απορω με μερικους ανθρωπους

ειχα μια σχεση με εναν ανθρωπο ο θεος να τον κανει νομιζα πως ηταν διαφορετικος για πρωτη φορα ενω πιστευα πως οι περισσοτεροι ειναι βλακες μου λεγανε να μην δεθω ωραια κρατησα τον εαυτο μου τους 3 πρωτους μηνες μετα αφεθηκα ενιωσα τοσο χαρουμενη περνουσαμε μαζι παρα πολλες ωρες σχεδον καθε μερα μαζι τον ειχα ερωτευθει παρα πολυ τελικα ειχαμε μια ατυχια εμεινα εγκυος με το που το μαθαμε δεν σηκωνε τηλεφωνα δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο ασχημα ενιωσα εκεινη την φαση τελικα την ημερα που εκανα διακοπη κυησης εκεινος ηταν εκει μετα απο 3 μερες ομως με χωρισε με ενα μηνυμα λεγοντας μου πως δεν μπορουμε να ημαστε μαζι γτ ηταν πλεον με την πρωην του εγω πειτε που πως θα μπορουσα να νιωσω ???σαν σκουπιδι κ λιγα λεω ενιωσα σαν αντικειμενο που δεν εχει αισθηματα που μπορουν να του κανουν το οτιδηποτε χωρις αυτο να αντιδρασει ...μετα απο αυτο ξανα συναντιθηκαμε και μου ελεγε πως ηθελε να ξανα ειμαστε μαζι ομως εγω πλεον πραγματικα ενιωθα ενα κενο λες και εχω μουδιασει συναισθηματικα με πονεσε τοσο πολυ που πραγματικα δεν μπορουσα αλλο ...τωρα ειναι ακομα με την πρωην του που ηταν μαζι 5 χρονια απορω ποσες φορες την εχει κερατωσει ποσες φορες την εχει πληγωσει γιατι ειναι ενας περιεργος χαρακτηρας καποτε μου ειχε πει πως και η πρωην του ειχε κανει εκτρωση και τον ειχα ρωτησει καλα και πως μπορεσες να την αφησεις ???τωρα δεν απορω εδω αφησε εμενα μετα απο 3 μερες ...γιατι μερικοι ανθρωποι δεν καταλαβαινουν πως αυτο που εχουν δεν ειναι αγαπη αλλα αρρωστια ....εγω δεν μπορεσα να γυρισω πισω σε εναν ανθρωπο που μου εκανε τοσο μεγαλο κακο και μην μου πειτε πως ενας τετοιος ανθρωπος στην αλλη κοπελα θα ειναι ενταξει αυτο δεν ισχυει ...θα σας πω την αληθεια εγω εχω χασει πλεον τον εαυτο μου με ολο αυτο δυστυχως κατηγορω τον εαυτο μου που τα επαθα αυτα με εχει καταρακωσει με εχει βυθησει αρκετα εχω εδω και ενα μηνα περιπου που εχω κλειστει στο σπιτι μου δεν απανταω σε κινητα ...πλεον θελω να μεινω μονη μου δεν θελω να βλεπω ανθρωπο ουτε και να μιλησω τους γονεις μου τους εχω τρελανει....θελω απλα να παω καπου και να μαι μονη μου χωρις κανεναν ετσι ουτε θα κανω κακο σε κανεναν ουτε και κανενας θα με πληγωσει ....αληθεια πως τετοιοι ανθρωποι συνεχιζουν την ζωη τους χωρις να εχουν τυψεις?και πως ενας ανθρωπος φτανει σε αυτο το σημειο να κανει τοσο κακο ....την τελευταια φορα που συναντιθηκαμε μου ελεγε πως εμεις οι 2 δεν μπορουμε να μην ειμαστε μαζι και κιολας με ρωταγε γιατι να μην ειμαστε μαζι... μα με ρωταει αφου με παρατησε μετα απο αυτο ...σοβαρα σας μιλαω μου γ...σε την ψυχολογια τουλαχιστον δεν γυρισα πισω ....αλλα πλεον δεν αντεχω ουτε τον εαυτο μου ....ειμαι κοπελα απλα ειχα κανει γρηγορη εγγραφη και εγραψα αγνωστος

