ξεπερνιουνται τα θεματα που εχουμε; (φοβιες,καταθληψεις,ψυχωσε

θα ηθελα τις αποψεις ολων μεσα απο τις προσωπικες τους εμπειριες περισσοτερο αυτων που εχουν ομως προσπαθησει κ μονοι τους κ με την βοηθεια ειδικου να ξεπερασουν αυτο τον αρνητικο τροπο σκεψης που μας ταλαιπωρει, και δημιουργει ολες αυτες τις φοβιες,καταθληψεις,ψυχωσει ς κτλ. αν οχι τελειως, τουλαχιστων να εχουν καταφερει να εχουν εναν ποιο λειτουργικο τροπο που να τους κανει να μπορουν να ανταπεξελθουν στην επιβιωση τους μεσα απο την εξασφαλισει των χρηματων αλλα και των διαφορων αλλον κακων καταστασεων που ερχονται στην ζωη του καθενος.δεν λεω την δικη μου αποψη γιατι πιστευω πως αν κ εχω προσπαθησει και μονος μου και με την βοηθεια ειδικου ισως να μην προσπαθησα αρκετα και δεν ξεπερασα το θεμα που με ταλαιπωρει.η αληθεια ειναι οτι ειναι πολυ δυσκολο.ευχαριστω πολυ οσους απαντησουν!!!

ΓΕΙΑ ΣΟΥ DIMITRIS333. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ,ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΓΩ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ Η Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ, ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ.ΑΠΛΑ ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΠΙΕΣΗ.ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΗΡΕΜΗ ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ,ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗΤΕΡΑ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 11 ΧΡΟΝΩΝΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ,ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ,ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ,ΜΕ ΣΤΙΡΙΖΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΛΥ.ΣΑΝ ΨΥΟΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΩ.ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΥΡΟΔΟΤΗΤΕ Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ.ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΓΩ ΑΡΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΥΡΩΣΗ ΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΤΕ Η ΠΟΙΟ ΑΠΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΟΛΑΣΗ.ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΙΑ ΦΗΜΗΣΜΕΝΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝ ΔΕΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΘΕΩΡΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΠΛΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΚΑΙ ΕΙΘΧΕ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ!!!!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΕΒΕΡΕΣΤ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΚΑΘΗΛΩΝΕΙ.ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΩΣΕΙΣ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΝΕΥΡΩΣΗ.ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ.ΜΑ ΤΟΣΟ.ΕΣΥ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩ ΕΧΕΙΣ?ΑΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Οι φοβίες και καταθίψεις είναι νευρώσεις, δεν είναι ψυχώσεις.

Για τις νευρώσεις λοιπόν θα σου πω ότι κατά την ταπεινή και εντελώς προσωπική μου άποψη, η συντριπτική πλειοψηφία καταφέρνει, αν όχι να ξεπεράσει απολύτως το πρόβλημα, να μπορεί αξιοπρεπέστατα να εξασφαλίζει τα προς το ζειν και να λειτουργεί κανονικότατα στην καθημερινότητα (δουλειά, οικογένεια, φίλοι κλπ).

Για τις ψυχώσεις ειλικρινά δεν έχω ιδέα ούτε τι είναι, ούτε πως αντιμετωπίζονται ούτε τίποτα αλλά εκεί φαντάζομαι ότι η γκάμα των πασχόντων είναι πολύ μεγάλη οπότε μπορεί να μην έχει νόημα μια "στατιστική" απάντηση.

εγω παιδια οπως ειπα δεν μπορω να πω αν φευγει εντελως η νευρωση που εχουμε γιατι εγω προσωπικα οπως ειπα ισως να μην εχω προσπαθησει αρκετα και επισης εχω ποιες στιγμες που ειναι σχεδον σαν μα μην εχω τιποτα για μεγαλο χρονικο διαστημα, αλλα γινεται αυτο το πισωγυρισμα που σε απογοητευει και λες οχι ρε γαμωτο παλι τα ιδια.οποτε ισως με τεραστεια προσπαθεια και με την στηριξη καποιου ειδικου να φευγει η συνεφεια που δεν μας αφηνει να δουμε τον γαλαζιο ουρανο που υπαρχει απο πανω της.klio εγω εχω κοινωνικη φοβια πολυ ανγχος ακομα και οταν ειμαι μονος μου,ισως και ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.πολλες φορες συνηπαρχουν πολλες ανγχωδεις διαταραχες μαζι.θα το ξεκαθαρισω ακριβως τι εχω τωρα που θα ξεκινισω την ψυχοθεραπεια.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ.ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΛΜΟΝ ΝΙΚΑ!!!!! ΧΑ ΧΑ ΧΑ.ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ,
ΠΕΡΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ?

μακαρι να βοηθησει οσο περισσοτερο γινεται αν και θα κανω για ενα διαστημα οχι πολυ μεγαλο κατα την γνωμη μου γυρω στους 5 με 6 μηνες , αν τα καταφερω να μεινω στην θεια μου που θα με φιλοξενησει τοσο καιρο.ειμαι απο επαρχια κ θα ανεβω αθηνα μονο κ μονο για την θεραπεια.δεν εχω ουτε φιλους ουτε γνωστους εκει οποτε καταλαβενεις γιατι λεω οτι αν τα καραφερω. ξεκινισα τα φαρμακα παλι μετα απο 3χρονια που τα ειχα σταματησει τελειως.το σκεφτομουνα 4 μηνες περιπου για να τα παρω και δοκιμασα πολυβιταμινες, ωμεγα3 λιπαρα οξεα, το φυτικο αντικαταθλιπτικο st john wort, αλλα τιποτα δεν βοηθησε κ ετσι υπεκυψα στα φαρμακα.το effexor περνω τωρα εδω και εναν μηνα 150 ml την ημερα.αλλα δεν ειδα και μεγαλη βοηθεια.ισως να μειωθηκε λιγο το ανγχος.ειμαι κατα των φαρμακων με ολα αυτα που ρχω διαβασει στο ιντερνετ αλλα δεν ειχα αλλη επιλογη.ευχαριστω πολυ για την ευχη!! :-)

ΚΑΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ.ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΜΕΧΡΙ ΠΕΡΙΣΙ.1 ΧΡΟΝΟ ΕΧΩ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ.ΔΗΛΑΔΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ.ΔΕΝ ΒΡΙΚΕΣ ΚΑΠΟΙΟ ΓΙΑΤΡΟ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ? ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΒΡΗΚΑ ΟΦΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΑΝΑΞ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΠΡΑΛΕΧ ΣΑΝ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΑΓΩΓΗΣ.

δημητρη καλησπερα εγω που λες εχω καταθλiψη και πολυ ανχοσ και μαλιστα απο το πολυ ανχος ενα φεγγαρι νομιζα οτι με παρακολουθουσανε γτ ανχωνομουν με τη σχολη τελικα πηρα το πτυχιο και μου φυγανε αυτες η σκεψεις χωρις αγωγη αλλα εμεινε η καταθλιψη :( τωρα παιρνω αγωγη για την καταθλιψη και εχω διπλα και τον συντροφο μου που με βοηθαει ψυχολογικα!!!και μεσα απο αυτη την ιστορια καταλαβα αμα βρεις τι σε φταιει και στο δημιουργει ολο αυτο με σωστη δουλεια μπορεις να το ξεπερασεις με βοηθεια η χωρις,βεβαια αναφερομαι στο δικο μου προβλημα ισως το δικο σου ειναι πιο σοβαρο και θελει πιο πολυ προσπαθεια...

Σ

Quote:

---

Originally Posted by klio

ΚΑΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ.ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΜΕΧΡΙ ΠΕΡΙΣΙ.1 ΧΡΟΝΟ ΕΧΩ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ.ΔΗΛΑΔΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ.ΔΕΝ ΒΡΙΚΕΣ ΚΑΠΟΙΟ ΓΙΑΤΡΟ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ? ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΒΡΗΚΑ ΟΦΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΑΝΑΞ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΠΡΑΛΕΧ ΣΑΝ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΑΓΩΓΗΣ.

---

μακαρι klio να πανε ολα καλα.ευχαριστω.δεν ειχα βρει γιατρο απο εδω που ειμαι γιατι τοτε που με ειχε πιασει η μεγαλη καταθλιψη εμενα αθηνα και βρηκα εκει εναν.εκανα ψυχοθεραπεια για ενα μεγαλο διαστημα που με βοηθησε αλλα επηδει δεν σκεφτομουν τοτε οπως θα επρεπε για να λυσω τα θεματα που ειχα εκανα πραγματα τα οποια εκαναν το προβλημα πολυ μεγαλυτερο και ετσι αναγκαστηκαν οι γονοις μου να με σταματησουν απο την ψυχοθεραπεια κ να με παρουν απο την αθηνα.και καλυτερα που εγινε ετσι γιατι μπορει να ηταν πολυ χειροτερα τα πραγματα τωρα.αυτο που με στεναχωρει ειναι οτι αν σκεφτομουν οπως σκεφτομαι τωρα ισως να ειχα κερδισει περισσοτερα πραγματα απο την ψυχοθεραπεια τοτε κ τωρα να ημουν μια χαρα.μια χαρα εννοω θα ηξερα να διαχειριζομαι καλυτερα τις αρνητικες ιδεες συνεπως θα τα καταφερνα μονος μου.ετσι πιστευω τουλαχιστον.klio αν σε βοηθουν τα φαρμακα οχι μονο να ηρεμεις κ να μην σκεφτεσαι αρνητικα αλλα σε βοηθουν στο να εισαι κ ποιο λειτουργικη κ να μπορεις να επιβιωνεις μονη σου τοτε εισαι σε πολυ καλο δρομο. :-) η αποψη μου ειναι αυτη βεβαια.

dimitris333 βιάζεσαι!!
Παίρνεις το effexor μόλις 1 μήνα όπως λες. Τα αντικαταθλιπτικά αυτού του τύπου θέλουν τουλάχιστον 2 βδομάδες για να αρχίσουν να δρουν και περίπου 2 μήνες για να δει κάποιος τα πλήρη τους αποτελέσματα. Δώσε στα φάρμακα τον χρόνο που χρειάζονται. Ο γιατρός σου θα αποφασίσει να αλλάξει ή όχι την αγωγή όταν κρίνει αυτός. Επίσης θα ήθελα να σου επισημάνω ότι η λήψη του φαρμάκου δεν σημαίνει ότι θα ξυπνήσεις κάποιο πρωί απαλλαγμένος από όλα σου τα προβλήματα. Τα προβλήματα θα είναι εκεί αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό, τόσο μικρό που θα απαιτεί από μέρους σου μια μικρή μόλις προσπάθεια για να κάνεις αυτό που θέλεις (πχ να πας σε ένα party).

θα συμφωνήσω xart.dimitris 333 τα αντικαταθλιπτικά θέλουν 3 μήνες για να δράσουν. αν και δεν έχω πάρει, μου το έχει πει ένας νευρολόγος, ψυχίατρος και 2 ψυχολόγοι. βλέπεις πριν αποφασίσω να πάρω φάρμακα,έπρεπε να επισκευτώ όλη την ιατρική ομάδα, αφου δεν πείθομαι με τίποτα.:p τελικά κατέληξα στο να το παλέψω μέχρι τα Χριστούγεννα μόνη,χωρίς φάρμακα, και αν δεν δω βελτίωση, θα τα πάρω κι εγώ. αν μπορείς να κάνεις και παράλληλα ψυχοθεραπεία, θα είναι το ιδανικό.πάντως μην ανησυχείς, δώσε χρόνο στα φάρμακα να δράσουν και στον οργανισμό σου να τα δεχτεί.

Quote:

---

Originally Posted by xart

dimitris333 βιάζεσαι!!
Παίρνεις το effexor μόλις 1 μήνα όπως λες. Τα αντικαταθλιπτικά αυτού του τύπου θέλουν τουλάχιστον 2 βδομάδες για να αρχίσουν να δρουν και περίπου 2 μήνες για να δει κάποιος τα πλήρη τους αποτελέσματα. Δώσε στα φάρμακα τον χρόνο που χρειάζονται. Ο γιατρός σου θα αποφασίσει να αλλάξει ή όχι την αγωγή όταν κρίνει αυτός. Επίσης θα ήθελα να σου επισημάνω ότι η λήψη του φαρμάκου δεν σημαίνει ότι θα ξυπνήσεις κάποιο πρωί απαλλαγμένος από όλα σου τα προβλήματα. Τα προβλήματα θα είναι εκεί αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό, τόσο μικρό που θα απαιτεί από μέρους σου μια μικρή μόλις προσπάθεια για να κάνεις αυτό που θέλεις (πχ να πας σε ένα party).

---

athanasoudaki ευχαριστω που απαντησες.3 χρονια τωρα ημουν καλα χωρις φαρμακα κ χωρις αυτη την διαθεση που με γυρισε παλι πισω.και αντι να εξελιχτω προς ακομα καλυτερα με γυρισε πισω παλι.οχι ετσι οπως ημουν παλια με βαρια καταθληψη αλλα πολλες ασχημες σκεψεις κ συμπτωματα.που σημενει δεν εχει καταπολεμηθει η ριζα του προβληματος.το παλευω 4 μηνες τωρα μονος μου και με την υποστηριξη της κοπελας μου αλλα τιποτα.

xart και katpir ευχαριστω για τις απαντησεις.το ξερω παιδια οτι τα φαρμακα θελουν χρονο για να δρασουν.επισης θα ξεκινισω ψυχοθεραπεια σε λιγες μερες αλλα εχω σπογοητευτει κ νομιζω οτι δεν θα ξεπερασω ποτε το προβλημα.αν και δεν με ενδιαφερει τοσο αυτο αλλα με ενδιαφερει να μην επιρεαζει την λειτουργικοτητα μου και την καθημερινη μου ζωη σε μεγαλο βαθμο.πολλα ζηταω;

ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΖΗΤΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ!!!!!!!1 ΑΛΛΑ [ΠΟΥΝΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΕ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΑΣΤΗΚΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΠΟΥΣ,ΠΑΝΤΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΜΕΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 18. ΜΑΣΤΙΓΑ ΕΓΙΝΕ ΠΟΙΑ,ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ,ΜΕΤΑ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ......ΚΡΙΜΑ....ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΓΑΜ....

dimitris333,μην απογοητεύεσαι. θέλει προσπάθεια. κι εγώ από 4χρονη ψυχοθεραπεία προέρχομαι. και σε όλο αυτό το διάστημα είχα τις μεταπτώσεις που έχεις κι εσύ. κατέληξα στο ότι δεν συνεργαζόμουν καλά με τον ψυχολόγο και βασικά είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου απέναντι του.οπότε τον άλλαξα και εκανα ένα νέο ξεκίνημα. μην απογοητεύεσαι, όλα καλά θα πάνε. θετική σκέψη θέλει, βέβαια στην περίπτωση μας είναι λίγο δύσκολο ,αλλά όσο μπορούμε.Φαινεσαι δεκτικός και ανοικτός οπότε πιστεύω δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.http://www.youtube.com/watch?v=vj99eqHfZb0

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

xart και katpir ευχαριστω για τις απαντησεις.το ξερω παιδια οτι τα φαρμακα θελουν χρονο για να δρασουν.επισης θα ξεκινισω ψυχοθεραπεια σε λιγες μερες αλλα εχω σπογοητευτει κ νομιζω οτι δεν θα ξεπερασω ποτε το προβλημα.αν και δεν με ενδιαφερει τοσο αυτο αλλα με ενδιαφερει να μην επιρεαζει την λειτουργικοτητα μου και την καθημερινη μου ζωη σε μεγαλο βαθμο.πολλα ζηταω;

---

dimitris333,μην απογοητεύεσαι. θέλει προσπάθεια. κι εγώ από 4χρονη ψυχοθεραπεία προέρχομαι. και σε όλο αυτό το διάστημα είχα τις μεταπτώσεις που έχεις κι εσύ. κατέληξα στο ότι δεν συνεργαζόμουν καλά με τον ψυχολόγο και βασικά είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου απέναντι του.οπότε τον άλλαξα και εκανα ένα νέο ξεκίνημα. μην απογοητεύεσαι, όλα καλά θα πάνε. θετική σκέψη θέλει, βέβαια στην περίπτωση μας είναι λίγο δύσκολο ,αλλά όσο μπορούμε.Φαινεσαι δεκτικός και ανοικτός οπότε πιστεύω δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

xart και katpir ευχαριστω για τις απαντησεις.το ξερω παιδια οτι τα φαρμακα θελουν χρονο για να δρασουν.επισης θα ξεκινισω ψυχοθεραπεια σε λιγες μερες αλλα εχω σπογοητευτει κ νομιζω οτι δεν θα ξεπερασω ποτε το προβλημα.αν και δεν με ενδιαφερει τοσο αυτο αλλα με ενδιαφερει να μην επιρεαζει την λειτουργικοτητα μου και την καθημερινη μου ζωη σε μεγαλο βαθμο.πολλα ζηταω;

---

κλιο όλοι αυτό ζητάμε. να μην απογοήτευεσαι. όλα διορθώνονται. και όπως το είπες ,έχει γίνει μάστιγα. είναι σαν να μας ψεκάζουν με κρίσεις πανικού :D σταμάτησαν να ψεκάζουν για τα κουνούπια και ξεκίνησαν για τους ανθρώπους. δες το βίντεο που ανέβασα πριν στον δημητρη 333. είναι από το αντίστοιχο βιβλίο, το οποίο είναι φοβερό .μου άρεσε πολύ εμένα τουλάχιστον. ίσως να σε βοηθήσει να περιορίσεις την απογοήτευση που νιώθεις.

Quote:

---

Originally Posted by klio

ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΖΗΤΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ!!!!!!!1 ΑΛΛΑ [ΠΟΥΝΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΕ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΑΣΤΗΚΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΠΟΥΣ,ΠΑΝΤΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΜΕΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 18. ΜΑΣΤΙΓΑ ΕΓΙΝΕ ΠΟΙΑ,ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ,ΜΕΤΑ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ......ΚΡΙΜΑ....ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΓΑΜ....

---

Quote:

---

Originally Posted by klio

ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΖΗΤΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ!!!!!!!1 ΑΛΛΑ [ΠΟΥΝΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΕ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΑΣΤΗΚΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΠΟΥΣ,ΠΑΝΤΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΜΕΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 18. ΜΑΣΤΙΓΑ ΕΓΙΝΕ ΠΟΙΑ,ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ,ΜΕΤΑ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ......ΚΡΙΜΑ....ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΓΑΜ....

---

ετσι ειναι klio αυτο ζηταμε ολοι. γενηθηκαμε να εχουμε την ευτυχια κ την γαληνη της ψυχης μας και στην πορεια καπου την χασαμε και ειναι τοσο δυσκολο να την ξαναβρουμε μεσα σε αυτο το αθλιο συστημα που ζουμε,οπως λες και εσυ ετσι που μας καταντησαν.και συμπληρωνω μας εκανε αυτο το αθλιο συστημα να χασουμε την πνευματικοτητα μας αντι να μας βοηθαει να την αναπτυξουμε και να αγαπησουμε ο ενας τον αλλο.αυτη ειναι η πραγματικη φυση του ανθρωπου νομιζω.μας κανανε να γεμισουμε το κεφαλι μας με αχρηστα σκουπιδια.γιατι αυτο ειναι το συμφερον του συστηματος.να μας δινουν ψυχοφαρμακα οι φαρμακοβιομηχανιες,οπλα να σκοτωνομε ο ενας τον αλλο, και ναρκωτικα. βλεπουμε αυτο το τερας του συστηματος σε ολο του το μεγαλειο σημερα ξεκινωντας κατι ακομα χειροτερο που σκοπευει να κανει απο το πειραματοζωο που λεγεται ελλαδα.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

dimitris333,μην απογοητεύεσαι. θέλει προσπάθεια. κι εγώ από 4χρονη ψυχοθεραπεία προέρχομαι. και σε όλο αυτό το διάστημα είχα τις μεταπτώσεις που έχεις κι εσύ. κατέληξα στο ότι δεν συνεργαζόμουν καλά με τον ψυχολόγο και βασικά είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου απέναντι του.οπότε τον άλλαξα και εκανα ένα νέο ξεκίνημα. μην απογοητεύεσαι, όλα καλά θα πάνε. θετική σκέψη θέλει, βέβαια στην περίπτωση μας είναι λίγο δύσκολο ,αλλά όσο μπορούμε.Φαινεσαι δεκτικός και ανοικτός οπότε πιστεύω δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.

