http://kotsarikos.com/2013/04/02/%e1...4%cf%84%ce%b9/
Printable View
Απο μια ματια που το εριξα, φαινεται να ειναι αποψεις ανθρωπων της εκκλησιας και καποιων πνευματικων γεροντων, και οχι πχ μια αρτια επιστημονικη κριτικη πανω στο θεμα της καταθλιψης, τι να πω, ο καθενας οπως το βλεπει απο την πλευρα του..
εγώ δεν το είδα καν, διότι τα παίρνω με κάτι τέτοια. επειδή έχω ασχοληθεί λίγο με εκκλησία, όταν είδα τον τίτλο, λέω κανάς παπάς θα τα είπε αυτά! :)
είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος της εκκλησίας δεν θεωρεί την κατάθλιψη ασθένεια αλλά σύμπτωμα του υπέρμετρου εγωισμού, από τον οποίο πάσχουν οι καταθλιπτικοί και συνέπεια της αμαρτίας και των μεγάλων παθών που τους [μας δηλ] δέρνει. και σαν θεραπεία προτείνουν όχι ψυχιάτρους και φάρμακα και ψυχοθεραπείες, που τονώνουν τον εγωισμό αλλά τα μυστήρια της εκκλησίας. καθαρισμό ψυχούλας με εξομολόγισης, μετάνοια, θεία κοινωνία, νηστείες και δεν ξέρω τί άλλο!
όποιος ενδιαφέρεται και έχει κατάθλιψη μπορεί να δοκιμάσει και την εκκλησία, δεν ξέρω, μπορεί και να βοηθήσει! εγώ δεν τους εμπιστεύομαι πάντως.
υπάρχουν λίγοι κληρικοί στο χώρο που είναι και ψυχίατροι και πολύ σοβαροί άνθρωποι και κάνουν διαχωρισμό μεταξύ ψυχικής ασθένειας και πάθους κατά την εκκλησία και έχει ενδιαφέρον να τους ακούσει κάποιος.
αυτή τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό ο π. Βασίλειος Θερμός. υπάρχει και ένα περιοδικό εξαμινιαίο που κυκλοφορέι από τις εκδόσεις αρμός, το ψυχής δρόμοι, το οποίο πραγματεύεται διάφορα πψυχολογικά προβλήματα από την σκοπιά της ορθόδοξης ποιμαντικής και από τη σκοπιά της μοντέρνας ψυχοθεραπείας και δημοσιεύει μελέτες ερευνητών και είναι πολύ σοβαρό περιοδικό.
από εκεί και πέρα για ψυχικες ασθένειες στο χώρο της εκκλησίας, αν πηγαίνετε κου του ρου σε όποιο παπά λάχει να είστε προετοιμασμένοι για ταλαιπωρίες! :)
Όποιος είχε τραυματικα γεγονότα, απώλειες, αποτυχίες στη ζωη και ως αποτελεσμα όλων αυτων εκδήλωσε κατάθλιψη σημαίνει οπωσδήποτε ότι στο χαρακτήρα του είναι υπέρμετρα εγωιστής?
Σ αυτον που πάσχει από καταθλιψη δεν του μιλάμε για ταπείνωση, διοτι εχει αναγκη να κοιταξει προς τα πάνω κι όχι κάτω. Αν ειναι δεκτικος στην εννοια της ταπεινωσης αυτη μπορει μεν να του λειτουργησει κατευναστικα και λυτρωτικά υπό μορφή ψευδαίσθησης, δε θα του αποτελέσει όμως κίνητρο για ενέργεια, ουτε θα του προκαλέσει αισιοδοξία για τη ζωη του. Θα τον κρατησει στη στασιμότητα, θα εχει βρει μια καλή δικαιολόγηση για το πρόβλημα η οποία απλα θα του μειωνει το αισθημα δυστυχίας.
Όπως λεει η Λου εξαρταται σε ποιον παπα θα πας, υπάρχουν πολλοί που θα σου οξύνουν το πρόβλημα.
Ότι βρίσκω σχετικό με κατάθλιψη το αναρτώ, απο πείρα πάντος με τα φάρμακα έγινα καλά..Αλλα....επειδή χρειάζετε πολυυυυ υπομονή η κατάθλιψη κι είναι τυρανία...μετά θέλει και λιγάκι εκκλησία, που θέλω να πω, κάτι ωστέ να ηρεμέι ο άνθρωπος που πάσχει, είτε εκκλησία είτε κάποιος καλός φίλος κτλ. Προσωπικά πηγαινω και εκκλησία αλλα και τα φάρμακα δε τα αφήνω
Συμφωνώ. Απλά ξέρεις τι? Αυτοί που είναι συνέχεια στις εκκλησιές όλα τα ρίχνουν στο Θεό κι έτσι ησυχάζουν. Δε βγαζουν φταίχτες τους εαυτούς τους ώστε να πάθουν λύπη / κατάθλιψη. Ακόμη και άτομο να χάσουν λένε ότι έτσι είναι η ζωή τόσα χρόνια είχε να ζήσει κτλ..κι αν απο μικροί είχαν τραυματικά γεγονότα πάλι συγχωρούν κι έτσι είναι ήσυχοι μέσα τους. Καπως έτσι νομίζω γίνεται..και μάλλον δεν μπόρεσα να είμαι απο εκείνους..γιαυτό λέω πάλι μάλλον έπαθα τις καταθλιψεις μου..τι να πω δε ξερωQuote:
Originally Posted by ioannis2
Quote:
Originally Posted by Lou!
