O άγρυπνος.

Χαιρετώ την κοινότητα...καλή δύναμη σε όλους κ σε όλες!!!
Πάμε για τρία χρόνια τώρα απο την πρώτη επίσημη επίσκεψη της περίφημης κρίσεως πανικού.Διάβασα πολλες απο τις εμπειριες σας, εδω στην κοινοτητα κ ο καθενας με διαφορετικο τροπο και ενταση.
Δεν ξερω αν εχει νοημα να αναφερω εδω το ιστορικο ή την πορεια της ζωης μου,σιγουρα ξερω ομως πως εφτασα εδω.
Ο αγρυπνος ειναι ο ανθρωπος που γεννηθηκε μεσα σε αυτα τα τρια χρονια.
Στις αρχες πεταγόμουν στον υπνο μου με την αισθηση οτι εχει σταματησει η καρδια μου ή οτι ξεχαστηκα να αναπνευσω.
Στην πορεια η κατασταση συναγερμου ερχοταν στο σταδιο της χαλαρωσης.
Τωρα γινεται με το κλεισιμο των βλεφαρων,το χειροτερο απο ολα ειναι πως, οσο πιο κουρασμενος ειμαι,οσο περισσοτερος υπνος μου λειπει, τοσο χειροτερευει η κατασταση κ τα συμπτωματα.
Με τα τιναγματα, επειδη εξειδικευτηκαν παρα πολυ,στο 70% των περιπτωσεων νιωθω οτι περναω εγκεφαλικο επεισοδιο,βγαζω παντα μια κραυγη ξεψυχίσματος και περνανε καποια
δευτερολεπτα μεχρι να επανελθω.Αλλοτε στο τιναγμα μουδιαζει το προσωπό μου και ψαχνω να βρω την γλωσσα μου με τα δοντια,μηπως και τυχον την καταπια.
Σε νευρολογο που εξηγησα τα συμπτωματα μου ειπε οτι προκειτε για μυοκλονικα τιναγματα.Δεν τιναζω τα ακρα μου,τιναζω το κεφαλι μου και ολοκληρο το σωμα.
Ο τρομος και συναισθηματα οτι χανω την ζωη μου ειναι απεριγραπτα.Σιχαμενες καταστασεις.
Αν τυχει και κοιμηθω καλα μια φορα το μηνα,νοιωθω λες κ πηρα δεκα χρονια ζωης επανω μου.
Το μεγιστο που κοιμαμαι χωρις να διακοπει ο υπνος ειναι 2 ωρες,και μετα κατεβαινουμε αναλογα με τα φεγγαρια,μεχρι να φτασουμε στα εξωφρενικα πενταλεπτα,πραγμα που μου εχει
σακατατεψει ποιοτικα την ζωη μου.
Ξυπναω κουρασμενος,δεν ξεκουραζομαι ποτε δεν κοιμαμαι ποτε,δεν παλευω αλλο ,δεν αντεχω.
Υπαρχουν φορες που εχω ηπια τιναγματα,αλλα κλεινοντας τα ματια τρεχουν στο μυαλο μου χιλιαδες ασχετες εικονες,μια μια ασυληπτη ροη που σταματανε μονο αν ανοιξω τα ματια μου.
Πολλες απο αυτες τις εικονες ειναι κ πολυ ασχημες.
Ξερω οτι στα δεκαπεντε μου δεν επρεπε να δω τον εξορκιστη 150 φορες σε βιντεοκασσετα.
Ξερω οτι δεν επρεπε να καπνιζω μοστουρα γιατι με χαλαγε.
Ξερω οτι δεν επρεπε να πινω αλκοολ σαν βοθρος.
Ξερω οτι δεν επρεπε να ζω εξω απο τα ορια κ τις αντοχες.
Θελω την ζωη μου πισω.Ζω μεσα στο φοβο,φοβαμαι και την σκια μου,δεν μπορω να κατσω ανασκελα ουτε για δυο λεπτα,γιατι ερχεται το <<βουνο>>και αραζει στο στηθος μου.
Καποτε κραταγα την αναπνοη μου για δυο λεπτα κατω απο το νερο.Τωρα την κραταω εδω και τρια χρονια,ειμαι το μεγαλυτερο πειραμα της ζωης για τις ανθρωπινες αντοχες.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.
Δυνατοτητα επισκεψεως σε γιατρο δεν εχω,ουτε και ασφαλιστικη καλυψη.Περνω xanax 0.5mg kai 1mg σχεδον καθημερινα.Επισης κανω και ομοιοπαθητικη θεραπεια η οποια σε καποια φαση με βοηθησε με τις κρισεις πανικου.
Αναλογα συπτωματα και καποια γνωμη,θα ηταν καλοδεχουμενη.
ευχαριστω πολυ...ο άγρυπνος.

