Σκεψεις, υπεραναλυση, ανασφαλεια!!!

καλως σας βρηκα...

δυστηχως αυτό που με εφερε στο παρεακι σας ειναι η ασχημη ψυχολογικη μου κατασταση... αλλα ας τα παρουμε απο την αρχη (συγνωμη για την εκταση του μηνυματος)

Έχω μια σχέση εδώ και 6 χρόνια. Την τέλεια σχέση. Που όλοι θα ζήλευαν και θαθελαν να εχουν.Εγώ 23 αυτός 25 δεν έχουμε μάτια για τπτ και κανεναν άλλον, νιώθω πριγκίπισσα! Οτι έχω δίπλα μου ένα απο τα λίγα ώριμα και ειλικρινή παιδια της ηλικίας του. Πραγματικά δεν ξέρω τι λόγια να χρησιμοποιήσω για να δώσω μια σωστή περιγραφή της σχέσης...
Μετα τα Χριστουγεννα περασαμε μια κριση για πρωτη φορα και χωρισαμε για ενα μηνα. Μου το ζητησε αυτος γτ ενιωσε μεγαλη πίεση και πως πνιγεται μεσα στη σχεση. Εβαλα ομολογω να πω και γω το χερακι μου βεβαια με την συμπεριφορα μου! και τοτε δεν το εβλεπα αλλα προσπαθουσε να με ταρακουνησει αλλα εγω εκει! μεσα στη πίεση!
Γενικά είχα πολλά θεματα που με απασχολουσαν. Σοβαρα οικογενειακης φύσεως ( τα οποια με εχουν οδηγησει και στην πορτα ψυχολογου με αγχωδη καταθλιψη), φιλικής και οικονομικης. 2 πραγματα είχα σταθερά. το οτι πηγαινω καλα στη σχολη μου και επιτελους τελειωνω σιγα σιγα και τον ανθρωπο μου. ισως γιαυτο γατζωθηκα απο πανω του. Με το αγορι μου ειχαμε μεινει μαζι 2 χρονια οσο σπουδαζε και αυτος και οταν τελειωσε... πισωγυρισμα... ξανα με τους γονεις του και μονη στο σπιτι πλεον. εχει και αυτος προβληματα όπως καθε νεος πλεον στην Ελλαδα με το φλέγον ζήτημα "που θα βρω δουλεια?" με μια οικογενεια απο πισω που αντι να τον στηριζει τους στηριζει και εχει αρχισει να τρελαινεται. Είχαμε πει λοιπον όταν τελειωσω με το καλο να βρω μια δουλεια και να ξεκινησουμε επιτελους την κοινη μας ζωη. μακρια απο όλους και απο όλα. αυτος το πρότεινε. όπως και το να παντρευτουμε στο μελλον. εγω τα πηρα και τα εδεσα σχοινι κορδονι και ανυπομονουσα τουλαχιστον για το να ξαναμεινουμε επιτελους μαζι. και τον τρελαινα και εγω! τωρα καταλαβα τα λαθη μου.
Μετα τον ενα μηνα λοιπον ξαναρχισαμε μετα απο δικη μου παροτρυνση, και αφου οπως μου ειπε το σκεφτηκε πολυ καλα γτ δεν ηθελε να παρει βιαστηκες αποφασεις. κατεληξε στο οτι δεν ηταν καλα χωρια μου και πως πλεον νιωθει πιο ηρεμος και χαρουμενος. και εδω ερχεται το κυριως θεμα το δικο μου! ενω ολα δειχνουν πως βαινουν καλως και μιλαμε ανοιχτα για το πως νιωθουμε και οι δυο εγω ειμαι σε μια τεραστια ανασφαλεια και νιωθω τρελο φοβο καθημερινα. ειπαμε θα τραβηξουμε την σχεση μας απο τα μαλλια και οπου βγαλει γτ δεν χανεται ετσι απλα κατι τοσο μεγαλο. Ωστόσω και οι δυο ειμαστε επηρεασμενοι απο το τι εγινε και δεν νιωθουμε ακριβως οπως πριν. Δεν μπορω να αφεθω, να χαλαρωσω και να απολαυσω το οτι ειμαι μαζι του. Σαν αμυνα, μη ξαναπαθω τα ιδια. Μην εχω προσδοκιες γτ οι πιθανοτητες δεν ειναι υπερ μας. Μηπως βαρεθηκε... η βαρεθηκα. αν απο τωρα υπαρχει τετοιο προβλημα στανταρ θα εμφανιστει αργοτερα παλι...
Θα ηθελα να ακουσω παραδειγματα ανθρωπων που τα καταφεραν. Να ανεβει λιγο το ηθικο μου. Δεν θελω να νιωθω ξενερωμενη η οτι βαρεθηκα. Θελω να πιστευω πως ειναι καθαρα ψυχολογικο και οχι συναισθηματικο (ανασφαλειες, ελλειψη φιλων, χαμηλη αυτοπεποιθηση, με επηρεαζουν πολυ και οι γνωμες τριτων και δεν θαπρεπε)
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΡΙΕΣ:
υπαρχει περιπτωση να γινουν τα πραγματα καλυτερα απο πριν?
πως καταλαβαινεις αν εχεις βαρεθει κπ?
πως ξες οτι δεν θα ξαναγινει το ιδιο?
μπορει τελικα να πετυχει και να κρατησει μια μακροχρονια σχεση απο μικρη ηλικια?
μπορει να αναθερμανθει μια σχεση ουσιαστικα η θανει μονο για λιγο?