Πολύ χρήσιμο θα το κοιτάξω!
Εχω δει πολλα τετοια θεματα εχω παει κ σε πνευματικο κ πιστεψτε με ειναι ο,τι καλυτερο!
Ειναι οτι καλύτερο φτανει να ειναι καταλληλος για σενα (κι οχι επειδη στον εχουν προτεινει ή εκει πάνε πολλοί) και ο καλος του λόγος να δρα μεσα σου όχι μονο ανακουφιστικα αλλά και εμψυχωτικα, να εχει χαρακτηρα κινητρου και να προσφερει αισιοδοξία. Ετσι θα παιρνεις απο τον πνευματικο δυναμεις τις οποίες θα κανεις πράξη στα σημεια που θες να αλλάξει η ζωη σου.Quote:
Originally Posted by μυσπ
elli1, αυτη η σταση θρησκευομενων που περιγραφεις σιγουρα προσφερει ηρεμία αλλά και λύτρωση. Το ατομο ακολουθωντας αυτη τη σταση ξαλαφρωνει, η απελπισία αποτελεί παρελθον. Ενεχει όμως εντονα τον κινδυνο της απραξίας και της στασιμότητας.
Ναι ιωάννη ! Το παν ειναι να αγαπησουμε τον ε αυτο μας, να βρούμε καποιο τρόπο να ηρεμουμε όταν δεν ειμαστε καλα..και σίγουρα απραγοι δε θα μείνουμε. Τουλάχιστο εγω έχω πολλά ως νοικοκυρά να κάω κάθε μέρα. Πάντος...να πω ότι επειδη ειναι άσχημες καταστασεις αυτες με τα ψυχολογικά...και δε γίνεσε απο τη μια στιγμή στην άλλη καλα...δε θα λυτρωθει κανενας απότομα ουτε με χάπια ούτε με εκκλησίες. Θέλει ηρεμια καλή σκεψη υπομονή και ελπίδα. Και να μην απογοητευετε ο κόσμος ουτε με τα χάπια ουτε με τις εκκλησίες, θέλουν χρόνο όλα, πόσο μάλλον όταν προκειται για το νευρικο σύστημα του ανθρώπου που όταν κλονιστει....θέλει πολυ καιρό να στρώσει. Να το πω έτσι απλά
Καλημέρα Έλλη μου! :) Ένα πολύ καλό βιβλίο, που κι εγώ μόλις προχτές το τέλειωσα, είναι του πατέρα Φιλόθεου Φάρου που είναι και κλινικός ψυχολόγος
με τίτλο " Ο μύθος της ψυχικής νόσου " από τις εκδόσεις Αρμός. Απευθύνεται κυρίως σε ειδικούς, αλλά είμαι σίγουρη ότι μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.
Η λέξη ποιμαντική προκύπτει από την λέξη πομνιο που σημαίνει κοπάδι.Quote:
Originally Posted by Lou!
Άρα: ορθόδοξη ποιμαντική ψυχολογία = ψυχολογία του κοπαδιού
Μπεεεεεεεεεεεεεεεε!
Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Σε ευχαριστω πολύ:)
Quote:
Originally Posted by aeolus74
ε να μη πω κι εγώ τη γνώμη μου? Κοίτα κάποτε μου είπε ο πατέρας μου....τα πρόβατα πάνε όλα μαζί..κι άμα ξεφύγει ένα πάει...θα το φάει ο λύκος:P
Η πίστη σε σώζει.... η πίστη όχι απαραίτητα αυτό που θα πιστέψεις. Νομίζω πως ο όρος κατάθλιψη είναι στη μόδα της μέρες μας. Χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις απλής θλίψης http://tokleidi.wordpress.com/2013/0...oria-eytyxias/
Έλλη, άσε που σ' αυτή την περίπτωση με τον κακό τον λύκο, όπως λες.. θα φταίει κι ο αδιάφορος ποιμένας ή αλλιώς βοσκός! :PQuote:
Originally Posted by elli1
ΥΓ ..γιατί από το ποιμαντικός/ή, προκύπτει κι ο ποιμένας..
Μπουυυυ!!!Quote:
Originally Posted by aeolus74
Χαχαχαχαχα!!!
Παντως ενδιαφερον εχουν τα οσα λενε οι παπαδες-γεροντες-διανοουμενοι -φιλοσοφοι-σκεπτομενοι κτλ κτλ..
Στα περισσοτερα δεν συμφωνω, αλλα μ αρεσει να καθομαι να τα ψαχνω και να τα διαβαζω...
Α, να σας πω, τι αποψη εχετε για τον Λιαντινη? Εγω μεχρι τωρα δεν τον ηξερα, τις προαλλες μ βγαλε στα related videos του utube ενα αποσπασμα απο την ομιλια του και ειχε τιτλο "φιλοσοφικη θεωρηση της αυτοκτονιας" και μετα ειδα και αλλες διαλεξεις του.. τι γνωμη εχετε γι αυτον και τις ιδεες του? :)