δεν μπορω να ηρεμησω σε μια αγκαλια

Εχω μια πολύ καλή κατα τα άλλα σχέση εδώ και 6 μήνες.
Παθαίνω το εξής παράδοξο. Όταν είμαι σπίτι μου μόνη μου είμαι ΟΚ!
Όταν είναι να βρω το φίλο μου και κυρίως όταν έρχεται η ώρα να κοιμηθούμε με πιάνει ένα τεράστιο άγχος που σωματοποιείται και δεν ξέρω απο που προέρχεται.

Μια ανησυχία πως μέσα στην ησυχία της νύχτας που με έχει αγκαλιά, ενώ όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια του κόσμου κοιμούνται ήρεμα σαν πουλάκια, εμένα με κατακλίζει το αγχος πως στη αγκαλία του φίλου μου δεν μπορώ να ηρεμήσω και πως του μεταδίδω ένταση και αυτός μετα τη μεταδίδει σε μένα και πάει λέγοντας!
και ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι πως δεν θα ευτυχίσω ποτέ και πως ενώ έχω ευκαιρίες όμορφων σχέσεων τις καταστρέφω μόνη μου και είτε θα ζήσω μια ζωή δυστυχιμένη είτε τελικά ολομόναχη!
ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ??
HELP PLZ

Θα πρέπει να κατανοήσεις ότι αυτα που σου χαλουν τις σχεσεις δεν ειναι τιποτα αλλο παρα διαστρεβλωμενες σκέψεις (ιδεες, σεναρια, υπερβολή) οι οποίες δημιουργουνται, υπαρχουν και αναμοχλευονται στη σκεψη σου και πουθενα αλλου εκτος απο τη σκεψη σου. Υπαρχει διασταση μεταξυ της σκεψης σου και της πραγματικοτητας σου. Και αυτη η διασταση στη σκεψη ειναι που σου προκαλει τη ζημια. Κατανοησε τη διαφορα. Μαθε να αναγνωριζεις μεσα σου τις διαστρεβλωμενες σκεψεις, σαν εσωτερικος παρατηρητης, όταν οι σκεψεις αυτες ερχονται ή βρισκονται σε εξελιξη. Και εκει μαθε να τις απωθεις, να μην τους επιτρεπεις να κατευθυνουν τη συμπεριφορα σου.

Το παθαίνω και εγώ αυτό δεν είναι τίποτα, απλά όταν θέλω να κοιμηθώ θέλω να είμαι σε πλήρη ηρεμία και έχω και μία οργάνωση, γιατί είμαι πολύ υπέρ κινητική, προπαντός το καλοκαίρι δεν μπορώ με τίποτα, μία με πιάνει φαγούρα, μία θέλω να γυρίσω από την άλλη, γενικός είναι κάτι σαν αγχό φοβία, έχουμε βρει την λύση όμως αγκαλιά μέχρι πριν κοιμηθούμε μετά αφηνόμαστε, βέβαια είναι θέμα και συνήθειες το πως έχεις συνηθίσει να κοιμάσαι δεν είναι κάτι κακό δεν πρέπει να σε αγχώνει δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει έρωτας, αυτά είναι συνήθειες και πράγματα της καθημερινότητας, από την αρχή το είχα αυτό δεν είναι η φθορά του χρόνου.

Πως ήταν η σχέση σου με τους γονείς σου?

Η σχεση μου με τη μανα μου ηταν αγχωτικη και υστερικη προφανως για να εχω τετοια ζητηματα τωρα!Ο ερωτας μου ειναι ο father μου!Αγιος!Αγιος!

Quote:

---

Originally Posted by adriana

Η σχεση μου με τη μανα μου ηταν αγχωτικη και υστερικη προφανως για να εχω τετοια ζητηματα τωρα!Ο ερωτας μου ειναι ο father μου!Αγιος!Αγιος!

---

Πως να προδώσει κανείς έναν τέτοιο μεγάλο έρωτα!

Ενοεις πως παραμενω in love με τη σχεση μου με τον father μου?? και τι σχεση μπορει να εχει αυτο με το ζητημα μου??:confused:

πολυ πιθανο να μην τον γουσταρεισ

Quote:

---

Originally Posted by elis

πολυ πιθανο να μην τον γουσταρεισ

---

Πες τα ρε άνθρωπε! Ώρες-ώρες μου φαίνεται κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.

