φοβια με τους γιατρους.

Printable View

22-03-2013, 21:09
petalouda23

φοβια με τους γιατρους.

καλησπερα,ειναι το πρωτο μου μηνημα εδω..εδω και καιρο αντιμετωπιζω ενα προβλημα..βασικα χρονια το εχω απλα τωρα καταλαβα οτι πρεπει να το αντιμετωπισω..για να μην πολυλογω φοβαμαι παρα πολυ τους γιατρους..λιποθυμαω καθε φορα που βρισκομαι στο ιατρειο..αποφασισα το καλοκαιρι να παω σε οδοντιατρο για λογους αισθητικης αλλα και για καθαρισμο..φοβαμαι ομως παρα πολυ γιατι λιποθυμω..θελω παρα πολυ να ξεπερασω αυτους τους φοβους..νομιζω πως ειμαι η μονη..απο εκει που παιρνω θαρρος ειναι οτι επιτελους το αποδεχτηκα και αποφασισα να το αντιμετωπισω προσωπο με προσωπο..λετε να τα καταφερω;
εχει καποιος απο εσας παρομοιο προβλημα με το δικο μου..ας απαντησει καποιος εχω αναγκη να μιλησω να πω κι αλλα...
22-03-2013, 21:28
elli1

Νομίζω καλό θα ήταν να μιλήσεις σε ψυχολόγο, μη το αφήνεις για καιρό, σου δημιουργεί ανχος κι είσαι στην αρχή του, σίγουρα θα γίνεις καλά!
22-03-2013, 21:31
petalouda23

σε ευχαριστω για την απαντηση..σκεφτομαι αρχικα να προσπαθησω να ερθω κατα προσωπο..και αν δεν τα καταφερω σιγουρα θα το κανω..ξερω πολλους που το εχουν καταφερει..το θελω τοσο πολυ..ειναι μια φοβια που δεν επηρεαζει την καθημερινοτητα μου απλα θελω να την αντιμετωπισω..αχ μακαρι να το ξεπερασω..
22-03-2013, 21:37
Deleted-member-18-05-2015

Πεταλουδα..Κανεις δεν παει στους γιατρους με χαρα!Βεβαια αλλο πραγμα η φοβια και αλλο ο φοβος!

Συμφωνω μαζι σου σε αυτο που λες,να το αντιμετωπισεις κατα προσωπο!Φυσικα εξηγεις και στον γιατρο την κατασταση σου!Δεν θα σε παρεξηγησει!
Οδοντιατρος??Και εγω τον ετρεμα και συνεχιζω να τον τρεμω αλλα δοντια πεταλουδα μου δεν αφηνουμε!!Εγω του επιανα το χερι,τον σταματουσα,τον εσπρωχνα αλλα η δουλεια εγινε! :)
22-03-2013, 22:11
elli1

Μακαρι,,αν και αυτά τα ψυχόλογικά έχουν τη τάση να ξαναεμφανίζονται νομίζω, ο ψυχολόγος θα σου βρει τη πρόταση κλειδί (που ξέρει γιατι το έχει σπουδάσει) και θα σου φύγει η φοβία αμέσως....Μακάρι να πέσεις σε καλό
22-03-2013, 22:22
ΝΙΚΙ

Quote:

Originally Posted by elli1

Μακαρι,,αν και αυτά τα ψυχόλογικά έχουν τη τάση να ξαναεμφανίζονται νομίζω, ο ψυχολόγος θα σου βρει τη πρόταση κλειδί (που ξέρει γιατι το έχει σπουδάσει) και θα σου φύγει η φοβία αμέσως....Μακάρι να πέσεις σε καλό

