Βοήθεια παιδιά..προσπαθώ να περιγράψω σύντομα.μετά από 18 χρόνια γάμου, που χάρη στην υπομονή μου κρατιόταν μάλλον,και δυο παιδιά γνώρισα κι ερωτεύθηκα έναν <<άλλον>>πριν 5 χρονια.δεν ειμαι ανθρωπος των περιπετειων.μετά απο πολλα και αφου εγω εφτασα σε διασταση για μεγαλο χρονικο διαστημα περιμενα να κανει το ιδιο με τον γαμο του..τελικα δεν το εκανε εγω πιστεψα οτι ελεγε ψεματα και κατω απο οικογενειακη πιεση δεχτηκα τον συζυγο πισω και επειδη παντα στον αλλον ελεγα αληθεια του ειπα και οτι καναμε σεξ..δυστυχως εκανα λαθη κι εγω ξερετε πως γινεται συνηθως σ αυτες τις καταστασεις..ολα χαλια..τωρα αυτος ειναι σε φαση διαζυγιου μου λεει μ αγαπαει,ειναι ερωτευμενος, αλλα λεει δεν θελει να κανει βιαστικες κινησεις και οτι δεν θελει να κανουμε ερωτα γιατι δεν εχει ξεπερασει την προδοσια μου ακομη..και να κανω υπομονη..απο την μια νιωθω οτι μ αγαπαει απο την αλλη οτι παιζει με τα νευρα μου....εγω ειμαι χαλια ψυχολογικα...συνεχεια κλαιω..δεν μου λεει ουτε τελος, ουτε υποσχεται τιποτε.μπορει να εχει πιεση λογω διαζυγιου το καταλαβαίνω .νιωθω οτι καταρεω μερικες φορες..με πιανει φοβερο αγχος οτι δεν θα προλαβω κατι.πως να το παλεψω?τι θελω ξερω...πρεπει να ηρεμησω ομως.και να κανω υπομονη.υπαρχει τροπος??