Τωρα που μενει ο καθενας? Εσυ εχεις νοικιασει για τις σπουδες και ο φιλος μενει με γονεις?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τωρα που μενει ο καθενας? Εσυ εχεις νοικιασει για τις σπουδες και ο φιλος μενει με γονεις?

---

Ναι ακριβως! και οταν τελειωσω θα ερθω και γω παλι με τον μπαμπα μεχρι να βρω δουλεια τουλ.. :/

Αν καταλαβα καλα η σχεση κλονίστηκε από παραγοντες που δεν αφορουν εσας τους ιδιους, δλδ το πως αισθανοσασταν ο ενας για τον αλλο (μιλας και για την τέλεια σχέση) ή τη μεταξυ σας συνδεση, αλλά από εξωγενεις θα τους ονομαζα παραγοντες όπως οικονομική κατασταση, γονεις, επαγγελματική αποκατασταση και τετοια. Ετσι ειναι?
Και σιγουρα δε μιλαμε για σχεση απο ενθουσιασμό. Μιλαμε για μακροχρονια σχεση χωρις κανενα απολυτως ιδιαιτερο πρόβλημα εκτος απο το κλονιστικο γεγονος για το οποιο μιλας. Άρα αξίζει τον κοπο να συνεχίσετε. Βρες τον τροπο, και με τη βοηθεια του ψυχολογου να ηρεμήσεις, διοτι η ασχημη ψυχολογια σου ανατροφοδοτει τη σχεση κι αυτος ισως ειναι ο λογος που εχει καπως αλλάξει η σταση του εναντι σου. Κανοντας το αυτο βρες τους τροπους να αναθερμανεις τη σχεση πχ κανε πραγματα που δινουν χρωμα, δωσε αισθημα (στους αντρες αρεσουν τετοια), μην γινεσαι πιεστική, μην γινεσαι ολο παραπονα ή να του βγαζεις μεσα απο τη συμπεριφορα σου μια χαλια ψυχολογια διοτι τετοια διωχνουν τον αντρα απο τη σχεση. Κανε οτιδηποτε που οδηγει στο να δεσει η σχεση, ζητα συμβουλες κι απο ανθρωπους που ξερουν, διορθωσε τα λαθη κι αφησε να νοηθει πως δε θα επαναληφθουν, δωσε του να καταλαβει πως δε σε επηρεαζουν τα θεματα του στο σπιτι του ή της δουλειας αλλα ότι εισαι διπλα του, μην του εχεις απαιτησεις τη στιγμη που ξερεις ότι αντιμετωπιζει δυσκολίες αλλα ότι κανεις μαζι του υπομονη και ότι εισαι διπλα του, να τον κανεις δλδ να νιωσει οτι εισαι ο ανθρωπος του στα δυσκολα και μην αφηνεις τα πραγματα να πάνε προς τον κατηφορο (επειδη αυτο μου φαινεται πως συμβαινει τωρα). Τετοιες μακροχρονιες σχεσεις μπορουν να αντεξουν φτανει τωρα που ειναι η σχεση σε δυσκολη φαση να το παλέψεις.

