Ειναι λογικό που με πείραξε? :(
Τον τελευταίο χρόνο έχω πάρει λίγο βάρος εξαιτίας της κατάθλιψης,των φαρμάκων και της αρκετά καθιστικής ζωής που είχα τον πρώτο καιρό της διάγνωσης...Πλέον είμαι πολύ καλύτερα όσον αφορά τη διάθεση μου,ωστόσο έγινε κάτι που με πείραξε πολύ χθες.Βγαίνω εδώ και μια βδομάδα με έναν καινούργιο τύπο,με τον οποίο έχουμε πολύ καλή χημεία....χθες λοιπον μου έλεγε για το συνολάκι που φορούσα,πόσο πολύ του άρεσε....ε και αυτο ξερετε ως γυναικα που ειμαι εκεινη τη στιγμη με ανεβασε....και στο καπακι μου λεει....εαν εχανες και πολυ λιγα κιλα......θα ησουν απιστευτη κοπελα....πανεμορφη.....εκειν� � τη στιγμη παγωσα....δεν το περιμενα να μου το πει...και στη συνεχεια το σκεφτομουν ολη νυχτα.....γιατι σκεφτομουν απο μεσα μου οτι εαν αυτος δεν ειναι ευχαριστημενος με αυτο που βλεπει....τοτε γιατι βγαινει μαζι μου?με την προυποθεση να χασω πρωτα τα 5 κιλα?Σαφως υποθετω μου το ειπε συμβουλευτικα....αλλα εμενα με πειραξε απιστευτα....το θεωρησα πολυ αγενες και ξαφνικο,γτ δεν εχουμε τοοοοση πολυ οικειοτητα,ουτε καν καποια σχεση ακομα..