ε συμβαινουν αυτα αμα δεν προσεχεις, φαντασου να ειχες κρατησει το μωρο και να επρεπε να μεινεις μαζι του μια ζωη

Καταλαβαίνω οτί έχεις πληγωθεί αλλά έχεις ένα σωρό θετικά! 1ον είχατε σχέση λίγους μήνες και πάλι καλά, 2ον δεν κράτησες το παιδί, 3ον είδες τι άνθρωπος είναι.
Όσο για την άλλη κοπέλα δεν νομίζω οτί θα πρέπει να σε απασχολεί και να σε νοιάζει. Να νοιάζεσαι για σένα... Όλοι μας κάνουμε λάθη αρκεί να τα βλέπουμε, να μαθαίνουμε από αυτά και να προχωράμε μπροστά...

εγω παλι απορω που ειναι η ωριμοτητα σε αυτες τις καταστασεις!! Μια εκτρωση δεν ειναι απλο πραγμα , αυτο θα επρεπε να σκεφτεσαι και οχι τον μαλακα τον αλλον που στην τελικη την δουλεια του εκανε..και καλα μαλιστα , γιατι οπως ολοι γνωριζουμε, δεν φταινε οι αντρες αμα εμεις ειμαστε αμυαλες και αδυναμες και πεφτουμε με το παραμικρο... ;)

με πληγωσε παρα πολυ ...θα θελα να του κανω και γω κακο αλλα δυστυχως δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος ...απλα πιστευω πως το σωστο εστω και αν ενιωθε πιεσμενος η οτι δεν υπηρχε πια συναισθημα θα πρεπε να κατσει γιατι ρε γαμωτο υπαρχει κ μια ανθρωπια ακομα και στις μερες μας ....εγω τουλαχιστον αυτο θα κανα ....και ειμαι ακομα μικρη 20 χρονων σου λενε ελα μωρε εχεις να ζησει ερωτες εγω τωρα πια δεν θελω κανεναν ερωτα δηλαδη ο επομενος τι χειροτερο θα μου κανει ?

καλα οι πρωην ειναι το λιγοτερο...Μια μαλακια που κολλαει στο κεφαλι μας ειναι χωρις ουσιαστικο λογο!! Αν ο αλλος θελει εσενα , θελει εσενα!!! Αν θελει την πρωην , θελει εκεινη παει και τελειωσε!!!

Quote:

---

Originally Posted by agnwstos

με πληγωσε παρα πολυ ...θα θελα να του κανω και γω κακο αλλα δυστυχως δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος ...απλα πιστευω πως το σωστο εστω και αν ενιωθε πιεσμενος η οτι δεν υπηρχε πια συναισθημα θα πρεπε να κατσει γιατι ρε γαμωτο υπαρχει κ μια ανθρωπια ακομα και στις μερες μας ....εγω τουλαχιστον αυτο θα κανα ....και ειμαι ακομα μικρη 20 χρονων σου λενε ελα μωρε εχεις να ζησει ερωτες εγω τωρα πια δεν θελω κανεναν ερωτα δηλαδη ο επομενος τι χειροτερο θα μου κανει ?

---

Τα ίδια θα σου πω και εγώ... Είσαι μικρή και έχεις να ζήσεις πολλούς έρωτες ακόμα! Μην στεναχωρίεσαι για ανθρώπους που δεν αξίζουν. Και δεν αξίζει καν να σκέφτεσαι οτι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να φερθεί όπως θα ήθελες, δεν έχει κανένα νόημα αυτό. Ο καθένας είναι διαφορετικός και μπορεί να έχουμε ανθρώπινη υπόσταση αλλά ΔΕΝ είμαστε όλοι άνθρωποι, έχουμε και ζώα. Μην απορήσεις και μην αναρωτηθείς γιατί δεν θα καταλήξεις πουθενα γλυκειά μου.
Απλά πάρε το μάθημά σου και την επόμενη φορά απλά πρόσεχε καλύτερα... Πάρτο σαν μια εμπειρία!