1oν : το κακό είναι ότι και το πως αισθανομαστε μας προβληματισε γτ η λόγω των εξωγενων όπως πολυ καλα ειπες παραγόντων ή και όχι νιώσαμε ότι έχουμε βρεθει σενα τελμα. ότι αρχισαμε ίσως να βαριόμαστε. αυτό το δευτερο είναι που με απασχολει και φοβάμαι. γτ αν εχουμε αμφιβολίες απο τώρα τι θα γίνει αργότερα? και για να υπαρχουν εστω οι αμφιβολιες δε σημαινει κτ???? θα μου πεις αφου ειστε οκ μπορει να μη ξανασυμβει κιολας! μπορει όμως! και αν δεν φταινε οι παραγοντες? πραγματικά δεν μπορω να καταλάβω πως η δουλεια του π.χ μπορει να μας επηρεάσει. βεβαια ειναι μια δουλεια βραδυνη, παει με το ζορι, τα αφεντικα τον ζορίζουν, παιρνει και πολυ λιγα, ανασφαλιστος.... αστα να πανε. δεν ξερω...

2ον: μετα εμενα με επηρεαζουν και οι γυρω μου. ε ειστε απο μικρα μαζι, και τετοιες σχεσεις δε κρατανε, δεν εχεις ζησει την ζωη σου, τις περιπετειουλες σου και τα συναφή. μη ξαναγυρισεις μου λεγανε παλι τα ιδια θα γινουν. ισως αν βρισκόσασταν μετα απο λιγα χρονια να κρατουσε. και σκεφτομουν εγω οσο ημασταν χωρισμενοι: " αυτο ειναι άδικο. και επειδη βρεθηκαμε νωριτερα γτ να χαλασει. αφου ταιριαζουμε, επικοινωνουμε και αγαπιομαστε." νιωθω πως ολοι περιμενουν να αποδειχτουν πως καναμε λαθος που ημαστε παλι μαζι αλλα εγω δεν το βλεπω καθολου ετσι. εγω επιλεγω τις εμπειριες μου και δε νιωθω ελλειπης. η τουλαχιστον δεν ενιωθα μεχρι ολο αυτο. μπαινει στο μυαλο μου μηπως εχουν δικαιο και στο τελος μετα απο καιρο εγω θαμαι αυτη που θα χωρισω! ειμαι πολυ μπερδεμενη!

3ον: ναι δεν ξαναεχει υπαρξει θεμα παλιοτερα περα απο μια βδομαδα πριν 2 χρονια που ενιωσε παλι περιεργα αλλα λυθηκε μεσα σε μια μερα αφου του ειπα να χωρισουμε γτ ειχε αρχισει να φερεται σαν single στα καλα καθουμενα. αυτη τη φορα ομως δεν ηταν ετσι. ηταν πιο σοβαρο και αληθεια πιστευω πως και εγω με την πιεση εβαλα κατα πολυ το χερακι μου

4ον: καθε φορα που θα κανουμε κτ π.χ μια μονοημερη εκδρομη εγω ενω ειμαι μαζι του σκεφτομαι " και τωρα εγω θελω ναμαι μαζι του? νιωθω ευτυχισμενη? γτ τα σκεφτομαι αυτα? δεν θαπρεπε! βαριεται..? να βρω κτ να κανουμε να μη βαρεθει. και γτ δεν ειπε αυτο? εγω τωρα να του πω εκεινο?" και αναλωνομαι σαυτα απο το να το απολαυσω γτ στην ουσια περναω καλα! απλα υπεραναλυω τα παντα και βλεπω μονο το κακο χωρις να δινω σημασια στα θετικα! δε ξερω....

filanma ο φιλος σου εχει τους ιδιους προβληματισμους που αναλυεις πιο πανω? Η δικη του οπτικη και σταση ποια ειναι?

πανω κατω ναι... απο την αποψη οτι νιωθει και αυτος επηρεασμενος απο οτι εχει γινει και απο ολες αυτες τις αλλαγες που εχει αισθανθει και ο ιδιος αλλα για να ξαναπροσπαθει λεει πολλα! θελει και αυτος να προσπαθησει να το ανατρεψει. και οι δυο ειμαστε σε φαση που θελουμε να ξανανιωσουμε 100% οπως πριν αλλα δεν ξερουμε που θα βγει. θελει να πετυχει και μου λεει να σκεφτομαι θετικα. μια σχεση θελει να την παλεψεις ετσι δεν ειναι? αλλα νιωθω οτι τουλαχιστον εγω βιαζομαι να γινουν παλι ολα οκ και να νιωσω ασφαλης ξανα και δεν πρεπει αλλα δεν εχω υπομονη. ειναι το μονο καλο πραγμα που ειχα στη ζωη μου και τωρα απειλειται!

Οκ σε ρωταω γιατι μπορει αυτος να θεωρει οτι δεν υπαρχει προβλημα. Αν θες να σου κανω λιγα ερωτηματα ακομα, αν και γενικα τα βλεπω καλα τα πραγματα.

αληθεια??? εγω θα σκασω! πως καταλαβαινεις αν εχεις βαρεθει τον αλλον? νομιζω πως δεν ξερω τι νιωθω και ισως διογκωνω ανουσια συναισθηματα....

Εγω βρισκω ολα αυτα που νιωθεις πολυ φυσιολογικα, με δεδομενο οτι μιλαμε για μια εξαετη σχεση, η οποια τιθεται σε νεα βαση μετα απο ενα συντομο διαλειμμα. Λογικο ειναι να νιωθεις ανασφαλεια για το μελλον. Επισης ενταξει, δε μπορει να νιωθεις και οπως στις πρωτες εβδομαδες, μιλαμε για εξι χρονια και ενδιαμεσα πολυαριθμα ετεροκλητα εμποδια. Λιγες ερωτησεις που θελω να σου κανω ειναι:

1. Πως γνωριστηκατε?
2. Με ποιους τροπους τον πιεσες και σου ζητησε το διαλειμμα? Τι εκανες δηλαδη και γιατι τα εκανες.
3. Ποιος εκανες πρωτος κινηση επανασυνδεσης κατα την περιοδο του διαλειμματος? Πως εγινε η επαφη αυτη?
4. Υπαρχουν αλλοι λογοι περαν της πιεσης σου που προκαλεσαν τριγμους στη σχεση και οδηγησαν στο διαλειμμα?

Και μετα να σου πω και για τα ερωτηματα που λες.

