Έκανα άραγε το σωστό...?

Γειά σε όλους!Το θέμα έχει ως εξής...έχω γνωρίσει κάποιον το τελευταίο τρίμηνο,ο οποίος όμως σπουδάζει στο εξωτερικό.Για άγνωστους λόγους,με το άτομο αυτό ξεκινήσαμε μία καθημερινή επαφή,η οποία άρχισε να γίνεται κατά κάποιον τρόπο απαραίτητη..εδώ και πόσο καιρό λοιπόν σχεδιάζουμε πως και πως να έρθει το καλοκαίρι για να έρθει Ελλάδα και να δούμε αν και απο κοντά θα μας προκύψει κάτι.Το πρόβλημα είναι οτί ενώ νιώθω ότι έχουμε έρθει αρκετά κοντά με το συγκεκριμένο άτομο,φοβάμαι μήπως το καλοκαίρι δεθώ πολύ μαζί του συναισθηματικά και μετά δεν ξέρω τί να κάνω...Ο ίδιος δε φαίνεται να είνια θετικός στην απόσταση,δεν μου το αποκλείει,ωστόσο τείνει προς το αρνητικό...έτσι κι εγώ πήρα την αποφαση να κόψω επαφές μαζί του για να μη βρεθώ και καθόλου μαζί του το καλοκαίρι,έτσι ώστε να μην υπάρχει καν το ενδεχόμενο να πληγωθω....δεν ξέρω εάν ήταν η σωστή απόφαση,ξέρω όμως ότι μου λείπει....αλλά νομίζω ότι έκανα το σωστό,έτσι ώστε να μην πληρώνω όλους αυτούς τους συναισθηματισμούς στο μέλλον στο δεκαπλάσιο...Ποιά είναι η γνώμη σας?

Βεβαίως και έκανες το σωστό, εφόσον το ζητούμενο είναι να αποφεύγεις να ζήσεις. Ακόμη σωστότερο θα ήταν να μπεις σε μια αποστειρωμένη γυάλα και να βλέπεις τους άλλους να ζούνε, να ερωτεύονται, να χαίρονται αλλά και να πληγώνονται, να πονάνε και πάλι από την αρχή. Κι εσύ να περιμένεις την κατάλληλη και ασφαλή συνθήκη που θα έρθει για να βγεις από τη γυάλα και δεις πώς είναι η ζωή. Όμως, ξέρεις, για κάποιους δεν έρχεται ποτέ αυτή η στιγμή. Στο μεταξύ, η ζωή έχει περάσει. Και πεθαίνουν από ασφυξία ή βαρεμάρα.
Προσωπικά, ανήκω στο άλλο άκρο. Οι περισσότερες μαγικές στιγμές που έχω ζήσει προέκυψαν επειδή δεν έκανα το "σωστό".

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Βεβαίως και έκανες το σωστό, εφόσον το ζητούμενο είναι να αποφεύγεις να ζήσεις. Ακόμη σωστότερο θα ήταν να μπεις σε μια αποστειρωμένη γυάλα και να βλέπεις τους άλλους να ζούνε, να ερωτεύονται, να χαίρονται αλλά και να πληγώνονται, να πονάνε και πάλι από την αρχή. Κι εσύ να περιμένεις την κατάλληλη και ασφαλή συνθήκη που θα έρθει για να βγεις από τη γυάλα και δεις πώς είναι η ζωή. Όμως, ξέρεις, για κάποιους δεν έρχεται ποτέ αυτή η στιγμή. Στο μεταξύ, η ζωή έχει περάσει. Και πεθαίνουν από ασφυξία ή βαρεμάρα.
Προσωπικά, ανήκω στο άλλο άκρο. Οι περισσότερες μαγικές στιγμές που έχω ζήσει προέκυψαν επειδή δεν έκανα το "σωστό".

---

πες τα χρυσοστομη.
κι εγω επισης...

Ακριβως οπως σου ειπαν τα κοριτσια απο πανω.Αποφευγεις αυτο που θες και στο τελος μενουν καταλοιπα και απωθημενα.
Δεν χρειαζεται να περασεις αλλο ακρο,αυτο της αυτοκαταστροφης, αλλα δεν χρειαζεται και να μην μπαινεις σε σχεσεις μονο και μονο απο φοβο μην πληγωθεις.
Και επειδη φανταζομαι οτι αυτη σου η ταση να αποφευγεις καταστασεις δεν περιοριζεται στον ερωτικο τομεα μονο, θα σου ελεγα για αρχη να προσπαθησεις να μην προδικαζεις καταστασεις και να ανοιχτεις λιγο σε επιλογες που σου φαινονται επικινδυνες ή επιπονες.
Μπορει να βγεις κερδισμενη.

