gr
υποβολή αναφοράς: www.synigoros.gr/contact_submit.htm
(σημ. οι θρησκευτικές οργανώσεις & επιχειρίσεις δεν ειναι δημόσιοι φορείς, και εξαιρούνται .. κάθε νόμου.
Επίσης ο Συνήγορος δεν μπορεί να ελέγξει τη Βουλή, που είναι ο εργοδότης του.)
- Συνήγορος του παιδιού -
το γραφείο του συνήγορου του πολίτη για τα δικαιώματα του παιδιού
(θα το βρείτε στην παραπάνω ιστοσελίδα).
- εισαγγελέας ανηλίκων
αν είμαστε μέχρι 18 χρονών και μας διώξουν από το σπίτι ή/και έχουμε φανερά σημάδια
κακομεταχείρισης, πάμε στρέητ εδώ και δηλώνουμε το πρόβλημα. Το ουσιαστικό πρόβλημα
πρώτα, κι αργότερα τις λεπτομέρειες (όταν ρωτήσει).
Στις περισσοτερες περιπτώσεις είναι πιο εύκολο και πιο έξυπνο να τηλεφωνήσουμε πρώτα
στη γραμμή ΣΟΣ, αλλά σε μεγάλη ανάγκη, μπορούμε ακόμα και να καλέσουμε το 100 και να
ζητήσουμε να μας πάνε στον εισαγγελέα ανηλίκων - χωρίς πολλές εξηγήσεις, \"είμαι τόσων
χρονών και με διώξανε από το σπίτι μου\" ή \".. και με δείρανε πάλι\" και φτάνει.
-------------------------------------------------------------------------------- - - - όταν η καταπίεση που δεχόμαστε δεν έχει αρκετά αποδεικτικά για τον εισαγγελέα,
ούτε για το συνήγορο.. - ή απλά χρειαζόμαστε κάτι άλλο..
- εάν είστε φοιτήτριες/φοιτητές μελετήστε τις σελίδες ψυχολογικής υποστήριξης του Πανεπιστημίου
Αθηνών, κι αν χρειαστεί, θέστε και τα δικά σας ερωτήματα..
Kεντρική σελίδα ΣΚΦ www.cc.uoa.gr/skf/milhste..
Aπαντήσεις σελίδας \"ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ\" www.cc.uoa.gr/skf/milhste/prosana.html
- (υποστήριξη του πολίτη ? - τηλ.. 18χχ)
.δημόσια υπηρεσία... με όλα τα αναμενόμενα κουσούρια ..
προσφέρει συμβουλές για ζητήματα.. του ίδιου τύπου που θα βρίσκαμε υποστήριξη και από την
\"εκκλησία\". Ρωτήσαμε τη γραμμή τους τι υποστήριξη προσφέρουν σε ανθρώπους που έχουν
προβλήματα και λόγω σεξουαλικής ταυτότητας.. μας παρέπεμψαν στον διευθυντή.. (συνήθης
γραμμή δημόσιας υπηρεσίας.. γραμματείες .. αναμονές.. και τελικά.. ) Ο διευθυντής λείπει από
το γραφείο του. Τρεις φορές. Εχουμε και καλύτερες δουλιές.. και σίγουρα οι τηλεφωνήτριες -
τηλεφωνητές της γραμμής δεν έχουν ιδέα.. ούτε καν για την έννοια..
(σημ. για προβλήματα ηλεκτροφωτισμού δημόσιων χώρων κ.α. ζητήματα του δήμου πάντως
είναι άψογοι!!!)
- δείτε επίσης
Επικοινωνία
Ερωταπαντήσεις
βίαιες σχέσεις & πρακτικές συμβουλές
κοινότητα & φιλικές ομάδες
- ξέρετε κάτι παραπάνω.. μια ακόμα δυνατότητα υποστήριξης και
θα κάνετε την τεράστια χάρη σε όλες τις γυναίκες που δεν γνωρίζετε αλλά που χρειάζονται
να το μάθουν, και θα μας το στείλετε να το προσθέσουμε!
