ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ-ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ-ΑΓΧΩΔΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ!!!Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ..
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ...ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ, ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΒΓΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΚΑΙ ΖΩ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ.
ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΩΣΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ. ΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ, ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΩΣΕΙ. ΟΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ. ΕΧΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ, ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ( ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ). ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΒΙΩΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΜΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ. ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. ΖΟΥΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ ΣΕ ΚΟΣΜΟ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΒΙΩΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΠΟΜΟΝΩΝΑΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΖΗΣΩ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΟΛΑ...
ΑΡΧΙΣΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΟΥΝ ΔΕΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΩ. ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΘΑΝΑΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΜΕΤΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕ ΕΦΕΥΓΑΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΛΥΓΙΣΑ. ΕΠΕΣΑ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΙΑ. ΕΠΙΑΣΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ( ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΟΡΙΣΤΩ). ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ.
ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΡΜΙ , ΜΑΔΟΥΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ, ΕΙΧΑ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ, ΜΟΥΔΙΑΖΑΝ ΤΑ ΑΚΡΑ ΜΟΥ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΠΟΝΟΥΣΑ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΕΝΙΩΘΑ ΤΟΣΟ ΑΠΑΙΣΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΧΑ ΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΗΣ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ. ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΛΟ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝΑ. ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΑ. ΜΕΤΑ ΕΠΙΑΣΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟ. ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ 4 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΡΟΥΝ ΚΑΘΑΡΗ. ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΟΙ ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΜΕ ΕΠΝΙΓΑΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΧΟΝΤΡΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 2004 ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΗΡΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΟΛΓΑ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΠΑΝΤΑ ΚΕΦΑΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΜΙΖΕΡΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΕ ΦΟΒΙΖΑΝ.ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ ΕΝΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟ. ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΕ LEXOTANIL KAI ZOLOFT ΚΑΙ ΔΙΕΓΝΩΣΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ. ΠΩΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ 6 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ. ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΨΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΒΑΖΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΠΗΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ. ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΤΕΛΙΚΑ. ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΙΝΟΤΥΠΑ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ...ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΛΕΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ...!! ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ. ΤΟ ΠΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΜΑΚΡΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ. ΖΗΣΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ. ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΙΠΑΚΙ. ΜΠΟΡΕΙΤΕ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
