τι συμβαινει τωρα ? γκρρρ

Γεια σας και παλιιι!! Θα ηθελα να σας πω κατι που μου συμβαινει για να μου πειτε αν μπορειτε και εσεις την αποψη σας ! Εκτος της διαταραχης πανικου,που πια πανικους δεν εχω,πολυ σπανια,ουτε σωματοποιηση στυλ ταχυπαλμιες κλπ,μονο μια ασταθεια μου εχει μεινει,εχω πολυ εντονα αποπραγματοποιηση (ειδικα οτν εχει πολυ κοσμο ή οτν αφαιρουμαι πολυ ωρα σε κατι ),βαρος στο στηθος και φοβο τρελας.Εκτος απο αυτο το γεγονος,επειδη αυθυποβαλλομαι πολυ εχω το <<χαρισμα>> και μπορω με το μυαλο μου να δημιουργω καταστασεις (πχ σκεφτομαι οτι ζαλιζομαι και ζαλιζομαι,σκεφτομαι οτι γυρω μου τ πραγματα δν ειναι αληθινα κ ετσι νμζω) Βεβαια,μπορω να τις διωξω σαν σκεψεις ...και μαζι ΚΑΠΩΣ τα συμπτωματα...Εκτος απο αυτο,οταν ειμαι εξω εχω συνεχεια σχεδον μια ανυσηχια ,περισσοτερο φοβο κ δεν μπορω ευκολα να ξεχαστω κ θελω να γυρναω σπιτι μου!(αγοραφοβια calling!) Το κυριο θεμα μου ομως ειναι το εξης...το βραδυ πριν κοιμηθω(περιπου 20 λεπτα πιο πριν απο οτι εχω υπολογισει μπορει κ παραπανω) γτ η αληθεια ειναι οτι εχω ανυσηχο υπνο ,παθαινω απο οτι μου ειπε κ ο ντοκτορ υπναγωγικες παραισθησεις,οι οποιες κρατανε 2 δευτερολεπτα και καταφερνουν μια χαρα να με ανυσηχησουν και να με κανουν να φοβηθω..ενω βρισκομαι σε επιπεδο συνειδητοτητας που λεμε...και αλλες φορες,ΠΑΛΙ το βραδυ οταν ξαπλωνω ωρες-ωρες ειναι παλι σαν για 2 δευτερολεπτα να ακουω δυνατα τις σκεψεις μου απο μεσα μου (ακομα κ μια ακυρη λεξη πχ καλα ,κοριτσι κ λοιπα !) Αυτο τωρα ας πουμε τι ειναι?? Λετε να ειναι τιποτα που να ΜΗΝ εχει σχεση με αγχος?Εχω περασει απο ολα τα σταδια...αλλα αυτο δεν το ειχα ποτε μου! Να σημειωθει επισης,οτι πολλες φορες,επειδη εχω φοβηθει με αυτα που διαβαζω στ ιντερνετ,εχω τα ματια μου και τα αυτια μου 14 στην κυριολεξια,αφου ακουω κ τον καθε θορυβο κ πολλες φορες φοβαμαι μην εχω παραισθησεις κλπ οποτε δινω σημασια στο παραμικρο τσακ που θα ακουστει απο οτι εχω καταλαβει ! Οσο αφορα την αγωγη,παιρνω μονο ζαναξ των 0,25 το μισο πριν κοιμηθω-τι ν μ κανει κ αυτο!- ...παλια επαιρνα πιο πολλα αλλα τωρα τα μειωσαμε !!Δεν ξερω τι να κανω γιατι η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι πολυ..σας ευχαριστω παντως !

Κοιτα αυτο που λες μου συμβαινει και σε εμενα πριν τον υπνο , και φανταζομαι σε πολυ κοσμο.
Το μονο που εχω παρατηρησει ειναι οτι οταν εχω αγχος εντονο με αναστατωνουν και πεταγομαι απο το κρεββατι και με πιανει ταχυκαρδια και νομιζω οτι τρελαινομαι.
Αν δεν εχω αγχος δεν με ενοχλουν.
Γενικα να ξερεις οτι οταν βρισκεσαι σε μια κατασταση λιγο πριν κοιμηθεις συμβαινουν πολλα περιεργα που δεν ειναι ομως ανησυχητικα.
Προσπαθησε οταν ξαπλωνεις να χαλαρωνεις τελειως και να μετρας αναποδα και αργα απο το 100 μεχρι το ενα.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Κοιτα αυτο που λες μου συμβαινει και σε εμενα πριν τον υπνο , και φανταζομαι σε πολυ κοσμο.
Το μονο που εχω παρατηρησει ειναι οτι οταν εχω αγχος εντονο με αναστατωνουν και πεταγομαι απο το κρεββατι και με πιανει ταχυκαρδια και νομιζω οτι τρελαινομαι.
Αν δεν εχω αγχος δεν με ενοχλουν.
Γενικα να ξερεις οτι οταν βρισκεσαι σε μια κατασταση λιγο πριν κοιμηθεις συμβαινουν πολλα περιεργα που δεν ειναι ομως ανησυχητικα.
Προσπαθησε οταν ξαπλωνεις να χαλαρωνεις τελειως και να μετρας αναποδα και αργα απο το 100 μεχρι το ενα.

