Ψυχολόγος ή ψυχίατρος?(καταθλιψη)

Καλημέρα σε όλους...!!!Για ακόμη μία φορά να σας ευχαριστήσω όλους γιατί νομίζω ότι ηρέμησα σε υπερβολικό βαθμο...!!!Μπορώ να πω ότι μετά απο 1 μήνα που μιλησα για το πρόβλημά μου,είμαι πολύ πολύ καλύτερα..!!!Αλλά έδώ έχω ένα σημαντικό θέμα...!!!Οπως ξέρετε οι περισσότεροι,το χω αναφέρει,με παρακολουθεί ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής εδώ κι ένα μήνα...!!!Η διαγνωση ήταν ότι έχω καταθλιπτικά συμπτωματα κι οχι ακριβώς κατάθλιψη,παρόλο που εγώ ένιωθα απαίσια 2 χρόνια...!!!Τελικά επειδή μίλησα σε ολους και τα έβγαλα από μέσα μου,φύγανε οι κρισεις πανικού,η αγοραφοβία που νόμιζα κι ολα αυτα που είχα στο μυαλό μου...!!!Τωρα ομως πρεπει να καταλάβω τι θα με βοηθήσει από εδώ και πέρα.Εγώ ο ίδιος άλλοστε ζήτησα να δω ψυχίατρο κι εγώ ο ίδιος ζήτησα να μη μου δώσει χάπια.Δεν μου έδωσε,μου είπε ότι βρήσκομαι στο όριο για φαρμακευτική αγωγή αλλά αν κρινόταν απαραίτητο σίγουρα δε θα το συζητούσε και θα μου δινε.Απλά τώρα δεν ξέρω τι ακριβώς χρειάζομαι.Είναι πολύ νωρίς ξέρω,άλλοστε 4 συνεδρίες κάναμε μόνο,αλλά κι όταν φεύγω από εκεί δεν νιώθω πολύ καλύτερα.Νομίζω δεν εμβαθήνει στο πρόβλημα κι ότι λέμε τα ίδια και τα ίδια..Επίσης τον νιώθω πολύ απόμακρο....Αυτά όλα μπορεί να είναι στο μυαλό μου αλλά δεν ξέρω,δεν είμαι ειδικός και 70 ευρω καθε βδομάδα είναι πολλά.Οπότε....Ηρθε η ώρα να μιλήσω με ψυχολογο?Κάνουν διαφορετική δουλειά οι ψυχολόγοι?Πρέπει να έχεις έναν γιατρό?Η να αλλάζεις?Πως ξεχωρίζεις ότι εχετε ''χημεία'' κι απλά δεν είσαι εσύ ο περίεργος κι ο στραβός?Προς θεού δεν κρίνω τον γιατρό που με παρακολουθεί απλά νιώθω ότι δεν με βοηθάει πλέον κι εδώ μέσα διάβασα ότι δεν κάνουν όλοι για όλους ....

Προσωπική άποψη να περιμένεις με τον ίδιο μέχρι να σε μάθει και εκείνος καλά. Ισως αν του το έλεγες, ότι δηλαδή νομίζω πως δεν βοηθιέμαι να δεις πως ανταποκρίνεται?

Quote:

---

Originally Posted by katerina-zaf

Προσωπική άποψη να περιμένεις με τον ίδιο μέχρι να σε μάθει και εκείνος καλά. Ισως αν του το έλεγες, ότι δηλαδή νομίζω πως δεν βοηθιέμαι να δεις πως ανταποκρίνεται?

---

Ευχαριστώ για την απάντηση...Ξαναλέω ότι δεν κρίνω έτσι?Απλά εγώ το νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά...Ειδικά όταν νιώθω τον άλλο απόμακρο,δεν ειμαι άνετα...Δεν είπα να γίνουμε φίλοι,άλλοστε αυτός πρεπει να τα βλεπει από έξω τα πράγματα...Δεν μπορώ να το εξηγησω...!!!Νομίζω πως οι δικοί μου άνθρωπο με βοήθησαν περισσότερο!Λέμε απλά τα ίδια πράγματα και τίποτα διαφορετικό.Δεν άκουσα κάτι νέο...Βεβαια ο άνθρωπος ειναι και στο εξωτερικό του γραφείο και νιωθω ότι απλά το κάνει για να το κάνει!!!Δεν είμαι κακος,δεν θέλω να γίνω κακός,απλά έτσι νιώθω :)

