Η κοπέλα μου μάλλον έχει ΟΔΠ.
Είχα γράψει πρόσφατα για τη σχέση μου από απόσταση και γενικά κάποιες περιέργες συμπεριφορές από μέρους της κοπέλας μου που με προβλημάτιζαν.
Την προηγούμενη Κυριακή έγινε ένα περιστατικό που ήταν σα να με ταρακούνησε. Σε πολύ γενικές γραμμές άρχισε να μιλάει άσχημα για μία κοινή μας φίλη και πώς έχει βαλθεί να μας χωρίσει. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, αυτό το περιστατικό ήταν το έναυσμα για να αρχίσω να ψάχνω σε όρους της Ψυχολογίας τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Με μεγάλη μου έκπληξη έπεσα στην Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας (Borderline Personality Disorder) όπου "ως δια μαγείας" πολλές συμπεριφορές της, καθώς και το ιστορικό της με σχέσεις, άρχισαν να βγάζουν απόλυτο νόημα!
- Πάντα αυτή εγκατέλειπε σχέσεις. Δε την έχει εγκαταλειψει ποτέ κανείς.
- Έχει μεγάλη δυσκολία σε απλή οικονομική ή οργανωτική διαχείριση.
- Αντιδρά βίαια (λεκτικά) όταν έχει νεύρα ή στεναχώρια και δε σηκώνει καμία συζήτηση.
- Σε οποιαδήποτε προσπάθειά μου να την ηρεμίσω, εκείνη προσπαθεί να μείνει μόνο και να κόψει επαφή.
- Την εκνευρίζει όταν προσπαθώ να εξηγώ τους ανθρώπους ή καταστάσεις.
- Στην αρχή ζήσαμε για 2 μήνες με πολύ πάθος και έρωτα και τελείως ξαφνικά έβαλε φρένο η ίδια, διατηρώντας τη σχέση σε μία... ουδέτερη ένταση.
- Μιλάει άσχημα για φίλες της που με έχουν γνωρίσει ή μπορεί να αλλάζει πολύ εύκολα γνώμη για τις φίλες της.
Από τότε που τη γνώρισα, είχα αντιληφθεί ορισμένα σημάδια συμπεριφοράς που απλά δεν έβγαζαν νόημα και λογική. Είχαν έντονο παρορμιτισμό, παραλογισμό και κυκλοθυμισμό. Μέχρι πρόσφατα τα θεωρούσα απλά σημάδια που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε άνθρωπος όταν περνά μία άσχημη περίοδο ή απλά είχε κάποιες άσχημες εμπειρίες στη ζωή του.
Μίλησα και με μία ψυχολόγο φίλη μου, και πλέον έχω μία σχετική βεβαιότητα πως ο άνθρωπος αυτός είναι Οριακός. Αυτή η υπόθεση βέβαια εγκυμωνεί έναν τεράστιο κίνδυνο που ισχύει για κάθε ψυχική πάθηση. Για να είναι 100% έγκυρη διάγνωση πρέπει να γίνει από ειδικό και πάλι με ένα μικρό ποσοστό αβεβαιότητας. Για τη συγκεκριμένει πάθηση πρέπει να πληρούνται 5 από 9 κριτήρια διαταραχής, ενώ εγώ πιστεύω ότι πληρούνται μόνο 3.
Σε κάθε περίπτωση, έχω τις εξής απόριες:
α) Πώς λές σε έναν άνθρωπο που έχει ψυχολογική πάθηση και ξέρεις ότι μπορεί να αντιδράσει και εγωιστικά ή βίαια, ότι ίσως θα ήταν καλό να επισκεφτεί έναν ειδικό για να δει τι έχει;
β) Για τη συγκεκριμένη Διαταραχή, έχω διαβάσει ότι μόνο η σωστή θεραπεία (πολύ πιθανά και με χρήση φαρμάκων) μπορεί να τη θεραπεύσει. Όταν ξέρεις πως ένας άνθρωπος που αγαπάς θα σου κάνει συνεχώς τη ζωή δύσκολη και θα σε πληγώνει, άσχετα με το τί συζητήσεις κάνετε ή όσο και αν του δείχνεις ότι είσαι δίπλα του, πόσο δίκαιο είναι για τον εαυτό σου να μένεις μαζί του; Η συγκεκριμένη Διαταραχή χαρακτηρίζεται από υψηλή φοβία απόρριψης. Με τί καρδιά λοιπόν "χτυπάς στο αδύνατο σημείο" του άλλου και τον "απορρίπτεις" φεύγοντας από δίπλα του;
γ) Το ότι ξέρω πως αυτός ο άνθρωπος πάσχει από αυτή τη Διαταραχή (αν και όπως είπα ποτέ δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος), ξαφνικά με έκανε να νοιώθω μία λύπηση και μία προστασία απέναντί του που αργά ή γρήγορα ο άλλος θα το αντιληφθεί. Δεν το αντέχω αυτό το συναίσθημα. Πώς μπορώ να τον αντιμετωπίσω πάλι ισάξια και ως υγειή όταν έχω τέτοιες υπόννοιες;
Θα εκτιμούσα κάθε απάντηση και άποψη, ειδικά άμα προέρχεται από κάποιον Ειδικό είτε για τη συγκεκριμένη πάθηση ή γενικά για ψυχολογικές παθήσεις.
Και κάτι τελευταίο... η σχέση αυτή νοιώθω ότι αρχίζει να γίνεται δυσβάσταχτη και είναι άδικη εις βάρους μου. Δεδομένου όμως ότι πραγματικά νοιάζομαι για εκείνη, πώς θα μπορούσα να την "εγκαταλείψω" όταν η συγκεκριμένη Διαταραχή ξεκινάει από το φόβο "εγκατάλειψης". Θα ήταν σα να της έχωνα άλλη μια βαθιά μαχαιριά στην καρδιά. Ειλικρινά θέλω να τη βοηθήσω, αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει επ' άπειρο χρονικά. Και τα δικά μου συναισθηματικά αποθέματα τελειώνουν κάποτε.