ρε φιλε δε μπορει να εισαι τοσο χαλια ασ πουμε ομωσ οτι εισαι
τρεχε μεχρι να πεσεισ κατω κ μολισ πεσεισ περπατα κανε γυμναστικη αφου δεν παιρνεισ χαπια
αν παρεισ λογικα θα φυγουν ολα αυτα να ξερεισ

γλυκε μου δεν ειναι δυνατον να εισαι συνεχεια με χαλια υπνο.θυμαμαι μου το χε πει η γιατρος μου αυτο οταν ειχα μερες να κοιμηθω στο πρωτο μου καταθλιπτικο επεισοδιο.εγω παιρνω αντικαταθλιπτικα και η ζωη μου ποιοτικα και ο υπνος(που μου χε γινει εφιαλτης αλλα τον ειχα τοσο αναγκη)ειναι μια χαρα πλεον.ασε τις αρνητικες σκεψεις και δες εναν καλο ψυχιατρο.πρωτα εχεις αναγκη να φτιαξεις τον υπνο σου.μετα με θεραπεια και ξεκουραστος πια και με καθαρο μυαλο(οχι εξοντωμενο απ την αυπνια) θα λυσεις με τον γιατρο σου οτι σ απασχολει.τουλαχιστον εγω αυτο εκανα.μη φοβηθεις τον γιατρο.εμενα μ επιανε πανικος στην αυπνια και την επερνα τηλ και την ξυπναγα απ το φοβο μου αλλα με βοηθησε και ο φοβος πλεον εχει παει περιπατο.αλλα πρεπει να βοηθησεισ τον εαυτο σου.το εχεισ ηδη αφησει,μην το αφησεισ να σε τρωει αλλο

Lia επειδη κι εγω ειμαι η αγρυπνη και επαιρνα αντικαταθλιπτικα,ειδα οτι στο θεμα της αϋπνιας δεν μου εκαναν τιποτε.μονο με σηκωσαν απο το κρεβατι οταν επεφτα ψυχολογικα.τι αλλο παιρνεις και επανηλθε ο υπνος σου;ειναι πολυ βασανιστικο και ταλαιπωρουμαι χρονια με το θεμα αυτο.

παιδια δε μου εδωσε μονο αντικαταθλιπτικα.μου εδωσε και ενα ηπιο αγχολυτικο ΜΕΧΡΙ να πιασει το αντικαταθλιπτικο αλλα μονο για κανα μηνα.το αντικαταθλιπτικο πρεπει να φτιαξει και τον υπνο σας.ΑΝ ομως η βασικη αιτια ειναι η καταθλιψη(που προκαλει αυπνια).το αντικαταθλιπτικο την θεραπευει,το αγχολυτικο απλα την ''θαβει'' για λιγο.ισως γιωτα δε περνεις το σωστο φαρμακο.αν ταλαιπωρειστε χρονια βρε παιδια βρειτε εναν καλο γιατρο να σας βοηθησει.ολα λυνονται.εγω αυτο ειδα.ενω οταν τα ζουσα ελεγα δε θα βγω απ τον εφιαλτη.βγηκα ομως και σχετικα συντομα(σε 5-6 εβδομαδες).γιωτα αν θες στειλε μου προσωπικο μηνυμα να σου πω σε ποια γιατρο πηγα

ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις.Ο νευρολογος η αληθεια ειναι οτι μου ειπε πως με το xanax μόνο, δεν κανω δουλεια,πρεπει να παρω και αντικαταθλιπτικα,πραγμα το οποιο δεν δεχτηκε ο ομοιοπαθητικος που βλεπω
κατα καιρους,(ισως σωστα γιατι ειμαι πολυ επιρεπης στης ουσιες) ο οποιος εχει και το ρολο του ψυχιατρου σε εμενα.Βασικο προβλημα ομως ειναι τα τιναγματα που δεν μου επιτρεπουν να κοιμηθω,και καποιος μηχανισμος που προφανως χαλασε μεσα στο κεφαλι μου.Δυστηχως εχει τελειωσει κ η ασφαλιστικη καλυψη και δεν προλαβα να κανω και μια μελετη υπνου που γινεται στο νοσοκομειο.Συμφωνω παντος πως για αρχη πρεπει οπωσδηποτε να λυθει το θεμα υπνου γιατι με εξασθενει καθημερινα.
και επειτα οι πανικοι και τα υπολοιπα,γιατι μου δημιουργει ολοενα κ πιο σοβαρα προβληματα.

Καλησπέρα αν κ παλιό το thread με ενδιαφέρει άμεσα γιατί περνάω τα ίδια κ χειρότερα εδώ κ έναν χρόνο. Πως εισαι με τα τινάγματα στο σώμα κ γενικά με τη κατάσταση που περιγράφεις ; Έστρωσε από τότε ; Αν ναι με ποιο τρόπο ;

Καλησπερες...μυοκλονιες,δεσ μιδωσεις,και γενικα νευρολογικα συμπτωματα εχω εδω κ 4.5 χρονια περιπου,σε συνδυασμο με εναλλσσομενες περιοδους αυπνιας η /και διακοπτομενου υπνου κακης ποιοτητας, και καποιες περιοδους καλου και ποιοτικου υπνου,αλλα με επεισοδεια υπνηλιας μεσα στην ημερα.1 πιθανη διαγνωση που πηρα ειναι η λεγομενη νευρομυοτονια,η isaac syndrome,που ωστοσο δεν υπαρχουν ολα τα κριτηρια για να την λαβω σαν οριστικη.Περιστασιακα παιρνω ζαναξ των 0.25 ,μαγνησιο,και οτι φυτικο συμπληρωμα για τον υπνο υπαρχει,εχω παρει lyrica λογω και νευροπαθητικου πονου,ολα αυτα με φτωχα αποτελεσματα.Εχω περασει πολυ ασχημα στην ζωη μου τα τελευταια χρονια και θεωρω οτι κατι εχει χαλασει μεσα μου και οπως φαινεται θα πρεπει να ζησω με αυτο.Τωρα θα παω σε δημοσιο νοσοκομειο ν ακανω μια μελετη υπνου (αν και δεν θα δειξει κατι καινουριο).Επι της ουσιας ,το νευρικο συστημα οταν βιωνεις ασχημες περιοδους στη ζωη σου ,μπαινει σε ενα τριπακι υπερδιεγερσης, και επηρεαζει τα παντα.Σε αλλους με αυπνιες,σε αλλους με κρισεις πανικου, σε αλλους με εκτακτες.