πιστεύω δεν είναι αγάπη αυτό που νιώθεις για το παιδί .Καλό είναι να του το πεις να μην έχει βάλει και αυτός σκέψεις στο μυαλό του.....

ει!παιδια!μη μπερδευεστε!δεν ειμαστε σε φορουμ σχεσεων αλλα ψυχολογιας!
εδω μεσα εχει ανθρωπους που λογω των ψυχικων τους θεματων δυσκολευονται στις σχεσεις τους οχι το αντιθετο!
αυτο το ιδιο θεμα το ειχα και με τον πρωην μου που υπεραγαπουσα και υπεργαγαπω ακομα σαν φιλο πλεον.
και με καναδυο αλλους ασχετους που ετυχε να εχω περιστασιακα σχεσεις παλι το ιδιο ειχα!
δεν εχει να κανει με την αγαπη( αλλωστε με 6 μηνες σχεση στην ηλικια μας σιγα σιγα παει το πραγμα)
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ αυτο που εχω και ψαχνω λυση-ζηταω συμβουλες..
plz προσοχη στις συμβουλες που δινουμε!
ioannis2 thanx πολυ καλη συμβουλη!την συστηνω στους ιδεοψυχαναγκαστικους!

και αλλωστε για να θελω να το ξεπερασω το προβλημα μου μεσα στην κατα τα αλλα ομορφη σχεση μου προφανως ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!

Γεια σου αντριανα. Οταν λες οτι σε πιανει αυτο το αγχος, εχεις καποια σκεψη στο μυαλο σου ή μονο νιωθεις ενα στρες? ειναι οπως οταν παει ενας μαθητης να δωσει εξετασεις?

Γεια σου kerasi
Ειναι σαν αγχος που ξενικαει πολυ πριν την ωρα που θα βρεθουμε στην ησυχια της νυχτας
Σαν να εχω ηδη σκεφετει πως θα σωματοποιηθει το στες μου και θα φανει
και τελικα αυτο συμβαινει!

Οτι ξεκιναει πολυ πριν τη στιγμη που θα αγκαλιαστειτε ειναι σημαντικο. Πιστευω ομως οτι οφειλεται σε ενα φαυλο κυκλο. Αρχικα δηλαδη ξεκινησες να νιωθεις αυτο το αγχος για καποιους χ λογους και μετα αγχωνεσαι με το ενδεχομενο οτι θα αγχωθεις κλπ κλπ. Ειναι οπως ενας αντρας οταν παει με μια γυναικα και δεν εχει στυση, μετα του καρφωνεται στο μυαλο και εξακολουθει να αγχωνεται. Η δικη μου αισθηση ειναι οτι μπορει να οφειλεται σε καποιες αντιληψεις που μπορει να εχεις περι σχεσεων. Οταν ομως αγχωνεσαι, ταυτοχρονα σου δημιουργει καποια σκεψη το αγχος? πχ λες απο μεσα σου κατι? οπως ενας μαθητης που στρεσαρεται και λεει δε θα τα καταφερω κλπ ή μονο νιωθεις στρες?

Εγώ νομίζω (..κι ας ακουστεί και σκληρό) ότι δεν υπάρχει κάτι παραπάνω κι απλά μένεις μαζί του επειδή έχεις ανασφάλειες..Συνήθως μια σχέση μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα αν υπάρχει έρωτας και τα σχετικά.Άρα στην αγκαλιά του ,όπως λες,θα ένιωθες γαλήνη κι ηρεμία κι όχι το αντίθετο.Φυσικα και δεν συμφωνώ που λες όταν αγαπάς σαν φίλο σου τον πρώην σου.Οκ δεν είπα να είμαστε αναίσθητοι σαν άνθρωποι,αλλά όταν κλείνει ένας τέτοιος κύκλος,πρέπει να κλείνει τελείως..!!!Για πολλούς ανθρώπους έχουμε και νιώθουμε αγάπη ,για διαφορετικούς λόγους.Αλλά όταν λες υπεραγαπάς έναν πρωην κι ότι σου έχει τύχει και σε άλλες περιπτώσεις,τότε είμαι σίγουρος ότι ανακυκλώνεσαι μέσα στην ανασφάλεια σου ΠΑΝΤΑ με το άτομο που έχεις δίπλα σου και δεν θέλεις κάτι παραπάνω.Απλά ένα άτομο για να μη νιώθεις μόνη.Αυτό είναι ανασφάλεια και το έχω δει σε πολλές κοπέλες.Εγώ επίσης (και δεν εχει να κάνει με το θέμα σου μόνο...) με το δικό μου μυαλό ,μπορώ να το πω κι υποκρισία και μπορώ να σου το αναλύσω αν θέλεις.Φιλικά έτσι?Χωρίς παρεξήγηση...Μιλάμε ο καθένας με τις καταστάσεις που έχει ζήσει :)

Quote:

---

Originally Posted by adriana

και αλλωστε για να θελω να το ξεπερασω το προβλημα μου μεσα στην κατα τα αλλα ομορφη σχεση μου προφανως ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!

---

Αυτό λέμε βρε αντριάνα...Μην θυμώνεις και μην στραβώνεις.Εδώ μέσα κάνουμε κουβέντα,λέμε τις απόψεις για να μπορέσουμε να βοηθηθούμε όλοι.Τι μας λες ότι δεν είμαστε σε φόρουμ σχέσεων?Όλα αυτά έχουν έναν συνδετικό κρίκο.Επιμένω ότι η σχέση από μόνη της αν ήταν υγιής τότε το πρόβλημα θα έφευγε από μόνο του.Και θέλεις να σου μιλήσω και σαν άντρας επειδή ανέφερες κάτι για ''άσχετους''?Αυτό υπάρχει και στους άντρες.Δεν υιοθετώ την λέξη ''άσχετοι/ες'' γιατί όλα είναι εμπειρίες αλλά λέμε το ίδιο πράγμα.Κάποιους ανθρώπους δηλαδή που μπορεί να βρεθήκαμε ερωτικά είτε για μία φορά,είτε για λίγες περισσότερες χωρίς να υπάρχουν αισθήματα.Εσύ το λες πιο κόσμια,περιστασιακές σχέσεις.Αυτό είναι το βιολογικό κομμάτι.Ε σαν άντρας θα σου πω,ότι δεν μπορω να αγκαλιάσω μια κοπέλα που θα πάω μαζί της ένα βράδυ ή και περισσότερα,αν δεν νιωσω κάτι μέσα μου.Διαχωρίζω το σεξ από τα αισθήματα όσο περίεργο κι αν ακουστεί αλλά έτσι είναι...κι όχι μόνο δε μπορώ να την αγκαλιάσω,αλλά δεν μπορώ ούτε να κοιμηθώ μαζί της γιατί απλά δεν θέλω.Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν θέλω,ότι είναι κι αυτό ψυχολογικό πρόβλημα..Απλα δεν θέλω...Δε με γεμίζει...Δε νιώθω άνετα,θα πιεστώ αν με αγκαλιάσει...Το αντίθετο όμως ,παρόλο που δε θεωρώ τον ευατό μου αγαπούλη,υπήρξαν κοπέλες που ήθελα να τις πάρω αγκαλιά όταν κοιμόταν.Γιατί με ηρεμούσε.Με έκανε να αισθάνομαι όμορφα.Φυσικά όχι από την πρώτη φορά γιατί δεν δένομαι εύκολα με τον άλλο.Οπότε τα αισθήματα κι οι αγκαλιές ήρθαν από μονα τους όταν το ένιωσα μεσα μου....Ελπίζω να μη το παρεξηγήσεις και να καταλαβες τι θέλω να πω...

Ήσουν αγοροκόριτσο μικρή? Λειτουργείς δίνοντας βάση στα "πρέπει" και στους κανόνες? Είσαι γενικώς αυστηρή και απαιτητική με τους άλλους?

kerasi δεν ειναι απλα σαν αγχος εξετασεων-γινεται σκεψεις!
ειναι πολυ ενδιαφερον αυτο που λες για τις αντιληψεις περι σχεσςων μπορεις να μου εξηγησεις τι ενοεις??
οι σκεψεις ειναι τυπου...
αγχωνομαι (who knows why?)
φοβαμαι πως θα φανει το αγχος μου-σωματοποιειται και φαινεται
σκεφτομαι πως θα μεταφερω το στρεσ στο φιλο μου-πως η σχεση μου θα χαλασει εξαιτιας του στρες μου-πως ολα θα καταστραφουν εξαιτιας του αγχους μου για το αγχος μου-ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ

μηπως εχεις κανει κατι και αισθανεσαι ενοχη απεναντι του για αυτο πχ μηπως του λες πολα ψεματα? υποθετω... η μηπως εχεις καπιο μυστικο που σε βαραινει η μιπως πιστευεις οτι δε σε γνωριζει και τοσο καλα που αν μαθαινε κατι δε θα σε αγκαλιαζε

Quote:

---

Originally Posted by adriana

ει!παιδια!μη μπερδευεστε!δεν ειμαστε σε φορουμ σχεσεων αλλα ψυχολογιας!
εδω μεσα εχει ανθρωπους που λογω των ψυχικων τους θεματων δυσκολευονται στις σχεσεις τους οχι το αντιθετο!
αυτο το ιδιο θεμα το ειχα και με τον πρωην μου που υπεραγαπουσα και υπεργαγαπω ακομα σαν φιλο πλεον.
και με καναδυο αλλους ασχετους που ετυχε να εχω περιστασιακα σχεσεις παλι το ιδιο ειχα!
δεν εχει να κανει με την αγαπη( αλλωστε με 6 μηνες σχεση στην ηλικια μας σιγα σιγα παει το πραγμα)
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ αυτο που εχω και ψαχνω λυση-ζηταω συμβουλες..
plz προσοχη στις συμβουλες που δινουμε!
ioannis2 thanx πολυ καλη συμβουλη!την συστηνω στους ιδεοψυχαναγκαστικους!

---

απο αυτα που λες εγω καταλαβενω οτι δεν αισθανεσε ανετα ητε επηδη εισαι θυμομενη μαζι του για κατι η επηδη τον χρεωσες για κατι που σου εκανε και οταν σε αγγιζει το θυμασαι και φρικαρεις ητε επιδη εκανες καπιο σφαλμα και σκεφτεσαι οτι αν το ηξερε θα γινοταν εξαλος... δεν υπαρχει αλλη εξηγιση...εγω θα σου συνηστουσα να ανεβασεις νεο topic με το τι του εκανες η τι σου εκανε για να το κουβεντιασουμε ολοι μαζι και να ηρεμισεις

Καταρχας ευχαριστω πολυ για το χρονο που αφιερωνετε ολοι οσοι απαντησατε
Επισης να διευκρινησω πως τον γουσταρω πολυ-πως ειναι γαμο τα παιδια-και θελω πολυ να ειμαι καλα μαζι του.τον θελω, πως το λενε.
Γενικα ειμαι ενοχικη, μιλαω με αλλους που μπορει να με φλερταρουν χωρις να κανω τιποτα παραπανω.
Εχω επαφες με πρωην που εκτιμησα σαν ατομα-οχι με ολους.
Δεν εχω κερατωσει ποτε σχεση μου ουτε τωρα το εχω κανει.
Δεν ξερω τι ενοχικο μπορει να εχω συγκεκριμενα, ισως το οτι εχω φιλους αντρες και εχω επαφες με κανα δυο πρωην χωρις να σημαινει πως περιμενω ερωτες απο αυτους.
Επισης aeolus74 ημουν πολυ αγοροκοριτσο, ειμαι απαιτητικη απο τον εαυτο μου και απο τους αλλους και οι δικοι μου παντα εδιναν βαση στο πρεπει αρα και εγω υποσυνειδητα οσο και αν προσπαθω να το πολεμησω

Το ''μεγαλο'' μυστικο που κρυβω ειναι πως εχω παει σε ψυχολογο καποια στιγμη και πως δεν ειμαι τοσο ηρεμη η cool οσο φαινομαι!
Εχω αλυτα θεματα που παλευω αλλα ειναι προσωπικα και δεν θελω ακομα να τα μοιραστω.
Ειναι καποια πραγματα για την παρτη μου.
Αυτος απο την αλλη με νομιζει τελεια-δεν ειμαι καθολου τελεια- ισως να ειναι αυτο το ενοχικο μου μυστικο.

Και ntouvroutza οχι δεν μας κανουν οι σχεσει ξαφνικα καλα-δεν περιμενω τον ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ για να λυθουνε ολα ως δια μαγειας!
Και το θεο τον ιδιο αν ειχα διπλα μου, αν εγω δεν ειμαι καλα δεν μου φταει κανενας αλλος.
Οι ερωτες δεν μας λυνουν ξαφνικα τα προβληματα μας
-εμεις τα λυνουμε και ερωτευομαστε!

