Έχω σχέση εδώ και αρκετό καιρό πάνω από 6 μήνες. Περνάμε όμορφα μαζί σε σημείο υπερβολικά ρομαντικό. Το πρόβλημα είναι ότι στο σεξουαλικό κομμάτι δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου. Η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ τρομερά και τα βράδια κατακλύζομαι από εφιάλτες. Στην αρχή δεν ήθελε καθόλου να προχωρήσουμε εκείνος αλλά τώρα εγώ δε θέλω. Όλο αυτό το διάστημα γέμισα ανασφάλειες, κουράστηκα και κατ΄επέκταση βαρέθηκα. Κατάλαβα στη πορεία της σχέσης μας ότι από αυτές τις γυναίκες που του άρεσαν (ξανθιές ρωσίδες τούμπανο, 90-60-90 κοκ.) εγώ δεν είμαι. Μάλιστα το ακριβώς αντίθετο. Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα και από τους 6 μήνες και μετά σταμάτησα να σκέφτομαι το κομμάτι σεξ. Επίσης, ανακάλυψα και πως ο ίδιος αντιμετωπίζει κάποια ψυχολογικά προβλήματα στα οποία τον στηρίζω και προσπαθώ να τον βοηθήσω. Θα ξεκινήσει και ψυχοθεραπεία την άλλη βδομάδα. Στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό επάνω μου σε σημείο που εγώ αρχίζω να πνίγομαι.Βέβαια δε φταίει αυτός εγώ του άπλωσα χείρα βοηθείας. Είχα πει στον εαυτό μου να μην είμαι δοτική αλλά δεν μπορώ να μη δώσω. Εξαιτίας αυτής της άρνησης είχα μείνει μόνη μου και άπραγη για πολλά χρόνια. Το ότι ξεκίνησα μία σχέση μου ήταν δύσκολο όπως επίσης και να την συνεχίσω. Περίμενα ότι το σεξ θα ήταν το κερασάκι της τούρτας αλλά μάλλον διάλεξα τούρτα χωρίς καμία διακόσμηση. Μπορεί να υπάρξει και να συνεχίσει σχέση χωρίς σεξ; Δεν είμαστε γέροι άνθρωποι αλλά νεότατοι και θα έπρεπε να γίνεται κι αυτό. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Αλλά πλέον αυτό το κομμάτι με φέρνει σε αμηχανία και στο σημείο να τον σκέφτομαι φιλικά και όχι σεξουαλικά. Έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά και κάνω το παγόνι, τη στρουθοκάμηλο στην τελική τον Κινέζο. Αν μπορείτε διαφωτίστε με και βοηθήστε με να το χειριστώ κάπως. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.