Ναι βρε παιδιά, αλλά άμα ο άλλος έχει ήδη πει ότι δεν είναι της σχέσης εξ αποστάσεως?
Εγώ αυτό κατάλαβα.

Δηλαδή, συμφωνώ, μην φοβάσαι να ζήσεις όμορφες στιγμές, αλλά άμα το βλέπεις ότι δεν τραβάει? Γιατί να περάσεις ένα τέλειο καλοκαίρι με κάποιον και να κόβεις φλέβα τον χειμώνα? Γιατί να μην στοχεύσεις σε σχέσεις με καλύτερη προοπτική από την αρχή?

Και επίσης, τελικά αυτός στην απόφασή σου να κόψεις τι έκανε? Απλά το δέχτηκε? Παίζει ρόλο και το πόσο θα το προσπαθήσει κι εκείνος.

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Γιατί να περάσεις ένα τέλειο καλοκαίρι με κάποιον και να κόβεις φλέβα τον χειμώνα?

---

Γιατι ποτε δεν ξερεις πως θα εξελιχθει μια σχεση.
Η καλυτερη σχεση της ζωης μου δεν ξεκινησε με προοπτικη, αλλα ως one night stand και ολα εδειχναν οτι δεν θα συνεχιστει αλλα η πορεια αποδειχτηκε τελειως διαφορετικη.
Αν δεις καπου απο πανω λεω να μην φτασει στην αυτοκαταστροφη,αλλα και να μην αποφευγει καταστασεις λογω φοβου.Να υπαρχει ισορροπια με λιγα λογια.
Για να δεις αν αξιζει κατι πρεπει πρωτα να δοκιμασεις, και οχι να κοβεις την εποκοινωνια με την μια.
Δηλαδη αν κρατουσε μια επαφη και υπηρχε και μια συναντηση τι θα μπορουσε να συμβει?

Σε ποιο στάδιο των σπουδων του ειναι? τελιεώνει σύντομα ή έχει πχ άλλα δυο χρονια, μεταπτυχιακα κλπ? Αν τελειώνει σύντομα προχώρα όπως σου λένε πιο πάνω, αν όμως αργεί θα κρατάς τον εαυτο σου δεμένο από τη μια και στερημένο απ την άλλη?
Ο ίδιος απ ότι λες δεν ειναι θετικός στην απόσταση, σα να σου λέει δε δεσμεύομαι, δεν μπορω σχέση που η συντροφος δε θα ναι κοντα μου, ειμαι ελεύθερος να κάνω ότι θέλω. Ο εντονος συναισθηματισμός είναι εσενα που κατέχει κι όχι αυτον.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

...
Δηλαδη αν κρατουσε μια επαφη και υπηρχε και μια συναντηση τι θα μπορουσε να συμβει?

---

Το πιθανότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι η κατάρευση της δικής μας εξιδανίκευσης.
Ο φόβος της dream προέρχεται από τη δίψα να πλάθει ιδανικά σενάρια. Τέτοια που καθιστούν τον άλλο σάν την μοναδική οδό πλήρωσης και ευτυχίας πολύ πρίν τον ζήσουμε.


@dream:
Εάν αυτό έχει ήδη ξανασυμβεί στο παρελθόν πρίν μπείς γιά τα καλά στο τρυπάκι φρόντιζε όσο μπορείς να εκλογικεύεις την συμπεριφορά του. Ένα φιλί μπορεί να είναι απλά ένα φιλί σε κάθε μία που συναντά στην επόμενη γωνία και όχι απόδειξη αιώνιας αφοσίωσης. Αν νομίζεις πως θα σου είναι βατή η περίοδος αναμονής, ...ζήσ'το.

Χθες επικοινωνησε μαζι μου,προσπαθωντας να με μεταπεισει για την αποφαση μου,λεγοντας μου οτι περιμενω τον πριγκηπα στο ασπρο αλογο και οτι δεν τολμαω,δεν παιρνω ρισκα,κτλ κτλ....δεν καταλαβαινει ομως οτι εγω εχω αναπτυξει συναισθηματα απεναντι του....το θεωρει μαλλον απιθανο....τι να πω....ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει...με ρώτησε ξανα λοιπον αν εγω θα διατηρουσα ποτε μια τετοια σχεση και του ειπα οτι εαν πραγματικα αυτο το ατομο με αγγιζε,θα το προσπαθουσα...και αυτος αρχισε να μου λεει οτι η ζωη δεν ειναι ρομαντικη ταινια που ολοι στο τελος ειναι ευτυχισμενοι και οτι ακομη και αν υπαρχει αγαπη,λογω της αποστασης φθειρεται....του ειπα λοιπον οτι οκ....συνεχισε να ζεις με τον ρεαλισμο σου και βρες την συντροφο σου απο το διπλανο κτηριο και εγω θα ζω με τον ρομαντισμο μου και αν ειναι θα βρω τον συντροφο μου απο ακομη πιο μακρια (οπως καταλαβαινετε ηταν ειρωνικο ολο αυτο).Εν τελει του ευχηθηκα καλη τυχη απο δω και περα και αυτος αρχισε να μου λεει οτι εγω την χρειαζομαι περισσοτερο απο αυτον και οτι κανω λαθος,και οτι φταιω εγω και μονο εγω που τελικα αυτη η σχεση δε θα προχωρησει ποτε και γενικα οτι ολο αυτο γινεται καθαρα και μονο απο δικη μου αποφαση και επιλογη...μου ζητησε ως παρακληση να μην τον σβησω απο το msn γιατι λεει δεν ειμαστε εχθροι,μπορουμε που και που να τα λεμε,αλλα δεν καταλαβαινει οτι εμενα αυτο με δυσκολευει....του ειπα,δε θελω να ειμαστε ούτε φίλοι,ούτε γνωστοί...και στο τελος θύμωσε πολύ μαζί μου και μου ειπε οτι δεν προκειται να σε παρακαλάω άλλο,κάνε ό,τι θες,το βρίσκει λέει απαράδεκτο όλο αυτό και πολύ τραβηγμένο...

Για να είμαι ειλικρινής howtodream, κι εγώ το βρίσκω λίγο τραβηγμένο :) Τόσες συζητήσεις και σενάρια χωρίς να έχετε βρεθεί από κοντά με τον άνθρωπο? ΘΑ κάναμε αυτό, ΑΝ συνέβαινε εκείνο, ΜΗΠΩΣ γίνει το άλλο κλπ κλπ....? Εγώ θα σου έλεγα να αφεθείς λίγο στη ροή των πραγμάτων και κατόπιν να συζητάς, αν χρειαστεί, με δεδομένα κι όχι με υποθέσεις.

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

με ρώτησε ξανα λοιπον αν εγω θα διατηρουσα ποτε μια τετοια σχεση και του ειπα οτι εαν πραγματικα αυτο το ατομο με αγγιζε,θα το προσπαθουσα...και αυτος αρχισε να μου λεει οτι η ζωη δεν ειναι ρομαντικη ταινια που ολοι στο τελος ειναι ευτυχισμενοι και οτι ακομη και αν υπαρχει αγαπη,λογω της αποστασης φθειρεται...

---

Δηλαδή στην ουσία σου είπε ότι έχει προεξοφλήσει ότι η σχέση θα φθαρεί λόγω απόστασης, αλλά ας "περάσουμε καλά" κανα μηνάκι το καλοκαίρι...
Ότι φάμε κι ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ*λος μας? Έ όχι ρε παιδιά.

Ακριβώς kuxumuxu!!!Χαίρομαι που με καταλαβαίνεις....κι εγω αυτό ακριβώς κατάλαβα....ας περάσουμε καλά το καλοκαίρι να έχουμε και καποια να γ.....και μετά ο καθένας στον δρόμο του΄...και δε λέω,αν γουστάρεις τέτοια φάση,οκ,μαζί σου,μόνο που εγω σε αυτη τη φάση της ζωής μου θέλω αλλα πραγματα....θέλω να νιωσω δυνατα συναισθηματα....εχω βαρεθει τις επιπολαιες και περιστασιακες σχεσεις.....στην τελικη αν θελω απλα να κανω σεξ,μπορω καθε βραδυ να κανω και με αλλον....οχι επειδη ειμαι ουαου καμια θεα,απλα επειδη ειναι το μονο ευκολο..

howtodream ασε τα dreams και μπες στη ζωη

εφοσον λες οτι εισαι συνειδητοποιημενη στο τι θες απο τη ζωη σου γιατι αρχισες ολο αυτο το σκηνικο με εναν που μενει τοσο μακρια? Δεν εισαι τοσο συνειδητοποιημενη οσο λες! Καιρος παντως να αφησεις τα ονειρα τα μακρινα, και να αρχισεις απο κατι πιο κοντικο και χειροπιαστο.