Καλησπέρα κ πάλι κ ευχαριστώ για την απάντηση. Εγώ είμαι 48 ετών.. είμαι σε φάση προεμμηνοπαυσης το οποίο συνεπάγεται ορμόνες στο κόκκινο. Ο ύπνος μου εδώ κ ένα χρόνο αισχρός . Η θα κάνω να κοιμηθώ 3 μέρες κ μετά θα πέσω ξερή για ένα εξάωρο κ έως εκεί η θα κοιμάμαι διακοπτόμενα δηλ κάθε δυωρο η μια ώρα τουαλέτα η θα τινάζομαι κτλ κτλ . Πήγα σε Παθολογο έκανα αίματος όλα οκ μόνο φεριτίνη χαμηλή . Πρόσφατα σε νευρολόγο λόγω συνεχόμενων καθημερινών τιναγμάτων στο σώμα κορμό χέρια πόδια κεφάλι κτλ . Μ είπε καλοηθης μυοκλονιες κ προέρχονται από διαταραχές ύπνου . Είναι πολύ κοινό . Μου είπε εξαμηνη αγωγή με αντικαθλιπτικα. Δεν θα τα πάρω ακόμη . Το παλεύω όσο πάει . Παίρνω μελατονινη 3 mg κ καπάκι βαλεριάνα χάπι . Κάτι κάνει αλλά λίγα πράγματα στα τινάγματα δε βοηθά είναι μόνιμα πλέον . Παίρνω κ μαγνήσιο κάθε μέρα . Υπομονή δε ξέρω τι να πω είναι απελπισία όλο αυτό . Θα μ πεις υπάρχουν κ χειρότερα αλλά οκ ο κάθε ένας βλέπει τον δικό του γολγοθά . Εύχομαι ότι καλύτερο από καρδιάς

Υπάρχουν αντικαταθλιπτικά που στρώνουν τον ύπνο άμεσα με χαμηλή δόση όπως το ρεμερον. Κι εγώ είχα χρόνιο πρόβλημα με τον ύπνο, δοκίμασα ομοιοπαθητική, βελονισμό, συμπληρώματα, τίποτα. Μόνο με το ρεμερον (κι ένα άλλο το valdoxan) κοιμάμαι κανονικά.

Προσπαθώ να το τρενάρω όσο γίνεται αποφεύγω τα φάρμακα γενικά δεν θελω να παίρνω όμως θα δείξει . Μεγαλώνουμε κ μεγαλώνουν κ τα προβλήματα αυτό βλέπω … πάσης φύσεως

Επίσης τρέμω τη στιγμη που αν τελικά τα ξεκινήσω πως θα είμαι όταν τα κόψω γιατί δεν μπορείς να τα παίρνεις κ μια ζωή αυτά νομίζω . Αγχώνομαι πως θα γίνω χειρότερα μετά όποτε κ για αυτό συνέχεια τρενάρω

Δεν είναι ότι δεν σε καταλαβαίνω. Αλλά σκέψου μήπως αυτός ο τρόπος σκέψης είναι αυτός που σε έχει φέρει ως εδώ άρα μάλλον δεν είναι και να τον εμπιστεύεσαι απολύτως. Δηλαδή έχει νόημα να σκέφτεσαι τι θα συμβεί σε ένα απροσδιόριστο μέλλον όταν θα πρέπει να το κόψεις και να μην προέχει το παρόν στο οποίο υποφέρεις;

Καλησπέρα !εχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες είναι κάτι που έκανα ανέκαθεν κ μαλλον αυτοκαταστροφικό τελικά. Πάντα έχω ένα φόβο μέσα μου για το μέλλον . Προτρέχω σε καταστάσεις αλλά πάντα με τα χειρότερα σενάρια !

Το καταλαβαίνω γιατί το κάνω κι εγώ. Στην ψυχοθεραπεία κατάλαβα ακριβώς τι συμβαίνει. Προβολή στο μέλλον μιας ανησυχίας λόγω τραύματος/κακής εμπειρίας στο παρελθόν (που μπορεί συνειδητά να μην αναγνωρίζουμε). Υπεραναλυτικη σκέψη κλπ .

Καλημερα κ καλή εβδομαδα . Βοηθα η ψυχοθεραπεία ; Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά αν κ με φρενάρει το οικονομικό αλλά οκ ίσως περιστασιακά το έβλεπα πως θα πάει

Εξαρτάται από το πώς το βλέπεις. Εάν εννοείς ότι όποιος κάνει ψυχοθεραπεία φτάνει σε μια κατάσταση που να μην χρειάζεται φάρμακα δεν ισχύει (τουλάχιστον όχι για μένα). Έκανα πέντε χρόνια ψυχοθεραπεία αλλά έχω χρόνιο πρόβλημα με τον ύπνο και παίρνω ρεμερον που είναι υπναγωγο. Όμως από την άποψη ότι στο κεφάλι μου δεν είναι όλα σαλάτα όπως πριν ισχύει. Επίσης επειδή έχω και ιδεοληψίες ξεκίνησα αυτή τη βδομάδα και cipralex με στόχο αν φανεί αρκετό να σταματήσω σταδιακά το ρεμερον. Αλλά βλέποντας και κάνοντας.