Πεταλούδα και εγω το ιδιο πρόβλημα εχω αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο με σενα!!Φοβάμαι παρα πολυ τα νοσοκομεια και γενικα τους γιατρους, ισως αυτο φταιει επειδη στην παιδικη μου ηλικια ο παδιατρος δεν ήταν και τοσο καλος, μου ειχε αφησει καποια τραυματα, αλλα τωρα το ξεπερασα!!!Εγω όταν ήμουν μικρη έιχα προβλημα με τα δόντια μου και δεν ήθελα να παω να βαλώ σιδεράκια και γίνηκα 17 χρονών για να με πεισουν τελικά οι γονεις μου....Οταν μου ειπε οτι θα κανω 4 εξαγωγες εκει να δεις κλαμα!!Τελικα τις εκανα, και δεν μου φανηκε τιποτα και ο γιατρος εμεινε εκπληκτος!!!Το εχεις παρει πολυ αρνητικα αλλα δεν ειναι τιποτα..Προσπαθησε να μιλας σε οποιοδηποτε γιατρος πας για τον φοβο σου και θα δεις που θα αισθανθεις καλυτερα και θα βρει τον τροπο για σε μεταχειριστει!!!
Επισης, θυμαμαι την πρωτη φορα που εκανα τεστ-παπ εκει να δεις τρομος, ηθελα να φυγω, τελικα μιλησα στον γιατρο για τις φοβιες, με προσέγγισε με τετοιο τροπο που δνε καταλαβα ουτε την εξεταση!!!!!
22-03-2013, 23:53
petalouda23

δεν εχω αφησει ιδιαιτερα τον ευατο μου...απλα τωρα σκεφτομαι να βαλω σιδερακια και να κανω ενα σφραγισμα..το θεμα ειναι πως εχω ακομα τους παιδικους κυνοδοντες απο μεσα αρχισαν να φυτρωνου οι αλλοι καπως στραβα..και φοβαμαι γιατι λιποθυμω..παλια πηγαινα και δεν φοβομουν..δεν ξερω τι μεσολαβησε..παντως θα παω κι ας λιποθυμησω..στο κατω κατω θα συνελθω..καμια φορα σκεφτομαι απαισιοδοξα αλλες παλι σκεφτομαι οτι αν το βαλω πεισμα θα τα καταφερω..οι γονεις μου ευτυχως με καταλαβαινουν και με εχουν πει να μην αγχωνομαι.θελω να το κανω για μενα..το ξερω οτι το κανω πολυ μεγαλο μεσα στο μυαλο μου..να παρω το πτυχιο μου το καλοκαιρι και θα κανω το πρωτο βημα..θελει πολυ μεγαλο κουραγιο σιγουρα..εγω δεν ντρεπομαι για αυτο που αισθανομαι..θελω τοσο πολυ να τα καταφερω..αυτο τουλαχιστον δεν θεωρειται καλο;
23-03-2013, 00:35
Κλειδί Σκέψης

Κατ'αρχά εχεις κάτι που πολλοί άνθρωποι έχουν. Καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε ειδικό. Θα σε βοηθήσει πολύ. Πέρα από αυτό ομως καλό θα ήταν να αρχίσεις να σκέφτεσαι πως όλοι μας δεν είμαστε φτιαγμένοι από "άφθαρτα υλικά" οπότε οι γιατροί και τα νοσοκομεία είναι ένα αναγκάιο "καλό" για την υγεία μας.
23-03-2013, 01:00
petalouda23

σε ευχαριστω πολυ..ειναι πολυ καλο για μενα που μου δινετε κουραγιο..με ολη μου την καρδια...
23-03-2013, 02:06
Deleted20082014

Πεταλούδα μου, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει έστω και λίγη αγωνία όταν πηγαίνει στο γιατρό.
Τώρα βέβαια ο οδοντίατρος είναι ο πιο απλός γιατρός, και δεν είναι ανάγκη να τον φοβάσαι καν. Σκέψου πόσο χειρότερες καταστάσεις αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι στη ζωή τους, και είναι εκεί με δύναμη και θέληση, δεν το βάζουν κάτω. Μικρά παιδάκια να παλεύουν για τη ζωή τους με δύσκολες ασθένειες στα νοσοκομεία, εκεί να δεις πόση δύναμη κρύβει ένας άνθρωπος και πόσο μάλλον σ' αυτή την τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία. Εμείς θα μασήσουμε τώρα? Όπως λέει και η Αννίτα και αναφέρθηκε παραπάνω "μη μασας"! :Ρ Όλα τέλεια, μια χαρά! Δε θα πάθεις τίποτα! Το μόνο που μπορείς να πάθεις, θα είναι να αποκτήσεις ένα όμορφο χαμόγελο :)
23-03-2013, 13:58
petalouda23

