δεν αντεχω

παλι το ιδιο μοτιβο οι ιδιες φοβιες και χειροτερα..οι σκεψεις για ναδωσω ενα τελος στην ζωη μου ολο κ πιο εντονες γινονται..δεν ξερω που να μιλησω κ αν αξιζει τον κοπο.εχω δωσει ολα μου τα λεφτα στους γιατρους κ το αποτελεσμα ειναι να μην ξερω τι εχω κ να φοβαμαι ολο κ πιο πολυ οτι εχω καποια σοβαρη ασθενειαδεν ξερω αν φταινε αυτοι η αν φταιω εγω.δεν καταλαβαινουν δεν τους εχω εμπιστοσυνη.τρεχω πανικοβλητη σε εφημερευοντα νοσοκομεια κ με κλαματα τους ρωταω απο τι μπορει να ειναι ολα αυτα τα συμπτωματα, καπιοι με ξεπετανε ,αλλοι δεν ασχολουνται καν κ αλλοι μου φαιρονται λες κ ειμαι καθυστερημενο κ αλλοι παλι με λενε υποχονδρια κ εκνευριζονται που χανουν χρονο εξαιτιας μου.ενα μπαχαλο,οι ιδιοτες μου δινουν ηρεμιστηκα παρε αυτα κ οτι χρειαστεις εδω ειμαι μου λενε.ποναω πραγματικα ποναω κ σωμα κ ψυχη...αγχος σωματοποιημενο,νοσοφοβια,υ ποχονδριασμος.γιατι κανεις δεν μπορει να με κανει να πιστεψω οτι ειναι κατι απο αυτα κ οχι μια ασθενεια σοβαρη?κ αν πιστεψω κραταει λιγο μετα παλι ψαχνω για καθησυχασμο. χανω την αξιοπρεπεια μου χανομαι εγω.. ενας ψυχιατρος με ειπε οτι μελλον δεν εχω οτι μια ζωη θα τρεχω σε γιατρους κ οτι θα κανω ασκοπες επεμβασεις οτι με λυπατε γιατι ειμαι νεα κ το μελλον μου θα ειναι ετσι...

Διαβάζοντας το μήνυμά σου ήταν σαν να άκουγα τον εαυτό μου.Εδώ και πολύ καιρό περνάω κι εγώ τα ίδια με σένα.Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που ζούμε.
Πόσο καιρό είσαι έτσι?Τι συμπτώματα έχεις?
Γι\'αυτό που είπες ότι δεν ξέρεις που να μιλήσεις,έχεις εμάς να μιλήσεις,που σίγουρα σε καταλαβαίνουμε απόλυτα όλοι όσοι περνάμε τα ίδια.

dream84 πρώτα απ\' όλα καλό είναι να αποφεύγεις γιατρούς σαν αυτόν που αναφέρεις στο τέλος του μηνύματος σου. Ταλαιπωρούμαι 7 χρόνια με παρόμοια προβλήματα. Στην αρχή τα πράγματα ήταν άσχημα. Με τον καιρό και με τη γνώση του προβλήματος, κατάφερα να απομυθοποιήσω πολλές παραμέτρους της κατάστασης με αποτέλεσμα οι κρίσεις να έρχονται και να φεύγουν πιο ανώδυνα. Δεν ξέρω την κατάσταση σου αλλά πιστεύω ότι η ανταλλαγή απόψεων, τόσο εδώ μέσα όσο και έξω, θα αλλάξει τις συνθήκες του προβλήματος σου και θα σε βοηθήσει να φτάσεις στη \"γνώση\" η οποία με τη σειρά της θα σε ¨ηρεμήσει\" κατά κάποιο τρόπο.

Μείνε κοντά μας...
Το αύριο θα είναι καλύτερο...:)

Δεν μπορω να καταλαβω πως μπορει ενας γιατρος να σου πει οτι δεν εχεις μελλον...οτι θα τρεχεις μια ζωη σε αυτους.Κοιτα,επειδη μπορει να εχεις πεσει πανω σε ανθρωπους που οτιδηποτε αλλο παρα να βοηθησουν θελουν..Εγω αρχικα λεω να ηρεμησεις οσο γινεται,να μεινεις εδω στην παρεα μας γιατι εδω βρισκεις καταφυγιο για οσο καιρο θες.Ψαξε να επισκευτεις αρχικα καποιον ειδικο που θα σου μιλησει,να σε συμβουλεψει για τα επομενα σου βηματα.Η σκεψη για να δωσεις τελος στην ζωη σου δεν υπαρχει,ειναι αυλη πια..Προσπερασε την.Η ζωη θα σου φερει στην πορεια σιγα σιγα κατι που θα σου δωσει ερεθισμα να προχωρη σεις..μην της αρνησε...απλα ηρεμησε οσο μπορεις....εχει φως καπου στο τουνελ που προσπαθεις να περασεις..

