Οταν μιλαω με διακοπτουν.

ΤΟ ΒΑΖΩ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΘΕΜΑ "ΣΧΕΣΕΩΝ" (οχι απαραιτητα ερωτικων)

Να παραθεσω κι εγω ενα προβλημα που εχω. Τιποτα το σοβαρο απλα ιδιαιτερα παλιοτερα, οταν προσπαθουσα να μιλησω επειδη δεν ουρλιαζω οταν μιλαω και δεν ειμαι τοσο αυθορμητος (κυριως γιατι 500 πραγματα τρεχουν ταυτοχρονα στο κεφαλι μου και δεν σκεφτομαι γρηγορα) και ετσι δεν απανταω και γρηγορα απογοητευομαι ακομα και τωρα που εχω μια ηλικια, που με διακοπτουν. Μου φαινονται σαν ζωα που τα εβγαλες απ το κλουβι και προσπαθει ο καθενας να πει τη μαλακια του. Δλδ μονο εγω σκεφτομαι πριν απαντησω και προσπαθω να λεω πεντε κουβεντες σωστες παρα ενα καρο μαλακιες?

Απο μικρο με τσατιζε αυτο. Γιαυτο με εχουν βαφτισει ευαισθητο παιδι ή πολλες φορες και σνομπ...ενω απλα προσπαθω να ειμαι σωστος και μετρημενος...

Καμια φορα μου φαινεται πως ο κοσμος ειναι ενα αγριο θηριο που με κυνηγαει...

και γω το παθαινα αυτό παλιότερα και το παθαινω ακόμη που και πού,απλά κατάλαβα πως πρέπει να έχω αυτοπεποίθηση και εκείνη τη στιγμή που με διακόπτουν να σκέφτομαι "όχι εγώ θα πω αυτό που θέλω πάση θυσία και ας είναι και μαλακία " και τότε θέλουν δε θέλουν σε ακούνε,ακόμη κι αν χρειαστεί να το επαναλάβεις. .. Θέλει δυναμισμό ,με το να απογοητεύεσαι απλώς διαιωνίζεις το πρόβλημα και λύση δε βρίσκεις . Καλά κάνεις που θέλεις να είσαι μετρημένος και σωστός ,έχεις τον χαρακτήρα σου και δεν έχει κάτι απαραίτητα το αρνητικό απλά να τα εχεις εσύ καλά με τον εαυτό σου.. και να είσαι και αυθόρμητος καμιά φορά,χρειάζεται..

Επειδή αυτοί δεν έχουν πρόβλημα χαμηλής αυτοπεποίθησης και προφανώς το μυαλο τους ειναι πιο ηρεμο γι αυτο ανοιγουν με ανεση το στωμα τους και πετανε ότι τους κατεβει. Στο μυαλο τους δεν τρεχουν δεκα διαφορετικές σκέψεις άσχετες με τη συζητηση και ουτε ότι σκεφτονται να πουν για τη συζητηση αμεσως μολυνεται απο τις σκεψεις αυτες που συναμα να κανουν τη ζημια τους και ενω μιλουν όπως συμβαινει με σενα. Χαμηλη αυτοεκτιμηση ειναι να σκεφτεσαι εκατο φορες κατι πριν το πεις και τελικα να μην το λες παρα το ότι αυτο ειναι το σωστο ή μεχρι να αποφασισεις να το πεις η συζητηση εχει ηδη προχωρησει ή αλλαξε το θεμα. Αμα μαθεις να υψωνεις λιγο τον τονο της φωνης σου τα πραγματα θα ναι πιο ευκολα επειδη οι περισσοτεροι παρα το ότι δεν το δειχνουν ειναι χεσηδες και ετσι θα μαθουν να σε υπολογιζουν.

Το έχω βιώσει αρκετά αυτό που περιγράφεις ειδικά παλαιότερα και θα συμφωνήσω οτι είναι πολύ εκνευριστικό. Συνήθως, αυτό συμβαίνει κατά την γνώμη μου, όταν το ζητούμενο δεν είναι η αμοιβαία ανταλλαγή ιδεών-σκέψεων αλλά η προσπάθεια επιβολής μιας άποψης, η μονόπλευρη θεώρηση των πραγμάτων, η προσπάθεια μονοπόλησης της παρέας, η ανάγκη του να είναι κάποιος στο επίκεντρο. Η επικοδομητική συζήτηση δεν είναι εύκολο πράγμα. Απαιτεί ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να ακούν τους άλλους - σπάνιο πράγμα - και να σέβονται τους άλλους (επίσης σπάνιο) και πολλά άλλα. Η επικοδομητική συζήτηση χρειάζεται και τους ανάλογους ανθρώπους γι αυτό όταν καταλάβω ότι δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο δεν προσπαθώ να αναπτύξω μια επικοινωνία που δεν μπορεί έστι κι αλοιώς να υπάρξει. Περιορίζομαι στις "μαλακίες" ή δεν ασχολούμε καθόλου γι'αυτό κι εγώ έχω θεωρηθεί σνομπ αρκετές φορές. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν με ενδιαφέρει διότι εάν επιθυμώ να επικοινωνήσω με κάποιους ανθρώπους ξέρω με ποιούς θα το κάνω.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Επειδή αυτοί δεν έχουν πρόβλημα χαμηλής αυτοπεποίθησης και προφανώς το μυαλο τους ειναι πιο ηρεμο γι αυτο ανοιγουν με ανεση το στωμα τους και πετανε ότι τους κατεβει...

