Printable View
δεν αντεχεται η ιδια σκεψη ητας επι 6 χρονια.δεν αντεχεται οτι τα φαρμακα με κανουν να νιωθω και να φαινομενομαι ηλιθιος.ολοι μου σπανε τα νευρα χωρις να φταιω.ολα πανε στραβα λες και το πιο απλο το εφτιαξε ο θεος να με δυσκολευει.δεν αντεχοταν η οψιμη δυσκυνισια τα ψυχιατρεια και το αλλοπεριντιν.τα κακα ονειρα και αλλα πολλα.εχω φτασει στα ορια μου και δεν αντεχω αν μπορουσα θα το γκρεμιζα αυτο το απαισιο συμπαν
σου φυγε η οψιμη δυσκινησια δημητρη?
nai φιλε μου μολις πηρα το αμπιλιφαυ απο αλλοπεριντιν.ηταν ανυποφορη...
Για το οτι και το πιο απλο φαινεται δυσκολο πολλες φορες, δεν ευθυνεται ο Θεος αλλα οι ανθρωποι.Κατα τη γνωμη μου μην επηρεαζεσαι απο την ταμπελα της ψυχωσης, και για να το καταφερεις αυτο αρκει να σκεφτεις οτι πολλοι που τυπικα εχουν "απολυτη ψυχικη υγεια" ειναι πολυ βαθυτερα αρρωστοι κι απο ατομα με ψυχωση, διοτι πασχουν απο αυτο που λεγεται αναισθησια.Δε θα πρεπει να επηρεαζεσαι απο θεωριες ανθρωπων που αντιμετωπιζουν την ανθρωπινη ψυχη σαν ενα συνολο βιοχημικων ουσιων και τιποτα παραπανω.Με την απλοτητα σκεψης και ψυχης λυνονται πολλα, αρκει να θυμηθει κανεις τι σημαινει απλοτητα, γιατι εχει ξεχαστει τελειως...Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
.. και μετα βγηκε η κοκκινοσκουφιτσα...
αυτα που λες ειναι επικινδυνα γιατι θα τα ακουσει καποιος που πασχει απο ψυχωση και θα νομιζει οτι με απλοτητα θα του λυθει
μια σοβαρη αρρωστεια και αναπηρια.
ειναι μια σοβαρη αρρωστεια του μυαλου.
αλλο ψυχωση, αλλο κρισεις πανικου αλλο αγχος.
το αγχος λυνεται με απλοτητα και οι κρισεις πανικου αλλα η ψυχωση οχι γιατι ειναι μια πολυ σοβαρη αρρωστεια και αναπηρια και αντιμετωπιζεται με φαρμακα.
Quote:
Originally Posted by Raffaella
Δεν ανεφερα πουθενα να κοψει τα φαρμακα
Και δεν βρισκω τιποτα το επικινδυνο στην προτροπη προς απλοτητα.Αντιθετα, η προτροπη να ασχολειται καποιος με ψυχωση μονος του με την ιατρικη και τον εγκεφαλο, για τα οποια υπαρχουν ατελειωτες πληροφοριες,μπορει να τον φερει σε χειροτερη συγχυση μιας και το εχει προκαλεσει ακομη και σε ατομα χωρις ψυχωση.Καποιες φορες βοηθανε κι αυτα αλλα οχι παντα.
Και το οτι η επιστημη εχει προχωρησει πολυ δεν ειναι αποδειξη ανυπαρξιας Θεου(οπως αναφερεται σε καποιο προηγουμενο θεμα).Αυτο ειναι αυθαιρετο συμπερασμα οταν θελουμε να πειστουμε οτι τα παντα συλλαμβανοναι στο 100 τοις εκατο με την αντιληψη μας.
