seroquel και εφιάλτες...

Καλησπερα. Πρωτη μου δημοσιευση εδω, οποτε καλως σας βρηκα. :)

Καποια στιγμη θα γραψω περισσοτερα για την ιστορια μου, προς το παρον αυτο που με απασχολει ειναι μια απορια που μου δημιουργηθηκε σημερα...

Ειμαι με 15mg abilify τη μερα (αυτη τη στιγμη) και 1 ή 2 seroquel των 25mg ως βοηθητικο υπνου. Tο abilify το εχω μαθει αρκετα καλα, αλλα ειναι η πρωτη φορα που παιρνω seroquel και παρατηρησα οτι εχω εφιαλτες με δαυτο. Συγκεκριμενα σημερα ηταν η τεταρτη μερα που το χρησιμοποιησα και ο τελευταιος εντονος εφιαλτης με εκανε να βαλω στο google τις λεξεις "seroquel εφιαλτες", και να βρω την πληροφορια οτι ειναι συνηθης ψυχιατρικη διαταραχη, αναφερομενη μεταξυ των ανεπιθυμητων ενεργειων. Οι εφιαλτες ειναι εντονοι και μοιαζουν με... ψυχωσικα επεισοδια, απλα ολα γινονται στον υπνο μου.

Αναφερα το γεγονος των εφιαλτων στη τελευταια ψυχιατρο που επισκεφθηκα αυτες τις μερες (και που μου εδωσε την παραπανω αγωγη), και μου ειπε να μην δινω σημασια και οτι οι εφιαλτες θα φυγουν. Επισης τις αναφερα οτι σημερα για παραδειγμα κοιμηθηκα πολλες ωρες την ημερα και πως θα μου ειναι πολυ δυσκολο να κοιμηθω την νυχτα και την ρωτησα αν θα πρεπει να παρω seroquel για να κοιμηθω ή αν θα ηταν καλο να περιμενω μεχρι να νυσταξω και να κοιμηθω τοτε, και μου ειπε να παρω seroquel.

Ερωτηση 1η:
Εχει αντιμετωπισει κανεις αλλος εφιαλτες με το seroquel? Αν ναι, πως το διαχειριστηκε?

Ερωτηση 2η:
Ειναι σωστη η αποψη της ψυχιατρου να παρω seroquel για να κοιμηθω και να μην περιμενω να νυσταξω εστω και αν με βρει το ξημερωμα? Υπενθυμιζω πως της αναφερα οτι εχω κοιμηθει πολλες ωρες μεσα στη μερα και οτι θα μου ειναι δυσκολο να κοιμηθω τη νυχτα...

Ευχαριστω εκ των προτερων οποιον ασχοληθει.

Αγγελος.

εφιαλτες εχω με το αμπιλιφαυ που παιρνω 30 μλγκρ,και δεν διαχειριζονται

Με το abilify δεν εχω παρατηρησει εφιαλτες, σπανιως βλεπω καποιον εφιαλτη (που το θεωρω και φυσιολογικο μεχρις ενος σημειου, αναμεσα στα τοσα ονειρα που βλεπουμε να βλεπουμε και καποιον εφιαλτη) και δεν ειναι τοσο εντονοι οσο ειναι τις τελευταιες μερες με τη ληψη του seroquel.

Η ωρα ειναι 3:30 και φυσικα με τοσες ωρες υπνου ολη τη μερα, μου ειναι αδυνατο να κοιμηθω. Απλα δε νυσταζω.
Μαλλον θα συνεχισω την περιηγηση στο διαδικτυο και οτι ωρα νιωθω οτι νυσταζω, θα παω να κοιμηθω (θα με παρει το ξημερωμα μαλλον).
Το προτιμω αυτο, παρα το να ζω μινι ψυχωσικα στον υπνο μου...

Μετα απο 2 ημερες μη χρησης του seroquel και... φυσιολογικου και χωρις εφιαλτες υπνου, αποφασισα να μην κοιμαμαι τη μερα ωστε να μπορω να κοιμαμαι την νυχτα, για να μην υποχρεωθω να το ξαναπαρω.

Αυτα απο μενα ως μια μικρη (και κακη) εμπειρια χρησης του συγκεκριμενου.