---

μακαρι katpir να πανε ολα καλα για ολους μας.το ευχομαι μεσα απο την καρδια μου.και θα πω και κατι αλλο και ελπιζω να μην παραξηγηθω.πιστευω πως εμεις επρεπε να κοινουμαστε στην κοινωνια και να περνουμε ρολους κ θεσεις που θα βοηθουσαμε πραγματικα να βρουμε την αγαπη και υην αλλυλεγυη μεταξυ μας,αφου εμεις ημαστε ευαισθητοι και εχουμε αληθινες ευαισθησιες και οχι να εκμεταλευθουμε ανθρωπους κ καταστασεις.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

κλιο όλοι αυτό ζητάμε. να μην απογοήτευεσαι. όλα διορθώνονται. και όπως το είπες ,έχει γίνει μάστιγα. είναι σαν να μας ψεκάζουν με κρίσεις πανικού :D σταμάτησαν να ψεκάζουν για τα κουνούπια και ξεκίνησαν για τους ανθρώπους. δες το βίντεο που ανέβασα πριν στον δημητρη 333. είναι από το αντίστοιχο βιβλίο, το οποίο είναι φοβερό .μου άρεσε πολύ εμένα τουλάχιστον. ίσως να σε βοηθήσει να περιορίσεις την απογοήτευση που νιώθεις.

---

Πρεπει να εχω δει το βιντεο που ανεβασες αλλα δεν το θυμαμαι.θα το δω σιγουρα.ευχαριστω πολυ :-)

γεια σας βρε παιδια
και εγω μια απο τα ιδια .δεν θα μπορεσω αραγε ποτε να νικησω φοβιες και καταθλιψη ?
πηγενα σε μια ψυχολογο που μαλλον δεν εκανε για εμενα λογω της ψυχοθεραπειας που ακολουθουσε ,ψυχοδυναμικη,ψυχαναλυση .
εσες τι ψυχοθεραπεια ακολουθειτε ?
δεν μπορω ξανα .απλελπιστηκα ......
ισως να βρω την δυναμη να ξαναπροσπαθησω ...............

γεια σου sandy.εγω οταν εκανα ψυχοθεραπεια πριν καποια χρονια δεν το ειχα ψαξει καθολου τι ψυχοθεραπεια εκανα και δεν ειχα καν ρωτησει τον ψυχοθεραπευτη μου.αυτο γιατι ημουν σε πληρη αγνοια για το θεμα αλλα κ σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση για να ρωτησω και να ψαχτω. για να καταλαβεις δεν ειχα παει απο μονος μου αλλα με ειχαν παρει οι γονεις μου.τωρα ομως που θα ξαναξεκινισω την ψυχοθεραπεια θα τον ρωτησω.επισης θα τον ρωτησω η μεθοδος που εφαρμοζει αν ειναι η ποιο αποτελεσματικη για το δικο μου θεμα γιατι θελω να βοηθηθω εστω και λιγο και οχι να πηγενω χωρις τελικα να εχει νοημα.ελπιζω να ειναι ειλικρινης μαζι μου.παντως εχει κερδισει την εμπιστοσυνη μου και ειναι εμπειρος γιατρος και σε μεγαλη ηληκια.αλλα δεν ξερω αν αυτη η εμπιστοσυνη που απεκτησα για αυτον ηταν επηδει την περιοδο εκηνει ημουν πολυ χαλια και πιστευω πως ο οποιοσδηποτε ειναι που εχει καποιες γνωσεις μπορει να το επιτυχει αυτο. η πραγματικα ηταν πολυ καλος και ηξερε την δουλεια του και ειχε την συνηδηση οτι εχει απεναντι του μια ανθρωπινη ψυχη και οχι μια τσεπη με λεφτα.ειναι ενα ερωτημα που με απασχολει παρα πολυ.εσυ το εχεις ψαξει?πως καταλαβες οτι δεν τεριαζει σε εσενα αυτη η μεθοδος?

Quote:

---

Originally Posted by sandy25

γεια σας βρε παιδια
και εγω μια απο τα ιδια .δεν θα μπορεσω αραγε ποτε να νικησω φοβιες και καταθλιψη ?
πηγενα σε μια ψυχολογο που μαλλον δεν εκανε για εμενα λογω της ψυχοθεραπειας που ακολουθουσε ,ψυχοδυναμικη,ψυχαναλυση .
εσες τι ψυχοθεραπεια ακολουθειτε ?
δεν μπορω ξανα .απλελπιστηκα ......
ισως να βρω την δυναμη να ξαναπροσπαθησω ...............

---

Σάντυ, μην απελπίζεσαι. Έχω περάσει κι εγω την ιδια κατάσταση...Ήμουν για πολύ καιρο θυμωμένη...Κι ακομα ειμαι, αλλα δεν επιτρέπω σε καποιες λαθος επολογές που έκανα να με κρατάνε πίσω...Και στη δεύτερη θεραπεία μου (γνωσιακή), κουβαλούσα το θυμό μου μαζί, αλλα και τη γνωση που ειχα αποκτήσει μετα απο τοσα χρόνια ψυχοδυναμικής φλυαριας (εε, μ@λ@κίας ηθελα να πω...). Βρες το κουράγιο να ξαναπροσπαθησεις :)

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

γεια σου sandy.εγω οταν εκανα ψυχοθεραπεια πριν καποια χρονια δεν το ειχα ψαξει καθολου τι ψυχοθεραπεια εκανα και δεν ειχα καν ρωτησει τον ψυχοθεραπευτη μου.αυτο γιατι ημουν σε πληρη αγνοια για το θεμα αλλα κ σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση για να ρωτησω και να ψαχτω. για να καταλαβεις δεν ειχα παει απο μονος μου αλλα με ειχαν παρει οι γονεις μου.τωρα ομως που θα ξαναξεκινισω την ψυχοθεραπεια θα τον ρωτησω.επισης θα τον ρωτησω η μεθοδος που εφαρμοζει αν ειναι η ποιο αποτελεσματικη για το δικο μου θεμα γιατι θελω να βοηθηθω εστω και λιγο και οχι να πηγενω χωρις τελικα να εχει νοημα.ελπιζω να ειναι ειλικρινης μαζι μου.παντως εχει κερδισει την εμπιστοσυνη μου και ειναι εμπειρος γιατρος και σε μεγαλη ηληκια.αλλα δεν ξερω αν αυτη η εμπιστοσυνη που απεκτησα για αυτον ηταν επηδει την περιοδο εκηνει ημουν πολυ χαλια και πιστευω πως ο οποιοσδηποτε ειναι που εχει καποιες γνωσεις μπορει να το επιτυχει αυτο. η πραγματικα ηταν πολυ καλος και ηξερε την δουλεια του και ειχε την συνηδηση οτι εχει απεναντι του μια ανθρωπινη ψυχη και οχι μια τσεπη με λεφτα.ειναι ενα ερωτημα που με απασχολει παρα πολυ.εσυ το εχεις ψαξει?πως καταλαβες οτι δεν τεριαζει σε εσενα αυτη η μεθοδος?