όπως είχα γράψει και αλλού: η ψυχή δεν είναι μηχανή για να πάθει βλάβη. μην το πάρετε σαν μεταφυσικό αυτό που λέω. η "ψυχή" είναι προϊόν της εγκεφαλικής λειτουργίας αλλά σκεφτείτε πόσο πολύπλοκη είναι όλη αυτή η λειτουργία: εκατομμύρια νευρώνες και συνάψεις στην ολότητά τους και όχι ο καθένας ξεχωριστά. άρα δεν διέπεται από ντετερμινιστικούς-γραμμικούς όρους (όπως μια μηχανή με εξαρτήματα) στο σύνολό της αλλά από χαοτικούς (όπως άλλωστε και οτιδήποτε στη φύση - δες chaos theory). η ψυχιατρική οφείλει να σηκώσει τα χέρια ψηλά. στο κάτω-κάτω, τόσες αναλυτικές μελέτες έχουν γίνει χωρίς να αποδείξουν τίποτα σε νευρολογικό ή γενετικό επίπεδο. όλα αυτά που λένε οι ψυχίατροι είναι αστήρικτα δόγματα. δεν υπάρχουν ψυχικές αρρώστιες. βρείτε θεραπευτές που δεν μοιράζουν διαγνώσεις-φυλακές.Quote:
Originally Posted by maus
Εμένα πάντως ο ψυχιατρός μου,μου είπε ότι θα το πάθαινα κάποια στιγμή ούτως η άλλως..Άρα με βάση αυτό το δεδομένο, κάποιες μελέτες πρέπει να έχουν γίνει όσον αφορά το γενετικό επίπεδο,γι'αυτό το λόγο εκτιμώ ότι δεν γίνεσαι κιόλας καλά.Quote:
Originally Posted by riri
Υ.Γ. Μου αρέσει που παριστάνετε τους γιατρούς εδώ οι περισσότεροι :D
δεν χρειάζεται να είναι κανείς γιατρός για να έχει άποψη. ούτε τα πτυχία είναι αναγκαστικά πιστοποιητικά γνώσης.Quote:
Originally Posted by Richter
δεν χρειάζεται να σου παρουσιάσω βιογραφικό για όλα αυτά με τα οποία έχω καταπιαστεί στη ζωή μου, αλλά θεωρώ ότι σαν άνθρωπος θέλω να έχω μια σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, και όχι μονόπλευρη, αυστηρά εξειδικευμένη σε ένα στενό πλαίσιο-αντικείμενο.
το να μελετάς κάθε υποδοχέα ή κάθε γονίδιο ή κάθε άτομο ή κάθε συμπεριφορά αποκομμένα από όλα αυτά που υπάρχουν τριγύρω, τις αλληλεπιδράσεις και την πολυπλοκότητα που δημιουργούν, και να αγνοείς το γεγονός ότι η αλήθεια εκφράζεται σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα, είναι απλά ένδειξη έλλειψης στοιχειώδους σοφίας.
βέβαια είναι φύσιν αδύνατο να μελετήσεις όλες τις άπειρες αλληλεπιδράσεις, γι'αυτό ας αφήσουμε την μηχανιστική-αναγωγική προσέγγιση για τις τεχνολογικές εφαρμογές. δεν λέω ότι δεν βασίζονται οι συμπεριφορές στον εγκέφαλο (συνολικά) ή στα γονίδια, αλλά το θέμα είναι ότι δεν βασίζονται μόνο σε αυτά (έχεις ακούσει για κοινωνική ψυχολογία?). η ψυχιατρική όπως εφαρμόζεται από τις απαρχές της ούτε λύνει κι ούτε θα λύσει το "πρόβλημα των ψυχικών ασθενειών", γιατί ακριβώς εξαρχής τείνει να ορίζει κάποιες ιδιαίτερες καταστάσεις ως "ασθένειες" που έχουν αποκλειστικά βιολογική υπόσταση(=ιατρικοποίηση αυτής της ψευδοεπιστήμης). απλά σε αυτές τις ακραίες ψυχικές καταστάσεις θα αρκούσαν ψυχολόγοι-ψυχοθεραπευτές (μη-δογματικοί) και περιβαλλοντικές δομές που βοηθούν το άτομο να αυτοθεραπευτεί. έχουν γίνει κατά καιρούς προσπάθειες στην πράξη και υπάρχει σαφέστατα αποτέλεσμα (πχ η κοινότητα "σχιζοφρενών" του R.D. Laing όπου το 89% θεραπεύτηκε χωρίς νευροληπτικά φάρμακα). άνετα θα μπορούσαν να υφίσταται αυτές οι εναλλακτικές δημόσια, αντί για το υπάρχον σύστημα εγκλεισμού, καταστολής και αέναης φαρμακοληψίας. εκτός του ότι δεν θα στιγματίζονταν και τραυματίζονταν αθώοι άνθρωποι, θα εξοικονομούνταν τεράστια ποσά από τα ταμεία, αλλά μάλλον κάποιοι θέλουν να πηγαίνουν τα λεφτά του λαού -και κάθε λαού- στις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες, γι' αυτό και έχει επιβληθεί αυτό το μοντέλο (πέρα από την εξουδετέρωση κάθε ανεπιθύμητου στοιχείου στην κατά τα άλλα "υγιέστατη παραγωγική κοινωνία")
