Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από......

Printable View

21-05-2012, 16:29
ΕΡΗ_1982

Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από......

....Γνώρισε κάποια άλλη ή καλύτερα το παρελθόν του ξαναχτύπησε την πόρτα και πήγε πίσω σ αυτό..
Είμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε συνάδελφοι, αναγκάζομαι κατ' επέκταση να τον βλέπω καθημερινά.
Είναι στη σχέση του , σεξ μεταξύ μας ποτέ δεν υπήρξε, σίγουρα κάτι παραπάνω από φλερτ όμως αφού βρεθήκαμε πολλές φορές..
αυτό που μας πονάει και η κοινή λογική προστάζει να διώξουμε μακριά???
Οταν έμαθα για την σχέση του (το ανακάλυψα με ένα πονηρό τρόπο σχεδόν) μαλώσαμε, κάτι όμως δεν μ άφηνε να φύγω...Μετά από 5 μήνες που ξέρω και αφού έπιασα απλά τον απόλυτο πάτο παρακαλώντας τον σχεδόν πυ δήλωσε πως πρέπει να φύγω καλύτερα από αυτόν γτ μου κάνει κακό, πως αν είναι μια μέρα να είμαστε μαζί θα ψάξει να με βρει ενώ μια φράση του "Δεν έχεις κουράσει εμένα, αλλά έχεις ξεκάνει τον εαυτό σου" ήρθε να ταράξει συθέμελα το μέσα μου..
Ξέρω πως αν ήμουν κάποια άλλη που σκέφτομαι απλά να περνάω καλά δεν θα είχε πρόβλημα να είναι και μαζί μου, ξέρει όμως 1,5 χρόνο τώρα που με ζει πως δεν είμαι έτσι..
Ξέρω πως θέλει να μιλάμε αλλά δεν αντέχει άλλο τις γκρίνιες, τις σκηνές και τις σπασμωδικές κινήσεις που κάνω...
Ξέρω πως μέλλον δεν υπάρχει με τον άνθρωπο αυτό και νομίζω πως δεν το θελω πλέον με όσα έχω βιώσει μήνες τώρα....Εκανα το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσα στον εαυτό μου...Εδώ και 4 μέρες δεν μιλάμε παρά μόνο ένα Γεια και νιώθω καλύτερα....Φοβάμαι εμένα όμως μην ξανακυλήσω και του μιλήσω, αφού όποτε το κάνω, τρώω απλά τα μούτρα μου..
Η λέξη αξιοπρέπεια φαντάζει άγνωστη σε μένα στην περίπτωση αυτή..
Θέλω τόσο πολύ να αποκοπώ από όλο αυτό...Να μην υπάρχει στη σκέψη μου καν και να μπορέσω να κρατηθώ να μην γυρίσω να μην πονέσω ξανά...

Υπήρξε ποτέ κανείς στη θέση μου?Να ξέρει πως "επιβάλλεται" να φύγει από κάπου και να τον δένει κάτι που δεν ξέρει?Ισως η συνήθεια ή καλύτερα ο μαζοχισμός?
Και υπάρχει άραγε κανείς που να μπόρεσε να ξεφύγει από το "μαρτύριο" αυτό?
Κάθε αρχή και δύσκολη λένε...Ισως είμαι ακόμα στην αρχή και στενοχωριέμαι, ίσως το ότι αναγκάζομαι καθημερινά να τον βλέπω με καταρρακώνει ψυχολογικά, ίσως πάλι και χωρίς λόγο να θυματοποιούμαι...

Κάθε άποψη ευπρόσδεκτη..

Με εκτίμηση,
21-05-2012, 22:25
amelie♥

δύσκολη κατάσταση κοριτσάκι και για κάτι τέτοιες περιπτώσεις λένε όλοι "μακριά από σχέσεις στον εργασιακό χώρο" γιατί αν στραβώσει το πράγμα, δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις...
όσο για το αν υπάρχει κάποιος που να ξέφυγε από παρόμοιο μαρτύριο, φυσικά και υπάρχει, θα πω και σε σένα αυτό που μου είχε πει μια φίλη μου όταν είχα βρεθεί στο παρελθόν σε παρόμοια κατάσταση απελπισίας "ξέρω ότι τώρα δεν το πιστεύεις, αλλά θα έρθει η μέρα που θα το έχεις ξεπεράσει", άρα λέω και γω ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός (αν και συμφωνώ περισσότερο με τις Τρύπες ότι ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός!), τέλος πάντων, μπορεί να σε σκοτώνει στη διάρκεια, αλλά στο τέλος τη δουλειά του θα την κάνει!
21-05-2012, 22:48
μαρκελα