---

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου ! Ναι εγω μονιμος αγχος και φοβο εχω οποτε...απλα ειναι περιεργο συναισθημα γιατι οσο και να ξες οτι δεν ειναι κατι σε τρομαζει...το βραδυ ειναι ενας εφιαλτης για μενα ερχονται ακυρες σκεψεις ασχετες μεταξυ τους κ μ σπανε τ νευρα..συγκρουση συνειδητου με ασυνειδητου:p Αλλα σιγουρα δεν μπορει να ειναι κατι αλλο ε? Γαμωτο,αυτες οι φοβιες...(αυτο με το 100 τ εχω δοκιμασει ,δεν πιανει κ πολυ,αλλα θα τ ξαναπροσπαθησω!)

αγχούλη μου,
λένε πως για όλα τα ψυχολογικά μας ευθύνονται οι ανασφάλειες που μας "φυτεύονται" από την αρχή της ζωής μας!
Μετά μας προσθέτουν κι όλα τα κοινωνικά "πρέπει" κι έτσι φτιάχνεται μέσα μας ένα μίγμα που κάποια στιγμή κάνει
την έκρηξή του μ' όλα όσα μπορούμε να οπτικοποιήσουμε(σωματικά συμπτώματα) και ν' αρχίσουμε ν' ασχολούμαστε μαζί τους,
για να ξεφεύγουμε από την βασική αίτια, που δεν είναι τίποτε άλλο από το να παραβλέπουμε τις δικές μας ανάγκες.
Καλύτερα να μην διαβάζεις ό,τι βρίσκεις στο ίντερνετ, γιατί ήδη φαίνεται ότι αυτό σε οδηγεί σ' αρρωστοφοβία.
Μην ξεχνάς ποτέ πως: " είμαστε ό,τι σκεπτόμαστε ". :)

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

αγχούλη μου,
λένε πως για όλα τα ψυχολογικά μας ευθύνονται οι ανασφάλειες που μας "φυτεύονται" από την αρχή της ζωής μας!
Μετά μας προσθέτουν κι όλα τα κοινωνικά "πρέπει" κι έτσι φτιάχνεται μέσα μας ένα μίγμα που κάποια στιγμή κάνει
την έκρηξή του μ' όλα όσα μπορούμε να οπτικοποιήσουμε(σωματικά συμπτώματα) και ν' αρχίσουμε ν' ασχολούμαστε μαζί τους,
για να ξεφεύγουμε από την βασική αίτια, που δεν είναι τίποτε άλλο από το να παραβλέπουμε τις δικές μας ανάγκες.
Καλύτερα να μην διαβάζεις ό,τι βρίσκεις στο ίντερνετ, γιατί ήδη φαίνεται ότι αυτό σε οδηγεί σ' αρρωστοφοβία.
Μην ξεχνάς ποτέ πως: " είμαστε ό,τι σκεπτόμαστε ". :)

---

Δεν εχω ιδεα απο τι προκαλειται το αγχος μου γενικοτερα,ειμαι και μικρη 16 χρονων και δεν ξερω κατα ποσο ανασφαλεια ειχα πιο πριν στην ζωη μου ή ακομα και τωρα για να δημιουργηθουν ολα αυτα...μπορω να φανταστω καποιες αιτιες,αλλα το θεμα μου τωρα ειναι η αντιμετωπιση των φοβων μου ωστε να μην με τρωνε αυτοι..αλλα να τους τρωω εγω....Ναι σε αυτο με την αρρωστοφοβια εχεις δικιο,αλλα οταν εισαι φοβισμενος ,μπορει να πεσεις στην παγιδα,ειδικα οταν προκειται για ψυχολογικα θεματα που δεν υπαρχει εξακριβωση και πολλα συμπτωματα μοιαζουν κ μπορει να ειναι κοινα σε καποιες <<ασθενειες>>,να πιστεψεις αυτα που διαβαζεις.Τωρα εγινε το κακο με εμενα..δεν επρεπε να ψαξω,αλλα συνεβη ! Τωρα το θεμα ειναι η αντιμετωπιση...Αν ειμαι οντως ο,τι σκεπτομαι ,τοτε αυτη την στιγμη ειμαι ενα χαος! :p...οι σκεψεις τα προκαλουνε ολα ,θα δω τι μπορω να κανω για μια (ριζικη!) αλλαγη τους! :)

