Quote:
Originally posted by dhmhtrhs1984
πιστευο ποσ αν εβρησκα καπια κοπελα που θα μπορει να νιοσει κ να αγαπησει αληθηνα θα με βοηθουσε.το ιδιο λεει κ ο ψυχολογοσ μου.το προβλημα ειναι οτι εχω ξεχασει να σηναναστρεφομε με ανθροπουσ κ δεν μπορω ακομη να βγω εξω.ισοσ καπια κοπελα με εβγαζε απο την μονοτονεια μου κ την θληψη μου.πιστευο οτι θα μου εδηνε το κινητρο να σφιξω κ αλλο τα δοντια κ εφοσον δεν μπορο να κανω κατι για τον εαυτο μου να κανω τα παντα για αυτην κ ετσι να βοηθηθω κ εγω.ισοσ να μου ληπει κ η αγαπη.νιοθο οτι εχω πολυ αγαπη να δωσο αλλα ποτε μου δεν πηρα.μονο πονο μου δηνανε.δηστηχοσ ειμαι απο τουσ ανθρωπουσ που θα πιστεψει στα λογια που θα του πει καπια κ διστηχοσ η ευτηχοσ ξερω να αγαπαω.κατι που το εδωσα αλλα ποτε δεν το πηρα.την αγαπη.
Είσαι συναισθηματικός άνθρωπος Δημήτρη και μπράβο σου γι\' αυτό... Και αναπόφευκτα βέβαια το συναίσθημα έχει κόστος, όπως και από μόνος σου γράφεις ότι έχεις διαπιστώσει... :(Αυτός δεν είναι λόγος να πτοείσαι όμως. Απλά θα διαμορφώσεις φίλτρα που να σε προστατεύουνε... Να μη δίνεις αγάπη εκεί που δεν αξίζει ας πούμε... Μου ακούγεσαι πληγωμένος από σχέσεις. Ξέρεις κάτι? Όπως και άλλα παιδιά έχουν γράψει στο φόρουμ, όταν πληγωνόμαστε φέρουμε κι εμείς ευθύνη γιατί το επιτρέψαμε. Πολλές φορές έχουμε τις πιο αγνές προθέσεις και αυτός που έχουμε απέναντί μας, μας βλέπει με υστεροβουλία... Σε μια ιδανική ζωή η αγάπη θα υπήρχε παντού και για όλους... Αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα, δυστυχώς πρέπει να υπάρχει μια στοιχειώδης ζυγαριά για την προστασία μας...