Και εγω εδω και 3 χρόνια εχω σοβαρου τυπου αυπνια λογω αγχώδης διαταραχης και κανω 1 χρόνο ψυχοθεραπεία αλλα ακομα τιποτα, ωστοσο εχω βοηθηθει σε εναν βαθμο στην καλύτερη αντιμετώπιση του αγχους αλλα η αϋπνία απ οτι λεει και ο ψυχίατρος ειναι πολυ δυσκολη στην αντιμετώπιση.

Το cipralex απ οτι ξερω χαλαει τον ύπνο αντι να τον φτιαχνει οπως άλλωστε τα περισσότερα ssri. Εχεις δει καμία διαφορα στην βδομάδα? Αν και είναι νωρις ακομα

Την πρώτη βδομάδα πήρα μισή δόση (5mg), σήμερα ξεκίνησα την κανονική δόση. Ισχύει αυτό που λες γι'αυτό και δεν το παίρνω βράδυ. Βράδυ παίρνω το ρεμερον. Κάποια διαφορά όχι, δεν είδα μέχρι στιγμής, αλλά δεν είμαι στα πατώματα οπότε δεν περιμένω δραματική αλλαγή. Εσύ για την αϋπνία εκτός από την ψυχοθεραπεία κάνεις κάτι;

Ναι και εγω περνω Ρεμερον και Νευροντιν, αλλα δεν μπορω να πω οτι κοιμαμαι καλα ουτε με αυτα

Έχεις πόνους γι'αυτό παίρνεις neurontin; Υπάρχει και το trittico που είναι υπναγωγο αλλά δεν το έχω δοκιμάσει. Ρεμερον τι δόση παίρνεις;

Οχι δεν εχω νευροπαθητικο πονο το Neurontin το παιρνω και αυτο για τον υπνο, το Remeron ειμαι στα 15mg. Πιο παλια επερνα το cipralex αλλα οταν αλλαξα ψυχιατρο μου το κοψε γιατι δεν εχω κατάθλιψη και γιατι χαλαει τον υπνο. Επισης δυο αντικαταθλιπτικά μαζι να ξερεις μπορει να προκαλέσουν συνδρομο σεροτονίνης ή μανια. Το tritico και εγω το εχω εν γνωσει ως φαρμακο κατάλληλο για την αυπνια αλλα δεν το εχω δοκιμασει ακομα, ειναι πιο παλιας γενιας και εχει περισσοτερες παρενέργειες απ οτι το remeron που αν εξαιρεσεις την αυξηση της ορεξης δεν εχει καμια αλλη παρενεργεια (τουλάχιστον σε μενα).

Κατάλαβα. Το cipralex ο προηγούμενος γιατρός θα στο είχε δώσει για την αγχωδη διαταραχή. Ναι, επειδή χαλάει τον ύπνο δεν κάνει να το παίρνει κάποιος βράδυ. Το ξέρω για το σύνδρομο σεροτονίνης αλλά πιστεύω είναι χαμηλές οι δόσεις που παίρνω. Ίσως μετά κρατήσω μόνο το cipralex, ανάλογα πώς θα μου ταιριάξει.

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Κατάλαβα. Το cipralex ο προηγούμενος γιατρός θα στο είχε δώσει για την αγχωδη διαταραχή. Ναι, επειδή χαλάει τον ύπνο δεν κάνει να το παίρνει κάποιος βράδυ. Το ξέρω για το σύνδρομο σεροτονίνης αλλά πιστεύω είναι χαμηλές οι δόσεις που παίρνω. Ίσως μετά κρατήσω μόνο το cipralex, ανάλογα πώς θα μου ταιριάξει.