ΓΛΥΚΑ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΛΕΞΗ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ!!!6 ΜΗΝΕΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΟΥΝΑ ΕΙΧΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΚΑΝΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙς ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟς 4 ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ,ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ,ΤΡΙΠΛΕΞ,ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕς ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΕ ΖΑΛΑΔΕΣ,ΤΡΕΜΟΥΛΑ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ,ΔΥΣΠΝΟΙΕς,ΑΣΤΑΘΕΙΕς,Τ� �ΟΜΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΑΘΩ ΝΑ ΙΔΡΩΝΩ ΝΑ ΚΡΥΩΝΩ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ !!!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΑ ΤΟΣΟ ΚΛΑΜΑ ΜΑ ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΚΑ ΕΝΑ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΙΑΣ ΚΙΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΧΑΛΚΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΣΥΣΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΗΤΑΝ{{ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ 2 ΒΑΘΜΟΥ.ΚΡΙΣΕΙς ΠΑΝΙΚΟΥ,ΣΩΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΧΟΥΣ}}ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΑΓΩΤΟ!!ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΘΑ ΜΕ ΕΦΤΑΝΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ....ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥ8Ω ΕΔΩ ΚΑΙ 28 ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΡΓΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΗΔΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,,ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΛΑ......ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

Quote:

---

Originally Posted by anthia

ΓΛΥΚΑ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΛΕΞΗ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ!!!6 ΜΗΝΕΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΟΥΝΑ ΕΙΧΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΚΑΝΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙς ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟς 4 ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ,ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ,ΤΡΙΠΛΕΞ,ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕς ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΕ ΖΑΛΑΔΕΣ,ΤΡΕΜΟΥΛΑ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΔΥΣΠΝΟΙΕς, ΑΣΤΑΘΕΙΕς, ΤΡΟΜΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΑΘΩ ΝΑ ΙΔΡΩΝΩ ΝΑ ΚΡΥΩΝΩ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ !!! ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΑ ΤΟΣΟ ΚΛΑΜΑ ΜΑ ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΚΑ ΕΝΑ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΙΑΣ ΚΙΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΧΑΛΚΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΣΥΣΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΗΤΑΝ{{ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ 2 ΒΑΘΜΟΥ. ΚΡΙΣΕΙς ΠΑΝΙΚΟΥ, ΣΩΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΧΟΥΣ}} ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΑΓΩΤΟ!!ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΘΑ ΜΕ ΕΦΤΑΝΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ.... ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥ8Ω ΕΔΩ ΚΑΙ 28 ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΡΓΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΗΔΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ.. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΛΑ...... ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

---

Anthia ευχομαι να τo ξεπερασεις συντομα και ισως μερικες ευχαριστες αλλαγες στη ζωη σου να σε βοηθουσαν, απο το να αλλαξεις τη διακοσμηση του σπιτιου μεχρι μια εκδρομουλα :)

Quote:

---

Originally Posted by anthia

ΓΛΥΚΑ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΛΕΞΗ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ!!!6 ΜΗΝΕΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΟΥΝΑ ΕΙΧΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΚΑΝΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙς ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟς 4 ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ,ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ,ΤΡΙΠΛΕΞ,ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕς ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΕ ΖΑΛΑΔΕΣ,ΤΡΕΜΟΥΛΑ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ,ΔΥΣΠΝΟΙΕς,ΑΣΤΑΘΕΙΕς,Τ� �ΟΜΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΑΘΩ ΝΑ ΙΔΡΩΝΩ ΝΑ ΚΡΥΩΝΩ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ !!!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΑ ΤΟΣΟ ΚΛΑΜΑ ΜΑ ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΚΑ ΕΝΑ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΙΑΣ ΚΙΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΧΑΛΚΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΣΥΣΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΗΤΑΝ{{ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ 2 ΒΑΘΜΟΥ.ΚΡΙΣΕΙς ΠΑΝΙΚΟΥ,ΣΩΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΧΟΥΣ}}ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΑΓΩΤΟ!!ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΘΑ ΜΕ ΕΦΤΑΝΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ....ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥ8Ω ΕΔΩ ΚΑΙ 28 ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΡΓΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΗΔΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,,ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΛΑ......ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