1) γνωριστηκαμε οταν εγω ημουν 3η λυκειου, παλιος μαθητης του σχολειου ερχοταν να παρει καθε παρασκευη απο το σχολειο το παιδι που καθομασταν μαζι στο θρανιο και ετσι τον ειδα. εβαλα το παιδι αυτο να ψαρεψει και καπως ετσι ξεκινησε... χαλαρα και οι δυο γτ ειχε βγει απο σχεση (4ρων μηνων) και εγω ηθελα να ξεπερασω εναν. αλλα δεθηκαμε και κολλησαμε τελικα

2) παντα προσπαθουσα να μην τρεχω και τον αφησα πρωτα να κανει αυτος σχεδια για το μελλον ωστε ναναι σαν ναχω παρει το οκ για να κανω και γω. ειχαμε πει οταν τελειωσω τη σχολη να μεινουμε ξανα μαζι. αφου βρω δουλεια και γω γτ δε βγαινει αλλιως. αυτο ειναι το φυσιολογικο. εγω επειδη βιαζομουν τον ελεγα ε και να μη βρω παλι να μεινουμε και θα ψαχνω. ας στριμωχτουμε και λιγο αφου θελουμε. αγχωνοταν. αλλο: μου ελεγε εισαι η γυναικα μου θελω να σε παντρευτω εχοντας το σα μακρινο σχεδιο και γω ηθελα και χρονολογια! προγραμμα... γενικα ειμαι πολυ της οργανωσης και του προγραμματος και αυτος το εντελως αντιθετο και ετσι αλληλοσυμπληρωνουμε ο ενας τον αλλον. και ενα ακομα: επειδη διουλευει βραδυ και κοιμαται ολη μερα μενουν 3-4 ωρες κενες για να βρεθουμε με περιορισμενα πραγματα για να κανουμε... ε εγω μπορει να εκανα βατερλω για την μια ωρα που αργησε να ερθει χωρις να σκεφτομαι οτι εχει και αλλες δουλειες η π.χ. ηθελε να παει γυμναστηριο... πραγματικα τον επνιγα πιστευω!

3) κινηση εκανα εγω... γτ το ειχε παρει αποφαση αν και δεν ηξερε ειπε αν ειναι η σωστη οτι μονο αυτος ο τροπος υπηρχε για να ηρεμησει... βασικα οσο ημασταν χωρισμενοι 3-4 φορες την εβδομαδα θα μιλουσαμε (τις περισσοτερες επαιρνε αυτος). στην ουσια ενα βραδυ του ειπα ας ημαστε μαζι και οπου βγαλει. ας μη δωσουμε αναφορα σε κανεναν για το τι κανουμε με τη σχεση μας και χαλαρα.. να δεις οτι αλλαξα. τον αφησα να το σκεφτει και με διαβεβαιωσε πως δεν το εκανε απο λυπηση η κτ τετοιο αλλα γτ και αυτος δεν ηταν καλα τον 1 μηνα και τελικα ηρεμησε

4) σαν τι αλλοι λογοι να υπαρχουν? αν εννοεις αλλη μου ελεγε συνεχως οτι δεν παιζει κτ τετοιο γτ δεν ειναι αυτο που ψαχνει αλλα η ηρεμια του. να μη δινει λογαριασμο σε κανεναν και να μην εχει για κανεναν αλλο να αγχωνεται... περνουσε και περναει λουκι και με αλλα θεματα (υγεια, γονεις, δουλεια). αφου ειχα φοβηθει μη πεσει σε καταθλιψη

Υ.Γ. ηθελε να βγουμε εξωτερικο αφου τελειωσω και ημουν καθετα αρνητικη. τωρα μου εχει πει οτι και χωρισμενοι που ημασταν μαζι μου σκεφτοταν να βγει αν βγει και γιαυτο δεν εχει ψαχτει ακομα.... εγω πλεον εχω βαλει και αυτη την περιπτωση στο τραπεζι...

