θελω κατι να με κανει να ξαναπιστεψω...

καλησπερα..ειμαι νεο μελος και ελπιζω εδω να βρω τις απαντησεις που δεν βρισκω μεσα μου..το βασικο μου προβλημα ειναι πως εχω παραιτηθει απο τη ζωη μου...δεν προσπαθω πια για τιποτα απο οσα μου αρεσουν..περιμενω την καταστροφη σε καθε ζητημα που με απασχολει και μετα ενοχοποιω τον εαυτο μου για αυτην..ημουν ενας ανθρωπος χαρουμενος και αισιοδοξος και εχω γινει μια κινουμενη μιζερια...με δικαιολογια την ασχημη οικονομικη κατασταση της οικογενειας μου τους τελευταιους μηνες, εγω κλινομαι ολο και περισσοτερο στον εαυτο μου και δεν προσπαθω για καμια αλλαγη...εχω χασει αυτο που με εκανε να πιστευω στους αλλους αλλα και σε μενα...εχω χασει ολα μου τα κινητρα....πραγματικα η οποια σκεψη σας ισως με βοηθησει να παρω κουραγιο..ειμαι 22 χρονων και νιωθω γιαγια..

Αφου νοιωθεις πως η κατσταση σου δεν ειναι φυσιολογικη, κλεισε ραντεβου σε ενα νοσοκομειο και πηγαινε. Ειναι μια αρχη για να κανεις κατι για σενα :)

"το βασικο μου προβλημα ειναι πως εχω παραιτηθει απο τη ζωη μου" , "ημουν ενας ανθρωπος χαρουμενος και αισιοδοξος και εχω γινει μια κινουμενη μιζερια..." Ρε συ Tzina δεν κανεις καθολου καλα. Σε αυτη τη κατασταση εχω βρεθει κι εγω στη ζωη μου (με αποκορυφωμα τον περασμενο χειμωνα) ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ. Κοιτα να βρεις κατι να σταματησεις την κατηφορα. Η κακη ψυχολογια λειτουργει καταστροφικα και στην διαθεση για ζωη και στο σωμα. Ιδιως αυτο που γραφεις "και εχω γινει μια κινουμενη μιζερια..." το ειχα πει κι εγω πριν απο μερικους μηνες. Ετσι οπως τα γρσφεις καλα ειναι να επισκευτεις καποιο ψυχιατρο/ψυχολογο σε νοσοκομειο ή αν μπορεις (οικονομικα) στον ιδιωτικο τομεα. Tzina η κατηφορα που εχεις παρει (χωρις απαραιτητα να φταις μονο εσυ) εχει πολυ χειροτερες καταστασεις που ουτε μπορεις ακομα να τις φανταστεις. ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ. Οταν πρωτοπηγα σε ψυχιατρο ημουν πολυ δυσπιστος, σημερα βριζω τα καθηκια που δεν φροντισαν να βαλουν μαθηματα ψυχολογιας στα σχολεια ωστε να μπορεις να αντιληφθεις το ποσο σημαντικη ειναι η ψυχικη υγεια. ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ / ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ. Εγω αυτην την περιοδο κανω θεραπεια με φαρμακα ωστε να σταθεροποιηθω σε ενα καλο επιπεδο και αργοτερα να μπορω να διαχειριζομαι το προβλημα μου μονος μου. Τι αλλο να σου γραψω δεν ξερω ...καλη δυναμη

ευχαριστω για αυτα που μου ειπατε....πιστευω και εγω πολυ στους ψυχολογους αλλα οχι τοσο στο δημοσιο τομεα..γενικως καπου στανταρ θα βρω εμποδιο... λες και κατι φοβαμαι...νιωθω ενα βουνο πανω στο στομαχι μου και εγω να μην μπορω να το κουνησω.. ευχαριστω οπως και να'χει... :-)

αν ηξερες ποσα ατομα ειμαστε σε παρομοια κατασταση....Μην ανυσηχεις ομως...για ολους εχει ο θεος...θα το ξεπερασεις αλλα φυσικα με καποια βοηθεια γιατι μονη σου, ειναι πολυυυ δυσκολο!!! οχι ομως ακατορθωτο...να σε ρωτησω, παιρνεις καποια φαρμακευτικη αγωγη?

....τζίνα, είναι λογικό με την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα να νιώθεις έτσι, ειδικά όταν επηρεάζεσαι άμεσα και τη βιώνεις μες στο σπίτι σου.
Εγώ δεν θα σου πρότεινα ούτε ψυχολόγο και πολύ περισσότερο ούτε ψυχίατρο.
Τα συναισθηματα σου τα βιώνει το 2/3 της χώρας.
Θα σου πρότεινα να ψάξεις έστω και για μια παρτ ταιμ δουλίτσα ώστε να βγάλεις το χαρτζιλίκι σου και να βγεις λίγο από το σπίτι....:)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

....τζίνα, είναι λογικό με την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα να νιώθεις έτσι, ειδικά όταν επηρεάζεσαι άμεσα και τη βιώνεις μες στο σπίτι σου.
Εγώ δεν θα σου πρότεινα ούτε ψυχολόγο και πολύ περισσότερο ούτε ψυχίατρο.
Τα συναισθηματα σου τα βιώνει το 2/3 της χώρας.
Θα σου πρότεινα να ψάξεις έστω και για μια παρτ ταιμ δουλίτσα ώστε να βγάλεις το χαρτζιλίκι σου και να βγεις λίγο από το σπίτι....:)

---

συμφωνω απολυτα με την θεοφανια σε αυτο!!!! Μακρυα απο ψυχιατρο και μην μπεις καν στην διαδικασια φαρμακων αν δεν περνεις ηδη!!!! Βεβαια ψυχολογο θεωρω πως ειναι καλο να βλεπουμε ολοι.. It's your choise!!! Οσο για την part time δουλεια...ειναι οτι καλυτερο, μια δουλεια για λιγες ωρες (μαλλον σε καφετερεια, να βλεπεις και λιγο κοσμο να νιωθεις και να περναει ευχαριστα η ωρα σου ) και βασικο ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ :ppP

οχι δεν παιρνω..γενικα ειμαι αντιθετη στην χρηση φαρμακων οταν η κατασταση δεν τα απαιτει... Καρολ, αυτο το "για ολους εχει ο θεος" εχω σταματησει να το πιστευω...αν ο θεος εχει για ολους, τοτε γιατι δεν εχουν ολοι αυτα εστω που χρειαζονται???

γιατι ειναι φασεις που περνανε και πρεπει να βοηθησουμε τον εαυτο μας και εμεις αυτο το ξερω με σιγουρια!!! Νιωθεις πως ειναι πολυ δυσκολο να ψαξεις και να πιασεις μια part time δουλιτσα? Νιωθεις πως ειναι ανω των δυνατοτητων σου?

ναι αυτο ακριβως νιωθω...λες και ειμαι κουρασμενη και δεν εχω καμια εμπιστοσυνη στον εαυτο μου..

Λοιπον Τζινα βασιζομαι σε αυτα που εγραψες στο πρωτο σου μηνυμα. Η ουσια ειναι οτι πρεπει να σταματησεις την κατηφορα που εχεις παρει. Θα στο ξαναπω. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΕΝΑ ΣΤΟΠ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ. Αν μια δουλια μπορουσε να σε ανεβασει τοτε ψαξτο. Αν ομως καταλαβαινεις οτι δεν εχεις δυναμεις για να παρεις τα απανω σου να πας σε ψυχολογο που ειναι και ψυχιατρος. Να του πεις αυτα που ζεις οπως ακριβως τα αισθανεσε και να τον εμπιστευθεις. Αυτος μπορει να σε βοηθησει να κρατηθεις απο καπου...να σου δειξει εναν δρομο τελος παντων. Οσο για τα φαρμακα χαιρω πολυ κι εγω ειμαι εναντιον ομως καταλαβα οτι οπως υπαρχουν οι σωματικες ασθενειες (πχ στον πονοκεφαλο παιρνεις παυσιπονο) ετσι υπαρχουν και οι ψυχολογικες ασθενειες και αν χρειαστει θα πρεπει να παρεις για μια περιοδο την θεραπευτικη σου αγωγη. Μη νομιζεις οτι πηγαινοντας σε εναν ψυχιατρο εχεις τρελαθει. Υπαρχουν δεκαδες να μη πω εκατονταδες καταστασεις για τις οποιες μπορει να χρειαζονται φαρμακα μπορει και οχι. Η ουσια ειναι να βρεις τι παει στραβα να επανερθεις σε αυτο που γραφεις "ημουν ενας ανθρωπος χαρουμενος και αισιοδοξος"

Γεια σου τζινα... Στη φαση που βρισκεσαι βρισκεται σχεδον ολη η χωρα.... Κανεις δεν εχει χρηματα κι ουτε εχουμε τις ανεσεις που ειχαμε πριν και εχουμε περιοριστει... Ακομα και στο παραμικρο κανουμε οικονομια!! Ολο αυτο ειναι φυσιολογικο να μας ριχνει ψυχολογικα.κι εγω πεφτω παρα πολυ οταν σκεφτομαι οτι ας πουμε λογω της οικονομικης καταστασης πρεπει να φορεσω ρουχα και παπουτσια απο περισυ και δεν μπορω να παρω φετος αλλα! Επισης απελπιζομαι επειδη εχω κρισεις πανικου και δεν μπορω να ξεκουνηθω να κανω τη δουλεια που μου αρεσει... Ομως δεν θελω να τα παρατησω οσο κι αν κουραζομαι...Γι αυτο κι εχω βρει τροπους που δεν χρειαζονται πολλα χρηματα η και καθολου για να περναω καλα. Πχ. Βγες απ το σπιτι και προσεξε λιγο την εμφανιση σου κανοντας ας πουμε τρεξιμο η περπατημα σ ενα παρκο εκει κοντα.. Εγω το κανα και με βοηθησε πολυ η γυμναστικη. Επισης πηρα ενα ποδηλατο και με χαροποιει πολυ να το παιρνω και να κοβω βολτες..Νιωθω ελευθερια. Μπορεις να βρεις χιλια δυο πραγματα να περασεις καλα και να βγεις απ τη μιζερια σου αρκει να πεις στον εαυτο σου το Ως ΕΔΩ! Οταν φτανει κανεις στον πατο ειναι μια καλη στιγμη για ν αρχισει να ανεβαινει παλι προς την κορυφη!! Επισης θελω να πω κατι τελευταιο που εμενα με βοηθησε πολυ να δω καποια πραγματα αλλιως. Παραπονιομουν για τη ζωη μου ,γι αυτα που μου συνεβησαν για τις κρισεις πανικου που εχω, για την οικονομικη κατασταση για χιλιους δυο λογους γκρινια γκρινια... Εως οτου ειδα μια μερα μια κυρια στη μεση του δρομου μ ενα μπαστουνακι για τυφλους να φευγει απ τη λαικη αγορα... Εκει καταλαβα οτι πραγματικα τα πραγματα θα μπορουσαν στη ζωη μου να ναι πολυ χειροτερα γι αυτο πρεπει να εκτιμησω τα οσα μου χει προσφερει η ζωη και να προσπαθησω να ζησω... Σκεψου το!!

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Γεια σου τζινα... Στη φαση που βρισκεσαι βρισκεται σχεδον ολη η χωρα.... Κανεις δεν εχει χρηματα κι ουτε εχουμε τις ανεσεις που ειχαμε πριν και εχουμε περιοριστει... Ακομα και στο παραμικρο κανουμε οικονομια!! Ολο αυτο ειναι φυσιολογικο να μας ριχνει ψυχολογικα.κι εγω πεφτω παρα πολυ οταν σκεφτομαι οτι ας πουμε λογω της οικονομικης καταστασης πρεπει να φορεσω ρουχα και παπουτσια απο περισυ και δεν μπορω να παρω φετος αλλα! Επισης απελπιζομαι επειδη εχω κρισεις πανικου και δεν μπορω να ξεκουνηθω να κανω τη δουλεια που μου αρεσει... Ομως δεν θελω να τα παρατησω οσο κι αν κουραζομαι...Γι αυτο κι εχω βρει τροπους που δεν χρειαζονται πολλα χρηματα η και καθολου για να περναω καλα. Πχ. Βγες απ το σπιτι και προσεξε λιγο την εμφανιση σου κανοντας ας πουμε τρεξιμο η περπατημα σ ενα παρκο εκει κοντα.. Εγω το κανα και με βοηθησε πολυ η γυμναστικη. Επισης πηρα ενα ποδηλατο και με χαροποιει πολυ να το παιρνω και να κοβω βολτες..Νιωθω ελευθερια. Μπορεις να βρεις χιλια δυο πραγματα να περασεις καλα και να βγεις απ τη μιζερια σου αρκει να πεις στον εαυτο σου το Ως ΕΔΩ! Οταν φτανει κανεις στον πατο ειναι μια καλη στιγμη για ν αρχισει να ανεβαινει παλι προς την κορυφη!! Επισης θελω να πω κατι τελευταιο που εμενα με βοηθησε πολυ να δω καποια πραγματα αλλιως. Παραπονιομουν για τη ζωη μου ,γι αυτα που μου συνεβησαν για τις κρισεις πανικου που εχω, για την οικονομικη κατασταση για χιλιους δυο λογους γκρινια γκρινια... Εως οτου ειδα μια μερα μια κυρια στη μεση του δρομου μ ενα μπαστουνακι για τυφλους να φευγει απ τη λαικη αγορα... Εκει καταλαβα οτι πραγματικα τα πραγματα θα μπορουσαν στη ζωη μου να ναι πολυ χειροτερα γι αυτο πρεπει να εκτιμησω τα οσα μου χει προσφερει η ζωη και να προσπαθησω να ζησω... Σκεψου το!!

---

Μπορει να υπαρχουν και χειροτερα...δεν αντιλεγω αλλα αμα δεν σου ερθουν τα χειροτερα δυστυχως δεν μπορεις να τα καταλαβεις 100/100...Ο καθε ανθρωπος εχει το δικο του προβλημα το οποιο οοοποιο και αν ειναι αυτο γι αυτον ειναι βουνο!!! Και για να λεμε και του στραβου το δικιο...η ελειψη ορεξης για καθημερινες ασχολιες και η σκεψη για παραιτηση απο τη ζωη δεν ειναι και τοσο μικρο προβλημα...Θεωρω πως απο τετοιες σκεψεις μπορουν να ξεκινησουν τεραστια προβληματα...Το θεμα ειναι να βαλεις τον εαυτο σου (γενικα μιλαω) στην διαδικασια να σκεφτεται μονο θετικα...Οτιδηποτε και αν εχει να αντιμετωπισει να το κανει με θετικο τροπο σκεψης, και πολυ προσπαθεια απο την μερια του!...Αυτο ειναι πολυ χρονοβορο βεβαια αλλα θεωρω πως ειναι η μονη θεραπεια για τετοιου ειδους προβληματα!!!

Δεν χρειαζεται να περιμενεις στην ζωη σου να σου ρθουν τα χειροτερα για να συνειδητοποιησεις τα καλυτερα!!! Συμφωνω οτι το προβλημα του καθενος ειναι γι αυτον βουνο αλλα το θεμα ειναι οτι μεγαλοποιουμε τα προβληματα μας πολλες φορες τα κανουμε να φαινονται βουνο ενω στην πραγματικοτητα ειναι λοφισκος.. Το να βαλεις τον εαυτο σου να σκεφτεται θετικα εγω δεν το καταλαβαινω απολυτα... Αντε και πες λεω οτι οκ ολα θα φτιαξουν..αμα δεν ξεκουνηθω να κανω κατι εγω πως θα φτιαξουν μονο με τη σκεψη??? Εγω προσωπικα ακομα κι αν δεν εχω καθολου ορεξη πλεον επιδιωκω να κανω πραγματα για να μου φτιαξει η ορεξη. Αν δεν κουνηθω να τα κανω δεν θα μου φτιαξει δια μαγειας..

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Γεια σου τζινα... Στη φαση που βρισκεσαι βρισκεται σχεδον ολη η χωρα.... Κανεις δεν εχει χρηματα κι ουτε εχουμε τις ανεσεις που ειχαμε πριν και εχουμε περιοριστει... Ακομα και στο παραμικρο κανουμε οικονομια!! Ολο αυτο ειναι φυσιολογικο να μας ριχνει ψυχολογικα.κι εγω πεφτω παρα πολυ οταν σκεφτομαι οτι ας πουμε λογω της οικονομικης καταστασης πρεπει να φορεσω ρουχα και παπουτσια απο περισυ και δεν μπορω να παρω φετος αλλα! Επισης απελπιζομαι επειδη εχω κρισεις πανικου και δεν μπορω να ξεκουνηθω να κανω τη δουλεια που μου αρεσει... Ομως δεν θελω να τα παρατησω οσο κι αν κουραζομαι...Γι αυτο κι εχω βρει τροπους που δεν χρειαζονται πολλα χρηματα η και καθολου για να περναω καλα. Πχ. Βγες απ το σπιτι και προσεξε λιγο την εμφανιση σου κανοντας ας πουμε τρεξιμο η περπατημα σ ενα παρκο εκει κοντα.. Εγω το κανα και με βοηθησε πολυ η γυμναστικη. Επισης πηρα ενα ποδηλατο και με χαροποιει πολυ να το παιρνω και να κοβω βολτες..Νιωθω ελευθερια. Μπορεις να βρεις χιλια δυο πραγματα να περασεις καλα και να βγεις απ τη μιζερια σου αρκει να πεις στον εαυτο σου το Ως ΕΔΩ! Οταν φτανει κανεις στον πατο ειναι μια καλη στιγμη για ν αρχισει να ανεβαινει παλι προς την κορυφη!! Επισης θελω να πω κατι τελευταιο που εμενα με βοηθησε πολυ να δω καποια πραγματα αλλιως. Παραπονιομουν για τη ζωη μου ,γι αυτα που μου συνεβησαν για τις κρισεις πανικου που εχω, για την οικονομικη κατασταση για χιλιους δυο λογους γκρινια γκρινια... Εως οτου ειδα μια μερα μια κυρια στη μεση του δρομου μ ενα μπαστουνακι για τυφλους να φευγει απ τη λαικη αγορα... Εκει καταλαβα οτι πραγματικα τα πραγματα θα μπορουσαν στη ζωη μου να ναι πολυ χειροτερα γι αυτο πρεπει να εκτιμησω τα οσα μου χει προσφερει η ζωη και να προσπαθησω να ζησω... Σκεψου το!!

