Χώρισα

Τον καιρό που έμεινα μόνος προσπάθησα να βρω άκρη με την ΙΨΔ μου. Πίστεψα πως όλα πήγαιναν καλά, μάλιστα έλεγα πως ίσως είναι κρίμα να πηγαίνω στην ψυχολόγο της γνωσιακής αφού μπορούσα να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες...

Τότε γνωριστήκαμε και ξεκινήσαμε να προχωράμε. Δεν ήταν πολύς καιρός. Παρατηρούσα συνεχώς μια δυσκολία, μια αμφιβολία από την απέναντι πλευρά. Επίσης αισθανόμουν κάποιες φορές σαν να μου έδινε μια ιδέα την οποία και εκμεταλλευόμουν και αντί να συμφωνήσει μετά την απέρριπτε με αποτέλεσμα να εισπράττω όλο αυτό ως παιχνίδι απέναντι μου. π.χ..

-Τι θα κάνεις εκείνη τη μέρα;
-Δεν έχω κανονίσει τίποτα, βέβαια αν μου προτείνει κάποιος.. ε δε θα βγω;;; (πονηρά)
-Θέλεις να πάμε μαζί εκεί;
-Αλήθειαααααα;;; ΘΕΛΩ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!! Θα σου πω αύριο!!!
Αυριο
-Δε μπορώωωωω τελικά χίλια συγνώμη...

Τώρα θα μου πείτε πως μπορεί η καλή πρόταση που περίμενε να μην ήταν από εμένα. :( Εκεί μου την έσπαγε αλλά κάθε λίγο με τσίγκλαγε κι ερχόταν σε επαφή.
Το προσπάθησα πολύ, ξεκινήσαμε και όλα ήταν μια χαρά στην αρχή μετά όμως χάλασε όλο χωρίς να μου εξηγεί τον λόγο. :( Με διαβεβαίωνε πως δεν έχει σχέση με εμένα. Όμως αισθανόμουν πολύ άσχημα διότι ούτε είχαμε γνωριστεί καλά καλά κι απομακρύνθηκε έτσι μέσα σε μια μέρα. Αισθάνθηκα μια τεράστια πίεση και ζήτησα να διακόψουμε διότι άκουγα όλο και κάτι καινούργιο πως γινόταν για να με αποφύγει;... Μου ζήτησε χρόνο αλλά αισθάνθηκα πως με δούλευε. Μετά 2 μέρες απάντησα θετικά και μου είπε πως δε θέλει τελικά λόγω των θεμάτων που όμως δε μου είπε ποτέ... :(

Δε ξέρω έφταιξα εγώ; Τι στο καλό έκανα λάθος πάλι; Ένα άτομο μου είπε πως υπήρχε φοβερό ενδιαφέρον αλλά εγώ δεν το βλέπω, τώρα αισθάνομαι πως κάπου έκανα λάθος και από τη στεναχώρια μου παράτησα και τη σχολή μου για λίγο. :( Τα άτομα με ΙΨΔ μπορούν να κάνουν παραγωγικές σχέσεις; Συνέχεια αποτυγχάνω να κάνω μια σχέση, ίσως/μάλλον φταίω εγώ και σήμερα αισθάνομαι πιο χάλια από ποτέ. Μήπως δεν έδωσα χρόνο; Κράτησε πολύ λίγο κι όμως στεναχωριέμαι πάρα πολύ.

Από ότι κατάλαβα δεν σε ενόχλησε
η μη συνέχιση της σχέσης αλλά
ότι πάλι κάτι πήγε στραβά....και έμεινες
ξανά μόνος...
Η καλή μέρα από το πρωί φενεται φίλος..
δεν είδε...δεν είδες....δεν ένιωσε...δεν ένιωσες.
Αυτό πού σε ταλαιπωρεί είναι η ΙΔΨ βάζω και
εμένα μέσα γιατί έτσι αντιδρώ και γω...
Μην αναλώνεις τη σκέψη σου σε κάτι πού
απλά δε προχώρησε..εύκολο ακούγεται αλλά
πώς το κάνεις είναι το θέμα..απλά πας παρακάτω..
Η γυναίκα είναι σαν το λεωφορείο..αν την χάσεις
περιμένεις για το επόμενο...

