Printable View
Θέλω να ρωτήσω κάτι άτομα που ίσως έχουν παρόμοια εμπειρία μ' εμένα...όταν σας έρχεται η επιθυμία/τάση να κάνετε κακό στον εαυτό σας πώς το αντιμετωπίζετε; Όταν λέω κακό εννοώ να αυτοτραυματίζεστε...ρωτάω γιατί αυτή τη στιγμή με έχει πιάσει αρκετά έντονα η επιθυμία και προσπαθώ να συγκρατηθώ...δεν θέλω να γίνω ξανά κομματάκια...ευχαριστώ...
Γεια σου Κυκνε..:) Η αληθεια ειναι οτι παλιοτερα οταν μου ερχοταν η επιθυμια να χαρακωθω, δυστυχως δε μπορουσα να το ελεγξω, αλλα μετα απο καποιο σημειο, αρχισα να το ριχνω στο φαγητο, ως ενα σημειο λειτουργησε! επισης καταγραφω τα συναισθηματα μου κ για μενα ειναι ενας τροπος εκτονωσης, με βοηθαει παρα πολυ. δοκιμασε το, ειναι κριμα να χαλας το σωμα σου, αυτη τη στιγμη αντιμετωπιζω προβληματαρα με ουλες που δεν εχουν φυγει κ εναν περιεργο περιγυρο που ρωταει"τι επαθες στο σωμα σου"κλπ..δεν αξιζει να το κανεις, σκεψου τις συνεπειες κ εκτονωσου καπου αλλου καλυτερα..
Γεια σου Lucy... :) Έχω διαβάσει το θέμα σου αλλά δεν ήξερα τι να σου πω και τώρα κάθομαι πόση ώρα και περίμενα μήπως απαντήσει κάποιος γιατί έχω καθηλωθεί στην καρέκλα για να μην κάνω πάλι τίποτα...δυστυχώς εμένα δεν με βοηθάει ούτε το φαγητό ούτε να καταγράφω τα συναισθήματα μου όταν με πιάσει αυτό γιατί είναι πολύ έντονο και πολλές φορές πιο δυνατό από μένα αλλά αυτή τη φορά δε θέλω να με νικήσει γιατί κι εγώ έχω ήδη αρκετά σημάδια που δεν έχουν γίνει ακόμα καλά και δε θέλω να κάνω κι άλλα ειδικά τώρα που δεν κρύβονται με τα ρούχα...πάντως να σου πω ότι υπάρχει ένα make up που μπορείς να τα καλύψεις λίγο αν σ' ενδιαφέρει...Quote:
Originally Posted by ~Lucy~
δοκιμασα και μεηκ απ και αντιηλιακο με χρωμα αλλα επειδη εχω κ πολυ λευκη επιδερμιδα τιποτα δε βοηθαει νομιζω..:( αποφασισα να λεω αναλογως, οτι μου τα εκανε η γατα μου, οτι επεσα σε τζαμαρια, οτι ειχα ατυχημα κλπ :P παντως αν θελεις να μιλησουμε ειμαι εδω. δεν εισαι καλα ψυχολογικα; αν διαβαζες καποιο λογοτεχνικο βιβλιο; η αν παρεις καποια/ον φιλη/ο σου να ερθει για παρεα;
Ακούω και κάποια κομμάτια μεταλ αλλά δεν με κάνουν να θυμώνω δυστυχώς...σ' ευχαριστώ πάντως για την απάντηση σου κι αν σκεφτείς τίποτα άλλο, πες το μου...κυρίως από μουσική ακούω μπαλάντες...συγγνώμη αν "μιλάω" λίγο περίεργα, νιώθω να έχει νερουλιάσει ο εγκέφαλος μου...Quote:
Originally Posted by Ξωτικό
Σ' ευχαριστώ...είχα σκοπό να διαβάσω αλλά τώρα δεν έχω διάθεση, ίσως αργότερα αν συνέλθω λίγο...δεν έχω κάποιο φίλο διαθέσιμο αυτή τη στιγμή αλλά θα πάω λίγο μέσα με τη μαμά μου πιο μετά...Quote:
Originally Posted by ~Lucy~
ακομη καλυτερα αν ειναι κ ενας δικος σου ανθρωπος να σε καταλαβει, ακομα το σκεφτεσαι; πηγαινε μαζι της κ μιλα της η εστω να νιωθεις μια παρουσια διπλα σου.. το καταλβαινω οτι θες την ησυχια σου τωρα, η αυτοκαταστροφη ειναι πιο γλυκια...αλλα στο τελος δυστυχως πικριζει..η ανθρωπινη παρουσια παντα βοηθαει! φιλικα παντα :)
Πήγα και πριν για λίγο και της είπα ότι δεν είμαι καλά ψυχολογικά...δεν θέλω να αναφέρω τώρα αυτή την τάση κι ας ξέρει...έκανα έναν καφέ να συνέλθω λίγο και θα πάω πάλι μετά, της το είπα...συνήθως το περνούσα μόνη μου αλλά τώρα δε μπορώ πια...Quote:
Originally Posted by ~Lucy~
Κύκνος.. εγω προσωπικά όταν έχω τετοια επιθυμία δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός απο το να κοπώ. Άντε να το καθυστερήσω λίγες μέρες, θα το κραταω όμως και θα έρθει η μέρα που θα θέλω να το κάνω. Εκτός απο τον πόνο (σωματικό) δεν έχω βρει κάτι άλλο που να μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την αίσθηση. Απλά έχω παρατηρήσει οτι όσο και να κρατιέμαι να μη το κανω παλι θα ερθει η μερα του.
Το φαγητό που είπε η Lucy ναι συμφωνώ υπάρχουν φορές που λειτουργεί (με τη προυπόθεση να μην έχω να βγω μετα εξω κ νιωθω σαν βοδι :Ρ )
κυκνακι μπορει να φανει κοινοτοπο αυτο που θα σου πω, αλλα προσπαθησε οταν σε παιρνει απο κατω να σκεφτεσαι πως η ζωη παντα προσφερει μια δευτερη ευκαιρια που ονομαζεται ΑΥΡΙΟ.
οπως ειχε πει και η σκαρλετ ο χαρα "ΑΥΡΙΟ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ".;)
ειναι δυσκολο πολυ το ξερω απο προσωπικη πειρα αλλα οι παραπανω ρησεις που σου παρεθεσα ειναι γραμμενες απο ανθρωπους που ηταν στο χειλος του γκρεμου!!!
κατα τη γνωμη μου καλα εκανες..ετσι θα ξερει, για να μπορει να κατανοησει στο ελαχιστο τι περνας για να μπορεσει να σου σταθει κιολας. κι επισης γονεις ειναι, δικαιουνται να ξερουν οπως λεει κι ο ψυχιατρος μου...δεν ξερω τι σε απασχολει βρε κυκνε αλλα μην το βαζεις κατω, ολα καλα θα πανε, με λιγη υπομονη και πιστη! :) θα περασει η δυσκολη φαση, δεν ειναι αναγκη να μπλεκεις και τους αυτοτραυματισμους μεσα κ να δυσκολευεις κι αλλο τη ζωη σου..και φυσικα δεν ειναι αναγκη να το περνας μονη σου! κι εγω αυτο το λαθος εκανα, αλλα φτανει, γιαυτο υπαρχουν οι γονεις και οι φιλοι για τις δυσκολες ωρες..
γιατι αυτοκαταστρεφεστε βρε κοριτσια?Quote:
Originally Posted by Gothly
γιατι κουκλα μου Gothly και εσυ ετσι?
απο τα γραφομενα σου βλεπω οτι εχεις μεγαλη πνευματικη συγκροτηση.
ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΣΟΥ!!! :)
Εγώ όμως δεν θέλω να το ξανακάνω...δεν νιώθω καλά κάνοντας το, αντιθέτως, γι' αυτό και προσπαθώ να συγκρατηθώ...βοηθήστε με...Quote:
Originally Posted by Gothly
Ναι, την έχω δει την ταινία κι είναι από τις αγαπημένες μου μόνο που εγώ δεν έχω τη δύναμη της Σκάρλετ Ο' Χάρα...μακάρι να την είχα...ως σήμερα το πρωί ένιωθα αρκετά καλά, τώρα όμως νιώθω να έχω χάσει πάλι την ελπίδα μου για το αύριο...Quote:
Originally Posted by fragile
αφου ενιωθες καλα το πρωι, αυτο σημαινει οτι σιγουρα θα ξανανιωσεις καλα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
μετα απο μια ωρα?