---

Φυσικα και ολα θα περασουν ,να εισαι σιγουρη γι αυτο ! Κανεις δεν μπορει να φανταστει που μπορει να τον φθασει το αγχος μεχρι να το ζησει ! Εγω τοσο εντονη συνεχης σωματοποιηση δεν ειχα..ειχα αλλα σε πιο μικρα επιπεδα..ειδικα ο υπνος με τρεμουλα,δυσπνοιες και ζαλαδα ηταν κολαση...σε καταλαβαινω απολυτα...Ολα τον κυκλο τους κανουν και με την καταλληλη αγωγη και ψυχοθεραπεια θα ξεπεραστουν..οσο αφορα για τα κλαματα και τ σχετικα,τα ιδια ακριβως...ολη μερα χωρις εξαιρεση...κ ειχα και ενα σχολειο...και φροντιστηρια...ουτε να τα θυμαμαι δεν θελω ! Μην ανυσηχεις για τις ταμπελες που δινουν (καταθλιψη κλπ),ολα θα ξεπεραστουν! Ο,τιδηποτε σε ευχαριστει καντο και μακρια απο πραγματα που σε επιβαρυνουν ψυχολογικα ! Στην φαση που ειμαι γαμωτο θα προτιμουσα μια σωματοποιηση (οσο χαζο και αν ακουγεται),παρα πιο γνωσιακα συμπτωματα -φοβιες,θα τρελαθω,αυπνιες λογω σκεψεων,αποπραγματοποιηση- κλπ...αλλα προφανως πρεπει να περασω και απο αυτα δυστυχως!!!Καλη δυναμη σε ολους!!!!!:) 1

ανθια μου χαρηκα που διαβασα νεα σου σε ενα αλλο ποστ εγρςφες για μια εξεταση που εκανες αι οτι κατι ειδαν αλλα στα μασαγαν!!!!κ ειχα ανησυχησει καθε μερα εμπαινα μηπςσ σε πετυχω για ν μαθω νεα νεα σου!!!!χαρκα που ολα ειναι καλα και συντομα ολα θα ερασουν ηδη σηκωθηκες απο το κρεβατι συντομα θα γινουν ολα οπως πρεπει!!!!!σε φιλω να εισαι παντα καλα γλυκια μου αληθεια!!!!!!! αγχος προσωποποιημενο ολα αυτα ειναι καθαρα διαταραχεσ του ανχουσ σ στον καθενα βγαινει με διαφορετικους τροπους προσπαθησε αφου ξερεις οτι ειναι τι μυαλο ν διαβασεις ενα βιβλιο η ν ασχοληθεις μ κατι που ξερεις πως θα σ χαλαρωσει κ θα σε κανει ν κοιμηθεις εγω αυτο κανω...πιστεψε με μια δυο θα φυγει απο μονο τ........οπως πολεμας ολη μερα μ αυτα πολεμα κ τ βραδυ....ειναι δυσκολο αλλα εχω περασει απο αυτη την φαση τωρα ολα μοιαζουν καλυτερα!!!!!εκτος απο μερικες φορες αλλα καμια σχεση οπςσ τοτε.....

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Δεν εχω ιδεα απο τι προκαλειται το αγχος μου γενικοτερα,ειμαι και μικρη 16 χρονων και δεν ξερω κατα ποσο ανασφαλεια ειχα πιο πριν στην ζωη μου ή ακομα και τωρα για να δημιουργηθουν ολα αυτα...μπορω να φανταστω καποιες αιτιες,αλλα το θεμα μου τωρα ειναι η αντιμετωπιση των φοβων μου ωστε να μην με τρωνε αυτοι..αλλα να τους τρωω εγω....Ναι σε αυτο με την αρρωστοφοβια εχεις δικιο,αλλα οταν εισαι φοβισμενος ,μπορει να πεσεις στην παγιδα,ειδικα οταν προκειται για ψυχολογικα θεματα που δεν υπαρχει εξακριβωση και πολλα συμπτωματα μοιαζουν κ μπορει να ειναι κοινα σε καποιες <<ασθενειες>>,να πιστεψεις αυτα που διαβαζεις.Τωρα εγινε το κακο με εμενα..δεν επρεπε να ψαξω,αλλα συνεβη ! Τωρα το θεμα ειναι η αντιμετωπιση...Αν ειμαι οντως ο,τι σκεπτομαι ,τοτε αυτη την στιγμη ειμαι ενα χαος! :p...οι σκεψεις τα προκαλουνε ολα ,θα δω τι μπορω να κανω για μια (ριζικη!) αλλαγη τους! :)