Πάντως, ο συνδυασμός ψυχίατρου/ψυχολόγου νομίζω ότι θα είναι ο καλύτερος. Βέβαια είναι και το οικονομικό όπως λες, ένα θέμα..
Τώρα, από άποψη θεραπείας είσαι ακόμα στην αρχή, γιατί συνήθως, οι πρώτες 3-4 συνεδρίες είναι μόνο για να πάρει ο ειδικός ιστορικό.
Το καλύτερο πιστεύω, είναι να συζητάς τα πάντα μαζί του, εννοώ όσα λες κι εδώ μέσα κι έτσι να λύνεις μαζί του τις απορίες που έχεις.
Κι όσον αφορά για το θέμα "χημεία" είναι να νιώσεις από την αρχή της συνεργασίας εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του κι ότι θα βοηθηθείς.. :)

Προσπάθησε το χωρίς φάρμακα...κάποτε κι εγώ έτσι ήμουν και μετά έπεσα σε οξειες φάσεις..αν ήξερα αν καποιος με ενημερωνε..θα πήγαινα σε ψυχολογο. Μιλάμε για πολλά χρόνια πριν. Αν επίσης σε βοηθαει που μιλάς εδώ κάντο. Όμως σε τίποτε δε θα αντικαταστήσει το ψυχολόγο...θα το καταλάβεις..κι εγώ τώρα που πάω με είπε κάποια πράγματα που οι δικοί μου ναι μεν με βοηθούν, αλλά με λάθος "λόγια". Φυσικά και πρέπει να υπάρχει χημεία με το γιατρό, αν νοιώθεις κάπως, άλλαξε τον, φάρμακα μη πάρεις....τα παίρνουμε μόνο αν δε μπορούμε να δουλέψουμε, να βγούμε απο το σπίτι λόγω κόπωσης, γενικά αν νοιώθουμε άρρωστοι. Αν είσαι λοιπον καπως, το παλεύεις και χωρις αυτά.

Ναι αυτό εννοώ παιδια..!!!Οτι ο συγκεκριμένος είναι ψυχίατρος,δεν είναι ψυχολόγος...Ποιες οι διαφορές γιατί δεν βγαζω άκρη με αυτά που ψαχνω στο γκουγκλ...!!!Μαρκέλα εμπιστοσύνη ενιωσα,όπως ένιωσα και σε ολους οσους μιλησα.ΑΠλά τώρα που ξεκαθάρισα λίγο τις σκέψεις μου,νιώθω ότι δεν με βοηθάει οπως θέλω νομίζω...!!!Ελλη ζητησα από την αρχή να μην πάρω φάρμακα οπως σου είπα και μου είπε ότι θα το δούμε χωρίς φάρμακα προς το παρόν.Εγώ τώρα νιώθω καλύτερα,δεν είμαι καλά,απλά είμαι πολύ καλύτερα και λέω αν πρεπει τελικά να μιλήσω με ψυχολόγο.Θα με βοηθήσει περισσότερο?

Ο ψυχίατρος ειναι γιατρος τελειώνει την ιατρική 6 χρόνια κι έπειτα επιλέγει ειδικότητα πχ οφθαλμολογία, νευρολογιά, ψυχιατρική, νεφρολογια κτλ... Μπορει και χορηγεί φάρμακα, μπορει και να σου κάνει και το ψυχολόγο αλλα ανάλογα τη περίπτωση. Ο ψυχολόγος περνάει απο θεωρητικο τομέα στο τμήμα ψυχολογίας των πανεπιστημίων, ειναι αρκετα ανεβασμενη΄σχολή απο άποψη μοριων,..νομίζω περσυ ηταν 19 χιλ μόρια στη Θεσσαλονίκη! Περίπου δλδ όσο και η ιατρική. Η δουλειά του είναι να υποστηρίζει με κουβεντες να το πω έτσι απλά τον άνθρωπο. Δεν σπουδάζει ιατρική. Σπουδάζει τη ..ψυχή, πως δλδ αυτη επηρεάζετε απο τα βιώματα μας και έχει λέξεις κλειδια που μπορούν και σου βγάζουν θυμο, βία,ντροπές, απο τη ψυχή κτλ Οι συνεδριες με ψυχολόγο διαρκούν ΄καιρό και φυσικά κάνει δουλειά, κι ο ίδιος αν δει ότι πρέπει θα σου πει να απευθυνθεις σε ψυχίατρο. Πχ εγω που κάποτε θα πρεπει να ελλατώσω δόση φαρμάκων θα πάω σε ψυχίατρο, αν θέλω να μάθω απο που και πως και γιατί έπαθα ότι έπαθα πρέπει να πάω σε ψυχολόγο