Αν υπήρχε άλλη δε θα μιλουσατε τηλεφωνικως 3-4 φορες τη βδομαδα (και μάλιστα τις περισσοτερες με δικη του πρωτοβουλία!) την περιοδο που υποτιθεται χωρίσατε αλλά θα ξέκοβε απο σενα. Ενας αντρας που ειναι ευτυχισμενος σε μια σχεση και μαλιστα μακροχρονια και χωρίζει δεν ειναι ευκολο να βρει τη ψυχολογια να προχωρησει με καινουργια σχεση σε διαστημα μερικων μηνων απο το χωρισμό διοτι δεν αρκουν μερικοι μηνες σε τετοιες σχεσεις για να ξεπερασει καποιος το χωρισμό. Οποτε δε μου φανηκε να ψαχτηκε αλλου.
Το ζητημα δεν ειναι τι σου λενε οι αλλοι για τις σχεσεις απο μικρη ηλικια αλλά το πως εσυ νιωθεις. Ξερω κόσμο που τα φτιαξανε σε μικρη ηλικια και τωρα ειναι παντρεμενοι με παιδια και ευτυχισμενοι.
Καποια που επεσημανα απ αυτα που λες. Μη βαζεις χρονολογιες στον αλλο για γαμους. Τετοια αγχωνουν όσο δεμενος κι αν ειναι καποιος σε μια σχεση. Ηθελες συνεχεια να τον ελεγχεις, ακομα και την μια ωρα που αργησε.... Τον επνιγες λες... Θα πρεπει να αλλαξεις συμπεριφορα διοτι όντως τετοια πνιγουν εναν αντρα, σου μιλαω υπευθυνα, τον κανουν να αναλογιζεται οτι τον περιμενει ασχημη συνεχεια και τον απωθουν απο το να συνεχισει σε μια σχεση.
Σημασια εχει αυτο που λες "και οι δυο ειμαστε σε φαση που θελουμε να ξανανιωσουμε 100% οπως πριν". Ασε τα πραγματα να κυλησουν απο μονα τους, μην του βαζεις προγραμμα για το μελλον. Αμα ειναι να γινει κατι σε μια σχεση θα γινει στη φυσικη του πορεια, σαν απο μονο του. Αυτο που εχεις να κανεις τωρα ειναι να δεσεις τη σχεση, να της δωσεις χρωμα όπως πριν μακρια απο τους εξωγενεις παραγοντες που σου ξαναπα και διορθωνοντας την ασχημη ψυχολογια και τις μορφες συμπεριφορας που ειπαμε και χωρις να λαμβανεις τριτους υποψην οποιοιδηποτε κι αν ειναι αυτοι.

πραγματικα θελω να αλλαξω την ψυχολογια μου! και ναι εχω αλλαξει. εχω καταλαβει τα λαθη μου! και δεν προκειται να τα ξανακανω! απλα φοβαμαι μηπως ολα αυτα που νιωθω ειναι αληθεια αλλα δεν τα παραδεχομαι στον εαυτό μου! αν και δεν πιστευω να προσπαθουσα τοσο μονο και μονο για να μη μεινω μονη μου! δυστηχως αν και θελω να παω σε ψυχολογο τωρα δε μπορω τουλαχιστον για 2 μηνες ακομα μεχρι να γυρισω στη πολη μου! δεν θελω να ειμαι ετσι οταν τον βλεπω! θελω να χαιρομαι και να απολαυμβανω που ειμαι μαζι του! δεν θελω να του μεταφερω την ασχημη ψυχολογια μου! θελω να ξεκαθαρισω μεσα μου! βασικα να ηρεμησω! να νιωσω ευτυχισμενη!

Μαλιστα, καταλαβα. Το προβλημα λοιπον αφορα την πιεση που του ασκησες περαν του οριου. Αφου τωρα ξερεις τι φταιει, δε το επαναλαμβανεις. Ερωτικη ζωη εχετε τωρα? Νομιζω ειναι το καλυτερο για να αναθερμανθει η σχεση. Δηλαδη οχι απλα να αναθερμανθει, να απογειωθει και να γινει πυρηνικο ολοκαυτωμα αν γινεται....κατα τ αλλα δεν εχεις τιποτα, αμα ειχες βαρεθει δε θα θελες να στε μαζι. Χαλαρωσε και βαλε τη φαντασια σου να δουλεψει...να σου θυμισω οτι ο αντρας ειναι οπτικος τυπος.

