φοβος για οδγηση

παιδια καλημερα εχω γραψει πολλα ποστ και εχω ζαλισει πολυ κοσμο χιχιιχιχ πλακιτσα!!!ενω ολα μου τ ψυχοσωματικα τ εχω ξεπερασει κατα πολυ και πλεον ειναι ελαχιστες οι φορες που θ μ πιασουν δεν ξερω τις τεαυταιες 2 βδομαδες φοβαμαι ν οδηγω παντα τ ειχα αλλα τ ειχα δουλεψει μεσα μ κ τ καταφερνα,δεν ξερω γιατι νιωθω σαν να αφαιρουμε οταν οδηγαω οτι θ κλεισουν τ ματια σαν μια κουραση στα ματια και στο κεφαλι με τ που μ πιασουν δε ολα αυτα κατευθειαν χτυπαει συναγερμος τ φοβου τρεμουλο και ταχυκαρδια!!!!βεβαια αυτο μ πιανει τισ τελευταιεσ μερες και στο σπιτι η στην δουλεια....δεν ξερω γιατι ισως επειδη αυτες τις μερες σκεφτομαι την μαμα μ εντονα....ολη τν ωα ζαλιζω το αγρι μ ρωτωντας τον αν ειμαι καλα κ αν εχω κατι μολισ μ καθυσηχαζει ηρεμω αλλα μεσα μ φοβαμαι!!!!ξερω απο την μια πως ειναι ψυχολογικο αλλα δεν ειναι κ πολυ ευκολο ν πησεις στον εαυτο σ 100%!!!!τα εια λιγο μπερδεμενα σορυ αλλα ειναι πρωι ακομα!!!

απο τ 29 ατομα που τ διαβασαν κανεις δεν θελησε ν απαντησει!!!?

Γεια σου Αγγελικουλα! Να σε ρωτησω, τελευταιο διαστημα συμβαινει αυτο? Ποσο καιρο περιπου? Παλιοτερα δεν ειχες θεμα με την οδηγηση, ετσι? Ουτε ας πουμε φοβασαι μην συμβει κανα τροχαιο τρακαρεις κτλ, ετσι? Οι φοβοι σου για την οδηγηση που ακριβως επικεντρωνονται? Εχεις παρελθον με αγχος κ κρισεις πανικου?

Αγγελικουλα μου, εγω πιστευω οτι εφοσον εχεις 3επερασει τα ψυχοσωματικα σου θα 3επερασεις και αυτη την φοβια.. Πεισε τον εαυτο σου οτι δεν εχεις τιποτα και απλα ζησε τη ζωη σου και προσπαθησε οσο μπορεις να την χαρεις γιατι ειναι μικρη η ζωη μας.. Σκεψου ποσοι ανθρωποι εχουν προβληματα ή χρόνιες παθήσεις και είναι άρρωστοι και όμως προσπαθούν και ζούνε και τα καταφέρνουν μια χαρά.. Να χαίρεσαι που είσαι υγιής σωματικά και σκέψου ότι όλα είναι στο μυαλό μας.. :) Θα τα καταφέρεις είμαι σίγουρη