Quote:

---

Originally Posted by adriana

Το ''μεγαλο'' μυστικο που κρυβω ειναι πως εχω παει σε ψυχολογο καποια στιγμη και πως δεν ειμαι τοσο ηρεμη η cool οσο φαινομαι!
Εχω αλυτα θεματα που παλευω αλλα ειναι προσωπικα και δεν θελω ακομα να τα μοιραστω.
Ειναι καποια πραγματα για την παρτη μου.
Αυτος απο την αλλη με νομιζει τελεια-δεν ειμαι καθολου τελεια- ισως να ειναι αυτο το ενοχικο μου μυστικο.

---

να η εξηγιση...αρα μετα πως περιμενεις να νιωσεις ανετα οταν αλλη εισαι και αλλη πιστευει οτι εισαι...με το κρατας πραγματα για παρτη σου ομως ετσι δε θα αισθανθεις ανετα με κανενα και το αγχος δε θα σου φυγει ποτε ομως:(...

ara το μονο που μπωρεις να κανεις ειναι να ανεβασεις νεο topic και να συζητισουμε ολο αυτο το θεμα ολοι μαζι και να ξεδωσεις καπως....

οκ αλεξανδρε παιζει να ειναι οντως αυτο το προβλημα τελικα
θα το σεκφτω και θα ανοιξω νεο θεμα!
thanx:)

Quote:

---

Originally Posted by adriana

Επισης aeolus74 ημουν πολυ αγοροκοριτσο, ειμαι απαιτητικη απο τον εαυτο μου και απο τους αλλους και οι δικοι μου παντα εδιναν βαση στο πρεπει αρα και εγω υποσυνειδητα οσο και αν προσπαθω να το πολεμησω

---

Αγαπητή adriana,
Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι για κάτι μιας που τα δεδομένα μας είναι λίγα. Συνήθως τα θέματα αυτά χρειάζονται σοβαρή δουλειά και αρκετό χρόνο για να ξεπεραστούν - αν ξεπεραστούν. Πάντως, τα εμφανή στοιχεία που έχουμε είναι μία σχέση με την μητέρα που δεν κάλυψε τις συναισθηματικές σου ανάγκες, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να στραφείς στον πατέρα στον οποίο προσκολλήθηκες δημιουργώντας έτσι μία συμβιωτική σχέση μαζί του (ίσως να το ενίσχυσε και ο ίδιος) που όπως φαίνεται σε ακολουθεί και σήμερα. Μέσα από αυτή την σχέση κάλυπτες και εξακολουθείς να καλύπτεις τα συναισθηματικά σου κενά νοιώθοντας την ασφάλεια που έχεις ανάγκη, αυτό όμως σου στέρησε την ικανότητα να κατανοείς τις πραγματικές σου ανάγκες και επιθυμίες. Με λίγα λόγια σε όλη σου την ζωή βολευόσουν στο συναισθηματικό καταφύγιο του μπαμπά, και αυτό το καταφύγιο έγινε πλέον το σημείο αναφοράς του εαυτού σου αντί να είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.

aeolus74 σε μαρεσει ο τροπος που το θετεις οσο αναφορα τη σχεση μου με τους γονεις μου.
Νομιζω πως με βοηθαει αν το ξεδιαλυνω
Θεωρω λοιπον πως μια λυση ειναι να επαναπροσδιορισω τη σχεση μου με τη μητερα μου
Τωρα τελευταια της εκανα μια κουβεντα
Θελω αν την εχω στο μυαλο μου σαν μια γυναικα που μπορει να μου προσφερει μια αγκαλια ηρεμη και γεματη αγαπη.
Ποιος αλλος τροπος υοαρχει να επαναπροσδιοορισω και να επαναπρογραμματισω αυτη τη σχεση?:confused:

Quote:

---

Originally Posted by adriana

Καταρχας ευχαριστω πολυ για το χρονο που αφιερωνετε ολοι οσοι απαντησατε
Επισης να διευκρινησω πως τον γουσταρω πολυ-πως ειναι γαμο τα παιδια-και θελω πολυ να ειμαι καλα μαζι του.τον θελω, πως το λενε.
Γενικα ειμαι ενοχικη, μιλαω με αλλους που μπορει να με φλερταρουν χωρις να κανω τιποτα παραπανω.
Εχω επαφες με πρωην που εκτιμησα σαν ατομα-οχι με ολους.
Δεν εχω κερατωσει ποτε σχεση μου ουτε τωρα το εχω κανει.
Δεν ξερω τι ενοχικο μπορει να εχω συγκεκριμενα, ισως το οτι εχω φιλους αντρες και εχω επαφες με κανα δυο πρωην χωρις να σημαινει πως περιμενω ερωτες απο αυτους.
Επισης aeolus74 ημουν πολυ αγοροκοριτσο, ειμαι απαιτητικη απο τον εαυτο μου και απο τους αλλους και οι δικοι μου παντα εδιναν βαση στο πρεπει αρα και εγω υποσυνειδητα οσο και αν προσπαθω να το πολεμησω

---

Εντάξει..Δηλαδή σημασία έχει το κέρατο?Αν κερατώσεις δηλαδή ή όχι?Το ότι απλά μιλάς και βλέπεις ότι σε φλερτάρουν και δε το κόβεις,πως το βλέπεις?Πως γίνεται να θέλεις τον άλλο όσο λες κι αντί να κάνεις κινήσεις γι αυτόν,μιλάς με άλλους (φιλικά και συμφωνώ μαζί σου,αλήθεια εσύ δεν θέλεις τπτ παραπάνω και το εννοώ) και τους δίνεις ελπίδες?Γιατί όταν ένας άντρας βρήσκει ''χώρο'' να τα κάνει,δε το σταματάει αν δεν βρει απέναντί του τοίχο.Ε εσύ αφήνεις να γίνεται αυτό.Σου είπα εσύ το βλέπεις φιλικά αλλά δεν ξέρεις πως το βλεπει η απέναντι πλευρά,ειδικά όταν λες ότι σε φλερτάρουν.Πάει αυτό?Επειδή έχω ΄μια παρόμοια εμπειρία με μια κοπέλα κι έχετε πολλά κοινα,έχω να σου πω ότι η συγκεκριμένη δεν ήθελε απλά να είναι μόνη.Μπορούσε να είναι απλά σε 'σχέση' επειδή είχε ανασφάλειες.Το σοβαρό είναι ότι πουλούσε έρωτες που δεν υπήρχαν και δε δημιουργήθηκαν ποτέ απλά και μιλούσε και με πρωην γιατί έλεγε πως υπάρχει αγάπη,αλλά και με νέες γνωριμίες τις οποίες ποτέ δεν έδινε άκυρο.Δεν είπα ότι κεράτωνε συνεχώς ή ότι κεράτωσε αλλά σίγουρα δεν ήταν ποτέ στη σχέση...Πόσο λογικό είναι αυτό?Γι αυτό σου λέω καλά να αναφέρουμε ψυχολογικά προβλήματα,αλλά να υπάρχει και μία λογική έτσι?Μη τα ρίχνουμε όλα στα ψυχολογικά μας....

Quote:

---

Originally Posted by adriana

Και ntouvroutza οχι δεν μας κανουν οι σχεσει ξαφνικα καλα-δεν περιμενω τον ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ για να λυθουνε ολα ως δια μαγειας!
Και το θεο τον ιδιο αν ειχα διπλα μου, αν εγω δεν ειμαι καλα δεν μου φταει κανενας αλλος.
Οι ερωτες δεν μας λυνουν ξαφνικα τα προβληματα μας
-εμεις τα λυνουμε και ερωτευομαστε!

---

Κάνεις μεγάλο λάθος....κι ειλικρινά έχω μια περίπτωση που ταιριάζει στο 99% ...!!!Οπότε είναι ο λόγος που είμαι απόλυτος...!!!

Quote:

---

Originally Posted by adriana

aeolus74 σε μαρεσει ο τροπος που το θετεις οσο αναφορα τη σχεση μου με τους γονεις μου.
Νομιζω πως με βοηθαει αν το ξεδιαλυνω
Θεωρω λοιπον πως μια λυση ειναι να επαναπροσδιορισω τη σχεση μου με τη μητερα μου
Τωρα τελευταια της εκανα μια κουβεντα
Θελω αν την εχω στο μυαλο μου σαν μια γυναικα που μπορει να μου προσφερει μια αγκαλια ηρεμη και γεματη αγαπη.
Ποιος αλλος τροπος υοαρχει να επαναπροσδιοορισω και να επαναπρογραμματισω αυτη τη σχεση?:confused:

---

Δεν υπάρχει τρόπος να επαναπροσδιορίσεις ή να επαναπρογραμματίσεις την σχέση με τους γονείς σου. Το μόνο που μπορείς να επαναπροσδιορίσεις είναι ο τρόπος με τον οποίο θα σταθείς απέναντι στην αλήθεια σου αφού την δεις πρώτα. Είναι προτιμότερο κατά την άποψή μου, να έχεις στο μυαλό σου την μητέρα σου, όχι όπως θέλεις να την έχεις αλλά όπως πραγματικά είναι. Το να προσπαθούμε να κερδίσουμε ως ενήλικες την αγάπη που είχαμε ανάγκη ως παιδιά είναι μία μεγάλη ψευδαίσθηση και μια μεγάλη παγίδα. Διότι την ανάγκη για άνευ όρου αγάπη την έχουν τα παιδιά και όχι οι ενήλικες. Το να έχει λοιπόν ένας ενήλικας τις ανάγκες ενός παιδιού σημαίνει ότι συναισθηματικά έχει παραμείνει παιδί. Για σκέψου...πως θα μπορούσε όλο αυτό να συσχετίζεται με το άγχος που νιώθεις σε μία αγκαλιά?

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Ήσουν αγοροκόριτσο μικρή? Λειτουργείς δίνοντας βάση στα "πρέπει" και στους κανόνες? Είσαι γενικώς αυστηρή και απαιτητική με τους άλλους?

---

Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί αυτό το πρόβλημα το έχω και εγώ σε τι συσχετίζεται με αυτά που ρώτησες; γιατί πιστεύω ότι ήταν καίριες ερωτήσεις και κάπου υπάρχει μία κατάληξη.

aeolus74 χμμμμ.
Αυτο που κανω τις τελευταιες μερες ειναι να ζηταω απο τη μητερα μου να με ''νταντευει''- ναι ειμαι 24 χρονων !!!! εφηβη:p-και φυσικα το κανει!συνειδητοποιει μαλλον πως καποιο λαθος εχει γινει οντως.
Περναω την εφηβια μου με χρονοκαθυστερηση ( αυτα ειναι)!!!
Ωστοσο αυτη η ετεροχρονισμενη καλυψη συναισθηματων δεν ξερω πως μπορει να με βοηθισει
Εγω τι πρεπει να κανω για το προβλημα μου το βασικο για το οποιο ξεκινησα και το τοπικ??
ΜΑΡΙΑΝΝΑ3 λες πως εχεις το ιδιο ζητημα και εσυ
Τι ενοεις ακριβως???

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

Το παθαίνω και εγώ αυτό δεν είναι τίποτα, απλά όταν θέλω να κοιμηθώ θέλω να είμαι σε πλήρη ηρεμία και έχω και μία οργάνωση, γιατί είμαι πολύ υπέρ κινητική, προπαντός το καλοκαίρι δεν μπορώ με τίποτα, μία με πιάνει φαγούρα, μία θέλω να γυρίσω από την άλλη, γενικός είναι κάτι σαν αγχό φοβία, έχουμε βρει την λύση όμως αγκαλιά μέχρι πριν κοιμηθούμε μετά αφηνόμαστε, βέβαια είναι θέμα και συνήθειες το πως έχεις συνηθίσει να κοιμάσαι δεν είναι κάτι κακό δεν πρέπει να σε αγχώνει δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει έρωτας, αυτά είναι συνήθειες και πράγματα της καθημερινότητας, από την αρχή το είχα αυτό δεν είναι η φθορά του χρόνου.

---

adriana γιαυτό ρώτησα aeolus74 γιατί ενδεχομένως έχω το ίδιο πρόβλημα και αυτά που σε ρώτησε τα είχα και εγώ, ήμουν αγοροκόριτσο κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑΝΝΑ3

Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί αυτό το πρόβλημα το έχω και εγώ σε τι συσχετίζεται με αυτά που ρώτησες; γιατί πιστεύω ότι ήταν καίριες ερωτήσεις και κάπου υπάρχει μία κατάληξη.

---

Τα χαρ/κα αυτά αποτελούν ενδείξεις ταύτισης με τον πατέρα. Συνήθως οι κόρες που είχαν συναισθηματικά αδιάφορες μητέρες στράφηκαν προς τον πατέρα για να καλύψουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Αυτό συνήθως έχει ως αποτέλεσμα το κορίτσι να υοθετήσει και τα χαρ/κά του πατέρα. Ο πατέρας συμβολίζει την δύναμη, τους κανόνες, τα όρια, την ασφάλεια