Τα ίδια ξανα

Γειά σας, ξανά όπως και παλιότερα, νιώθω να μου ξαναβγαίνει
έντονα το κόλλημα με τον πρώην που ήταν ομολογουμένος πολύ
σκληρός απέναντί μου. Με παράτησε, απάτησε, πλήγωσε, επειδή δεν
ικανοποιούσα συγκεκριμένες προδιαγραφές του-καλή δουλιά και λεφτά-
ΩΣΤΟΣΟ ήξερα ότι ένιωθε πράγματα για μένα. Μπορεί άραγε να είναι
κάποιος ερωτευμένος και να διώξει τον έρωτά του??Τότε έλεγα όχι,
και τώρα όχι λέω, αλλά έχω φάει κόλλημα, επιδιώκω μονόπλευρη
επικοινωνία με μηνύματα,μονόπλευρα, αλλά όταν το συναντώ σε
καμιά συγκοινωνία ή έξω, δεν μιλάμε. Νίωθω ότι και εκείνος
με σκέφτεται, αν και όταν χωρίσαμε, μου έλεγε συνέχεια"δεν είμαι
ερωτευμένος μαζί σου, δεν με νοιάζουν οι έρωτες, αλλά η καλή δουλειά
της γυναίκας, γιατί έχω οικονομικά θέματα, κτλ ".
Ενώ κάνω τεράστια προσπάθεια να τον ξεχνάω, ενώ δεν έχω
κάποιο συγκεκριμένο ιδιαίτερο παράπονο από τον αντρα μου
νιώθω να υποφέρω, πολλές φορές νιώθω καταπίεση, πλάκωμα
αίσθηση ασφυξίας, θέλω να περπατάω για ώρες, να καπνίσω.
Λέτε κάτι άλλο να μου φταίει που δεν το σκέφτομαι??

δεν έχετε μιλήσει καθόλου από κοντά ???? με τον άντρα σου πως είστε.. του έχεις κάνει ποτέ κάποια συζήτηση για το παρελθόν σου?

Κοίτα, νίωθω μεγάλο κενό, θλίψη, δεν μπορώ άλλο αυτό το αίσθημα..
ένα πλάκωμα στο στήθος, ένα βάρος... όχι συνέχεια..ορισμένες ώρες της ημέρας
αλλά κάθε μέρα, ίσως αν χώριζα και έκανα κατι με τον πρώην ή κάποιον άλλο,
να διαπίστωνα πως δεν ήταν κάτι σημαντικό, ίσως μου λείπει η ελευθερία
γιατί, ήμουν πάντα πολύ ιδεαλίστρια, έζησα καποια έντονα πράγματα, και πάντα
ονειρευόμουν γάμο και παιδί με μεγάλο έρωτα! μην με βρίσεις, αλλά μια που
οι έρωτες οι έντονοι ήταν όταν ήμουν μικρότερη ,άνεργη΄και στον άσο, από την
δική τους μεριά εκριναν ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουν. εγώ προχώρησα,-λαθος μου-
δίχως να υπάρχει αυτό το έντονο που έψαχνα, και τώρα βρίσκομαι να με πιέζουν
οι τριγύρω όλοι για παιδι, ενώ εγώ δεν θέλω καν το γάμο...τι να κανω..

Γνωρίζω καλά βέβαια, πως και ο πρώην μου ίσως παντρευτεί αν βρεί τα καλά λεφτά και δουλιά,
και ο νυν αν χωρίσω ίσως ξαναπαντρευτεί, καθώς και οι δύο λειτουργούν αρκετά με τη λογική.
Γνωρίζω επίσης πως πολλές κοπέλες, ειδικά τώρα με την κριση, θα κοιτάξουν μια δουλιά στον άντρα
και τίποτα παραπάνω και πως τα δικά μου συναισθήματα και τα πανω κάτω ίσως ακούγονται
"τρίχες" και πράσινα άλογα, όπως πολλοί μου λενε..
Όμως γράφω εδω γιατί πιστεύω πως κάποιοι από δω θα κατανοούν πως τα αισθήματα
δεν ελέγχονται με τη λογική, και υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να οδηγούν
την καρδιά τους σαν τιμόνι αυτοκινήτου, στον ορθό παντα δρόμο, και δεν ακολουθούν
το συμφέρον πάντα..
Τι να κάνω, δεν μπορώ να είμαι από αυτούς.
\

Quote:

