Έχασα τη γατούλα μου...

Σήμερα το πρωί πέθανε η πιο αγαπημένη μου γάτα... :( Ήταν τυφλή λόγω ηλικίας κι έπεσε απ' το μπαλκόνι...το ξέρω ότι δεν είχε πολλή ζωή μπροστά της καθώς έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια αλλά αυτό ήταν ένα σοκ για όλους μας...εγώ προσωπικά συνέχεια φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα της πεσμένη και πεθαμένη στο πλακόστρωτο...και μετά που την έφερε ο πατέρας μου σπίτι κι είδα το μωρό μου που το πρωί που ξύπνησα το χαίδευα και το περασμένο βράδυ είχε έρθει στο κρεβάτι μου και ξάπλωσε δίπλα μου σε τέτοια κατάσταση...πεθαμένο, ακίνητο, με τα μάτια ανοιχτά...το σωματάκι του χωρίς ζωή...σχεδόν από εκείνη την ώρα δεν έχω σταματήσει να κλαίω...τώρα πια το μόνο που μου έμεινε είναι τα πραγματάκια της όπως το μαξιλαράκι που κοιμόταν...και μιας και το αναρρωτήριο της ήταν το δωμάτιο μου είναι γεμάτο αναμνήσεις από εκείνη...αλλά δεν πρόκειται να πετάξω τίποτα...
Είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας το γεγονός και τα συναισθήματα μου... :(

Και την προηγούμενη μέρα ξάπλωνε στο μπαλκόνι και χαιρόταν τον ήλιο...που να φανταστώ ότι την επομένη δεν θα ζούσε; :(

Λυπαμαι πολυ Κυκνε... ηταν και σκληρο οπως εγινε..τουλαχιστον να σε παρηγορει οτι οσο ζουσε της προσφερες ολη σου την αγαπη...δυστυχως απο την μια στιγμη στην αλλη μπορει να συμβει το οτιδηποτε... δεν μπορουσες να το προβλεψεις για να κανεις κατι...

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Λυπαμαι πολυ Κυκνε... ηταν και σκληρο οπως εγινε..τουλαχιστον να σε παρηγορει οτι οσο ζουσε της προσφερες ολη σου την αγαπη...δυστυχως απο την μια στιγμη στην αλλη μπορει να συμβει το οτιδηποτε... δεν μπορουσες να το προβλεψεις για να κανεις κατι...

---

Σ' ευχαριστώ για τη συμπαράσταση...αυτό με την αγάπη όντως με παρηγορεί αλλά δεν φτάνει...όμως αυτό που με "τρώει" είναι ότι επειδή την είχαμε δει που έβγαζε το κεφάλι από τα κάγκελα την προηγούμενη μέρα την παρατηρούσα συχνά όταν ήταν στο μπαλκόνι μην τυχόν και πέσει επειδή ήμουν μόνη στο σπίτι και κοίτα που έπεσε σήμερα που ήμασταν όλοι...αλλά θα ήταν αρκετά πρωί φαίνεται πριν σηκωθούμε αν και δεν είχε πολλή ώρα, ήταν ακόμα σχετικά ζεστή...τουλάχιστον μάλλον πέθανε αμέσως...κάτι άλλο που με παρηγορεί είναι ότι ίσως αυτός ο θάνατος να ήταν καλύτερος από το να αργοπέθαινε από τη νεφρική ανεπάρκεια, δεν ξέρω κιόλας, θα ρωτήσω τον κτηνίατρο γιατί τελευταία όλο και περισσότερο ήθελε να πίνει νερό και γενικά η συμπεριφορά της είχε αλλάξει, ήταν περίεργη...
Αλλά όντως υποθέτω ότι δεν μπορείς να είσαι συνέχεια κι από πάνω της, εσύ τί λες;

Οταν το ζωακι εχει νεφρικη ανεοαρκεια τα πραγματα ειναι δυσκολα.... σιγα σιγα ολα τα οργανα αρχιζουν να υπολειτουργουν και η ευθανασια ειναι μονοδρομος αν δεν θες να το βλεπεις να ταλαιπωρειται.. μιλαμε βεβαια για τα τελευταια σταδια.
Την κακια στιγμη δεν μπορεις να την προβλεψεις Κυκνε οτι και να κανεις.... ναι μπορει να ειχε παει το μυαλο σου αλλα σιγουρα δεν το φοβοσουν τοσο,αλλιως θα ειχες παρει μετρα... συμβαινουν απιστευτα ατυχηματα καμμια φορα ,απο το πουθενα,σιγουρα δεν γινοταν να εισαι συνεχεια απο πανω...
Σιγουρα ειναι τραγικος και σκληρος ο τροπος.. αλλα τωρα το ζωακι εχει ησυχασει,αυτο να σε παρηγορει... κι αφου εζησε και μια ομορφη ζωουλα κοντα σου.. που δεν εχουν ολα αυτη την τυχη... μπορεις να βρεις παρηγορια σε αυτο...