Έτσι όπως τα περιγράφεις, μάλλον υπήρχε και κάποιος άλλος στον ορίζοντα που την είχε σε αναμονή κι εσύ ήσουν η εναλλακτική λύση.
Οπότε, πολύ πιθανόν να μη φταις εσύ.

Με ενόχλησε πολύ. Το προσδιορίζω όχι ως πως με ενόχλησε αυτή η αποφυγή, μιας και μου φάνηκε εγωιστικό και από πλευράς μου να νευριάσω για αυτό απίστευτα και με διάρκεια. Με στεναχώρησε διότι υποτίθεται πως είχαμε τόσα κοινά πράγματα... Προσπάθησα να μην επενδύσω όμως πίστεψα πως έτυχε για πρώτη φορά να πέσω σε ένα τέτοιο πρόσωπο και καψουρεύτηκα. Φοβούμαι όμως πως για άλλη μια φορά έδωσα σημασία στα λόγια και δεν είδα τις ενδείξεις δηλαδή τις πράξεις... :(

Έκανα όμως ένα σημαντικό βήμα, πάντα όταν νευριάζω ρίχνω Χ είναι η 1η φορά που έκανα ένα βήμα επαναπροσέγγισης θεωρώντας όχι πως όλα λύθηκαν. Είχα κατανοήσει πλήρως πως υπάρχουν προβλήματα. Αυτό είναι θετικό ή κι αυτό μπαρμ******λα;

Αναρωτιέμαι αν εμείς με ΙΨΔ μπορούμε να κάνουμε σχέσεις τελικά. Πιεστικός δεν είμαι, αδιάφορος πάλι δεν είμαι, με ανησυχεί πως οι περισσότερες σχέσεις μου κυλούσαν έτσι που σημαίνει ή
α) πως πέφτω συνέχεια σε λάθος άτομα, άρα οι επιλογές μου είναι λάθος
β) πως κάτι κάνω κατά τη γνωριμία και απομακρύνονται

Πάντα όμως μου δίνουν δίκιο σε αυτά που θα πω...

Ως προς το ερωτημα σου , αν τα ατομα που πασχουν απο ΙΨΔ μπορουν να κανουν σχεσεις θα απαντησω ναι . . .
Αν με ρωτουσες πριν 3 χρονια θα απαντουσα οχι , γιατι τοτε ετσι πιστευα. Νομιζα πως δεν γινεται καποιος να ξερει το προβλημα μου και να ειναι μαζι μου , ασε που ειχα και τις κλασσικες ιδεοληψιες οτι θα σκοτωσω τον εκαστοτε συντροφο και με θεωρουσα επικινδυνη . Για αυτο και μεχρι τοτε εκανα μονο ελευθερες σχεσεις ( κοινως μονο σεξ ).
Τελικα ολα αυτα ηταν μαλλον ανασφαλειες , οι οποιες εφυγαν οταν γνωρισα τον φιλο μου .

Μηπως εχεις και εσυ ανασφαλειες , και πιστευεις οτι λογω της ΙΨΔ δεν μπορεις να κανεις σχεσεις και σαμποταρεις μονος σου τον εαυτο σου?

Tο να πεφτεις σε λαθος ατομα ειναι μια καλη εξηγηση , οπως και το να κανεις βλακειουλες στην αρχη της γνωριμιας. Σε καθε περιπτωση πρεπει να βρεις γιατι συμβαινει αυτο. Απο απλη τυχη δεν νομιζω , μαλλον κατι δεν κανεις σωστα.
Ενα κλασσικο λαθος , που κανουν αρκετοι ανθρωποι που δυσκολευονται να κανουν σχεσεις ειναι να "πεφτουν με τα μουτρα" σε μια νεα γνωριμια χωρις να δουν αν το ατομο αυτο ειναι οντως καταλληλο για αυτους ή αγνοουν περιεργες συμπεριφορες απλα και μονο γιατι δεν θελουν να ειναι μονοι.


Οπως και να εχει ψαξε να βρεις τι φταιει , απο δυο κουβεντες στο φορουμ μονο υποθετικα μπορουμε να απαντησουμε.