Quote:

Originally Posted by ΕΡΗ_1982

....Υπήρξε ποτέ κανείς στη θέση μου?Να ξέρει πως "επιβάλλεται" να φύγει από κάπου και να τον δένει κάτι που δεν ξέρει?Ισως η συνήθεια ή καλύτερα ο μαζοχισμός?
Και υπάρχει άραγε κανείς που να μπόρεσε να ξεφύγει από το "μαρτύριο" αυτό?
Κάθε αρχή και δύσκολη λένε...Ισως είμαι ακόμα στην αρχή και στενοχωριέμαι, ίσως το ότι αναγκάζομαι καθημερινά να τον βλέπω με καταρρακώνει ψυχολογικά, ίσως πάλι και χωρίς λόγο να θυματοποιούμαι...

Κάθε άποψη ευπρόσδεκτη..

Με εκτίμηση,

Έρη, έχεις δίκιο ότι είναι δύσκολο για σένα να μένεις ανεπηρέαστη απ' την στιγμή που είστε στο ίδιο περιβάλλον και τον βλέπεις καθημερινά.
Καλό θα ήταν αν υπήρχε δυνατότητα ν' αλλάξεις χώρο.. ώστε ν' αποφεύγεται η επαφή μαζί του, που σε βάζει έτσι σε συνεχή δοκιμασία!
Αυτό που σε δένει όπως λες και που δεν το ξέρεις.. και δεν μπορείς και να το προσδιορίσεις ακριβώς, είναι οι ανασφάλειες σου, που όμως δεν ισχύουν,
γιατί σίγουρα την ζωή σου με αξιοπρέπεια μπορείς να την πας παρακάτω, την στιγμή που η σχέση αυτή φαίνεται να είναι τελειωμένη απ' την μεριά του,
απλά κι εσύ χρειάζεται να την τελειώσεις μέσα σου οριστικά για να προχωρήσεις! :)
22-05-2012, 08:37
ioannis2

Έρη, απλά δε σε γουστάρει, αν σε γούσταρε θα κανε σχέση μαζι σου. Αν εννοούσε τα φλερτ που σου εκανε θα σου προτεινε στο τελος σχεση. Άρα αμοιβαιότητα δεν υπήρχε. Όπως σου λεει και η Μαρκέλα αν υπάρχει δυνατότητα αλλαξε χωρο ώστε να αποφευγεις επαφη μαζι του, ακομα και στον ιδιο χωρο απεφευγε την επαφη μαζι του. Προσπάθησε με τη σκέψη σου να κατευθυνεις το ερωτικο σου ενδιαφερον αλλου, δημιουργησε μεσα σου όσο μπορεις αρνητικη εικονα για το ατομο αυτο και εκπαίδευσε τη σκεψη σου να τον σκεφτεται λιγοτερο και με λιγοτερη ενταση, δημιουργησε μεσα σου τη σκέψη ότι καπου υπάρχει ο ιδανικος για σενα αντρας που θα σε κανει ευτυχισμένη και ότι εισαι στο ψαξιμο, η σκεψη ότι το παρακατω θα ναι πολύ καλύτερο μας βοηθα πολύ στο να ξεπερασουμε τετοιες καταστασεις. Το ότι μας απέρριψε καποιος δε σημαινει ότι χασαμε την αξιοπρεπεια μας.
22-05-2012, 10:01
ΕΡΗ_1982

Amelie σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Σίγουρα το πήρα για τα καλά το μάθημα μου...Δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να μπλέξω τα εργασιακά με τα προσωπικά...
Είμαι πράγματι στο στάδιο αυτό που πιστεύω πως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω και να ξεπεράσω τπτ...Εύχομαι και ελπίζω όλα να πάνε καλά....Το έχω τόσο μα τόσο ανάγκη να αποδεσμευτώ από όλο αυτό...
22-05-2012, 10:02
ΕΡΗ_1982