κι εγω αυτα σκεφτομαι και παιρνω θαρρος,υπαρχουν ανθρωποι με τεραστια προβληματα.το μυαλο κολαει.νομιζω πως κατι θα γινει καθε φορα..απλα λιποθυμησα μια φορα και η γιατρος με αντιμετωπισε καπως ασχημα..ελεγε ''δεν μου εχει ξανατυχει αυτο,δεν μπορω να δουλεψω,μα τι κανεις δεν σου εκανα και τιποτα..'';και αναρωτιεμαι εγω εκανα το λαθος η απλα ηταν λιγο υπερβολικη;σιγουρα θα βρεθει καποιος γιατρος να με καθησυχασει...ευτυχως δοξα τω θεω εχω κατι που αντιμετωπιζεται..πραγματικ α ευχαριστω για το κουραγιο..αισθανομαι πιο αισιοδοξη τωρα!!
23-03-2013, 15:58
Anna M.

Σε μερικους ανθρωπους, η απωλεια αιματος συσχετιζεται υποσυνειδητα με τον θανατο. Δηλαδη, Αν καποια στιγμη της ζωης σου τρομαξες με το αιμα, η οταν πχ επεσες και χτυπησες καπου, καποιος αντεδρασε με υπερβολη,ο φοβος ειναι αυτος που νιωθεις σημερα.
Δεν μπορω να ξερω τα παιδικα σου χρονια για να σε κατατοπησω περισσοτερο, βρες μεσα σου αν καποτε καποιος σε τρομαξε με υπερβολικη αντιδραση σε καποιο χτυπημα σου ή με εντονη προειδοποιηση πχ "Θα χτυπησεις και θα σε τρεχουμε στα νοσοκομεια".
Επισης, σε κανεναν δεν αρεσει να χανουμε κομματι απο τον εαυτο μας. Τα δοντια σου πχ δεν θελεις να τα χασεις. Αλλοι δεν κοβουν τα μαλλια τους για αυτο. Μπορεις λοιπον οταν βγαλεις καποιο δοντι να το κρατησεις σουβενιρ. Τοτε κρατας αυτο το κομματι του εαυτου σου χωρις να σε αηδιαζει, γιατι ειναι δικο σου. Αν δεν θες να το κρατησεις (γιατι πλεον δεν το αναγνωριζεις σαν "ζωντανο") και στην ιδεα του ανατρηχιαζεις τοτε ψαξε βρες τις αναμνησεις σου. Και καπως ετσι θα καταλαβεις πως οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο!
23-03-2013, 17:05
petalouda23

εχετε δικιο μπορει να προερχεται και απο την παιδικη ηλικια.απο μικρο παιδι το παθαινω αυτο..ισως εχω συνδιασει καποια γεγονοτα με πολυ αρνητικο τροπο..εχω αποφασισει πως θα τα καταφερω γιατι το χρωσταω στον ευατο μου βρε παιδια..και οι γονεις μου η αληθεια ειναι οτι τους αποφευγουν τους γιατρους ειδικα η μαμα μου..και η πλακα ειναι οτι παλαιοτερα δεν φοβομουν καθολου..οταν ημουν 7 χρονων ειχα μπει νοσοκομειο και δεν φοβομουν τιποτα..και εχω παει στο οδοντιατρο στα 12 ειχα σπασει τα μπροστινα μου δοντια και μου τα εκανε και δεν επαθα τιποτα..αυτο σκεφτομαι και παιρνω θαρρος..οτι μπορω να το ξεπερασω γιατι δεν ειναι κατι που το ειχα απο παντα..λετε να φταιει και ο χαρακτηρας μου;ειμαι αρκετα ευαισθητη και φυγοπονη,δεν θελω να μαλωνω με τους αλλους..μπορω να με πω καπως αδυναμη..αλλα ξερετε κατι..ολοι μπορουμε να τα καταφερουμε αρκει να πιστεψουμε στον ευατο μας..σκεφτομαι να παρω και ενα βιβλιο για φοβιες λετε να με βοηθησει;το επαθα μια φορα στα 9 οταν πηρα αιμα και μια φορα οταν εβγαλα ενα δοντι στα 10 και μετα στα 17 που πηγα ξανα στο οδοντιατρο...
23-03-2013, 19:23
The_Mechanic

