Καλησπέρα,
ανακάλυψα το forum τυχαία και αποφάσισα να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου, θέλοντας να ακούσω γνώμες ή πώς θα αντιμετωπίζατε εσείς παρόμοιες καταστάσεις.
Η σχέση μου με τον Γ. ξεκινάει 4 χρόνια πριν, τον γνώριζα από παλιές παρέες ελάχιστα, όμως μέσω του διαδικτύου "ξανασυναντηθήκαμε" και "ξανασυστηθήκαμε" οπότε και εμένα άρχισε να μου αρέσει ιδιαίτερα. Εκείνος 4 χρόνια μεγαλύτερος, εγώ ήμουν μικρή (18) και με ελάχιστες εμπειρίες, έβλεπα στο πρόσωπό του κάτι άπιαστο για μένα, έναν άνθρωπο που δε θα μου έδινε ποτέ σημασία να ασχολείται μαζί μου σε καθημερινή βαση. Αυτή η συχνή επικοινωνία και το ενδιαφέρον του για μένα είχαν ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια ερωτική σχέση, αλλά θέλω να τονίσω ότι ποτέ δεν είμασταν μαζί. Βρισκόμασταν σεξουαλικά απο το δεύτερο χρόνο και μετά, και παράλληλα εκείνος μπορεί να έβλεπε και άλλες κοπέλες, δεν υπήρχε καμία δέσμευση. Το πρόβλημα ξεκινάει απο τη στιγμή που εγώ ήθελα περισσότερα μαζί του. Ζήλευα, αλλά ποτέ δεν το εξέφραζα, δεν ήθελα να τον χάσω, γιατί πραγματικά, εκτός απο την επικοινωνία μας που όλα αυτά τα χρόνια δε σταμάτησε στιγμή, ένιωθα ότι είχα έναν άνθρωπο δίπλα μου, στην ουσία δεχόμουν ό,τι μου έδινε. Παρολ' αυτά καταπιεζόμουν, είχα χάσει μέρος του εαυτού μου, ήξερα ότι ολο αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος και με καταστρέφει, ιδιάιτερα όταν άρχισε να μου λέει για σχέσεις του. Εκεί έχανα τη γη κάτω απο τα πόδια μου, κάθε φορα. Έλεγα ότι αυτό ήταν και τέλος αλλά ξαναγυρνούσα. Είχαμε περάσει όλα αυτά τα χρόνια τόσα πολλά μαζι, ήξερα τα πάντα για εκείνον κι εκείνος τα πάντα για μένα, φαινόταν ότι ταιριάζαμε, το σεξ ήταν καταπληκτικό, αλλά κάπου κολλούσε.. Μου ήταν δύσκολο να ξεκόψω. Αυτό προσπαθώ να κάνω τώρα, σε μια σοβαρή προσπάθεια, και είναι ότι πιο δύσκολο έχω περάσει. Είναι σε σχέση τώρα εδώ και περίπου 2 χρόνια, περνάει καλά αν και πρόσφατα η άλλη τον χώρισε. Στο διάστημα του χωρισμού, αισθάνθηκα ότι "γαντζώθηκε" πάνω μου, μιλούσαμε περισσότερο, μέναμε μαζί σπίτι μου και ξαφνικά θεώρησα οτι ίσως και να είμαστε μαζί. Ήλπιζα ότι θα καταλάβει πόσο τον αγαπάω και πόσο "εκεί" είμαι για αυτον. ΄Ώσπου ξαναγύρισε στην πρώην και εγώ εκεί τελείωσα. Το πιο δύσκολο ξεκινάει από εδώ και πέρα, καθώς εγώ συναισθηματικά καταρρέω, είναι μέρες που αισθάνομαι ότι έχω ξεπεράσει όλη αυτηή την κατάσταση και άλλες που βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δε με αναγνωρίζω. Εκείνος προσπάθησε με κάθε τρόπο να με πέισει ότι εγώ είμαι κάτι άλλο, ξεχωριστό από αυτήν, όμως εγώ πιστεύω πως αξίζω πολύ περισσότερα από το να είμαι δεύτερη σε μια σχέση, γιατί τον ήθελα πάρα πολύ και στην πραγματικότητα ποτέ δεν τον ειχα.. Νιώθω πως μάχεται η καρδιά μου που είναι δοσμένη σ' αυτόν με τη λογική.. Συγγνώμη αν σας κούρασα και ευχαριστώ για την προσοχή σας! :)