έχω βγάλει στο παρελθόν σύντροφό μου από ψυχωτική κρίση (ευτυχώς ήταν στην αρχή και δεν χρειάστηκαν πολλές μέρες - παρεμπιπτόντως τότε δεν ήξερα τίποτα περί ψυχώσεως). έχω βγάλει κοντινούς μου ανθρώπους από καταθλιπτικές και παρανοϊκές καταστάσεις. ενσυναίσθηση χρειάζεται, ήρεμο περιβάλλον και να βρεις τρόπο να ενδυναμώσεις τον άλλο. να βαδίσεις στα βήματά του, να του κρατάς το χέρι στο ταξίδι μέχρι να γυρίσει πίσω. αλλά μάλλον ο περισσότερος κόσμος έχει πολλές έγνοιες για να ασχοληθεί ουσιαστικά με τον συνάνθρωπό του. η αποξένωση είναι αυτό που αρρωσταίνει τις ψυχές.
και 'γω η ίδια θεραπεύτηκα από τη "σχιζοφρένεια" μόλις παράκουσα τις εντολές του "γιατρού" περί "θεραπείας" και κατάφερα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, με δύναμη και συνείδηση.
πες μου τώρα ποιον να εμπιστευτώ? τον κάθε "γιατρό" ή τη δική μου κρίση?
αν ήμουν ένας "σχιζοφρενής που δεν παίρνει τα χάπια του" δεν θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά που κάνω στη ζωή μου, ούτε καν να γράψω αυτό το κείμενο.
αλλά δεν είμαι σχιζοφρενής. είμαι ένας υγιής άνθρωπος. και δεν παίρνω χάπια. ποτέ ξανά.
riri,συμφωνω απολυτα με αυτα που λες κι ειναι αξιοθαυμαστο οτι εκφραζεις με σθενος και πληρη τεκμηριωση αποψεις τοσο διαφορετικες απο τις συνηθεις, οπως και το οτι ξεπερασες μονη σου κατι τετοιο.Και μονο το να ακουει κανεις οτι μια ψυχικη ασθενεια που εχει δε θεραπευεται ποτε τελειως, τον αρρωσταινει, και θα επρεπε το ιδιο του το ενστικτο να τον πληροφορησει οτι δεν μπορει να ισχυει κατι τετοιο, ή εστω να τον προτρεψει να το ερευνησει.Παροτι δεν ειχα ποτε ψυχωση, απο "νευρωσεις" και "διαταραχες προσωπικοτητας" τα εχω περασει σχεδον ολα και σε οξυτατο βαθμο και ποτε δεν εχασα την πιστη οτι κυριως μεσα μου ειναι οι δυναμεις να ξεπεραστουν, και δικαιωθηκα.Το να αντιμετωπιζεται η ψυχη σαν μηχανη ειναι επομενο μιας κι ολα εχουν μηχανοποιηθει στην παρουσα εποχη.Αυτο ομως που με τρομαζει πιο πολυ ειναι η, χωρις ερευνα κι αμφισβητηση, αποδοχη αυτων των αποψεων απο πολλους.
Θές να πείς ότι έκοψες τα φάρμακα απο μόνη σου; Μάλιστα.. Ελπίζω να γνωρίζεις τις συνέπειες...Quote:
Originally Posted by riri
Εννοείται τον γιατρό το έχει σπουδάσει το αντικείμενο και ξέρει κάποια πράγματα παραπάνω απο εσένα,όσα και να έχεις διαβάσει,όσες και γενικές γνώσεις να έχεις. :)Quote:
πες μου τώρα ποιον να εμπιστευτώ? τον κάθε "γιατρό" ή τη δική μου κρίση?
Μπορείς να παίρνεις τα φάρμακα και να είσαι σχετικά καλά. Είναι η μόνη δυνατή λύση πρός το παρόν..Quote:
αν ήμουν ένας "σχιζοφρενής που δεν παίρνει τα χάπια του" δεν θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά που κάνω στη ζωή μου, ούτε καν να γράψω αυτό το κείμενο.
αλλά δεν είμαι σχιζοφρενής. είμαι ένας υγιής άνθρωπος. και δεν παίρνω χάπια. ποτέ ξανά.
Τώρα αυτά που λές ότι 'δεν παίρνω χάπια ποτέ ξανά" μας τα είπαν και άλλοι και ένας απ'αυτούς ήμουν και εγώ.
η συνέπεια ήταν να γίνω καλά, και από τις παράνοιες και τις φωνές, τις οποίες δεν κατάφεραν να διώξουν τα φάρμακα για μήνες, αλλά και από τις άπειρες παρενέργειες που μου προκαλούσαν (δεν ξέρω αν έχεις δει τις χημικές δομές των φαρμάκων, αλλά και στοιχειώδεις γνώσεις βιοχημείας να έχεις θα καταλάβεις ότι πρόκειται για δηλητήρια, τόσο αυτές καθ' αυτές οι ουσίες όσο και οι μεταβολίτες τους)Quote:
Originally Posted by Richter
θα πρέπει να ρωτήσω τον σπουδαγμένο μας γιατρό πόσους σχιζοφρενείς έχει καταφέρει να θεραπεύσει και έχουν σταματήσει να παίρνουν φάρμακα για να έχω μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη της αξίας του. αλλά μάλλον ξέρω την απάντηση
έχω και ένα καλό φίλο τον οποίο συνάντησα πρόσφατα και, αφού του εκμυστηρεύτηκα την εμπειρία μου, μου είπε ότι είχε περάσει και αυτός ψυχωτική κρίση πριν 10 χρόνια. Παραληρούσε για μέρες, αλλά τελικά, αντί να πάει σε κανένα γιατρό, πήγε με ένα φίλο του στο άγιο όρος και έγινε καλά σε λίγο καιρό. όχι επειδή έγινε κανένα θαύμα, αλλά γιατί κατάφερε να ηρεμήσει ο άνθρωπος μες τη φύση και μπόρεσε να το παλέψει. Εκεί είχε συναντήσει και άλλους "τρελούς" που έγιναν καλά. Έκτοτε ο φίλος μου δεν έχει ξαναπάθει τίποτα.
έχω κι έναν γνωστό που παίρνει χάπια έξι χρόνια και ακούει ακόμα φωνές και απλά έχει καταφέρει να μην τον τρομάζουν. τώρα προσπαθεί να τα κόψει σιγά-σιγά
δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ δεν πρόκειται να ξαναπάρω χάπια. ξέρω πολύ καλά πλέον τι είναι η ψύχωση (ίσως ανοίξω θέμα στο φόρουμ κάποια στιγμή), γιατί χρειάστηκε να το περάσω κι αυτό, και πως έφτασα ως εκεί. η ψύχωση μου έδωσε ανεκτίμητες πληροφορίες για μένα, κάτι που ούτε ο καλύτερος ψυχαναλυτής δε θα κατάφερνε μετά από πολλές συνεδρίες. κατάλαβα ότι όλη μου τη ζωή ήμουν νευρωτική και βρήκα τη ρίζα του κακού (αργότερα επιβεβαίωσα τα συμπεράσματά μου μέσα από βιβλία ψυχολογίας [και όχι "ψυχικής βοήθειας"]). πλέον είμαι πιο συνειδητή, πιο σίγουρη, πιο δυνατή και πιο ήρεμη από ποτέ. έχω σταματήσει κάθε κατάχρηση που έκανα στο παρελθόν. μιλάμε για ολική θεραπεία. οι "μπαμπούλες" να μου λείπουν
δυστυχώς, ειδικά στο τελευταίο, έχεις δίκιο. η αναγωγική θεώρηση και μελέτη ενός οποιουδήποτε φυσικού συστήματος (είτε αυτό είναι ένα οικοσύστημα, μια κοινωνία, ένα σώμα κοκ), η οποία είναι φοβερά ελλιπής και παραπλανητική (αγνοώντας μια αλήθεια που λέει ότι "το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών"), έχει την τιμητική της στις συνειδήσεις των ανθρώπων τους τελευταίους αιώνες, και τείνει να γίνει η νέα παγκόσμια θρησκεία, καθώς είναι εξίσου δογματική (=μόνο εμείς κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια!) με την κάθε θρησκεία.Quote:
Originally Posted by Raffaella
δυστυχώς η κάθε εξειδικευμένη επιστήμη είναι αυστηρά αποκομμένη στο αντικείμενό της (η ίδια η "αντικοιμενοποίηση" κάθε οντότητας αποτελεί πρόβλημα - έτσι το κάθε οικοσύστημα, κοινωνία, σώμα γίνονται "αντικείμενα" τα οποία τεμαχίζονται, μπαίνουν στο "μικροσκόπιο" και δύναται περαιτέρω να "χειρίζονται" κατά βούληση με μηχανιστικούς τρόπους, αγνοώντας -έστω και ηθελημένα- κάθε επίπτωση που μπορεί να υπάρχει συνολικά. Επιπτώσεις ενός τέτοιου είδους χειρισμού είναι πχ η συμβατική γεωργία που υποβαθμίζει εντονότατα τα οικοσυστήματα, η δημιουργία πόλεων και η κοινωνική μηχανική που επιβάλλει, η αντιμετώπιση ψυχικών συμπτωμάτων με φάρμακα και ο ίδιος ο καπιταλισμός με τις "κρίσεις" του. Όλα αυτά με τη σειρά τους έχουν περαιτέρω επιπτώσεις και πάει λέγοντας...)
δυστυχώς στα σχολεία δεν διδάσκονται περισσότερο "ολιστικές" επιστήμες, όπως μαθηματικά του χάους (εφαρμογές σε φυσική, βιολογία, γεωλογία, πολιτική, οικονομία, φιλοσοφία, ψυχολογία κτλ) και οικολογία (επίσης κοινωνική οικολογία), ενώ θα έπρεπε, καθώς είναι απαραίτητα εφόδια για μια σωστή και ολοκληρωμένη κρίση που βασίζεται στη σύνθεση και τις αέναες αλληλεπιδράσεις των μερών. αλλά μάλλον συμφέρει κάποιους να είναι αυτές γνώσεις και αντιλήψεις "για λίγους". όσο δεν αντιλαμβανόμαστε "τι παίζει", τόσο θα μπορούν να μας χειρίζονται (και να χειριζόμαστε και μεις) καλύτερα, ως εξαρτήματα σε αυτήν την σύγχρονη "μέγα-μηχανή".
riri αυτο που λες δεν εξηγει ομως πως θα αντιμετωπιστει μια ψυχωση απο οργανικα αιτια. Π.χ. απο ενα ογκο στον εγκεφαλο, αλτσχαϊμερ, εγκεφαλικο, διαβητη , aids κ.λ.π. .
Αρα τα φαρμακα χρειαζονται για αυτες τις περιπτωσεις.
Τωρα στο θεμα να μη παιρνουμε αμεσως φαρμακα συμφωνω παρα πολυ. Εγω την εχω πατησει ετσι. Πηρα απο πολυ νωρις φαρμακα και τωρα δε μπορω να τα κοψω
γιατι φλιπαρω τελειως.. Λενε οτι τα αντιψυχωτικα δεν ειναι εθιστικα, ωστοσο εγω δεν ειμαι τοσο σιγουρος για αυτο.. Εγω πριν τα παρω ημουν καλα σχετικα αλλα τωρα ειμαι εντελως χαλια χωρις αυτα.. Με τα αντιψυχωτικα ειμαι πολυ λειτουργικος αλλα οταν τα κοψω φλιπαρω τελειως. Βεβαια τα πηρα απο πολυ νωρις και αυτη η αρρωστεια εμφανιζεται σε πληρη μορφη αργοτερα σε ηλικια οποτε δεν ειμαι σιγουρος τι φταιει.. Τωρα ειμαι εντελως "καμμενος" ομως, δε μπορω να τα κοψω με τιποτα ουτε να τα ελαττωσω.
Μακαρι να βρεθει κατι να τα σταματησω αλλα δε μπορω. Φοβαμαι οταν προσπαθησω να τα κοψω οτι θα καταληξω σε κανενα ψυχιατρειο..
Περιμενω να βρεθει πιο ηπιο φαρμακο π.χ. καναβιδιολη ή καποιο αντιβιοτικο μιας και λενε οτι ισως η αρρωστεια να προερχεται απο αντιδραση του ανοσοποιητικου συστηματος στον εγκεφαλο και φλεγμονη εκει.