μην νοιωθεις ασχημα αν αναγκαζεσαι να παιρνεις καποιο φαρμακο για να κοιμασαι..τα φαρμακα που παιρνεις δεν προκαλουν εξαρτηση ουτε θα σου κανουν κακο,,απλα πρεπει να βρεις μαλλον το καταλληλο φαρμακο που σου ταιριαζει για να εισαι φυσιολογικα

μια απορια εχω.το ζαναξ δημιουργει εξαρτηση το σεροκουελ που ειναι αντιψυχωσικο δεν εχει τετοια παρενεργεια;εχω ακουσει κι εγω οτι το δινουν σε περιπτωσεις αϋπνιας και μου φαινεται καπως λιγο περιεργο να δινεται αν δεν υπαρχει ψυχιατρικο προβλημα.και γιατι προτεινουν το συγκεκριμεο αντιψυχωτικο και οχι αλλα;ειναι πιο ελαφρυ;

το ζαναξ ειναι βενζοδιαζεπινη ειναι αγχολυτικο ,,ουσια που μπορει να προκαλεσει εξαρτηση ενω τα ατιψυχωσικα δεν το εχουν.οι βενζοδιαζεπινες θεραπευουν τα συμπτωματα μονο δεν εχουν σχετικα παρενεργειες πολλες και ειναι για ΑΜΕΣΗ θεραπεια οπως η ασπιρινη στον πονοκεφαλο.αμα γινεται με προσοχη δεν προκαλει εξαρτηση

Με ενα χαπάκι Seroquel κοιμόμουν επι 16 ώρες, δεν ξέρω εμένα μου ήρθε ΠΟΛΥ βαρύ.. τώρα για τους εφιάλτες, δεν έχω συχνά αλλα το μόνο σίγουρο ειναι οτι όταν άρχισα τα χάπια άρχισαν και τα όνειρα ΥΠΕΡπαραγωγές...

Quote:

---

Originally Posted by jackrabit

μην νοιωθεις ασχημα αν αναγκαζεσαι να παιρνεις καποιο φαρμακο για να κοιμασαι..τα φαρμακα που παιρνεις δεν προκαλουν εξαρτηση ουτε θα σου κανουν κακο,,απλα πρεπει να βρεις μαλλον το καταλληλο φαρμακο που σου ταιριαζει για να εισαι φυσιολογικα

---

To εχω διαβασει οτι τα αντιχυχωσικα δεν προκαλουν εξαρτηση και το γνωριζω και απο δικη μου πειρα με Zyprexa, Risperdal και Abilify.
Αν προκαλουσαν εξαρτηση δεν θα ειχαμε το προβλημα να "συμμορφωθουμε" με την αγωγη, δηλαδη δεν θα ειχαμε την ταση να τη σταματησουμε.

Anyway... δεν αντιμετωπιζω προβλημα υπνου (φτανει να μην κοιμαμαι τη μερα), αν αντιμετωπιζα σιγουρα θα ζητουσα φαρμακο που να εχει τις λιγοτερες παρενεργειες και σιγουρα να μην εχει τους εφιαλτες του seroquel.

Αυριο εχω ραντεβου με αλλον εναν ψυχιατρο.
Αν θυμηθω θα τον ρωτησω γιατι συνταγογραφουν αντυψυχωσικα για τον υπνο και οχι απλα υπνωτικα.
Για να μην δημιουργηθει εξαρτηση? Γιατι αυτο προβλεπει η βιβλιογραφια? Για καποιον αλλο λογο? Θα δουμε...

τα υπνωτικα και τα αγχολυτικα(που προκαλουν εξαρτηση) ειναι μονο για τα συμπτωματα ,,το θεμα να ειναι να θεραπευτει η αιτια που τα προκαλει ,,,,,καλη επιτυχια για αυριο και ρωτα το γιατρο οτι θες ,,ειναι υποχρεωμενος να λαβει υποψιν και τη δικη σου γνωμη,,

Σημερα το απογευμα ειναι.
Και δεν θα δωσω εξετασεις καλε... :p (χιουμορακι, αποτυχημενο!?!)