---

Υπαρχει μια θεωρια που λεει οτι αν "φτιαξεις" την αγχωδη διαταραχη τοτε επιλυεται και η αυπνια, η οποια θεωρια μαλλον ειναι λαθος απο οτι εχω καταλαβει και με αυτα που εχω δει σε μενα. Εγω αρχικα ειχα παρει μονο το cipralex (πρωι) και ειχαν περασει 3 μηνες και δεν ειχε φτιαξει η αυπνια μου, οποτε ξεκινησα μαζι και ρεμερον και αργοτερα εκοψα το cipralex.

Οπαδός αυτής της θεωρίας είναι ο γιατρός μου, απλά προσθέτει και το φτιαξιμο της κατάθλιψης σε αυτό της αγχωδους διαταραχής. Είναι πολύ πιθανό να έχεις δίκιο αλλά το ξαναπροσπαθω με το cipralex γιατί με είχε βοηθήσει σε κάποια πράγματα που το ρεμερον μόνο του δεν μπορεί. Αν δεν περπατησει θα δω τι θα κάνω. Μπορεί να κρατήσω μόνο το ρεμερον και τα συμπληρώματα.

Καλημέρα σας. Τινάγματα στον ύπνο σίγουρα πάνω από δύο χρόνια όπως και συσπάσεις σε όλο το σώμα και μάλιστα από την άνοιξη συσπάσεις και στη γλώσσα. 2-3 ηλεκτρομυογραφηματα καθαρά και τώρα λαρύγγοσπασμούς και ιδιαίτερα στον ύπνο. Όλα αυτά να είναι άγχος;;;Φοβάμαι για μυϊκή νόσο...

Θα μπορούσε να ειναι απο το αγχος, το αγχος μπορεί να χτυπήσει οπουδήποτε, εξετασεις για το σύνδρομο ανυσηχων ακρων έχεις κανει?

Όχι. Τι ακριβώς είναι αυτή η εξέταση;

Αυτό το Isaac syndrome τι ακριβώς είναι;
Υπάρχει θεραπεία;

Νομιζω εντοπίζεται με "μελετη υπνου" πας σε ενα εργαστήριο υπνου σου βαζουν διαφορους αισθητηρες σε ολο το σωμα και κοιμάσαι ενα βραδυ εκει και μετα σου λενε τα ευρήματα.

Υπάρχει και φορητή συσκευή πια που την παίρνεις σπίτι σου και την επιστρέφεις στο γιατρό για να δει το αποτέλεσμα. Το έχω κάνει.

Δηλαδή με τη μελέτη ύπνου γίνεται η διάγνωση αυτού του συνδρόμου,του issac;

Καλησπερα...το συνδρομο isaac λεγεται αλλιως και νευρομυοτονια,και διαγνωση γινεται με ηλεκτρομυογραφημα.Τα συμπτωματα ειναι δεσμιδωσεις,μυοκλονιες,κρα μπες,και αρκετα αλλα "μη ειδικα"οπως τα λενε οι γιατροι συμπτωματα.Εχω 4.5 χρονια μια γκαμα απο νευρολογικα συμπτωματα και μου το εχουν δωσει ως πιθανη διαγνωση.Ουσιαστικα ειναι μια υπερδιεγερση του περιφερικου νευρικου συστηματος.Στους περισσοτερους ανθρωπους δεν εχει συγκεκριμενη αιτια,σε καποιες περιπτωσεις μπορει να συνυπαρχει μαζι με αυτοανοσο,η και καποιον ογκο(πχ θυμωμα).Δυστυχως λιγοι νευρολογοι ειναι εξιδεικευμενοι και γνωστες σε αυτου του τυπου τις διαταραχες και ετσι τετοιες διαγνωσεις ειναι ασαφεις και δυσκολες,και δημιουργουν μεγαλο αγχος στους πασχοντες πιο πολυ λογω της ομοιοτητας τους με νευρολογικες ασθενειες.Παντως το συνδρομο αυτο δεν απειλει τη ζωη,αυτο ειναι το μονο σιγουρο.

Με τη μελέτη ύπνου διαπιστώνεται η άπνοια. Για το σύνδρομο αυτό δεν γνωρίζω.