Αμα βρεις λυση πες μου.. Την περιμενουμε ολοι εδω περα με αγωνια. Κανεις δε θελει να παιρνει φαρμακα..
Αλλα να σου πω την αληθεια, η επιθυμια μας το να μην παιρνουμε φαρμακα εχει να κανει και με το στιγμα μη μας πουν "τρελους" περισσοτερο.. Εγω δεν εχω προβλημα μιας και ξερω οτι ολα τα οργανα του σωματος αρρωσταινουν αρα και ο εγκεφαλος.
riri εσυ δεν ειχες ψυχωση ειχες μαλλον αυτο που λενε οι ψυχιατροι σχιζοειδης διαταραχη της προσωπικοτητας που κραταει το πολυ 6 μηνες.εμεις που εχουμε ψυχωση χωρις τα φαρμακα γινομαστε τρελοι και ειμαστε ικανοι για οτιδηποτε οποτε τα φαρμακα στους ψυχωτικους αλιμονο χρειαζονται(την πατησα και εγω προσωπικα κοβοντας τα αποτελεσμα ηταν με αστυνομια στο ψυχειατρειο)
και riri πιστεψε με οσο δυσκολο και να σου φανηκε αυτο που ειχες η ψυχωση ειναι ακομη δυσκολοτερη(κλονιζεται το συμπαν μεσα μας)
δημήτρη μόλις διάβασα πώς ορίζουν κάποιον με "σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας", και δεν μοιάζει σε βασικά σημεία με αυτό που είχα.Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
έχω γνωρίσει άτομα που θα μπορούσαν να διαγνωστούν με αυτό, αν και η άποψη μου είναι ότι δεν είναι ούτε ασθενείς, ούτε προβληματικοί. απλά διαφορετικοί.
νομίζω οτί και γω αυτό που πέρασα ήταν ψύχωση. η περιγραφή που κάνεις (κλονίζεται το σύμπαν μέσα μας) με καλύπτει. σα να ανοίγει μια πύλη και βγαίνουν έξω θεοί και δαίμονες και δε σε αφήνουν σε ησυχία ούτε δευτερόλεπτο. ο κόσμος κομματιάζεται και ξανασυναρμολογείται με αναπάντεχους συνδυασμούς συνεχώς, μέχρι να κατακτήσουν τελείως οι εσωτερικοί φόβοι την αντίληψη που έχουμε για τον έξω κόσμο. άκουγα και φωνές.Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
αυτές οι ασθένειες που γράφεις παραπάνω είναι καθαρά οργανικές. νευρολογικής φύσεως (αλτσαιμερ, εγκεφαλικό), μεταβολικής φύσεως (διαβήτης) και επιμολυντικού παράγοντα (έιτζ) και άρα χρίζουν ιατρικής αντιμετώπισης.Quote:
Originally Posted by maus
η ψυχικές "ασθένειες" όμως (κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, διπολική, ιψδ) είναι ψυχικής φύσεως (εκτός κι αν έχουν προκληθεί από οργανικά αίτια, πχ ένα χτύπημα ή όγκος στον εγκέφαλο, και άρα είναι στην δικαιοδοσία της νευρολογίας. όπως επίσης και οι περιπτώσεις χρήσεως κάποιων ψυχοτρόπων ουσιών που αλλοιώνουν μόνιμα ή ημιμόνιμα δομές του εγκεφάλου [σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνονται και τα αντιψυχωσικά]). επίσης δεν αναφέρομαι σε σύνδρομα καθαρά γενετικής φύσεως τύπου Down. επίσης να μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος ζωής παίζει μεγάλο ρόλο στη χημεία του εγκεφάλου (αυπνία, καφέδες, κακή διατροφή, άγχος, τσιγάρα, ποτά, μπάφοι κτλ). πάντως πιστεύω πως όλα τα ψυχικά προβλήματα έχουν σαν βάση βιώματα, κατάσταση διαπροσωπικών σχέσεων και περιβάλλοντος και την αντίληψη του ατόμου για τον εαυτό του και τον κόσμο. επίσης, όπως βλέπουμε τελευταία, δυστυχώς παίζει ρόλο και η οικονομική κατάσταση για κάποιους ανθρώπους)
σίγουρα τα ψυχοφάρμακα καταστέλλουν κάποια απο τα συμπτώματα, αλλά με τι τίμημα?