Εγώ έχω το αντίθετο. Όταν είμαι με κάποιον γιατρό νιώθω πιο χαλαρός και ήρεμος :confused: Πάντως φυσιολογικό είναι να νιώθεις μια νευρικότητα με τους γιατρούς, μην μασάς :D
23-03-2013, 21:04
petalouda23

Quote:

Originally Posted by The_Mechanic

Εγώ έχω το αντίθετο. Όταν είμαι με κάποιον γιατρό νιώθω πιο χαλαρός και ήρεμος :confused: Πάντως φυσιολογικό είναι να νιώθεις μια νευρικότητα με τους γιατρούς, μην μασάς :D

thanks..ηδη νιωθω καλυτερα...σας ευχαριστω ολους...θα τα καταφερω ρε παιδια..πριν ουτε καν παραδεχομουν τι μου συμβαινει..τωρα συμφιλιωθηκα και σιγουρα ειναι παντα πιο ευκολο απ'οσο νομιζουμε ετσι δεν ειναι;:p
23-03-2013, 21:46
Anna M.

Quote:

Originally Posted by petalouda23

εχετε δικιο μπορει να προερχεται και απο την παιδικη ηλικια.απο μικρο παιδι το παθαινω αυτο..ισως εχω συνδιασει καποια γεγονοτα με πολυ αρνητικο τροπο..εχω αποφασισει πως θα τα καταφερω γιατι το χρωσταω στον ευατο μου βρε παιδια..και οι γονεις μου η αληθεια ειναι οτι τους αποφευγουν τους γιατρους ειδικα η μαμα μου..και η πλακα ειναι οτι παλαιοτερα δεν φοβομουν καθολου..οταν ημουν 7 χρονων ειχα μπει νοσοκομειο και δεν φοβομουν τιποτα..και εχω παει στο οδοντιατρο στα 12 ειχα σπασει τα μπροστινα μου δοντια και μου τα εκανε και δεν επαθα τιποτα..αυτο σκεφτομαι και παιρνω θαρρος..οτι μπορω να το ξεπερασω γιατι δεν ειναι κατι που το ειχα απο παντα..λετε να φταιει και ο χαρακτηρας μου;ειμαι αρκετα ευαισθητη και φυγοπονη,δεν θελω να μαλωνω με τους αλλους..μπορω να με πω καπως αδυναμη..αλλα ξερετε κατι..ολοι μπορουμε να τα καταφερουμε αρκει να πιστεψουμε στον ευατο μας..σκεφτομαι να παρω και ενα βιβλιο για φοβιες λετε να με βοηθησει;το επαθα μια φορα στα 9 οταν πηρα αιμα και μια φορα οταν εβγαλα ενα δοντι στα 10 και μετα στα 17 που πηγα ξανα στο οδοντιατρο...

Λαθος αν βλεπεις τον γιατρο σαν τημωρια για τις πραξεις σου. Στην προκυμενη δεν φταις εσυ που επεσες και χτυπησες. Σιγουρα εισαι εσυ υπευθηνη για τον εαυτο σου και αυτο πρεπει να το υποστηριζεις με το να πηγαινεις σε γιατρο οταν χρειαζεται. Δηλαδη μεθαυριο που θα γινεις μανα πως θα γεννησεις? Μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου. Πρεπει να τον φροντιζεις. Ενας απο τους τροπους φροντιδας ειναι και ο εκαστοτε γιατρος. Τα υπολοιπα τωρα που νιωθεις αδυναμια μπορεις να ανοιξεις και δευτερο θεμα σχετικα για να παρεις γνωμες η να επισκευτεις εναν ψυχολογο αν βαριεσαι το γραψιμο!
24-03-2013, 01:42
Deleted20082014

Quote:

Originally Posted by petalouda23

κι εγω αυτα σκεφτομαι και παιρνω θαρρος,υπαρχουν ανθρωποι με τεραστια προβληματα.το μυαλο κολαει.νομιζω πως κατι θα γινει καθε φορα..απλα λιποθυμησα μια φορα και η γιατρος με αντιμετωπισε καπως ασχημα..ελεγε ''δεν μου εχει ξανατυχει αυτο,δεν μπορω να δουλεψω,μα τι κανεις δεν σου εκανα και τιποτα..'';και αναρωτιεμαι εγω εκανα το λαθος η απλα ηταν λιγο υπερβολικη;σιγουρα θα βρεθει καποιος γιατρος να με καθησυχασει...ευτυχως δοξα τω θεω εχω κατι που αντιμετωπιζεται..πραγματικ α ευχαριστω για το κουραγιο..αισθανομαι πιο αισιοδοξη τωρα!!