γεια σου. Απο προσωπικη πειρα σου λεω οτι η διαφορα ψυχιατρου που λεει οτι κανει και ψυχοθεραπεια και ψυχολογου ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ειναι μεγαλη. Για ενα εφταμηνο περιπου πηγαινα σε ψυχιατρο ψυχοθεραπευτρια και πηρα και αντικαταθλιπτικη αγωγη. Στο τελος την εφερα σε σημειο να παραδεχθει οτι δεν χρειαζομουν αντικαταθλιπτικα καθως δεν ειμαι καταθλιπτικος (και ξερεις δεν παραδεχονται ευκολα οτι εκαναν λαθος). Αυτο που μου εκανε ως ψυχοθεραπεια τελικα κρινω οτι ηταν μια παπαρια και μιση. Πολλοι ψυχιατροι νομιζουν οτι λογω ειδικοτητας μπορουν να κανουν ψυχοθεραπεια. Εδω και 2 μηνες πηγαινω σε ψυχολογο (δυο φορες τον μηνα) και ομολογω οτι πραγματικα κανω αυτο που λεμε θεραπεια ψυχης. Ο ψυχολγος δεν ειναι γιατρος εχει τελειωσει κλαδο της Φιλοσοφικης. Απο οτι εχω καταλαβει θελει χρονο για να βοηθηθεις. Το εντυπωσιακο ειναι οτι σιγα σιγα μεσα απο την κουβεντα ανακαλυπτεις πραγματα που σου χαλανε την ζωη και στην πορεια αρχιζεις να βρισκεις τροπους να τα αντιμετωπισεις. Ο ψυχολογος δεν σε πιεζει σε αφηνει να μιλας να τα λες και απο μονος σου αρχιζεις να αντιλαμβανεσε οτι υπαρχουν τροποι να γκρεμισεις πολλους τειχους που σου περιοριζουν την ζωη. Θα σου πω ενα παραδειγμα. Την τελευταια φορα μιλησαμε με την ψυχολογο τι κανω οταν με πιανει εντονο αγχος. Της ειπα οτι προσπαθω να το πολεμησω προσπαθω να το νικησω . Η απαντηση της με κουφανε. Μου λεει δεν κανεις καλα....της λεω γιατι? Μου λεει το αγχος δεν ειναι καποιος εχθρος που πρεπει να τον πολεμησεις το αγχος ειναι "φιλος" σου ειναι το υποσυνηδιτο σου που θελει κατι να σου πει και πρεπει να μαθεις να το ακους. Με αλλα λογια μου ειπε το να πολεμας το αγχος σου ειναι σαν να πολεμας την αλλη πλευρα ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ... Στην ουσια μου ειπε αυτο που λεμε....παρτο αλλιως...και να σου πω ακομα δεν μπορω να βρω δρομο να γινω φιλος με το αγχος μου γιατι μια ζωη το αντιμετωπιζα σαν εχθρο. Αλλα πιστευω στην πορεια των συνεδρειων που κανουμε θα την βρω την ακρη

συμφωνώ 1000% με to einai touto pali.... !!!!!!!!!