.................................................. .................................................. .
http://www.sapphogr.net/support/index.html
.................................................. ............................................
[Και για να συμπληρώσω γιατί εσυγχίσθη(τα χάπια μου,τα χάπια μου!!!)Adzık να πάει να γαμηθεί ο καριόλης που σε άφησε με την αιτιολογία ότι είσαι άρρωστη,δεν το παλεύεις αρκετά(γιατί χρυσό μου δεν του καθόσουν όπως παλιά και πήγε να του κουνηθούν άλλες υγιείς).Όσο για το dna εγώ απλά θα τον ρωτούσα αν η μαλακία είναι κληρονομική.Του τσέκαρεις τα αρχίδια;Μήπως το δεξί είναι μικρό και πάρει και το παιδί;Σου αξίζει πολύ καλύτερος!!! [/quote]
...λολολολλλλλ....αχχαχαχαχα. .. με εκανεσ και γελασα βρε ζουζουνα....... να σε καλα..:):):) δεν λες καλητερα που γλυτωσα?..αφου του το ειπα κι ολασ.. \"\"δηλ. αν παντρευομασταν (ειπα).. τι θα εκανεσ?... την δευτερη μερα του γαμου.. πχ αν αρρωσταινα θα με εγκατελειπεσ???ημαρτον.... ....λολ....φιλακια....
[quote]Originally posted by kassi_21
Yourgia,αποστασιοποιήσου και κάλυπτε τις βασικές του ανάγκες στα ζητήματα της επικοινωνίας.Ας πούμε θέλει να του φέρεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο κάνε το όσο είναι στις δυνάμεις σου.Δεν θέλει παρά να ζει στον δικό του κόσμο και να σε ακούει λιγότερο από ένα λεπτό;Κάνε το.Τα υπόλοιπα ας τα επιληφθεί ψυχίατρος.]
Kassi μου σε ευχαριστω πολυ-αυτο με την αποστασιοποιηση που λες, ειναι η μονη λυση που βλεπω και εγω γιατι αλλιως...μας πηρε και μας σηκωσε...
Adzikακι πολυ σε ευχαριστω και εσενα και για τα σχολια και για τις πληροφοριες.Καλα εκανες και εγραψες για βοηθεια γιατι απο οτι εχω δει δεν υπαρχουν στο forum αυτα-τουλαχιστον εγω δεν τα εχω δει-και ειναι πολυ χρησιμα.Μηπως να τα εβαζες και σε ξεχωριστο κουτι για να βρισκονται πιο ευκολα?
καλη ιδεα... φιλια καλο κουραγιο...
\"Λοιπόν για να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα σύμψωνα με τη δική μου άποψη δικαίου\"
Θα ξεκινήσω με την Adzik η οποία μας δηλώνει ότι υποφέρει από κατάθλιψη και ότι μια μέρα ξαφνικά αρρώστησε.Από την λίγη βιολογία που ξέρω μια σωματική ασθένεια χρειάζεται ένα διάστημα επώασης για να εμφανίσει τα συμπτώματά της στον οργανισμό και να γίνει αντιληπτή από εμάς.Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει και με την ψυχική ασθένεια.Δηλαδή χρειάζεται ένα εύφορο περιβάλλον για να αναπτυχθεί αλλά και τα συμπτώματα της έρχονται σιγά σιγά και δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά μέχρι ίσως να παρατηρηθεί μια μεγάλη αλλοίωση της προσωπικότητας του άλλου κυρίως από το κοντινό του περιβάλλον.Δηλαδή δεν ξυπνάς την μία μέρα και είσαι καλά και την άλλη σε βαράει μια μανιοκατάθλιψη!Δεν πάει έτσι..
Όσο για την κληρονομικότητα των ψυχικών ασθενειών θα μιλήσω απλά με τα όσα γνωρίζω.Η ασθένεια που σίγουρα είναι κληρονομική είναι η σχιζοφρένεια.Όταν ρώτησα τον ψυχίατρο για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αν είναι κληρονομική μου απάντησε πως όχι.Παρά ταύτα ένας από τους δύο γονείς μου αντιλαμβάνομαι από τις πράξεις του ότι είναι ιδεοψυχαναγκαστικός και συγγενής του ιδίου ατόμου είναι διαγνωσμένα άτομο ιδεοψυχαναγκαστικό σε σημείο που να αλλάζει κλειδαριές κάθε τρεις και πέντε για να μην μπει ο \"αλήτης\" γιος του μέσα,τα χέρια του να είναι κατακόκκινα από τις χλωρίνες,τα πόμολα να τα αγγίζει με χαρτοπετσέτα και άλλα παρόμοια.Οπότε εδώ δεν ξέρω τι πρέπει να πω για την κληρονομικότητα.Ίσως να υπάρχουν επιρροές,από τον γονιό στο παιδί από τον αδερφό στον αδερφό.Δεν γνωρίζω.Απ\'ότι έχω καταλάβει ο ιδεοψυχαναγκασμός είναι μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και δεν αποτελεί ασθένεια με την καθ\'αυτή έννοια της λέξης.Το ίδιο ισχύει και με την κατάθλιψη.Νομίζω(πάντα) ότι η ψυχική ασθένεια είναι αυτή που ένα άτομο θα την εμφανίσει σίγουρα σε κάποιο διάστημα της ζωής του ακόμα και αν το περιβάλλον του είναι το πιο ισορροπημένο.Αυτά δεν τα λέω με σιγουριά ,οπότε ας διασταυρωθούν απόψεις για να βγει σίγουρο πόρισμα.Και αυτό γιατί απ\'την άλλη διαβάζω ότι τα παιδιά με γονείς καταθλιπτικούς έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από τα παιδιά υγιών γονέων.
Τρίτον,δεν γουστάρουμε βιτσιόζικα ούτε να είμαστε διαταραγμένοι,ούτε να κάνουμε την ζωή κόλαση στον άλλο για παιχνίδι.Γι\'αυτό φίλε Αλέξανδρε όπως είπα,βγάλε ναι μεν τα απωθημένα σου,αλλά απ\'την άλλη μάγκα κοίτα να φτιάξεις κι εσύ λίγο τον εαυτό σου που όπως μας αποκαλύπτεις είσαι ανασφαλής.Μήπως από την ανασφάλεια σου ενεπλάκης με ένα άτομο έτσι πιο καημενούλικο,το οποίο σε χρειαζόταν και αυτό σε εξύψωνε γιατί αισθανόσουν αναγκαίος;Εφ\'όσον δεν έχεις τις γνώσεις δεν μπορείς να βοηθήσεις πέραν του ανθρωπίνου,αλλά και να παραμείνεις μαζί με αυτό το άτομο όσο σε ευχαριστεί.Και για να ήσουν τόσο καιρό μαζί της μάλλον καλά στοιχεία εισέπραττες και παρέμενες.Δεν νομίζω πως της έκανες κανένα ψυχικό.Βγαίνεις εδώ πετάς κακιούλες για τους οριακούς αλλά δεν γνωρίζουμε και την άποψη της κοπελιάς για να κρίνουμε.Αυτό που προσωπικά με πείραξε ήταν αυτό με το ότι δεν λέω κάτι για τα άτομα που το παλεύουν.Θα πρέπει δηλαδή να το παλεύουμε για να μας δώσεις συγχαρητήρια και να μας \"πας\";Κι αν δεν μπορούμε θα είμαστε στην μαύρη σου λίστα;Θα καταλήξω με το φρόντισε λίγο και τον εαυτό σου και κοίταξε να δεις τι είναι αυτό που σε ελκύει σε \"προβληματικά\" άτομα.Δεν λέω προς Θεού πως δεν έχουμε ανάγκη για συντροφιά και ανθρώπινη επικοινωνία όπως όλοι οι άλλοι(και μάλιστα περισσότερη από όλους τους άλλους),αλλά βρε μάγκα ή κάτι καλό είχε αυτή κοπέλα ή πώς να το πω κι εσύ δεν ήσουν στα καλύτερά σου.