---

Originally Posted by deppy

Κοίτα, νίωθω μεγάλο κενό, θλίψη, δεν μπορώ άλλο αυτό το αίσθημα..
ένα πλάκωμα στο στήθος, ένα βάρος... όχι συνέχεια..ορισμένες ώρες της ημέρας
αλλά κάθε μέρα, ίσως αν χώριζα και έκανα κατι με τον πρώην ή κάποιον άλλο,
να διαπίστωνα πως δεν ήταν κάτι σημαντικό, ίσως μου λείπει η ελευθερία
γιατί, ήμουν πάντα πολύ ιδεαλίστρια, έζησα καποια έντονα πράγματα, και πάντα
ονειρευόμουν γάμο και παιδί με μεγάλο έρωτα! μην με βρίσεις, αλλά μια που
οι έρωτες οι έντονοι ήταν όταν ήμουν μικρότερη ,άνεργη΄και στον άσο, από την
δική τους μεριά εκριναν ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουν. εγώ προχώρησα,-λαθος μου-
δίχως να υπάρχει αυτό το έντονο που έψαχνα, και τώρα βρίσκομαι να με πιέζουν
οι τριγύρω όλοι για παιδι, ενώ εγώ δεν θέλω καν το γάμο...τι να κανω..

---

μηπως σου ελεγε συνεχεια οτι δεν ειναι ερωτευμενος μαζι σου επιδη σε εβλεπε στη πριζα κολημενο πανω του?

Να κοιταξεις να βρεις καμμια δουλεια της προκοπης πως το βλεπεις? Εχεις σπουδασει τιποτα? Η κριση δημιουργει συγχρονως και ευκαιριες ειτε εργασιακες ειτε σε μπιζνες. Βαλε το κεφαλι κατω να κατεβασεις ιδεες και μολις βρεις μια καλη δουλεια ή κανεις καποια λεφτα τοτε να πας στον πρωην σου να σε παντρευτει. Το να μυξοκλαις και να σκεφτεσαι συνεχεια τα παλια δε λεει τιποτα. Αφου ξερεις τι φταιει, κοιτα να το τακτοποιησεις.

απορώ μ'αυτά που διαβάζω.... να πάει στον πρώην της γιατί; θα της είναι ποτέ αρκετός αυτός ο λογικός άνθρωπος σε μία τόσο συναισθηματική γυναίκα; εννοείται να πάει να βρεί καμιά δουλειά ,να σταθεί στα πόδια της και να ανεξαρτητοποιηθεί! εάν απο τώρα δε θέλει παιδί και ο γάμος της έχει αρχίσει να της γίνεται βάρος, σε δέκα χρόνια θα είναι δυστυχισμένη και θα μεγαλώνει ένα παιδί, χωρίς να μπορέσει να του δώσει τα πάντα γιατί δεν θα μπορέσει να το καλύψει συναισθηματικά όταν η ίδια θα ναι δυστυχισμένη και καταπιεσμένη. Τα παιδιά δεν είναι το πρώτο μέλημα του ανθρώπου, το πρώτο μέλημα είναι να βρεί κανείς τον εαυτό του, να ζει ελεύθερα και απο δική του βούληση να φέρνει ένα παιδί στον κόσμο.

Εννοείται ότι είμαι πάρα πολύ ευαίσθητη και συναισθηματική..αλλιώς δεν θάμουν εδώ να γράφω!!!ούτε να υποφέρω!! 'ξερετε κανένας αναίσθητο να έχει συναισθηματικά προβλήματα?/
Εχω τώρα μια δουλιά προσωρινή πάντα, αλλά τώρα έχω .Όμως δεν θα μουν ευτυχισμένη με κάποιον τεχνοκράτη που τα μετράει όλα υπολογιστικά. Απλά νιώθω
να εύχομαι να άλλαζε ο πρώην, να γινόταν κάποιος άλλος-που δεν είναι- ώστε να είχα αυτά που μου άρεσαν ,δίχως τα αρνητικά του. Αυτό βέβαια δεν το βλέπω
να συμβαίνει, παρόλο που ξέρω ότι με θέλει και με σκέφτεται, απλά δεν μπορώ να ξεκολήσω. Τι να ΄κανω??

Quote:

---

Originally Posted by mpliki

απορώ μ'αυτά που διαβάζω.... να πάει στον πρώην της γιατί; θα της είναι ποτέ αρκετός αυτός ο λογικός άνθρωπος σε μία τόσο συναισθηματική γυναίκα; εννοείται να πάει να βρεί καμιά δουλειά ,να σταθεί στα πόδια της και να ανεξαρτητοποιηθεί! εάν απο τώρα δε θέλει παιδί και ο γάμος της έχει αρχίσει να της γίνεται βάρος, σε δέκα χρόνια θα είναι δυστυχισμένη και θα μεγαλώνει ένα παιδί, χωρίς να μπορέσει να του δώσει τα πάντα γιατί δεν θα μπορέσει να το καλύψει συναισθηματικά όταν η ίδια θα ναι δυστυχισμένη και καταπιεσμένη. Τα παιδιά δεν είναι το πρώτο μέλημα του ανθρώπου, το πρώτο μέλημα είναι να βρεί κανείς τον εαυτό του, να ζει ελεύθερα και απο δική του βούληση να φέρνει ένα παιδί στον κόσμο.