παιδιά πιστεύω είναι στον άνθρωπο(πίσω απ'το πτυχίο), έχω ακούσει για ψυχολόγους που δεν κάνουν τίποτα, και για ψυχιάτρους που κάνουν τη δουλειά του ψυχολόγου. Είναι βέβαια αρκετοί και οι ψυχίατροι που βγάζουν στα μπαμ ένα πόρισμα σου χορηγούν και μερικά φάρμακα και μένουν εκεί. Και ναι, πιστεύω πολύ στη χημεία, γιατί κι ο γιατρός άνθρωπος είναι, κι εκείνος δεν βλέπει 100% το πρόβλημά σου αντικειμενικά, γιατί αρχίζει και σε γνωρίζει, και μπαίνει κι ένα μικρό ποσοστό υποκειμενικότητας, το οποίο βέβαια δεν επηρεάζει συνήθως κατά πολύ τη σχέση σας ασθενή-θεραπευτή.

Εγω θα μιλησω απο την πλευρα της ψυχολογου που πηγαινει σε ψυχιατρο. Σαφως θεωρω αξιολογο και δυσκολο το επαγγελμα μας, ομως η εκπαιδευση και η εμπειρια του επαγγελματια ψυχικης υγειας ειναι αυτο που πολλες φορες μετραει. Εχω τυχει σε ψυχιατρους που με βομβαρδισαν με χαπια και σε αλλους που καναμε μια πολυ ωραια συζητηση. Ξερω συναδελφους που μονο μπλα μπλα και ουσια τιποτα και αλλους που αποτελουν μεγαλη βοηθεια για τον ανθρωπο. Προσωπικα παω σε ψυχιατρο γιατι χρειαζομαι την αγωγη, ομως δε με πεταει απο το ιατρειο σαν την τριχα απο ο ζυμαρι. Αντιθετως ενδιαφερεται πολυ για την προοδο μου και να σημειωσω οτι μου παιρνει ελαχιστα χρηματα γιατι ειναι συμβεβλημενος με εοπυυ. Εαν κρινεις οτι δεν χριαζεσαι τα φαρμακα, που στο ευχομαι, μπορεις να πας σε ψυχολογο,αφου βεβαια βρεις καποιον αξιοπιστο οσον αφορα την εκπαιδευση, ειδικευση στην ψυχοθεραπεια, κτλ κτλ. Αλλα κι εκει θα πρεπει να πληρωνεις αρκετα... Δεν εχεις καποια ασφαλεια, ετσι ωστε να βρεις ψυχιατρο συμβεβλημενο; Επισης αν εισαι ανεργος, υπαρχουν ψυχολογοι που κανουν οικονομικες συνεδριες.

Quote:

---

Originally Posted by ti einai touto pali

γεια σου. Απο προσωπικη πειρα σου λεω οτι η διαφορα ψυχιατρου που λεει οτι κανει και ψυχοθεραπεια και ψυχολογου ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ειναι μεγαλη. Για ενα εφταμηνο περιπου πηγαινα σε ψυχιατρο ψυχοθεραπευτρια και πηρα και αντικαταθλιπτικη αγωγη. Στο τελος την εφερα σε σημειο να παραδεχθει οτι δεν χρειαζομουν αντικαταθλιπτικα καθως δεν ειμαι καταθλιπτικος (και ξερεις δεν παραδεχονται ευκολα οτι εκαναν λαθος). Αυτο που μου εκανε ως ψυχοθεραπεια τελικα κρινω οτι ηταν μια παπαρια και μιση. Πολλοι ψυχιατροι νομιζουν οτι λογω ειδικοτητας μπορουν να κανουν ψυχοθεραπεια. Εδω και 2 μηνες πηγαινω σε ψυχολογο (δυο φορες τον μηνα) και ομολογω οτι πραγματικα κανω αυτο που λεμε θεραπεια ψυχης. Ο ψυχολγος δεν ειναι γιατρος εχει τελειωσει κλαδο της Φιλοσοφικης. Απο οτι εχω καταλαβει θελει χρονο για να βοηθηθεις. Το εντυπωσιακο ειναι οτι σιγα σιγα μεσα απο την κουβεντα ανακαλυπτεις πραγματα που σου χαλανε την ζωη και στην πορεια αρχιζεις να βρισκεις τροπους να τα αντιμετωπισεις. Ο ψυχολογος δεν σε πιεζει σε αφηνει να μιλας να τα λες και απο μονος σου αρχιζεις να αντιλαμβανεσε οτι υπαρχουν τροποι να γκρεμισεις πολλους τειχους που σου περιοριζουν την ζωη. Θα σου πω ενα παραδειγμα. Την τελευταια φορα μιλησαμε με την ψυχολογο τι κανω οταν με πιανει εντονο αγχος. Της ειπα οτι προσπαθω να το πολεμησω προσπαθω να το νικησω . Η απαντηση της με κουφανε. Μου λεει δεν κανεις καλα....της λεω γιατι? Μου λεει το αγχος δεν ειναι καποιος εχθρος που πρεπει να τον πολεμησεις το αγχος ειναι "φιλος" σου ειναι το υποσυνηδιτο σου που θελει κατι να σου πει και πρεπει να μαθεις να το ακους. Με αλλα λογια μου ειπε το να πολεμας το αγχος σου ειναι σαν να πολεμας την αλλη πλευρα ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ... Στην ουσια μου ειπε αυτο που λεμε....παρτο αλλιως...και να σου πω ακομα δεν μπορω να βρω δρομο να γινω φιλος με το αγχος μου γιατι μια ζωη το αντιμετωπιζα σαν εχθρο. Αλλα πιστευω στην πορεια των συνεδρειων που κανουμε θα την βρω την ακρη

---

Ωραία....Κατι τέτοιο λέω,απλά δεν ήξερα πως θα ακουστεί...!!!Γιατί είπαμε χωρίς φαρμακευτική αγωγή.Δεν θέλω να πω ότι αυτο που κάνει σε μένα,είναι παπαριά,απλά νιώθω ότι δε με βοηθάει όπως θα ήθελα...!!!Λέμε τα ιδια και τα ιδια και την κλασικη ατάκα ''μη τα σκέφτεσαι ''....Αρα μπορεί να μην υπάρχει ''χημεία'' μεταξύ μας....Ευχαριστώ,με βοήθησε πολύ αυτό που έγραψες.....

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Εγω θα μιλησω απο την πλευρα της ψυχολογου που πηγαινει σε ψυχιατρο. Σαφως θεωρω αξιολογο και δυσκολο το επαγγελμα μας, ομως η εκπαιδευση και η εμπειρια του επαγγελματια ψυχικης υγειας ειναι αυτο που πολλες φορες μετραει. Εχω τυχει σε ψυχιατρους που με βομβαρδισαν με χαπια και σε αλλους που καναμε μια πολυ ωραια συζητηση. Ξερω συναδελφους που μονο μπλα μπλα και ουσια τιποτα και αλλους που αποτελουν μεγαλη βοηθεια για τον ανθρωπο. Προσωπικα παω σε ψυχιατρο γιατι χρειαζομαι την αγωγη, ομως δε με πεταει απο το ιατρειο σαν την τριχα απο ο ζυμαρι. Αντιθετως ενδιαφερεται πολυ για την προοδο μου και να σημειωσω οτι μου παιρνει ελαχιστα χρηματα γιατι ειναι συμβεβλημενος με εοπυυ. Εαν κρινεις οτι δεν χριαζεσαι τα φαρμακα, που στο ευχομαι, μπορεις να πας σε ψυχολογο,αφου βεβαια βρεις καποιον αξιοπιστο οσον αφορα την εκπαιδευση, ειδικευση στην ψυχοθεραπεια, κτλ κτλ. Αλλα κι εκει θα πρεπει να πληρωνεις αρκετα... Δεν εχεις καποια ασφαλεια, ετσι ωστε να βρεις ψυχιατρο συμβεβλημενο; Επισης αν εισαι ανεργος, υπαρχουν ψυχολογοι που κανουν οικονομικες συνεδριες.

---

Το ζήτησα από την αρχή να μη μου δωσει φάρμακα και μου θα τα έχουμε για το τέλος..!!!Του είπα θέλω να το περάσω μονος μου.Από εκει και πέρα όταν τα έβγαλα απο μεσα μου και ηρεμησε σκέφτηκα ότι όταν φεύγω από εκει ο τρόπος σκεψης μου παραμένει χωρίς να έχω να βάλω κατι νέο σαν άμυνα.Ελπίζω να μη το μπέρδεψα πολύ ε :)

Στην τελικη, σημασια εχει εσυ πως αισθανεσαι. Για μενα, αν και πολυ αντιφατικο απο τη γενικοτερη κοσμοθεωρια μου, το χρυσο κλειδι βρισκεται στο σταματημα της υπεραναλυσης. Πολλες φορες εχω πει, μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι, οσοι δε σκεφτονται πολλα πολλα και χαιρονται με απλα πραγματα. Πριν λιγες μερες ημουν μια εκδρομη στα βουνα με ενα ζευγαρι και δυο φιλους. Το ζευγαρι το γνωριζα πρωτη φορα, ειναι δυο νεα παιδια που μενουν στην επαρχια, παντρεμενα απο τα 24, με δυο απλες δουλειες στα διπλανα χωρια. Ενασαπο τους δυο φιλους ειναι επισης μπλεγμενος με τα ακαδημαικα, υποψηφιος διδακτορας, μενει και αυτος εξωτερικο, κτλ κτλ. Στις συζητησεις που καναμε εκεινο το τριημερο διαπιστωσα ποσο χαρουμενοι και ξεγνοιαστοι ηταν το ζευγαρι. Δεν καταλαβαιναν λεξη απο αυτα που συζητουσα με τον φιλο, αλλα δεν τους ενοιαζε. Ενα ζευγαρι αξιολογο, με τροπους, που απλα ομως δεν υπεραναλυει τις καταστασεις. Οταν γυρισα σπιτι, παλι στα ιδια, στα γραπτα μου, στα διαβασματα, κτλ κτλ σκεφτομουν ποσο τυχερη θα ημουν εαν δε σκεφτομουν τοσο πολυ και εαν δεν υπερανελυα τις καταστασεις.

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Στην τελικη, σημασια εχει εσυ πως αισθανεσαι. Για μενα, αν και πολυ αντιφατικο απο τη γενικοτερη κοσμοθεωρια μου, το χρυσο κλειδι βρισκεται στο σταματημα της υπεραναλυσης. Πολλες φορες εχω πει, μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι, οσοι δε σκεφτονται πολλα πολλα και χαιρονται με απλα πραγματα. Πριν λιγες μερες ημουν μια εκδρομη στα βουνα με ενα ζευγαρι και δυο φιλους. Το ζευγαρι το γνωριζα πρωτη φορα, ειναι δυο νεα παιδια που μενουν στην επαρχια, παντρεμενα απο τα 24, με δυο απλες δουλειες στα διπλανα χωρια. Ενασαπο τους δυο φιλους ειναι επισης μπλεγμενος με τα ακαδημαικα, υποψηφιος διδακτορας, μενει και αυτος εξωτερικο, κτλ κτλ. Στις συζητησεις που καναμε εκεινο το τριημερο διαπιστωσα ποσο χαρουμενοι και ξεγνοιαστοι ηταν το ζευγαρι. Δεν καταλαβαιναν λεξη απο αυτα που συζητουσα με τον φιλο, αλλα δεν τους ενοιαζε. Ενα ζευγαρι αξιολογο, με τροπους, που απλα ομως δεν υπεραναλυει τις καταστασεις. Οταν γυρισα σπιτι, παλι στα ιδια, στα γραπτα μου, στα διαβασματα, κτλ κτλ σκεφτομουν ποσο τυχερη θα ημουν εαν δε σκεφτομουν τοσο πολυ και εαν δεν υπερανελυα τις καταστασεις.

---

O καθένας με τις επιλογές του :) Νομίζω πως αισθανομαι πολύ καλά κι ότι δεν έχω να πω κατι νέο με τον ψυχιατρο γι αυτό λέω μήπως πρεπει να παω σε ψυχολόγο...!!!Σίγουρα η υπερανάλυση μας έφερε σε αυτό το σημείο...!!!

Ακριβως....ισως να μας εσωζε η λοβοτομη ;-)

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Ακριβως....ισως να μας εσωζε η λοβοτομη ;-)

---

;) Θα την βρουμε την άκρη μας,υπομονή :)

ΥΠΟΜΟΝΗ.....