Και βασικο ειναι να μην απογοητευεσαι , τα λαθη που κανουμε σε μια σχεση βοηθουν στο να κανουμε λιγοτερα στην επομενη . Αρκει να τα αναγνωρισουμε.

Δε γνωριζω αν εχεις ιδψ ή κατι αλλο, αλλα και να εχεις δεν εχει απολυτως καμμια σχεση με την ιστορια που περιεγραψες και εζησες. Δεν καταλαβα αν ειχες σχεση ή αν μιλας για ενα φλερτ, αλλα δεν υπεισερχετε καπου η ιδψ σ αυτο που ειπες και μη το αποδιδεις εκει. Αυτομαστιγωνεσαι αλλα για τους λαθος λογους, οχι επειδη εχεις ιδψ αλλα επειδη σου λειπει η πειρα και η ικανοτητα διαχειρισης ανθρωπων και καταστασεων. Αμα πεις πιο αναυτικα γατε θα σου πω κ καλυτερα γτ τα περιγραφεις ακροθιγως.

Ήθελα να το βάλω σε παρένθεση-αγκίλες δε ξέρω πως λέγεται το έβαλα τώρα... διότι 3-4 μηνών πράγματα είναι πολύ λίγα για να τα βαφτίσεις σχέση, νομίζω. Ας πούμε φλερτ.

Το αποδίδω στην ΙΨΔ διότι με την ΙΨΔ έχω πολλές ανασφάλειες και κλασικά θυμώνω εύκολα, ή παρεξηγούμαι ή δυσκολεύομαι να εκφραστώ ή αναλύω πολύ τα πράγματα, ή κολλάει η σκέψη μου και δεν πιστεύω αυτά που μου λέει ο άλλος αν πέσει στην αντίληψη μου κάτι. Γίνομαι πολύ σκληρός τότε, όχι με την έννοια της τιμωρίας (πως θα τον χτυπήσω) αλλά με την έννοια πως δε θα λειτουργήσει. Λέει με την ΙΨΔ αποφεύγουμε να εκτεθούμε σε πράγματα που μας αγχώνουν κι επειδή οι σχέσεις με αγχώνουν φοβάμαι μην τις τερματίζω πριν ακόμα διαφανεί κάτι. Όμως στις περισσότερες των περιπτώσεων έχω αυτές τις περίεργες συμπεριφορές να αντιμετωπίσω ή του τύπου... να μείνουμε φίλοι και να μου την πέφτουν πλαγίως και να λένε όχι όχι φίλοι είμαστε. Σα να μπλέκω με ψυχανώμαλες περιπτώσεις. :/

Το παράξενο είναι πως ενώ ξεκινάω πιστεύοντας στα λόγια, όταν φτάσω να μην πιστεύω αυτά που ακούγονται από τις πράξεις τα πρώτα λόγια μένουν εντυπωμένα στον εγκέφαλο μου και μου δημιουργούνται ενοχές πως δηλαδή ίσως άξιζε και πως εγώ κάτι έκανα λάθος, που σίγουρα κάτι κάνω λάθος στις επιλογές μου, δεν το αμφισβητώ αλλά δεν καταλαβαίνω που. Δε ξεχωρίζω τη διαχωριστική το όριο δηλαδή του πότε πρέπει να πω τέρμα μέχρι να φτάσω σε οριακό σημείο και να το σταματήσω κι όλο αυτό γίνεται προφανώς διότι φοβάμαι την απόρριψη και θα ήθελα να με αγαπάνε (Χαμηλή αυτο-εκτίμηση;). Όλα αυτά τριγυρίζουν στο μυαλό μου και δε ξέρω τι πρέπει να πάρω από αυτήν την ιστορία.

Ο λόγος που δεν τη βάζω ολόκληρη την ιστορία είναι για να μην εκθέσω το δεύτερο πρόσωπο.

Και θέλω να ευχαριστήσω που μου γράφετε μπας και βρω την άκρη. Απλά κάθε λίγο σα να βρίσκω νέα δεδομένα στο κουτί...

Συμφωνω οτι η ιδψ και η οποια αλλη ψυχικη παθηση δν εχει καμια σχεση με το αν μπορουν οι ανθρωποι που τις φερουν να κανουν σχεσεις, απλα μπορει να δημιουργουνται καποια προβληματα περισσοτερο ''πρακτικου τυπου'' εαν με πιανεις, παρα να υπαρχει γενικη ανικανοτητα συναψης σχεσεων.. τωρα στο δικο σου το θεμα να σε ρωτησω βρε γατε, ποσον καιρο τα ειχατε? εσυ τι πιστευεις οτι ηταν αυτο π ειχατε? πως θα το περιεγραφες.. διοτι ''σχεση'' που να πληρει τις τυπικες προδιαγραφες της εννοιας ''σχεση'' σιγουρα δν ητανε.. δν ειναι κακο επισης αμα καψουρευτηκες, ακομη κ αν δν ελαβες οσα εδωσες, την επομενη φορα θα εισαι πιο προσεκτικος κ θα εχεις μεγαλυτερη εμπειρια σιγουρα στο θεματακι το γκομενικο να πουμε :p

Όπως έγραψα 4 μήνες. Αλλά δεν το θεωρώ σχέση όπως προείπα. Είχε πολλά μπρος πίσω. Πως θα το χαρακτήριζα; Θα το υποτιμήσω πολύ αν πω πως θα το χαρακτήριζα... Διότι υπήρχε 0 εμπιστοσύνη όπως κατάλαβα και άρα τι θα μπορούσε να είναι. Επίσης σίγουρα υπήρχαν ψέματα, αθώα ή μη δεν έχει σημασία, υπήρχαν και αυτά κι υπήρχαν και πολλά παιχνίδια πάλι όχι από πλευράς μου.

Ανάμεσα στα σφάλματα μου είναι το ότι δε μίλησα σε κάποια πράγματα που έβλεπα με τη σκέψη πως θα θεωρηθώ υπερβολικός. Επειδή όμως προσπαθώ να βελτιωθώ σε κάποια πράγματα το έλεγα αυτό που ήθελα ενώ παλαιότερα πάλι θα έκανα υπομονή. Βασικά προσπαθούσα να συζητήσουμε και αρνιόταν ευγενικά μεν, λες και είχε κολλήσει στο διαδίκτυο. Ενώ δηλαδή μπορούσαμε να συναντηθούμε σε κοινό χώρο, προτιμούσε να μιλάμε 10 ώρες στο ίντερνετ. :/ Από την άλλη εγώ το έχω ξεπεράσει αυτό, θέλω με τον άνθρωπο μου να ζω πράγματα, να συζητάω τα προβλήματα του και πλέον (άλλο σφάλμα που δεν έκανα ως τώρα) να συζητάω τα προβλήματα μου. Μάλλον οι πάντες νομίζουν πως έχω λύσει τα προβλήματα μου διότι μονίμως ασχολούμαι με τα προβλήματα τους. Στο τέλος υπήρχαν και μυστικά ή άφηνε ένα πέπλο μυστηρίου να αγκαλιάζει την όλη ιστορία λες και ήμουν με τη Σφίγγα. Ίσως φταίει που είμαι και πιεσμένος αυτόν τον καιρό και το πήρα τόσο άσχημα διότι έχω την αίσθηση πως δεν έκανα τόσο τραγικά λάθη. Βρίσκω δικά μου λάθη που έχουν να κάνουν με την αυτο-εκτίμηση μου, δεν πίεσα, δεν αδιαφόρησα και έδειξα πως θέλω σχέση άρα έμεινα συνεπής στη θέση μου, αντίθετα η άλλη πλευρά στα λόγια ήθελε σχέση στην πράξη δεν ήθελε, τόνιζε όμως συνεχώς στα λόγια πως ήθελε πολύ μαζί μου με αποτέλεσμα να έχει μπερδευτεί το κεφαλάκι μου. :))

γάτε καλησπέρα :)
Να σε ρωτήσω κάτι ...προσωπικό?
Ερωτικές σχέσεις είχατε με αυτή την κοπέλα?
Συγνώμη αν το έχεις γράψει και δεν το πρόσεξα.

