Κρισεις πανικου και καταθλιψη...παμε παλι...:-P

Καλησπερα και απο εμενα! Χρονια πολλα σε ολους και ευχομαι να μας μπει καλα ο νεος χρονος! Αμην παναγία μου.. Είμαι η Μαριλένα!Θα ήθελα και γω με τη σειρα μου να παραθεσω την ιστορια μου κυριως διοτι βασανιζομαι για αλλη μια φορα με κρισεις πανικου και πραγματικα αισθανομαι μονη και λεω ρε παιδι μου , αφου τόσα τραβανε ολοι γενικα γυρω μας με ψυχολογικα γιατι εγω δε ξερω κανεναν που να τραβαει παρομοια εστω ζορια με εμενα και να μπορει να πει οτι πραγματικα με καταλαβαινει; Οπότε ψαχνοντας στο διαδικτυο ισως τελικα σταματησω να νιωθω τοσο μονη.
Η ιστορια παει ως εξης: Ειμαι 23 χρονων τωρα, και περσι το καλοκαιρι βιωσα και γω τη κριση πανικου. Βεβαιως ημουν πάντα ενα αγχωδες ατομο ανασφαλης ευαισθητο κτλπ οποτε μαζευοταν ολο το καλο το πραμα και εκανε μπαμ τοτε. Εκεινη την εποχη ημουν αρκετα πιεσμενη ειχα εξεταστικη με απειρα μαθηματα που χρωσταγα σε μια σχολη που δε μαρεσει, θα ξεκιναγα πρακτικη (πρωτη φορα θα δουλευα) και ειχα και καποια προβληματα με την τοτε σχεση μου. Μετα την κρισεις φυσικα και δεν εκανα τιποτα απο ολα αυτα που ανεφερα. Μπηκα στο κυκεωνα της πρωτης εμπειριας της κρισης πανικου σοκ για μενα και για την οικογενεια μου τρελες σκεψεις τρομοκρατημενη απιστευτα εγω αποφασισα να αρχισω ψυχοθεραπεια με χαπια βεβαιως. Δυσκολος δρομος ομως με τους μηνες καταφερα και συνεχισα τη σχολη ειχα βρει και μια δουλεια για λιγο χωρισα εκανα σχεση με καποιον αλλον και περναγα καλα. Και τσουπ εδω και 3 μηνες αρχισαν τα πολλα τα αγχη διοτι εχω αφησει αρκετα μαθηματα στη σχολη τα πιο δυσκολα δεν εχω παρεα οταν πηγαινω συνεχιζει βεβαιως να μη μαρεσει η σχολη εχω και την πτυχιακη και εψαχνα συγχρονως και δουλεια.Διοτι ελεγα αφου οι αλλοι μπορουν να τα κανουν μαζι γιατι να μη μπορω και εγω; και αρχισα και συγκρινομουνα και λεω και εκανα λαθη και παρατησα τη σχολη και δε δουλευα κιολασ πιο μικρη και ολοι ζητανε πολυ προυπηρεσια και δε μαρεσει τιποτα και θα με πιασουν τα αγχη μου στη δουλεια και θα μου φερθουνε ασχημα θα τα κανω ολα λαθος και θα με διωξουν και δε ξερω να κανω τιποτα γενικως πολυ ασχημες σκεψεις κυριως απο εμπειριες που ειχα πιο παλια. Βρηκα λοιπον μια δουλεια αλλα προβλεποταν πολυ πιεση εβλεπα οτι δε τα καταφερνω απο την εκπαιδευση και μονο και οτι δεν υπαρχει πειρπτωση να συνδυασω σχολη και δουλεια και πιεζομουν και συγκρινομουν και με τους αλλους εκει και στο τελος εφυγα ωστε να επικεντρωθω στη σχολη.Αφοτου εφυγα μου φωναζαν οι δικοι μου οτι αλλοι δεν εχουν να φανε και συ φευγεις και θασαι παντα φοιτητρια και δε θα δουλεψεις ποτε και σε κακομαθαμε γενικως ασχημα λογια και μου προκαλεσανε φοβερες τυψεις και πιεση οτι πρεπει να πετυχω οπωσδηποτε στη σχολη να τελειωσω. Τωρα ομως επαθα παλι κρισεις ποναω παντου δε μπορωνα σηκωθω απο το κρεβατι δε θελω να βγω εξω δε μπορω να διαβασω με τιποτα ουτε να να δουλεψω αισθανομαι οτι μπορω ποτε. Δε ξερω να κανω κατι δε με γεμιζει τιποτα αποτι κανω απλα διεκπαιραιωτικα τα κανω ολα οποτε φοβαμαι και να δουλεψω αφου παντου θα υπαρχει πιεση θα ειναι μιζερα δε θα νιωθω ασφαλεια και αν δε μαρεσει θα με πιασει η καταθλιψη και θα παθω και κρισεις καπακι. Εκανα λαθος ισως που σταματησα τη ψυχοθεραπεια τους τελευταιους μηνες πιστευοντας οτι ειμαι οκ και μπορω να σταθω στα ποδια μου ομως τοτε ηταν που μεγαλωνε το αγχος και οι λαναθσμενες σκεψεις..
Αυτα σε γενικες γραμμες απλα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας να μου αναφερετε και σεις αν εχετε παρομοιες εμπειριες η αισθανεστε και σεις αυτες τις φοβιες που εχω και γω και να αλληλοβοηθηθουμε . Ενας ανθρωπος μπορει να μη κανει τη διαφορα . Πολλοι ομως μπορουν..
Σας ευχαριστω;)

