Μοναξια δεν αντέχωωωωωωωω
Καλησπέρα σε όλη την παρέα.
Είναι το 2 θέμα που ανοίγω το προηγούμενο το άνοιξα πριν από κανένα χρόνο,αλλά ακόμα τα ίδια δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Δεν έχω κανέναν πια εδώ και χρόνια και είμαι 17 μίση χρονώνέχω φτάσει σε
αδιέξοδο δεν ξέρω τι να κάνω.
Δεν έχω κανέναν να μιλήσω το κινητό μου τελευταία φορά που χτύπησε πρέπει να ήτανε στα 14 μου.
Καθημερινά πέφτω και πιο πολλή ψυχολογικά, δεν αντέχω την μοναξιά καθολουυυυυυυυ
Τόσα χρόνια κρυβόμουνα αρκετά καλά πίσω από μια μάσκα τώρα αρχίζει η μάσκα και σπάει,
και εάν σπάσει τότε.....
Μου έρχονται πολλή έντονα σκέψεις αυτοκτονίας καθημερινά και ειδικά τα βράδια όταν είμαι
μόνος μου,σηκώνομαι παίρνω μαχαίρια,ξυράφια, και προσπαθώ να δώσω ένα τέλος.
Μέχρι τώρα δεν έχω κάνει κάποια απόπειρα αλλά ποτέ δεν είναι αργά
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τον λόγο που δεν έχω ΚΑΝΕΝΑΝ φίλο, δεν είμαι κακός πάντα σέβομαι
τους άλλους, ποτέ μου δεν έχω βρίσει ούτε έχω πειράξει κανέναν.
Με τους γονείς μου έχω τέλεια σχέση δηλαδή δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους,άλλα
πληγώνομαι όταν τους βλέπω να με ρωτάνε γιατί δεν έχω φίλους; Δεν βγαίνεις έξω; κ.τ.λ.
Αρχίζω μετά από τόσα χρόνια μοναξιάς να φοβάμαι τον κόσμο,πλέον και να μου μιλήσουνε
δεν μπορώ να τους μιλήσω εγώ.
Με πιάνουν καθημερινά τα κλάματα, ποτέ δεν το έχουνε προσέξει οι γονείς μου γιατί κάθομαι το βράδυ και εκφράζομαι που κοιμούνται όλη.
Έχω καιρό να γελάσω,κάθομαι και γελάω στα ψέματα για να μην φανεί ότι έχω κάτι.
Η Τελευταία μου βόλτα εάν εξαιρέσουμε πριν από κανέναν μήνα που πήγα με κάτι άτομα στην
παραλία για μπάνιο,ήτανε στα 13 μου ούτε εγώ θυμάμαι που και ποτέ συγκεκριμένα.
Την μέρα αυτήν στην θάλασσα έκανα τους γονείς μου ευτυχισμένους,χαρήκανε παραααααααπολή που βγήκα έξω.
Εγώ να πω την αλήθεια, δεν χάρηκα πολύ γιατί πλέον εγώ γίνει αντικοινωνικός από τις 11 το πρωί έως της 5 το απόγευμα δεν είπα πάνω από 20 λέξεις.
Δεν αντέχωωωωωωωωωωωωω