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Οταν το ζωακι εχει νεφρικη ανεοαρκεια τα πραγματα ειναι δυσκολα.... σιγα σιγα ολα τα οργανα αρχιζουν να υπολειτουργουν και η ευθανασια ειναι μονοδρομος αν δεν θες να το βλεπεις να ταλαιπωρειται.. μιλαμε βεβαια για τα τελευταια σταδια.
Την κακια στιγμη δεν μπορεις να την προβλεψεις Κυκνε οτι και να κανεις.... ναι μπορει να ειχε παει το μυαλο σου αλλα σιγουρα δεν το φοβοσουν τοσο,αλλιως θα ειχες παρει μετρα... συμβαινουν απιστευτα ατυχηματα καμμια φορα ,απο το πουθενα,σιγουρα δεν γινοταν να εισαι συνεχεια απο πανω...
Σιγουρα ειναι τραγικος και σκληρος ο τροπος.. αλλα τωρα το ζωακι εχει ησυχασει,αυτο να σε παρηγορει... κι αφου εζησε και μια ομορφη ζωουλα κοντα σου.. που δεν εχουν ολα αυτη την τυχη... μπορεις να βρεις παρηγορια σε αυτο...

---

Μάλλον η δικιά μου δεν είχε φτάσει στο τελευταίο στάδιο αλλά μάλλον ήταν και κοντά...άρα ίσως να ήταν καλύτερα έτσι...απλά αναρωτιέμαι αν πέθανε αμέσως...και ναι, όντως δεν φοβόμουν τόσο πολύ μήπως πέσει γιατί αυτό το έκανε μόνο τις τελευταίες μέρες κι έβγαζε μόνο το κεφαλάκι απ' τα κάγκελα...σήμερα σκέφτηκα μήπως έπρεπε να είχαμε βάλει περίφραξη αλλά δεν το είχα φανταστεί ότι χρειαζόταν...
Θέλω να πιστεύω ότι όταν περάσουν οι μέρες θα απαλύνει λίγο ο πόνος και θα μπορέσω να παρηγορηθώ με τα θετικά όπως το ότι έζησε ευτυχισμένη ζωή...αλλά μου λείπει... :(

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

το πρωί που ξύπνησα το χαίδευα :(

---

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

.αλλά θα ήταν αρκετά πρωί φαίνεται πριν σηκωθούμε

---

Φτιαξε μια ιστορια που να στεκει....

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Φτιαξε μια ιστορια που να στεκει....

---

Ξύπνησα αλλά δεν σηκώθηκα, εντάξει τώρα; Κι η γάτα ήταν στο δωμάτιο μου και τη χάιδεψα και μετά ξανακοιμήθηκα...πιο λεπτομερή περιγραφή δεν μπορώ να κάνω...

Καταλαβαίνω (νομίζω) τη στενοχώρια σου, και ό,τι κι αν σου πει κανείς τώρα δεν μπορεί να την απαλύνει. Έχασες ένα πλάσμα που αγαπούσες, κι αυτό δεν αλλάζει. Σιγά-σιγά όμως ο χρόνος αμβλύνει τη θλίψη και θα έρθει ο καιρός που θα μπορείς να σκέφτεσαι τη γατούλα σου χωρίς να πονάς. Θα σβήσουν οι άσχημες εικόνες που έχεις τώρα στο μυαλό σου και θα μείνουν οι τρυφερές αναμνήσεις από τα όμορφα χρόνια που περάσατε μαζί. Και ίσως κάποια μέρα βρεις χώρο στην καρδιά σου για ένα άλλο ζωάκι που θα σε έχει κι αυτό ανάγκη όπως η τυφλή γατούλα που έχασες.