ειχα αγχωδ διαταραχη για περιπου 2 χρονια λογω του οτι εχασα την μαμα μου το τελευταιο 6μηνο ειμαι αρκετα καλα εχω παλεψει πολυ και ειμαι σ ενα πολυ καλο επιπεδο!!!πλεον τ σωματικα συμπτωματα δεν μ πιανουν περα απο σπανιες φορες ντονου αγχους!!!!στν αρχη φοβομουν πολυ ν οδηγω ειδικα βραδυ και μονη μου οχι οτι θ τρακαρω ενιωθα πως θα λιποθυμησω την ωρα που οδγω αυτη η σκεψη αυτοματα μ εφερνε κ ολα τ υπολοιπα μερι ν φτασω στον προορισμο μ!!!!πριν 4 μερες πηγαινα βραδυ στο αγορι μου στο σπιτι και εκει που ημουν μια χαρα ξαφνικα ενιωσα ενα συναισθημα εντονης κουρασης σαν ν χανομαι ν κλεινουν τ ματια μ αλλα ολο αυτο για κλασματα τ δευτερολεπτου αυτοματα απο τον φοβο ταχυκαρδια και τρεμουλο οταν εφτασα στο σπιτι περασαν ολα βεβαια ενιωθα και παλι καπως αλλα πιο πολυ ασφαλεια,με ξεματιασε η μητερα τ και μ ειπε πως ημουν πολυ ματιασμενη οντως μετα ενιωσα πολυ καλυτερα!!!η αληθεια ειναι πως αυτο μ τν οδηγηση το εχω τωρα 4 μερες λες ν μου εχει μεινει φοβος πο τ συμβαν κι ν τ συνδιαζω καθε φορα ετσι?γενικα αν μ συμβει κατι μια φορα κανω καιο ν τ ξεπερασω και μ πιανει συνεχως μεχρι ν τ ξεχασω και ν παω παρακατω...εχω προβλμα???υπαρχει αλλος που ειναι ετσι?να φοβαμαι η ειναι απλα μια αντιδρασ του αγχους μου????συνεχως φοβαμαι τ παντα νιωθω πως οτι και αν κανω θα μ συμβει κατι κακο.πριν κανω κατι σκεφτομαι οχι δεν μπορω ν τ κανω φοβαμαι πως θα λυποθημησω!!!ενω δεν εχει συμβει ποτε κατι τετοιο!!!η καθε μ σκεψη αυτη ειναι ισως γι αυτο μ πιανουν ολα τι ν πω????ολες μ οι εξετασεις εχουν βγει καλες καω καθε χρονο αιματος και ουρων ειμαι 23 νομιζω μ καλυπτουν!!!!ετσι δεν ειναι!!!???συγνωμη για τ μεγαλο ποστ ειλικρινα σε ζαλισα....ισως η μεγαλη μ ανασφαλεια μ κανει ετσι!!!!

virg σ αυχαριστω για τ καλα σ λογια η αληθεια ειναι πως ειμαι πολυ καλυτερα απο καποτε και χαιρομαι γι αυτο απλα αν μ πιανουν καμια φορα σκεφτομαι αρνητικα μ αποτελεσμα ν γινονται χειροτερα!!!!κριση πανικου μ εχει πιασει μονο 2 φορες αν θυμαμαι καλα δεν ταν και τοσο τρομερες!!!!αλλα ολα τ συμτωματα τ σωματικα τ ειχα σχεδον καθημερινα βεβαια δεν αφηνα κ τ μυαλο μ ηρεμο συνεχεια ενιωθα πως κατι αθαινω και λογικα τ παθαινα!!!!τι ν πω δεν ξερω.....εσυ ειχες ποτε αυτα τ συμπτωματα τ ψυχοσωματικα???α ν προσθεσω οτι αυτες τις μερες με πιανει μια θλιψη και μια στεναχωρια στην ψυχη μου μεσα ν θελω ν κλαψω!!!αυτες τις μερες σκεφτομαι την μαμα μου μεσα στο φερετρο!!!συγνωμη αν ακουγεται μακαβριο αλλα ενω εχουν περασει 2 χρονια καμαι φορα μ ενοχλει σαν σκεψη οτι δεν ζει!!!!!περναω πραγματα καλα η κακα στην ζω μ κ δεν τν εω!!!!σορυ για τ πολλα λογια αλλα με επιασε λογοδοιαρια!!!!χαχαχχαχα

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

ειχα αγχωδ διαταραχη για περιπου 2 χρονια λογω του οτι εχασα την μαμα μου το τελευταιο 6μηνο ειμαι αρκετα καλα εχω παλεψει πολυ και ειμαι σ ενα πολυ καλο επιπεδο!!!πλεον τ σωματικα συμπτωματα δεν μ πιανουν περα απο σπανιες φορες ντονου αγχους!!!!στν αρχη φοβομουν πολυ ν οδηγω ειδικα βραδυ και μονη μου οχι οτι θ τρακαρω ενιωθα πως θα λιποθυμησω την ωρα που οδγω αυτη η σκεψη αυτοματα μ εφερνε κ ολα τ υπολοιπα μερι ν φτασω στον προορισμο μ!!!!πριν 4 μερες πηγαινα βραδυ στο αγορι μου στο σπιτι και εκει που ημουν μια χαρα ξαφνικα ενιωσα ενα συναισθημα εντονης κουρασης σαν ν χανομαι ν κλεινουν τ ματια μ αλλα ολο αυτο για κλασματα τ δευτερολεπτου αυτοματα απο τον φοβο ταχυκαρδια και τρεμουλο οταν εφτασα στο σπιτι περασαν ολα βεβαια ενιωθα και παλι καπως αλλα πιο πολυ ασφαλεια,με ξεματιασε η μητερα τ και μ ειπε πως ημουν πολυ ματιασμενη οντως μετα ενιωσα πολυ καλυτερα!!!η αληθεια ειναι πως αυτο μ τν οδηγηση το εχω τωρα 4 μερες λες ν μου εχει μεινει φοβος πο τ συμβαν κι ν τ συνδιαζω καθε φορα ετσι?γενικα αν μ συμβει κατι μια φορα κανω καιο ν τ ξεπερασω και μ πιανει συνεχως μεχρι ν τ ξεχασω και ν παω παρακατω...εχω προβλμα???υπαρχει αλλος που ειναι ετσι?να φοβαμαι η ειναι απλα μια αντιδρασ του αγχους μου????συνεχως φοβαμαι τ παντα νιωθω πως οτι και αν κανω θα μ συμβει κατι κακο.πριν κανω κατι σκεφτομαι οχι δεν μπορω ν τ κανω φοβαμαι πως θα λυποθημησω!!!ενω δεν εχει συμβει ποτε κατι τετοιο!!!η καθε μ σκεψη αυτη ειναι ισως γι αυτο μ πιανουν ολα τι ν πω????ολες μ οι εξετασεις εχουν βγει καλες καω καθε χρονο αιματος και ουρων ειμαι 23 νομιζω μ καλυπτουν!!!!ετσι δεν ειναι!!!???συγνωμη για τ μεγαλο ποστ ειλικρινα σε ζαλισα....ισως η μεγαλη μ ανασφαλεια μ κανει ετσι!!!!

---

καθολου δεν με ζαλισες. υποφερω απο γενικευμενη αγχωδη διαταραχη 6 χρονια κ ξερω πως ειναι. σε μπλοκαρει, σωματικα διαλυεσαι κ νομιζεις απο στιγμη σε στιγμη θα καταρρευσεις. μιλησε με τον ειδικο που σε παρακολουθει κ πες του ακριβως πως νιωθεις. η ψυχοθεραπεια κ συγκεκριμενα η γνωσιακη-συμπεριφοριστικη βοηθαει πολυ σε διαταραχες αγχους κ φοβιες. καλη τυχη κ ελπιζω να το ξεπερασεις συντομα!

δεν εχω παει ποτε σ ψυχολογο και δεν νομιζω ν παω ν σου πω την αληθεια μου!!!εχω φτασει σε ενα καλο επιπεδο μονη μ μ βοηθεια τ αγοριου μ και φιλων!!!το αγορι μ εχει μια ξαδερφη ψυχολογο και εχουμε μιλισει μαι δυο φορες και μ εχει βοηθησει!!!!οταν μ καθυσηχαζει καποιος περνανε ολα!!!!!εσυ επισκεφτεσαι καποιον ε?πιστευεις πως βοηθαει!!!!φοβαμαι ν παρω χαπια!!!!

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

δεν εχω παει ποτε σ ψυχολογο και δεν νομιζω ν παω ν σου πω την αληθεια μου!!!εχω φτασει σε ενα καλο επιπεδο μονη μ μ βοηθεια τ αγοριου μ και φιλων!!!το αγορι μ εχει μια ξαδερφη ψυχολογο και εχουμε μιλισει μαι δυο φορες και μ εχει βοηθησει!!!!οταν μ καθυσηχαζει καποιος περνανε ολα!!!!!εσυ επισκεφτεσαι καποιον ε?πιστευεις πως βοηθαει!!!!φοβαμαι ν παρω χαπια!!!!

---

δεν ειναι απαραιτητο να παρεις χαπια! αμα θες τη γνωμη μου καλυτερα να το αποφυγεις! Θα σου προτεινα να επισκεφτεις ψυχολογο δεν δινουν χαπια, θα σε βοηθησει με διαφορες μεθοδους να απευεσθητοποιηθεις απο το αγχος που σε διακατεχει! Μην φοβασαι ειναι μεχρι να γινει το πρωτο "βαφτισμα"! Πιστευω θα σε βοηθησει. Η αποφαση βεβαια δικη σου!
Οσο για μενα το θεμα μου ειναι πολυπαραγοντικο πολυδιαστατο κ πολυπλοκο λολ δυστυχως ! Εχω θεμα με αγχος χρονια επαιρνα αγχολυτικα αλλα πλεον τα χω σταματησει! Το ελεγχω σε μεγαλο βαθμο ομως! Το παν ειναι να το χεις under control!