---

Δεν είμαι σίγουρος γι'αυτό. Ίσως να συμβαίνει και το αντίθετο. Συνήθως αυτοί που είναι "αρχηγοί" μιας παρέας ή αυτοί που μιλάνε πολύ ή διακόπτον ή μονοπολούν ή επιμένουν ή φλυαρούν είναι αυτοί με την χαμηλή αυτοποποίθηση διότι προσπαθούν μέσα από αυτή την συμπεριφορά να επιβεβαιωθούν μέσο των άλλων, να κερδίσουν τον θαυμασμό τους και την εκτίμισή τους, την οποία δεν νοιωθουν για τον εαυτό τους. Γι αυτό και είναι επιρεπείς στην κριτική. Δεν τους είναι εύκολο να μην έχουν δίκιο.

εισαι ευαισθητοσ οχι γτ σε διακοπτουν αλλα γτ σταματασ πρεπει να συνεχισεισ να τελειωσεισ αυτο που εχεισ να πεισ κ μετα θα του πεισ τ αλλου πεσ το τωρα

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Επειδή αυτοί δεν έχουν πρόβλημα χαμηλής αυτοπεποίθησης και προφανώς το μυαλο τους ειναι πιο ηρεμο γι αυτο ανοιγουν με ανεση το στωμα τους και πετανε ότι τους κατεβει. Στο μυαλο τους δεν τρεχουν δεκα διαφορετικές σκέψεις άσχετες με τη συζητηση και ουτε ότι σκεφτονται να πουν για τη συζητηση αμεσως μολυνεται απο τις σκεψεις αυτες που συναμα να κανουν τη ζημια τους και ενω μιλουν όπως συμβαινει με σενα. Χαμηλη αυτοεκτιμηση ειναι να σκεφτεσαι εκατο φορες κατι πριν το πεις και τελικα να μην το λες παρα το ότι αυτο ειναι το σωστο ή μεχρι να αποφασισεις να το πεις η συζητηση εχει ηδη προχωρησει ή αλλαξε το θεμα. Αμα μαθεις να υψωνεις λιγο τον τονο της φωνης σου τα πραγματα θα ναι πιο ευκολα επειδη οι περισσοτεροι παρα το ότι δεν το δειχνουν ειναι χεσηδες και ετσι θα μαθουν να σε υπολογιζουν.

---

Πολυ δικιο ο Γιαννης

Ετσι ειναι, οι ανθρωποι δεν ακουν τι λενε οι αλλοι, απλα προσπαθουν να πουν το δικο τους.

Ανακαλώ στο παραπάνω μήνυμα που έστειλα διότι χρησιμοποίησα την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση ως ταυτόσημες έννοιες ενώ δεν είναι.

Ειχα ομως μια αναλαμπη σημερα...

Μηπως το βλεπω ετσι γιατι κι εγω κανω το ιδιο πραγμα για το οποιο κατηγορω τους αλλους και σαν ανταποκριση (ισως επειδη ειναι πιο "ετοιμοπολεμοι") με γραφουν στα τετοια τους? Γιατι οταν αυτη η φοβια φευγει, τοτε ολοι μου μιλανε κανονικα... Επισης εχω ενα τρικ που ο τονος μου γινεται λιγο "γλυκος" και τον αλλον του καμπτω τον τσαμπουκα....

Πιστευω ειναι μια απαντηση...

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Ειχα ομως μια αναλαμπη σημερα...

Μηπως το βλεπω ετσι γιατι κι εγω κανω το ιδιο πραγμα για το οποιο κατηγορω τους αλλους και σαν ανταποκριση (ισως επειδη ειναι πιο "ετοιμοπολεμοι") με γραφουν στα τετοια τους? Γιατι οταν αυτη η φοβια φευγει, τοτε ολοι μου μιλανε κανονικα... Επισης εχω ενα τρικ που ο τονος μου γινεται λιγο "γλυκος" και τον αλλον του καμπτω τον τσαμπουκα....

Πιστευω ειναι μια απαντηση...

---

Εχεις τις αποδειξεις ότι μπορεις να τα καταφερεις μια χαρα οταν που και που το κανεις, ως εξαιρεση στον κανονα. Αυτη η σκέψη ειναι που σου κανει τη ζημια...