---

Βασικα στην εμφανιση του αγχους παιζουν ρολο παρα πολυ παραγοντες, ακομα και οι ειδικοι δεν εχουν καταληξει ακομα σε κατι πολυ συγκεκριμενο.
οι θεωριες ποικιλουν , απο εμπειριες στην παιδικη ηλικια, βιωμα τραυματικου γεγονοτος, χημικες ανισορροπιες στον εγκεφαλο και ενα σωρο αλλα..
Η ηλικια δεν παιζει καποιο ρολο. Και εγω στα 16 ξεκινησα να εχω προβλημα με το αγχος.
Απλα θα πρεπει να προσεχεις τον εαυτο σου , να τρεφεσαι σωστα να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και αν δεις οτι τα πραγματα σκουραινουν να ζητησεις την βοηθεια καποιου ειδικου.
Παντως δεν χρειαζεται να ανησυχεις παρα πολυ. Το αγχος ειναι κατι που μπορεις να μαθεις να το διαχειριζεσαι με διαφορες τεχνικες και να ζεις χωρις να σου δημιουργει προβλημα

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

ανθια μου χαρηκα που διαβασα νεα σου σε ενα αλλο ποστ εγρςφες για μια εξεταση που εκανες αι οτι κατι ειδαν αλλα στα μασαγαν!!!!κ ειχα ανησυχησει καθε μερα εμπαινα μηπςσ σε πετυχω για ν μαθω νεα νεα σου!!!!χαρκα που ολα ειναι καλα και συντομα ολα θα ερασουν ηδη σηκωθηκες απο το κρεβατι συντομα θα γινουν ολα οπως πρεπει!!!!!σε φιλω να εισαι παντα καλα γλυκια μου αληθεια!!!!!!! αγχος προσωποποιημενο ολα αυτα ειναι καθαρα διαταραχεσ του ανχουσ σ στον καθενα βγαινει με διαφορετικους τροπους προσπαθησε αφου ξερεις οτι ειναι τι μυαλο ν διαβασεις ενα βιβλιο η ν ασχοληθεις μ κατι που ξερεις πως θα σ χαλαρωσει κ θα σε κανει ν κοιμηθεις εγω αυτο κανω...πιστεψε με μια δυο θα φυγει απο μονο τ........οπως πολεμας ολη μερα μ αυτα πολεμα κ τ βραδυ....ειναι δυσκολο αλλα εχω περασει απο αυτη την φαση τωρα ολα μοιαζουν καλυτερα!!!!!εκτος απο μερικες φορες αλλα καμια σχεση οπςσ τοτε.....

---

Σε ευχαριστω πολυ Αγγελικουλα για την στηριξη:) Ειχες και εσυ παρομοια συμπτωματα δηλαδη ? Ελπιζω να κανουν και αυτα τον κυκλο τους και οπως λες να βαρεθουν και να φυγουν....!!!

[QUOTE=betelgeuse;362714]Βασικα στην εμφανιση του αγχους παιζουν ρολο παρα πολυ παραγοντες, ακομα και οι ειδικοι δεν εχουν καταληξει ακομα σε κατι πολυ συγκεκριμενο.
οι θεωριες ποικιλουν , απο εμπειριες στην παιδικη ηλικια, βιωμα τραυματικου γεγονοτος, χημικες ανισορροπιες στον εγκεφαλο και ενα σωρο αλλα..
Η ηλικια δεν παιζει καποιο ρολο. Και εγω στα 16 ξεκινησα να εχω προβλημα με το αγχος.
Απλα θα πρεπει να προσεχεις τον εαυτο σου , να τρεφεσαι σωστα να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και αν δεις οτι τα πραγματα σκουραινουν να ζητησεις την βοηθεια καποιου ειδικου.
Παντως δεν χρειαζεται να ανησυχεις παρα πολυ. Το αγχος ειναι κατι που μπορεις να μαθεις να το διαχειριζεσαι με διαφορες τεχνικες και να ζεις χωρις να σου δημιουργει προβλημα[/QUOΤΕ