Μονο που σε διαβασα, αγχωθηκα!:confused:

Nai to kanw afto :o

Λοιπον αυτη η αδρανεια που σε εχει πιασει και το οτι σου φταινε ολα κ τιποτα δε σε γεμιζει, θελει προσοχη.

Καταρχην καλησπερα Kerasi ευχαριστω που απαντησες. Δηλαδη τι εννοεις και τι προτεινεις?

Κι εγω το ειχα νιωσει με την πιεση των απαιτησεων στη σχολη. Αλλα ας τα παρουμε ενα ενα. Και μηπως ειχες κ αθπνια και διατροφικες διαταραχες?

genika thelw na koimamai polu kai eimai polu eksouthenwmeni xwris na kourazomai.. de trww kala borei na mi faw katholou i na faw blakeies..

Πρεπει να παρεις τα πανω σου σιγα σιγα. Θεσε μικρους στοχους και καθως θα προχωρας, θα ανεβαινει κ το ηθικο σου.
Ενα μικρο ερωτημα, γιατι πηγες σε σχολη που δε σ αρεσει? Και γιατι δεν αλλαζες την πρωτη-δευτερη χρονια?

Καλησπερα. Αφου μπηκα στη σχολη συνειδητοποιησα οτι δε με εκφραζει το αντικειμενο και γενικως το ελληνικο πανεπιστημιο όμως δεν ηξερα και τι αλλο θα μπορουσα να κανω. Δε γινοταν να ξαναδωσω ουτε να πληρωσουν οι δικοι μου καποια ιδιωτικη σχολη. Ετσι, αφου περασε ενας χρονος το συζητησα απο δω και απο κει ειπα να το παλεψω , ειναι μια καλη σχολη μπορει να με βοηθησει στην ευρεση εργασιας, ειχα βρει και παρεα και σιγα σιγα καποια μαθηματα με ενδιεφεραν περισσοτερο. Ποτε ομως δε την εβλεπα τη σχολη σα κατι που μαρεσει αλλα σαν μια αγγαρεια που τη κουβαλαω και πρεπει να τη τελειωσει. Τωρα ομως εχουν μεινει τα δυσκολα που εχω χασει επαφη κτλπ. Το καλο ειναι οτι στην αθηνα εμενα στην αθηνα περασα δεν εχω επιβαρυνει τοσο καιρο τους γονεις μου με εξοδα αλλα δε σημαινει οτι μπορω να ειμαι φοιτητρια ες αει ( ασχετα αν την εχω δει λιγο ετσι). Ειμαι καπως καλυτερα αυτες τις μερες διοτι οπως ειπες βαζω ενα προγραμμα να κανω λιγο λιγο καθε μερα απο διαβασμα και απο πραγματα που μαρεσουν και οχι ολα μαζι. Αυτο που με τρομαζει καθε μερα ομως ειναι οτι το πρωι που ξυπναω ερχονται τα συμπτωματα τους αγχους ολες οι κακες σκεψεις ενω προς το βραδυ ηρεμω καπως και δε θελω να τελειωσει η νυχτα με τιποτα διοτι τρεμω τη μερα. Δε ξερω αν το παθαινουν και αλλοι αυτο.

