Έχω μερικούς μήνες που απενεργοποίησα τον λογαριασμό μου ανακαλύπτοντας ότι η χαρά της επικοινωνίας δεν έχει όρια. Είχα πέσει κι εγώ στο τριπάκι του κάθε μέρα να δηλώνω παρουσία με ονοματεπώνυμο. Μέχρι που ανακάλυψα πως η ανώνυμη επικοινωνία είναι πιο ουσιαστική. Βασικά με ενοχλούσε η διαφήμιση που εισέπραττα καθημερινά , πολύ, μα πάρα πολύ. Ιδεολογικά κυρίως.
Με την εγγραφή μου σε διάφορα forums συζητήσεων κατάλαβα πως δεν έχει σημασία το τι δηλώνω ότι είμαι αρκεί να λέω την αλήθεια μου πάντα. Δεν έχει σημασία ποιόν τίτλο φέρω στο ονοματεπώνυμο αρκεί να μπορώ να μιλάω στη γλώσσα μου. Από τότε που έφυγα από το facebook είναι σαν να έφυγα από την γειτονιά!
Σερφάρω παντού και παρακολουθώ απίστευτα πράγματα που συμβαίνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μιλάω με ανθρώπους στην άλλη άκρη της γης , παίζω τάβλι μαζί τους όταν γι αυτούς ξημερώνει κι εδώ βραδιάζει. Επίσης επιθυμώ να δω τους λιγοστούς φίλους μου από κοντά.