Amelie σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Σίγουρα το πήρα για τα καλά το μάθημα μου...Δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να μπλέξω τα εργασιακά με τα προσωπικά...
Είμαι πράγματι στο στάδιο αυτό που πιστεύω πως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω και να ξεπεράσω τπτ...Εύχομαι και ελπίζω όλα να πάνε καλά....Το έχω τόσο μα τόσο ανάγκη να αποδεσμευτώ από όλο αυτό...
22-05-2012, 10:18
ΕΡΗ_1982

Μαρκέλα μου πίστεψε με δεν ξέρεις πόσο πολύ θα ήθελα να φύγω από αυτόν τον χώρο δουλειάς. Εχω σκεφτεί πολλές φορές μέχρι και να παραιτηθώ, αλλά μετά τι θα κάνω?Επειτα το παίρνω πεισματικά γτ να φύγω εγώ και όχι αυτός? Και δεν μπορώ να αλλάξω καν χώρο και έτσι αναγκάζομαι να τον έχω απέναντι μου...Είναι τόσο δύσκολο...Σίγουρα οι ανασφάλειες μου φταίνε για όλα και το γεγονός πως δυσκολεύομαι να πω το τέλος αυτό μέσα μου. Χθες τον πέτυχα στην κουζίνα τυχαία και έπρεπε να προσποιηθώ πως είμαι καλά μετά από 4 μέρες που έχουμε κόψει επαφές και να χαμογελάω σαν να μην τρέχει τπτ....Σκεφτόμουν να μην του μιλάω ούτε καν να χω ένα γεια αλλά αυτό τελικά ίσως είναι χειρότερα αφού θα του δώσω μια ικανοποίηση (πως πέφτω για αυτόν στα πατώματα) που δεν του "πρέπει"....
22-05-2012, 10:26
ΕΡΗ_1982

Γιάννη είναι πολλά που δεν έχω γράψει γτ δεν ήθελα να σας κουράσω....Ενα από αυτά είναι πως ήθελε παλιά σχέση αλλά για αστάθμητους παράγοντες δεν "έκατσε"...Ετσι πήγε αλλού...Καλά έκανε βέβαια...Αλλά από την άλλη δεν μπορώ να παραβλέψω και την δική μου ψυχολογία...
Θα προσπαθήσω να κάνω ότι μου λες, αρνητική εικόνα για το άτομο αυτό και κατεύθυνση σκέψης από την λογική και όχι συναισθηματική πλευρά..Οσο για την αξιοπρέπεια πίστεψε με πως την έχασα έπιασα πάτο για την ακρίβεια...
Οταν σου λέει ο άλλος "Φύγε από μένα γτ κάνεις κακό στον εαυτό σου" πόσο χειρότερο μπορεί να υπάρξει??
22-05-2012, 10:42
ioannis2

Quote:

Originally Posted by ΕΡΗ_1982

Οταν σου λέει ο άλλος "Φύγε από μένα γτ κάνεις κακό στον εαυτό σου" πόσο χειρότερο μπορεί να υπάρξει??

Σημαίνει ότι ο συγκεκριμενος σε απορρίπτει, την ίδια στιγμη άλλος/οι μπορει να κοβουν τις φλεβες τους για σενα, οποτε γιατι να σου πέφτει η αυτοεκτίμηση?
Απ την άλλη είσαι απ τους λίγους/ες που τολμουν να κανουν τετοια βηματα στον εργασιακό χώρο άμα γουσταρουν. Άλλοι/ες κομπλάρουν γι αυτο το λόγο. Άρα έχεις την τολμη, ειτε εκει ειτε αλλου στους δικους σου χωρους να βρεις τον καταλληλο. Μιλάς τωρα τοσο εντονα γιατι αυτα που συνεβηκαν που σου προκαλεσαν αυτη τη συναισθηματικη φορτιση ειναι προσφατα και νωπα στη μνημη σου. Ο χρονος κι αν κανεις κι αυτα που σου λεμε εδω θα ξεθωριασουν την κατασταση.
22-05-2012, 10:53
ΕΡΗ_1982

Δεν ξέρω πως αλλά με κάνεις και νιώθω πολύ καλύτερα... Σίγουρα ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός...Οπως ξέρω πως αν δεν τον έβλεπα απέναντι μου την στιγμή αυτή ή δεν τον άκουγα, όλα θα ήταν πολύ καλύτερα...Πονάει η απόρριψη όμως βρε Γιάννη...
22-05-2012, 11:02
Frini