χαιρομαι που τ δουλευεις και τ ξεπερνας αληθεια!!!! αληθεια ειναι πως μιλας μ καποιον κ βοηθαει!!!!ου κανει τεστακια και τετοια κ καλα τι εικονα βλεπεις κ ετσι?μου αρεσουν αυτα....η αληθεια ειναι πως εχω εξοδα λογο δανειου γιατι πηρα μαξι οποτε που λεφτα και γι αυτο!!!!μιλαγα μ μια κοπελα απο δω μ ειπε πω εκανε βελονισμο και την βοηθησε εχει 4 μηνες που ειναι πολυ καλα!!!!τ να πω!!!το σκεφτομαι κ αυτο....

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

χαιρομαι που τ δουλευεις και τ ξεπερνας αληθεια!!!! αληθεια ειναι πως μιλας μ καποιον κ βοηθαει!!!!ου κανει τεστακια και τετοια κ καλα τι εικονα βλεπεις κ ετσι?μου αρεσουν αυτα....η αληθεια ειναι πως εχω εξοδα λογο δανειου γιατι πηρα μαξι οποτε που λεφτα και γι αυτο!!!!μιλαγα μ μια κοπελα απο δω μ ειπε πω εκανε βελονισμο και την βοηθησε εχει 4 μηνες που ειναι πολυ καλα!!!!τ να πω!!!το σκεφτομαι κ αυτο....

---

Υπαρχουν κ τα κεντρα ψυχικης υγειας που ειναι δωρεαν η με μικρη συμμετοχη! Search it κ ολα θα πανε good! :)

Λοιπόν τόση ωρα σου έγραφα και σβηστηκε!ειμαι άσχετη τελικα!αγγελικουλα θα σε συμβουλεύσει εγω τωρα,αυτα στα λέω για να τα ακουω και γω.πιστευω οτι πνίγεις τα συναισθήματα σου, τουλαχιστον αυτο παθαινω εγω γι αυτο και εχω ακριβώς τα ίδια συμπτωματα με σένα,δεν εχω παει ποτε σε ψυχολόγο(μπορει να ειναι και λάθος) αλλα νομίζω οτι πρεπει να δουλέψουμε το μεσα μας, το εγω μας. Σιγουρα εσύ θα έχεις μια κλίση σε κάτι όπως ζωγραφικη μουσικη καπιο άθλημα που δεν έχεις ασχοληθεί αλλα μπορει να εισαι πολυ καλή, οταν φτάσεις στο σημείο να τα βρεις με τον εαυτό σου να δεις ποια πραγματικά εισαι θα ξεπέρασεις και όλες σου τις φοβίες.ολους τους ανθρώπους που εχουν κρισεις πανικου η όπως αλλιώς λέγονται εχουν μεσα τους τετοια δύναμη και ικανότητα που πρεπει να νιώθουν υπερήφανοι που μπορούν μαζι με τος φοβίες τους να τα βγάζουν πέρα στην καθημερινότητα τους.φαινεσαι πολυ άξια και ικανή που ζεις την καθημερινότητα σου και το παλεύεις!αυτα στα λέω για να τα ακουω και γω!

Α κάτι ακομα,παλιά εγω γυμνάζομουνα συστηματικά και δεν είχα τιποτα,ξέρεις ποσο θα σε βοηθήσει αυτο;το λενε και οι ψυχολόγοι η γυμναστικη σε κανει να αισθάνεσαι όμορφα και μπορει να διώξει και την καταθλιψη,εγω λογω χρόνου δεν εχω παει ακομα αλλα απο Σεπτέμβρη θα πάρω παρέα και θα πάω σε βοηθαει παρα πολυ.καντο και θα με θυμηθείς!

Καντο σαν δώρο στον εαυτο σου τρεις με τεσσερις φορές την εβδομάδα ειναι αρκετές η αν οικονομικά δεν σε παίρνει περπάτημα συνεχεια εκει να δεις βελτίωση!

Και να θυμασαι οτι στις μερες (εφεδρειεσ χαρατσια ανεργια)μας όλοι πάσχουν απο καταθλιψη μικρής η και μεγάλης εντασησ.εμεις ανήκουμε στην μικρή και μπορούμε να το ξεπερασουμε.