Δεν ξερω αν υπαρχει παντα αιτια.. ο ανθρωπος απλα χρειαζεται την αιτια για να ζησει και να μπορει να εξηγει καταστασεις...αν ψαξεις,ολο και κατι θα βρεις,χωρις ομως να σημαινει οτι αυτο ηταν το πραγματικο αιτιο που πυροδοτησε οποιοδηποτε αγχος...ειναι στον χαρακτηρα του καθενος και στον τροπο που βλεπει τα πραγματα και επηρεαζεται απο αυτα πιστευω!Εγω αρχισα στα 12 καθε ανοιξη με μικρες κρισης πανικου ,ζαλαδες και αποπραγματοποιηση,αγοραφο� �ια που εκαναν ξαφνικα μπαμ τωρα στα 16 μου και κρατησαν πιο πολυ και με μεγαλυτερα ενταση..οσο μεγαλωνω τα περιπλεκω πιο πολυ,αυτο εχω καταλαβει!Την βοηθεια ειδικου την εχω..ευτυχως,δεν θα αντεχα αλλιως,ειμαι πολυ φοβιτσιαρα.το αγχος μπορουσα να τ διαχειριζομουν ή τουλαχιστον ετσι νομιζα...την τωρινη κατασταση δεν μπορω...αλλα θα την καταφερω καπως που θα μου παει!!!

Ακριβως ετσι πρεπει να σκεφτεσαι.Οτι θα τα καταφερεις...
Η θετικη σκεψη βοηθαει παντα.
Απο εμπειρια ξερω οτι το αγχος παντα μας εκπλησσει. Εκει που νομιζουμε οτι το εχουμε υπο ελεγχο ξαναχτυπα , μερικες φορες με μεγαλυτερη ενταση απο οτι φανταζομαστε. Απλα δεν πρεπει να το βαζουμε κατω.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Ακριβως ετσι πρεπει να σκεφτεσαι.Οτι θα τα καταφερεις...
Η θετικη σκεψη βοηθαει παντα.
Απο εμπειρια ξερω οτι το αγχος παντα μας εκπλησσει. Εκει που νομιζουμε οτι το εχουμε υπο ελεγχο ξαναχτυπα , μερικες φορες με μεγαλυτερη ενταση απο οτι φανταζομαστε. Απλα δεν πρεπει να το βαζουμε κατω.

---

Απλα δεν θελω να πιστευω οτι θα ειναι μονιμη κατασταση.Αυτο,αν καταλαβουμε οτι μπορουμε να τ αλλαξουμε τοτε ναι μπορουμε.μονο του δεν θα φυγει...και στην συνεχεια πρεπει να αλλαξουμε και τις καταστασεις που μας προκαλουν αγχος ετσι ωστε αυτο να μην ξαναβρει προσφορο εδαφος και να ερθει ν ριζωσει!

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Απλα δεν θελω να πιστευω οτι θα ειναι μονιμη κατασταση.Αυτο,αν καταλαβουμε οτι μπορουμε να τ αλλαξουμε τοτε ναι μπορουμε.μονο του δεν θα φυγει...και στην συνεχεια πρεπει να αλλαξουμε και τις καταστασεις που μας προκαλουν αγχος ετσι ωστε αυτο να μην ξαναβρει προσφορο εδαφος και να ερθει ν ριζωσει!

---

Ακριβώς! Και μόνο η συνειδητοποίηση είναι πολύ σημαντική για την θεραπεία!
Και μόνο ότι ψάχνεις την άκρη του νήματος σημαίνει ότι έχεις βρει τον δρόμο
κι έχεις ξεφύγει απ' τ' αδιέξοδο! Για να μην σου πω ότι έπιασες και το νόημα!
"Εμείς είμαστε το πρόβλημα, εμείς κι η λύση" ;)

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Ακριβώς! Και μόνο η συνειδητοποίηση είναι πολύ σημαντική για την θεραπεία!
Και μόνο ότι ψάχνεις την άκρη του νήματος σημαίνει ότι έχεις βρει τον δρόμο
κι έχεις ξεφύγει απ' τ' αδιέξοδο! Για να μην σου πω ότι έπιασες και το νόημα!
"Εμείς είμαστε το πρόβλημα, εμείς κι η λύση" ;)

---

:) Σε ευχαριστω για την δυναμη...Μωρε συνειδητοποιηση εχω...και αποδοχη πια...μονο υπαρχουν φορες που φοβαμαι και αμφιβαλλω για το αν ειναι οντως διαταραχη πανικου ή προκειτο να εξελιχθει σε κατι αλλο και το σκεφτομαι πολυ εντονα...ουφ...Υπαρχει και το αλλο << Αν δεν εισαι μερος του προβληματος,τοτε εισαι οπωσδηποτε μερος της λυσης :) >>