Ευχαριστω πολυ παιδια για την βοηθεια σας...τα συμπτωματα που με ταλαιπωρουν ειναι πονος στο εντερο και γενικος σε ολη την κοιλιακη χωρα φουσκωμα κ τυμπανισμος στην κοιλια,πονος στον ορθο κ προβληματα με τιν κενωσεις. οι γιατροι μου ανεφερουν για σπαστικη κολιτιδα η αλλιως ευερεθιστο εντερο. μονο που κανεις δεν μου το επιβεβαιωνει λενε οτι 90% να ειναι αυτο σιγουρα ομως δεν λενε εχω αγανακτησει να φοβαμαι.εκανα την ανοησια να μπω στο διαδικτιο και να διαωασω για τισ κολιτιδες οι οποιες κ οι 2 ειναι σοβαρες κ μοιαζουν πολυ με την σπαστικη κολιτιδα οποτε δεν ξερω αν ειναι παθολογικο η καθαρα ψυχολογικο. αφου γυρισα σε ολουσ τους παθολογουσ κ γαστρεντερολογους επιασα τους ψυχιατρους .τους ανεφερα πρωτα για τισ κρισεις πανικου που ειχα και για την ιδεοψυχαν.νευρωση κ μετα για τα σωματικα συμπωματα που εχω τωρα .μου ειπαν οτι ειναι η διαταραχη πανικου σε αλλη μορφη μου μιλησαν για νοσοφοβια κ για υποχονδριασμο .δεν μπορω να καταλαβω τοσα συμπτωματα κ να ειναι μονο απο αγχος ?και αν δεν ειναι? το αλλα που με βασανιζουν ειναι η κοποση ,ο πονος στις αρθρωσεις υπαρχουν στιγμες που δεν μπορω να κουνηθω νιωθω οτι παραλυω. κ τα μαλλια μου πεφτουν συνεχως εχουν αραιωσει οταν ξυπναω πλεον δεν κοιταζω το μαξιλαρι μου ξερω οτι θα δω τα μισα μου μαλλια εκει.τα βραδυα ξυπναω κ αρχιζω κ φωναζω οτι θα πεθανω,οτι θα μεινω φαλακρη,οτι κατι κακο μου συμβαινει..σαν βλεπω τηλεοραση στα ξαφνικα κλαιω ,οτι κανω κλαιω ετσι ξαφνικα .υπαρχουν μερες που δεν βγαζω λεξη δεν θελω να μιλαω.βλεπω ονειρα οτι καπιοιος γιατρος μου λεει οτι εχω την ασθενεια που φοβαμαι κ οτι μου μενει λιγος χρονος ζωης. ειναι τοσα μα τοσα πολλα που δεν γραφονται.. και απορω πως γινεται να φοβαμαι μηπος εχω κατι κ πεθανω κ απο την αλλη να θελω να πεθανω?

Ξέρεις πόσα συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει το άγχος?Πάρα πολλά.Γι\'αυτό μην αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν να είναι ψυχολογικά όλα αυτά που έχεις.Είναι δυνατόν.Και εφόσον το έχεις ψάξει κι όλας τόσο πολύ,είναι πλέον σίγουρο.Αν είχες κάτι θα το έβρισκαν.Εμπιστέψου λίγο τους γιατρούς.Για ποιο λόγο να σου κρύψουν αν είχες κάτι?Και αφού έχεις πάει και σε πολλούς.
Και μην ψάχνεις στο ίντερνετ.Μόνο κακό σου κάνει αυτό.
Παίρνεις φάρμακα?

Δεν είμαι ειδικός αλλά από τις περιγραφές που δίνεις πιστεύω ότι ίσως να πάσχεις από αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη. Ενας συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με γνωστική-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία θα σε βοηθούσε πολύ.

DREAM ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΣΥΜΤΩΜΑΤΑ ΑΓΧΟΥΣ. ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΙ ΕΙΧΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ. ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ. ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΙΘΕΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ Η ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΙ ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑ. ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΧΑΜΗΛΗ ΔΟΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΣΠΑΣΜΩΛΙΤΙΚΟ. ΠΑΝΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΑΝ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ. ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΠΕΦΤΟΥΝ . ΣΕ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.?? ΠΑΝΤΩΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΙΓΟΥΡΑ -- ΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΛΕΜΕ ΑΥΤΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΡΟΙ--- ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΜΠΟΡΕΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΩ ΕΧΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΣΙΜΠΙΜΑΤΑ ΠΑΝΤΟΥ. ΑΠΟ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ. ΠΗΓΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΕΠΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΦΙΛΟΙ. ΣΚΕΨΟΥ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ . ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΑ ΕΦΟΣΟΝ ΟΛΟΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΩ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΚΟΜΑ ΑΝΥΣΗΧΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΛΟΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΠΧ ΘΑ ΣΕ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ . ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΤΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΑΛΛΟ. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ

dream καλημερα!
λοιπον επειδη υποφερουμε απο κολιτιδα εγω η μητερα μου και η αδερφη μου καθως καταλαβαινεις εχω εντριφισει στην γαστρεντερολογια :P
ολα αυτα που περιγραφεις ειναι καθαρα ψυχοσωματικα και δεν πρεπει να σε ανησυχουν υπο την εννοια οτι ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΙΤΙΔΑ!
αυτο που πρεπει να σε ανησυχει ειναι η ψυχολογικη διασταση του προβληματος και η νοσοφοβια που οπως ειπες σε διακατεχει.την ειχα και γω και καταλαβαινω απολυτα...να φανταστεις ειχα φτασει σε σημειο να βγαζω ένα απλο σπυρακι και να τρεχω στον δερματολογο και καλα μηπως ειναι όγκος!ομως με τον καιρο και με την θεραπεια που ακολουθω καταλαβα οτι όλα αυτα ειναι απλα στο μυαλο μου!
οσο για τον ψυχιατρο που σου ειπε οτι δεν εχεις σωτηρια και μια ζωη θα τρεχεις στους γιατρους μαλλον μαλακας ηταν ο τυπος γιατι η νοσοφοβια και ολα αυτα τα δυσκολα που νιωθεις πιστεψε με ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΙ!!!
μην σε παιρνει απο κατω βρε συ!η γνωμη μου ειναι να πας σε καποιο ψυχιατρο της προκοπης(και οχι τσαρλατανο) και να συζητησεις για ολα αυτα που σε απασχολουν.απο κει και περα εκεινος θα αποφασισει το ειδος την θεραπευτικης αγωγης που ειναι η καταλληλη!
σου ευχομαι ολοψυχα ολα να πανε καλα!!!

Απο αγχωδης διαταραχες ξερω οτι πασχω ,απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ειχα ψυχολογικα ...9 χρονων ειχα βγαλει τα μαλλια μου δεν ξερω πως λεγετε αυτη η αθενεια παντος ειχα βγαλει ολα μου τα μαλλια. αφου δεν υπηρχαν αλλα μαλλια στο κεφαλι αρχιζα να τραβαω τα ματοκλαδα μου και τα φρυδια μου. η μητερα μου με ετρεχε στους δερματολογους φοβισμενη κ αφου αυτοι δεν ηξεραν την αιτια τις ελεγαν οτι εχω τριχοφαγο.μετα απο 3 χρονια το σταματησα αυτο φυσικα η μητερα μου ποτε τις δεν εμαθε οτι εγω το εκανα.Υστερα στα 17 μου εβγαλα κρισεις πανικου κ αλλα.. νοσηλευτικα σε παιδοψυχιατρικη κλινικη οπου δεν βοηθησε σε κατι... τωρα παιρνω τα LIBRAX περιπου 10 μερες .μου εδωσαν κ σπασμολυτικα κ δεν ειδα βελτιωση οποτε τα διεκοψα και παιρνω μονο τα ηρεμιστηκα.. Οσο για καποιον καλο ψυχιατρο που λετε να βρω κ εγω αυτον ψαχνω αλλα που να τον βρωεχω παει στους μισους ιδιοτες τισ θεσσαλονικης κ καποιον να με βοηθησει δεν βρηκα.εδω μεσα πιο πολλη βοηθεια βρισκω... Λεφτα αλλα δεν εχω αφου τα εχω δωσει ολλα σε αυτους...τωρα παρακαλαω μηπωσ κ με δεχτουν σε κεντρο ψυχικης υγειας κ μου λενε να τηλεφωνησω στον υπευθηνο αν μπορει να κανει κατι για να με βαλει στο προγραμα ομαδικης ψυχοθεραπειας.Δεν μπορω να καταλαβω οι ψυχιατροι για πιο λογο εγιναν ψυχιατροι?εγω νομιζα για να βοηθανε τον κοσμο αυτο που βλεπω ομως ειναι οτι εχουν παθει ανοσια... επιλεκτικα βοηθανε μηπως?αναλογος αν συμπαθησουν καποιον απο την φατσα?και οι γιατροι εστω κ αν ειμαι υποχονδρια γιατι καποιοι πρεπει να φαιρονται τοσο σκληρα?δεν ειμαι υπερβολικη τα λεω ετσι οπως ειναι..σαν παραδειγμα πηγα σε ενα εφημερευον νοσοκομειο με πονους και επεσα σε γυναικα γιατρο τισ ειπα τα συμπτωματα μου κ οσο αυτη με εξεταζε την ρωτησα κοιτωντα την στα ματια αν υπαρχει περιπτωση να εχω νοσο του κρον η οποια ειναι αυτη η αθενεια που νομιζω οτι εχω και αυτη μου ειπε με σκληρο υφος οτι που θεσ να ξερω εγω αν εχεις νοσο τουκρον αφου δεν εχεις κανει κολονοσκοπηση?μπορει και να εχεις .ηθελα εκεινη την στιγμη να ανοιξει η γη να με καταπιει .αρχισα να κλαιω κ τις ειπα οτι δεν ηταν σωστος ο τροπος τις αρχιζε να τσιριζει κ να μου φωναζει κ ολλοι να με κοιταζουν ενιωσα τοσο ντροπη.. ισως να μην επασχα τωρα απο νοσοφοβια να δεν μου ανεφερναν καποιοι γιατροι οτι υπαρχουν καποιες πιθανοτητες να εχω την νοσο του κρον διοτι τα συμπτωματα του ευερεθιστου εντερου ειναι ιδια με την νοσο του κρον.iwanna εσας πωσ σας εκαναν οι γιατροι την διαγνωση για ευερεθιστο εντερο εγινε κολονοσκοπιση?Και τα συμπτωματα αυτισ τιν νοσου ειναι τοσο ιδια γραφει οτι προκαλει πετρα στην χολη η οποια ειχα κ εκανα την αφαιρεση τις πριν 3 μηνες περιπου ,εγραφε για τριχοπτωση, εχω.κ αλλα πραγματα τα οποια εχω.πως να πειστω εγω λοιπον δεν ειναι λογικο να φοβαμαι τοσο?νιωθω τοσο μπερδεμενη δεν εχω ανθρωπους να μιλησω..συγκατοικω με μια φιλη η οποια αν δεν ηταν αυτη τωρα δεν ξερω τι θα ειχε συμβει.. το θεμα ειναι οτι την κανω να υποφερει,δεν ξερει πως να φερθει πλεον φτανω σε σημειο να απαιτω να με θεραπευσει αυτη να μου παρει δια μαγειαςτο προβλημα μου πολλες φορες ξεσπαω επανω τις κ τις λεω οτι δεν νοιαζεται,οτι δεν με καταλαβαινει οτι με βαρεθηκε ,ποολες φορες την κανω να κλαιει στο τελος θα χρειαστει και αυτη ψυχιατρο.συγνωμη που γινομαι κουραστικη αλλα νιωθω οτι ξεσπαω ετσι νιωθω οτι καποιοι αγνωστοι με καταλαβαινουν και οτι καποιοι περνανε παρομοια πραματα με εμενα ...

Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι γιατροί που μιλάνε έτσι ψυχρά και δεν τους νοιάζει η ψυχολογία του άλλου και πόσο μπορεί να υποφέρει και να φοβάται.Εχω πέσει κι εγώ σε τέτοιους γιατρούς κάποιες φορές.Είναι ότι χειρότερο.Να θέλεις κάποιον να σε καθησυχάσει και αυτοί να σου μιλάνε έτσι.Μας βλέπουν μάλλον σαν τρελούς που δεν αξίζει να ασχοληθούν μαζί μας.Τι να πω...
Μόνο σε ψυχιάτρους έχεις πάει?Σε ψυχολόγο δεν έχεις πάει ποτέ?Μήπως κάποιος ψυχολόγος σε βοηθούσε περισσότερο...
Δεν γίνεσαι κουραστική.Εδώ είμαστε για να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.
Πόσο χρονών είσαι?

dream μου εγω δεν εχω κανει κολονοσκοπιση γιατι απο τοτε που ηρεμησα ψυχολογικα εφτιαξε και το εντερο ομως εχει κανει η μητερα μου η οποια ειχε φτασει σε σημειο να πηγαινει 7 φορες τη μερα τουαλετα και η εξεταση εδειξε οτι δεν υπαρχει καμια κακοηθεια στο εντερο παρα μονο σπαστικη κολιτιδα.
οσο για τους γιατρους λυπαμαι που και γω θα συμφωνησω υπάρχουν αρκετοι ασχετοι στο χωρο...θυμαμαι πριν 10 χρονια πηγαινα σε μια που αντι να με βοηθαει μου λεγε ενα καρο μαλακιες και χειροτερευε την κατασταση μου.υπαρχουν ομως και καλοι ειδικοι,ευτυχως μετα απο αρκετα ψαξιμο και αρκετα πεταμενα ευρωπουλακια βρηκα την ψυχιατρο που μου ταιριαζει και ειμαι αρκετα ευχαριστημενη!θα βρεις και συ τον καταλληλο βρε συ...οκ δεν ειναι ολοι για φτυσιμο :)

Ψυχολογο? οχι δεν εχω παει και δεν ξερω κατα ποσο μπορει και να βοηθησει ... βασικα νομιζω πως ισως να χρειαζομαι κ ψυχολογο γιατι θελω καποιον ειδικο να μιλαω κ να μου μιλαει και να μου λυνει ισως αποριες. ο ψυχιατρος συνηθως μονο ακουει..22 χρονων ειμαι. δεν ξερω αν αυτη η φοβια ειναι θεμα ανωριμοτητας καποιες φορες πιστευω οτι μαλλον δεν ειμαι τοσο ωριμη και τοσο εξυπνη οσο νομιζα... Ιωαννα μηπως θα μπορουσες πανω κατω να μου πεις τι συμπτωματα εχεις απο την σπαστικη κολιτιδα?Σημερα σαν περπατουσα με επιασε ενας δυνατος κολικος στο στομαχι ηρθα στο σπιτι κ χτυπιομουν απο τον πονο ενιωθα πωσ το στομαχι μου γυρναγε αναποδα κ με επιασε ταση λιποθυμιας κ ταση για εμετο. ουφ ο φοβος να αναπνευσω δεν με αφηνει...

Ισως θα ήταν καλό να πας σε κάποιον ψυχολόγο.Πιστεύω ότι οι ψυχίατροι δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην φαρμακευτική αγωγή ενώ οι ψυχολόγοι προσπαθούν περισσότερο να σε βοηθήσουν,να σου εξηγήσουν,να σου φτιάξουν την ψυχολογία.Αυτό που χρειάζεσαι δηλαδή.Θα σου κάνει καλό να συζητάς με κάποιον,αφού νιώθεις αυτή την ανάγκη.Να σου εξηγήσει όλες αυτές τις απορίες που έχεις για τα ψυχοσωματικά σου.
Την ηλικία έτσι την ρώτησα.(Κι εγώ 22 είμαι).Δεν πιστεύω ότι οι φοβίες αυτές έχουν να κάνουν με την ηλικία και την ωριμότητα.Ούτε σημαίνει ότι δεν είσαι αρκετά έξυπνη επειδή σου συμβαίνουν όλα αυτά.