αυριο?
δεν ξερω.
παντως απο προσωπικη πειρα κανενα αρνητικο συναισθημα δεν κραταει για παντα ;)
Εγώ τους το έκρυβα αλλά τελικά το έμαθαν...όμως και πάλι δεν θέλω να τους λέω κάθε φορά που έχω την τάση απλά αυτή τη φορά είπα ότι δεν νιώθω καλά ψυχολογικά και θέλω παρέα, δεν μπορώ να την αντέξω μόνη μου αυτή την κατάσταση...και με την λέξη "πίστη" μου έδωσες μια ιδέα...καλή...όσο για το τι με απασχολεί είναι ότι βρίσκομαι σε μια μετέωρη κατάσταση, έχω πάει σε καινούρια γιατρό που λόγω του γεγονότος ότι είναι καινούρια μου προκαλεί φόβο κι άγχος συν κάποια άλλα πράγματα που μου έριξαν την αυτοπεποίθηση μου, δε θέλει και πολύ...δεν ξέρω αν κατάλαβες...Quote:
Originally Posted by ~Lucy~
Το θέμα μ' εμένα είναι ότι όταν ταραχτώ πολύ αργώ πολύ να επανέλθω στην προηγούμενη μου καλή κατάσταση, καταλαβαίνεις τί εννοώ; Τώρα ας πούμε θα πάρει μέρες για να συνέλθω...Quote:
Originally Posted by fragile
Κύκνε, έχεις κανέναν φίλο που να τα συζητάτε αυτα? Πιστεύω ενας φίλος/η με κατανόηση ισως βοηθούσε.. δηλαδή να μιλάτε και να βγάλεις απο μέσα σου ότι σε έχει φέρει σε αυτή τη κατάσταση.
fragile..δε ξέρω ίσως δείχνω συγκροτημένη κ η ζωή μου δλδ αυτό δείχνει, αλλα οκ.. το πως νιώθω μέσα μου είναι αλλο θεμα.
απο οτι καταλαβαινω εισαι σε μια μεταβατικη φαση, προκειται για ψυχιατρο η αλλης ειδικοτητας; εχεις αμφιβολιες για τις γνωσεις της; θα τη γνωρισεις σιγα σιγα τη γιατρο κ αν εχεις αμφιβολιες υπαρχουν πολλοι γιατροι.. μην το βαζεις κατω και μην πανικοβαλλεσαι, ο,τι κι αν ειναι θα λυθει βημα βημα! οσο για αυτα που σου ριχνουν την αυτοπεποιθηση, αναλογισου κατα ποσο αξιζουν αυτα μπροστα στην ψυχικη και σωματικη σου ακεραιοτητα..εχε πιστη στον εαυτο σου και θα τα καταφερεις! να σε ρωτησω και κατι, ποσο χρονων εισαι; το λεω γιατι αυτο για τους γονεις,ουι δικαιουνται να ξερουν μου το λεει ο ψυχιατρος μου επειδη ειμαι 22...ωστοσο το πιστευω οτι δικαιουνται να ξερουν τι προβληματα αντιμετωπιζω..πχ το γεγονος οτι χαρακωνομουν κι εγω το εκρυβα κ δεν τους το ειπε, αλλα επελεξε να πει καποια αλλα σημαντικοτερα...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Έχω, απλά δεν μπορώ να ανοιχτώ πλήρως, φοβάμαι ότι δεν θα καταλάβει...Quote:
Originally Posted by Gothly
Πρόκειται για ψυχίατρο...όσον αφορά το πόσο αξίζουν αυτά που μου ρίχνουν την αυτοπεποίθηση μπροστά στη σωματική και ψυχική μου ακεραιότητα έχεις δίκιο...σήμερα σκέφτηκα ότι υπάρχουν γύρω μου άνθρωποι που με συμπαθούν άρα κάτι αξίζω κι εγώ...κι όσον αφορά την πίστη με έκανες να σκεφτώ και την πίστη προς το Θεό εκτός από την πίστη στον εαυτό μου...Quote:
Originally Posted by ~Lucy~
34 είμαι εγώ...