Τέλος ο ψυχίατρος μου μού έλεγε\"Α,ναι;Μόνο αυτοί που παίρνουν φάρμακα είναι ασθενείς;Οι χειρότεροι είναι αυτοί που είναι έξω απ\'τα ψυχιατρεία και δεν παίρνουν φάρμακα!!!\"
γεια σου ρε kassi!
αψογα τα είπες!\'δυνατο\' κειμενο:)
kassi ειμαι 32 ετων και ξεκινησα ψυχοθεραπεια στα 21.βεβαια τοτε δεν ειχε διαγνωστει η μεταιχμιακη διαταραχη αλλα μια ηπιας σχετικα μορφης καταθλιψη...στην πορεια πλουτισα το ψυχιατρικο βιογραφικο μου :P(συγγεκριμενα στα 26 χαρακτηριστικα οριακη)
οσων αφορα τις σχεσεις μου με τους αντρες δεν ερωτευομαι ευκολα αλλα αν ερωτευτω ερωτευομαι για τα καλα και εκει τα δινω ολα.παλιοτερα ειχα δωσει αρκετες φορες τελος σε σχεσεις μου αλλα αυτο οφειλοταν στο οτι τοτε δεν ημουν αυστηρη στις επιλογες μου και ξεκινουσα μια σχεση με πολλους συμβιβασμους οποτε ηταν λογικο να βαλτωσει η σχεση καποια στιγμη...
Δεν διάβασα όλα τα μηνύματα γιατί δεν έχω χρόνο.
Προκαταβολικά, ναι ίσως υπερέβαλα για να τονίσω αυτό που πιστεύω και συγνώμη αν κάποιοι ενοχληθούν, αυτό πιστεύω και μάλιστα ακράδατα.
Διευκρίνηση: δεν είπα ότι όλοι οι χαρακτήρες είναι ίδιοι. Αυτό που είπα και δεν μου αλλάζετε γνώμη τον πωπό σας να χτυπάτε κάτω, είναι ότι δεν έχει σημασία. Κι αυτό γιατί βασικά, ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΑ, πράγματα που είναι απολύτως αναγκαία να υπάρχουν σε μία σχέση (ερωτική - στη φιλική, παλεύεται) δεν υπάρχουν. Κι όταν, σαν εμένα, δένεσαι πάρα πολύ με ένα άτομο (αν και η αυτοπροστασία αρχίζει να υψώνεται όταν διαπιστώσεις ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του - σαν άτομο, όχι σαν \"πάσχων\") σαφώς και πληγώνει και μάλιστα πάρα πολύ.
Τώρα, για να εξηγούμαι,
αυτό που διάβασα και το παρέθεσε νομίζω η Ιωάννα ήταν ΑΠΟΛΥΤΟ σκιαγράφημα του τι συνέβαινε. Εννοείται ότι έμεινα εμβρόντητος που όλα αυτά είχαν ένα όνομα.
Και πάλι συγνώμη για τις γενικεύσεις και αν αυτές ενόχλησαν.
Απλώς, λέω ότι ισχύουν. Είστε ευπρόσδεκτοι να τις απορρίψετε.