λυπαμαι κυκνε,εχω και εγω σκυλακι 19 χρονω που δεν μπορει καν να περπατησει πια και δεν βλεπει..
καταλαβανω πως νιωθεις
ενα μονο να ξερεις..πως η γατουλα θα ειναι παντα στην καρδια σου και οσα ζησατε μαζι δεν θα σβησουν ποτε
κουραγιο κοπελα μου

Quote:

---

Originally Posted by Roxanne

Καταλαβαίνω (νομίζω) τη στενοχώρια σου, και ό,τι κι αν σου πει κανείς τώρα δεν μπορεί να την απαλύνει. Έχασες ένα πλάσμα που αγαπούσες, κι αυτό δεν αλλάζει. Σιγά-σιγά όμως ο χρόνος αμβλύνει τη θλίψη και θα έρθει ο καιρός που θα μπορείς να σκέφτεσαι τη γατούλα σου χωρίς να πονάς. Θα σβήσουν οι άσχημες εικόνες που έχεις τώρα στο μυαλό σου και θα μείνουν οι τρυφερές αναμνήσεις από τα όμορφα χρόνια που περάσατε μαζί. Και ίσως κάποια μέρα βρεις χώρο στην καρδιά σου για ένα άλλο ζωάκι που θα σε έχει κι αυτό ανάγκη όπως η τυφλή γατούλα που έχασες.

---

Μακάρι να γίνουν αυτά που είπες, μακάρι, ακούγονται σχεδόν ονειρικά κι αυτό ακριβώς θέλω να γίνει, έτσι θέλω να τη θυμάμαι...
Όσο για άλλα ζωάκια, έχω ήδη άλλες 2 γάτες στο σπίτι αλλά αυτή ήταν η αδυναμία μου...

Quote:

---

Originally Posted by olgaki82

λυπαμαι κυκνε,εχω και εγω σκυλακι 19 χρονω που δεν μπορει καν να περπατησει πια και δεν βλεπει..
καταλαβανω πως νιωθεις
ενα μονο να ξερεις..πως η γατουλα θα ειναι παντα στην καρδια σου και οσα ζησατε μαζι δεν θα σβησουν ποτε
κουραγιο κοπελα μου

---

Το ότι θα είναι πάντα στην καρδιά μου κι ότι οι αναμνήσεις δεν θα σβήσουν ποτέ, είναι το μόνο σίγουρο...
Σ' ευχαριστώ για το "κουράγιο" αλλά πες μου πώς θα περάσει αυτή η νύχτα που είναι ακόμα τόσο πρόσφατο;

δεν μπορω να σου πω οτι θα ειναι ευκολη..
εχει μεγαλο πονο το να χανεις το ζωακι που σε συντροφευε
αλλα επειδη εχω χασει και αλλο σκυλακι και ξερω τα συναισθηματα
μπορω να σου πω οτι μετα απο καιρο θα ειναι μια γλυκεια αναμνηση
κλαψε,βγαλε τον πονο σου θα σου κανει καλο.

Quote:

---

Originally Posted by olgaki82

δεν μπορω να σου πω οτι θα ειναι ευκολη..
εχει μεγαλο πονο το να χανεις το ζωακι που σε συντροφευε
αλλα επειδη εχω χασει και αλλο σκυλακι και ξερω τα συναισθηματα
μπορω να σου πω οτι μετα απο καιρο θα ειναι μια γλυκεια αναμνηση
κλαψε,βγαλε τον πονο σου θα σου κανει καλο.

---

Κι εγώ έχω χάσει κι άλλον γάτο...
Αυτό (το να κλαίω) το κάνω ήδη...μακάρι κάποια στιγμή να με κάνει να νιώσω καλύτερα... :(

κυκνάκι γιαυτό δε θέλω ζωάκι δένεσαι κ μετά όταν τα χάσεις στεναχωριέσαι ,καλά εκανες κ ο μοιράστηκες μαζί μας ,θα το ξεπεράσεις κ σου εύχομαι σύντομα.

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

κυκνάκι γιαυτό δε θέλω ζωάκι δένεσαι κ μετά όταν τα χάσεις στεναχωριέσαι ,καλά εκανες κ ο μοιράστηκες μαζί μας ,θα το ξεπεράσεις κ σου εύχομαι σύντομα.

---

Δεν μετάνιωσα που την είχα γιατί μου χάρισε πολλή ευτυχία όλα αυτά τα χρόνια αλλά τώρα πονάω πολύ...σήμερα το πρωί άρχισα να νιώθω ότι δεν θέλω να βγω ούτε στο μπαλκόνι και το αποφεύγω γιατί θυμάμαι που την είδα πεσμένη στο πλακόστρωτο και δεν μπορώ...και συνέχεια κλαίω...δεν ξέρω τι να κάνω... :(

Και νιώθω ότι δεν έχω διάθεση να κάνω τίποτα, σαν να έχω παραλύσει, δεν ξέρω αν είναι από τον πόνο αλλά ενώ υπάρχουν πράγματα που ίσως να μπορούσαν να με κάνουν να ξεχαστώ και να νιώσω λίγο καλύτερα δεν μπορώ να τα κάνω...
Ξέρει κανείς τί είναι αυτό και πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω; Ακούγεται τόσο απλό, απλά σηκώνεσαι από την καρέκλα και τα κάνεις αλλά εγώ ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω...

Κύκνε, σε καταλαβαίνω. Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις. Άμα χανουμε καποιο αγαπημενο ζωο ίσως ειναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλείνουμε τον πόνο.
Το περιστατικό αυτο μου θύμισε κάτι από παιδική ηλικία. Μια πολύ αγαπητή κι ακόμα αξέχαστη γάτα που είχαμε. Στνήθιζε να χάνεται για αρκετες ώρες σε βόλτες αλλά πάντα επέστρεφε στην αυλη, στο δικο της χωρο. Μια μέρα την είδαμε από μακρια κυριολεκτικά να σέρνεται μέχρι που μπήκε στην αυλή. Ήταν εμφανες ότι εφαγε δηλητήριο. Ηταν εμφανης η προσπάθεια της να κατορθωσει να φτασει στους δικους της ανθρωπους όπου θα έβρισκε βοήθεια. Προσπαθήσαμε να τη βοηθήσουμε ώστε να διαλυθει το δηλητηριο και τη βαλαμε σε ένα χωρο όπου θα ήταν πιο ανετα. Μετα από μερικές ώρες δεν άντεξε. Δεν την αγαπούσαν όλοι, η παρουσία της στους δικους τους χωρους τους ενοχλούσε, καποιος από αυτους τη δηλητηρίασε. Ο πόνος σου μου θυμισε αυτο που ζησαμε τότε.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Κύκνε, σε καταλαβαίνω. Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις. Άμα χανουμε καποιο αγαπημενο ζωο ίσως ειναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλείνουμε τον πόνο.
Το περιστατικό αυτο μου θύμισε κάτι από παιδική ηλικία. Μια πολύ αγαπητή κι ακόμα αξέχαστη γάτα που είχαμε. Στνήθιζε να χάνεται για αρκετες ώρες σε βόλτες αλλά πάντα επέστρεφε στην αυλη, στο δικο της χωρο. Μια μέρα την είδαμε από μακρια κυριολεκτικά να σέρνεται μέχρι που μπήκε στην αυλή. Ήταν εμφανες ότι εφαγε δηλητήριο. Ηταν εμφανης η προσπάθεια της να κατορθωσει να φτασει στους δικους της ανθρωπους όπου θα έβρισκε βοήθεια. Προσπαθήσαμε να τη βοηθήσουμε ώστε να διαλυθει το δηλητηριο και τη βαλαμε σε ένα χωρο όπου θα ήταν πιο ανετα. Μετα από μερικές ώρες δεν άντεξε. Δεν την αγαπούσαν όλοι, η παρουσία της στους δικους τους χωρους τους ενοχλούσε, καποιος από αυτους τη δηλητηρίασε. Ο πόνος σου μου θυμισε αυτο που ζησαμε τότε.

---

"Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις." Γιάννη, αυτό ίσως να βοηθήσει μακροπρόθεσμα αλλά σήμερα δυστυχώς δεν με βοηθάει γιατί είναι πρόσφατος ο χαμός της, με καταλαβαίνεις; Πάντως και μόνο που μπορώ να το συζητάω είναι κάτι γιατί δεν αντέχω να το περνάω μόνη και να πνίγομαι στις σκέψεις...πολύ συγκινητικό αυτό με τη γατούλα σου...που προσπάθησε να έρθει σ' εσάς για βοήθεια...ψυχή μου...κι η δικιά μου το προηγούμενο βράδυ ήρθε και ξάπλωσε για λίγο μαζί μου...το κορίτσι μου...αυτή η στιγμή με παρηγορεί λίγο γιατί ένιωσε ευτυχία που ήταν κοντά μου και δεν έφυγε παραπονεμένη και γιατί κι εγώ ένιωσα ευτυχία...είναι μια γλυκιά τελευταία ανάμνηση...

