ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...

Χαίρετε!

Εδώ και ένα χρόνο ταλαιπωρούμαι απο κατάθλιψη.Όπως μου είπε και η ψυχολόγος...φαίνεται να είναι μείζων.Λαμβάνω φαρμακευτική αγωγή ladose και zanax.Eχω επαφή δηλαδή με ειδικούς.
Το θέμα είναι οτι όταν κάποιο πρόβλημα χρονίζει(βλέπε κατάθλιψη) σε κάποια φάση δέν μπορείς να πιστέψεις οτι θα επανέλθεις.Έχω κλείσει ένα χρόνο που κάθε μέρα σχεδόν όλη μέρα έχω ''συμπτώματα'' η μάλλον βιώματα που μου δημιουργεί η κατάθλιψη.Κάνω αρκετή υπομονή...αλλά έχω γίνει ράκος.Δεν ξέρω τι να περιμένω...τα φάρμακα απλά μετριάζουν τα συμπτώματα...δέν λύνουν το πρόβλημα.
Απο το οικογενειακό μου περιβάλλον το κρύβω...έχω όμως κάποιους φίλους που το μοιράζομαι και με στηρίζουν.Αν και οι 2 σημαντικότεροι που είχα επειδη τους έχω κουράσει με τη συμπεριφορά μου(ξεσπάσματα,φτιάχνω σενάρια κλπ) πιστεύω οτι απομακρύνονται και δεν περνανε καλά μαζί μου.
Έχουν μετριαστεί τα συμπτώματα αλλά νιώθω ενα τεράστιο ανεκπλήρωτο και δεν έχω διάθεση να κάνω προσπάθειες να ''βελτιώσω'' την κατάσταση μου...εκτός απο το να κάνω υπομονή και να πέρνω τα φάρμακά μου.Δεν περιμένω τίποτα...δεν ελπίζω σε κάτι...
Κάποιος που είχε κάτι ανάλογο θεραπεύτηκε;

Γεια σου Θεολογε.
Εχω περασει 2 φορες καταθλιψη.
Την πρωτη φορα ηταν ελαφριας μορφης και κρατησε περιπου 6 μηνες, αλλα ημουν σχετικα καλα , μπορουσα δηλαδη να πηγαινω δουλεια κλπ. απο αυτη την πρωτη καταθλιψη επανηλθα πληρως και η ζωη μου εγινε οπως πριν εμφανισω καταθλιψη.
Την δευτερη φορα ηταν σοβαρης μορφης , μαζι με αποπροσωποποιηση , και κρατησε για ενα χρονο περιπου. Τωρα κλεινω σχεδον 2 χρονια χωρις καταθλιψη , αλλα ακομα επιμενουν καποια συμπτωματα , και δεν νιωθω οτι εχω επανελθει πληρως , αλλα παρολα αυτα εχει βελτιωθει πολυ η ζωη μου.. Φαρμακα δεν εχω παρει μεχρι στιγμης.

Εχεις σκεφτει να κανεις και συνεδριες με ψυχολογο περα απο την φαρμακευτικη αγωγη?

Δεν ελπιζεις τπτ δεν φοβασαι τπτ εισαι ελευθερος λολ!
Κοιτα τα φαρμακα απο μονα τους δν κανουν τπτ βοηθουν τον εγκεφαλο αλλα δν θα σου αλλαξουν τη ζωη ουτε θα σου βρουν αυτα δουλεια/φιλους/σχεση. Προσπαθησε να κοινωνικοποιηθεις κ να ασχολεισαι με πραγματα π σε γεμιζουν. Αν ακομα σ φαινεται η καθημερινοτητα μουντη πεζη κ αχαρη δες εναν ψυχολογο να ακολουθησεις μια ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση, πχ συνεδριες γνωσιακης-συμπεριφοριστικης. Σε καθε περιπτωση μν το βαζεις κατω, μν απελπιζεσαι κ ψαξου κ εκτος φαρμακων.

Ευχαριστώ και για τις 2 απαντήσεις. Για να (επ)εξηγήσω...κάνω συνεδρίες...άρχισα απο το Νοέμβρη με γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία έκανα 14 συνεδρίες. Δέν βοήθησε.Τώρα κάνω ψυχανάλυση.Για να σας δώσω μαι εικόνα..εργάζομαι,βγαίνω έξω απο το σπίτι..έχω και κάποιες εξόδους...και κάποιες παρέες.Δέν είμαι σε ένα σπίτι όλη μέρα με κλειστά πατζούρια!Παρ'όλα αυτά αν και έχουν υποχωρήσει τα συμπτώματα,έχω κάποιες φοβερές εξάρσεις...και δέν μπορώ ειδικά να χειριστώ τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους που θεωρώ σημαντικούς στη ζωή μου.Θεωρώ οτι οι σημαντικοί με εγκαταλείπουν...

Lacrymosa έχεις περάσει κατάθλιψή;Γιατί το κοινωνικοποιήσου για ένα καταθλιπτικό είναι ''σχετικό''...

Εχω περασει πολλες φορες μειζονα καταθλιπτικα επεισοδια αλλα εγω πασχω απο διπολικη διαταραχη, αλλα η καταθλιψη ειτε η μονοπολικη ειτε της διπολικης εκδηλωνεται με την ιδια συμπτωματολογια!
Ηταν φασεις που ημουν ολη μερα στο κρεβατι κ ηθελα να πεθανω, πηγαινα για καφε με το ζορι κ δν με κρατουσαν τα ποδια μ κ πολλα αλλα τα οποια τωρα επειδη ειμαι πραγματικα πολυ καλα δν θελω να τα θυμαμαι. Γτ σημασια εχει το παρον κ το μελλον κ οι συνεχεις αναδρομες στο παρελθον νομιζω δν βοηθανε.
Λυση υπαρχει κ διεξοδος απο το τουνελ. Επισης δν σημαινει πως επειδη παιρνεις φαρμακα δν θα υπαρχουν φασεις π θα νιωθεις down. Ανθρωποι ειμαστε κ διαφορα γεγονοτα μας επηρεαζουν ως προς τη συναισθηματικη κατασταση, δν ειμαστε ρομποτ αυτοματοποιημενα να εκτελουν εντολες. Συμπεριφερσου οπως νιωθεις καλυτερα εσυ ο ιδιος πανω απ ολα.

Βασικά έχω πεποιθήσεις για τον εαυτό μου και την κατάσταση μου που δε φεύγουν με τίποτα...απλά με τα φάρμακα ''δε νιώθω'' τα συναισθήματα μου όσο τα ένιωθα πρίν αρχίσω τη φαρμακευτική θεραπεία.Δεν είναι κάποιες στιγμές down λοιπόν αλλά ένα πακέτο πεποιθήσεων π.χ δέν είμαι ενδιαφέρον,είμαι άρρωστος και λογικό είναι να με κάνουν στην άκρη..και άλλα πολλά.Απλά βιώνω λιγότερο έντονα τα συναισθήματα που προκαλούν αυτές οι πεποιθήσεις...αλλά με συνοδέυουν όλη μέρα κάθε μέρα.Έκτος απο τις ώρες του ύπνου...που πήρα zanax για να μπορώ να κοιμαμαι το βράδυ...γιατί συνεχιζόταν και το βράδυ η ίδια δουλειά και είχα γίνει ράκος απο την αυπνία.Σα να έχω ένα βασανιστή μέσα μου...

Όταν συμπεριφέρομαι όπως νιώθω οι άλλοι κουράζονται κάποια στιγμή,δέν ξέρουν να με χειριστούν η δέν δίνουν σημασία...είναι περίπλοκο!!

Να κανεις αυτο που θελεις εσυ κ χεστους αλλους! Δν ειναι υποχρεωτικο να αρεσουμε σε ολους ουτε να κανουμε εκπτωσεις στα θελω μας μονο κ μονο για να γινουμε αποδεκτοι!

Απλά μην καταντήσουμε μόνοι μας εξ'αιτίας της συμπεριφοράς που έχουμε λόγω της κατάθλιψης...γιατί και οι άνθρωποι λογικό είναι κάποια στιγμή να κουράζοναται με τα ίδια και τα ίδια που περνάμε...και πολλές φορές εγώ έχω νεύρα ,κάνω σενάρια κλπ οπότε πολύ λογικό ο άλλος να απομακρύνεται.

Ευχαριστώ πάντως για τις απαντήσεις σου!

Έχω καταλάβει οτι την κατάθλιψη τελικά την περνάς μόνος σου!

Ναι διοτι μπορει να σε στηριζουν φιλοι γνωστοι οικογενεια γκομενοι/ες γιατροι κτλ αλλα δν ειναι στη δικη σ θεση ωστε να καταλαβουν! Τον μεγαλο αγωνα τν δινουμε μονοι μας κ τον κερδιζουμε με το σπαθι μας!

Quote:

---

Originally Posted by Θεολόγος

Έχω καταλάβει οτι την κατάθλιψη τελικά την περνάς μόνος σου!

---

Εδω εχεις απολυτο δικιο. Οχι μονο για την καταθλιψη , τους δαιμονες μας μονοι μας τους πολεμαμε.
Οι αλλοι ειναι απλα για να δινουν λιγο κουραγιο ή και νευρο μερικες φορες.

Θεολογε, γιατι θεωρεις οτι οι ανθρωποι σου σε εγκαταλειπουν; βλεπεις συγκεκριμενες συμπεριφορες που σε κανουν να το λες; ισως ειναι απλα ενας φοβος, που ειναι στο πλαισιο της καταθλιψης..αυτοι που σε αγαπανε πραγματικα θα μεινουν διπλα σου μεχρι να το ξεπερασεις, δε θα σε αφησουν στην τυχη σου η τουλαχιστον θα προσπαθησουν να κατανοησουν το προβλημα σου. επισης ειναι μια καλη ευκαιρια να διαπιστωσεις ποιοι ειναι οι πραγματικοι σου φιλοι! οταν περνουσα εγω δυσκολες στιγμες παντως λιγοι μου σταθηκαν πραγματικα, περα απο την οικογενεια μου.
στην ψυχαναλυση τι ακριβως κανεις; πιστευεις οτι σε βοηθαει;