Φωτοτυπία.Quote:
Originally posted by kassi_21
Κάποτε ένα παιδί που ήθελε να τα φτιάξει μαζί μου,μού είχε πει πως \"Δεν έχεις φίλες όχι γιατί κάποιος σε πλήγωσε αλλά γιατί απλά δεν συμπαθείς τους ανθρώπους\".Τότε είχα εκνευριστεί πάρα πολύ.Αυτό ή γιατί αυτά που είπε ήταν αλήθεια ή γιατί είχε άδικο.Μετά την διάγνωση περί οριακής,απλά είπα πως είχε δίκιο.Δεν ξέρω αν το κάνουν όλοι οι οριακοί αλλά δεν γουστάρω τις στενές επαφές και τις μακροχρόνιες.Δεν μπορώ τους ανθρώπους για πολύ.Είμαι τρελά καχύποπτη,πιστεύω πως οι γυναίκες με ζηλεύουν και ισχύει πέραν της πλάκας και της αρρώστιας,αλλά είναι φυσικό και όλοι να φθονούνται από κάποιον αλλά όχι απ\'όλους όπως πιστεύω εγώ.Να σου πω,όμως, όταν έχεις ζήσει μια ζωή στην κοροϊδία και στην υποτίμηση από το οικογενειακό και σχολικό σου περιβάλλον είναι φυσικό να μην εμπιστεύεσαι κανένα.Ακόμα πιστεύω ότι οι γυναίκες με ζηλεύουν ή ό,τι δεν υπάρχει φιλία μεταξύ γυναικών και να σου πω νομίζω ότι είναι αλήθεια.Υπάρχει μόνο συμφέρον,και όπου εμφανιστεί ο γκόμενος κοιτάνε σαν λυσσάρες ποια θα τον αρπάξει πρώτη.Και τότε χάνεται και η φιλία και όλα.Δεν φταίω εγώ που είμαι τόσο αυστηρή.Δεν τις χωνεύω λοιπόν τις γυναίκες.Προτιμώ τους άντρες,αλλά μόνο στο φιλικό.Με το ερωτικό έχω πρόβλημα,γιατί ενώ στην αρχή λόγω ανοιχτού χαρακτήρα τους κερδίζω μετά στην πορεία βλέπουν αστάθεια.Εγώ δε,δεν θέλω να τους ξέρω όταν διεισδύουν και επεισέρχονται στο σοβαρό μου κομμάτι.Ζηλεύω και πιστεύω ότι εγώ δεν είμαι αρκετή και πάντα θα θέλουν κι άλλη και χάνω πάντα σε έναν γυναικείο ανταγωνισμό.Δηλ.πες ότι κάποια τον γουστάρει τον δικό μου.Εγώ θα απογοητευτώ,θα της τον παραχωρήσω και θα φύγω.Μαλάκας δηλαδή!!!!!!!!Όσο για τον Αλέξανδρο έχεις δικαίωμα να τα λες.Πέσ\'τα αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα.Όσο για το δεν θα τις πολυνοιάξει αν τις αφήσεις μόνες τους γιατί το έχουν συνηθίσει.Για εμένα μιλώντας μέσα μου υποφέρω πολύ όταν παίρνω την απόφαση να εγκαταλείψω κάποιον γιατί δεν το θέλω πάντα.Αλλά υπάρχει αυτό το πρέπει.Δεν ξέρω γιατί βγαίνει και πότε βγαίνει.Είμαι όμως πολύ εγωίστρια για να δείξω ότι με πειράζει που θα με εγκαταλείψεις.Δεν θα στο δείξω αλλά θα αυτοκαταστραφώ και φυσικά θα σε εκδικηθώ κι εσένα με αυτόν τον τρόπο.Ήδη λες εδώ ότι σε πείραξε η όποια συμπεριφορά της παρ\'ότι την κατακρίνεις.Κι αυτό μια εκδίκηση είναι εκ μέρους της,δεν νομίζεις;Εγώ να σου πω κάτι Αλέξανδρε μερικές φορές χαίρομαι που είμαι οριακή.Παλιά με μισούσα και έκλαιγα που ήμουν διαφορετική και δεν είχα φίλους.Τώρα με μισούν οι άλλοι....γιατί με φοβούνται!!!!Λέω αλίμονο αν τα βάλεις μαζί μου.Είμαι οριακή και μπορώ να σε καταστρέψω και αυτό μου αναπληρώνει την οποιαδήποτε πληγή εγκατάλειψης ή απόρριψης!!!
