Έχει νιώσει ποτέ κανείς έτσι? Πως το χείριζεστε??
Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο, όπου νιώθω τη ζωή να με καθοδηγεί και αισθάνομαι ότι δεν ελέγω πολλά εως και τίποτα καμια φορά. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει καθόλου η φάση αυτή, αλλά αισθάνομαι ό, τι αυτό που ζω αυτή τη στιγμή δεν ήταν καθαρή επιλογή. Αντ 'αυτού νιώθω ότι "I went with the flow", χωρίς να έχω κάτι στο μυαλό μου και εξακολουθώ να μην έχω ή απλά νιώθω ότι φοβάμια να διαλέξω. Το γεγονός ότι δεν έχω κάτι στο μυαλό μου με ενοχλεί γιατί έτσι κατευθύνομαι απλά απο άλλες καταστασεις ή πρόσωπα, αλλά την ίδια στιγμή δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω και να έχω εν τέλει κατι συγκεκριμένο στο μυαλό μου... προφανώς επειδή δεν ξέρω τι θέλω ή είμαι αδύναμος να ακολουθήσω ένα thinking pattern.
Έτσι, αυτή τη στιγμή είμαι σε ένα σταυροδρόμι για άλλη μια φορά, όπου πρέπει να πάρω αποφάσεις και επιλογές και νιώθω ότι δεν ξέρω αν αυτές οι επιλογές είναι δικές μου ή της ζωής ή ακόμη και κάποιου άλλου
Οπότε βλέπω ότι είμαι σε μια συνεχή λουπα...
1)να μη ξέρω τι θέλω
2) να μην κάνω κάτι για να το αλλάξω και να βρώ αυτό που θέλω
3) και να με ενοχλούν και τα δύο προηγούμενα γιατί έτσι κατευθύνομαι απο άλλες καταστάσεις (ή σκέψεις καμιά φορά anyway που απλά λειτουργούν αμυντικά στον μυαλό μου και με εμπποδίζουν να κάνω κάτι).
Πως χειρίζεστε μια τέτοια φάση... ?? Είμαι 29 και βλέπω ότι δεν έχω τη ζωή μου στα χέρια μου ένα πράγμα
