Παιδια δεν ειμαι καθολου καλα.... θελω καπου να μιλησω....

Γεια σας κ συγγνωμη αν ενοχλω...

Δεν ειμαι καθολου καλα... δεν αντεχω αλλο...

Ο πονος ειναι ανυποφορος...

Δεν μπορω να νιωσω... εχουν παγωσει τα συναισθηματα...

Δεν ειμαι καθολου δυνατη οσο κ να δειχνω... ειμαι το πιο αχρηστο, ανεπαρκες κ αδυναμο ατομο που υπαρχει...

Δεν ξερετε ποσα κρυβονται κατω απο ενα χαμογελο.. οσοι γελαμε περισσοτερο, ειμαστε αυτοι που ποναμε περισσοτερο...

Ειναι η αμυνα μας... αλλα καποια στιγμη τα τειχη καταρρεουν... κ ο εχθρος πραγματοποιει εφοδο....

Κοιταω το κενο... τιποτα αλλο...

Εχω γινει η σκια του εαυτου μου... τρομαζω μονο που με βλεπω...

ζωντανη νεκρη....

Πονος...

Απογνωση...

Δεν θελω να πεθανω... Θελω να ζησω...

Αλλα δεν θελω κ να ποναω...

Σας ευχαριστω που με ακουσατε(η μαλλον διαβασατε)...

Ακουστε κ αυτο αν θελετε...

http://www.youtube.com/watch?v=fEGI9NbH-mk

Α κ κατι ακομη παιδια.. Ο μεγαλυτερος εχθρος μας, ειναι ο εαυτος μας... Ουτε αυτον πλεον δεν μπορω να εμπιστευτω...


:( :( :(

Δεν ξέρω τι ακριβώς προβλήματα έχεις... Είμαι καινούριος εδώ.. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις...

Εγώ σκέφτομαι πως αυτοί που είναι "κανονικοί" είναι το πρόβλημα. Εμένα με θεωρούνε "νορμάλ" σε γενικές γραμμές, λίγο εκκεντρικό.. Γενικά με συμπαθούνε.. Μπορεί κι εγώ να είμαι μέρος μέρος του προβλήματος.. Το όμορφο, νομίζω, πρέπει να αναζητηθεί στο παράξενο, σε αυτό που αποκλίνει από το κανονικό..

ΥΓ. ωραίο τραγούδι btw

Γεια σου κ σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Χαιρομαι που σου αρεσε το τραγουδι!

Εχεις νιωσει ποτε να πονας τοσο πολυ που να μην μπορεις να μιλησεις κ να κουνηθεις?

Να ευχεσαι με ολο σου το ειναι να σταματησει ο πονος?

Να θελεις να ΖΗΣΕΙΣ κ οχι απλα να ΥΠΑΡΧΕΙΣ...

Ζω για να ζησω γιατι ζωη ειναι ευτυχια...
Υπαρχω μονο για τα ματια των αλλων...
Εγω ποιο απο τα δυο ειμαι??

την ξερω βεβαια την απαντηση...

Βγαινω το βραδυ κ περπαταω μονη στο σκοταδι...

Ο αερας παγωνει την ηδη παγωμενη ψυχη μου...

Ακρωτηριασμενα συναισθηματα... χωρις μορφινη... να βιωνεις τον πονο απλοχερα...

Μπορει να ζω... μπορει να πεθανα... ποιος ξερει...

Μπορει να ειναι μια ψευδαισθηση... κ να ξυπνησω ευτυχισμενη...

Μπορει να ζω, να αναπνεω, να κινουμαι, να μιλαω, να γραφω, αλλα μεσα μου εχω πεθανει 1000 φορες....

:( :( :(

http://www.youtube.com/watch?v=glh-r4LT_NE

Και μια συμβουλη... Ποτε μην περπατας μονος.. στο δρομο της ζωης.....

χαλαρα...Λακρυ....ποτε δεν καταρρεουν τα τειχη....εχει κι αλλο...οσο μπορεις και γελας τουλαχιστον....
περνας ασχημη φαση...θα ξανασηκωθεις ..ετσι γινεται and it goes on and on....μεχρι να αποδεχτεις καποια πραγματα....
η ζωη εχει πονο...οσο πιο ευαισθητος εισαι τοσο πιο πολυ πονο εχει...αλλα οταν εισαι και δυνατος,οπως σιγουρα εισαι εσυ...καποια στιγμη βρισκεις ισορροπια......κι οταν πεφτεις ανασυντασσεις δυναμεις και σηκωνεσε πιο γρηγορα...
χαλαρα Λακρυ...ποναν ωρε τα παλληκαρια.......εεε?

Δεν ειμαι καθολου δυνατη παρα το αντιθετο που δειχνω κ το ξερω αυτο.. Πηγαινω στη σχολη δινω μαθηματα, τακτοποιω εκρεμμοτητες σε υπηρεσιες, βγαινω εξω με φιλες μ, με το αγορι μ, αλλα δεν νιωθω.. Μολις απομακρυνομαι απ ολα αυτα επιστρεφω σπιτι με κλαμματα... Δεν μπορω να φαω, δεν μπορω να κοιμηθω, καθομαι μουδιασμενη σε μια γωνια καπνιζοντας κ κοιτωντας το κενο... Συντροφια με πανικους, αρρυθμιες, ζαλαδες... Αν ετσι ειναι η ζωη, ο θανατος πως ειναι αναρωτιεμαι??
Δεν εχω αλλες αντοχες.. επαιξα κ εχασα.. η μηπως οχι??
Οταν πηγαινα ταεκβοντο, μαθαιναμε το εξης για να "ξεγελαμε" κατα καποιον τροπο τον αντιπαλο : Οταν μας ξαπλωνε κατω, οτι κ καλα μας εβγαλε "knock out" κ ετσι επαναπαυτοταν, να εχει την εντυπωση δλδ οτι μας νικησε, κ ξαφνικα γυρνουσαμε με μια προσθοπλαγια κ του την φερναμε κ τον ξαπλωναμε εμεις κ το τελικο σκορ ηταν υπερ μας!! Μηπως να κανω το ιδιο κ τωρα? (μεταφορικα)
Συγχωρεστε με αν λεω μαλακιες, αλλα δεν ειμαι κ στην καλυτερη φαση, η για να ειμαι ειλικρινης, ειμαι στην χειροτερη.. :(

Εισαι δυνατη με τον δικο σου τροπο....απλα δεν ξερεις ακομα ποσο.....
το να αισθανεται ενας ανθρωπος παραπανω αποσο μπορουν να αισθανθουν οι αλλοι ειναι βαρυ φορτιο...και δεν ειναι για ολους τους ωμους....
οταν συμφιλιωθεις με αυτο....το φορτιο θα ελαφρυνει.....

λακρακι μου μικρο.λουλουδι μου ελα να σου δωσω μια αγκαλια....Δεν θελω να πεθανω... Θελω να ζησω..κραταω αυτο που εγραψες για να σου πω οτι αυτη ειναι η αφετηρία σου!! ολα τα αλλα ξερεις τι να τα κανεις?στο σκουπιδοφαγο....αυτα τα χειλακια πρεπει μονο να χαμογελουν...χαμογελα γλυκανε την ψυχη σου με κατι ομορφο κ μετα μπροστα σου δε θα βλεπεις κενο...θα συμβουν μαγικα πραγματα.

Παιδια ειλικρινα σας ευχαριστω παρα πολυ! Με συγκινειτε... Τουλαχιστον ξερω οτι δεν ειμαι μονη στο να νιωθω μονη.. Σκεφτομουνα επισης ποσα ατομα ειμαστε δυστυχισμενα, με καταθλιψη, κρισεις πανικου κτλ, αλλα επειδη δυστυχως επικρατει ακομη η προκαταληψη ειμαστε αγνωστοι, κανεις δεν γνωριζει τον αλλον, που μπορει ακομα κ να ειναι ο ανθρωπος στο διπλανο διαμερισμα!

Ειναι δυσκολο το φορτιο... Κ μονο οταν το κουβαλησεις καταλαβαινεις.. χαμαληδες της ζωης ειμαστε.. χωρις να το εχουμε επιλεξει....

Αντικειμενικα θα λεγε καποιος οτι εχω τα παντα.. εχω σπιτι, φαγητο, ρουχα, γονεις, φιλες, αγορι, σπουδες... κι ομως δεν εχω το βασικοτερο... δεν μπορω να χαμογελασω... κ τι δεν θα δινα για να εχω λιγη χαρα, να νιωσω εστω για ενα λεπτο οτι ΖΩ.......

Μια φιλη μ καποτε ειχε πει το εξης κ το κρατησα :
Οταν καποιος εχει την υγεια του, εχει 1.
Οταν προστιθενται φιλοι, βαζεις ενα 0 απο πισω κ γινονται 10.
Οταν προστιθενται λεφτα, παει 100.
Οταν προστιθεται εργασια, παει 1000.
Κ παει λεγοντας. Μπορει να φτασει κ το 1 τρισεκατομμυριο.
ΑΝ ομως βγαλεις το πρωτο ψηφιο (το 1 δλδ, που ειναι η υγεια), ΤΙ μενει??
ΑΠΕΙΡΑ ΜΗΔΕΝΙΚΑ......

:( :( :(

Λακρυ κρατα την επιθυμια που εχεις για την ζωη και επικεντρωσου εσκει.
Τα παγωμενα συναισθηματα ξερεις καλα πως ειναι απορροια της διπολικης και οχι κατι που χαρακτηριζει εσενα ως προσωπικοτητα.
Μην χανεις το κουραγιο σου.

Δεν ξερω ρε συ πλεον... εχω γινει αυτο που λεμε numb... πρεπει να το βιωσω αυτο? δεν ξερω??
παω μια βολτιτσα κ επιστρεφω... να με φυσηξει το κρυο αερακι που λεγαμε...
ευχαριστω πολυ παιδια.. να στε καλα..
δεν φανταζεστε ποσο κουραγιο μου δινετε...

Γιατι τοση θλιψη ρε παιδια?

Lacry ολοι οταν βρισκομαστε σε καταστασεις (μαλλον οταν ειμαστε κοντα στα σκατα ) θελουμε να μιλησουμε , να ανοιχτουμε να πουμε καμια κουβεντα να νιωσουμε λιγο καλυτερα .... Αλλες φορες πετυχαινει και αλλες απλα γινεται χειροτερα.
Θα διαφωνησω μαζι σου μονο στο σημειο που λες οτι ο εαυτος μας ειναι ο χειροτερος εχθρος ... Γνωμη μου ειναι οτι οι σκεψεις ειναι ο χειροτερος εχθρος μας , αυτες οι ρουφιανες οι σκεψεις .... Πανικοβαλλουν τον εσωτερικο σου κοσμο και σου δημιουργουν μια θυελλα ανακατοσουρας .
Και εμενα σημερα ξεκινησε ωραια η μερα μου αλλα για ακομα μια φορα μου την χεσανε , καθε φορα που πας να κανεις ενα βημα μπροστα παντα θα βρισκεται ενα τυχαρπαστο ΟΝ που θα σε φερνει στην προηγουμενη η και ακομα πιο πισω κατασταση απο την οποια βρισκοσουν .

Quote:

---

Originally Posted by predator

Γιατι τοση θλιψη ρε παιδια?