η αληθεια ειναι πως κανω χορο και απο σεμπτεβρη θα ξανα ξεκινησω!!!πραγματι βοηθαει πολυ καποιο ειδος χομπι ισα που ν σ κανει ν ξεφυγεις!!!!ισως με εχει πιασει αυτο μ την οδηγηση επειδη το επαθα μια φορα και φοβαμαι μην τ ξαναπαθω!!!θ μ περασει ειμαι σιγουρη αφου εχουμε εδω ο ενς τον αλλον δεν φοβαμαι τιποτα!!!!θα μ περασει μεχρι ν βρω κατι αλλο ν μ ενοχλει!! :P

Quote:

---

Originally Posted by aggelikoula89

virg σ αυχαριστω για τ καλα σ λογια η αληθεια ειναι πως ειμαι πολυ καλυτερα απο καποτε και χαιρομαι γι αυτο απλα αν μ πιανουν καμια φορα σκεφτομαι αρνητικα μ αποτελεσμα ν γινονται χειροτερα!!!!κριση πανικου μ εχει πιασει μονο 2 φορες αν θυμαμαι καλα δεν ταν και τοσο τρομερες!!!!αλλα ολα τ συμτωματα τ σωματικα τ ειχα σχεδον καθημερινα βεβαια δεν αφηνα κ τ μυαλο μ ηρεμο συνεχεια ενιωθα πως κατι αθαινω και λογικα τ παθαινα!!!!τι ν πω δεν ξερω.....εσυ ειχες ποτε αυτα τ συμπτωματα τ ψυχοσωματικα???α ν προσθεσω οτι αυτες τις μερες με πιανει μια θλιψη και μια στεναχωρια στην ψυχη μου μεσα ν θελω ν κλαψω!!!αυτες τις μερες σκεφτομαι την μαμα μου μεσα στο φερετρο!!!συγνωμη αν ακουγεται μακαβριο αλλα ενω εχουν περασει 2 χρονια καμαι φορα μ ενοχλει σαν σκεψη οτι δεν ζει!!!!!περναω πραγματα καλα η κακα στην ζω μ κ δεν τν εω!!!!σορυ για τ πολλα λογια αλλα με επιασε λογοδοιαρια!!!!χαχαχχαχα

---

Και εγώ κάπως έτσι ήμουν και είμαι ακόμα αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό.. Καθημερινά εδώ και 1,5 χρόνο περίπου κάπου πονάω.. Πολλά ψυχοσωματικά, πολλοί γιατροί, πολλές εξετάσεις και τελικά άκρη δεν έβγαλα.. :P Αγγελικούλα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Έχασα και εγώ την μαμά μου πριν 5 μήνες και ξέρω πόσο πονάει.. Και εγώ την σκέφτομαι κάθε μέρα δεν γίνεται να μην την σκέφτεσαι.. Πολλές φορές πάω να διώξω από το μυαλό μου τη σκηνή του θανάτου ή τη σκηνή που λες και εσύ για να μην στεναχωριέμαι.. Προσπαθώ να το αποδεκτώ.. Θα συμφωνήσω σε αυτό που λες ότι δεν την έχεις και σε ενοχλεί αυτό.. Και εγώ σχεδόν κάθε μερά θα ήθελα να της μιλήσω, να της πω πχ ότι αρραβωνιάστηκα, ότι βρήκα δουλειά και με πονάει το ότι δεν μπορώ να πάρω απάντηση.. Αλλά πιστεύω ότι τις έχουμε στις καρδιές μας και έστω και αυτό κάτι είναι..

Quote:

---

Originally Posted by mantis I

Καντο σαν δώρο στον εαυτο σου τρεις με τεσσερις φορές την εβδομάδα ειναι αρκετές η αν οικονομικά δεν σε παίρνει περπάτημα συνεχεια εκει να δεις βελτίωση!

---

Προτιμησε καποια μορφη φυσικης ασκησης κ κατα προτιμηση ξεκινα μαζι με φιλες σου η το συντροφο σου θα δεις οτι θα σε βοηθησει περισσοτερο απο το μηχανικο κ μονοτονο προγραμμα του γυμναστηριου! Οσο για το υπολοιπο θεμα ισχυουν οσα ειπα κ γραψαν κ τα παιδια εδω. Ξανα καλη επιτυχια! :)