Καλησπέρα και από εμένα. Πολύ άγχως βρε παιδάκι μου όπως είπε και το κεράσι. :) Μιά από τα ίδια και έγω Μαριλένα, πρίν 2,5 χρόνια όταν είχα πάθει την πρώτη μου ιδεοληψία και στη συνέχεια κρίση πανικού κτλ δεν ήθελα να ξημερώσει!Αφού για να φανταστείς δούλευα 10 ώρες και ήθελα και άλλο! Μόνο να κοιμάμαι ήθελα για να μη σκέφτομαι τίποτα. Λοιπόν, εμένα ξέρεις τι μου είπε ο γιατρός μου? Όταν έρχεται η κρίση πανικού έρχεται για κάποιο λόγο όπως ξέρουμε,ο λόγος όμως πολλές φορές δεν είναι ξεκάθαρος και θα πρέπει εμείς να τον ανακαλύψουμε.Πολλές φορές η πρώτη ερμηνεία που θα μας έρθει στο μυαλό δεν είναι αρκετή ή ακόμα μπορεί να είναι και λάθος. Να βάλουμε λιγάκι φαντασία..Να προσπαθήσουμε να ακούσουμε τι θέλει να μας πεί το υποσυνείδητο μας. Δέν είναι εύκολο σίγουρα.. Θάρρος και όμορφη διάθεση και όλα θα πάνε καλά!

Αυτό ακριβώς που λέει η Σία.Η κρίση πανικού πάντα κατι θέλει να πει, αυτό που εμείς απωθούμε γιατί δε μας βολεύει ή δεν έχουμε το χρόνο να αναλύσουμε, μας χτυπάει πάντα την πόρτα. Από το τρόπο που περιγράφεις τα πράγματα, και έτσι όπως τα βλέπεις εσύ είναι αναμενόμενο να πάθεις κρίση.Όταν ξυπνάς και ξέρεις ότι αυτό που σε περιμένει μέσα στην ημέρα είναι μια αγγαρεία που θα κρατήσει για καιρό, αυτόματα πνίγεσαι.Το να ασχοληθείς με αυτό που σου αρέσει και να αφήσεις τη σχολή δε μπορούμε να σου το προτεινουμε εμείς, είναι καθαρά δική σου απόφαση που δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις υπολογίζουμε και τις αντιδράσεις του περίγυρού μας, δλδ οικογένεια.Γνώμη μου λοιπόν είναι να συνεχίσεις τη ψυχοθεραπεία, αυτή πιθανόν να σε βοηθήσει να βρεις τη δύναμη που έχεις μέσα σου και ξέρεις ότι υπάρχει αλλά όταν είμαστε ευάλωτοι όλα μας φαίνονται βουνό.Και καλό είναι να αντιμετωπίζεις ένα πράγμα τη φορά.Το ότι οι άλλοι τα κάνουν όλα μαζί δε σημαίνει τίποτα, δε ξέρεις τι αντιμετωπίζουν μέσα τους, πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν.

Γεια σας και παλι ευχαριστω για τις απαντησεις σας. Συμφωνω Ηρα μαζι σου σχετικα με το οτι πρεπει να συνεχισω ψυχοθεραπεια και αυτο θα κανω εχω κλεισει ραντεβου και τα σχετικα. Προσπαθω να διαβασω για τη σχολη γενικα παρολλο που καταβαλλω απιστευτη προσπαθεια και το αγχος ειναι αφορητο γιατι δεν εχω πλεον αυτοπεπεοιθηση για τιποτα και ξερω οτι πρεπει να τα περασω ομως τα μαθηματα. Νιωθω ομως πολυ ασχημα συναισθηματα γενικα οπως οτι δεν αξιζω ειχα ευκαιριες επαγγελματικες και τις εχασα.. εχω αποστασιοποιηθει γενικα απο παρεες κτλπ . Ειμαι πιο πολυ μεσα και βλεπω πιο πολυ το αγορι μου διοτι πολυ απλα αισθανομαι οτι ολοι οι συνομιλικοι μου δε παιρνανε αυτα που περναω εγω ουτε κανουν τοσα λαθη και φοβαμαι οτι θα με κρινουν και θελω απλα να ησυχαζω σπιτι μου διοτι αισθανομαι οτι θα δω τους αλλους και αυτοματως θα συγκριθω..Φοβερα πραγματα σας λεω... Εχω καταλαβει οτι ειμαι εργοφοβικη φοβαμαι να δουλεψω διοτι εχω απιστευτα χαμηλη αυτοπεποιθηση και επειδη ειχα και μια προηγουμενη εργοδοτρια που μου φεροταν πολυ ασχημα αισθανομαι οτι θα κανω πολλα λαθη οτι ολοι με ελεγχουν και δεν εχω πολυ εμπειρια και θα με διωξουν. Ηταν ενας απτους λογους που εφυγα απο τη τελευταια δουλεια που σας ειπα πιο πανω προτου ακομα τελειωσει η εκπαιδευση που ειχαμε... Δε ξερω τι να κανω με αυτο το θεμα.. Ολοι πασχιζουν για μια δουλεια και γω τρεμω πλεον μονο και μονο στην ιδεα να δουλεψω σε ποιον να το πω?.. Καταλαβαινω τα ωφελη της εργασιας και βεβαια θελω να δουλεψω ομως τα παντα μου φανταζουν δυσκολα και τρομερα και οτι εγω δεν αξιζω για καμια δουλεια...