Καλησπέρα Θεοφανία. Είχαμε ολοκληρώσει ναι. Δεν ήταν ιντερνετιακή σχέση. :ρ Κι είχε γενικά ευκαιρία να με βλέπει από κοντά αλλά επέλεγε το τηλέφωνο ή το ίντερνετ ως μέσο επικοινωνίας.

Η χαμηλή μου αυτο-εκτίμηση φωνάζει "δε σε ήθελε, αν σε ήθελε θα βγαίνατε κιόλας"
Ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μου λέει "σε ήθελε, όμως για άλλους λόγους είχε επικοινωνιακό θέμα".

Θα μπορούσαν να έπαιζαν και άλλα, να έχει κάτι άλλο, να είναι εξωγήινος και χίλια δυο άλλα. Σκεπτόμενος πως άρχισα να αισθάνομαι χάλια και πως δεν πρέπει να με ενδιαφέρει ο λόγος για να κινηθώ αλλά τα συναισθήματα προσπάθησα να το λύσω έβλεπα όμως άρνηση ευγενική μεν αλλά υπήρχε άρνηση στο να λυθεί και το έλυσα κόβοντας το. Αργότερα σκέφτηκα μήπως δεν έδωσα χρόνο, αλλά δε ξέρω αν υπάρχει κανόνας για το πότε είναι η κατάλληλη στιγμή. Σκέφθηκα η κατάλληλη στιγμή είναι όταν χαλαστείς πολύ και όταν οι μέρες που χαλιέσαι είναι περισσότερες από τις μέρες που περνάς όμορφα... Βάση αυτού αποφάσισα. Δεν το μετανιώνω, έδρασα όπως ήθελα έστω στο τέλος, μετά κατέθεσα τις σκέψεις μου οπότε έκανα ένα βήμα... Απλά με τρώει στο κεφάλι μου αυτό το ότι είχε παρουσιαστεί τόσο καλά και με στεναχωρεί, είναι έτσι πράγματι και αλλάζω εγώ τα άλλα πρόσωπα με τη συμπεριφορά μου;

καλημέρες :)
Αυτό που καταλαβαίνω, είναι πως στην ουσία ήταν μια χαλαροχλιαρή σχέση, γεγονός που εσένα (και με το δίκιο σου), σου δημιουργούσε ένα κάρο σκέψεις που κατέληγαν στο να αναρωτιέσαι για την ανεπαρκεια σου καθώς έχεις τη μύγα της ΙΨΔ.
Δεν ταιριάζουμε ολοι με όλους, ασχέτως ψυχολογικής κατάστασης. Έχει να κάνει με τη χημεία και τα θέλω των ανθρώπων.
Η ίδια κοπέλα μπορεί να βρει κάποιον που του αρέσει να μιλούν εβδομήντα ώρες στο νετ/τηλέφωνο,ι να βγάζουν και οι δυο μούσια και να ζουν τον απόλυτο έρωτα!
Περί ορέξεως δηλαδή...
Μη σκαλώνεις εκεί, προχώρα, γιατί όσο παρωχημένο και αν σου ακούγεται/διαβάζεται κάπου παρακάτω σε περιμένει ο κατάλληλος άνθρωπος :)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...
Μη σκαλώνεις εκεί, προχώρα, γιατί όσο παρωχημένο και αν σου ακούγεται/διαβάζεται κάπου παρακάτω σε περιμένει ο κατάλληλος άνθρωπος :)

---

Γιατί μου ακούγεται οτι πιο πετυχημένο μέχρι τώρα; ;) Thumbs up!

Γατε, συμβαίνει στην ΙΨΔ το μυαλό σου να κατακλύζεται από σκέψεις αναξιότητας, ειδικά όσον αφορά τον τομέα των σχέσεων. Ειναι το πιο ευαίσθητο σημείο που μπορεί να σε χτυπήσει η ασθένεια (αυτοχτυπιέσαι κατα καποιον τροπο αλλα δεν γινεται συνειδητά).

Μπορείς να αντικαταστήσεις τις σκέψεις γυρω από τον εαυτό σου, οι οποίες είναι πολλές και φαντάζομαι σε απασχολούν το μεγαλύτερο διάστημα από οποιεσδήποτε άλλες (σκεψου :p ακομα κι αυτο δεν ειναι λογικό), με σκέψεις έξω από αυτόν;

Θέλει προσπάθεια, καθημερινή και αδιάλειπτη (ακούγεται "χαζό" αλλά πραγματικά "χαζό" είναι να σκέφτεσαι συνεχώς ενάντια στον εαυτό σου) αλλά καπως ετσι ξεκίνησα να ειμαι καλά... :D

Καλημέρα. Πρώτα από όλα ευχαριστώ για άλλη μια φορά.

Θεοφανία, συμφωνώ με ανησυχεί που γίνεται πάνω κάτω το ίδιο συνέχεια. Δηλαδή εκεί δε ξέρω αν είναι τύχη ή αν είναι επιλογή μου. Διότι αν είναι τύχη οκ αν είναι επιλογή μου όμως θα πρέπει να λύσω κάτι πρώτα.

Πράγματι περνούσα αυτό που λες και το περνούσα διότι ακόμα και στο facebook έβαζε τραγούδια χωρισμού ενώ ήμασταν μαζί που σημαίνει πως είχε κάποιο κόλλημα, διότι με απέφευγε ενώ στον λόγο μου έλεγε πως δεν έχει καμία σχέση, διότι μου έλεγε πως θέλει να συνεχίσουμε και όταν είπα ναι μου είπε πως όχι τελικά μιας και το ξανασκέφτηκε, πήγαινε συνέχεια μπρος πίσω 4 μήνες...

Επίσης ήμουν σίγουρος μέχρι που ένα πρόσωπο μου είπε πως δεν έδωσα ίσως χρόνο, μήπως έπρεπε να δώσω παραπάνω... :)

Mil θέλω να κάνω δουλειά διότι δεν έχω καλή εικόνα για μένα. Έχω διαβάσει πολλά πράγματα, έχω την ΙΨΔ, είμαι αγχώδης, ίσως μοιάζω και οριακός χαρακτήρας μιας και πετάω στα σύννεφα τη μια και μετά συντρίβομαι ανετότατα... Παλαιότερα σκεπτόμουν μήπως ήμουν σχιζοειδές πρόσωπο αλλά δεν είναι αυτό. Όλα συνηγορούν στο να μελετήσω την αυτο-εκτίμηση μου. Το θέμα είναι πως δε ξέρω τι να κάνω και πως να το κάνω. :(

Mil θενκς :)

γάτε, δεν ξέρω καθόλου τη σχέση σου ούτε τον τρόπο που λειτουργούσες απέναντι της.
Από τα λίγα που λες και ειδικά με τα τραγούδια χωρισμού στο φεις κ λοιπες @@ δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολείσαι ακόμη.
Δεν συζητώ γι αυτόν που σου έβαλε στο μυαλό να δώσεις και άλλο χρόνο. Έλεος! Μερικά πράγματα ή πάνε ή δεν πάνε. Αν έχουν και αποσκευές από το παρελθόν που στις φορτώνουν να τις κουβαλήσετε μαζί, τότε πάμε σε άλλο λεβελ.
Κάνε την αυτοκριτική σου αλλά μέχρι ένος σημείου.....:)

Μάλλον γιατί με γοητεύει το παντοτινό, άσχετα αν δεν το έχω πετύχει ως τώρα. Μάλλον πρέπει να το απελευθερώσω ως έννοια. Συγχωρώ γενικά τους ανθρώπους αλλά και εκείνοι φεύγουν και κάνουν τη ζωή τους. Μάλλον ανήκω στους ανθρώπους που γράφουν αυτά που γράφουν στα τετράδια τους, φιλοσοφούν και μένουν μόνοι. Και δεν το λέω με την έννοια της θλίψης... Μάλλον πρέπει να το αποδεχθώ τελικά πως θα είμαι μόνος, όταν μένω μόνος μου αρέσει αλλά έρχεται η στιγμή που ταρακουνάει τα πάντα και πιστεύω πως θα γίνει κάτι που θα κρατήσει στον χρόνο. Και τελικά ο χρόνος κυλά και γίνεται κάτι σαν αυτό που ανέφερα... :)