ΠΕΝΘΟΣ-ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΓΙΑ 3 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!ΕΧΑΣΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ,ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΓΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΜΕ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΑΝ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ,Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΑΝ ΦΕΥΓΑΛΕΥΑ....ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΡΑΠΑΚΙΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΥΓΜΗ Κ ΠΕΙΘΩ!!!ΜΕ ΤΟ "ΦΙΛΟ" ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕςΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΧΕΣΗ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΕ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΜΕ ΜΝΜ Κ ΤΗΛ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΟΠΕΛΑ Κ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ....
ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΕΧΕΙ ΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΝΕΥΡΙΚΗ,ΕΥΑΛΩΤΗ, ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΗ...ΔΕΝ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ Κ ΚΥΡΙΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΑ,ΣΤΟΧΟΥΣ...ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΟ!!!!!!!!
ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ-ΖΩ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ-ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ!!!!!!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΓΙΑ 3 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!ΕΧΑΣΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ,ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΓΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΜΕ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΑΝ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ,Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΑΝ ΦΕΥΓΑΛΕΥΑ....ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΡΑΠΑΚΙΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΥΓΜΗ Κ ΠΕΙΘΩ!!!ΜΕ ΤΟ "ΦΙΛΟ" ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕςΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΧΕΣΗ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΕ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΜΕ ΜΝΜ Κ ΤΗΛ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΟΠΕΛΑ Κ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ....
ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΕΧΕΙ ΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΝΕΥΡΙΚΗ,ΕΥΑΛΩΤΗ, ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΗ...ΔΕΝ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ Κ ΚΥΡΙΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΑ,ΣΤΟΧΟΥΣ...ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΟ!!!!!!!!
ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ-ΖΩ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ-ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ!!!!!!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...

---

Καταρχάς συλλυπητήρια... Κοίταξε να δεις, η φάση που περνάς τώρα είναι απαίσια,φρικτή, και λόγω του θανάτου του πατέρα σου σου φαίνονται όλα 10φορες πιο δύσκολα. Και με το δίκιο σου.Δεν ξέρω τι σχέση είχατε,αλλά αν θες να μου μιλήσεις για σας,εδώ είμαι. Όσο για τις φίλες,έχει συμβεί κάτι μεταξύ σας ?
Επίσης να ρωτήσω και κάτι άλλο (πολλά ρωτάω το ξέρω,απλά για να καταλάβω περισσότερο την κατάσταση) , έχεις αδέρφια, η μητέρα σου ζει ,έχεις κάποιον στον οποίο μπορείς να στηριχτείς?
Άσε τον ειδικό,εφόσον δεν σε βολεύουν οι συνθήκες. Περνάς μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή σου όμως και σου λέω πως είναι ακόμα πιο δύσκολη αν την αντιμετωπίζεις μόνη σου.Μην απελπίζεσαι όμως.Με τον καιρό ο πόνος θα μαλακώνει,δεν θα φύγει,αλλά θα καλυτερεύει...

ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ,ΔΕΝ ΜΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ!ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΦΟΡΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ Κ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ,ΞΕΡΩ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ...Δ ΕΧΩ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΩ ΟΤΙ ΣΤΑ 30 ΜΟΥ ΖΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΩ..ΕΙΧΑ ΑΛΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΛΕΨΑ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΤΑ ΒΑΖΩ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ,ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΗ Κ ΥΣΤΕΡΙΚΗ!
ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΔΕΣΙΜΟ,ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΗΡΩΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Κ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ Κ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ..ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΤΟ "ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ",ΜΕ ΓΛΥΚΟΛΟΓΑ, ΑΓΚΑΛΙΕΣ...ΗΜΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΥ,ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΓΟΜΑΙ Κ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ,ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΠΟΛΛΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ...ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΙ Κ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ..ΓΙΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΣΧΕΣΗ!
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ,ΑΠΟΤΟΤΕ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ,ΑΝ Κ ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ ΑΠΤΗΝ 1Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΕΣΤΩ Κ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ...ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ,ΝΑ ΤΥΑ ΚΡΑΤΑΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Κ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΟΥΝΟ....ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ...ΦΤΑΙΩ ΣΕ ΠΟΛΛΑ,Δ ΜΑΛΩΣΑΜΕ,ΕΚΑΝΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΝΩ ΤΙΣ ΕΙΧΑ ΨΗΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΤΟ ΓΕΙΑ ΜΕ ΚΑΚΙΑ Κ ΝΑΜΕ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ ΜΕ ΜΙΣΟ ΜΑΤΙ,ΜΕ ΜΙΣΟΣ-ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ ΜΟΥ!!ΤΟ ΧΟΥΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΚΙΑΛΛΟΙ...
ΗΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΖΕΙ,ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ Κ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ!!!ΞΕΣΠΑΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ,ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΒΑΛΤΩΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΜΑ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ ΚΑΘΟΛΟΥ...ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΞΕΝΩΘΕΙ,ΕΙΜΑΙ ΛΑΘΟΣ Κ ΤΟ ΞΕΡΩ..ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΜΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙΧΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗ,Κ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ Κ ΦΥΣΚΙΑ Κ ΣΕ ΚΕΙΝΗ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΕ ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ "ΚΑΤΑΚΤΗΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ",ΝΑ ΧΩ ΔΥΝΑΜΗ Κ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ...
ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ Κ ΕΙΜΑΙ Η 1Η ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΩ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟ...Κ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥΤ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ Κ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΤΑ....
ΕΙΜΑΙ ΔΕΚΤΗ Κ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΗΚΗ Κ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΛΥΠΗΣΗ Η ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΕΣ...ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ...