Εκτός από το τελευταίο. Τα συναισθήματα που γεννήθηκαν τουλάχιστον σε μένα είναι: (κατά σειρά που προκύπτουν)
Προβληματισμός (παρακάμθηκε)
Έρωτας
Προβληματισμός
Πλήγωμα συναισθημάτων
Θυμός
Απομάκρυνση
Ειρωνία
Οίκτος
Αδιαφορία
Σας αφήνω να συνεχίσετε τη συζήτηση και να βγει κάτι από αυτή.
Αυτό για το οποίο χαίρομαι είναι το link της Ιωάννας που πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια και αν είχα ακόμα κάποιες απορίες λύθηκαν. Μακάρι όλοι να αντιμετωπίσουμε αυτά που μας κρατάνε πίσω. Απλώς ΑΥΤΟ το είδος της \"πάθησης\" είναι εξαιρετικά επώδυνο για τους άλλους.
:cool: :)
Όπα. Τo :cool: το έγραψα πριν διορθώσεις και προσθέσεις την τελευταία φράση. Αλλά και πάλι δεν έχω τίποτα να προσθέσω. Οπότε :cool: και πάλι.
Και άλλα edit.
Μένω στο :cool: :)
..kassi μου μηπως θα επρεπε να αρχισεισ να ωαχνεισ να κανεις σεση με καποιον πιο ωριμο?...οστε να σε κανει να θελεισ να το παλεψεις κι εσυ λιγο...
Βρε kassi μου ασε τον Αλεξανδρο.ΟΚ διαφωνεις μαζι του και καλα κανεις.Εσυ ξερεις πως αισθανεσαι,τι σημαινει αυτη η ασθενεια,αν το παλευεις και ποσο.Τι σε νοιαζει τι λεει ο καθενας?Οπως λες ο Αλεξης δε σε ξερει και δεν του εισαι τιποτα.Γιατι εσενα σου ειναι?Μη βασανιζεις ετσι το μυαλο σου.Στο κατω κατω οπως ο Αλεξης μπαινει σε ενα site ψυχοπαθολογιας και θα επρεπε να ειναι πιο προσεκτικος σε καποιες εκφρασεις γιατι δεν ξερει ποιος μπορει να διαβαζει οτι λεει,ετσι δες το και εσυ για ΄σενα.Μπαινεις καπου που μπορει να γραψει ο οποιοσδηποτε τη γνωμη του.Αμα εσενα δεν σου αρεσει ή νομιζεις οτι ειναι λαθος μην την ακους. Στο κατω κατω kassi το ποιος ειναι υγιης και ποιος οχι δεν ειναι σιγουρο οτι το γνωριζουμε ετσι δεν ειναι?Ξερεις εσυ αν εγω που σου γραφω τωρα ειμαι καλα?Εσυ ξερεις τι εχω περασει εγω ή καποιος αλλος ?Γιατι μου φαινεται οτι τι υγιης το λες καπως?Μου ακουγεται λιγο σαν ειρωνικο,λιγο σαν κατηγορια...Ισως κανω λαθος... Δεν ξερω τωρα, μπορει να πεταξω μαλακια αλλα πες μου αν θες τη γνωμη σου.Νομιζω οτι πολλοι ανθρωποι που ειναι αρρωστοι πιστευουν οτι αυτοι που θεωρουν υγιεις θελουν το κακο τους,δεν ενδιαφερονται για αυτους,πιστευουν οτι ο υγιης ολα μπορει να τα ξεπερασει και τετοια παρομοια.Δεν πιστευω εγω ομως ρε Kassi οτι αυτο ειναι αληθεια.Το εχω δει και απο δικη μου περιπτωση για την οποια αν θυμασαι μου ειχες πει τη γνωμη σου,αλλα και απο αλλους.Στο κατω κατω γιατι ο υγιης να μη θελει και ο αλλος που συναναστρεφεται να ειναι καλα?Τι θα κερδισει?Θα μου πεις πολλοι ειναι κομπλεξικοι,κακοι,κτλ. ΟΚ,αλλα ποσοι δηλαδη κακοι να αναλογουν σε καθε ατομο πια?Για να μη λεω πολλα γιατι νυσταζω και μπορει να μη βγαζεις νοημα,θελω να πω οτι αν ενας αρρωστος ανθρωπος ειναι λιγο πιο δεκτικος, δεν βγαζει αμεσως το συμπερασμα οτι ο αλλος δε με θελει ή θελει να μου κανει κακο, δεν με αποδεχεται κτλ θα ηταν καλυτερα τα πραγματα και για τη μεταξυ τους σχεση και για τον αρρωστο γιατι θα βελτιωνονταν ευκολοτερα?