λοιπον περα απο αυτο που μου εχει συμβει που σας περιεγραψα παρα πανω παντα ημουν παρα πολυ ανασφαλης αυτο το διεκρινα απο τα 15 τοτε ημουν παρα πολυ κλειστη και δεν μιλουσα και παρα πολυ με τον καιρο καπως ισως να το ξεπερασα ...ωστοσο απο τα 15 μεχρι τα 20 απεφευγα συναντησεις με ατομα γιατι δεν ηθελα να βρεθω παλι στην θεση να μην μιλαω πολυ γιατι γενικα οταν συνανταω καινουριους ανθρωπους με πιανει ενας κομπος και δεν πολυ μιλαω ....γενικα αισθανομαι πως δεν εχω την ζωντανια των συνομιλικων μου δεν τσαλακωνομαι δεν κανω και παρα πολυ πλακα οχι γιατι δεν το θελω αλλα γιατι δεν μου βγαινει ...πιστευω πως ειμαι βαρυς σαν χαρακτηρας ποτε δεν αγαπουσα τον εαυτο μου πολλες φορες εκλαιγα γιατι δεν μου αρεσα σαν χαρακτηρας ...ξερετε οταν ο αλλος δεν μιλαει πολυ οι αλλοι του λενε γιατι δεν μιλας αα εισαι υπουλος ανθρωπος μεσα στην κακια ...και αναρωτιεμαι αφου αυτο το κουβαλαω 5 χρονια θα μαι για παντα ετσι ?? για αυτο ολα οσα μου συμβαινουν κατηγορω μονο τον εαυτο μου ...πηγα σε ψυχολογο και μου ειπε δεξου τον εαυτο σου εγω θα ηθελα να μαι αλλιως μεσα στην ζωντανια να κανω χαβαλε και να ειμαι μεσα στην ομιλια δυστυχως δεν ειμαι ετσι ...φοβαμαι πολυ τους ανθρωπους την ζωη αλλα πιο πολυ εμενα ....γιατι αν εγω δεν αγαπαω εμενα πως οι αλλοι θα μπορεσουν να με αγαπησουν ...για αυτο μαζι με τις ανασφαλειες μου και αυτο το γεγονος βυθιστηκα πολυ ...περα απο αυτα χασει και τον αδερφο μου που τον αγαπουσα τοσο και τον θεωρουσα πολυ πιο δυνατο απο μενα τον ειχα σαν προστατη εναν ανθρωπο στηριγμα .... ειναι πολλα μαζι ρε γαμωτο αντεχεις δειχνεις δυναμη και λες προχοραω ε ερχονται και οι στιγμες που λυγιζεις και φτανεις πατο ....

Μην φοβάσαι οτι θα είσαι πάντα έτσι. Και εγω κάποτε δεν ένιωθα οτί κολλάω με τους ανθρώπους και ένιωθα όπως και εσύ, δεν πολυμιλούσα, δεν μπορούσα να γίνω αστεία, να είμαι μέσα στο πνεύμα της παρέας. Και αυτό γιατί δεν ήθελα να τραβάω την προσοχή και φοβόμουν να τσαλακωθώ. Μετά τα 20 είπα να προσπαθήσω να αποδεχτώ τους ανθρώπους και να σταματήσω να φοβάμαι... τώρα είμαι πολύ διαφορετική, έχω απελευθερωθεί, κάνω πλάκες κλπ κλπ. Τελικά όταν θέλεις κάτι το καταφέρνεις και εγώ το ήθελα και το κατάφερα. Αλλά να ξέρεις οτι δεν μπορούμε να κολλάμε παντού. Υπήρχαν περιπτώσεις που κάποιοι δεν μου έβγαζαν ούτε συζήτηση να κάνω μαζί τους.. απλά δεν κολλάνε οι ενέργειες.