---

Δημητρη, ο κάθε ειδικος θα σου πει οτι η μέθοδος του ειναι η κατάλληλη. Μπορεις ίσως να ρωτήσεις αν ακολουθεί καποια μέθοδο, ποια ειναι αυτή, πως λειτουργει, σε ποιες περιπτωσεις ενδείκνυται κ.λ.π.Αν και προσωπικά ελάχιστους εχω γνωρίσει που απαντάνε ευθέως. Ίσως να ειναι κομματι της θεραπειας, μπορει να ετυχε σε μενα, δεν ξερω..
Τώρα, πώς θα καταλαβεις τι σου ταιριαζει. Προσωπικά, πιστέυω πως όταν μια ψυχοθεραπεια σε κανει να νιωθεις συχνότερα άσχημα παρά καλά, τοτε δεν σου ταιριαζει. Λογικο ειναι στην αρχή και όταν ερχονται στην επιφανεια καποια θεματα, να νιωθουμε δυσάρεστα. Αλλα αν αυτο κρατάει πολύ, για μενα σημαινει οτι εισαι στάσιμος και ανακυκλωνεις τα ιδια και τα ιδια. Δηλαδη δεν χρειαζεται να αφιερωσεις 20 συνεδριες σε ενα θεμα επωδυνο, με την προσδοκια οτι θα το λυσεις. Για εμενα, καποια θεματα φτανουν μεχρι το 80%, οχι παραπανω. Οποτε ας τα αφησουμε ως εχουν.
Το σημαντικότερο ειναι να δεις καποια αλλαγη. Δεν εννοω οτι σε ενα μηνα ή δυο θα εισαι αλλος ανθρωπος. Άλλωστε καμια ψυχοθεραπεια δεν ειναι μαγικο ραβδι. Αλλα αν βλεπεις οτι αρχιζεις να σκεφτεσαι καποια πράγματα διαφορετικα, οτι αρχιζεις και κινεισαι διαφορετικα, τοτε εισαι σε καλο δρόμο. Με λιγα λογια, μια θεραπεια που εχει κυριως δραση και οχι σκεψη. Κι αν η σκεψη ειναι προαπαιτουμενη της δρασης, οκ, ναι, αλλα μην μας παρουν και το χρονια. Εδω οπως καταλαβαινεις εσυ εισαι ο πρωταγωνιστής και πρεπει να κινησεις τα νηματα...Ο θεραπευτης απλα σε καθοδηγει...

καλημέρα sandy25. κι εγώ δεν ξέρω τι θεραπεία έκανα τόσα χρόνια. τώρα κολουθώ τη μεθοδο της ψυχανάλυσης.να μην παραιτείσαι. θα λυθεί το πρόβλημα αρκεί να μην το βάζεις κάτω και να μην βιάζεσαι να το λύσεις γιατί προσθέτεις κι άλλο άγχος στην ψυχή σου.

Quote:

---

Originally Posted by sandy25

γεια σας βρε παιδια
και εγω μια απο τα ιδια .δεν θα μπορεσω αραγε ποτε να νικησω φοβιες και καταθλιψη ?
πηγενα σε μια ψυχολογο που μαλλον δεν εκανε για εμενα λογω της ψυχοθεραπειας που ακολουθουσε ,ψυχοδυναμικη,ψυχαναλυση .
εσες τι ψυχοθεραπεια ακολουθειτε ?
δεν μπορω ξανα .απλελπιστηκα ......
ισως να βρω την δυναμη να ξαναπροσπαθησω ...............

---

dimitris333 είμαι ακριβώς ίδιαπ ερίπτωση με εσένα. κι εμένα στον πρώτο ψυχολόγο με πήγαν οι γονείς μου,χωρίς όμως να έχουν κάνει έρευνα πάνω στο θέμα. ουσιαστικά με πήγανε στον πρώτο τυχόντα.αυτός ποτέ δεν μου ανέλυσε τι είδους θεραπεία ακολουθώ γιατί δεν γνω΄ριζα και δεν τον ρώτησα ποτέ. οσυγκεριμένος με εξέταζε σαν να ήταν γιατρός. μου έπαιρνε την πίεση, με εξέταζε σωματικά και διάφορα άλλα. από συζητήσεις με φίλους που είχαν πάει σε ψυχολόγους ,τους έκανε εντύπωση όλο αυτό και άρχισα να πονηρεύομαι. μην τα πολυλογώ, τον άλλαξα και τωρα ακολουθώ ψυχαναλυτική μέθοδο. είναι επίπονη και μου βγαίνουν διάφορα αλλά πρέπει να το δοκιμάσω και αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

γεια σου sandy.εγω οταν εκανα ψυχοθεραπεια πριν καποια χρονια δεν το ειχα ψαξει καθολου τι ψυχοθεραπεια εκανα και δεν ειχα καν ρωτησει τον ψυχοθεραπευτη μου.αυτο γιατι ημουν σε πληρη αγνοια για το θεμα αλλα κ σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση για να ρωτησω και να ψαχτω. για να καταλαβεις δεν ειχα παει απο μονος μου αλλα με ειχαν παρει οι γονεις μου.τωρα ομως που θα ξαναξεκινισω την ψυχοθεραπεια θα τον ρωτησω.επισης θα τον ρωτησω η μεθοδος που εφαρμοζει αν ειναι η ποιο αποτελεσματικη για το δικο μου θεμα γιατι θελω να βοηθηθω εστω και λιγο και οχι να πηγενω χωρις τελικα να εχει νοημα.ελπιζω να ειναι ειλικρινης μαζι μου.παντως εχει κερδισει την εμπιστοσυνη μου και ειναι εμπειρος γιατρος και σε μεγαλη ηληκια.αλλα δεν ξερω αν αυτη η εμπιστοσυνη που απεκτησα για αυτον ηταν επηδει την περιοδο εκηνει ημουν πολυ χαλια και πιστευω πως ο οποιοσδηποτε ειναι που εχει καποιες γνωσεις μπορει να το επιτυχει αυτο. η πραγματικα ηταν πολυ καλος και ηξερε την δουλεια του και ειχε την συνηδηση οτι εχει απεναντι του μια ανθρωπινη ψυχη και οχι μια τσεπη με λεφτα.ειναι ενα ερωτημα που με απασχολει παρα πολυ.εσυ το εχεις ψαξει?πως καταλαβες οτι δεν τεριαζει σε εσενα αυτη η μεθοδος?

---

Πιστεύω πως όλα ξεπερνιούνται, αλλά επανέρχονται. Οι φόβοι που παλέψαμε και καταφέραμε να αφήσουμε πίσω μας, απλά "λουφάζουν" για ένα διάστημα και όταν δεν το περιμένουμε μας επισκέπτονται για να μας θυμίσουν οτι είναι ακόμα εδώ. Και καλά κάνουν! Γιατί αυτός είναι ένας τρόπος να ψάξουμε πάλι τον εαυτό μας. Να δούμε πόσο δυνατοί γίναμε, πόσο ξεπεράσαμε κάποιες καταστάσεις, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να τους κλείσουμε την πόρτα. Η ζωή είναι συνεχείς μάχες που κερδίζουμε ή χάνουμε...

Η διαχείρηση της καθημερινότητας είναι από μόνη της ένας στόχος. Ας μη φοβόμαστε όμως να θέτουμε μεγαλύτερους στόχους στη ζωή. "Που θέλω να φτάσω, πώς βλέπω τον εαυτό μου σε 10 χρόνια από σήμερα, τι θα μου άρεσε να γίνω, ποιές πλευρές μου θέλω να αναπτύξω". Με τον τρόπο αυτό η διαχείρηση της καθημερινότητας γίνεται, από αυτοσκοπός, ένα σκαλοπάτι προς την επίτευξη του μεγαλύτερου στόχου. Επίσης, βρίσκουμε μέσα μας δυνάμεις που μας κινητοποιούν, γιατί όσο πιό ελκυστικός είναι ο στόχος, τόσο πιό μεγάλο το κίνητρο και η προσπάθεια...

Μη μας φοβίζουν όλα αυτά. Κάθε στόχος σπάει σε μικρά βήματα, μικρές μάχες που δίνουμε, μία τη φορά. Οταν χάνουμε μιά μάχη, ανασυντασσόμαστε και προχωράμε. Οταν την κερδίζουμε, αμοίβουμε τον εαυτό μας για κάθε προσπάθεια.

Καλό αγώνα σε όλους!

παιδια μακαρι να ειχα την δυναμη αυτην να μπορεσω να ξαναδοκιμασω νομιζω οτι πρεπει να μαζεψω ολη την δυναμη που εχω .τελος παντων καποια στιγμη νομιζω οτι θα το ξανα προσπαθησω.ακομη αναρρωνω απο την ψυχοδυναμικη .σουελ πιστευω οτι το λες σοβαρα αυτο για την χρονια ψυχοδυναμικη μ@λ@κια .
εγω ποια το ξερω καλα .
πως το καταλαβα ?
πηγαινα για 3,5 χρονια ,καποιες στιγμες ενιωθα πολυ χαλια αλλα ελεγα ειναι απο την ψυχπθεραπεια.και η ψυχολογος με διαβεβαιωνε οτι ειναι η καταληλη μορφη ψυχοθεραπεια .αλλα δεν το αφησα ετσι .διαβασα πολλα βιβλια αυτοβελτιωσης και περισσοτερο ψυχολογικα ,οπου ενα βιβλιο που αναλυει την ψυχοδυναμικη αναφερει οτι η ψυχοδυναμικη δεν εδεικνυται για ατομα ευαισθητα και πολυ πληγωμενα .
νομιζω ενα τετοιο ειναι και εγω ευαισθητο πολυ .
σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεται ψυχοθεραπεια υποστηρικτικου και γνωσιακου αναλυτικη ψυχοθεραπεια .
γιαυτο προσοχη ολοι λενε οτι μπορουν να βοηθησουν αλλα μερικες φορες κανουν και κακο ..........
και μεγαλο ........
ειμαι 5 χρονια με αντικαταθλιπτικα και αγχωλυτικα .

Έχω ακούσει οτι αν έχεις θέληση όλα γίνονται . Βέβαια για εμάς εδω μέσα η καθμερινοτητα φαίνεται βουνο.. Εγω δυστυχώς έχω συνοδευόμενο μαζι με την κατάθλιψη ψυχοσωματικα. Κάθε μέρα με πονάει το κεφάλι . Όποτε που να βρεις την θέληση;;; Όμως όπως λένε και τα παιδια θέλει αγώνα.

Αλήθεια νιώθει κανένας άλλος οτι τον πιέζει ο χρόνος για να γίνει καλα;; Απορώ ακόμα γιατι ταλαιπωρούμαι τόσους μήνες . Λογικο δεν ειναι ; Να θέλει χρόνο . Οι περισσότεροι μου λένε Ακόμα Να Γίνεις καλα;

Quote:

---

Originally Posted by sandy25

παιδια μακαρι να ειχα την δυναμη αυτην να μπορεσω να ξαναδοκιμασω νομιζω οτι πρεπει να μαζεψω ολη την δυναμη που εχω .τελος παντων καποια στιγμη νομιζω οτι θα το ξανα προσπαθησω.ακομη αναρρωνω απο την ψυχοδυναμικη .σουελ πιστευω οτι το λες σοβαρα αυτο για την χρονια ψυχοδυναμικη μ@λ@κια .
εγω ποια το ξερω καλα .
πως το καταλαβα ?
πηγαινα για 3,5 χρονια ,καποιες στιγμες ενιωθα πολυ χαλια αλλα ελεγα ειναι απο την ψυχπθεραπεια.και η ψυχολογος με διαβεβαιωνε οτι ειναι η καταληλη μορφη ψυχοθεραπεια .αλλα δεν το αφησα ετσι .διαβασα πολλα βιβλια αυτοβελτιωσης και περισσοτερο ψυχολογικα ,οπου ενα βιβλιο που αναλυει την ψυχοδυναμικη αναφερει οτι η ψυχοδυναμικη δεν εδεικνυται για ατομα ευαισθητα και πολυ πληγωμενα .
νομιζω ενα τετοιο ειναι και εγω ευαισθητο πολυ .
σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεται ψυχοθεραπεια υποστηρικτικου και γνωσιακου αναλυτικη ψυχοθεραπεια .
γιαυτο προσοχη ολοι λενε οτι μπορουν να βοηθησουν αλλα μερικες φορες κανουν και κακο ..........
και μεγαλο ........
ειμαι 5 χρονια με αντικαταθλιπτικα και αγχωλυτικα .

---

Ναι, βρε, σοβαρότατα το λεω :p. Αλλα δεν εχει να κάνει με το αν ειμαστε πληγωμένοι ή πολύ ευαίσθητοι. Άλλωστε οι περισσότεροι, αν τους ρωτησεις, έτσι νιώθουν...Εχει να κανει με το οτι η ιδια η θεραπευτικη μεθοδος ειναι μια μ@λ@κια και μισή για πολλους που εχουν να αντιμετωπισουν παρόμοια θεματα. Δηλαδή αυτο το πράγμα, να αναλύεις και να ξαναναναλύεις τα ιδια επωδυνα θεματα...Τι κερδιζεις; Το εχω ξαναπει νομιζω, καποια πράγματα φτανουν μεχρι το 50% ή το 80%. Εε, ας τα αφησουμε εκει, νισαφι πια.
Βέβαια, μπορει για καποιους να ειναι η ιδανική, ενω η γνωσιακή όχι. Τα τελευταια χρονια συζητούσα συχνα με το γιατρο μου (ψυχίατρος) για τις διάφορες μεθόδους. Αυτος λοιπον -βεβαια δεν ειναι ψυχοθεραπευτής- πιστεύει και στις 2 μεθόδους, αλλα πρωτον, οτι δεν ειναι ολες για ολους και δεύτερον, δεν ειναι ολες κατάλληλες για καθε φαση. Π.χ. οταν κάποιος ειναι στο ζενιθ της καταθλιψης και του αγχους, εε δεν τον στέλνεις να κανει ψυχοδυναμική ή ψυχαναλυση. Αλλα πιστεύει οτι σε μια φαση τς ζωής σου που θελεις να εμβαθυνεις λιγάκι σε μερικά θεματα, μπορεις να κανεις ψυχοδυναμική.