Κοριτσάκι μου έχεις δίκιο. Υπάρχουν μερικοί γιατροί... Ας μην τους χαρακτηρίσω... Που θα πρέπει να τους αφαιρούσαν την άδεια. Δεν ξέρεις τι αντιμετώπιση έχω υποστεί και όχι μια φορά μόνο ... Η άλλη δε μου έβρισκε φλέβα για να μου πάρει αίμα και μην σου πω τι έλεγε και τι έκανε. Κρίμα τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη...
24-03-2013, 02:00
petalouda23

θα παω το αποφασισα..και οτι ειναι να γινει θα γινει..και εγω κουραστηκα να φοβαμαι..το ξερω οτι θα ειναι δυσκολο στην αρχη και αν καταλαβω τελικως οτι δεν μπορω να τα καταφερω θα παω σε ειδικο..δεν γινεται για παντα να ζω με αυτο...ειναι κατι που με τρωει αληθεια..προσπαθω να σκεφτομαι θετικα..εχετε δικιο καποτε θ γεννησω,,το σκεφτηκα και αυτο..για αυτο θελω να τα καταφερω..νιωθω οτι εχω παγιδευτει σε κατι πολυ ασημαντο..οταν θα το νικησω θα νιωσω ελευθερη..η αληθεια ειναι πως καταλαβαινω πως ειμαι υπερβολικη οκ..αλλα δεν θελω να ντρεπομαι γι'αυτο...ειναι κομματι του ευατου μου αυτος ο φοβος..απλα νομιζω πως ηδη εχω κανει ενα μεγαλο βημα να το αντιμετωπισω και θα το κανω με ολες τις συνεπειες..στο κατω κατω ουτε η πρωτη ειμαι ουτε η τελευταια ετσι;:D
24-03-2013, 21:26
petalouda23

πραγματικα ευχαριστω ολους οσους εκαναν τον κοπο να απαντησουν..ελπιζω να βγω νικητρια σε αυτον τομ πολεμο με την φοβια μου..
25-03-2013, 01:17
Κλειδί Σκέψης

Μπράβο!
Είναι πολύ σημαντικό βήμα να αντιληφθείς το πρόβλημα και να ζητήσεις βοήθεια για αυτό, αλλά είναι ακόμα σημαντικότερο να έχεις την αισιοδοξία πως θα τα καταφέρεις.

Και πάλι μπράβο!

Περιμένουμε νέα σου.
25-03-2013, 02:28
petalouda23

Quote:

Originally Posted by Κλειδί Σκέψης

Μπράβο!
Είναι πολύ σημαντικό βήμα να αντιληφθείς το πρόβλημα και να ζητήσεις βοήθεια για αυτό, αλλά είναι ακόμα σημαντικότερο να έχεις την αισιοδοξία πως θα τα καταφέρεις.

Και πάλι μπράβο!

Περιμένουμε νέα σου.

σιγουρα θα εχετε ολα τα νεοτερα..νιωθω αρκετα καλα..στην αρχη ενιωθα ντροπη..τωρα οχι..και σκεφτομαι το αποτελεσμα παρα την διαδικασια(που σιγουρα θα ειναι καπως δυσκολη)αλλα τι να κανουμε αν ηταν ολα ευκολα στην ζωη δεν θα ειχε νοημα...
27-03-2013, 07:49
Lacrymosa