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

:) Σε ευχαριστω για την δυναμη...Μωρε συνειδητοποιηση εχω...και αποδοχη πια...μονο υπαρχουν φορες που φοβαμαι και αμφιβαλλω για το αν ειναι οντως διαταραχη πανικου ή προκειτο να εξελιχθει σε κατι αλλο και το σκεφτομαι πολυ εντονα...ουφ...Υπαρχει και το αλλο << Αν δεν εισαι μερος του προβληματος,τοτε εισαι οπωσδηποτε μερος της λυσης :) >>

---

μικρούλη,
οι περισσότεροι φόβοι μας δεν είναι παρά ανύπαρκτα φαντάσματα! Δεν χρειάζεται ν' απασχολούν την σκέψη μας τόσο την στιγμή που σε μεγάλο
ποσοστό δεν ισχύουν! (θα σου βρω ένα ωραίο κειμενάκι για τον φόβο!) Μετά, σιγά-σιγά όσο πιό πολύ φοβόμαστε τόσο ο κάθε φόβος ριζώνει..
Όσο για το άλλο μπολτ είναι σύμπτωμα νοσοφοβίας.. Και γι' αυτό λοιπόν πάλι ισχύει, πως όσο φοβάσαι τόσο ο φόβος δυναμώνει. :)

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

μικρούλη,
οι περισσότεροι φόβοι μας δεν είναι παρά ανύπαρκτα φαντάσματα! Δεν χρειάζεται ν' απασχολούν την σκέψη μας τόσο την στιγμή που σε μεγάλο
ποσοστό δεν ισχύουν! (θα σου βρω ένα ωραίο κειμενάκι για τον φόβο!) Μετά, σιγά-σιγά όσο πιό πολύ φοβόμαστε τόσο ο κάθε φόβος ριζώνει..
Όσο για το άλλο μπολτ είναι σύμπτωμα νοσοφοβίας.. Και γι' αυτό λοιπόν πάλι ισχύει, πως όσο φοβάσαι τόσο ο φόβος δυναμώνει. :)

---

Μαρκελα μου το ξερω πως εχεις δικιο...Απλα δεν ξερω πως να αντιμετωπισω τις ασχημες σκεψεις που ερχονται...ωρες-ωρες τις διωχνω,αλλες φοβαμαι...προτιμω τ σωματικα,παρα ολες αυτες τις φοβιες γαμωτο!! Σιγα-σιγα οντως πρεπει να μειωνονται απλα προχωραω και κανω βηματα σε αρκετα αργους ρυθμους με αποτελεσμα να μην καταλαβαινω καμια <<σημαντικη >> προοδο...(ναι ευχαριστως να διαβασω το κειμενακι!) οσο αφορα αυτο με την νοσοφοβια ή οπως αλλιως λεγεται,ναι τ εχω σε μεγαλο βαθμο επειδη τ εχω ψαξει αντιστοιχα ! Καποτε θα τελειωσει,ελπιζω η ολη υποθεση ! Και αν δεν τελειωσει,εστω να μαθω να την βλεπω διαφορετικα!

..Θα αντιμετωπίσω κατάματα τον Φόβο μου.
Θα τον αφήσω να περάσει από πάνω και από μέσα μου. Και όταν θα φύγει,
θα στρέψω το εσωτερικό μου βλέμμα για να δω το δρόμο απ' όπου πέρασε.
Εκεί όπου θα έχει περάσει ο Φόβος, δε θα υπάρχει τίποτα. Μόνο εγώ θα βρίσκομαι εκεί.

Frank Helbert [ 1920-1986 ] Αμερικανός συγγραφέας επιστ.φαντασίας

είναι από το κειμενάκι που σου υποσχέθηκα! Καλή συνέχεια!

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

ανθια μου χαρηκα που διαβασα νεα σου σε ενα αλλο ποστ εγρςφες για μια εξεταση που εκανες αι οτι κατι ειδαν αλλα στα μασαγαν!!!!κ ειχα ανησυχησει καθε μερα εμπαινα μηπςσ σε πετυχω για ν μαθω νεα νεα σου!!!!χαρκα που ολα ειναι καλα και συντομα ολα θα ερασουν ηδη σηκωθηκες απο το κρεβατι συντομα θα γινουν ολα οπως πρεπει!!!!!σε φιλω να εισαι παντα καλα γλυκια μου αληθεια!!!!!!! αγχος προσωποποιημενο ολα αυτα ειναι καθαρα διαταραχεσ του ανχουσ σ στον καθενα βγαινει με διαφορετικους τροπους προσπαθησε αφου ξερεις οτι ειναι τι μυαλο ν διαβασεις ενα βιβλιο η ν ασχοληθεις μ κατι που ξερεις πως θα σ χαλαρωσει κ θα σε κανει ν κοιμηθεις εγω αυτο κανω...πιστεψε με μια δυο θα φυγει απο μονο τ........οπως πολεμας ολη μερα μ αυτα πολεμα κ τ βραδυ....ειναι δυσκολο αλλα εχω περασει απο αυτη την φαση τωρα ολα μοιαζουν καλυτερα!!!!!εκτος απο μερικες φορες αλλα καμια σχεση οπςσ τοτε.....

