Γειά σας ρε παιδιά!
Σας γράφω γιατί έχω σκαλώσει άσχημα... Μου συνέβη κάτι που δεν το έχω ξαναπάθει. Βασικά το έχω ξαναπάθει αλλά όχι με κάποιον που δεν ξέρω!!!
Λέτε να έπαθα τον "κεραυνοβόλο"; Μακάρι να ξερα!
Πριν είκοσι μέρες περίπου είχα καθίσει με τη μάνα μου εντελώς τυχαία να φάμε σε ένα ψητοπωλείο-εστιατόριο. Μας σέρβιρε ένας νέος που απλά δεν μπορείτε να φανταστείτε το πόσο ωραίος είναι. Εγώ όπως καταλαβαίνετε ήμουν πολύ νορμάλ, με τη μάνα μου ήμουν άλλωστε, τι να κάνα, παραγγείλαμε λοιπόν, φάγαμε και όλα καλά και ήσυχα.
Κάποια στιγμή που λέτε η μάνα μου πάει στην τουαλέτα. Αυτός λοιπόν στήνετε απέναντί μου και με καρφώνει με το βλέμμα με νόημα. Χαμογελώ λιγάκι ντροπαλά, έρχεται η μάνα, πληρώνουμε και φεύγουμε.
Ύστερα από μερικές μέρες ξαναπάω εκεί με παρέα μια φίλη χωρισμένη (το λέω γιατί έχει σημασία)... Μόλις με βλέπει με καρφώνει πάλι και χαμογελάει, φάνηκε δηλ να με θυμάται. Εγώ όμως εκείνη την ημέρα δεν κατάφερα να του πιάσω κουβέντα γιατί η φίλη ήταν ψιλοχάλι, πιάσαμε να λέμε για το λεγάμενο και ξέρετε.
Ε λοιπόν, ωσπου ξαναπήγα στο μαγαζί χθες απογευμα!!! είχα μέρες να πάω... του ζήτησα το ένα, του ζήτησα το άλλο, δεν έγινε τίποτα... τυπικός τελείος.
Εγώ όμως κάτι εχω παθει, τον σκέφτομαι πολυ, πραγματικά δε μου έχει ξανασυμβεί αυτό με άγνωστο... νιώθω σα να τον ξέρω χρόνια.
Τί να κάνω;