Και επαναλαμβάνω,περνάς μια πολύ άσχημη φάση και θα συνεχίσεις να την περνάς για πολύ καιρό ακόμα. Το ότι ξεσπάς στους γύρω σου μπορεί να μην είναι "σωστό" είναι όμως φυσιολογικότατο .Όσο για την κατανόηση, καλά κάνεις και δεν έχεις απαίτηση να σε καταλάβουν οι άλλοι.Δεν πρόκειται να γίνει γιατί απλά δεν είναι στην ίδια κατάσταση με εσένα.Αλλά στήριξη χρειάζεσαι όσο τίποτα άλλο τώρα.Πίστεψε με,δεν πρέπει να το περάσεις όλο αυτό μόνη σου. Πρέπει να στηριχτείς κάπου και προσπάθησε αυτό το κάπου να είναι η μητέρα σου.Ο πόνος θα σας δέσει,αλλά και θα βοηθηθεί η μία από την άλλη...Τώρα για τις φίλες σου...τι να πω ,αυτές φίλες δεν είναι.δεν αξίζει καν να ασχολείσαι.
και όσον αφορά τον πατέρα σου...τέλειο δέσιμο δεν έχει κανένας.από ότι καταλαβαίνω όμως τον θαυμάζεις και τον αγαπάς. Και κυρίως πρέπει να θυμάσαι όλα αυτά τα καλά που ζήσατε μαζί,τον θαυμασμό σου προς εκείνον,και όχι παράπονα (παρόλο που είμαι σίγουρη ότι έχεις,όπως κάθε παιδί άλλωστε) .Μην αγχώνεσαι ξέρω πως η κατάσταση μοιάζει απελπιστική αλλά να ξέρεις πως θα φτιάξει με τον καιρό.Πρέπει να αποδεχθείς ότι περνάς άσχημη φάση,και μετά από όλο αυτό θα βγεις πολύ πιο δυνατή (άλλωστε από κάθε κατάσταση,καλή ή κακή, ωφελούμαστε ) Όσο για την σχέση σου με τους άντρες...μάλλον θα πρέπει να σκεφτείς καλά τι κάνεις λάθος.αλλά αυτό άστο για αργότερα,όταν θα είσαι έτοιμη...

το ευχαριστω είναι λίγο!!!!!
πραγματικά είναι πολυ δυσκολή φάση και δεν ξέρω τι κατάλοιπα θα μου αφήσει,σίγουρα πολλά!!!κ φυσικά ποιοι θα παραμείνουν δίπλα μου μετά από ολα αυτο...ήδη έχει γίνει ένα μεγάλο ξεκαρτάρισμα..μάλλον η αφέλεια μου με οδήγησε εδώ...είχα επενδύσει πολλά στην φίλια..αλλά προφάνως λάθος επένδυση...
θελω να ξαναβρω ισσοροπιες,ενδιαφεροντα,στ οχους και να αλλαξω τελειως φιλοσοφια ζωης,βλέπω πως είναι η ζωη μικρη και δεν θέλω να ειμαι αλλο θεατης..δεν ξερω αν βρω τον τροπο γιατι είναι πολυ δυσκολο...το σαβ ηταν μια αρχη,βρεθηκα με κοσμο,πηγα βολτα,αλλαξα παραστασεις γενικοτερα,οχι κατι τρελο αλλα ηταν μια αρχη που με βοηθησε να ηρεμήσω κ να χαλαρωσω....ασ ελπισω οτι θα κρατησει λιγο παραπανω κ δεν ηταν μονο για το σαβ/κο!!!!!

Αφου ειδες οτι η εξοδος σε βοηθησε να αλλαξεις παραστασεις, επανελαβε την!! :)

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Αφου ειδες οτι η εξοδος σε βοηθησε να αλλαξεις παραστασεις, επανελαβε την!! :)

---

αχ...μακαρι,μακαρι,μακαρι!!!!! !!!!
οχι τοσο για μενα αλλα κυριως για τους αλλους,πιστευω οτι τους εχω κουρασει με αυτην την συμπεριφορα κ θα ναι δυσκολο και για εκεινους!!!!!!!!!
ευχαριστω πολυ!!!!!!!

Συμφωνώ,αφού σε βοηθάει να βγαίνεις ,συνέχισε το...Σε κάνει να ξεχνιέσαι και λίγο.Καλή τύχη λοιπόν σε ότι κάνεις:)

Quote:

---

Originally Posted by N.007

Συμφωνώ,αφού σε βοηθάει να βγαίνεις ,συνέχισε το...Σε κάνει να ξεχνιέσαι και λίγο.Καλή τύχη λοιπόν σε ότι κάνεις:)

---

Αν κ δεν πέρασε 1 μήνας..συνεχίζω να νίωθω χάλια...δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βγω απο αυτό το τέλμα,νιώθω εγκλωβισμένη....
έλλειψη αυτοσυγκεντρωσης,αδυναμια να συγκεντρωθω σε κατι συγκεκριμενο,δεν εχω ορεξη για δουλεια αλλα δεν με βοηθαει κ το μυαλο μου σε ολο αυτο....ειναι χαμενο σε αρνητικεσ σκεψεις,ο,τι κ αν ξεκινησω χανω το κινητρο αμεσωσ κ δεν εχω δυναμη-σωματικη κ ψυχικη- να συνεχισω...νιωθω ευαλωτη κ νευρικη μονιμως..προσπαθω να κανω κατι κ αμεσωσ σχεδον με εγκαταλειπει ο εαυτος μου..οταν θα βγω με 2 -3 δικους μου ανθρωπους εξω νιωθω καλα αλλα φοβαμαι κ ντρεπομαι να ειμαι με αγνωστους ,δεν ανοιγομαι,πιανομαι παλι αποτους αλλους...φοβαμαι οτι αν κοιταξω τον αλλο στα ματια θα καταλαβει αμεσως πως νιωθω κ δεν θελω λυπηση, οικτο...εξαλλου ολοι βαριονται ,κουραζονται μαζι μου...νιωθω μονο αρνητικα πραγματα...κ εχω μεγαλα ξεσπασματα..δεν ξερω πραγματικα τι πρεπει να κανω...τα χω χαμενα...φοβαμαι πολυ πιστευω οτι δεν θα καταφερω ποτε να επανελθω...

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

Αν κ δεν πέρασε 1 μήνας..συνεχίζω να νίωθω χάλια...δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βγω απο αυτό το τέλμα,νιώθω εγκλωβισμένη....
έλλειψη αυτοσυγκεντρωσης,αδυναμια να συγκεντρωθω σε κατι συγκεκριμενο,δεν εχω ορεξη για δουλεια αλλα δεν με βοηθαει κ το μυαλο μου σε ολο αυτο....ειναι χαμενο σε αρνητικεσ σκεψεις,ο,τι κ αν ξεκινησω χανω το κινητρο αμεσωσ κ δεν εχω δυναμη-σωματικη κ ψυχικη- να συνεχισω...νιωθω ευαλωτη κ νευρικη μονιμως..προσπαθω να κανω κατι κ αμεσωσ σχεδον με εγκαταλειπει ο εαυτος μου..οταν θα βγω με 2 -3 δικους μου ανθρωπους εξω νιωθω καλα αλλα φοβαμαι κ ντρεπομαι να ειμαι με αγνωστους ,δεν ανοιγομαι,πιανομαι παλι αποτους αλλους...φοβαμαι οτι αν κοιταξω τον αλλο στα ματια θα καταλαβει αμεσως πως νιωθω κ δεν θελω λυπηση, οικτο...εξαλλου ολοι βαριονται ,κουραζονται μαζι μου...νιωθω μονο αρνητικα πραγματα...κ εχω μεγαλα ξεσπασματα..δεν ξερω πραγματικα τι πρεπει να κανω...τα χω χαμενα...φοβαμαι πολυ πιστευω οτι δεν θα καταφερω ποτε να επανελθω...

---

πιν, επειδή έχω κάνει διατριβή στο πένθος, έχω να σου πω τα εξής: η πληγή δεν κλείνει ποτέ και θα την κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή.
Είτε κλαις είτε πας κάθε βράδυ στα μπουζούκια, το συναισθημα σου δεν θα αλλάξει, όπως και η κατάσταση. Οι άνθρωποι που φεύγουν δε γυρνούν πίσω όσο και να χτυπηθούμε ή να κάνουμε κακό στον εαυτό μας.
Οι έξι μήνες είναι πολύ μικρό διάστημα για να μπει η ζωή σου σε μια φυσιολογική ροή. Απέφυγε να φορτώνεις τους άλλους γιατί ούτε δικό τους είναι το πρόβλημα, ούτε έχουν υποχρέωση να επιβαρυνθούν από αυτό.
Θα μου πεις "μα γι αυτό δεν είναι οι φίλοι?"
Όχι, οι φίλοι είναι για να σε κάνουν να ξεχαστείς από αυτό και όχι για να το ζουν μαζί σου.....:)

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ-ΖΩ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ-ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ!!!!!!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...

---

υπαρχουν και οι λεγομενες ψυχοθεραπευτικες συνεδριες μεσω skype.
δεν θα τις επελεγα, αλλα αν δεν εχεις αλλη επιλογη ψαξτο.
δεν χανεις τιποτα.
επισης υπαρχει μια γραμμη βοηθειας για οσους πασχουν απο καταθλιψη.
το νουμερο ειναι 1034.
εκει θα μιλησεις με ειδικους ψυχικης υγειας, οι οποιοι μπορουν να σε κατευθυνουν καλυτερα απο εμας που δεν ειμαστε ειδικοι ;)
εγω παντως σε φασεις απογνωσης, πηρα τηλ σε αυτη τη γραμμη και με εκαναν να νιωσω καλυτερα!

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

πιν, επειδή έχω κάνει διατριβή στο πένθος, έχω να σου πω τα εξής: η πληγή δεν κλείνει ποτέ και θα την κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή.
Είτε κλαις είτε πας κάθε βράδυ στα μπουζούκια, το συναισθημα σου δεν θα αλλάξει, όπως και η κατάσταση. Οι άνθρωποι που φεύγουν δε γυρνούν πίσω όσο και να χτυπηθούμε ή να κάνουμε κακό στον εαυτό μας.
Οι έξι μήνες είναι πολύ μικρό διάστημα για να μπει η ζωή σου σε μια φυσιολογική ροή. Απέφυγε να φορτώνεις τους άλλους γιατί ούτε δικό τους είναι το πρόβλημα, ούτε έχουν υποχρέωση να επιβαρυνθούν από αυτό.
Θα μου πεις "μα γι αυτό δεν είναι οι φίλοι?"
Όχι, οι φίλοι είναι για να σε κάνουν να ξεχαστείς από αυτό και όχι για να το ζουν μαζί σου.....:)

---

ποτε δ ζητησα απο κανενα να με καταλαβει ή να μοιραστει το οτιδηποτε μαζι μου...κ ποτε δ θεωρησα οτι ειναι για αυτο οι φιλοι...θα διαφωνησω εδω!!ουτε τριγυρναω να ζηταω κατανοηση ή συμπαρασταση..και αυτος ειναι ενας πολυ σοβαρος παραγοντας που εχω φτασει εδω... εξαλου εγραψα κ πιο πανω οτι παρολο που το γνωριζαν απο την 1η στιγμη οι φιλες μου ποτε μα ποτε δεν ρωτησαν το απλο "εισαι καλα?"..και φυσικα κ γω γιαυτο δεν εκανα ποτε θεμα...ενω θα πρεπε..γιατι εδω πρεπει να ειπωθει οτι οι φιλοι ειναι για τα καλα κ τα ασχημα ομως...τις ομορφες αλλα κ τις δυσκολες στιγμες...γιατι αλλιως δεν εχει νοημα κ η φιλια..ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ Κ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΗ ΣΕ ΑΥΤΟ...
Αναγνωριζω οτι δεν ειμαι σε θεση να το διαχειρισρω μονη μου γιατι δεν μπορω να με κανω καλα..δεν ξερω ποιος ειναι ο τροπος..κ αυτο εχει σαν συνεπεια να με βλεπουν κ οι γυρω μου ετσι..νευρικη, χαμενη,αδυναμη!!
πρωτα απο ολα γιατους αλλους με ενοχλει κυριως που με αντιμετωπιζουν σαν "προβλημα"
λυσεισ ψαχνω!

Quote:

---

Originally Posted by fragile

υπαρχουν και οι λεγομενες ψυχοθεραπευτικες συνεδριες μεσω skype.
δεν θα τις επελεγα, αλλα αν δεν εχεις αλλη επιλογη ψαξτο.
δεν χανεις τιποτα.
επισης υπαρχει μια γραμμη βοηθειας για οσους πασχουν απο καταθλιψη.
το νουμερο ειναι 1034.
εκει θα μιλησεις με ειδικους ψυχικης υγειας, οι οποιοι μπορουν να σε κατευθυνουν καλυτερα απο εμας που δεν ειμαστε ειδικοι ;)
εγω παντως σε φασεις απογνωσης, πηρα τηλ σε αυτη τη γραμμη και με εκαναν να νιωσω καλυτερα!

---

σευχαριστω πολυ για τις χρησιμες συμβουλες....ειχα μιλησει μεσω ιντερνετ στην αρχη που μου ειχε συμβει ολο αυτο με ψυχολογο του bestrong,κρατησε περιπου ενα 40',μου εδωσαε καποιες συμβουλες.. αλλα μου ειπε να απευθυνθω σε ψυχολογο της περιοχης μου..
αλλα με φοβιζει πολυ η ιδεα...δεν ξερω αν θα με εμκεταλευτει χρηματικα,αν θα θελει να δει την ουσια...φοβαμαι επισης μην μου δωσει χαπια κ δεν θελω...δεν θελω να εξαρτηθω απο κατι αλλο,ψυχολογο η φαρμακευτικη αγωγη...εχω αγνοια κ δυσπιστια!

οι ψυχολογοι καλη μου και να θελουν δεν εχουν την δυνατοτητα να δωσουν φαρμακα.
μονο σε περιπτωση που το κρινουν αναγκαιο, σε παραπεμπουν σε ψυχιατρο.
η γνωμη μου ειναι μην φοβασαι και να απευθυνθεις σε ψυχολογο.
οσων αφορα το κοστος, τωρα με την οικονομικη κριση, παρα πολλοι ειδικοι εχουν ριξει τις τιμες τους.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

οι ψυχολογοι καλη μου και να θελουν δεν εχουν την δυνατοτητα να δωσουν φαρμακα.
μονο σε περιπτωση που το κρινουν αναγκαιο, σε παραπεμπουν σε ψυχιατρο.
η γνωμη μου ειναι μην φοβασαι και να απευθυνθεις σε ψυχολογο.
οσων αφορα το κοστος, τωρα με την οικονομικη κριση, παρα πολλοι ειδικοι εχουν ριξει τις τιμες τους.

---

Eχεις ερθει ποτε σε επαφη με καποιον ειδικο?βοηθαει πρακτικα?η δινεισ "χρησιμεσ συμβουλεσ" σαν αυτεσ που διαβαζουμε σε site του στιλ,σκεψου θετικα ,αγαπησε τον εαυτο σου η ζωη ειναι ωραια..κλπμε τα οποια δε διαφωνω αλλα πρακτικα ειναι το θεμα..να αγορευω κ γω ειμαι καλη!η καλητερη!

κοιτα...εξαρταται και αν θα πεσεις σε καλα χερια.
(εχω πεσει δυστυχως σε πολλους τσαρλατανους)
απο κει και περα παιζει ρολο τι ζητας εσυ απο εναν ψυχολογο.
υπαρχουν διαφορες σχολες ψυχολογιας.
-γνωσιακη-συμπεριφορικη (θεωρειται η αποτελεσματικοτερη στις μερες μας)
-ψυχαναλυτικη (μακριααααααα)
-γκεσταλτ κ.α.
ή απλα αν δεν εχει καποια ιδιαιτερη ειδικευση ο ειδικος κανει απλη συμβουλευτικη.
η γνωμη μου ειναι να κανεις πρωτα μια αναζητηση και να δεις τι παιζει με καθε ειδικοτητα.
απο κει και περα σκεψου εσενα τι σου ταιριαζει και παρε την αποφαση σου.