Το'χω παρει πολυ ζεστα το θεμα και εχω να μαθω πολλα ακομα.
Οσο καιρο κι'αν μου παρει, οσους ψυχιατρους κι'αν δω.
Να ειμαστε καλα, να μοιραζομαι τις σκεψεις μου και τους προβληματισμους μου με οποιον αλλον απο εδω το επιθυμει.

Το θεμα ξερεις ποιο ειναι? Οτι ενω υποτιθεται πως ολοι οι ψυχιατροι μαθαινουν τα ιδια στις σχολες, ΔΕΝ λενε ολοι τα ιδια.
Και αυτο με εχει προβληματισει ιδιαιτερα... ελπιζω να βρω ακρη και να μην το παρατησω, σκεφτομενος "δεν βγαινει ακρη".

ναι δεν ειναι κανενας τους ιδιος,,το θεμα ειναι να κανει σωστα τη δουλεια του...δηλαδη να ακουει προσεκτικα αυτα που του λες και αυτα που θες και οχι να βγαζει μονος του συμπερασματα,,να ακουσει προσεκτικα για τις παρενεργειες του φαρμακου (π.χ.εφιαλτες)

παντα πρεπει να περιμενει να ακουσει κατι καινουριο,,αυτη ειναι η ιατρικη ,,ενα πειραμα που συνεχως μαθαινεις,,,,,,,δεν ειναι απλα θεωρια,,,,,

Quote:

---

Originally Posted by jackrabit

αυτη ειναι η ιατρικη ,,ενα πειραμα που συνεχως μαθαινεις,,,,,,,δεν ειναι απλα θεωρια,,,,,

---

Η ιατρικη σιγουρα δεν ειναι μονο θεωρια, αφου βασιζεται σε απτά αποτελεσματα μετρησεων/πειραματων.
Η ψυχιατρικη ομως?
Να ενα ερωτημα προς συζητηση... :)

Η κουβεντα με τον σημερινο ψυχιατρο δεν προσεφερε και πολλα, εξαλλου πλεον εχω μαθει ολες τις ερωτησεις που κανουν, και βλεπουν και οι ιδιοι οτι γνωριζω τα βασικα τουλαχιστον.
Στο ερωτημα "γιατι συνταγογραφουν αντιψυχωσικα για τον υπνο" η απαντηση ηταν επειδη δεν δημιουργουν εξαρτηση.

Απο τις 8/10/2012 μεχρι σημερα 17/10/2012 εχω επισκεφθει 3 ψυχιατρους, οι δυο μου εχουν προτεινει 15mg abilify για συντηρηση, και ο τριτος 30mg σταθερα.

Και η αναζητηση... συνεχιζεται. :rolleyes:

Το κρισιμο ερωτημα που μας καιει ολους ειναι τι γινεται με τα φαρμακα, αν κοβονται ή οχι...

Οποτε... σκεφτομαι να ανοιξω ενα θεμα με τις αποψεις των ψυχιατρων με τους οποιους ειχα επαφη τα τελευταια 3 χρονια (απο τοτε που αντιμετωπιζω αυτο το προβλημα δηλαδη), σε σχεση με τα φαρμακα, στο οποιο να γραφω τι μου εχουν πει, ΠΑΝΤΑ ανωνυμα για να μην εκθεσουμε κανεναν γιατρο, και να μπορει ο καθε ενδιαφερομενος να προσθετει την αποψη του δικου του γιατρου/γιατρων. Να δημιουργησουμε δηλαδη μια μικρη βάση ωστε να ανατρεχει κανεις και να διαβαζει αποψεις γιατρων για το αν κοβονται ή οχι τα φαρμακα.

Τι λετε? Θα ηταν χρησιμο? Η μηπως κινδυνευουμε να μπερδευτουμε περισσοτερο απο "επιτηδευμενες" απαντησεις?

Angele, τα φάρμακα δεν κόβονται ποτέ, και σε αυτό όλοι οι γιατροί συμφωνούν νομίζω. Ούτε αυτές οι ασθένειες θεραπεύονται ποτέ. Όσο για τη βάση που λες κλπ., υπήρχε εδώ φόρουμ επαγγελματιών και πλακώθηκαν μεταξύ τους (για λεφτά νομίζω, διαφήμιση, κάτι-δεν ξέρω και σίγουρα) και δε βλέπω να ξανα-ανοίγει ποτέ αυτό. Άλλωστε, η γνώμη τους είναι γνωστή, εσύ τι ακριβώς ψάχνεις τώρα; Βλακείες είναι αυτά να κόψεις τα φάρμακα, πρώτα σε κόβουν αυτά, εσύ ποτέ.

Πραγματι, υπαρχουν γιατροι που υποστηριζουν πως δεν πρεπει να κοβονται ποτε τα φαρμακα σε περιπτωση ψυχωσικου επεισοδιου/επεισοδιων.
Υπαρχουν ομως και αλλοι που υποστηριζουν πως κοβονται μετα απο καποια χρονια.
Και υπαρχουν και οι τριτοι που υποστηριζουν πως εξαρταται απο την περιπτωση το αν θα κοπουν ή οχι.

Τεινω να συμφωνησω με την τριτη αποψη, ωστοσο μεχρι στιγμης ειναι μειοψηφια αυτη η συγκεκριμενη αποψη.
Συνηθως σου λενε... κοβονται ή δεν κοβονται.

Εχω παρει μερικες μερες day off απο τους ψυχιατρους, μολις αισθανθω ξανα την αναγκη να επισκεφθω καποιον, θα το κανω.
Εκτος απο χρηματα και λιγο χρονο, δεν χανω κατι αλλο.
Το πολυ-πολυ να ξαναδω στο πρωτο ραντεβου (και τα πρωτα λεπτα της κουβεντας) τον/την ψυχιατρο να "φτιαχνει" την οικογενειακη μου κατασταση με σχηματα και να ξενερωσω, γνωριζοντας ετσι και την συνεχεια... :p

δεν ειπαμε οτι δεν ειναι μια θεωρια αλλα βλεπωντας και κανωντας,,υπαρχουν χιλιαδες μοναδικες περιπτωσεις θα ελεγα και η καθε μια θελει τη δικη της αντιμετωπιση.ειναι περιπτωσεις που κοβωνται εντελως και υπαρχει πληρη ιαση,,δεν μπορουμε να μιλαμε γενικα λοιπον ρε παιδια,,,δεν υπαρχει φαρμακο καλο η κακο στον καθενα μας δρα διαφορετικα,,,,

Συνήθως δεν κόβονται, και αυτό είναι κανόνας. Τα κόβουνε, οι ασθενείς υποτροπιάζουνε και ξαναρχίζουνε μετά από λίγο φάρμακα και ψυχιατρεία.
Το τι κάνεις με τους ψυχίατρους εσύ δεν αμφισβητεί και για όλους τους άλλους την αξία τους. Άλλωστε και αυτοί, ότι μπορούν κάνουν, αυτό μπορούν αυτό κάνουν. Τι άλλο περίμενες δηλαδή; Και ευχαριστημένος να είσαι. Αν δεν σ αρέσει, υποτροπή και ψυχιατρείο. Έτσι παρατηρείται γενικώς τόσα χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by angelos

Πραγματι, υπαρχουν γιατροι που υποστηριζουν πως δεν πρεπει να κοβονται ποτε τα φαρμακα σε περιπτωση ψυχωσικου επεισοδιου/επεισοδιων.
Υπαρχουν ομως και αλλοι που υποστηριζουν πως κοβονται μετα απο καποια χρονια.
Και υπαρχουν και οι τριτοι που υποστηριζουν πως εξαρταται απο την περιπτωση το αν θα κοπουν ή οχι.

Τεινω να συμφωνησω με την τριτη αποψη, ωστοσο μεχρι στιγμης ειναι μειοψηφια αυτη η συγκεκριμενη αποψη.
Συνηθως σου λενε... κοβονται ή δεν κοβονται.
:p

---

Ευχαριστώ Angele μου έδωσες πολλές ελπίδες...;)

Quote:

---

Originally Posted by elafi

Το τι κάνεις με τους ψυχίατρους εσύ δεν αμφισβητεί και για όλους τους άλλους την αξία τους.

---

Δεν προσπαθω να μειωσω την αξια κανενος.
Και πιστεψε με, τον καλο γιατρο δεν θα τον κρινω ως "καλό", αν συμφωνω μαζι του σε αυτα που λεει ή αν μου πει αυτα που θελω να ακουσω...

Τωρα αν εσυ θεωρεις πως δεν εχω δικαιωμα να κρινω, δικαιωμα σου...

Παντως δεν κανουν ολοι τα ιδια, δεν εχουν ολοι τις ιδιες αποψεις ουτε τον ιδιο επαγγελματισμο.
Και αυτο ειναι το μονο σιγουρο.

Ωραία, angelos, αλλά και πάλι εσύ πώς μπορείς να ισχυριστείς ως "ασθενής" ο,τιδήποτε σχετικά με αυτούς, και αν το κάνεις είναι υποκειμενική άποψη και δε θα πρέπει να αποτελεί κοινό δεδομένο για όλους μας. Άλλωστε, ο καθένας "ασθενής" θα πέσει κάθε φορά σε διαφορετικό "γιατρό", οπότε ό,τι και να πει κανείς, καλοί, κακοί, είτε δεν ξέρω τι άλλο, το ίδιο θα είναι, δεν αλλάζει το γεγονός ότι δεν μπορείς να ξέρεις από πριν ούτε πώς θα σου φερθούν ούτε τι θα είναι, παρά μόνο κάποια πολύ γενικά και αόριστα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν το επάγγελμα.

Εσύ αμφισβητείς τους γιατρούς και τα φάρμακα και κάνεις "day off" και πας όπου θέλεις και δοκιμάζεις, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό είναι καλό ή κακό ή ό,τιδήποτε άλλο που δεν ξέρω, και κατά τους γιατρούς αυτό είναι λάθος, πρέπει να ακολουθείς και να σε ακολουθεί έναν γιατρό για να γνωρίζει την "κατάστασή" σου και να ξέρει τι να κάνει και πρέπει να παίρνεις συνεχώς τα φάρμακά σου γτ με τα "day off" μπορεί να υποτροπιάσεις, αλλά μπορείς ακόμα και με αυτά, πόσο μάλλον χωρίς τα φάρμακα, οπότε ο κίνδυνος κατά τους περισσότερους γιατρούς αυξάνεται.

Νομίζω ότι όλες αυτές οι αιρετικές και αντίθετες με τους γιατρούς απόψεις που διαδίδονται εδώ ως "συμβουλές" προς όλους είναι αστήρικτες και αντίθετες με τα λεγόμενα των "γιατρών", και οδηγούν σε "υποτροπές", ακόμα και αν οι γιατροί τελικά δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Γιατί να μη δοκιμάσουμε τα λεγόμενα και τα προσφερόμενα από την επιστήμη τους, που είναι η τρέχουσα άποψη πάνω στη θεραπεία των ψυχικών ασθενειών, αφού δεν έχουμε κάτι άλλο για να τις αντιμετωπίσουμε;

Αν κάποιοι επιμένουν "να μη γνωρίζουν" αν και τι παρενέργειες έχουν τα φάρμακα και αν και πότε κόβονται, καλώς να μη γνωρίζουν. Μπορούν να δοκιμάσουν και να ακολουθήσουν τη "θεραπεία" έτσι και αλλιώς, για τον εαυτό τους όμως και όχι για να δίνουν τις απόψεις τους σε όλους τους άλλους σε δημόσια φόρουμ ως "συμβουλές" βασισμένες στο πέπλο της άγνοιας που σκεπάζει πολλές προκαταλήψεις. Τελικά, οι "γιατροί" είναι πάνω από την προκατάληψη, ακόμα και αν πολλές φορές και οι ίδιες τους οι απόψεις βασίζονται σε προκατάληψη και όχι σε έρευνα ή γνώση που έχουν, ακολουθώντας τις τάσεις,τις επιταγές και τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι αυτά που η ίδια η επιστήμη τους θα έπρεπε να δίνει στην κοινωνία. Έτσι και αλλιώς, αυτή είναι η θέση τους και αυτούς πρέπει να ακολουθούμε, αυτούς έχουμε.