Ναι ρε παιδιά, ο γιάννης τα είπε όλα. Αν δεν είσαι χαλαρός, τότε μπορεί να μιλάς πολύ
ή πολύ λίγο. Εγώ ας πούμε όταν έχω άγχος, δεν το βουλώνω κι ας λέω μαλακίες.
Δεν το κάνω επίτηδες, απλά προσπαθώ να κρύψω το άγχος μου κάτω απ'την πλημμύρα
των λέξεων ας πούμε. Τέλοσπαντων, αυτό που λέω είναι ότι δεν μπορείς να ξέρεις γιατί
το κάνει ο άλλος, οπότε φρόντισε εσύ με τον εαυτό σου να τα έχεις καλά και κυρίως μην
κάνεις δυσπροσαρμοστικές σκέψεις του στυλ "οι άλλοι με ανταγωνίζονται, ζούγκλα" και
άλλα τέτοια ωραία!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Εχεις τις αποδειξεις ότι μπορεις να τα καταφερεις μια χαρα οταν που και που το κανεις, ως εξαιρεση στον κανονα. Αυτη η σκέψη ειναι που σου κανει τη ζημια...

---

Αυτη η σκεψη μας κολλαει πιστευω καμια φορα απο εμπειρια αναλογη. Πχ εμενα η μανα μου ειναι ατομο αυθορμητο και μιλαει ανεξελεγκτα οταν θελει να παει κατι. Παιρνοντας εγω απο τον πατερα μου ο οποιος ο δυστυχος μεχρι και σημερα δεν ανεπτυξε τα κοινωνικα του skills, ποσο μαλλον τωρα που γερασε, ημουν ΣΥΝΕΧΩΣ διακοπτομενος απο μια γυναικεια φωνη που καλυπτε τα παντα σαν να ηταν ο βασιλιας του σπιτιου.... Ευτυχως το ξεπερναω αυτο το τραυμα... ευτυχως

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

.... ημουν ΣΥΝΕΧΩΣ διακοπτομενος απο μια γυναικεια φωνη που καλυπτε τα παντα σαν να ηταν ο βασιλιας του σπιτιου.... Ευτυχως το ξεπερναω αυτο το τραυμα... ευτυχως

---

Πολύ εύστοχο!
Εάν έχω μέσα μου ένα παλιό "τραύμα" που προέρχεται από κακοποιητικές συμπεριφορές των γονιών μου, το κάθε τι που θα ζω στην ενήλικη ζωή μου και θα μου θυμίσει αυτές τις συμπεριφορές θα μου προκαλεί έναν καταιγισμό συναισθημάτων - όπως τότε - που δεν θα μπορώ να διαχειριστώ. Ίσως αυτός ο δισταγμός να οφείλεται στον ασυνείδητο φόβο μήπως και αναδυθούν αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Πολύ εύστοχο!
Εάν έχω μέσα μου ένα παλιό "τραύμα" που προέρχεται από κακοποιητικές συμπεριφορές των γονιών μου, το κάθε τι που θα ζω στην ενήλικη ζωή μου και θα μου θυμίσει αυτές τις συμπεριφορές θα μου προκαλεί έναν καταιγισμό συναισθημάτων - όπως τότε - που δεν θα μπορώ να διαχειριστώ. Ίσως αυτός ο δισταγμός να οφείλεται στον ασυνείδητο φόβο μήπως και αναδυθούν αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα.

---

Ναι κατι τετοιο οντος...

Πιο πολυ οτι εχω συνηθησει να σταματω να μιλω οταν καποιος πεταγεται αντι να συνεχισω ανεπηρεαστος να μιλαω... αυτο το ειπε καποιος πιο πανω αλλα δεν γινεται να συνεχισεις να μιλας σαν ηλιθιος μονο και μονο για να μην διακοψεις... σε εχει διακοψει ο αλλος ηδη μεσα του...το μυαλο του "τρεχει" να πει αυτο που θελει... η πορωση του να εκφραστει εχει επισκιασει τον λογο σου προ πολλου...οποτε και να συνεχισεις να μιλας απλα δεν θα εχει κανενα νοημα

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Ετσι ειναι, οι ανθρωποι δεν ακουν τι λενε οι αλλοι, απλα προσπαθουν να πουν το δικο τους.

---

Πόσο συμφωνώ με λιλιουμ!!!

Έτσι είναι φίλε Jim, δεν είσαι ο μόνος που σου συμβαίνει αυτό, πίστεψέ με! Απλά τους αγνοείς και λέγε ότι επιθυμεί η καρδιά σου!
Τώρα αν σε διακόπτουν χέσ' τους και σταμάτα να τους μιλάς! Αυτοί χάνουν! ;)

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Έτσι είναι φίλε Jim, δεν είσαι ο μόνος που σου συμβαίνει αυτό, πίστεψέ με! Απλά τους αγνοείς και λέγε ότι επιθυμεί η καρδιά σου!

---

Το πρόβλημα ειναι όταν ψαχνεις να βρεις ανταποκριση, κατανόηση, συμπόνοια και οι άλλοι δε σε ακουνε ή γυρευουν να σε ξεφορτωθουν για να βρουν την ησυχία τους επειδη σε θεωρουν ανιαρο ή επειδη ειναι ατομικιστες που μονο το τομαρι τους τους απασχολει.
Αλλο το να λεω την αποψη μου και να μη φοβαμαι κανεναν κι αλλο να ειμαι σε δυσκολη φαση και να ψαχνω για λίγη ανταποκριση και να μην βρισκω.