ΟΙ ψυχολογοι ξερουν ομως και απο θεματα ψυχιατρικης? θα μπορουσε να με θεραπευσει ενας ψυχολογος? και κατι ακομα οπως ειπε και ο adonistav εχω και εγω την εντυπωση οτι πασχω και απο καταθλιψη πως μπορω να το επιβεβαιωσω?γινομαι σαν φυτο..

Ξέρουν πολλά και οι ψυχολόγοι.Το μόνο που δεν μπορούν να κάνουν είναι να σου δώσουν φάρμακα.Τα συμπτώματα όμως ξέρουν να τα εξηγήσουν,αν είναι από το άγχος,πώς έρχονται,πώς να τα αντιμετωπίσεις κλπ.Μπορεί να σε βοηθήσει ο ψυχολόγος.Αρκεί βέβαια να πετύχεις τον κατάλληλο που θα σου ταιριάζει και φυσικά να κάνεις κι εσύ προσπάθεια να γίνεις καλά.Δεν μπορεί να κάνει και θαύματα ο ψυχολόγος.Οπως ούτε και ο ψυχίατρος.

Εχεις πάρει φάρμακα?Σου είχαν δώσει οι ψυχίατροι που είχες πάει?

Μπορεί να έχεις και κατάθλιψη.Ο ψυχολόγος θα μπορέσει να σου πει αν έχεις και πώς να την αντιμετωπίσεις.Κι εγώ έχω και κατάθλιψη εκτός από τις αγχώδη διαταραχές και τους πανικούς.Δυστυχώς αυτά πολλές φορές πάνε μαζί.Το ένα φέρνει το άλλο.

Ναι εχω παρει χαπια πριν 4 χρονια για τις κρισεις πανικου τα seroxat για ενα χρονο μετα την διακοπη τους υστερα απο 1 χρονο υποτροπιασα. εχω την εντυπωση οτι αυτο που περναω τωρα ειναι πολυ πιο δυσκολο απο τισ κρισεις πανικου ... φοβαμαι οτι μια ζωη ετσι θα υποφερω ... προσπαθω να σωσω τον εαυτο μου με χιλιους δυο τροπους δεν ειμαι δεκτικη ουτε παθητικη ουτε θελω να ειμαι μιζερη.. αλλα μαλλον η θεληση μονο δεν μετραει.. δεν ξερω αρχισα να σκεφτομαι αλλα παλαβα οτι ειμαι ατυχη οτι ισωσ φταει και η γλωσοφαγια γιατι δυστυχος με γλωσοτρωνε και αυτο το ξερω σιγουρα.. δεν μπορει ετσι ξαφνικα να με εχουν πιασει ενα σωρο πονοι να σβηνω μερα με την μερα να μην μπορω να δω μια ασπρη μερα και ολα αυτα να ειναι απο αγχος και ψυχολογικα.. DALIA ευχαριστω πολυ παντος που μου μιλας και οσοι προσπαθησαν να βοηθησουν..

Προφανώς δεν είχες λύσει το πρόβλημα απλώς το κάλυπτες με τα φάρμακα,γι\'αυτό και ξαναεμφανίστηκε.

Κι εμένα μου φαίνονται πολύ χειρότερα τα ψυχοσωματικά που έχω παρά οι κρίσεις πανικού.Αρκετά χρόνια πριν είχα μόνο κρίσεις πανικού και κατάφερα να τους αντιμετωπίσω και να μην τους φοβάμαι τόσο πολύ,και χωρίς φάρμακα,μόνο με ψυχοθεραπεία .Τώρα όμως τα ψυχοσωματικά δεν μπορώ να τα αντιμετωπίσω.Με τρομάζουν πολύ περισσότερο από τον πανικό.Ισως γιατί για τον πανικό πλέον είμαι σίγουρη ότι τον προκαλώ εγώ και μόλις ηρεμίσω περνάει.Με τα ψυχοσωματικά το κακό είναι ότι αναρωτιέμαι συνέχεια:\"είναι ψυχολογικά?κι αν είναι κάτι άλλο αυτή τη φορά?\".

Αν μπορούσαμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τι έχουμε και να μην τα δίναμε σημασία θα ήταν όλα καλύτερα και θα έφευγαν σιγά σιγά.Αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό δυστυχως.

Μην βάζεις στο μυαλό σου τέτοιες σκέψεις ότι σου τα προκαλεί η γλωσσοφαγιά των άλλων και άλλα τέτοια.Μόνο κακό μπορούν να σου κάνουν αυτές οι σκέψεις.Εγώ δεν θέλω να πιστεψω σε αυτά,ότι δηλαδή μπορεί να μου κάνει κακό η αρνητική σκέψη του άλλου.

dream μην απογοητευεσε. ολοι καπως ετσι ειμαστε. τελικα ειναι ολα στο μυαλο μας και θα σου εξηγησω γιατι. εμενα η οικογενεια μου δηλαδη γυναικα παιδι 20 μηνων και εγκυος η γθναικα μου στο δευτερο ειναι στην θεσαλλονικ εδω και 5 μηνες γιατι εγω λογω επαγγελματος ταξιδευω αρκετα και στο ναυπλιο που μενουμε ειμαστε μονοι μας. εγω εχω εδρα καλαματα και η γυναικα μου δουλευει στο δημοσιο στο ναυπλιο. προσπαθω 3 χρονια για την μεταθεση της αλλα δεν εχω καταφερει τιποτα. ολο αυτο το διαστημα που ειμαι μονος μου στο ναυπλιο η καλαματα ολο εχω πονους παντου φοβαμαι οτι κατι θα παθω απο καρδια και τα γνωστα που εχουμε ολοι γενικως. εχω ερθει 5 φορες νατους δω στην θεσαλλονικη τους τελευτεους 3 μηνες και οποτε ερχομαι εξαφανιζονται ολα. οποτε φευγω και επιστρεφω κατω εμφανιζονται ολα ξανα. και παλι χαναχ οποτε χρειαζετε ευτυχως μονο 0.25 καθε 3-4 μερες. αλλα πλεον θα αρχισω να πηγαινω γυμναστηριο να ξεκινησω παλι ψαροντουφεκο και πολλα αλλα που τα ειχα σταματησει. δεν θα ξανααφησω αυτη την μαλακια να με κυριευει. και καλα θα κανεις να το κανεις και εσυ αυτο. εγω προσωπικα εχω θυμωσει πολυ με τον εαυτο μου.

χειροτερη ασθενεια απο ολες ειναι το ΑΓΧΟΣ ας ειστε καλα ολοι εσεις που με βοηθησατε να το καταλαβω σε τρωει σαν σαρακι και το συμαντικοτερο ολων ειναι οτι νομιζεις οτι δεν εχεις κιολας αγχος. ομως ειναι αρρωστια που ευθυνεται καθαρα και μονο ο λαος μας εζησα στο εξωτερικο 4 χρονια χωρις καθολου αγχος και εγς και 5 χρονια που ειμαι στην ελλαδα το τι εχω περασει δεν λεγεται και ολα οφειλονται στο αγχος μακρια μακρια.......Ολα θα γινουν οχι ομως Αγχος και οχι ΠΡΕΠΕΙ στη ζωη μας. Αυτο που λεει ο adonistsav ειναι το πιο σωστο \" οχι να μην αφηνουμε την μαλακια να μας κυριευει\" η διαφημηση της vodafone ειναι η πιο ωραια ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΤΕΣ!!

Το θετικο σε εσενα adonistsav ειναι οτι καταλαβαινεις ποτε σε πιανουν οι διαφοροι πονοι οταν εισαι μακρυα απο την γυναικα σου... οποτε καταλαβαινεις οτι ειναι ψυχολογικος παραγοντας που τα προκαλει ολα αυτα.. εγω δυστυχος δεν μπορω να δικαιολογησω τους πονους.. γιατι οπως λεει κ η Dalia τις κρισεις πανικου ηξερα και εγω να τισ ελεγχω γιατι ηξερα κ οτι εγω τισ προκαλω και επισησ ηξερα οτι συμπτωματα σαν τις κρισεις πανικου δεν υπηρχε αλλη ασθενεια εκτος απο θυριοηδη .ενω αυτα που εχω τωρα μοιαζουν δυστυχος και με ασθενειες που φοβαμαι οπως καρκινο κτλ. ξερω οτι με μια εξεταση θα απαλαχτω απο αυτες τισ φοβιες αλλα οι περισσοτεροι ψυχιατροι. μου λενε οτι και να την κανω παλι δεν θα ησυχασω και οτι θα ψαχνομαι μετα αλλου... μπορει και να εχουν δικιο σε αυτο διοτι το μυαλο μου παντου πηγαινει .. βασικα ολα ξεκινησαν το καλοκαιρι οπου πηγα σε ενα γιατρο με λιγους πονους στο εντερο κ με εκανε υπερηχο να δει αν οντος εχω σπαστικη κολιτιδα και βρεθηκε η πετρα στην χολη μου ειπε οτι εχω και σπαστικη κολιτιδα κ πετρα στην χολη απο εκει αρχισε ο πανικος οτι πωσ θα κανω εγχειρηση οτι αν με ναρκωναν δεν θα ξαναξυπνουσα ποτε κτλ... αρχισαν να πεφτουν τα μαλια μου κ ο φοβος να φουντωνει.. την εγχειρηση την εκανα τον οκτωμβριο . μετα την εγχειρηση ειχα φοβερουσ πονους πιστευα οτι εκανε κατι λαθος ο χειρουργος μου, μετα πηγα σε αυτον γιατι πονουσε φοβερα ο ορθος με εκανε δακτυλικη εξεταση και μου λεει ο βλακας οτι εχω πολυποδα αυτο ηταν για εμενα πολυποδας =καρκινος παω σε αλλον γιατρο για να δω αν οντος ειναι ετσι μου κανει ορθοσκοπηση κ δεν βρισκει τιποτα εκτος απο μια ραγαδα επιασε εκεινος ο βλακας την ραγαδα και ειπε οτι ειναι πολυποδας.. μετα πηρα ολους τουσ γιατρουσ παραμαζομα οι περισσοτεροι ελεγαν για σπαστικη κολιτ. και και καπιοι αναφεραν οτι υπαρχουν λιγες πιθανοτητες να εχω νοσο του κρον αυτο ηταν και για εμενα νοσος του κρον=καρκινος να γιατι υποφερω τοσο τωρα... πηγα σε μια ψυχιατρο η οποια μου ειπε οτι πολλοι γιατροι ωρισκουν ανθρωπους σαν εμας με φοβιες και μας εκμεταλευονται οικονομικα το να μου λενε οτι μπορει να εχω κατι αλλο το κανουν για να συνεχιζω να κανω εξετασεις και παιρνουν τα λεφτα.. μονο ενας γαστρεντερολογος στην κυπρο γιατι μεχρι εκει εφτασε και η χαρη μου μου ειπε στα ισα κοιτα να δεις εχεις σπαστικη κολιτιδα δεξου το και αν εχεις φοβιες και δεν μπορεις να δεχτεις αυτο που σου λεω πηγαιβνε σε ψυχιατρο εγς δυστυχος δεν μπορω να κανω κατι αλλο και σταματα να πηγαινεις σε γιατρους γιατ ικαι εσυ θα υποφερεις και θα κανεις κ αυτους πλουσιους..

Δεν εχει και αδικο αυτος ο γιατρος ολοι τους ειναι ενα ματσο χαλια. Ετσι μου λεγανε και εμενα σπαστικη κολιτιδα κλπ κλπ και τελικα ειχα σκοηλικοδιτη που επρεπε να βγει. Αλλα τι να λεμε τωρα. Το θεμα ειναι οτι πρεπει οταν θα σου ερχετε μια αρνητικη σκεψη οπως διαβασα και απο καποιον αλλο φιλο εδω στο forum απλα να την αφηνεις να την ξεχνας και αυτη μονη της θα φευγει!Το θεμα εισαι οτι εισαι ενας υγιεστατος ανθρωπος που εχεις ολα σου τα καλα και πρεπει να το εκμεταλευτεις και να ζεις την στιγμη οσο καλυτερα μπορεις χωρις να περειμενεις τιποτα. Πραγματικα σου μιλαω ΠΕΡΝΑ ΚΑΛΑ!!!! Το γραφω για να το πιστεψω και εγω ο ιδιος. Μεσα απο αυτο εδω το forum λυνουμε πολλα προβληματα που εαν σε εβρισκα εξω μπορει να μην σου ανοιγομουνα τοσο πολυ ειναι πολυ θετικο που μιλαμε ανοιχτα σκεψου οτι δεν εισαι μονος σου ειμαστε μια παρεα που ολοι μαζι παλευουμε να βγουμε εξω απο το αγχος και τις στεναχωριες μας. Κουραγιο και ΔΥΝΑΜΗ!!!

Quote:

---

Originally posted by dream84
παλι το ιδιο μοτιβο οι ιδιες φοβιες και χειροτερα..οι σκεψεις για ναδωσω ενα τελος στην ζωη μου ολο κ πιο εντονες γινονται..δεν ξερω που να μιλησω κ αν αξιζει τον κοπο.εχω δωσει ολα μου τα λεφτα στους γιατρους κ το αποτελεσμα ειναι να μην ξερω τι εχω κ να φοβαμαι ολο κ πιο πολυ οτι εχω καποια σοβαρη ασθενειαδεν ξερω αν φταινε αυτοι η αν φταιω εγω.δεν καταλαβαινουν δεν τους εχω εμπιστοσυνη.τρεχω πανικοβλητη σε εφημερευοντα νοσοκομεια κ με κλαματα τους ρωταω απο τι μπορει να ειναι ολα αυτα τα συμπτωματα, καπιοι με ξεπετανε ,αλλοι δεν ασχολουνται καν κ αλλοι μου φαιρονται λες κ ειμαι καθυστερημενο κ αλλοι παλι με λενε υποχονδρια κ εκνευριζονται που χανουν χρονο εξαιτιας μου.ενα μπαχαλο,οι ιδιοτες μου δινουν ηρεμιστηκα παρε αυτα κ οτι χρειαστεις εδω ειμαι μου λενε.ποναω πραγματικα ποναω κ σωμα κ ψυχη...αγχος σωματοποιημενο,νοσοφοβια,υ ποχονδριασμος.γιατι κανεις δεν μπορει να με κανει να πιστεψω οτι ειναι κατι απο αυτα κ οχι μια ασθενεια σοβαρη?κ αν πιστεψω κραταει λιγο μετα παλι ψαχνω για καθησυχασμο. χανω την αξιοπρεπεια μου χανομαι εγω.. ενας ψυχιατρος με ειπε οτι μελλον δεν εχω οτι μια ζωη θα τρεχω σε γιατρους κ οτι θα κανω ασκοπες επεμβασεις οτι με λυπατε γιατι ειμαι νεα κ το μελλον μου θα ειναι ετσι...