Quote:

---

Originally Posted by agnwstos

λοιπον περα απο αυτο που μου εχει συμβει που σας περιεγραψα παρα πανω παντα ημουν παρα πολυ ανασφαλης αυτο το διεκρινα απο τα 15 τοτε ημουν παρα πολυ κλειστη και δεν μιλουσα και παρα πολυ με τον καιρο καπως ισως να το ξεπερασα ...ωστοσο απο τα 15 μεχρι τα 20 απεφευγα συναντησεις με ατομα γιατι δεν ηθελα να βρεθω παλι στην θεση να μην μιλαω πολυ γιατι γενικα οταν συνανταω καινουριους ανθρωπους με πιανει ενας κομπος και δεν πολυ μιλαω ....γενικα αισθανομαι πως δεν εχω την ζωντανια των συνομιλικων μου δεν τσαλακωνομαι δεν κανω και παρα πολυ πλακα οχι γιατι δεν το θελω αλλα γιατι δεν μου βγαινει ...πιστευω πως ειμαι βαρυς σαν χαρακτηρας ποτε δεν αγαπουσα τον εαυτο μου πολλες φορες εκλαιγα γιατι δεν μου αρεσα σαν χαρακτηρας ...ξερετε οταν ο αλλος δεν μιλαει πολυ οι αλλοι του λενε γιατι δεν μιλας αα εισαι υπουλος ανθρωπος μεσα στην κακια ...και αναρωτιεμαι αφου αυτο το κουβαλαω 5 χρονια θα μαι για παντα ετσι ?? για αυτο ολα οσα μου συμβαινουν κατηγορω μονο τον εαυτο μου ...πηγα σε ψυχολογο και μου ειπε δεξου τον εαυτο σου εγω θα ηθελα να μαι αλλιως μεσα στην ζωντανια να κανω χαβαλε και να ειμαι μεσα στην ομιλια δυστυχως δεν ειμαι ετσι ...φοβαμαι πολυ τους ανθρωπους την ζωη αλλα πιο πολυ εμενα ....γιατι αν εγω δεν αγαπαω εμενα πως οι αλλοι θα μπορεσουν να με αγαπησουν ...για αυτο μαζι με τις ανασφαλειες μου και αυτο το γεγονος βυθιστηκα πολυ ...περα απο αυτα χασει και τον αδερφο μου που τον αγαπουσα τοσο και τον θεωρουσα πολυ πιο δυνατο απο μενα τον ειχα σαν προστατη εναν ανθρωπο στηριγμα .... ειναι πολλα μαζι ρε γαμωτο αντεχεις δειχνεις δυναμη και λες προχοραω ε ερχονται και οι στιγμες που λυγιζεις και φτανεις πατο ....

---

πρωτον αν δεν προσεξεισ εσυ τον εαυτο σου κανεισ δε θα το κανει για σενα κ δε σ λεω να τον αγαπησεισ αλλα να τον προσεχεισ κανεισ δψεν αγαπαει τον εαυτο του οποτε δεν εισαι η μονη και κατα τα αλλα μην πεφτεισ με τα μουτρα αυτο μαθαινεται δεν ειναι δυσκολο βαλε και κανενα στοχο για αυτοβελτιωση και μια χαρα θα πανε ολα

φτανω να φοβαμαι σε σημειο που να μην πηγαινω σε καποιες συναντησεις με αλλα ατομα και το κανω χρονια αυτο ...ειχα διαβασει σχετικα με αυτο στο ιντερνετ κ το ονομαζαν κοινωνικη φοβια

παιδια πως γινεται να εχεις φτασει σε ενα κενο συναισθηματικα ?πλεον ειναι λες και δεν αισθανομαι τιποτα και αυτο ειναι κακο το ξερω αλλα μου συμβαινει ...μου λενε οτι νοιαζονται για μενα και μου το δειχνουν αλλα δεν με αγγιζει ...πλεον δεν με αγγιζουν τα συναισθηματα των αλλων ..εχω μουδιασει συναισθηματικα δεν ξερω πως να σας το εξηγησω...ειναι κακο αλλα δεν ξερω πως εφτασα εδω ...αισθανομαι ενα κενο

Quote:

---

Originally Posted by agnwstos

...πηγα σε ψυχολογο και μου ειπε δεξου τον εαυτο σου εγω θα ηθελα να μαι αλλιως μεσα στην ζωντανια να κανω χαβαλε και να ειμαι μεσα στην ομιλια δυστυχως δεν ειμαι ετσι ...φοβαμαι πολυ τους ανθρωπους την ζωη αλλα πιο πολυ εμενα ...

---

Φαίνεται πήγες στο λάθος ψυχολόγο. Είσαι σε ηλικία που αλλαγες στο χαρακτηρα ειναι ακόμα εφικτες. Η ψυχολογία έχει κάνει πρόοδο, έχει βρει τις μεθόδους όπου σταδιακα μπορείς να αλλάξεις ή τουλάχιστο να βελτιώσεις πτυχες του χαρακτηρα σου. Αν θες ρωτα εδω στο φορουμ, όλο και κατι περισσότερο ξερουμε από σενα.
Ο τύπος είτε σε ήθελε για να περνάει τον καιρό του, να είναι σε σχέση, πουλώντας σου αγάπες είτε είναι ανασφαλής, φοβιτσιάρης και ευθυνόφοβος παρά το ότι μπορει να σου παρίστανε τον άντρακλα και τον νταή. Σε κάθε περίπτωση σε κοροίδεψε. Φαινεσαι αγνος και άκακος χαρακτηρας, αυτος εκμεταλλεύτηκε την ανωριμότητα και την απειρεία σου στις σχέσεις, δόθηκες στον ενθουσιασμό της σχέσης, τον πίστεψες σαν χαρακτήρα. Άμα στα δύσκολα σου φερθηκε με αυτο τον απαισιο τροπο θα τον δεχτείς πίσω? Και δεν ειναι ευκολο να αποδεσμευτεις συναισθηματικα από καποιον ασχέτως τι σου προκάλεσε, ο χρονος επουλωνει τις πληγες. Σε κάθε περίπτωση μην κλείνεσαι στον εαυτο σου, να εισαι συνέχεια με ανθρωπους οι οποιοι νοιωθεις ότι σε αγαπουν και στους οποιους μπορεις να μιλήσεις και να σε βοηθησουν.

Ξεκινώ λέγοντας με ειλικρίνεια οτι είναι ασχημο αυτό που σου συνέβη...βέβαια τα άσχημα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε και να κοιτάμε μπροστά...ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός...άλλος είναι πιο κοινωνικός, άλλος λιγότερο και άλλος καθόλου...δεν πρέπει να κατακρίνεις τον εαυτό σου για αυτό...θα πάρει χρόνο να ξεπεράσεις αυτό που σου συνέβη αλλά προς θεού μην υποθηκεύσεις τη ζωή σου και μην νομίσεις ότι όλοι οι αντρες λειτουργούν με αυτό το τρόπο...για την εγκυμοσύνη έχεις και εσύ ευθύνη.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ:Είναι αδιανόητο την εποχή μας να μην γνωρίζετε η να αρνείστε τη χρήση προφυλακτικού ή να πείθεστε για σεξ χωρίς προφύλαξη όταν δεν υπάρχει επιθυμία εγκυμοσύνης...Εκτος από την εγκυμοσύνη υπάρχουν και τα σοβαρά νοσήματα που μπορεί να καταστρέψουν τις ζωές σας αλλά και τις ζωές άλλων...