Πεταλουδιτσα σε καταλαβαινω :) Κανεις δεν θελει να επισκεπτεται τους γιατρους, ποσο μαλλον τα νοσοκομεια.. αλλα οταν πρεπει δν εχεις αλλη επιλογη.. διοτι ειναι θεμα υγειας κ την υγεια μας πρεπει να την περιφρουρουμε κ γενικα να προσεχουμε τον εαυτο μας..
Μερικες φορες κι εγω φοβαμαι η αγχωνομαι οταν ειναι να παω σε γιατρο, κυριως με την εννοια οτι μηπως μου βρει οτι εχω κατι σοβαρο κ αν εχω αυτο το σοβαρο τι θα κανω τωρα κτλ κτλ. αλλα αυτο το δημιουργει το αγχος κ η νοσοφοβια ενδεχομενως.. διοτι χειροτερα θα ειναι να μην κανεις εξετασεις οταν πρεπει, με τον φοβο "μηπως μου βρουν κατι?"
Αλλαξε λιγο οπτικη.. με τον καιρο θα το ξεπερασεις πιστευω.. επισης καλο ειναι να εχεις απο καθε ειδικοτητα καποιον στανταρ γιατρο τον οποιο θα εμπιστευεσαι κ θα πηγαινεις οταν εχεις προβλημα.. δλδ να εχεις στανταρ οδοντιατρο, παθολογο κτλ... ετσι πιστευω ειναι καλυτερα.. :)
03-06-2013, 23:21
tsaftsouf

Γεια σας κ απο μένα! Πρώτη φορά γράφω κ εγώ....λοιπόν petalouda μου κ εγώ είμαι τέτοια περίπτωση κ έψαχνα να βρω αν το χει κ άλλος....εδώ κ ένα χρόνο μου έτυχε μια λιποθυμια σε γυναικολογο αφού τελείωσε η εξέταση κ μετά απο μήνες αφού είχα στο μυαλό μου ότι κάπου πάλι θα το ξαναπαθω,παω στον οφθαλμίατρο κ πάνω στο άγχος της σκέψης...το έπαθα πάλι!!! Ασε δε μόλις ακούω περί γιατρούς κ αρρώστιες χλωμιαζω....οπότε μη φοβάσαι τόσο!!! Εγώ οταν το ξεχνάω είμαι μια χαρα οταν όμως το σκέφτομαι μονη μου,λέω ξεκολλα κ αν ήταν κάτι σοβαρό λογικά θα μου συνέβαινε κ αλλού στα καλα καθουμενα κ οχι μόνο εκεί!!!! Ετσι δεν ειναι; Τι λες; Πάντως ψαχτο λίγο μήπως απο μικρή είχε συμβεί κάτι με τους γιατρούς δυσάρεστο!!! Εμένα ναι κ μου το ανέφεραν οι δικοί μου....δεν το θυμομουν...Α και κατι ακόμα μου είπαν πως αυτό συνήθως που μας συμβαίνει(θα φανεί αστείο) λέγεται Σύνδρομο της λευκής μπλουζας!!! Καλό;;; Φιλια
03-06-2013, 23:45
μυσπ

Κουραγιο μελος κ πιστευω οτι το προβλημα σου ειναι τρομερα κοινοτυπο πολλοι ανθρωποι ειναι ετσι κ πιστευω οτι περισσοτερο απο τους γιατρος φοβασαι την ιδεα της επισκεψης σου στους γιατρους αλλωστε κανεις δεν προκεται να σου κανει κακο απο αυτους τους ανθρωπους δεν εισαι αρρωστη λοιπον ειναι πανω απο ολα θεμα αγχους κ πρεπει να πας αρκετες φορες να ηρεμησεις επειδη στην ζωη μας ειδικα οταν ειμαστε ηλικιωμενοι πρεπει να πηγαινουμε διαρκως κιολας
22-05-2014, 01:34
ΣΟΥ.ΜΠ

εχω ακριβως το ιδιο προβλημα...εχω γιατροφοβια και φαρμακοφοβια..φοβαμαι να παω σε γιατρο παροτι ξερω οτι θα παω για να με βοηθησει,νιωθω οτι θα πεθανω δεν θελω να παω δεν θελω να παιρνω τα φαρμακα που μου δινουν,και αυτο με εχει φρικαρει δυστηχως...και βεβαια θα τα καταφερεις,ολα τα μπορουμε θα δεις,μολις πας θα λες:ειμαι εδω για το καλο μου,,,κανε ανθυποβολη,εγω αυτο εμαθα απο την ψυχολογο μου να κανω..σου ευχομαι τα καλυτερα και θα τα καταφερεις.