---

Ναί, ίσως έβλεπε ότι ήμουν-αφού ακόμα είμαι!!-κολλημένη αλλά ένιωθε ότι δεν μπορούμε να ήμαστε ζευγάρι, για λόγους που αυτός έβλεπε προβλήματα.
Το οικονομικό, την έλλειψη σταθερής δουλιάς, την εμφάνισή μου τη φοβόταν, μου έλεγε" μόλις σου κάνω κάτι κακό-ξενογυρνάω-θα με αφήσεις,
έχεις εναλλακτικές, εγώ θα μείνω μπακούρι..ωστόσο αυτός με απάτησε, από την ανασφάλεια και τον συμφεροντολογισμό του όχι εγώ.
Στη συγκοινωνιά κάποιες φορές ανταμώνουμε, και με κοιτάει διαρκώς στρίβει το κεφάλι, ολόκληρος γυρίζει ,και με το αμάξι τα ίδια...

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

μηπως σου ελεγε συνεχεια οτι δεν ειναι ερωτευμενος μαζι σου επιδη σε εβλεπε στη πριζα κολημενο πανω του?

---

ρε συ ντέπη, δεν γίνεται να αλλάξεις έναν άνθρωπο εάν δεν το θέλει. και η λογική του ν'αλλάξεις κάποιον ώστε να του μείνουν μόνο τα στοιχεία που σου αρέσουν ειναι εγωιστική και ουτοπική. Δεν αλλάζουμε τους άλλους παρά μονο την αντίληψή μας στα πράγματα και το σκεπτικό μας. Μην κολλάς σε έναν άνθρωπο, ελπίζοντας ν'αλλάξει, στρέψε το βλέμμα σου αλλού και στα δικά σου θέλω.

λυπαμαι που υπαρχουνε ανθρωποι θυματα..και ανθρωποι τοσο κενα ζωα σαν τον πρωην σου..Τον καημενο τον αντρα σου λυπαμαι περισσοτερο..

Μη λυπασαι κανεναν φιλε μου...ο καθενας οπως στρωνει κοιμαται! Αφου η κοπελια γουσταρει τον πρωην της τι να κανουμε? Νταβατζηδες στα γουστα του καθενος θα γινουμε? Και ο πρωην εχει δικαιωμα να ζηταει μια γυναικα με λεφτα και καλη δουλεια. Και ο συζυγος βεβαια αν δεν εχει εξυπναδα καλα κανει και κοιμαται ησυχος. Αν και υποψιαζομαι οτι ειναι βολεμενος...οπως και η ντεπυ.

............................................δεν εχω λογια

Το να μπερδεύουμε τα οικονομικά με τα συναισθηματικά είναι το λάθος που κάνουμε όλοι μας και μας κοστίζει στη ζωή μας σε ευτυχία!
Οικονομικά και συναισθηματικά να είσαι ανεξάρτητη! Και όλα θα έρθουν.

Η ζωή μας διδάσκει να κοιτάμε μπροστά. "Ο επόμενος είναι πάντα ο καλύτερος."

Εδώ και Εδώ έχω γράψει δύο άρθρα που ίσως σε βοηθήσουν να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα στο μυαλό σου

ρε συ κλειδι..για καποιο λογο μου βγαζει κομματα και τελειες το μπλογκ αυτο..

μήπως παίρνεις αντισυλληπτικά; ίσως φαίνεται χαζή ερώτηση αλλα αυτά που λές μου θυμίζουν συμπτώματα απο αυτά τα χάπια..

Πολύ απόλυτα τα λόγια σου.... θύμα με τη θέληση της καρδιάς που προσπαθώ-πίστεψέ με- αλλά δεν ελέγχεται..
το "κενό ζώο" έχει κάποια ελάχιστα ελαφρυντικά, καθώς έχει έναν άνεργο και άρωστο με φαρμακευτική υποστήριξη
αδελφο. επίσης ξέρω ότι έχει αισθήματα για μένα ακόμα και ότι πράγματι με περίμενε χρόνια, ελπίζοντας να κάνω
κάτι επαγγελματικά μήπως και τα βρούμε.
Δεν ξέρω αν κάνοντας κάτι με τον πρώην, θα έμενα τελικά μαζί του.το σίγουρο είναι ότι τώρα νιώθω να μου λειπει πολύ.
Ο άντρας πιστεύω κάνει τον χαζό αλλά δεν είναι. Εχει βρει κάποια θετικά σε μένα, και απότι βλέπω κρινει ότι δεν θέλει
να αλλάξει ζωή..προς το παρόν.
Δεν ξέρω αν πρέπει να είμαστε τόσο αυστηροί με τους άλλους

Quote:

---

Originally Posted by Piece Of Mind

λυπαμαι που υπαρχουνε ανθρωποι θυματα..και ανθρωποι τοσο κενα ζωα σαν τον πρωην σου..Τον καημενο τον αντρα σου λυπαμαι περισσοτερο..

---