ολα ξανα πισω στα φυσιολογικα.... ενω υπηρξε αποσταση λιγο πριν χωρισουμε... θετικο πιστευω! με δοσεις ανανεωσης ομολογω!

τπτ! εγω και οι ανασφαλειες μου φταιω! καθομαι και σκεφτομαι ολο τα ιδια και τα ιδια χωρις λογο στην ουσια... και δεν ξερω πως να σταματησω.... γτ το κακο ειναι οτι και φαντασια να βαλω 6/10 φορες θα σκεφτομαι αυτα! :mad: :(

Quote:

---

Originally Posted by filanma

τπτ! εγω και οι ανασφαλειες μου φταιω! καθομαι και σκεφτομαι ολο τα ιδια και τα ιδια χωρις λογο στην ουσια... και δεν ξερω πως να σταματησω.... γτ το κακο ειναι οτι και φαντασια να βαλω 6/10 φορες θα σκεφτομαι αυτα! :mad: :(

---

Οι ανασφάλειες κατευθυνουν τη συμπεριφορα και οδηγουν σε παρεξηγησεις τη στιγμη που ο αλλος μπορει να ναι ενταξει απεναντι μας, επειδη οι ανασφαλειες βλεπουν τα πάντα αρνητικά. Το καθετι που θα κανει ή θα πει ο αλλος οι ανασφαλειες μας το μεγεθυνουν και το ερμηνευουν όπως τις βολευει, κι ετσι μπορει να πεφτουμε πολύ έξω. Οι ανασφαλειες φτιαχνουν φανταστικα σεναρια και γεγονοτα έστω απο τη μια κουβεντα που θα πει ο αλλος ή το κατι τι που θα κανει, τα οποια αν το ατομο τους επιτρεψει να ενδυναμωθουν μεσα του μπορει να φτασει στο σημειο να ενεργει ως εαν αυτα να ειναι αληθινα και πραγματικά. Πιστευω πως η φοβια και το αγχος τις τρεφουν.

μακαρι ναναι ετσι αλλα εγω το μονο που κανω τωρα ειναι να προσπαθω να απωθω τις σκεψεις αυτες και τις αμφιβολιες... δεν ξερω αν κανω καλα αλλα δεν μπορω να σκεφτω αλλον τροπο να το αντιμετωπισω. ελπιζω πραγματικα καποια στιγμη παλι να νιωσω οτι με γεμιζει και παλι εστω και το μικροτερο που κανουμε και να το απολαμβανω και ολα αυτα να τα σκεφτομαι αργοτερα και να λεω "κοιτα τι μ!@$&ες σκεφτοσουν".


Υ.Γ.: αληθεια σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας και την βοηθεια σας!

Καλησπέρα και από μένα.... Αχ αυτές οι σκέψεις μας...σε καταλαβαίνω γιατί το ίδιο βιώνω και εγώ και ξέρω πώς είναι η επανάληψη των σκέψεων μας, τελευταία διάβασα ένα βιβλίο του γέροντα Παισιου πού λέει σε κάποιο σημείο...
"Ας μην κάνουμε το κεφάλι μας αεροδρόμιο για λογισμούς ας μην αφήνουμε την κάθε σκέψη να προσγειώνετε στο κεφάλι ν μας" .... Αν το καταφέρουμε να βγάλουμε ,"απαγορευτικό" για το μυαλό μας τέλεια θα είμαστε...:)

filanma drama queen...ξερεις ποτε το μυαλο δε σκεφτεται? ποτε ο εγκεφαλος αδειαζει? προχωρα λοιπον και μη το λιβανιζεις γτ το πολυ το κυριε ελεησον...