---

aggelikoula mou glukia se euxaristw para polu thelw kapoia sstigmh na ta poume pio kala oi duo mas

εννοειται οποτε θελεις!!!!!!:)

True..true!! Αντε να δουμε...σε ευχαριστω:)

Γεια σας παιδιά. Εχω πολλούς μήνες να γράψω γιατί πίστευα ότι ήμουνα καλά. Ενώ πέρυσι πέρασα ένα πολύ δύσκολο χρόνο λόγω θανάτου του πατέρα μου και άλλων προβλημάτων ξαφνικά ήμουνα μια χαρά. Δεν είχα τίποτα. Ενιωθα αισιοδοξη και δυνατή. Βέβαια το μόνιμο πρόβλημα στην οικογένεια μου είναι ο 9χρονος γιος μου που έχει παραπληγία και δεν περπατάει. Ξαφνικά όμως τον τελευταίο μήνα εμφανίστηκαν όλα τα ψυχολογικά μου και μάλιστα πιστεύω σε μεγαλύτερο βαθμό. Σημειωτέον ότι κάθε φορα που εμφανίζονται έτσι πιστεύω. Αλλωστε τους τελευταίους αυτούς μήνες έγιναν και καποια περιστατικά που πυροδότησαν την κατάσταση. 1) Το αρτοποιείο που άνοιξε ο άντρας μου πριν ένα χρόνο δεν πάει καθόλου καλά και μάλλον θα το κλείσει τις επόμενες μέρες. Αποτέλεσμα; Γκρίνιες, προβλήματα, χρέη και μόνιμο άγχος για να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε οικονομική υποχρέωση. Εγώ δε δουλεύω απλά βοηθάω στο φούρνο το πρωί. 2) Πριν ένα μήνα σχεδόν ο άντρας μου τρακάρησε με το αυτοκίνητό μας. Το οχημα έπαθε μεγάλη ζημιά, δεν το έχουμε φτιάξει ακόμη και με έχει ρίξει πολύ γιατί μπορούσα να πάω μια βόλτα και να ξεσκάσω λίγο. Επίσης περίμενα πως και πως να το πάρω και να πάμε λίγες διακοπές για να ξεκουραστούμε λίγο. Ούτε αυτό θα γίνει. 3)και πιο σοβαρό. Ο γιος μου με το πρόβλημα τους τελευταίους τρεις μήνες έκανε δύο κρίσεις σπασμών. Την πρώτη μάλιστα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο για να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις. Παίρνει ένα φάρμακο αλλά τα βράδια με πιάνει φόβος μην επαναληφθεί η κρίση και δε μπορώ να κοιμηθώ. Ολα αυτά-δε νομίζω ότι είναι και λίγα- με έχουν κάνει τις τελευταίες μέρες τελείως χάλια. Νιώθω ξεκομμένη από τους άλλους γύρω, νιώθω αποπροσωποποίηση, έντονο σφίξιμο στο στομάχι, ταχυπαλμίες και καθόλου διάθεση. Το μυαλό μου το νιώθω κενό και νιώθω πάλι όπως πάντα ότι τρελλαίνομαι. Ο μόνιμος φόβος μου. Οτι και να σκεφτώ με αγχώνει. Εχω πάει κατά καιρούς σε γιατρούς αλλα έχω διαπιστώσει ότι όποια αγωγή και να πάρω με πειράζει και δεν τη δέχεται ο οργανισμός μου. Παίρνω μόνο lexotanil των 3, μισό ή ένα ανάλογα με την κατάσταση και μπορώ να πω ότι ηρεμώ. Δε θέλω να πάω στο γιατρό που με παρακολουθεί κατά καιρούς και έχω κανένα χρόνο να πάω γιατί δε θέλω φάρμακα και δεύτερον ξέρω τι θα μου πεί. Οπως καθε φορά. Ετσι περιμένω να περάσει μόνο του. Επίσης είμαι 43 χρόνων και φοβάμαι ότι αρχίζουν και τα προκλιμακτιριακά προβλήματα.