η κανναβιδιόλη ίσως και να βοηθούσε στα συμπτώματα της ψύχωσης, και σίγουρα θα ήταν καλύτερη από τα αντιψυχωσικά, γιατί σε αντίθεση με τα τελευταία, όχι μόνο δεν καταστρέφει, αλλά έχει και νευροπροστατευτικές ιδιότητες. αλλά χλωμό το βλέπω να την δούμε σε σκεύασμα από κάποια φαρμακευτική εταιρία, καθώς είναι φυσική ουσία και δεν έχει πατέντα και άρα δεν έχει πολλά φράγκα η δουλειά.
πάντως εμένα προσωπικά η επιθυμία μου να μην παίρνω φάρμακα δεν ήταν το στίγμα, αλλά η υγεία μου.
Χωρις φαρμακα δεν υπαρχει γιατρεια της ψυχωσης.Εγω αυτο εχω να πω.Εμενα τα φαρμακα με βοηθησαν.Αν δεν τα επαιρνα θα ημουν τελειως τρελλος.
δεν λέω να μην τα παίρνεις αφού νιώθεις να σε βοηθάνε. ελεύθερος άνθρωπος είσαι άλλωστε. αλλά υπάρχει θεραπεία χωρίς φάρμακα και πολλές περιπτώσεις που το αποδεικνύουν
ριρι ουτε εγω ημουν υπερ των φαρμακων ισα ισα που πιστευα πως με κατεστρεψαν κιολας!
αλλα τα εκοψα και κατεληξα στο ψυχιατρειο και αυτη τη φορα ηταν καλα και με βοηθησαν!
χαρη στο ρισπερνταλ μ εφυγαν φωνες και οπτικες ψευδαισθησεις!και δεν το ρισκαρω να μ ξαναρθουν!
βεβαια ξερω πως απλα αντιμετωπιζουν τα συμπτωματα και δε θεραπευουν ουσιαστικα την ψυχωση!
αλλα λογω του φοβου της υποτροπης ανεχομαι τα αρνητικα συμπτωματα που σιγουρα προκαλουνται απο τα φαρμακα!
παρουσίασες αμέσως υποτροπή μετά που τα έκοψες?Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
ενα μηνα μετα περιπου!Quote:
Originally Posted by riri
riri εγω ημουνα φυσιολογικος για 2,5 χρονια απο τοτε που τα εκοψα αλλα μετα αποτομα σχεδον λαλησα
δεν ξέρω βρε παιδιά
γενικά έχετε κοντινούς ανθρώπους, καλούς φίλους που να μπορείτε να τους μιλήσετε γι' αυτά?
επίσης εγώ δεν είναι ότι απλά φαίνομαι φυσιολογική, όντως δεν φοβάμαι ούτε καν, εκεί που πριν την ψύχωση είχα κάποιες φοβίες, δεν νιώθω πια καμία απειλή από τίποτα. και δε ζω σε μια προστατευτικά οικεία οικογενειακή κατάσταση (ευτυχώς έφυγα από το πατρικό), ούτε ζω μόνη μου. ζω σε μια κοινοβιακή κατάσταση με 30 άλλα άτομα, τα περισσότερα από τα οποία δεν γνωρίζω και κάποιοι είναι αρκετά "ιδιόρρυθμοι". δεν ξέρω. παρόλο που δεν έχω κάτι σίγουρο στη ζωή μου, νιώθω πιο ασφαλής από ποτέ... και δεν με αγχώνει πλέον τίποτε. το βασικό είναι νομίζω ότι δε νιώθω πλέον αποξενωμένη όπως τον καιρό πριν την ψύχωση.
Eγώ δεν έχω τίποτα απ'όλα αυτά που προανέφερες και όμως το έπαθα...Quote:
Originally Posted by riri
ριρι χωρις να θελω να φανω ανησυχητικος και μαλιστα ελπιζω να μην πολυεπηρεαστεις και εγω δεν ειχα φοβους εκεινα τα 2,5 χρονια και ημουν πραγματικα σχετικα καλα.θελω να σου πω οτι αν δεις κατι πολυ ανησυχητικο στην ψυχολογια σου θα ελεγα να παρεις μια ελαχιστη δοση φαρμακων.και ακουσε με για καλο και κακο αποφευγε συνδιασμο καφε και αλκοολ ανηψωνει την ντοπαμινη στα υψη.και εγω αν τα κοψω αυτο θα αποφευγω.λεμε τωρα δεν τα κοβω αλλα...
Εγώ προσωπικά δεν θέλω να σε τρομάξω και είναι δικαιωμά σου να κάνεις ότι θέλεις με τα φάρμακα. Απλά αν θέλεις τη γνώμη μου,χωρίς να είμαι γιατρός και να ξέρω τη περιπτωσή σου (κάθε περίπτωση εννοείται πώς διαφέρει) είναι θέμα χρόνου να υποτροπιάσεις! Τουλάχιστον απ'τη δικιά μου εμπειρία.Quote:
Originally Posted by riri
φιλε δεν ειναι στανταρ οτι θα υποτροπιασει γιατι πιστευω δεν ειχε ψυχωση ποτε.γενικα οποιος εχει ψυχωση ομως ειναι κανονας απαραβατος οτι υποτροπιαζει.παντως και η ριρι πρεπει να ειναι προσεκτικη
Για αυτό είπα και πρίν ότι εξαρτάται απ' τη περίπτωση.. Νόμιζα ότι είχα ψύχωση σαν και εμένα..Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
η ψυχωση ειναι δυσκολο πραγμα...το ξερω απο πρωτο χερι:απο τον εαυτο μου.παντως υπαρχει μια μικρη ελπιδα οτι με την δυναμη της θελησης να ξεπεραστει.και δεν εννοω να εκπαιδευσει τον εγκεφαλο του το ατομο αλλα ξερω και γω να κοψει καπνισμα να χασει κιλα κ.α.ισως ο θεος ετσι τον ανταμειψει για την θεληση του και φυγει η ψυχωση οχι τπτ αλλο αλλα με τον τροπο που ηρθε
παντως ακομη και σε αυτο το ταξιδι τα φαρμακα μας οι λεγομενοι ψυχωτικοι πρεπει να τα παιρνουμε αμα δεν θελουμε να καταληξουμε σε κανα ψυχειατρειο καθηλωμενοι...
Κάπου διάβασα ότι αν σου έρθει ξαφνικά,φέυγει και ξαφνικά.. Εγώ πάντως την άλλη βδομάδα θα δώ τον γιατρό μου και θα τον ρωτήσω.. Ελπίζω μόνο να μου πεί την αλήθεια. Νομίζω ότι είναι αρχή του να λέει την αλήθεια στον ασθενή του.Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
Γενικα τα οξυ ψυχωτικα επεισοδια εχω διαβασει οτι εχουν καλυτερη πορεια απο τα χρονια.
[QUOTE=ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817;390052] ητας επι 6 χρονια/QUOTE] εμεμνα τα φαρμακα μου το εμαθαν αυτο να χανω κ να προχοραω μπορω να το κανω κ χωρισ φαρμακα ετσι κ αλλιωσ ποτε δεν νικησα κ σε κατι ολοκληρωτικα παντα στο τελοσ την πατουσα εχω κατεβασει τον πηχη σε πολλα πραγματα κ πλεον επιβιωνω δεν ζω
richer ειναι πολυ ωραιο αυτο που ειπες.μιχαλη εσυ αυτο που ειπες ειναι δεν ειναι αισιοδοξο γιατι θυμιζει μια κατασταση στην οποια ο ασθενης ψυχωτικος παντα βελτιωνεται και ποτε δεν ειναι καλα...
Σίγουρα ακούγεται ωραίο,δεν ξέρω όμως κατα πόσο είναι έγκυρο...Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
γενικά δεν κάνω πλέον χρήση καμίας ουσίας απολύτως (ούτε τις νόμιμες καφε, αλκοολ και τσιγάρο) και κάτι ακραίες καταχρήσεις που έκανα παλιά ΣΕ ΟΛΑ κομμένες και δεν έχω καμία όρεξη να ξανακαταπιαστώ.
ζω σε ένα μέρος μες τη φύση και δουλεύω τη γη (πάντα με αρρώσταιναν οι πόλεις, αλλά αυτό είναι φυσικό)
έχω καλή παρέα
δε βλέπω λόγω να το ξαναπάθω... ξέρω τι έφταιγε στην περίπτωσή μου και το αποφεύγω
richter πρεπει να ειναι εγκυρο και με γεμιζει αυτοπεποιθηση ειναι οτι πιο λογικο εχω ακουσει για ξεπερασμα της ψυχωσης...