Αγαπητέ Φίλε,
Εδώ λαι 10 χρόνια έχω και εγώ τα ιδία προβλήματα με εσένα.έπερνα και εγώ κάποια χάπια για αρκετά χρόνια αλλά τα σταμάτησα.Κάποτε με ενοχλούν λίγο τα διάφορα προβλήματα αλλά προσπαθώ να τα ξεπερνώ χωρίς χάπια.Τελευταία νοιώθω ένα σφίξιμο στον λαιμό λες και δεν μπορώ να αναπνέυσω και να καταπιώ.αυτό δεν ξέρω αν είναι από το άγχος ή από τον αυχένα μου,γιατί έχω και εκεί πρόβλημα.
Αν γνωρίζει κάποιος για αυτό ας μου πεί.Αλλά τελικά φίλε κατάλαβω ότι για όλα φταίει το Άγχος.Προσπάθα να το αποβάλεις από την ζωή σου.

Lucy η ψυχανάλυση με βοηθάει ναι.Αλλά θέλει πολύ κόπο ,χρόνο ,υπομονή...κάνεις σε μεγάλο βαθμό αναδρομή στο παρελθόν...βλέπεις τη ζωή σου στην ουσία απο την αρχή,χωρίς να σημαίνει οτι παραθεωρούνται τα γεγονότα που αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητά σου.Εμένα μου ταιριάζει σα μέθοδος.Κοίτα σίγουρα απο τη μία βασίζεται στο φόβο και την ανασφάλεια-κατώτερότητα που γεννά η κατάθλιψη.Σε'μένα όμως ισχύει το μοτίβο οι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή σου απομακρύνονται! Δέν μπορώ να διαχειριστώ τις στενές σχέσεις με τους φίλους.Πιστέυω οτι κάνω σε αυτούς τη ''μεταβίβαση'' των αρνητικών μου βιωμάτων καταντώντας επαναλαμβανόμενος και κουραστικός...και το κάνω πολλές φορές με λάθος τρόπο...

spryros39 Xαίρομαι που είσαι καλύτερα μετά απο αυτή την περιπέτεια...αλλά πιστεύω οτι η κατάθλιψή μου δεν βασίζεται στο άγχος...αλλά σε τραυματικές παιδικές-οικογενειακές καταστάσεις!

Σ'ευχαριστω για την απαντηση για την ψυχαναλυση! πιστευω πως αν κανεις μικρα και σταθερα βηματα θα βρεις το δρομο σου και απο τα λεγομενα σου δε μου φαινεσαι για ανθρωπος που τα παρατας. σου ευχομαι τα καλυτερα και συνεχισε την προσπαθεια! οταν εχουμε καταθλιψη ολα μας φαινονται βουνο...οτι δεν εχουμε καμια ελπιδα! αλλα δεν ειναι ετσι, οταν νιωσεις εστω και λιγο καλυτερα θα δεις που θα σου ειναι πιο ευκολο να προσπαθησεις να μπεις στη ζωη! και τους αλλους μην τους σκεφτεσαι σημασια εχει κυριως η ψυχικη σου ηρεμια.. ειλικρινα, γιατι εσυ ταλαιπωρεισαι. οι αλλοι εφοσον σε αγαπανε θα προσπαθησουν να σε καταλαβουν, αν οχι προβλημα τους και δεν αξιζουν να ειναι διπλα σου. εγω ξεχωρισα ποια ατομα ειναι δικα μου και ποια οχι με την καταθλιψη και τα υπολοιπα που περασα.

Θεολόγε και γω πάσχω από κατάθλιψη και παίρνω φάρμακα. Καλά κάνεις και κάνεις ψυχοθεραπεία.
Όταν λες κάνεις σενάρια, τι εννοείς;;

Θέλω να πώ οτι είτε βασίζομαι σε γεγονότα της καθημερινότητας και κάνω τις δικές μου ερμηνείες και το συνεχίζω όσο πάει....είτε εχω κάποια πεποίθηση πχ δεν με πήρε τηλ ΑΡΑ ΜΕ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ!
Αυτό είναι τελείως αυθαίρετο.Τη διαδικασία αυτή την κάνω καθημερινά και αυτόματα και απλώς διαιωνίζω τον φαύλο κύκλο της κατάθλιψης και ταλαιπωρώ και αυτούς που θέλουν να είναι δίπλα μου...Να ρωτήσω και γώ...τί είδους κατάθλιψη έχεις;Ποιά φάρμακα σου χορηγούν; Αν θες απαντάς προφανώς.

Δεν μου διευκρίνισε το είδος να υποθέσω μονοπολική γιατί αν είχα διπολική θα έκανα και τρέλες και ακρότητες, ενώ τώρα είμαι
φρόνιμη :p Παιρνω τα sertral από τον Απριλιο του 2011 και πηγαίνω πολύ καλά αφού έχουν καταστείλει ένα μεγάλο μέρος
των συμπτωμάτων.