---

νανσυ,
θα ηθελα να ξερεις πως με αυτο το εμψυχωτικο μηνυμα προς την Τζινα βοηθησες και μενα που σημερα ειχα μια πολυ δυσκολη μερα και γενικοτερα αντιμετωπιζω και γω παρομοια προβληματα με σενα.
μου αρεσε πολυ και το σκεπτικο σου και ο τροπος γραφης σου.
να εισαι καλα κοπελα μου :)

υ.γ. Τζινα μου συγγνωμη κοπελα μου που δεν απανταω στο μηνυμα σου αλλα σημερα ειμαι "καπως" και οτι κ να πω θα βγει πατατα :P

Quote:

---

Originally Posted by Tzina mikrikl

οχι δεν παιρνω..γενικα ειμαι αντιθετη στην χρηση φαρμακων οταν η κατασταση δεν τα απαιτει... Καρολ, αυτο το "για ολους εχει ο θεος" εχω σταματησει να το πιστευω...αν ο θεος εχει για ολους, τοτε γιατι δεν εχουν ολοι αυτα εστω που χρειαζονται???

---

Γιατι απλα δεν υπαρχει Θεος και επισης η ζωη δεν ειναι σε καμμια περιπτωση δικαιη.
Κατα τα αλλα συμφωνω με την Θεοφανια και την Καρολ. Βρες καμμια δουλιτσα εστω και εθελοντικη , για να βγεις απο το σπιτι και να αποκτησεις και εμπειριες και σχεσεις....

Quote:

---

Originally Posted by fragile

νανσυ,
θα ηθελα να ξερεις πως με αυτο το εμψυχωτικο μηνυμα προς την Τζινα βοηθησες και μενα που σημερα ειχα μια πολυ δυσκολη μερα και γενικοτερα αντιμετωπιζω και γω παρομοια προβληματα με σενα.
μου αρεσε πολυ και το σκεπτικο σου και ο τροπος γραφης σου.
να εισαι καλα κοπελα μου :)

υ.γ. Τζινα μου συγγνωμη κοπελα μου που δεν απανταω στο μηνυμα σου αλλα σημερα ειμαι "καπως" και οτι κ να πω θα βγει πατατα :P

---

fragile χαιρομαι που σε βοηθησαν τα λεγομενα μου.... το πιστευω ακραδαντα αυτο, οτι πρεπει να βλεπουμε τα χειροτερα για να εκτιμαμε τα καλυτερα. ναι θα μου πεις υπαρχουν και καλυτερα απ τα δικα μας οκ... εκει γιατι να μην στεναχωριεσαι που χεις τα χειροτερα? Αλλα επειδη σ αυτη την παλιοζωη ολοι κινουνται με το συμφερον το συμφερον μας για να γινουμε καλυτερα στην προκειμενη ειναι να κοιταμε τα χειροτερα και να παιρνουμε κουραγιο!!! Εγω βλεπω ανθρωπους αναπηρους η και βαρια σωματικα αρρωστους παιδια να ζουν...να χαιρονται τη ζωη τους δεν τα παρατανε.δε παραδιδονται..Και μετα γυρναω και κοιταω τον εαυτο μου και λεω αν εσυ μιζεριαζεις και δεν ζεις για ενα τετοιο θεμα που εχεις (κρισεις πανικου) τοτε εισαι αξιοθρηνητη..μου ριχνω και μια μουτζα να ισιωσω και μετα μου ρχεται η ορεκη να ζησω και παλι!! :) (ναι ετσι χυμα τα συζηταμε με τον εαυτο μου δεν παρεξηγουμαστε μεταξυ μας ) :P