Βασικά όλο αυτό ξεκίνησε τελείως για το χαβαλέ και για να περνάει η ώρα,δεν περίμενα να με οδηγησει εκει....δεν ξερω αν φταίει η κατάθλιψη που έχω τον τελευταίο χρόνο και με οδήγησε στο να δεθώ με καποιον που δεν ξερω καλα,ίσως να ηταν μια εσωτερικη μου αναγκη,ημουν και χωρισμενη και μαλλον βρηκα καποιου ειδος καταφυγιο εκει....δικαιολογιες ισως ολα αυτα....ξερω ομως οτι μου λειπει...αλλα πρεπει να βαλω τη λογικη οπως λετε κι εσεις και να προσγειωθω στη ζωη και στην πραγματικοτητα....μαλλον οντως η ζωη δεν ειναι ρομαντικη ταινια...

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Ακριβώς kuxumuxu!!!Χαίρομαι που με καταλαβαίνεις....κι εγω αυτό ακριβώς κατάλαβα....ας περάσουμε καλά το καλοκαίρι να έχουμε και καποια να γ.....και μετά ο καθένας στον δρόμο του΄...και δε λέω,αν γουστάρεις τέτοια φάση,οκ,μαζί σου,μόνο που εγω σε αυτη τη φάση της ζωής μου θέλω αλλα πραγματα....θέλω να νιωσω δυνατα συναισθηματα....εχω βαρεθει τις επιπολαιες και περιστασιακες σχεσεις.....στην τελικη αν θελω απλα να κανω σεξ,μπορω καθε βραδυ να κανω και με αλλον....οχι επειδη ειμαι ουαου καμια θεα,απλα επειδη ειναι το μονο ευκολο..

---

Δεν είναι ότι τα είχατε και ξαφνικά σας χωρίζει η απόσταση για χ-ψ λόγους. Είναι ότι από την αρχή αυτός λέει ότι δεν του πάει η απόσταση, άρα όντως θέλει μόνο να περάσει καλά το καλοκαίρι.

Το θέμα είναι όντως εσύ τι θες. Αν θες κι εσύ να περάσεις καλά, βουρ!!!
Αν ψάχνεις κάτι άλλο... λέω να μην αρχίσεις αυτό. Γιατί αν όλο το καλοκαίρι είσαι με αυτόν, τότε δεν θα δεις το κάτι άλλο, και πάνω σου να πέσει.

Πολυ ωραια ολα οσα γραφτηκαν παραπανω, ομως εγω απλα θα σου πω ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΣΟΥ! Κανενας δεν ξερει τι σκεφτεσαι,τι νιωθεις και τι θες κατα βαθος! Υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν παραδεχομαστε οτι τα σκεφτομαστε ουτε στον ιδιο μας τον εαυτο! Δεν θα σου πω αν εκανες το σωστο ή επραξες λαθος! Σημασια για εμενα εχει μονο οτι ακους τον εαυτο σου και εκανες αυτο που πιστευες οτι ηταν καλυτερο για εσενα! Και αν κανεις λαθος, στο τελος οι ευθυνες πεφτουν μονο σε εσενα! Δεν θα εχεις καποιον να ριξεις το φταιξιμο επειδη απλα ο δυσμοιρος σε συμβουλεψε! ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΤΑ ΛΑΘΗ, ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΣΤΑ. Προσφατα καπου διαβασα, οτι ολοι εχουμε ενα ενστικτο που παντα μας λεει τι ειναι το καλυτερο για εμας! Σαν μια φωνη μεσα στο μυαλο μας...Απλα καποιοι δεν το ακουνε ποτε! Δεν ξερω αν φοβασαι γενικα να μην πληγωθεις...Σκεψου ομως οτι ετσι τουλαχιστον ζεις! Θα ηταν καλυτερο αν ησουν θωρακισμενη και κενη απο συναισθηματα? Για εμενα τετοιου ειδους ανθρωποι εχουν πεθανει και απλα δεν το εχουν καταλαβει...Αγαπη, μισος, χαρα, λυπη, ευτυχια και αλλα πολλα ακομα...ολα ειναι καλο να τα ζεις εντονα οταν ερχονται στην ζωη σου...γιατι ολα συμβαινουν για καποιον λογο και κατι εχεις σιγουρα να μαθεις απο αυτα! Καλη δυναμη!