Γιατι δηλαδη η σκεψη ενος αρρωστου οτι ο ταδε δεν ξερει τι εχω περασει και φερομαι ετσι να συνοδευεται απο το οτι τον αλλο το ετσι φερσιμο μου δεν θα πρεπει να τον στενοχωρει και να τον πληγωνει ?Γιατι δηλαδη ο αρρωστος δεν σκεφτεται οτι ναι εγω μπορει να εχω περασει πολλα αλλα τον αλλο τι τον ενδιαφερει?Αυτος εχει περασει τα δικα του που ουτε εμενα με ενδιαφερουν.Σε τελευταια αναλυση kassi μου νομιζω οτι αν οι ψυχικες ασθενεις προερχονται απο ασχημα βιωματα,τοτε ο ασθενης λογω αυτων των βιωματων εχει μια Α συμπεριφορα και ο υγιης λογω των ιδιων βιωματων του ασθενη,γινεται δεκτης της Α συμπεριφορας. Αρα γιατι τον υγιη να μην τον πειραζει? Ελπιζω να μη σε ζαλισα...Προς Θεου ουτε να σου την πω θελω,ουτε να σε θιξω, ουτε να σε κανω να νιωσεις ασχημα,εξαλλου γενικου ενδιαφεροντος ειναι οι ερωτησεις-δεν αναφερομαι στο προσωπο σου.Απλως θα με ενδιεφερε αν ηθελες να μου πεις τη γνωμη σου.
πάντως θα πω κατι γενικό και ας μην το πάρει ο αλέξανδρος προσωπικά:ολοι οσοι μπαινουν εδω καποιο ψυχολογικο προβλημα εχουν ειτε μικροτερο ειτε μεγαλύτερο...απλά το λέω γιατι ορισμενα ατομα(λιγα ευτυχως) εχουν ενα στιλακι \'\'εγω ειμαι μια χαρα ψυχολογικα και μπαινω εδω μέσα για να περναει απλά η ώρα μου\'\' και αποφευγουν συστηματικα να μας μιλησουν για τα δικα τους προβληματα(που επαναλαμβανω σιγουρα υπαρχουν!) μιλωντας συνεχως για τα προβληματα αλλων,των πρωην,των νυν κλπ κλπ...
παρεξιγηση παρεξιγιση Κασσι μου..... εννοουσα να παλεψεις για την σχεση οχι με την οριακοτητα σου.... εννοειτε πως ολοι οσοι εχουμε κατι το ψαχνουμε και προσπαθουμε να βρουμε λυση ωστε να κανουμε πιο ευτυχισμενες τις ζωες μασ...ειμαι σιγουρη πως το ψαχνεις και δεν θα σου ελεγα ποτε κατι τετοιο.... οσο για τον μποιφρεντ.. ναι ειναι λιγο θεμα επιλογης.. μερικες φωρες θελει χρονο να γνωρισεις καποιον για να δειτε αν κανει ο ενασ του αλλου... δεν χριαζεται να βιαζομαστε... δεν μασ κινηγαει κανεισ..;)Quote:
Originally posted by Adzik
..kassi μου μηπως θα επρεπε να αρχισεισ να ωαχνεισ να κανεις σεση με καποιον πιο ωριμο?...οστε να σε κανει να θελεισ να το παλεψεις κι εσυ λιγο...