Quote:

---

Originally Posted by gossamer

Αλήθεια νιώθει κανένας άλλος οτι τον πιέζει ο χρόνος για να γίνει καλα;; Απορώ ακόμα γιατι ταλαιπωρούμαι τόσους μήνες . Λογικο δεν ειναι ; Να θέλει χρόνο . Οι περισσότεροι μου λένε Ακόμα Να Γίνεις καλα;

---

Το να βιάζεσαι εσύ ο ιδιος να γινεις καλά, ειναι λογικό. Τι λογικό δηλαδή, απαραίτητο ειναι. Αλλα το να βιαζονται οι αλλοι, δεν ειναι..Φυσικα και θελει χρονο. Αμα σε ρωτανε να τους λες "Ακομα;;;Μα ειναι η καλύτερη φαση της ζωής μου, θελω να τη ζησω οσο παει":p
Μην ακους τους αλλους. Κανεις δεν ειναι στη θεση σου. Πάρε το χρόνο σου.

Καλημερα παιδια και απο'μενα. Δοκιμαστε να κανετε παραλληλα λιγο προσευχη θα σας κανει καλο πιστεψτε με. Με την βοηθεια του Θεου ολα ξεπερνιουνται μη φοβαστε.

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Καλημερα παιδια και απο'μενα. Δοκιμαστε να κανετε παραλληλα λιγο προσευχη θα σας κανει καλο πιστεψτε με. Με την βοηθεια του Θεου ολα ξεπερνιουνται μη φοβαστε.

---

Στον Δία, Κρίσνα, Μίθρα, Ώρο, Ήλιο, Ωσίρη, Βαάλ, Διόνυσο, Βούδα, Άττη και πόσοι άλλοι οι οποίοι αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν!
Σε ποιον από όλους;

Στον Ιησου Χριστο,στην Παναγια και στους Αγιους.

Και γω έκανα ψυχοδυναμική για κάποιο διάστημα όπου φυσικά έγινα χειρότερα γιατί απλά αναμασούσαμε το πρόβλημα κάθε βδομάδα και συζητούσαμε απλά γιαυτο και για το πώς νιώθω.Κάτι που είναι τεράστια βλακεία για όσους έχουν προβλήματα με φοβίες.Οι φοβίες θέλουν πράξεις και έκθεση και όχι τόσο συζήτηση.Λογικό ήταν λοιπόν να τα μπερδεψω περισσότερο να φοβηθώ περισσότερο και στο τέλος να φύγω απο εκεί χειρότερα.Κρίμα βέβαια γιατί έχασα κάμποσο χρόνο και λεφτα σε ανούσιες συζητήσεις για τους γονείς μου,το παρελθόν,τους φίλους και τις πρώην μου ενω εγώ είχα τρελή αγοράφοβία.Έχωντας μεγάλη αγοραφοβία ήταν λογικό οτι θα έχω χαμηλή αυτοεκτιμηση και οτι θα είχα διαφορα προβλήματα που φέρνει η αγοραφοβία στην ζωή του καθένα μας.Ευτυχώς μετα απο 5 χρόνια εχω βρεί εναν ανθρωπο που απο την δευτερη μέρα με έβγαλε έξω να περπατήσουμε. Αλλά οτι και να κάνουν οι γύρω μας δυστυχώς εξαρτάται απόλυτα απο εμάς.

shifter ποσο σε καταλαβαινω να ηξερες .
καθε εβδομαδα τα ιδια και τα ιδια και βελτιωση καμια .......μονο χειροτερευα ......
και οταν ρωτουσα γιατι δεν νιωθω καλυτερα ελεγε θελει χρονο για να δουλεψει ποσο χρονο πια ?
ειμαι πολυ θυμωμενη που μερικοι κοροιδευουν τους ανθρωπους ειδικα ανθρωπους σαν εμας ,παιζουν με την ζωη μας κορωνα γραμματα ....
αν δεν σου κανει κοπο πες μου λιγακι για την εμπειρια σου με τον νεο ψυχολογο κανεις γνωσιακη και εκθεση φανταζομαι .
προσπαθει απλα να σε βοηθησει να αλλαξεις τροπο σκεψης και να βρεις διεξοδους ?
γραφεις και ολας τις αρνητικες σκεψεις και βρισκεται μαζι ρεαλιστικες και κανεις ασκησουλες τετοιες σπιτι ?
εχω διαβασει πολλα βιβλια αλλα θελω παραδειγματα ανθρωπων που το ζουνε .
φοβαμαι πως αμα θα παω ξανα σε ψυχολογο θα εχω πολυ επιφυλακτικοτητα απεναντι του .

Sandy25 καπως πρέπει να ζήσουν και αυτοί.Αντε να λυπηθούν τον πρώτο και τον δευτερο.Μετα τι θα κανουν;Θα χανουν αυτοί λεφτα ενω τους έρχονται οι απεγνωσμένοι έτοιμοι.Ασε που οι περισσότεροι απο αυτούς εχουν απίστευτη αυτοπεποιθηση λες και χάρη σου κανουν απλά που σου μιλανε και καθονται στην καρέκλα λες και πήγαμε να προσκηνύσουμε το βούδα.
Είναι λογικό να έχεις απογοητευτεί.Και κανείς δεν σου ζητάει ουτε εσένα ουτε και εμένα να εμπιστευτούμε κανένα.Αν τυχόν και δώ βελτίωση φυσικά θα πώ οτι κάνουμε καλή δουλεία.

Λοιπόν προσπαθει να φτιάξει κάτι που να αρμόζει σε μένα.Γιατι και γώ δεν ειμαι και πολυ του να αναλυω αρνητικές σκέψεις και να γράφω κατεβατά.Αμα ήθελα τέτοια πέρνω ενα γυναικείο περιοδίκο και κάθομαι να κάνω τα ψυχολογικά τεστάκια να περνάει η ώρα.Εγώ καίγομαι αυτη την στιγμή πως να στο πω!
Η γνωσιακή συμπεριφορικη εχει δυο στάδια απο ότι λενε.Το γνωσιακό που εχει τις ασκήσεις και προσπαθεί να εκλογικέψει λιγάκι τις παράλογες σκέψεις και το ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΟ και το τονιζω αυτο γιατι δεν το κάνει κανεις ψυχολόγος απο όσο ξέρω.Το συμπεριφορικό είναι η έκθεση σε αυτά που σε φοβήζουν.Στην περίπτωση της αγοραφοβίας μου πρεπει να βγουμε έξω.Και αυτό κάνουμε.