Εγω θ' αναφερθώ και σε κάτι άλλο. Σχέση μεταξύ σας δεν υπήρξε..και παρόλα αυτά ήσουν πιεστική μαζί του..καλός λόγος για ν' απομακρυνθεί και να μην τολμήσει να προχωρήσει.
Προσπάθησε να μην το κάνεις ξεκινώντας άλλη σχέση γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πνίξεις τον άλλο και μάλιστα από την αρχή.
Οι ανεκπλήρωτοι και οι πληγωμένοι έρωτες πάντως δημιουργούν μαζοχιστικές τάσεις..σ' όλους μας έχει συμβεί αυτό.Προσπάθησε να μην του δειχνεις τουλάχιστον για αρχή πως νιώθεις, μέχρι να σου γίνει βίωμα και να το ξεκόψεις μέσα σου. Και έχε το νου σου να μην σε θεωρεί διαθέσιμη στην περίπτωση που χωρίσει και χρειάζεται παρηγοριά.
Αν εχεις τη δυνατότητα, χωρις φυσικά να παραιτηθείς, ψάχνε για άλλη δουλειά, όταν θ' απομακρυνθεις θα το ξεπεράσεις πολυ πιο γρήγορα και εύκολα
22-05-2012, 11:07
ΕΡΗ_1982

Φρύνη σ ευχαριστώ για την απάντηση σου. Σίγουρα προσπαθώ ότι νιώθω να το κρατώ για μένα, όπως επίσης κάτι περίεργα που μου χε πετάξει πως "αν θελήσω να έρθω να μαι μαζί σου θα ψάξω να σε βρω με όποιον και να σαι" σίγουρα αφήνει μια πόρτα ανοιχτή για την παρηγοριά που αναφέρεις....
22-05-2012, 11:09
μαρκελα

Έρη, αν την απόρριψη όμως την δεις σαν μέρος του παιχνιδιού.. κι αντικειμενικά, τότε κι εμπειρίες σου προσφέρει και
θ' αποστασιοποιηθείς σιγά-σιγά απ' όλ' αυτό, οπότε κι έτσι θ' ασχοληθείς πλέον αποκλειστικά και μόνο με τον εαυτό σου
και με το τι εσένα κάνει να νιώσεις καλύτερα.. και θα πας σίγουρα την ζωή σου παρακάτω.
22-05-2012, 11:22
ΕΡΗ_1982

Μαρκέλα έτσι επιβάλλεται πλέον να την δω την απόρριψη αυτή αλλιώς βλέπω να καταρρακώνομαι ψυχολογικά...Νιώθω τόσο άσχημα...
22-05-2012, 11:36
μαρκελα

Quote:

Originally Posted by ΕΡΗ_1982

Μαρκέλα έτσι επιβάλλεται πλέον να την δω την απόρριψη αυτή αλλιώς βλέπω να καταρρακώνομαι ψυχολογικά...Νιώθω τόσο άσχημα...

κι οι χαραμάδες κι οι μισάνοιχτες πόρτες που θέλει ν' αφήνει.. είναι γιατί του χρειάζεται για την δύσκολη
κι η σκέψη της διαθέσιμης καβάτζας κι ίσως έτσι καλλιεργεί ελπίδες, στο πρόσφορο έδαφος που του διαθέτεις.
22-05-2012, 11:41
ΕΡΗ_1982

Τι θα ήταν καλύτερο να κάνω?Αν γυρίσει , αν μου ξαναμιλήσει να μην υπάρχω απλά πουθενά?Εσκεμμένα αν θες...?
22-05-2012, 11:47
μαρκελα

Quote:

Originally Posted by ΕΡΗ_1982

Τι θα ήταν καλύτερο να κάνω?Αν γυρίσει , αν μου ξαναμιλήσει να μην υπάρχω απλά πουθενά?Εσκεμμένα αν θες...?

Αν γυρίσει και σου απευθυνθεί στο χώρο εργασίας σαν συνάδελφος, χωρίς να δείξεις ότι κάτι συμβαίνει θα του μιλήσεις,
όπως θα μιλούσες σε κάθε σου συνάδελφο, από κει και πέρα φέρεσαι σαν να μην έγινε τίποτα και δεν ασχολείσαι περισσότερο.
22-05-2012, 11:50
ΕΡΗ_1982

Αυτό θα κάνω Μαρκέλα μου σε περίπτωση που μου μιλούσε ποτέ...Αφού ξέχασα να σημειώσω πως είναι ίσως ο πιο εγωιστής άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ...