Printable View
Εχω διαγνωσθει με οριακη διαταραχη προσωπικοτητας. Σχεδον σε καθε μου αποφαση για κατι, μετα απο ενα συντομο διαστημα μετανιωνω γι'αυτη μου την αποφαση με ολα τα συνεπακολουθα.
Συμβαινει και σε αλλους οριακους αυτο? Ειναι συμπτωμα της διαταραχης?
Επισης θελω να ρωτησω αν μπορει καποιος οριακος να πασχει και απο διπολικη.
Ευχαριστω!
Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωμα της οριακής, αλλά το έχω παρατηρήσει σε άτομο που μου είπε ότι είναι οριακό και μου έχει κάνει εντύπωση. Είναι πολύ χαρακτηριστικό (για το συγκεκριμένο άτομο πάντα). Σα να μιλάω με άλλον άνθρωπο μερικές φορές.Quote:
Σχεδον σε καθε μου αποφαση για κατι, μετα απο ενα συντομο διαστημα μετανιωνω γι'αυτη μου την αποφαση με ολα τα συνεπακολουθα.
Αν ισχύει γενικότερα, το ξαναλέω, δεν ξέρω να πω υπεύθυνα.
Σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Ειναι κατι που με απασχολει και με κουραζει αρκετα, γι'αυτο και σκεφτηκα να ρωτησω εδω, μηπως καποιος αλλος οριακος εχει κατι παρομοιο.
Καλησπέρα!! αυτό που περιγράφεις είναι ολόκληρη η ζωή μου!!! ναι κι εμένα μου έχει διαγνωσθεί αυτή η διαταραχή και προσπαθώ να ζήσω έτσι. αγωνιώ για το αύριο, γιατί δε μπορώ να με προβλέψω...ένα διάστημα, αυτό μου συνέβαινε κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο να πω καλύτερα...δε μπορούσα να αποφασίσω αν θέλω να πιω καφέ!! αν θέλω να γίνω αυτό που σπουδάζω...αυτό το αναρωτιέμαι ακόμα.. αλλά σημασία έχει να στηρίζουμε τις επιλογές μας γιατί εμείς τις κάναμε!! και σκέψου ότι αν παρατήσεις κάτι, μετά θα το μετανιώσεις κάποια στιγμή.. τουλάχιστον αυτό παρατηρώ στον εαυτό μου. σου εύχομαι τα καλύτερα, κι ό,τι χρειαστείς εδώ θα είμαστε να συζητάμε :)
Καλησπερα Lucy και ευχαριστω για την απαντηση σου! Πραγματι, πολλες φορες κι εγω, με φοβαμαι. Φοβαμαι να παρω αποφασεις γιατι ξερω οτι μετα απο ενα διαστημα μπορει να το μετανιωσω. Και οταν συμβαινει αυτο, πολλες φορες ακολουθει και η καταθλιψη. Συν οτι παιδευω και τους γυρω μου με αυτη μου την συμπεριφορα. Λυπαμαι τους γονεις μου, γιατι, ουκ ολιγες φορες τους "εβαλα" σε διαφορες διαδικασιες... μεχρι και χρηματικη βοηθεια (αρκετα μεγαλη) τους εχω ζητησει, για να μπορεσω να παρω κατι που πιστευα οτι θα με βοηθουσε να ειμαι καλυτερα ψυχολογικα και μετα δεν το ηθελα και το χαρισα. Ειμαι σιγουρος οτι βλεποντας με ετσι οι γονεις μου, στεναχωριουνται αλλά δεν μου λενε τιποτα.
Και επισης, ειναι μεγαλη αληθεια, αυτο που λες οτι αν παρατησω κατι, μετα καποια στιγμη θα το μετανιωσω. Και το εχω παθει πολλες φορες...
Εσυ ακολουθεις καποιου ειδους ψυχοθεραπεια ή φαρμακευτικη αγωγη?
Παιδιά καλησπέρα,
με φίλους τι παίζει, σύντροφο? Ή στην οριακή τα κάνεις όλα μαντάρα? Τον τελευταίο καιρό όλο σκέφτομαι αν έχω κτ σοβαρό..
εγω πιστευω οτι ειμαι οριακα οριακος. παντως σημερα βγηκα εκτος οριων οταν μου ειπανε οτι θα δουλευω και σαββατο
Καλησπερα! Μιλωντας,παντα, απο προσωπικη εμπειρια θα σου πω οτι και σ'αυτο τον τομεα (φιλους, συντροφο) εγω τα κανω μανταρα... Μπορει να γνωριζω νεους φιλους, που στην αρχη τους παω πολυ κ γουσταρω να ειμαι μαζι τους και μετα απο ενα μικρο διαστημα, να αναθεωρω και να μη θελω να κανω αλλο παρεα μαζι τους. Και μετα απο καιρο να σκεφτομαι οτι εκανα βλακεια που τους αφησα και να προσπαθω να αποκτησω ξανα επαφες μαζι τους αλλά δυστυχως πολλες φορες μπορει πλεον να μη θελουν αυτοι. Καπως ετσι και στον ερωτικο τομεα. Να θελω καποια πολυ και να της το λεω με διαφορους τροπους και μετα απο καποιο διαστημα να μη θελω ουτε να την δω... Και οπως καταλαβαινεις με τετοια συμπεριφορα, οταν ο αλλος καταλαβει τι παιζει με την παρτυ σου, απομακρυνεται. Και μπορει εσυ μετα να μετανιωσεις και να θελεις και παλι κοντα σου το ατομο που εδιωξες με την συμπεριφορα σου αλλά πλεον ειναι αργα... Και καταληγεις μονος, δυστυχως... Αυτα τα λεω παντα απο τη δικη μου προσωπικη εμπειρια, δεν ξερω για αλλους οριακους πως συμπεριφερονται. Ξερω παντως πως εμενα με κουραζει πολυ, παρα πολυ, αυτη η κατασταση.Quote:
Originally Posted by tasakiou
Van gogh για τη φαρμακευτική αγωγή σου απάντησα στο άλλο θέμα :)
Όσον αφορά την ψυχοθεραπεία έκανα για ένα μεγάλο διάστημα, πιο πολύ υποστηρικτική ήταν, παρά σε στυλ ψυχανάλυσης, ήταν αυτό που χρειαζόμουν τη δεδομένη στιγμή..
Άσε μην τα συζητάς για το πόσο γρήγορα αλλάζω γνώμη για αυτά που θέλω, για αυτούς που συμπαθώ..Ώρες ώρες αμφιβάλλω για τα πάντα και είναι τόσο ανυπόφορο όλο αυτό..Νομίζω το πρόβλημά μας είναι που θεωρούμαι ότι κάτι άλλο μας ταιριάζει κι όχι αυτό που έχουμε, αυτό που είμαστε. Το πώς θα το αποβάλλουμε είναι το θέμα.
Για τους συντρόφους μια από τα ίδια κι εγώ..τη μια τους θεωρώ τέλειους, λες και δεν υπάρχει κανείς άλλος και την άλλη δε μου λένε κάτι όλα αυτά που αισθανόμουν πριν. τραγικό. ξαφνικά δε σημαίνει τίποτα για μένα ο σύντροφός μου ή οι φίλοι μου τελοσπάντων. απ΄την άλλη, όταν νιώθω ότι πρόκειται να φύγουν από κοντά μου τρελαίνομαι! μπορώ να πέσω πααααρα πολύ χαμηλά για να μη με παρατήσουν..
κάτι άλλο που βλέπω στον εαυτό μου είναι όταν αλλάζω γνώμη συνέχεια για κάποιον ή σε μια περίσταση-παρεξήγηση κλπ, δε μπορώ να ξεχωρίσω αν έχω δίκιο ή όχι..το αναγνωρίζεις εσύ καθόλου; λες και δεν έχω κρίση! και είναι κακό γιατί μπορεί να παρεξηγώ άτομα που μπορεί να με νοιάζονται και να απομακρύνομαι ή να με πιάνουν κορόιδο..βέβαια με τα φάρμακα νιώθω πιο σταθερή, πριν ήταν το μπάχαλο...
πόσο χρονών είσαι αν επιτρέπεται; και πότε σου διέγνωσαν τη διαταραχή;
όσο γιαυτό που ρωτάς για τη διπολική, εμένα προσωπικά 2 ψυχίατροι κόντεψαν να με βγάλουν διπολική. η συναισθηματική αστάθεια είναι χαρακτηριστική και στις 2 διαταραχές. τελικά με βάφτισαν οριακή με 9 στα 9 κριτήρια :P
Lucy σ'ευχαριστω για την απαντηση σου! Ειμαι 30 χρονων και η διαγνωση εγινε πριν 3 χρονια περιπου. Αλλά εχω θεματα σχεδον απο τα 20 μου, με ιδεοψυχαναγκασμους και καταθλιψεις.
Νομιζω εχεις δικιο οτι το προβλημα μας ειναι οτι θεωρουμε πως κατι αλλο μας ταιριαζει απο αυτο που ειμαστε. Οσο για το αν εχω δικιο η οχι σε μια παρεξηγηση, αλλες φορες μπορω να το ξεχωρισω και αλλες οχι. Ορισμενες φορες μαλιστα αναρωτιεμαι γιατι να ειμαι ετσι, ενω βλεπω απο γνωστους μου, να συμπεριφερονται πολυ διαφορετικα και να μου λενε, ξερεις αυτο εγω θεωρω οτι ειναι ετσι, κατι που εγω δυσκολευομαι να κανω και να με πιανει και ζηλεια που εγω δεν μπορω να εχω κριση.
Εμενα βασικα δεν μου εγινε καποιο τεστ απο τον ψυχιατρο ή τουλαχιστον ετσι θυμαμαι εγω... Γι'αυτο και αναρωτιεμαι μηπως υπαρχει ισως και διπολικη διαταραχη... Δεν ξερω, θα πρεπει να το συζητησω παλι με το γιατρο οταν τον επισκεφθω.
Ναι συζήτησέ το καλύτερα και αν έχεις διάθεση πάρε και μια δεύτερη γνώμη όπως σου είπα και στο άλλο θέμα.. Ωστόσο πιστεύω ότι οι διαγνώσεις λίγο έχουν σημασία, μόνο για τους γιατρούς για να ξέρουν πώς να κινηθούν φαρμακευτικά και ψυχοθεραπευτικά.
Ευχαριστω Lucy! :)
Κι εσυ ετσι ξωτικουλι? :(
Σε καταλαβαινω... Και στη δικη μου ζωη καπως ετσι εχουν τα πραγματα... Δηλαδη αστα βραστα.
με εχουν διαγνωσει κ μενα με οριακη. ενα θα σου πω. ειμαι 22 κ ακομα να αποφασισω τι θελω να σπουδασω. εχω παρατησει πολλες σχολες. γενικα αλλαζω γνωμη για το παραμικρο. ειναι στοιχειο της οριακης. εγω αυτοτραυματιζομαι κ εχω κανει απειρες αποπειρες αυτοκτονιας χωρις αποτελεσμα. εχω νοσηλευτει πανω απο 10 φορες σε ψυχιατρικες κλινικες κ κανω ψυχοθεραπεια 2 φορες την εβδομαδα με διαφορετικους γιατρους κ παιρνω κ φαρμακα. ελπιζω κ συ να παιρνεις καμια βοηθεια. ο,τι θες μου λες!
Irenek σ'ευχαριστω για την απαντηση! Ναι, παιρνω κι εγω βοηθεια, φαρμακα δηλαδη και καποιες ψυχοθεραπειες. Βεβαια δεν εχω φτασει στο σημειο να αυτοτραυματιζομαι, ουτε εκανα καποια αποπειρα αυτοκτονιας. Σου ευχομαι ολα να πανε καλα και να μπορεσουμε οσο γινεται να ξεπερασουμε αυτη την δυσκολη διαταραχη!
και στη διπολικη διαταραχη συμβαινει αυτο δηλαδη να αλλαζουν αποτομα τα συναισθηματα .γενικα ειναι πολυ σοβαρα ολα αυτα.ειναι σιγουρο.αστα να πανε τι να λεμε τωρα.