1 θα σου πω... υπαρχουν και χειροτερα...
εγω ημουν με καποιον 3μιση χρονια. εμπλεξα μαζι του στα 17 μου. ημουν αφελης.. πιστεψα σε ολα οσα ειπε.. δεν τον αγαπησα ποτε αλλα τον φοβομουν..
με απατουσε, με χτυπυσε για να κανουμε σεξ, οταν δουλευα μου εκλεβε χρηματα για ενα χρονο απο το τραπεζικο μου λογαριασμο, μου εκοψε ολες τις φιλιες μου, με αφησε εγγυο και εκανα εκτρωση.. τελικα για να ησυχασω τον απειλησα οτι θα παω στην αστυνομια αν δε με αφησει ησυχη.. και εξαφανιστηκε..
και να σου πω τι λεω τωρα? φταιω εγω που ημουν αφελης... πηρα το μαθημα μου.. και δυσκολευτηκα να ξαναεμπιστευτω ανθρωπους.. με χαλασε τελειως.. αλλα φταιω εγω που αφεθηκα..

δε σου λεω οτι φταις.. αλλα ψαξε τα σημαδια που ειδες και αμελησες.. σιγουρα θα υπηρχαν.. οταν σου ειπε οτι η πρωην του ειχε μεινει εγκυος και την παρατησε πως αντεδρασες?
εμεινες μαζι του... γιατι? τον αγαπουσες? υπηρχε κατι που σε εκανε να μεινεις μαζι του?

εγω εμενα με αυτον τον ανθρωπο (που τοτε ημουν 17 και εκεινος 26) απο φοβο.. αφου με χτυπουσε και απειλουσε ... και και και..

Πως αντεδρασα ?αναρωτιομουν πως μπορεσε και την αφησε τον ειχα ρωτησει κιολας απαντηση δεν ειχα παρει....σαν κοπελα ενιωσα πολυ ασχημα εβαζα την θεση μου στην θεση της ..γιατι καθησα ?γιατι πριν τελικα μου φερθει ετσι και περα απο καποιες ασχημες συμπεριφορες του ..ηταν η πρωτη φορα που καποιος εδειχνε τοσο ενδιαφερον για μενα μιλουσαμε συνεχεια βλεπομασταν συνεχεια οταν ειχα προβληματα εκεινος ετρεχε για μενα παντα με ακουγε οτι ωρα και αν ηταν μου φεροταν με τρυφεροτητα με αγκαλιαζε συνεχεια με κοιτουσε στα ματια οταν μου μιλαγε οποτε ειχε χρονο ερχοταν σε μενα πολλες φορες παρατωντας τους φιλους του και αλλα πολλα ... αλλα ολα αυτα ειναι βλακειες απλα ενθουσιαστηκα πολυ και νομιζα πως και κεινος ενιωθε οπως εγω ...ναι το παραδεχομαι υπηρξα πολυ χαζη που αφεθηκα και τον πιστεψα φταιω σε πολλα αλλα ποτε δεν περιμενα πως θα μου φερθει ετσι τελειωνοντας το με ενα μηνυμα ...

να σου πω.. στην τελικη εκεινος εχασε...
αλλα αμα το στιλ του ειναι να γυρναει πισω στις πρωην.. μη το βρεις πολυ απιθανο να σου ξαναγυρισει πισω..
καλο βεβαια θα ειναι να τον αποριψεις οσο και αν σου λεει οτι αλλαξε..
γιατι το σιγουρο ειναι οτι οι χαρακτηρες των ανθρωπων δεν αλλαζουν.. (γνωμη μου)..

θα δωσεις μια μερα την αγαπη σου σε αλλον, που θα την αξιζει κιολλας..

ενα γομ@ρι κ μισο είναι απαπαπα τι τερ@ς τι τι τι ...δεν εχω λογια κ κάθεσαι κ κλεινεσαι για το απόλυτομ μηδεν Ε ΟΧΙ .Ανασκουμπώσου ηταν μια λαθος επιλογη ε! και σε ολους συμβαίνει σιγα μη παθεις για χαρη του μελανχολικο επεισόδιο ..μ'ακους απο σημερα χαίρεσαι για ενα πραγμα ,μωρε μη σου πω χοροπηδας απο τη χαρα σου, που ο θεος φύλαξε κ απαλάχτηκες απο τη σιγουρη δυστυχία ..