---

Μου κάνεις πλάκα.Αποκλείεται να σου είπε κάτι τέτοιο ψυχίατρος!!!Οι γιατροί σε ξεπετάνε γιατί δεν έχεις απλά τίποτα.Αυτό γιατί δεν το σκέφτηκες;Σε ψυχίατρο έχεις δοκιμάσει να πας εκτός από αυτόν που προανέφερες;Νομίζω ότι εκθέτεις εδώ σε αυτό το φόρουμ το πρόβλημά σου δείχνει ότι έχεις ήδη συνειδητοποιήσει τη φύση του οπότε γνωρίζεις και πώς να το λύσεις!!!Μας την παίζουν και έξυπνοι οι παθολόγοι και αντί να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι υπερβολική φοβία σου ρίχνουν ένα ειρωνικό χαμογελάκι και σε στέλνουν.Μόνο ένα είναι το κριτήριο διάγνωσης αν πάσχουμε όντως και φοβούμαστε όπως όλοι ή αν έχουμε φοβίες.Η επιμονή των σκέψεων και η μεγάλη διάρκειά τους σε σημείο που να επιβαρύνουν την καθημερινότητά μας ,μόνο φοβίες αποτελούν και όχι φόβους.Τώρα τον ακριβή λόγο της φοβίας δεν τον έχω ακόμα ενδοσκοπικά ψυχολογήσει αλλά ας προσπαθήσουμε αν γίνεται να στρέψουμε το μυαλό μας αλλού.Εγώ αν πάω να διαβάσω μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια θα πάσχω μετά από τις μισές ασθένειες και αν όχι ακόμα αύριο,μεθαύριο θα εμφανίσω τα συμπτώματά τους!!Οι εξετάσεις να γίνονται προγραμματισμένα με λογικό πρόγραμμα και όσο συχνά συνιστά παθολόγος!!!Η δεύτερη γνώμη καλή είναι αλλά όχι η τρίτη!!!

δεν παει ο νους σου στο ποσο πολυ βοηθα ο ψυχοθεραπευτης σε θεματα αγχους και πανικου.
Απλα,παιρνει χρονο γιατι δεν λειτουργει οπως ο ψυχιατρος που δουλεια του ειναι να κανει οτι σε ακουει και να σε χαπακωνει για να μην βασανιζεται το σωμα απο το αγχος. ο ψυχοθεραπευτης θα σκαλισει μαζι με σενα το γιατι αγχωνεσαι και σε ποια θεματα(γιατι συνηθως πιστευουμε οτι μας προκαλλει το α και βου αγχος ενω τελικα ειναι και το γου δου ε ζοε κλπ.....).Τελος θα σου υποδειξει ασκησεις κ λυσεις αγχολυσης.Ντου ιτ!;)

Έχεις όντως περάσει δυσκολες καταστάσεις.Κατα τα άλλα σπουδάζεις;Πως ειναι η ζωή σου;Δε νομίζω πως η κλασική ιατρική μπορεί να σε βοηθήσει και αυτο αποδεικνύεται απο τον αριθμό των γιατρών που έχεις επισκεφτεί.Ούτε ο ψυχολογος μπορει να σε θεραπεύσει με λόγια 2 ωρες τη βδομάδα,απλά μπορει να σε βοηθήσει να αλλάξεις φιλοσοφία και στάση ζωής.Πριν πάθεις αυτα τα συμπτώματα είχες περάσει απο μεγάλη στενοχώρια η άγχος;Θα σου πρότεινα να στραφείς (αφου έχεις δοκιμάσει τα πάντα πλέον) σε άλλες θεραπευτικές μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής.

γεια σας και παλι ..μετα απο 1 μηνα σχεδον ξαναμπαινω. λοιπον κασσι_21 εχω σκεφτει οτι ισως οι γιατροι δεν δινουν κ τοσο σημασια γιατι δεν βρισκουν κατι σοβαρο αλλα αυτη η σκεψη δεν κραταει κ πολυ.. κ στην αλλη ερωτηση ναι εχω παει κ σε αλλους ψυχιατρους αλλα μου λενε οτι δεν μπορουν να ξερουν αν εχω κατι οποτε δεν υσηχαζω.καποιοι μου λενε να κανω την εξεταση που θα δειξει και καποιοι αλλοι να μην την κανω.ξερω πωσ ειναι το καλυτερο να σττρεψω την σκεψη μου αλλου αλλα εχει γινει μια τεραστια εμονη που οτι κ να κανω δεν φευγει.. κ σε αυτο εχεις δικιο πηρα τοσες γνωμες που χειροτερα τα εκανα.. παρατηρησα οτι αυτον τον 1 μηνα περασα ασχημα προσωπικα και η αληθεια ειναι οτι κσεκολησε το μυαλο μου καπως απο αυτες εμονες κ φοβιες κ τα συμπτωματα ελατωθηκαν.εχει λιγεσ μερεσ που ηρεμησα απο τις δυσκολα προσωπικα κ ξαναεμφανιστηκαν κ τα συμπτωματα και οι φοβιες αλοκοτα πραματα..τι να πω... και δεν φτανει αυτο ερχετε επροχθες μια φιλη να μου πει οτι η μανα τις πασχει απο καρκινο στο εντερο οσο δεν θελω να ακουω... οrion . οχι δεν σπουδαζω εργαζομαι.και η ζωη μου οσο υπαρχουν αυτα δεν θα ειναι καλη... ναι πριν παθω ολα αυτα απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ημουν παντα με πονο κ στεναχωρια παρολα αυτα ομως ημουν ενα κοριτσι με ζωντανια και χαμογελο οσο και να εκλαιγα μεσα μου οσο και να πονουσα δεν αφηνα να φανει .οσπου μια μερα με επισκεφτηκαν οι κρισεις πανικου μετα απο εναν καυγα με τον πατερα μου.ποιες αλλες μεθοδουσ προτεινεις? ευχαριστω κ τους οιπολοιπους..