Όσο για τους ανθρώπους που λες "δεν την αγαπούσαν όλοι" δεν δικαιολογείται μια τέτοια πράξη...δεν υπήρχε λόγος να της κάνουν κακό, αν τους ενοχλούσε θα μπορούσαν απλά να τη διώξουν...όποιος φτάνει σε τέτοιο σημείο είναι αχαρακτήριστος για μένα...

Θέλω να μιλήσω κι άλλο αν και πέρασαν μέρες κι αν θέλει κάποιος ας απαντήσει, αλλιώς δεν πειράζει τουλάχιστον θα ξεσπάσω...

Από τη μέρα που πέθανε κατά διαστήματα νομίζω πως ακούω το νιαούρισμα της αλλά χθες ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι το άκουσα...ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια, ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια αλλά με τρελαίνει, με στεναχωρεί γιατί ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια και γιατί ακούω κάτι που δεν υπάρχει! Και σήμερα το πρωί πριν σηκωθώ είχα την εικόνα της στα μάτια μου όπως την είδα τελευταία φορά πεσμένη κάτω...ο γιατρός μου είπε να θυμάμαι τις ωραίες στιγμές αλλά δεν μπορώ να το κάνω, έχω την εικόνα που είπα στα μάτια μου...δεν αντέχω άλλο... :(

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Θέλω να μιλήσω κι άλλο αν και πέρασαν μέρες κι αν θέλει κάποιος ας απαντήσει, αλλιώς δεν πειράζει τουλάχιστον θα ξεσπάσω...

Από τη μέρα που πέθανε κατά διαστήματα νομίζω πως ακούω το νιαούρισμα της αλλά χθες ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι το άκουσα...ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια, ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια αλλά με τρελαίνει, με στεναχωρεί γιατί ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια και γιατί ακούω κάτι που δεν υπάρχει! Και σήμερα το πρωί πριν σηκωθώ είχα την εικόνα της στα μάτια μου όπως την είδα τελευταία φορά πεσμένη κάτω...ο γιατρός μου είπε να θυμάμαι τις ωραίες στιγμές αλλά δεν μπορώ να το κάνω, έχω την εικόνα που είπα στα μάτια μου...δεν αντέχω άλλο... :(

---

νιααααααααααααααααααου!!

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

νιααααααααααααααααααου!!

---

Πολύ αστείο...

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

κυκνε, πως εισαι με το θεμα της γατουλιτσας σου; το ξεπερασες εστω και λιγακι; γιατι δεν βαζεις στα μπαλκονια σου αυτο το πλαστικο πλεγμα που βαζουν στα καγκελα για τα παιδακια κλπ; το λεω επειδη ειδα πως εχεις κι αλλες γατες στο σπιτι...ποτε δεν ξερεις τι θα κανουν την επομενη στιγμη ... :(

---

Λιγάκι ναι αλλά και πάλι πονάει... :( Κι όταν λέω λιγάκι εννοώ ότι δεν κλαίω συνέχεια όπως τις πρώτες μέρες κι ότι κατάφερα επιτέλους να κορνιζώσω μια φωτογραφία της (τις πρώτες μέρες δεν άντεχα ούτε να τις κοιτάξω κι ακόμα δεν έχω μπορέσει να δω αυτές που έχω στον υπολογιστή ώστε να εκτυπώσουμε μερικές που θέλει η μαμά μου...δεν νιώθω αρκετά δυνατή, νομίζω ότι θ' αρχίσω να κλαίω πάλι...)
Όσο γι' αυτό που λες με το πλαστικό πλέγμα είναι καλή ιδέα, σ' ευχαριστώ!
Επίσης, έχω αφήσει τα πράγματα της ακριβώς όπως ήταν στο δωμάτιο μου, δεν έχω πειράξει τίποτα και μου λείπει τόσο πολύ...είναι στιγμές που την αναζητάω σαν να περιμένω ότι θα την βρω κάπου, δεν ξέρω, ούτε εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό το συναίσθημα...

Quote:

---

Originally Posted by Deleted-member-18-05-2015

νιααααααααααααααααααου!!

---

Μα καλα τοσο ηλιθιος εισαι ???? τι να πω...σαν δεν ντρεπεσαι...

δυστυχως τα κατοικιδια εχουν μικροτερο προσδοκιμο οριο ζωης , αλλα και παλι ποναμε οταν τα χασουμε .........εχω χασει 4 γατες .....

Λυπάμαι πολύ Κύκνε, για την απώλειά σου.