Μαριλενάκι1 νομίζω πως σε καταλαβαίνω απόλυτα στο συγκεκριμένο θέμα!Εσύ το λες εργοφοβική εγώ το ονομάζω ευθυνοφοβική.Έχεις όλη τη διάθεση να δουλέψεις αλλά ο φόβος της αποτυχίας σε σταματάει.Δυστυχώς αν δε κάνουμε κάποιο βήμα δε θα ξεπεραστεί ποτέ αυτό,και γι'αυτό το λόγο σε συμβούλευσα να αντιμετωπίζεις ενα πράγμα τη φορά.Είναι πιο εύκολο να εστιάζεις σε κάτι συγκεκριμένο από το να χάνεσαι στις υποχρεώσεις.

Πάντως είναι κρίμα εξαιτίας της προηγούμενης εργοδότριάς σου να διστάσεις να ψάξεις γι'αλλη δουλειά από φόβο,θα είναι σαν να την επιβεβαιώνεις και σαν επαναπαύεσαι στο φόβο σου.Με το φόβο που έχεις είναι λογικό να κάνεις τη σύγκριση του εαυτού σου με τους άλλους αλλά έχεις σκεφτεί ποτέ ότι κάποια άτομα υστερούν σε κάτι από σένα;Επίσης,μη φοβάσαι να κάνεις λάθη γιατί στη πορεία θα δεις πως μέσα από αυτά εξελίχθηκες κι έμαθες.

exeis apoluto dikio alla exw tromokratithei genika de perimena oti tha me epiane pali auto to pragma. Kai otan eimai etc me fobo safws kai tha kanw lathi kai boroun na epibebaiwthoun oi foboi mou. Prepei na pistepsw se mena kai na niwthw sa na min uparxoun alloi na sugkentrwnomai se afto poy exw na kanw. Me apasxolei polu i gnwmi twn allwn omws kai pragmata poy exoun eipwthei kai aptous goneis mou pou tous exw apogoiteusei.. De niwthw oti eimai se kati kali.. Xreiazetai na balw paara polu prospatheiaa dustuxws etc eimai kai prepei na palepsw polu sklira gia pragmata pou isws gia tous allous einai toso apla... Seuxaristw kai pali pou syzhtas mazi mou to topic mou den exei kai polu zhthsh de peirazei. Kalo bradu sou euxomai

γεια σου μαριλένα! Όσα λες μου φαίνονται απίστευτα οικεία η σχολή η δουλειά οι κρίσεις όλα! Το 2ο χρόνο της σχολής -η οποία δε μου άρεσε- μ' έπιασε η πρώτη κρίση δε θα μπω σε λεπτομέρειες δε θέλω να σε επηρεάσω καθώς ξέρω ότι βρίσκεσαι σε πολύ ευαίσθητη φάση και ίσως να είσαι πιο επιρρεπής. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι υπάρχει κάτι που να σου αρέσει στη σχολή σου; Οτιδήποτε.. από ένα μάθημα από κάποιον-α καθηγητή- τρια από την εξέλιξη που θα σου προσφέρει όταν πάρεις πτυχίο... Πόσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία;