Καλησπερα σε ολουσ(οποιαδηποτε γνωμη δεκτη)
Καλησπερα....εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε που σταματησα να γραφω σε αυτο το φορουμ...παντως θελω να ευχαριστησω οποιονδηποτε με βοηθησε να τα παω καλυτερα...
Ο λογος ομωσ που ζητω γνωμεσ ειναι γιατι ειμαι πραγματικα απελπισμενος....εχω μια πολυ αγαπημενη ξαδερφουλα στην Αμερικη την οποια εχω δει μονο μια φορα για ενα μηνα αλλα απο κεινει τη στιγμη το δεσιμο ηταν απιστευτο προφανως γιατι απο τη πρωτη ματια καταλαβα οτι μπροστα μου εχω ενα κοριτσακι με τον ιδιο χαρακτηρα με μενα και μαλλον τα ιδια προβληματα..
Εχουν περασει δυο χρονια απο τοτε και συνεχιζουμε να μιλαμε ας ειναι καλα το ιντερνετ ομως το τελευταιο καιρο παει απο το κακο στο χειροτερο εχωντας περασει και γω απο κρισης πανικου και αγχους καταλαβα αμεσως τη γινοταν και προσπαθησα να βοηθησω..δυστηχως ομως οι γονεις της ποτε δε την πιστεψαν....
Τωρα ρα πραγματα ειναι χειροτερα απο ποτε δ ξερω αν ειναι καταθλιψη η σχιζοφρενεια δεν ιμαι και γιατρος...παντως η μικρη εχει να κοιμηθει μηνες...ακουει φωνες και ωλεπει φιγουρες που ολς λεει την οδηγουν στην αυτοκτονια..
Μιλοντας με τη γιατρο μου και ξεροντας απο οσα λεει η μικρη των χαρακτηρα των θειων μου μαλλον το να τους τηλεφωνησω θα κανει χειροτερα τα πραγματα...
Πραγματικα δε ξερω τι αλλο να κανω...δεν αντεχω αλλο να παλευω να τη κρατησω ζωντανη...ουτε αντεχω το αγχοσ οτι καποιος θα μου τηλεφωνησει και θα μου πει πεθανε...οποιαδηποτε ιδεα ειναι δεκτη δε σας κρυβω οτι θα δοκιμαζα ακομα και καποιου ειδουσ αμερικανικης υπηρεσιας προληψης η βοηθειας αλλα δε ξερω καμια
Συγγνωμη για το μεγεθος τοθ ποστ ελπιζω να μη το παραβλεψουν ολοι λογο ογκου