Θα δουλέψει;Δεν ξέρω.Αλλα ξέρω οτι αυτή ειναι η μέθοδος που προτείνεται και επιτέλους την κάνουμε σωστά.5 χρόνια κανείς ψυχολόγος δεν έλεγε να σηκωθεί να πάμε σε αυτό που με φοβίζει.Μου έλεγαν ε αμα εισαι στο κέντρο της πόλης και νιώσεις πανικό πάρε με τηλέφωνο.Ποιο τηλέφωνο;Εγώ εκείνη την ώρα πεθαίνω.Δεν παίζει τηλέφωνο.

Αυτά τα ολίγα.Αν θες περισσότερες λεπτομέρειες στείλε μήνημα να στα πώ αναλύτικα.

shifter, καλα τα λες πιο πάνω. Οι φοβίες θέλουν πράξεις και έκθεση και όχι συζητήσεις και να αναμασας το πρόβλημα, διοτι, από τη δικη μου εμπειρία καταλαβα οτι, η φυση της φοβιας ειναι τετοια που οσο τη σκέφτεσαι (τη φοβια) και την αναμασας - έστω και αν αυτο γινεται στα πλαίσια συνηδητοποίησης και προσπάθειας λύσης του προβλήματος - είναι σαν να την τρέφεις, σαν να προκαταβάλλεσαι για το οτιδήποτε κανεις ότι ειναι πράξη ξεπερασματος της φοβίας, άρα την μολύνεις με τη φοβια. Για να ξεπερασεις τη φοβία θελει να παιρνάς τάχιστα στην πράξη.
Τα πράγματα δεν ειναι καθόλου εύκολα αμα το πρόβλήμα σου ξεκίνησε από τα παιδικα χρονια και εχει ετσι εχει ριζωσει μεσα σου. Τοτε θελει υπέρμετρη θέληση για να το ξεπεράσεις και για ατομα με τετοιο επίπεδο φοβιας ειναι αδύνατο να παρουν μεγαλα ρίσκα στη ζωη ακόμα κι αν διαθετουν όλα τα προσοντα γι αυτο που θα θελαν να επιχειρήσουν. Και πιστευω σ αυτο το πλαισιο η γνωσιακη συμπεριφορικη μεθοδος δεν αποφερει εκπληκτικα αποτελεσματα.
Στην επιτυχη αντιμετωπιση της φοβιας διαδραματιζει σοβαρο ρολο η εκλογίκευση της, η κατανόηση δλδ της υπερβολής και του παράλογου κυρίως όταν αυτο το διαπιστωσεις εκ των υστερων δλδ μετα που εκανες κατι που σε φοβιζε και κρατησεις αυτο στη σκεψη σου σαν θετικη εμπερια. Επίσης το να εχεις διπλα σου ή να κανεις παρεα με ατομα που σε ενθαρρυνουν. Αμα εχεις τετοια ατομα ειναι στιγμες που νοιωθεις ότι το προβλημα εκμηδενίζεται. Πολλες φορες όμως διερωτούμαι γιατι να εχουμε την αναγκη τετοιων ατομων αντι να δημιουργουμε μεσα μας θετικη σκέψη. Δεν ξερω ανα αυτο ειναι αδυναμία χαρακτηρα και αναμονης να στηριχτουμε στους αλλους αντι σ εμας ή απόδειξη χαμηλης αυτοεκτίμησης και ριζωματος της φοβίας.

Παιδιά, επειδή βλέπω ότι κάποιοι δεν είναι ευχαριστημένοι από ψυχολόγους, έχω να πω ότι είναι φυσιολογικό. Όταν πάμε σε έναν γιατρό, είμαστε πάντα ευχαριστημένοι;;; ΟΧΙ βέβαια. Γιατί θα πρέπει να έχουμε τέτοιες προσδοκίες από ψυχολόγους; Είναι και αυτοί άνθρωποι, δεν είναι θεοί. Και ΝΑΙ, κάποιοι απ' αυτούς και παλιάνθρωποι, κάποιοι πάλι δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους , πώς γίνεται να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους; Κάποιοι σκέφτονται πως να τα οικονομήσουν εν μέσω κρίσης και εν μέσω ψυχολογικής κρίσης πολλών ανθρώπων. Και άλλοι λόγοι που θα υπάρχουν για κάποιον που πήρε ένα πτυχίο ψυχολογίας και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και άνοιξε ένα γραφείο και άρχισε να ψάχνει πελάτες. Υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που αρκεί το προηγούμενο για να πετύχεις, υπάρχουν άλλα πάλι -βάζω μέσα και το επάγγελμα του ψυχολόγου- που πρέπει να βάλεις και προσωπική σφραγίδα, αγάπη , όρεξη, προσπάθεια βελτίωσης, αίσθηση καθήκοντος, παραδοχή λάθους κ.ά.
Λοιπόν, κάποια γνωστή μου είχε πάει σε γραφείο ψυχολόγου, είχε κάποια προβλήματα , πολύ άχτι και θυμό, που τα κρατούσε μέσα της. Ο ψυχολόγος τής είπε ότι με κάποιον τρόπο θα πρέπει να τα βγάλει από μέσα της , μόνο έτσι θα απελευθερωθεί και θα "γιατρευτεί". Βρήκε μάλιστα και τον τρόπο, την άφησε ελεύθερη να σπάσει ένα βάζο και κάποια άλλα αντικείμενα μέσα στο γραφείο και έτσι να ανακουφιστεί από τα συναισθήματα που τη βάραιναν. Αρκετοί από μας το έχουμε κάνει αυτό αλλά στο σπίτι μας, και όχι παρουσία τρίτου προσώπου και μη εμπλεκόμενου. Το να αφήσεις κάποιον πελάτη να σου" διαλύσει" το γραφείο με σκοπό θεραπευτικό , απαιτεί πολύ προχωρημένη σκέψη.

Quote:

---

Originally Posted by sDimitris

Στον Δία, Κρίσνα, Μίθρα, Ώρο, Ήλιο, Ωσίρη, Βαάλ, Διόνυσο, Βούδα, Άττη και πόσοι άλλοι οι οποίοι αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν!
Σε ποιον από όλους;

---

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Στον Ιησου Χριστο,στην Παναγια και στους Αγιους.

---

Δημήτρη, σου διέφυγαν τα βασικότερα :)

Quote:

---

Originally Posted by John11

Δημήτρη, σου διέφυγαν τα βασικότερα :)

---

Αυτοί δεν (δια)φεύγουν ούτε με λοβοτομή!!!

Μα πως να γίνει κάποιος καλά με την προσευχή;!!!!
Ένας γνωστός μου, με κομμένο πόδι, προσευχόταν νυχθημερόν αλλά το πόδι δεν έλεγε να φυτρώσει!!!
Τελικά είδε και απόειδε ο άνθρωπος και έβαλε τεχνητό μέλος.
Τώρα μπορεί και περπατάει κανονικά! Βγαίνει έξω, πάει στη δουλειά του, ζει δηλαδή περίπου, όπως πριν το ατύχημα.
Φανταστείτε να είχε μείνει στην προσευχή!!!!!!!!!!!!!!!