---

Γιατι ο εχθρος ειναι ξανα προ των πυλων φιλε μου... and i mean depression... :(

Quote:

---

Originally Posted by undetermined

Lacry ολοι οταν βρισκομαστε σε καταστασεις (μαλλον οταν ειμαστε κοντα στα σκατα ) θελουμε να μιλησουμε , να ανοιχτουμε να πουμε καμια κουβεντα να νιωσουμε λιγο καλυτερα .... Αλλες φορες πετυχαινει και αλλες απλα γινεται χειροτερα.
Θα διαφωνησω μαζι σου μονο στο σημειο που λες οτι ο εαυτος μας ειναι ο χειροτερος εχθρος ... Γνωμη μου ειναι οτι οι σκεψεις ειναι ο χειροτερος εχθρος μας , αυτες οι ρουφιανες οι σκεψεις .... Πανικοβαλλουν τον εσωτερικο σου κοσμο και σου δημιουργουν μια θυελλα ανακατοσουρας .
Και εμενα σημερα ξεκινησε ωραια η μερα μου αλλα για ακομα μια φορα μου την χεσανε , καθε φορα που πας να κανεις ενα βημα μπροστα παντα θα βρισκεται ενα τυχαρπαστο ΟΝ που θα σε φερνει στην προηγουμενη η και ακομα πιο πισω κατασταση απο την οποια βρισκοσουν .

---

Γεια σου! Μολις πριν λιγο γυρισα απο τη βολτα που εκανα.. Πηγα κατα το λιμανι (Θερμαικο) κ ενιωθα περιεργα... Ειμαι χειροτερα απο πριν.. δεν επρεπε να βγω... Να ρωτησω κ μια χαζομαρα, ποιες ομαδες επαιζαν? Ειχαν παντου γιγαντοθονες σε ολα τα καφε κ σε καποια φαση ενω περπατουσα στο μαυρο μ το χαλι ακουω ενα "Γκοοολ" .Μπαρτσελονα-Ρεαλ επαιζαν σαν να ακουσα? Τεσπα ειμαι τελειως στον κοσμο μ κ ολο μαλακιες λεω το ξερω..
Οι σκεψεις μας ομως, οι οποιες οδηγουν στις πραξεις δεν συνθετουν τον εαυτο μας? Δηλαδη το τριπτυχο συναισθηματα- σκεψεις- πραξεις? Αυτο δεν ειμαστε? Αρα ειναι μερος του εγω μας?..
Ειναι 2 βδομαδες περιπου π ειμαι ετσι... κ πιστευω οτι θα αλλαξει.. προς το χειροτερο... :(

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Γεια σου! Μολις πριν λιγο γυρισα απο τη βολτα που εκανα.. Πηγα κατα το λιμανι (Θερμαικο) κ ενιωθα περιεργα... Ειμαι χειροτερα απο πριν.. δεν επρεπε να βγω... Να ρωτησω κ μια χαζομαρα, ποιες ομαδες επαιζαν? Ειχαν παντου γιγαντοθονες σε ολα τα καφε κ σε καποια φαση ενω περπατουσα στο μαυρο μ το χαλι ακουω ενα "Γκοοολ" .Μπαρτσελονα-Ρεαλ επαιζαν σαν να ακουσα? Τεσπα ειμαι τελειως στον κοσμο μ κ ολο μαλακιες λεω το ξερω..
Οι σκεψεις μας ομως, οι οποιες οδηγουν στις πραξεις δεν συνθετουν τον εαυτο μας? Δηλαδη το τριπτυχο συναισθηματα- σκεψεις- πραξεις? Αυτο δεν ειμαστε? Αρα ειναι μερος του εγω μας?..
Ειναι 2 βδομαδες περιπου π ειμαι ετσι... κ πιστευω οτι θα αλλαξει.. προς το χειροτερο... :(

---

Nαι αλλα οσο το αφηνεις να σε καταβαλλει και οσο το σκεφτεσαι αλλο τοσο αυτο μενει μεσα σου .... Και εμενα εχει τωρα ενα τριημερο που αρχησαν να κλαταρουν παλι τα νευρα μου και αμα το αφησω ελευθερο θα με κατακλησει ενα συννεφο οργης ....

Quote:

---

Originally Posted by undetermined

Nαι αλλα οσο το αφηνεις να σε καταβαλλει και οσο το σκεφτεσαι αλλο τοσο αυτο μενει μεσα σου .... Και εμενα εχει τωρα ενα τριημερο που αρχησαν να κλαταρουν παλι τα νευρα μου και αμα το αφησω ελευθερο θα με κατακλησει ενα συννεφο οργης ....

---

Δικιο εχεις... Δεν πρεπει να αφησω αυτο π με τρωει να χορτασει..
Νιωθω να βυθιζομαι.. μια αεναη περιδινηση....
που οδηγει στο πουθενα..
στην αβυσσο...
χανομαι....

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Δικιο εχεις... Δεν πρεπει να αφησω αυτο π με τρωει να χορτασει..
Νιωθω να βυθιζομαι.. μια αεναη περιδινηση....
που οδηγει στο πουθενα..
στην αβυσσο...
χανομαι....

---

Mην το αφησεις να σε παρει μαζι του ... Οταν νιωθεις οτι σε τραβαει κανε κατι αλλο για να απασχολεις το μυαλο σου .... Οι σκεψεις σε τρωνε και δε το καταλαβαινεις

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Δικιο εχεις... Δεν πρεπει να αφησω αυτο π με τρωει να χορτασει..
Νιωθω να βυθιζομαι.. μια αεναη περιδινηση....
που οδηγει στο πουθενα..
στην αβυσσο...
χανομαι....

---

απασχολησε το μυαλο σου με κατι Λακρυ,εστω και με βλακειες....σταματα να σκεφτεσε.........κανε κατι πρακτικο που θα σου παρει χρονο και θα σε κανει να νιωσεις ζωντανη.....
οσο το αφηνεις αυτο....πιανει χωρο.....

Quote:

---

Ειναι 2 βδομαδες περιπου π ειμαι ετσι... κ πιστευω οτι θα αλλαξει.. προς το χειροτερο...

---

αισιόδοξη σε βρίσκω...σόρρυ είπα να κάνω χιούμορ...

μην προκαταλαμβάνεσαι...

ο εαυτός μας είναι ο καλύτερος φίλος μας και ο μόνος που μας στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα, οφείλουμε να τον αγαπάμε και να τον προστατεύουμε, μέσα από τις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Όταν είσαι πεσμένη να σκέφτεσαι αυτά που σου δίνουν δύναμη, και αν σου λείπει η προσοχή και η φροντίδα, να την δώσεις εσύ στον εαυτό σου, γιατί μόνο εσύ τόσο καλά τον ξέρεις, κανείς άλλος δεν μπορεί...

αν και εσύ δεν μπορείς, χρειάζεται να ρωτήσεις ένα γιατρό αν μπορεί να σε βοηθήσει μέσω φαρμάκων (δεν ξέρω αν το έχεις κάνει ή όχι) αλλά μην στρέφεσαι ποτέ εναντίον του εαυτού σου, είναι ότι έχεις και δεν έχεις. Οφείλεις να τον διασκεδάζεις και να τον ψυχαγωγείς, να του εμπνέεις θετικές σκέψεις και να του υπόσχεσαι τα καλύτερα για το μέλλον. Όχι ουτοπίες, ρεαλιστικά. Πάρε τον έλεγχο των συναισθημάτων σου και βάλε τη λογική μπροστά...

¨γιατί στεναχωριέμαι; έχω λόγο; ακόμα και αν έχω τι μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα; μήπως μου λείπει η κοινωνική επαφή; για να μπω στο chat να δω τι κάνουν τα παιδιά..."

θα σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: μόνο όταν δίνεις χαρά τότε μόνο θα την λάβεις, όχι γιατί είναι νόμος αλλά γιατί όταν από μόνη σου μεταδίδεις χαρά και ζωή στους άλλους, θα το νιώσουν, θα το λάβουν και θα στο επιστρέψουν. Αν δείχνεις στους άλλους το πρόσωπο της απαισιοδοξίας και της λύπης, πως περιμένεις να βρεις ανθρώπους να σε ανεβάσουν που πρώτα εσύ θα τους έχεις μεταδώσει αρνητική ψυχολογία; είναι σαν να φέρνεις θεατές σε δράμα και να περιμένεις να μοιραστούν τη χαρά τους μαζί σου. Όχι την απαισιοδοξία τους θα μοιραστείς.

Και άμα συναντάς ανθρώπους που θα προσπαθούν να σου μαυρίσουν την ψυχή και θα είναι με πρόσημο ενέργειας αρνητικό θα ρίχνεις τείχη, θα βάζεις άμυνα. Δεν θα δέχεσαι να λάβεις αυτό που προσφέρουν γιατί δεν θα σου κάνει. Μπορείς να τους κατανοήσεις αλλά όχι να ταυτιστείς...θα τους προσπερνάς.

Το έχεις ακούσει το ¨τα σκυλιά γαβγίζουν αλλά το καραβάνι συνεχίζει το δρόμο του;", αυτό κάνε...τώρα και πάντα. Και εμένα ξέρεις πόσα αρνητικά συναισθήματα με πιάνουν στην διάρκεια της μέρας; πόσο με παίρνει από κάτω ώρες-ώρες και έρχονται όλα τα ψυχολογικά μου μπροστά και κλείνουν τους δρόμους; ξέρω τι τους λέω; όπως είσαι έφυγες...έφυγες και γεια. Όχι θα κάτσω να κλάψω ή να πεθάνω ή να γίνω χώμα. Όχι θα αφήσω ένα συναίσθημα να με ορίζει και να με τραβά από τη μύτη. Δεν γίνεται, χρειάζεται να ζήσω και να ζήσω και καλά...

Θα σου πρότεινα αν το πρόβλημα σου είναι καθαρά ψυχολογικό και όχι πρακτικό, με τη βοήθεια ψυχολόγου να αρχίσεις να βλέπεις τα θετικά και πως μπορείς όλη αυτή την αρνητική ενέργεια να την κάνεις θετική και όταν δώσεις θετικά συναισθήματα σε σένα και στους άλλους, θα δεις ότι όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο ευχάριστα και πιο απλά. Στο λέω εκ πείρας γιατί κάποτε έβλεπα και εγώ τη ζωή ανούσιο τοπίο, για πολλούς λόγους. Όταν άρχισα όμως να σκέφτομαι εγωιστικά ακόμα και απέναντι στις σκέψεις μου και όταν δεν άφηνα κανέναν πια να κάνει τη ψυχολογία μου ασανσέρ για ασήμαντη αιτία...τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν γιατί εγώ πρώτη άλλαξα.

Καλή δύναμη. Θέλει πολύ αλλά αν την βρεις πιστεύω δεν την χάνεις γιατί κουράστηκες πολύ για να την αποκτήσεις και μετά δεν την παραδίνεις σε κανέναν, πολύ σημαντικό απόκτημα, κάνε οτι μπορείς λοιπόν για να την αποκτήσεις.

Quote:

---

Originally Posted by undetermined

Mην το αφησεις να σε παρει μαζι του ... Οταν νιωθεις οτι σε τραβαει κανε κατι αλλο για να απασχολεις το μυαλο σου .... Οι σκεψεις σε τρωνε και δε το καταλαβαινεις

---

ο,τι κ να κανω το κανω μηχανικα κ δεν νιωθω.. για να κανω 10 βηματα σερνομαι.. κατεβαζα κατι στο 4shared κ δεν καταλαβαινα τι κατεβαζα.. κ ημουν τοσο στον κοσμο μ που τα ηθελα σε αλλη μορφη κ σε αλλη τα κατεβασα.. μετα το winzip τα παιξε κ εκανε κατι θορυβους.. κ πατουσα ο,τι να ναι.. ευτυχως δεν εγινε τπτ σοβαρο... εβαλα μια playlist με 5 μαλακιες σε επαναληψη συνεχεια.. νιωθω οτι εχω χασει μερος των γνωστικων μ λειτουργιων... σαν να ειναι μονο το σωμα κ η ψυχη να πεθανε.. κ ετσι ειναι.. :(

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

ο,τι κ να κανω το κανω μηχανικα κ δεν νιωθω.. για να κανω 10 βηματα σερνομαι.. κατεβαζα κατι στο 4shared κ δεν καταλαβαινα τι κατεβαζα.. κ ημουν τοσο στον κοσμο μ που τα ηθελα σε αλλη μορφη κ σε αλλη τα κατεβασα.. μετα το winzip τα παιξε κ εκανε κατι θορυβους.. κ πατουσα ο,τι να ναι.. ευτυχως δεν εγινε τπτ σοβαρο... εβαλα μια playlist με 5 μαλακιες σε επαναληψη συνεχεια.. νιωθω οτι εχω χασει μερος των γνωστικων μ λειτουργιων... σαν να ειναι μονο το σωμα κ η ψυχη να πεθανε.. κ ετσι ειναι.. :(

---

Μηπως να χαλαρωνες και να ξεκουραζοσουν λιγο ? Και εγω αυτο το διαστημα επειδη ειναι πολλα αυτα που μου εχουν πεσει εχω βγει εκτος προγραμματος ... Ενα ενα με την σειρα και ολα γινονται με αυτο το τροπο ....

Quote:

---

Originally Posted by undetermined

Μηπως να χαλαρωνες και να ξεκουραζοσουν λιγο ? Και εγω αυτο το διαστημα επειδη ειναι πολλα αυτα που μου εχουν πεσει εχω βγει εκτος προγραμματος ... Ενα ενα με την σειρα και ολα γινονται με αυτο το τροπο ....

---

Παιζει να ειναι κ αυτο... Μαλλον θελει ο εγκεφαλος καμια ανασυγκροτηση.. ελπιζω να μην ειναι για φορματ... ειμαι σε μια κατασταση π θελω κ δεν θελω να κανω πραγματα.. πιεστηκα κ με την εξεταστικη αρκετα... παντα εκ των υστερων βγαινει η κουραση? αλλα ειναι κ απογνωση.. νιωθω κ ειμαι παγωμενη... νεκρη ψυχη...

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Παιζει να ειναι κ αυτο... Μαλλον θελει ο εγκεφαλος καμια ανασυγκροτηση.. ελπιζω να μην ειναι για φορματ... ειμαι σε μια κατασταση π θελω κ δεν θελω να κανω πραγματα.. πιεστηκα κ με την εξεταστικη αρκετα... παντα εκ των υστερων βγαινει η κουραση? αλλα ειναι κ απογνωση.. νιωθω κ ειμαι παγωμενη... νεκρη ψυχη...

---

Κανε κανα μπανιο να χαλαρωσεις πιες και κανα ζεστο χαμομηλι και αραξε να πεσει η θερμοκρασια του εγκεφαλου σου . Εχω και εγω εξεταστικη την τεταρτη και αστα να πανε

Πωω μας εχουν γαμησει με τις εξεταστικες.. εχω κ θεμα μνημης.. διαβαζω κατι κ το ξεχναω... κ δεν καταλαβαινω κ τ διαβαζω.. ολα κινεζικα μ φαινονται...

Το καλυτερο ειναι οτι δεν εχω ανοιξει ακομα βιβλιο και ειναι 8 αυτα που πρεπει να διαβασω

kami σε ευχαριστω για το μηνυμα σου κ που αφιερωσες χρονο να γραψεις τοσο μεγαλο μηνυμα.. ειλικρινα ευχαριστω.. θα σου απαντησω αυριο κ θα το διαβασω προσεχτικοτερα, διοτι τωρα νυσταζω κ εχω αυριο πρωινο ξυπνημα κ πρεπει να κοιμηθω.. ευχαριστω ολους οσοι απαντησανε, δεν φανταζεστε ποσο με βοηθατε... να ειστε καλα.. θα τα ξαναπουμε αυριο.. κ ελπιζω να ειναι μια καλυτερη μερα για ολους μας.. καληνυχτα...

Lacrymosa, δεν κουράστηκες να δικαιώνεις το όνομά σου? Πόσο ακόμα θα βολεύεσαι στην αυτολύπηση και τις ενοχές? Πόσο θα τροφοδοτείς το άρρωστο Εγώ σου?

Ωραία, έχω την προσοχή σου.

Είσαι ένας πανέξυπνος άνθρωπος που τα έχει όλα στη ζωή του, εκτός από το βασικότερο: Ενα νόημα.
Δε σου λείπει τίποτα, εκτός από το βασικότερο: Η βούληση.
Ελλείψει νοήματος και βούλησης, καταφεύγεις σε δυνατά υποκατάστατα, όπως η αυτολύπηση και η αυτοκαταστροφή.

Λάκρυ, τα παραπάνω είναι μιά περιγραφή του εαυτού μου.
Σου θυμίζουν κάτι?

Lacrymosa,

αρχικά να σου πω ότι συμφωνώ και εγώ με τα προηγούμενα παιδιά και όσα σου είπαν..Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι το γεγονός ότι βρισκόσουν σε περίοδο εξεταστικής τα λέει όλα..
Η εξεταστική είναι περίοδος έντονης κούρασης πίεσης και άγχους..Είναι λογικό λοιπόν μετά από αυτή την περίοδο να έρθει η κατάρρευση..Απλά έχουν αδειάσει πλήρως οι μπαταρίες σου..
Χρειάζονται επαναφόρτιση..Αποδέξου το γεγονός ότι δεν είσαι καλά και δώσε λίγο χώρο στον εαυτό σου..Προσπάθησε να κάνεις πράγματα έστω και αναγκαστικά χωρίς να το θέλεις..
Χωρίς όρεξη και σιγά σιγά θα ανακάμψεις..Μην το βάζεις κάτω..Κύκλος είναι..Θα γυρίσει ο τροχός και θα ξανανιώσεις πράγματα όπως ένιωθες πριν..

Βοήθησε τον εαυτό σου και μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια..

Λακρυμοζα μου φαση ειναι και θα περασει!!!
μην το ξεχνας αυτο καλη μου.

συμφωνω με τα παιδια, οτι πιεστηκες πολυ αυτην την περιοδο, γι' αυτο σου βγηκαν αυτα τα αρνητικα συναισθηματα.
κανε πραγματα που σε χαλαρωνουν και μην ξεχνας ολα τα ευχαριστα που σου εχουν συμβει τελευταια (ο νεος δεσμος σου, που ξαναγυρισες στο πανεπιστημιο, που επανασυνδεθηκες με τις φιλες σου, που τα ξαναβρηκες με τους γονεις σου κ.α.)

πιστευω οτι εισαι σε καλο δρομο παρολο που εισαι πεσμενη αυτη την περιοδο!!! :)

Παιδια δεν αντεχω αλλο να παριστανω την δυνατη κ την χαρουμενη.. θελω να "σπασω" μπροστα σε ολους τους φιλους μ να φανει επιτελους τι κρυβεται πισω απο το χαμογελο κ τη δυναμη.. αν η ζωη ηταν κατα τα δεδομενα της εργασιας θα ειχα υποβαλλει παραιτηση.. δεν θελω ομως κ δεν σκοπευω να το κανω.. θα μεινω συντροφια με τη δυστυχια μ κ οπου με παει........... :(

Quote:

---

Originally Posted by kami

αισιόδοξη σε βρίσκω...σόρρυ είπα να κάνω χιούμορ...

μην προκαταλαμβάνεσαι...

ο εαυτός μας είναι ο καλύτερος φίλος μας και ο μόνος που μας στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα, οφείλουμε να τον αγαπάμε και να τον προστατεύουμε, μέσα από τις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Όταν είσαι πεσμένη να σκέφτεσαι αυτά που σου δίνουν δύναμη, και αν σου λείπει η προσοχή και η φροντίδα, να την δώσεις εσύ στον εαυτό σου, γιατί μόνο εσύ τόσο καλά τον ξέρεις, κανείς άλλος δεν μπορεί...

Εχεις δικιο σ αυτο.. αλλα στην πρακτικη εφαρμογη ειναι το δυσκολο.. πολλες φορες σκεφτομαι ποσα εχω καταφερει κ ποσα εχω ξεπερασει κ οτι εχω φτασει πολυ μακρια στη ζωη μ για να τα παρατησω τωρα.. αλλα μια αλλη φωνουλα μεσα μ λεει το αντιθετο.. σαν να εχεις να κατακτησεις μια πολη.. κ εχεις γκρεμισει τα τειχη κτλ κ το μονο π εμεινε ειναι το κεντρικο φρουριο.. αξιζει να τα παρατησεις? σιγουρα οχι.. αλλα κ τι να την κανεις μια πυρρειο νικη με τοσες παραπλευρες απωλειες?
Επισης πιστευω οτι ο εαυτος μας ειναι ο καλυτερος φιλος μας αλλα συναμα κ ο μεγαλυτερος εχθρος μας..


αν και εσύ δεν μπορείς, χρειάζεται να ρωτήσεις ένα γιατρό αν μπορεί να σε βοηθήσει μέσω φαρμάκων (δεν ξέρω αν το έχεις κάνει ή όχι) αλλά μην στρέφεσαι ποτέ εναντίον του εαυτού σου, είναι ότι έχεις και δεν έχεις. Οφείλεις να τον διασκεδάζεις και να τον ψυχαγωγείς, να του εμπνέεις θετικές σκέψεις και να του υπόσχεσαι τα καλύτερα για το μέλλον. Όχι ουτοπίες, ρεαλιστικά. Πάρε τον έλεγχο των συναισθημάτων σου και βάλε τη λογική μπροστά...

Αυτη η (αν)ισορροπια λογικης-συναισθηματος ειναι π με χει φαει ρε συ... αν μπορουσα να τα φερω παραλληλα κ οχι τεμνουσες ευθειες τοτε θα ηταν λιγο καλυτερα.. παιρνω φαρμακα χρονια τωρα αλλα τι να μ κανουν κ αυτα στο μαυρο μ το χαλι....


¨γιατί στεναχωριέμαι; έχω λόγο; ακόμα και αν έχω τι μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα; μήπως μου λείπει η κοινωνική επαφή; για να μπω στο chat να δω τι κάνουν τα παιδιά..."

Σε ποιο chat να μπω? Δεν σε καταλαβαινω.. Αλλα στα χαλια π ειμαι το chat μ ελειπε... Κ οχι δεν μ λειπει καθολου η κοινωνικη επαφη, εχω φιλες κ πρεπει να υποκρινομαι οτι ειμαι μια χαρα κ αυτο με πληγωνει...


θα σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: μόνο όταν δίνεις χαρά τότε μόνο θα την λάβεις, όχι γιατί είναι νόμος αλλά γιατί όταν από μόνη σου μεταδίδεις χαρά και ζωή στους άλλους, θα το νιώσουν, θα το λάβουν και θα στο επιστρέψουν. Αν δείχνεις στους άλλους το πρόσωπο της απαισιοδοξίας και της λύπης, πως περιμένεις να βρεις ανθρώπους να σε ανεβάσουν που πρώτα εσύ θα τους έχεις μεταδώσει αρνητική ψυχολογία; είναι σαν να φέρνεις θεατές σε δράμα και να περιμένεις να μοιραστούν τη χαρά τους μαζί σου. Όχι την απαισιοδοξία τους θα μοιραστείς.

Σαν την αυτοεκπληρουμενη προφητεια κ την προβολη ενα πραγμα δλδ? (Κυριως το πρωτο). Εχω ηδη αρκετες ενοχες διοτι το μονο που εχω κανει ειναι να πληγωσω ατομα π με αγαπησαν, που μ σταθηκαν, π με βοηθησαν, κ το ευχαριστω μ ηταν να γυρισω την πλατη στην καλυτερη κ να πληγωσω στην χειροτερη... Σκεφτομαι ορισμενα περιστατικα κ βουρκωνω.. ολοι ειμαστε κ θυτες κ θυματα.. το νοημα εγκειται στην διαφορα που προκυπτει απ την "αφαιρεση"....

Και άμα συναντάς ανθρώπους που θα προσπαθούν να σου μαυρίσουν την ψυχή και θα είναι με πρόσημο ενέργειας αρνητικό θα ρίχνεις τείχη, θα βάζεις άμυνα. Δεν θα δέχεσαι να λάβεις αυτό που προσφέρουν γιατί δεν θα σου κάνει. Μπορείς να τους κατανοήσεις αλλά όχι να ταυτιστείς...θα τους προσπερνάς.

Ετσι ειναι.. αυτο το χω μια χαρα...

Το έχεις ακούσει το ¨τα σκυλιά γαβγίζουν αλλά το καραβάνι συνεχίζει το δρόμο του;", αυτό κάνε...τώρα και πάντα. Και εμένα ξέρεις πόσα αρνητικά συναισθήματα με πιάνουν στην διάρκεια της μέρας; πόσο με παίρνει από κάτω ώρες-ώρες και έρχονται όλα τα ψυχολογικά μου μπροστά και κλείνουν τους δρόμους; ξέρω τι τους λέω; όπως είσαι έφυγες...έφυγες και γεια. Όχι θα κάτσω να κλάψω ή να πεθάνω ή να γίνω χώμα. Όχι θα αφήσω ένα συναίσθημα να με ορίζει και να με τραβά από τη μύτη. Δεν γίνεται, χρειάζεται να ζήσω και να ζήσω και καλά...

Θα σου πρότεινα αν το πρόβλημα σου είναι καθαρά ψυχολογικό και όχι πρακτικό, με τη βοήθεια ψυχολόγου να αρχίσεις να βλέπεις τα θετικά και πως μπορείς όλη αυτή την αρνητική ενέργεια να την κάνεις θετική και όταν δώσεις θετικά συναισθήματα σε σένα και στους άλλους, θα δεις ότι όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο ευχάριστα και πιο απλά. Στο λέω εκ πείρας γιατί κάποτε έβλεπα και εγώ τη ζωή ανούσιο τοπίο, για πολλούς λόγους. Όταν άρχισα όμως να σκέφτομαι εγωιστικά ακόμα και απέναντι στις σκέψεις μου και όταν δεν άφηνα κανέναν πια να κάνει τη ψυχολογία μου ασανσέρ για ασήμαντη αιτία...τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν γιατί εγώ πρώτη άλλαξα.

Καλή δύναμη. Θέλει πολύ αλλά αν την βρεις πιστεύω δεν την χάνεις γιατί κουράστηκες πολύ για να την αποκτήσεις και μετά δεν την παραδίνεις σε κανέναν, πολύ σημαντικό απόκτημα, κάνε οτι μπορείς λοιπόν για να την αποκτήσεις.

---

Σε ευχαριστω πολυ ειλικρινα που μπηκες στον κοπο κ μ απαντησες.. οπως κ ολα τα υπολοιπα παιδια.. κανω ψυχοθεραπεια αλλα η ψυχη ειναι πετρα πλεον.. ουτε στους 200 Κελσιου δεν λιωνει ο παγος... :(

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Lacrymosa, δεν κουράστηκες να δικαιώνεις το όνομά σου? Πόσο ακόμα θα βολεύεσαι στην αυτολύπηση και τις ενοχές? Πόσο θα τροφοδοτείς το άρρωστο Εγώ σου?

Ωραία, έχω την προσοχή σου.

Είσαι ένας πανέξυπνος άνθρωπος που τα έχει όλα στη ζωή του, εκτός από το βασικότερο: Ενα νόημα.
Δε σου λείπει τίποτα, εκτός από το βασικότερο: Η βούληση.
Ελλείψει νοήματος και βούλησης, καταφεύγεις σε δυνατά υποκατάστατα, όπως η αυτολύπηση και η αυτοκαταστροφή.

Λάκρυ, τα παραπάνω είναι μιά περιγραφή του εαυτού μου.
Σου θυμίζουν κάτι?

---

Φυσικα κ μου θυμιζουν... τελικα κ οι ψυχες των ανθρωπων ειναι τοσο ομοιες σε βαθμο copy-paste... δεν λυπαμαι καθολου τον εαυτο μου, γιατι μου αξιζει ολο αυτο π περναω κ πρεπει να το περασω... ετσι πιστευω...

Quote:

---

Originally Posted by parapono

Lacrymosa,

αρχικά να σου πω ότι συμφωνώ και εγώ με τα προηγούμενα παιδιά και όσα σου είπαν..Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι το γεγονός ότι βρισκόσουν σε περίοδο εξεταστικής τα λέει όλα..
Η εξεταστική είναι περίοδος έντονης κούρασης πίεσης και άγχους..Είναι λογικό λοιπόν μετά από αυτή την περίοδο να έρθει η κατάρρευση..Απλά έχουν αδειάσει πλήρως οι μπαταρίες σου..
Χρειάζονται επαναφόρτιση..Αποδέξου το γεγονός ότι δεν είσαι καλά και δώσε λίγο χώρο στον εαυτό σου..Προσπάθησε να κάνεις πράγματα έστω και αναγκαστικά χωρίς να το θέλεις..
Χωρίς όρεξη και σιγά σιγά θα ανακάμψεις..Μην το βάζεις κάτω..Κύκλος είναι..Θα γυρίσει ο τροχός και θα ξανανιώσεις πράγματα όπως ένιωθες πριν..

Βοήθησε τον εαυτό σου και μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια..

---

Τι επαναφορτιση ρε συ... φορματ κανονικο θελει ο εγκεφαλος.. κ μετα να του περασουμε τα καινουργια τα windows.. μεχρι να τα καψει κ εκεινα.. ευτυχως η microsoft βγαζει συνεχεια οποτε δεν θα ξεμεινουμε.. τι μαλακιες λεω θεε μου..
Λες να ειναι απορροια της εξεταστικης? Μακαρι να ειναι αυτο κ να μην ειναι κατι πιο σοβαρο..
Επισης συγγνωμη για αυτο π θα πω, αλλα ειναι πολυ "παραπονεμενο" το νικνειμ σ κ βουρκωνω οταν το βλεπω, το θυμαμαι κ απο το αλλο το θεμα π συζητουσαμε για την γενικοτερη κατασταση κτλ, αν μπορεις βαλε ενα πιο ουδετερο... γιατι το διαλεξες? σιγουρα θα ειχες τους λογους σου κι εσυ.. ολοι τελικα το ιδιο φορτιο κουβαλαμε... :(

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Φυσικα κ μου θυμιζουν... τελικα κ οι ψυχες των ανθρωπων ειναι τοσο ομοιες σε βαθμο copy-paste... δεν λυπαμαι καθολου τον εαυτο μου, γιατι μου αξιζει ολο αυτο π περναω κ πρεπει να το περασω... ετσι πιστευω...

---

Λάκρυ, αυτό το "πρέπει" δεν το καταλαβαίνω. Είναι ένα είδος μαθητείας στη Μεγάλη του Πόνου Σχολή? Αν μου πεις "γουστάρω να είμαι δυστυχισμένη", να το καταλάβω..

Quote:

---

Originally Posted by fragile

Λακρυμοζα μου φαση ειναι και θα περασει!!!
μην το ξεχνας αυτο καλη μου.

συμφωνω με τα παιδια, οτι πιεστηκες πολυ αυτην την περιοδο, γι' αυτο σου βγηκαν αυτα τα αρνητικα συναισθηματα.
κανε πραγματα που σε χαλαρωνουν και μην ξεχνας ολα τα ευχαριστα που σου εχουν συμβει τελευταια (ο νεος δεσμος σου, που ξαναγυρισες στο πανεπιστημιο, που επανασυνδεθηκες με τις φιλες σου, που τα ξαναβρηκες με τους γονεις σου κ.α.)

πιστευω οτι εισαι σε καλο δρομο παρολο που εισαι πεσμενη αυτη την περιοδο!!! :)

---

Κακως εκανα κ ξαναγυρισα στο πανεπιστημιο, αλλα κ απ την αλλη σκεφτομαι οτι στα δυσκολα φαινεται η αξια μας.. δεν θελω να νιωθω οτι επελεξα την "ευκολη λυση", δλδ να τα παρατησω, κ να επαναπαυτω στο κουκουλι ασφαλειας του σπιτιου μ...
Παιδια θελω να κλαψω κ δεν μπορω... δεν βγαινει... μουδιασμενη κοιταω το κενο... αυτο ειναι ενδειξη ανηδονιας ε? παντως δεν ειναι καλο... :( οπως τα ρομποτ π ειναι προγραμματισμενα να εκτελουν κινησεις κ να επεξεργαζονται πληροφοριες, αλλα ανικανα να βιωσουν συναισθηματα.... :(

Ξωτικο σε ευχαριστω απεριοοοοριστα για αυτα π μ εγραψες.. τα διαβασα πολυ προσεκτικα κ μ αρεσει ο αλληγορικος τονος.. αγγιζει κατευθειαν... να σαι καλα....

Μακαρι ξωτικο μου μακαρι... Κραταω αυτο π ειπες κ νομιζω περικλειει ολη την ουσια οτι "δεν ειναι θεμα δυναμης, αλλα απλα διαλλειμα για διαφημισεις..."

Ωχ πραγματι μην εχουμε αλλα μετα! οταν η σεροτοτινη κ η ντοπαμινη βαρανε κοκκινο.. σαν τιτλος βιβλιου ακουγεται... η μαλλον καλυτερα σαν τιτλος ταινιας τρομου... :(

Ετσι ειναι! Οπως το ελατηριο που αμα πατηθει τερμα απο τη μια μερια, μολις αφεθει ελευθερο θα εκτιναχθει στην αλλη! Ενω αμα βρισκεται εξαρχης προς πιο κεντρο μερια, θα ειναι πιο μικρη η ταλαντωση! Σκεφτηκα κ αλλο τιτλο "Εφιαλτης στο δρομο με τα συναισθηματα".... :(

Λακρυμοζα μου σου αφιερωνω με πολυ αγαπη, ενα γνωμικο που μου αρεσει πολυ:

"OTI ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΙΜΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΣΤΟ ΕΣΑΕΙ"

θα περασει κι' αυτο λεμε ρεεεεεε!
θα περασει :)